ALGEMEEN NIEUWS- IN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
De dolende Juweelen
400 RONOE BETON RIOOLBUIZEN,
B~1 nnenlahpT
I
iuitknla¥iT~~~
No. 8523
MAANDAQ 5 MEI 1930
70e Jaargarg
FEITILlETOy.
BETONBUIZEN.
door
K. R. G BROWNE.
EEN HULDE AAN DE NAGEDACIITENIS
VAN GENERAAL CHASSe.
r,
TER
UZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Blnnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor BelgiS en Amerika 2,25, overlge lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Ultgeefster: Firm a P. J. VAN DE SANDE-
GIRO 88150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst e£n dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND.
nofc-aca—■HmMUKXSttttMMBKa
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN vragen v66r 15 Mei 1930, prijs-
opgaaf voor het leveren, franco op den wal of
op het werk te Ter Neuzen van:
inwendig wijd 50 c.M.
Nadere inlichtingen en voorwaarden te vra
gen aan den gemeente-bouwmeester.
Ter Neuzen, 5 Mei 1930.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVWLLE. Secretaris.
De Burgemeester van TER
NEUZEN, brengt ter kennis van
logement-, koffie- en bierhuishouders en ver-
dere ondememers van voor het publiek toe-
gankelijke bedrijven, dat van af heden op het
Gemeentehuis (bodekamer) op de gewone
kantooruren GRATIS, verkrijgbaar is:
EEN MENSTKEGELING VAN DEN
PRO VINCI ALE STOOMBOOTDIENST OP
DE WESTER-SCHELDE.
mgaande 15 Mel 1930, tot nadere aankon-
dlging.
Ter Neuzen, 5 Mei 1930.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat de opgaven be-
doeld in artikel 31, tweede lid der Drankwet,
ter secretarie der gemeente voor een ieder zrjjn
ter inzage gelegd en tegen betaling der kosten
atfn verkrijgbaar gesteld.
Ter Neuzen, den 5 Mei 1930.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
BELANGRIJKE SCHENKING VOOR DE
LEIDSCHE STERREWACHT.
De astronomische medewerker van het
Alg. Hbl., meldt:
De bekende Rockefeller Foundation in Ame
rika heeft aan de Leidsche Universiteit een
Mhehking gedaan van 110.000 dollar, ten einde
#e Leidsche Sterrewacht in staat te stellen
•«n kijker te doen bouwen, opstellen en ge-
•ieeltelijk exploiteeren in Johannesburg (Zuid-
Afrika)
Van de zijde der Nederlandsche regeering
•n particulieren is een jaarlijksch bedrag toe-
g«zegd, overeenkomende met de rente van
Wvengenoemde som voor de exploitatie en be-
iBening van dit instrument.
Het Zuid-Afrikaansche gouvemement heeft
fctyzondere faciliteiten toeloofd wat betreft den
Invoer van het instrument en den bouw der
■eodige waamemings- en verdere localiteiten.
Sinds 1923 was de Leidsche Sterrewacht in
Johannesburg vertegenwoordigd door een
Wiamemer, die gedetaoheerd zijnde aan het
Union Observatory" de daar aanwezige in-
strumenten mocht gebruiken.
De bovengenoemde schenking is nu des te
*ieer te waardeeren, waar langzamerhand
Buid-Afrika en speciaal de vroegere Transvaal
•n Oranje-Vrij staat een centrum beginnen te
worden van het astronomische leven.
Naast de reeds oude sterrewacht te Kaap-
stad en de jongere te Johannesburg zij in Z.-
Afrika* reeds permanente afdeelingen der
77) (Slot.)
„Mr. Todd vindt niet, dat hij te bekla-
;en is", merkte Carmencita op. „Die
eeft plezier voor tien gehad."
Ja maar niet door mijn toedoen. En
ten slotfe moet ik iets anders hebben
niet tijdelijk maar wat vast werk, maar
een betrekking, die zoo gesalarieerd is,
dat... dat...'.' Hij aarzelde en zyreeg.
,,Ja zei Carmencita aanmoedigend.
Maar George's durf liet hem in den steek.
dat ik in staat ben om zoo nu en
dan een hoogen hoed te koopen", maakte
hij zijn zin haastig af. ,,Dat is een wensch
van jaren van me geweest niet dat ik
deze paar dagen voor alle hooge hoeden
ter wereld had willen missen. 't Is bui-
tengewoon geweest
Carmencita knikte.
,,Dat ben ik met je eens. Ik heb die
geldkwestie voor vader in orde gemaakt
«n heb twee nieuwe vrienden bemachtigd
•n..
George schrok op.
Vrienden", herhaalde hij nadenkend.
Vrienden! Heb je veel^ vrienden in
Guayacuador, Carmencita
„En ofDozijnen Van allerlei ,,pos-
turen" zooals Mr. Todd zou zeggen
leeftijden en tinten." |t
,,Ik bedoel echte vrienden, zooals
,Je bedoelt mannelijke vrienden stel-
de Miss Milliqan kalmnjes vast. ,,Nee,
niet zoo veel. Een vijf-en-twintig, of
zoo... Heb jij veel vrienden, George?"
Yale-, Liek- en Harvard-sterrewachten uit de
Vereenigde Staten.
De Radcliffe-sterrewaoht uit Oxford wordt
in de eerstvolgende jaren in zijn geheel daar-
heen overgeplaatst, terwijj de sterrewacht van
BerlinNeu Babelsherg er een instrument ter
,,liberwachun,g" van den Zuidelijken hemel zal
gaan vestigen
Het voor Leiden nu te bouwen instrument
zal zijn een dubbele fotografische kijker met
tripletlenzen .van minstens 40 cM. opening Dit
machtige instrument, waarvan nog geen an-
der specimen hestaat, zal gebruikt worden
voor fotometrisch (helderheidsmeting) werk
op het Zuidelijk hemelhalfrond.
Ook spectroscopisch werk ligt in de plan-
nen.
Hopenlijk zal de bouw en aflevering van het
nieuwe instnnnent voorspoedig en snel plaats
vinden, zoodat het oude stamland waardig
vertegenwoordigd zal zijn in de rij van groote
naties, die Zuid-Afrika als wetenschappelijk
terrein gebruiken.
Men meldt uit Breda aan de N. R. Crt.
Geheel onverwacht heeft Zaterdagmiddag
omstreeks vier uur een gezelschap van onge-
veer 20 leden van het Nederlandsch-Dietsch
Verbond, Nederlanders en Vlamingen, een
prachtige krans met oranjelinten opgehangen
aan het monument van generaal Chasse voor
het pleintje der Nederl. Hervormde kerk te
Ginneken, waar deze held begraven ligt. Op
de linten staat: Hulde aan de nagedachtenis
van David Hendrik Chass6, van dankbare
Nederlanders.
Nadat de voorzitter een woord tot de aan-
wezigen had gericht, heeft Dr. Borms, daartoe
uit Merxem overgekomen, op het graf van den
generaal gesproken. Hij constateerde dat hij
stond op het graf van een held, die streed
tegen de Fransohe overmacht, die streed voor
groot-Nederland van Duinkerken tot den Dol-
iard. Dankbaar bracht spreker hulde aan zijn
nagedactotenis, waarbij hij een beroep deed op
alle groot-Nederlanders om deze beweging
zoowel zedelijk als stoffelijk te steunen.
Na deze toespraak is Dr. Borms onmiddel-
lijk vertrokken.
HET KOPPIGE MOND- EN KLAUWZEER.
De Minister van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw heeft een beroep gedaan op de
werking der centrale landbouworganisaties
teneinde himne leden op te wekken tot vol-
ledige medewerking bij de bestrijjding van het-i
mond- en kiauwzeer. Zijne Excellentie heeft
daarbij de aandacht gevestigd op een commu
nique van den Directeur van den Veeartsenij-
kundigen Dienst versterkt aan de landbouwers
waarin aan de hand van de in de laatste
dagen geconstateerde nieuwe gevallen van
mond- en kiauwzeer wordt aangetoond, dat
deize uibbreiding der ziekte klaarblijkelijk op
rekening dient te worden gesteld van mest-
stofverspreiding door middel van de veemark-
ten, tengevolge van aanvoer van besmet vee.
De gevolgtrekking, dat veehouders en veehan-
delaren in dezen nalatig zijn geweest, ligt
voor de hand.
Zelfs is in een bepaald geval bij te late aan-
gifte besmet vee voor uitvoer aangeboden en,
bij ontbreken van uiterlijke kenteekenen der
ziekte, inderdaad uitgevoerd met het gevolg,
dat biji aankomst in het land van bestemming
mond- en kiauwzeer werd geconstateerd.
Welke emstige gevolgen dergelijke feiten voor
onze vee-export kunnen hebben, behoeft niet
nader te worden aangetoond.
Algemeene volledige medewerking tot be-
strijding der ziekte is thans van het hoogste
belang.
,,Nee", betoogde George met klem. ,,Ik
heb nooti wat te praten. Eigenlij'k als
ik goed naga, is tante Helen de eenigej
die ik ken."
Carmencita Milligan toonde zich ab~
soluut niet verbaasd of op eenige andere
wijze getroffen door deze geweldige
openbaring. Ze bleef rustig voor zich
uit zitten kijken, alsof George gezegd had,
dat hij niet van koek hield.
,,Een van mijn kennissenbegon ze
na een poosje zwijgen, heeft zijn betrek
king ongeveer op dezelfde manier verlo-
ren als jij, George. Hij was bediende
bij een bank ergens in Londen, maar op
een goeien morgen werd hij om de een
of andere -reden woedend op den direc
teur en schopte hem twee trappen af.
Resu'ltaat was, dat hij naar Guayacuador
kwam... We krijgen er zoo veel op die
manier", voegde ze er nadenkend aan toe.
,,Wat doet hij nu vroeg George op-
eens, een en al belangstelling.-
..Hij is deelgenoot in een groote ex-
port-firma. Hij.is zoowat van jouw leef-
tijd, zou ik den ken."
Dit uitstapje in de emigratie-statistie-
ken van Guayacuador bracht George M.
A. Carr absoluut van de wijs. Hij draaide
zich als een windwijzer op zijn niet be
paald stabiele zitplaats heen en weer,
sloeg met zijn vuisten op zijn knieen,
slikte een paar maal moeizaam en bracht
er eindelijk, met een benauwd hooge
stem uit
Carmencita d... denk je, dat ik ook
iets dergelijks zou kunnen doen Hemel
Ik heb er den heelen nacht over liggen
denken."
,,Ik ook", zei Carmencita Milligan een-
voudig, met haar oogen op het Sussex-
landschap voor hen.
Een halve minuut lang gebeurde er
niets. Dan:
COMMISSIE TOESTAND LAND- EN
TUINBOUW.
De Minister van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw, Jhr. Mr. Ch J. M. Ruys de Beeren-
brouck, heeft Zaterdago iitend 10 uur in een der
zalen van zijn departement de commissie betref-
fende een onderzoek naar maatregelen met het
oog op den oogenblikkelijken toestand van land-
en tuinbouw met de volgende rede geinstalleerd
Mijne heeren! Gelijk u bekend is, werd on-
langs in de Tweede Kamer een interpellatie ge-
houden over den crisis in de akkerbouwbedrrjven.
Verschillende middelen zijn toen in overweging
gegeven om de gevolgen van dien crisis zooveel
mogelijk te verzachten.
Helaas is, behoudens een enkele uitzondering,
de regeering niet tot de overtuiging gekomen, i
dat de aanibevolen therapie tot de door ons alien
zoo vurg gewenschte gene zing zal vermogen te
leiden.
Natuurlijk ontslaat, deze negatieve slotsom de j
regeering echter allerminst van de verplichting te
doen, wat in haar vermogen is om den door de
crisis getroffenen, indien slechts eenigszins mo-
gelijk tegemoet te komen. j
De landbouw is een tak van volksbestaan, die op
het wel en wee van de gansche natie overwegen-
den invloed uitoefent. Nochtans gemakkelijjk in 't
allerminst de taak, aldus op de schouders, der
regeering gelegd. Het zal u dan ook niet ver-
wonderen, dat de weinige weken, die ons van de
behandeling der interpellatie scheiden, mij nog
niet een geivestigde overtuiging hebben bijge-
bracht, wat in deze te doen. Toen dan ook on-
langs van hoogst deskundige zijde tegenover
mij het denkbeeld werd gebpperd, aan een Staats-
commissie de zwarige vt^agpunten voor te leg-
gen, lachte dit voorstel mij toe.
Het feit, dat reeds een Staatscpmmissie zich
op dit oogenblik bezig houdt, met een onderzoek
naar den toestand van den landbouw, is daarbij i
geenszins voorbijgezien. Overleg met den voor- i
zitter dier commissie heeft tot resultaat gehad,
dat de mogelijkheid van het bestaan van een af- i
zonderlijke commissie voor de huidige crisis ook
zijnerzijids werd ingezien. I
Nadere overweging leidde tot de slotsom, dat i
deze weg, al moge hij oppervlakkig niet de kort-
ste gelijken, toch de zekerste moet beeten. Het
verheugde mij bijzondec*een zoo veelzrjdig des-
kimdige als Dr. Lovink bereid te vinden, het
voorzitterschap te aanvaarden.
Zonder aarzeling is dit echter niet geschied.
Het groote belang dezer zaak leidde den heer
Lovink tot het voorstel dat de Minister, aan wien
de behartiging van de landbouwbelangen is toe- j
vertrouwd, zelf de hoogste functie in de commis- j
sie zou aanvaarden.
Inderdaad pleitte veel daarvoor. Maar gezette
overweging heeft mij toch gebracht tot de over-
tuiging, dat aldus vertraging van werkzaam- i
heden staat te vreezen. Een minister ziet nu
eenmaal zijn tijd uitermate bezet. Waar ook gij
alien met bezigheden zwaar belast zij;t, zouden
allicht voor rustig vergaderen in een kort bestek
de beschikbare uren niet licht te vinden zijn.
Bovendien kan het beoogde doel worden benaderd
wanneer door mij bijtzonder gewichtige bijeenkom-
sten worden voorgezeten, een mogelijkheid, die,
naar ik hoop, met uw aller instemming zich af
en toe zal verwezenlijken.
Aldus kan ik reeds gedurende uwe beraadsla-
gingen mij, geiheel vrij blijvende tegenover uw
voorstellen, van den gang van zaken op de hoog-
te stellen; de overweging van uw rapport zal dan
ook minder tijd in beslag behoeven te nemen.
Wanneer ik, door op uw rapport te zinspelen, mij
thans reeds het resultaat uwer bemoeiingen voor
oogen stel, dan mag ik er zeker wel op wijzen,
dat uit den grond der zaak hetgeen van uwe com
missie wordt verwacht, zlcb groepeert om de
prijsdaling van de akkerbouwproducten, van wel
ke de laatste maanden ons zoo tegen onzen zin
getuige maakten. Dit is naar wij alien vurig
,,Zeg dat nog eens!" zei George hak-
kelend van opwinding.
„Wat moet ik nog eens zeggen vroeg
Carmencita.
,,Wat je zooeven gezegd hebt."
jNee".
,,ToeAsjebl..."
,,Maar ik zal iets anders zeggen", zei
Carmencita, ,,omdat ik hier niet kan blij-
ven zitten wachten tot jij moedig genoeg
geworden bent." Zij keerde zich om en
keek hem recht in de oogen. .Ja, Geor
ge
George uitte een half gesmoorden kreet
en greep zich om steun aan het hek vast.
,,He zei hij zwakjes.
,,Ja", herhaalde Carmencita. .Ja Geor
ge, omdat je het zoo vriendelijk vraagt."
Het gezicht van George kreeg een uit-
drukking of hij plots een verrukkelijk
visioen zag. Hij hijgde een paar maal en
bracht er, na eenige vergeefsche pogin-
gen, een rijtje verstaanbare woorden uit.
Carmencita bedoel je, dat ik... dat
wij..."
,,Ja", gaf Carmencita ten antwoord en
dan opeens haastig: ..Heilige Mozes, kijk
uit. Op die manier tuimelen we eraf!
Want al was George wat starten be
treft, niet vlug, als hij eenmaal op gang
was, liet zijn tempo niets te wenschen.
De zon stond al dicht bij den gezichts-
einder toen Mr. Todd uit het rijk dee
droomen in dat der werkelijke dingen
terugkeerde. Die terugkeer geschiedde
niet met zijn vol'le goedvinden, dat bewees
het kreunen en steunen, het gerek en ge-
snork en het gegaap waarmee hij zdchzelf
in een zittende positie heesch, den be-
schermenden zakdoek loswond en tegen
het felle licht knipperde. Maar toen viel
de blik van zijn lichtelijk waterige oogen
hopen en ook venwachten een op zich zelf
staand economisch verschijnsel. Met name is dus
uwe taak geenszins blijvende maatregelen te be-
ramen om een akkerbouw te hulp te Snellen. Van
u wordt slechts gevraagd kan het op zeer
korten termijn de Regeering het middel of de
middelen aan de hand te doen, die de huidige
acute crisis kunnen beizweren.
Zeker, gij hunt mij antwoorden: ,,Die taak is
reeds zwaar genoeg" en onverdeeld luidt mijn
antwoord, dat de tot dusver opgedane ondervin-
ding de juistheid dezer uitspraak ten voile zou
bevestigen. Maar van mannen als u die in het
voile leven staat, wier dagelijksche taak als het
ware, ieder vanuit zijn gezichtshoek medebrengt
aan de agrarische verschijnselen onverdeelde aan
dacht te wijden, mag met reden worden ver
wacht, dat, zoo iemand, gij in deze licht zult
weten te ontsteken.
Het verheugt mij dan ook bijzonder, u zij
het, wat enkelen uwer betreft aanvankelijk
na eenige aarzeling, die mede oorzaak is geweest,
dat de installatievergadering een week moest
worden uitgesteld, voor welke aarzeling, naar ik
stellig verwacht, geen voedsel zal worden gevon-
den, bereid te hebben bevonden, de zware taak
op u te nemen. Ik betuig u reeds thans daarvoor
de onverdeelde erkentelijkheid der regeering.
Mijnheer de Voorzitter, gij hebt uw zoo werk
zaam leven voor een niet gering deel aan den
landibouw gewijd. Dat gij de beraadslagingen der
commissie wilt leiden, bevestigt de verwachting
van een goeden uitkomst.
Met den innigen wensch, dat de Almachtige
aan uw arbeid Zijn zegen moge schenken, ver-
klaar ik de commissie geinstalleerd.
De voorzitter der commissie, Dr. ir. H. J. Lo-
vifek, beantwoordde 's Ministers rede als volgt:
Met groote belangstelling hebben wij uw uit-
eenzetting, welke geleid heeft tot de instelling
van onze commissie, gevolgd.
Inderdaad is door de snelle daling der prijzen
een crisis, met name in de akkerbouwbedrijven,
ontstaan, welke nog verscherpt is, doordat ver
schillende buitenlandsche regeeringen maatregelen
hebben genomen, om de hezwaren der prijsdaling
te ondervangen, welke echter uit den aard der
zaak tot gevolg hadden, dat elders, en ook in ons
land, de toestand eer verergerde dan verbeterde.
Er was dus alle aanleiding van regeeringswege
een en ander onder de oogen te zien, en te over-
wegen, wat zou kunnen worden gedaan om deze
bezwaren rechtstreeks of middellijk te onder
vangen.
Het is verheugend, dat ook uit den kring der
belanghebbenden middelen zijn of worden aange-
geven, om te trachten in den nijpenden toestand
verbetering aan te brengen, waarvan onze com
missie een dankbaar gebruik zal maken.
Uwe Excellentie heeft er met een enkel woord
op gewezen, dat aan onze commissie een beperkte
taak is opgelegd en dat zij zoo mogelijk op
korten termijn ons advies tegemoet ziet.
Ik geef Uwe Excellentie de verzekering, dat
wij er naar zullen streven aan uw wensch te vol-
doen, al ontveinzen wij ons niet, dat onze taak
een niet gemakkelijke is.
Waar wij echter verzekerd zijn van uwen fei-
telijken steun, in dier voege, dat u zelf bij ge
wichtige vraagstukken onze commissie wilt lei
den, heb ik alle hoop, dat onze arbeid niet geheel
tevergeefsch zal zijn.
Met Uwe Excellentie hopen wq, dat de Al
machtige aan onzen arbeid Zijn zegen moge
schenken en in dat vertrouwen willen wij al onze
krachten geven aan de volvoering van onze taak.
GRAAN IN RUIL VOOR VLAS.
Daar de verbouwing van vlas en hennep
zeer langzaam gaat, heeft de sovjet-regee-
op George en Carmencita, die nog steeds
op het hek zaten. Zijn gezicht \4erhelder-
dezijn mond vertrok in een breeden
grijns.
,,Wel, kinderen", zei hij, ,,en hoe
gaat-et der mee
De kinderen hoorden hem niet. Dus
herhaalde hij zijn vraag eerst wat luider,
daarna zeer luid en eindelijk met een sten-
storstem. De twee op het hek keerden
zich om en keken hem aan, alsof ze zich
niet goed herinnerden wie hij eigenlijk
was.
,,Goed", zei Mr. Todd. .Jullie behoeft
me niet te antwoorden."
Hallo, Mr. Todd zei Carmencita.
Heeft u prettig gedacht
George liet zich van het hek glijden,
rende op Mr. Todd af, greep zijn hand
en drukte die twee maal zoo hard als ge-
woonlijk.
„Mr. Todd, Mr. Todd", riep hij uit.
Carmencita en ik...
|Mr. Todd trok zijn gemaltraiteerd
lichaamsdeel los en borg het voorzichtig
in zijn broekzak op.
,,In orde, jong. Je hoeft me niets te
vertellen. Waarvoor denk je da'k an
ders ben gaan slapen?"
Carmencita kwam nu ook naar hem toe.
Ze legde een hand op zijn massieven
schouder en keek hem stralend aan.
,,We hebben alles al voor elkaar", ver-
telde ze hem. George komt naar Guaya
cuador zoo aauw als hij kan en dan zoek
ik een betrekking voor hem."
,,Nee", zei haar verloofde beslist. ,,Dat
doe ik zelf." Hij keek zijn werkgever ver-
ontschuldigd aan. „Ik zal dus bij u mijn
ontslag moeten nemen. Mr. Todd, of-
schoon ik niet denk, dat ik de eerste paar
wekeft een boot krijg. Ik wou, dat u ook
fnee kon gaan."
Mr. Todd glimlachte hem vaderlijk toe.
ring, naar de „Izwestia" mededeelt, besloten
den boeren, die deze technische gewaasen
verbouwen, tegemoet te komen en hun in ruil
voor vlas en hennep graan te leveren. Graan
zullen alleen die kolchozen en afzonderlijke
boeren krijgen, welke minstens 10 van hun
land met vlas zullen bezaaien. Voor elke hec
tare vlas of hennep zal de staat een halven
centenaar graan leveren. Bovendien zullen de
boeren, die deze gewassen verbouwen, voor-
schotfcen in geld krijgen.
VooR DE RATIFIQATIE VAN HET
VLOOTTRACTAAT.
De inkt waarmede de Italiaansche delegatie
haar handteekening onder het vloottractaat
van Londen heeft gezet, is nog nauweljjka
droog, schrijft de N. R. Crt., of de Italiaan
sche regeering heeft een uitbreiding van haar
vlootprogram aangekondigd, welke in twee
werelddeelen onrust heeft gaande gemaakt en
nu zelfs het Vaticaansche orgaan Observatore
Romano een droeve verzuchting over de
vooruitzichten voor den vrede doet slaken.
Toch had de eerste Italiaansche gedelegeerde
bij de Tedevoeringen die bij de onderteekening
gehouden zijn, in vriendelijke woorden de hoop
uitgesproken dat Frankrijk en Italie zich nog
over een aansluiting bij de drie-mogendheden-
overeenkomst zouden verstaan.
De Italiaansche pers geeft natuurlijk «en
fraaien draai aan de zaak. Er is bij het nieu
we Italiaansche vlootbouwprogram geenszin*
sprake van een wedstrijd in wapening met
andere volken, maar eenvoudig van de uit-
voering van een zuiver defenaief program
strekkende tot bewaring van het evenwicht
tusschen de internationale strijdkrachten.
Men kan voorzien, hoe Frankrijk hierop
antwoorden zal. Het zal zich niet meer hou-
den aan de cijfers die het te Londen als mi
nimum voor zijn behoeften heeft voorgelegd
en de wedstrijd in de Middellandsche Zee eal
beginnen. De Fransche politiek heeft van het
beginsel van veiligheid een hoekpijler gemaakt
en Parijs ziet nog andere verontrustende tee-
kenen dan het nieuwe Italiaansche program
in de ontwikkeling van de hooge politiek.
Duitsche oorlogsschepen bezoeken Italiaan
sche havens en de officleren en bemanningen
worden daar op in het oog lcopende wijze ge-
vierd. Bij vele ontvangsten zijn de Duitsche
en Italiaansche volksliederen gespeeld. De
Italiaansche Tribuna zorgt voor een commen-
taar dat de Franschen moet prikkelen, door
te zeggen dat de verschijning van de Duitsche
vloot op de baren van de Middellandsche Zee
toont dat Duitschland een ,,maritiemen wil"
heeft, welke vermoedelijk duidelijker tot
uiting zal komen, wanneer het tractaat van
Versailles krachteloos geworden zal zijn. Dan
is er de samentrekking van Sowjetstrijdkrach-
ten in de Zwarte Zee, welke op zichzelf niet
dreigend genoemd kan worden, maar eveneens
de uiting kan zijn van een wil om bij een
conflict in de Middellandsche Zee een rol mee
te spelen.
Voor den Franschen marinestaf is in elk
geval nu een nieuwe toestand geschapen. Men
is daar reeds bezig aan plannen voor linie-
schepen die een tegen- en een overwicht tegen
over de Duitsche linie-schepen ,,in zakfor-
maat" moeten vormen en het is waarschqnlijk
dat Frankrijk ook binnenkort Europa met
een herzien aminiteus bouwprogram belftnd
zal maken (zeker niet: verrassen).
Het nieuwe Italiaansche program voorziet,
alleen reeds wat de duikbooten betreft in een
vermeerdering van dit wapen tot 54 onder-
zeeers met 45.000 ton of nog slechts ruim
7000 ton minder dan Engeland, Amerika en
Japan als hun behoefte in de drie mogend-
heden-overeenkomst hebben neergeschreven.
Frankrijk zal daar natuurlijk niet beneden
willen blijven.
,,Die wensch wordt vervuld, jong."
(George en Carmencita staarden hem
aan.
,,Wat riep Carmencita uit... Komt
u ook."
Natuurlijk. Wat dacht je? Dat ik
van plan was om een kat in den zak of-
tewel 'n tinmijn op zooveel honderd mijl
afstand te koopen? Ik ga met je mee, om
mijn bezitting te inspecteeren. Millie.
Trouwens, ik heb altijd lust gehad om te
reizen. Gisteren al mijn overtocht be-
sproken."
,,0 schitterend!" zei Carmencita"
Het frissche, jongensachtige gezicht
van haar verloofde betrok echter'ai meer
en meer. Hij zuchtte diep en onthoofde
met de punt van zijn schoen een onschul-
dig madeliefje.
,,Stom dat ik er niet aan gedacht heb
om gisteren ook overtocht te fyespreken!
Nu is de boot natuurlijk vol."
,,Dat denk ik ook", stemde Mr. Todd
in, ,,want dat overtochtbiljet van jou, dat
ik gisteren tegelijk met het mijne geno
men heb, wat het laatste watter te krij
gen was."
Miss Milligan en Mr. Carr keken ver
baasd op, maar bijna op hetzelfde oogen
blik werd die verbazing door een uit-
drukking van intens geluk vetdrongen.
Ze keken elkaar aan, keken daarna naar
den kleinen, corpulenten man voor hen.
Ze schoten op hem af, grepen ieder een
hand en qaven hun vreugde en dankbaar-
heid uiting, door onoeveer gelijktijdig te
roepen:
,,jMr. Todd, u bent een toovenaar!"
..Wisten jullie dat van 00m Decimus
nog niet?" vroeg Mr. Todd.
EINDE.
