1 ALGEMEEN NIEUWS- C.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. SUIKERBIETENZAA'J HILLESHOGZAAO" H.V. HBLLANDSCH ZWEEDSCHE Zlf D Ml) Tweede Blad. De dolende Juweelen VAN DEff BOSCH Co. HEEREN-BAA! No. 8502. VFIJDA.G 14 MAART 1930. 70e Jaargang SI a vernij. FETJILLETON. De Stam met DE HOOGSTE SUIKER- OPBRENGST PER HECTARE en met HET KLEiNSTE AANTAL SCHIETERS BINNENLAND, w VAN 0 RIG1NEE L ZWtEDSCH STAMZAAD GETEF.LD IN NEDLRLAND VERLANG VAN UW FABRIEX OF INK00PVEREENIGING 1) SARPHATISTRAAT 9 AMSTERDAM VOOR INL1CHTINGEK ZAADHANDEL - ULLF. Ko. E9 - CCtS 20-50ct per ons »4fc S-. h AIK>NNEMENTSPRI.I8: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden *fr. r>er post 1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post Voor Belgie en Amerika f 2,25, overige lan den 2.60 per 3 Abonnementen voor het bnitenland alleen bij vooruitbetaling. Bui ten Ter Neuzen f 6,60 per jaar maanden fr. per post tlltgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 25. ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor eiken regel meer 0,20. Grootere letters en clicWs wor den naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement te gen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND. V. Wat men elders nog vaak* niet aan- durfde, of nog maar niet wflde inzien zelfs, heeft een vorst uit de Himalaja begrepen en eerlijk uitgesproken. Maar wie ook nog steeds mocht meenen, dat de slavernij in den tegenwoordigen tijd haar ontzetting heeft verloren, moet eens de condusies lezen, waartoe deze, reeds in een voria artikel door ons genoemde, vorst: Maharaja, gekomen is. Hij drong er bij zijn hoorders op aan, om eens te beginnen het leven van een slaaf zich voor te stellen. Hij sprak allereerst over de kinderen, die dan misschien ook nog wel eens een vriendelijk woordje zouden krijgen, maar die ondertusschen het ver- ichil tusschen hun positie en die van de vrije kinderen maar al te goed zouden gevoelen. Kan het anders, of op den auur zal er verzet lijpen in die harten tegen hun meester, tegen diens heele familie, tegen hun buren, ja tegen heel de wereld? Hoe aardig zoo'n slaafje ook eoms een poos moge spelen met vrije kin deren, het blijft toch altijd het bezit van een ander. Dat gevoel van niet van zich- zelf te zijn zal deze menschen nergens en onder geen omstandigheid verlaten en hen steeds bl'ijven hinderen. Ook schilderde de vorst de wanhopig-weemoedige too- neeltjes, die zich moeten voordoen, als gezinhen uit elkaar worden geslagen, en als een moeder met een kind aan de borst den eenen kant wordt opgejaagd, en een vader. met een dochter op een markt hier of daar te koop wordt gezet, enz., enz. En. meer dergelijke tafereelen beschreef deze vorst, die hij uit eigen aanschouwen en ervaring kende. Hij had vaak zci hij een poging gedaan om daarbij tusschen beide te komen, maar bijna steeds was hem dat mislukt. Hij was dan altijd geeindigd met aan zulke weigeraars het voor oogen te stellen, dat zij later voor hun Schepper verantwoordina zou den hebben af te leggen omtrent al zulke wreedheden.. Maar in zijn toespraak heeft de Maha raja evenzeer de economische nadeelen laten uitkomen, die aan de slavernij on- losmakelijk verbonden zijn. Zoo had men b.v. nagegaan dat de arbeids- prestaties van een vrije gelijk stonden met die van twee slaven. Men hoefde maar een klein beetje geld uit te geven (bij wijze van loon) om tweemaal zooveel arbeid te ontvangen. Ook rekende hij zijn menschen voor, dat zij op ander ge- bied, bijvoorbeeld bij het slaaf-houden van jongere kinderen, hun eigen finan- tieen benadeelen. Kortom, met deze en nog allerlei andere argumenten heeft deze Maharaja de afschaffing van de slavernij binnen zijn landpalen aannemelijk gemaakt. Ge- leidelijk zou alles worden omgezet, maar de resultaten zijn veel en veel gunstiger geweest dan iemand had durven bevroe- den. In plaats toch, dat deze algeheele afschaffing jaren in beslag nam, werd door K. R. G. BROWNE. 56) (Vervolg.) George grinnikte den patient bemoedi- gend- toe. „We zijn het ,F.-S.... Carr en Todd in levenden lijve". „Maar hoe „Kom, kom", zei George op den vrien- delijken, beslisten ik-ben-de-baas-en-voor- zeuren-bedank-ik toon, waarmee 'n zeker soort verpleegsters, prikkelbare patienten tot het uiterste drijft, „je moet je niet zoo opwinden, ouwe jongen. Leun cp je gemak achterover en blijf rustig zitten tot je je wat beter voelt... Hier is je drankje" voegde hij eraan toe, toen de butler juist op dat oogenblik de huisdeur uitkwam, met een blaadje in zijn hand, waarop een hoog glas met een gele vlocistof erin ^.Daar zult u wel van opknappen". voorspelde Sir JohnEn dan nog een Eoosje rust... en stilte om u heen' Hier Iijven liggen is het beste, dunkt me Vindt het zeker niet erg als ik met de heeren hier even wegga om ze wat te drinken te geven? Als u wat noodig mocht hebben, roept u Sanders maar. Misschien uw hoofd wat betten... of koude compressen Fanshawe-Smith gaf geen antwoord. -*X M&CflWBia „HILLESHdfi" (Ingez. Med.) alles binnen enkele maanden reeds afge; wikkeld, en binnen twee jaar tijds kwamen alle 52.000 slaven uit Neapel vrij. Slechts 464 van de 15.719 slaven-eigenaars gaven blijk van eenig verlangen om hun eigen- dommen nog te behouden, en 1281 bezit- ters stelden 4651 slaven in vrijheid zon- der ook maar een cent vergoeding te ver langen. Had men de kosten der afschaf fing eerst geraamd op 500.000, deze bearoegen in werkelijkheid slechts 275.000. Zoo is een pracht-resultaat bereikt en heeft deze eerste minister een roemrijke plaats gekregen in de annalen van zijn land en volk, en straks ook zeker in de annalen van de vrijmaking van het menschelijk geslacht. Tenslotte nog een enkel woord over eenige andere vormen van slavernij, die in de wereld bestaan. Men gebruikt er veelal heel mooie, euphemistische woor- den voor, maar wij hebben door al het Hij had het te druk met George aan te staren, alsof deze een verschijning van een andere wereld was. „Vriend Carrbegon hij. Straks, als je wat beter bent", suste George hem. „Op het oogenblik ben je nog niet in staat een behoorlijk gesprek te voeren, F.-SKom straks terug, hoor!" Hij glimlachte hartelijk en toch met iets medelijdens tegen den patient, keerde zich om en ging zijn gastheer achterna. Sir John ging hun voor, door hooge, openslaande deuren, naar een groot, met donker eikenhout beschoten vertrek, waar talrijke jacht-trofeegn hingen, afkomstig uit verre landen, en minstens een dozijn schilderijen van de soort een kostbare soort! die op een afstand van meer dan vijf meter niet meer te ontcijferen zijn. Daar bood hij hun ieder een reusachtiaen leeren clubfauteuil aan en wandelde het vertrek door om uit een uonker-eiken buf fet de gewenschte kalneerende vloeistof- fen te halen. Dadelijk tocn hij zijn gasten zijn rug toegekeerd had. boon Mr. Todd zich naar George over en vroeg fluiste- rend: „Je kijkt opeens bar gelukkig en tevre- den, jong! Wat ister gebeurd?" Op het prettiae, gezonde jongensgezicht van George M. A. Carr vcrscheen een breede grijns van ger.oegen. Hij keek vlug om zich heen, greep in zijn zak en haalde een klein pakje, gewikkeld in een grooten, futuristisch gekleurden zakdoek te voorschijn. Hij legde vlug maar voor- zichtig de punten om en hield Mr. Todd den inhoud, een klein hoopje groene en witte steenen, onder den neus. ,,Gom!" bracht Mr. Todd er hoogelijk voorafgaande nu wel geleerd, dat mooie woorden soms heel leelijke dingen kunnen verbergen. In de eerste plaats wordt er vaak gesproken van '.peonage", een genre van dienstbaarheid, onder welks mom tal van wreedheden en gruwelen tot op den laatsten tijd toe zijn begaan, een systeem, dat men alleen vindt al- thans in dien vorm in Midden-' en Zuid-Amerika. De lieden, die deze zaak willen goedpraten, verklaren, dat het geen slavernij is, maar een soort ,,ver- schuldigde dienstbaarheid". Doch Lord Cecil heeft onder veler instemming voor- gesteld, dat deze peonage beschouwd zou worden als slavernij zonder meer. Het aantal slachtoffers is onbekend, maar het loopt zeker in de tienduizenden. Dan zijn daar de contract-koelies een systeem van gedwongen arbeid, dat vol- gens Mevrouw Simon, in kolonies zou kunnen worden toegelaten of geduld, mits deze arbeid stipt gebruikt werd in verre verbaasd uit. ,,Daar heje ze! Maar hoe, bij hier en daar, is het je George vouwde de punten weer dicht en liet het pakje in zijn zak verdwijnen. „Ik heb het lijk beroofdzei hij. ,,Toen we hem naar de auto droegen, voelde ik iets hards in zijn zak en op weg hierheen heb ik een klein onderzoek ingesteld en dit geconfiskeerd. Nou moeten we zien, hier gauw weg te komen en dan een, twee drie naar Carmencita „Maarrebegon Mr. Todd, maar hij hield zich meteen weer in, toen hij Sir John, beladen met alcoholische dranken, naderbij zaa komen. „Soda, Mr. Todd?" informeerde de eigenaar van Croyde. ,,Nee liever niet," zei Mr. Todd. ,,Ik zou 't graag puur hebben, als 't u 't zelfde isIk heb zoo'n gevoel, dat een hartversterking me goed zou doen." HOOFDSTUK XVII. Miss Milligan in actie. Van alle erge dingen, die je een mo dern jong meisje. dat behept is met tem perament, kunt aandoen, is als een stout kind alleen in een kamer opsluiten en haar daar een poos laten zitten, wel het aller- ergste. In den goeien ouwen tijd was dat misschien de manier. Maar tijden en zeden veranderen; ouders zijn bij de tegenwoordige jeugd niet meer in tel en een vader, die het zou willen probeeren zijn dochter in haar kamer op te sluiten, liep de kans, dat hij !na afloop opaesloten in een brancard naar veiliger oorden ver- voerd zou moeten worden. Daarom verwondert het ons niets, dat landen, om verbeteringen aan te brengen, die vlak bij de woningen van deze perso- nen geschiedden, en die dus ook hun zeker ten goede kwamen. De actie, die door de Firma Cadbury naar aanleiding van geruchten te dezer zake verspreid, op touw werd gezet, heeft over allerlei din gen licht vetspreid, maar overigens blijft de zaak dezer z. g. n. heer-diensten een heel moeielijk probleem, ook in onze eigen overzeesche bezittingen. Wel schijnt vast te staan, dat er op dit punt van Portugeeschen kant het ergst en veel- vuldigst is gezondigd. Ook ten aanzien van deze heer-diensten probeeren sommi- gen nog maar al te vaak het te doen voor- komen, alsof de koelies dezen arbeid verlangen en dien zelfs graag verrichten. Er zijn echter tal van voorbeelden be- kend, waaruit blijkt, dat ook deze soort halve slavernij ten zeerste wordt gehaat en geschuwd. Een vrouw bij voorbeeld, wier beide beenen boven de knie waren afgezet, smeekte nog vurig om naar haar geboorteland terug te mogen keeren, en een man, die in dezelfde droeve omstan- digheden verkeerde, kroop uren en uren langs haast bijna ongebaande wegen om zijn huis te bereiken. Als derde soort verkapte slavernij kan worden genoemd: de gedwongen arbeid, waarbij geen bepaalde aanspraken wor den gemaakt op de persoon van den ar- beider zelven, maar waarbij alleen zijn werkkracht wordt verlangd. Er zou ook op dit gebied al veel gewonnen zijn, in- dien dergelijke gedwongen arbeid alleen werd gevraagd en toegestaan ten bate van het gouvernement. Maar ook dan mag men nog altijd wel bedenken, dat het veelal juist deze arbeid zal zijn, die wrok zet en afkeer wekt bij de inboorlin- gen, en die te eeniger tijd stellig zal voe ren tot allerlei pogingen om onafhankelijk te worden. De commissie van experts, die ook deze zaak in den laatsten tijd onder- zocht heeft, is tot de conclusie gekomen, dat ook zulke gedwongen arbeid hoe eer hoe liever moet worden afgeschaft. Men heeft daarvoor onder meer ook als argu ment ingebracht, dat deze arbeid heel erg oneconomisch zou zijn. Als er voor al dit werk betaald werd, zou het karakter van dwang en slavernij daaraan goeddeels zijn ontnomen, en zou men waarschijnlijk ook op meer succes mogen rekenen. Maar wij gaan onze beschouwingen eindigen. Wij hebben gezien, dat er heden ten dage in verbijsterende mate nog veel slavernij op onze planeet voor- komt. Het mooie werk van den Volken- bond komt op dit punt zeker bijzonder uit. Hier is reeds veel goeds tot stand gebracht, maar hier is ook in de toekomst nog een grootsche en zware taak te ver- vullen. Het Tractaat van St. Germain (een samensmeltincj van de afspraken van Berlijn 26 Febr. 1885 en van de Brusselsche declaratie van 2 Juli 1890), in September 1919 door zeven mogendheden waaronder ook de Ver- eenigde Staten behoorden, geteekend, heeft aan de orde gesteld de compleete onderdrukking en afschaffing van slaver nij in iederen vorm, en ook van den sla- venhandel te land en ter zee. Er zullen voorloopig nog wel allerlei moeilijkheden Carmencita Milligan, toen Fanshawe- Smith haar aangedaan had, wat haar vader haar nooit zou hebben durven aan doen en na afloop daarvan opgewekt fluitend weggestapt was, een poos lang onbeweeglijk van machtelooze woede voor zich uit bleef staan kijken. Maar na die halve minuut kreeg ze op eens het gebruik van haar ledematen terug. Ze sprong op de deur af, gooide er zich met kracht tegen aan, trok en wrikte aan den knopMaar de deur, al was zij als zoodanig geen meesterwerk, weerstond kordaat al haar aanvallen. Daarbij ging zij naar binnen open en toen, na een kwart minuut mishandeling de knop verder voor het genoegen bedankte en zich van de rest afscheidde, moest Carmencita deze manier als absoluut hopeloos opgeven. Ze schoot op het raam af, waardoor George M. A. Carr eenige uren te voren zijn oneervol exit gemaakt had en keek uit. Het eenige resultaat, was een glimp, heel in de verte, van het onberispelijke achteraanzicht van Fanshawe-Smith en een gezicht in vogelvlucht op den dop- hoed,van Mr. Edward Byng, die de eigenaar dan altijd geleund tegen de bewuste waterton kauwgom stond te kau- wen of zijn leven ervan afhing. Met een kleur van drift een emotie, die haar buitengewoon goed stond ging Carmencita een pas achteruit en dwong zich tot rustig en geregeld den- ken. Ze moest uit die kamer zien te komen, dat stond vast. Maar hoe? De terugkeer van Mrs. Turtle of van Mrs. Turtle's echtvriend van waar-ze-dan-ook- mochten-zijn, zou haar invrijheidstelling en voor handlanger Edward, het begin zich voordoen, vooral door de Mohamme- daansche staten, die dan ook tot heden stelselmatig hebben verzuimd alle inlich- tingen te geven. Ook over sommige ge- deelten van onzen Archipel bleek de Nederlandsche regeering geen afdoende gegevens te kunnen verschaffen, maar het is te hopen, dat Engeland zijn flinke en vooruitstrevende houding ondanks stil of openbaar verzet van Frankrijk. Portugal en Italic niet zal laten varen. Een ding staat nu al wel vast: wij mogen niet blijven wachten totdat dit kwaad zijn eigen natuurlijken dood is gestorven. Men heeft uitgerekend, dat dit dan zeker nog wel duizend jaar zou duren. Wij, die leven in de vrijheid, zullen ons zeker nooit mogen neerleggen bij al de excuses, die nog voor het voortbestaan der slaver nij van allerlei kanten worden aangevoerd. Neen, wie den gruwel der slavernij heeft gezien en verstaan, zal er zich ten zeerste over verheugen, dat alom de han- den worden ineen geslagen om zooveel millioenen schepselen Gods te bevrijden van deze kwelling, en hun althans te doen toekomen dat minimale eene, waar op toch zonder uitzondering alle men schen recht hebben: vrijheid, en een vol- komen vrije beschikkinq over hun eiqen lichaam, hun nakomelingschap en hun krachten. EERSTE KAMER. Vergadering van Woensdag. Voortgegaan wordt met de behandeling van de waterstaatsbegrooting. De heer Smesnge (lib.) sprak over den waterstand op de kanalen in de Groninger veenkolonien en over de hooge kanaal-, brug-, haveen sluisgelden. Hij wenscht hooge spoorbruggen. Verder behandelt hij een groot aantal speciale punten. Hij pleit voor een brug tusschen K-impen aan de L-k en Rot terdam en klaagt over de oneerlijke concur- rentie, die A.T O. en Van Gend en Loos de beurssch'ppers aandoen. De heer Jarss n (r.k.) behandelt de con- currentie van de A.T.O. en Van Gend en Loos die z i. ten onrechte als deloyaal wordt on> schreven. TWEEDE KAMER. Vergadering van Woensdag. Aan de agenda worden toegevoegd: een In- terpellatie-De Visser over de Werkeloosheid, een interpellatie-Van den Heuvel over de land- bouwerisis een ontwerp betreffende de rechts- positie van kap'teins en schepelingen, en wij- ziging van de Arbeidswet. Voertgezet wordt de behandeling van het ontwerp rejelende de winkelsluiting. De h er Van Vcorst tot Voorst (r.k.) ver- de igt een amendement, dat slagerswinkels des Zondags tot 12 uur open mogen zijn. De heer Van Ra-pard (lib.) wenscht het- zelfds voor sigarenwinkels en heeft voorts een ECHTE FRIESCHE (Ingez. Med.) van een reeks moeilijkheden beteekenen Maar die gelukkige gebeurtenis kon nog uren op zich laten wachten en het was beslist noodzakelijk. dat zij vrij kwam voor Fanshawe-Smith er radicaal met den buit vandoor ging. De deur was niet in beweging te krijgen en een exit langs den weg, dien George haar getoond had, trok haar niet bepaald aan. Na vijf minuten wikken en wegen be- sliste ze, dat dit een geval voor een stra- tegische behandeling was. Dus ging ze op den rand van het bed zitten en staarde nadenkend naar den rand van het karpet. Opeens verhelderde haar geheele gezicht;, ze keerde zich naar het raam, gooide haar hoofd in haar nek en begon aan een serie kreunen en steunen-om-er-koud-van- te-worden, afgewisseld zoo nu en dan met een zwak maar niet te zwak - „Help!" Bij den eersten kreet van ,,help" sproqg Mr. Edward Byng van zijn regenton en slikte zijn kauwgom in. Toen het kreu nen doorging, ging hij een half dozijn stappen achteruit, keek naar omhoog en luisterde. Er was niets te zien, maar de beangstigende geluiden, die door het raam naar buiten kwamen, spraken van een menschelijk wezen in den hoogsten nood. Zijn verweerd kogelgezicht kreeg een verschrikte uitdrukking. Hij ging nog vijf stappen achteruit en keek bezorgd om zich heen, want het kreunen en steunen ging nu zoo energiek crescendo, dat er spoedig ingegrepen moest worden of het heele dorp kwam eraan te pas. Maar hoe kon hij ingrijpen, als hij de oorzaak van dat kreunen niet wist. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1930 | | pagina 5