ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
de Leidsche Wonderdokter
feuilleton.
No. 8441.
MAANDAQ 21 OCTOBER 1929.
69® Jairgang.
Wegens de aanvragen uit Zeeuwsch-VIaanderen zal
KLINGERS LABORATORIUM
aanstaande Woensdag 23 October ziiting houden
te TER NEUZEN in Hotel „DE POST".
Dubbel is het genot met
Wybert-tabletten, de keel
is tegen ontsteking be-
veiligd, de adem zuiver!
wmmmmmmmmmm
sggSB KgagSJB
^UONNOtENTSPRIJS: Birmen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neueen
.r wr f 1.80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den /2,60 per 3 maanden fr. per poat
Abonnementen voor bet buitenland aUeen bij vooruitbetaling.
CltgeefsterFirma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
5«a 3 m
ADVERTENTI8N: Van 1 tot 4 regela 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
Grootere letters en dichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien Hefst 66n dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHTJNT IEDEREN MA ANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
-isJP
TWEEDE RAMER.
Vergadering van Donderdag.
De beer Wijnkoop (comm.) vraagt verlof,
den Minister van Binnenlandsche Zaken te
interpelleeren over de botsing tusschen politie
en stakers te Maastricht. Hierover wordt
heden beslist.
Voortgezet wordt de behandeling van de
ambtenarenwet.
De beer J. ter Daan (s.-d.) verdedigt een
amendement om de arbeidscontractanten on-
der de ambtenaren op te nemen, en acht de
door den Minister voorgestelde slotbepaling
niet bevredigend.
De heer Van Wijnbergen (r.-<k.) meent, dat
de arbeidscontractanten niet onder de ambte
naren hooren, en aanvaardt de nota van wij-
ziging.
De heer Boon (lib.) sluit zich hierbij aan.
Minister Donner kan niet verder gaan dan
een uniforme regeling van arbeidscontractan
ten te aanvaarden; hij kan hen niet onder de
ambtenaren opnemen.
De heer Ter Laan trekt zijn amendemen-
ten in, na een verklaring van den Minister,
dat alle punten, die voor arbeidscontractan
ten redelijkerwijze geregeld moeten worden,
in een algemeenen maatregel van bestuur
zullen worden opgenomen.
Art. 1 wordt aangenomen.
De heer Ter Laan verdedigt zijn amende
ment op art. 2 om de marechauss6e onder de
wet te brengen, wat het formeel recht heeft.
De heer Marchant (v.d.-) ziet tegen op-
neming van militairen, geen bezwaar.
De heer Tilanus (c.-h.) bepleit een afzon-
derlijke regeling voor militairen.
Vergadering van Vrijdag.
Toegestaan wordt een interpellatie-Wijn-
koop over botsingen bij de staking der zink-
witfabriek te Maastricht.
Het wetsontwerp tot herziening van de
Gemeentewet wordt naar de commissie van
voorbereiding gezonden.
Mevr. de VriesBruins (s.-d.) vraagt een
lnterpellatie aan over de behandeling en be-
strijding van pokken. Hierover zal beslist
worden in een volgende vergadering.
Voortgezet wordt de behandeling van de
Ambtenarenwet.
De heer J. ter Laan (s.-d.) verdedigt een
amendement, om het ambtenarengerecht
voor de helft te doen benoemen op voordracht
van de centrale cornmissie voor georganiseerd
overleg.
De heer Boon (lib.) verdedigt een amen
dement, om de commissie de gelegenheid te
geven candidaten aan te bevelen.
De heer Sannes (s.-d.) heeft bezwaar tegen
vorming van het leidend gedeelte der ambte-
naren-gerechten uit de raden van beroep en
tegen de aanwijzing van leden door Gedep.
Staten, waarbrj waarborg voor deskundigheid
ontbreekt.
De heer Van Wijnbergen (r.-k.) is uit zui-
nigheidsoverwegingen voor gebruikmaking
van de raden van beroep, bestrijdt het amen-
dement-Ter Laar, doch heeft geen bezwaar
tegen het amendement-Boon.
De heeT Schaper (s.-d.) ontkent tegenover
den heer Sannes de onpartijdigheid van ver-
tegenwoordigers van organisaties, die naar
zijn ervaring in scheidsgerechten zich steeds
verdedigers van een der partijen in geschil
voelen.
De heer Schokking (c.-h.) heeft geen be
zwaar tegen benoeming van ambtenaren, doch
wel tegen voordracht door de centrale com
missie.
De heer Heemskerk (a-.r.) bestrijdt den
invloed van de ambtenaren-organisaties op
de samenstelling van de gerechten, daar de
gerechten dientengevolge niet onpartijdig
zullen zijn.
De heer Schouten (a.-r.) sluit zich hierbij
aan, en verdedigt de aanwijzing van leden
der gerechten door den Minister van Justitie
in plaats van door Ged. Staten.
De heer Van den Bergh (s.-d.) merkt op,
dat in het ontwerp-Heemskerk zelfs een be-
paling voorkwam, dat de leden der gerech
ten ambtenaren moesten zijn, of geweest zijn,
en begrijpt de houding van den heer Heems
kerk thans niet.
De heer Marchant (v.-d.) sluit zich aan by
den heer Schouten.
Minister Donner verdedigt het verband
tusschen de ambtenarengerechten en de
raden van beroep, daar de laatsten niet met
den procesgang der administratieve recht-
spraak vertrouwd zijn.
Gedep. Staten zijn onpartijdige colleges en
administratieve rechters, en dus het meest
geschikt om de leden der gerechten aan te
wijzen, doch spreker zal zich niet verzetten
als de Kamer aanwijzing door den Minister
van Justitie wil. Spreker bestrijdt de amen-
dementen-Ter Laan en -Boon.
De heer Schouten dient een amendement
in, om de benoeming te doen geschieden door
den Minister van Justitie.
RIJKSBEGROOTING VOOR 1930.
Algemeene beschouwingen.
De Tweede Kamer heeft haar voorloopig
verslag over de Rijksbegrooting voor 1930
(Algemeene beschouwingen) uitgebracht.
Hieruit blijkt, dat van verschillende zijden
opmerkingen werden gemaakt over den uit-
slag der verkiezingen, vooral in verband met
de vorming en het karakter van het Kabinet.
De verkiezingsuitslag maakte, naar de i
meening van verschillende leden, een demo- i
cratisch regeeringsbeleid tot een gebiedende
noodzakelijkhei-d. Afidere leden kwamen
daartegen op. -
Het herstel van de rechtsche coalitie, zoo
merkten verscheidene leden op, is blijkbaar
afgestuit op de moeilijkheden, die men bij
het vaststellen - van een werkprogram heeft
ontmoet.
Zij drongen er op aan, dat de formateur
alsnog het ontwerp-program zou bekend
maken, dat hem by zijn poging tot vorming
van een rechtsch parlementair kabinet aan f
de rechtsche fracties is voorgelegd en mede-
deeling zouden doen van de opmerkingen,
welke deze hem daarover hebben doen toe-
komen.
Daaruit zou kunnen blijken, of de reden
van weigering der christ.-historischen gelegen
was in gemis aan in-stemming met dit ont-
werpprogram of in beduchtheid, zich te bla-
meeren door een samengaan met de roomsch-
katholieken.
Andere leden waren van oordeel, dat men
den formateur bezwaarlijk inlichtingen kan
vragen over het verloop van zijn mislukte
poging tot vorming van 'n parlementair
kabinet.
Vele leden waren van oordeel, dat na de
mislukte formatie van een parlementair ka
binet dezelfde staatsman niet had moeten
optreden als formateur van een extra-parle-
mentair kabinet. Door den persoon van den
formateur reeds werd aan dit kabinet een
karakter gegeven, dat met een parlementair
kabinet zekere trekken gemeen heeft of al-
thans den schijn daarvan oproept.
Ook de wijze, waarop het kabinet werd ge-
formeerd, had vele leden bevreemd. Bij de
keuze van de Ministers is zeer overhaast te
wenk gegaan.
Verscheidene leden verwonderden er zich
over, dat de kabinetsformateur de aanstaan-
de Ministers uitsluitend in de rechtsche
partijen heeft gezocht. Zij zouden voorts
omtrent de verhouding van het kabinet tot
de politieke partijen der rechterzijde gaame
duidelijk ingelicht worden.
Verscheidene leden spraken hun leedwezen
en teleurstelling er over uit, dat in de Troon-
rede gemist wordt een kloeke beginselver-
klaring, waaruit blijkt, dat het kabinet een
bewind denkt te voeren, dat rekening houdt
met de Christelijke levens- en wereldbe-
S schouwing.
Sommige leden vroegen, wat men te ver-
wachten heeft ten aanzien van de Zondags-
rust en de bestrijding van allerlei, de Chris
telijke volkszeden ondermijnende vermaken.
Enkele leden, die him in vorige jaren ge-
uite wenschen herhaalden, achten thans het
juiste oogenblik aangebroken voor afschaf-
fing van de vaccinatie.
Sommige leden drongen aan op een afzon-
derlijk Departement van Landbouw, of in-
dien daartegen bezwaren bestaan, op onder-
brenging van de afd. Landbouw bij het De-
den verlaagd. Handel en Nijverheid zullen
dan beter tot concurrentie met het buiten
land in staat zijn.
Van verschillende zijden werd voorts er op
aangedrongen om de overschotten in het
leeningsfonds aan te wenden voor vervroeg-
de verlaging van de belastingen ten behoeve
van dat fonds geheven.
Verscheidene leden waarschuwden tegen
elk denkbeeld tot invoering van een onder-
handelingstarief, hetwelk echter door anderen
leden werd bepleit.
Gaame zouden eenige leden vememen, hoe
de Regeering denkt over de Pan-Europa-
denikbeelden.
Gevraagd werd voorts, hoe de Regeering
denkt over een tol-unie tusschen Nederland
en Indie.
Door verscheidene leden werd aangedron
gen op ruirnere toepassing van de Arbeids-
wet; zorg voor de ouden van dagen; verhoo-
ging van ambtenarensalarissen en premie-
vrijpensioenreorganisatie van den Staats-
dienst; stelselmatig onderzoek van het vraag-
stuk der doelmatige overheidsbenoeming; on-
Woensdag a.s. van 10'/2-1 uur, r.m. van 2-5 uur, 's avonds van 7-9 uur
voor lijdenden aan
Rheumatiek, Ekzeem, ZenuWzwakte, Gal-Niersteenen, Nierziekte,
Sulkerziekte, Gewrichtsrheumatiek, Bloedarmoede, enz.
Leest de dankbetuigingen. Consult gratis
i
In origin, doozen i 45 en 65 els.
(Ingez. Med.)
(Ingez. Med.)
Uit het Enqelsch
door
PHILLIPS OPPENHEIM.
74) Vervolq.
Toen ze dien avond naar hun gewone
...restaurant in Drury Lane wandelden,
was Bliss opvallend stil, zoo stil, dat
Frances zich ongerust maakte.
,,Er is toch niets?" vroeg ze angstig.
,,Je bent toch niet je betrekking kwijt?"
,,Neen, gelukkig niet," haastte hij zich
haar gerust te stellen. „Ik ben tot dus-
ver zelfs nog boete vrijaeloopen, maar ik
heb vandaag iets beleefd, dat mijn ge-
dachten nogal in beslag neemt. Een paar
van mijn vroegere vrienden hebben geld
bij elkaar gebracht, om ons in de gelegen
heid te stellen, opnieuw te beginnen en
nu willen ze een dinertje ter onzer eere
geven en na afloop willen ze ons dan een
cheque aanbieden. t Schijnt een heel
behoorlijke som gelds geworden te zijn.
Wat vindt je ervan, Frances?"
,,Bedoel je, om naar het buitenland te
gaan?"
Hij knikte.
„Ja, dat schijnt het plan wel te zijn."
Gedurende een paar oogenblikken
zweeg ze, terwijl ze in diep nadenken
verzonken voortliep. t Was of Bliss
haar gedachten lezen kon.
„Je denkt zeker aan je zusters, is
't niet?" vroeg hij, terwijl ze te samen het
restaurant binnengingen. ,,Maar als er
nu genoeg qcld was om voor Ruth een
behoorlijken studietijd te bekostigen en
als we Elsie nu eens naar het Zuiden
konden sturen?"
Onder tafel door greep ze zijn hand.
„Ik laat het heelemaal aan jou over,
Ernest," zeide ze, „maar je mag niet te
veel voor ze doen."
„0, ja," zeide hij toen, ,dan nog iets.
Ze wilden den datum van het dinertje
op den 19den December vaststellen."
Met een komische wanhopige uitdruk-
king op haar gezicht keek ze hem aan.
,Maar Ernest, zeide ze half lachend,
„dan kan ik toch niet meegaan. Je weet
heel goed hoe het met mijn kleeren staat,
en den 19den December is al aanstaande
Donderdag."
Gedurende een paar oogenblikken
bleef het doodstil. Bliss zat voor zich uit
te staren, zonder iets van het kleine
zaaltje te zien.
„Aanstaanden Donderdag," zeide hij
toen heel langzaam.
HOOFDSTUK XXXII.
Op den morgen van den 19en Decem
ber werd Bliss met een eiqenaardiq qe-
voel van opwindinq wakker. Gedurende
een paar ooqenblikken laq hij met wijd
qeopende ooqen voor zich uit te staren.
Nu de lanq verwachte da.q eindelijk was
aangebroken, kon hij zich maar niet voor-
stelilen, dat het proefjaar nu werkelijk
achter den ruq was, dat hij geen nieuwe
ontberingen meer beboefde te vreezen.
Maar zijn gedachten bleven maar heel
even stilstaan bij de beteekenis, die deze
dag voor hem persoonlijk had. De hoofd-
zaak was Frances. O, het geluk, dat zijn
eerste gedachten, na twaalf maanden van
partement van JLrbeid, Handel cn Nijvorlioid.
Andere leden waren van oordeel, dat Arbeid
een afzonderlijk departement beboort te
vormen.
Sommige leden achtten het gewenscht, bet
Departement van Arbeid in elk geval te ont-
lasten, door volksgezondbeid over te bren
gen naar Binnenl. Zaken.
Voorts werd opgemerkt, dat de handels-
politiek niet bij bet Departement van Finan-
cien behoort, terwijl men de werkverscbaf-
fing verder bij Arbeid wilde overbrengen.
De financieele paragraaf in de Troonrede
had verscheidene leden ongerust gemaakt.
Zij deed hen vreezen, dat de financieele po
litiek zou worden voortgezet, die in de afge-
loopen jaren voor de wetgeving op sociaal
gebied en terzake van het onderwijs een be-
letsel is geweest. Zij achtten de uitlatingen
opzettellijk gewild en zagen daarin den domi-
neerenden geest van Minister De Geer en een
bewijs, dat de r.-k. formateur, het program
van zijn partij volkomen verloochent.
Ook andere leden konden het pessimisme
van de millioenennota niet deelen, want de
financieele toestand noopt volstrekt niet tot
zoo groote voorzichtigheid. Ail of niet be-
wust hebben de financieele beschouwingen
in de millioenennota's een tendenz, die haar
onbetrouwbaar maken.
Sommige leden badden tot bun teleurstel
ling de aankondiging van voomemens tot
verdere belastingverlaging gemist Naar hun
meening eisoht het belang van het econo-
misch leven, dat de belastingen verder wor-
derzoek van de vraag, of niet ter verzekering
van den samenhang in het Regeeringsbeleid
het instituut van technische ministers wen-
schelijk is, tegelijk zou dan in de werkwijzen
der Staten-Generaal nog eenige verandering
zijn te brengen.
Curacao.
Hetgeen in de Troonrede over Curacao
wordt medegedeeld, achtten sommige leden
niet in den juisten toon gezet. Zij verwon
derden er zich over, dat er met geen woord
melding is gemaakt van hetgeen daar in den
afgeloopen zomer is gebeurd.
NEDERLAND EN BELGIe.
De z.g. „compensatietoeslag" voor
scheepvrachten uit Belgische havens,
bestemd voor Duitschland.
De Minister van Buitenlandsche Zaken
heeft de vragen van bet Tweede-Kamerlid
Krijger beantwoord betreffende de wijze van
uitvoering door de Belgische regeering op
Nederlandsch gebied van een Belgiscben
maatregel van bestuur in zake bet verleenen
van een z.g. „compensatietoeslag" voor
scheepsvrachten.
Ter verkrijging van dezen toeslag wordt
medegedeeld welke sedert kort door Bel-
gie wordt toegekend voor ladingen, die langs
de Zeeschelde of het kanaal van Ter Neuzen
uit Belgische havens worden vervoerd naar
plaatsen aan den Rijn boven Emmerik, be-
nevens aan zijn zijrivieren en aangesloten
kanailen, moeten de scbippers aan boord heb-
misere, niet voor hem zelf waren, maar
voor een ander! Hij spronq uit bed en
maakte zijn toilet zoo zorqvuldiq moqe-
lijk. En daarna telde hij zijn qeld, twee
en dertig shillinq. Zijn qeldelijk bezit was
dius vijf en twintiq shilling, want hij was
zijn hospita nog een week kamerhuur
schuldig. Hij betaalde zijn rekeninq en
wandelde om even over achten voor de
laatste maal de trap af. Hij deed de voor-
deur open en botste bijna teqen een be-
kende fignur aan, die vlak voor de deur
stond, met haar hand op de schelknop.
,,Mrs. Heath", riep hij uit. „Wel, dat
is toevallig."
iMIaax het was een herboren Mrs. Heath
een Mrs. Heath wier qeheele qezicht
straalde van vreuqde, wier arme, ver-
moeide ooqen qlansden door het onver-
wachte geluk. Haastiq qreep ze naar zijn
hand.
,,Dat bent u qeweest, mijnheer. Dat
kan niemiand anders dan u qedaan heb
ben," riep ze uit, terwijl ze zijn beide han-
den vastqreep en hem met haar qlinste-
rende ooqen aamkeek, alsof ze de beves-
tiginq van haar vermoeden van zijn qe
zicht wilde aflezen. „Ik weet er anders
qeen uitleggdng voor. Het kwam qister-
avond met de laatste post en er waren
vijf en zestiq pond aan bankbiljetten bij
inqesloten ik heb vannacht qeen ooq
dicht qedaan en vanmorqen heb ik er een
paar ingewisseld en ze zijn echt, ze zijn
werkelijk echt. O, Mr. Bliss, u wteet niet
wat het voor me beteekent. De kinderen
zijn bezorqd en ik kan Huqhie naar school
sturen en ik weet zeker, dat u het qedaan
heeft en ik kan werkelijk niets meer zeq-
gen, anders ga ik schreiei;. Maar ik... ik
dank u... ik dank u hartelijk
De oprechte dankbaarheid in irs
Heath's stem trof Bliss diep. Zij ook,
die kleine vrouw met haar vermoeide qe
zicht, had het hare er toe bijqedraqen om
ben een volgens vastgesteld model opge-
maakte verklaring, welke aan de toezicht-
posten te Hansweert en te Rubrort ter visee-
ring moet worden aangeboden. De vice-
consul van Belgie te Hansweert plaatst een
aanteekening op de verklaring, waaruit volgt,
dat bet scbip Hansweert is gepasseerd, zullcs
nadat bem is gebleken, dat de lading, welke
op de verklaring is vermeld, overeenstemt
met die van het cognossement.
Tusschen de Nederlandsche en Belgische
Regeeringen is ter zake geen overleg ge-
pleegd.
DR. J. TH. DE VISSER IN DEN R VAD
VAN COMMISSARISSEN DER NEDER
LANDSCHE SPOORWEGEN.
Tot lid van den Raad van Commissarissen
der Maatschappij tot Exploitatie van Staats-
spoorwegen en der Hollandscbe IJzeren
Spoorweg Maatschappij is als gedelegeerde
der regeering benoemd Dr. J. Th. de Visser,
oud-Minister van onderwijs, kunsten en we-
tenschappen.
WILLEM VOGT MOBILISEERT DE
LUISTER VINKEN
Zondagavond beeft de directeur van de
A.V.R.O., de heer W. Vogt, voor de Hilver-
sumsche microfoon een felbewogen redevoe-
ring gebouden, waarin hij gewaagde van den
uiterst kritieken toestond, waarin de Alge
meene Vereeniging Radio-Omroep zich thans
bevindt. Het bestuur dier vereeniging is
tegen a.s. Donderdag uitgenoodigd de belan-
gen der A.V.R.O. in een vergadering van den
Radioraad te komen verdedigen, naar aan-
leiding van een project der zendtijdverdee-
ling, door dien raad onder het zegel der
strikste gebeimbouding verzonden.
„„Het is den heer Vogt niet mogelijk mede-
deeiingen te doen omtrent dit project. Hij
volstaat ermede, mede te deelen, dat de par-
tijpolitiek in Nederland op het punt staat een
sinister plan ten uitvoer te leggen.""
Het project van den Radioraad bedoelt in
algemeenen zin de helft van den zendtijd,
dien de A.V.R.O. thans bezit, te schenken
aan de politieke omroepvereenigingen.
De beer Vogt roept zijn luistervinken in
het geweer. Het eenige wat de vertegen-
woordigers van de A.V.R.O. bij him bespre-
kingen in den Radioraad kan steunen is het
helder inzicht van dien raad omtrent de ge-
voelens der tienduizenden luisteraars in
Nederland. Derhalve noodigt Willem Vogt
de Nederlandsche luisteraars, die het werk
der A.V.R.O. steunen uit, zonder verwijl een
brief of briefkaart te willen zenden aan het
adres van dien raad, Van Bleiswijkstraat
No. 16 te Den Haag, om in dit schrijven uit-
drukking te geven aan hun vurigen wensch
een vriend des huizes, die reeds zoovele
jaren aan hun disch aanzat, daartoe de ge
legenheid in den vervolge niet te ontnemen.
,,Wij zullen ons leven duur verkoopen",
aldus besloot de heer Vogt. ,,Nog steeds
heeft de regeering geen heschikking genomen
op ons royale aanbod om op eigen kosten
een eigen zendsysteem te bouwen. Wanneer
hem de wereld met qeheel andere ooqen
te leeren zien. Zijn ooqen schoten vol
tranen. Impulsief stak hij zijn arm door
den hare.
,,Mijn beste mrs. Heath", zeide hij
hartelijik, ,,u bent zoo qoed voor me qe
weest, ik heb zoo-veal van u qeleerd. Ja.
ik heb u het qeld qestuurd. Mijn doel
was, dat u voor de rest van uw leven zoo
gelukkiq moqelijk zoud-t zijn, dat u qeen
ang-st meer zou kennen voor een te kort
schieten van uw gel-delijke omstandiqhe-
den. U heeft al qenoeq zorq en verdriet
©had, niet waar En over een paar
agen kom ik met mijn vrouw eens zien,
hoe 't er mee qaat."
JMaar heeft u nu wel gen-oeq voor u
zalf overgehouden, mijnheer vroeq mrs.
Heath met een heel beqrijpelijke bezorqd
heid.
;Bliss beqon te lachen.
„iDat zo-u ik wel denken, mrs. Heath.
Ik heb m-eer qeld, -dan q-oed voor me is"
stelde hij haar qerus-t. ,,Vroeqer heb ik
er heel slord-iq mee omqespronqen.
evengoed als met mezelf. Maar ik zal u
alles wel eens uitvoerig vertellen, als we
u komen opzoeken. Ik kom qelukkiq als
een geheel ander mensch in mijn voriq
leven te-r-ug."
„Als er iemand is, die den hemel ver-
d-iend iheef-t, mijnheer..." begon ze.
Bliss schudde haar haastiq de han-d en
lie-p uit verleqen'heid zoo snel moqelijk
weq maar toen hij op het punt stond den
hoek om te slaam, k-on hij zich niet weer-
houden, om even om te kijken. In de
verte zaq hij mrs. Heath met o-pqeheven
hoofd, opqewekt den kant van haar huis
oploopen. '-t Was, of hij plotselinq in
staat wlas haar qedachte te lezen... of hij
kon voelen wat het voor haar beteekende
dat de zware zorqenlast voor qoed van
haar afqenomen was... het qeluk om de
kinderen veiliq en q-oed verzorqd te
weten... de rust, dat de strijd om het be
staan voor haar qeeindiqd was. Maar
nu werd de kleine, in 't zwart qekleede
figuur door de vele voorbijqanqers lanq-
zamerhand aan zijn ooq onttro-kken; Bliss
keerde zich om en lieo snel den kant van
de qro-o-te autobus-qa-raqe op. Precie-s op*
tijd stapte hij daar binnen en lie-p reqel-
recht naar het kleine kantoortje van den
chef-best-uuirder toe.
,,Ik kom u mijn rijbewijs teruq brengen,
mijnheer," zeide hij. ,,G:steravond. toen
ik we-er begon, kon ik u niet vinden en
toen ik klaar wfas, was 't over eenen."
,,Ga je ons verlaten, Bliss?" vroeg de
chef, ,,-dat is jammer, je ston-d juist zoo
goed aangesohreven."
,,Ik heb een buitenkansje qekregen,
mijnheer," vertelde Bliss hem, ,,en daar-
om schei ik er vo-or het oogenblik mee
uit."
Verbaasd keek de man hem aan.
,,Npu", zeide hij, ,,die bus van jou
schijnt wel betooverd te zijn. Je maat,
Jennings, loopt rond of hij stapelgek ge
worden is. Die heeft plo-tselinq honderd
pond voor zijn kinderen gestuurd q-ekre-
qen en hij heeft geen filauw idee van wien.
En It gekste is, dat ze mij een paar dagen
qeleden ook vijf tip pond thuis gestuurd
hebben. En nou jij! Ik beqrijp er niets
van, waarachtig als t niet waar is.
iHij keek Bliss onderzoekend aan. Deze
deed of hij niets merkte, maar dadeliik,
toen hij de kans schoon zaq, wist hij te
on-tsnappen. Alan een stalletje op den
hoek van de straat dromik hij een ko-p
koffie, daarna wandelde hij Frances te
gemoet. J-uist, toen hij no-q een paar
meter van haar huis verwijderd was, kwam
ze de deur uit. Toen ze hem zaq, wer
den haar ooqen d-onker van schrik.
(Wordt vervolq-d.)
