ALGEMEEN NIEUWS- F.N APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Meer en betere Eieren
Flora's Hoenderbeschuit
I
Eerste Blad.
weer
ijnat-Koc/d
No. 8440.
VRIJ D AG 18 OCT 1929.
69© Jaargang.
BUN I.M LAND.
FEUILLETON,
BUITENLAND.
Fa A. v. OVERBEEKE-LEUNIS
Niemeijers
Pruimtabak
TER NEUZEN.
een paar Wybert-
tabletten! Zij bescher-
men tegen verkoud-
heid en infectie.
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
IJitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE.
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20;
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien llefst een dag voor de uitgave.
BEAD VERSCHIJNT EEDEREN MA ANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
KOMMIEZEN BIJ DE BELASTINGEN.
Het hoofdbestuur van den Centralen Ned'er-
landschen Ambtenaarsbond deelt mede, dat
thans positief is beslist, dat ook in 1930 geen
examen voor kommies bij de belastingen zal
worden gehouden. Dit houdt verband met de
in de rijiksbegrooting aangckondigde vermin-
dering van het aantal komimiezen, alsmede met
de omstandigheid, dat van de in 1928 geslaag-
den, ongeveer 100, nog niemand is benoemd.
RIJ KSW ATERST A AT.
Bij Kon. besluit van 22 Juni 1929 (St.bl. no.
328a) is in het Kon. besluit van 17 Juli 1920
(St.bl. no. 612), tot vaststelling van de indich-
ting van den rijkswaterstaatsdienst, een zoo-
danige wijziging gebracht, dat het algemeen
beleid van den dienst, met ingang van een
nader te bepalen dag, wordt opgedragen aan
een directeur-generaa).
Het ligt in de bedoeling in die betrekking te
benoemen ir. J. A. Ringers, directeur-hoofd-
uitvoerder der Maatschappij tot Uitvoering
van Zuiderzeewerken, hoofdingenieur van den
rijkswaterstaat met verlof.
ALASTRIM OF POKKEN?
Voldoende aan een verzoek van den voorzit-
ter van den centralen gezondheidsraad hebben
de heeren prof. W. A. Kuenen, dr. J. Kuiper
en prof. J. J. van Loghem een rapport uitge-
bracht, bevattende hunne zienswijze omtrent
den aard van de epidemie, welke in ons land
heerscht, voornamelijk te Rotterdam en te
Delft, en die aangeduid' wordt met den naar
„AIastrim".
Samenvattend geeft de commissie als haar
meening:
1. De thans in Nederland heerschende, te
Rotterdam het eerst herkende en offieieel als
alastrim bedoelde, ziekte is variola (pokken).
12. IDe meeste der te Delft als alastrim aan-
gegeven gevallen moeten buiten beschouwing
blijven.
3. Aan invoering van eenigerlei vorm van
gedwongen vaccinatie valt wegens het en-
cephalitisgevaar niet te deniken.
4. jNauwkeurige en geregelde inlichting
door de inspectie omtrent de met voldoende
zekerheid vastgestelde gevallen is noodig om
plaatselijk aan de geneeskundigen hun stand-
punt ten aanzien van het af- of aanraden van
de vaccinatie mogelijk te maken.
i5. Een lid der commissie wenscht het Kon.
besluit onveranderd te handhaven, zoodat de
thans heerschende ziekte onder de A-groep
van de nieuwe wet valt. De twee andere leden
wenschen variola voorloopig in de B-groep te
plaatsen, onder beding dat overal waar de
middelen tot verpleging en afzondering dit
plaatselijk veroorloven de B-bepalingen, over-
eenkomstig het bepaalde in de wet en op last
der regeering, tot het A-peil worden opge-
voerd.
Deze leden geven dus herziening van het
Kon. besluit in overweging.
In een aan dit rapport toegevoegde nota
concludeert de voorzitter van den gezondheids
raad:
Resumeerende moet ik ontraden conclusie 5
van het rapport te aanvaarden, zoowel wat be-
treft de wenschen van de meerderheid als die
der meerderheid.
Hetgeen de meerderheid tot stand wil bren-
gen, is zeker aanbevelenswaardig; het is zon-
der in te gaan op het denkbeeld van het over-
brengen van de variola mojor naar groep B te
bereiken, want ook volgens de bestaande be-
palifigen is m.i. een scheiding tusschen lichte
en zware gevallen rationed.
Uit het Enqelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
73) (Vervolg.)
Bij Hyde Park Corner was de weg
volkomen aeblokkeerd, zoodat ze een
kort oponthoud hadden. Bijna onmid-
dellijk zag Bliss het hoofd van Honerton
boven het zijschot uitkomen. Blijkbaar
was hij iets van zijn schrik bekomen.
„Kerel" zeide hij, ,,je weet niet, hoe
ik naar jou gezocht heb."
,,Zoo, waarom?"
Honerton kuchte even. Blijkbaar voel-
de hij zich niet erg op zijn gemak.
„Ik zou je graag eens willen spreken.
Wanneer schikt het je?" vroeg hij, :ter-
wijl hij met een opgetrokken neus naar
een groote vetvlek op een van zijn keu-
rige handschoenen stond te kijken.
,,Wel, na afloop van mijn werk heb ik
niet veel tijd," zeide Bliss nadenkend.
..Dadelijk als ik klaar ben, ga ik mijn
meisje halen."
„Je wat?" vroeg Honerton, terwijl hij
Bliss met open mond aankeek.
,,Mijn meisje, beste kerel," zeide Bliss
gemoedelijk. ,,Heb ik je nog niet ver-
teld, dat ik verloofd ben?"
,,Neen, ik heb je er niet over hooren
praten," antwoordde Honerton, die met
zijn figuur geen raad wist.
„Enfin, hoe 't ook zij, ik ben verloofd,"
ging Bliss opgewekt voort. ,,Ze is
MINISTER THOMAS OVER SPAREN EN
WERKLOOSHEID.
J. H. Thomas, de Engelsche minister voor
wenkverschaffing, heeft op het spaarcongres
te Londen het woord gevoerd. Hij verklaarde,
dat de welvaart van Engeland op den venkoop
van goederen aan de geheele wereld berust.
Alle kunstmatige middelen, om de werkloos-
heid sneller te doen verminderen, zijn bij voor-
baat tot vruchteloosheid gedoemd. De spaar-
beweging is voor de regeering een groote hulp
in den strijd tegen de werkloosheid. Het aan
tal werkioozen is in de afgeloopen week fnet
25.000 toegenomen en bedraagt thans
1.207.200.
BEVORDERING DER Z.-AFRIKAANSCHE
TAAL EN CULTUUR.
Jaren geleden reeds werd' in Zuid-Afrika de
behoefte gevoeld aan een centraal lichaam om
de richting en methode aan te duiden in den
strijd voor handhaving van de Afrikaansche
taal. Er bestaan verschillende alleenstaande
vereenigingen en organisaties, biiv. taalver-
eenigingen, tooneelvereenigingen, debatver-
eenigingen, cultuurvereenigingen en de Zuid-
Afrikaansche Academie voor Taal, Letteren
en Kranst, maar elk van deze vereenigingen
werkt op zichzelf, terwijl geen eenheid was te
verkrijgen. De bereikte resultaten zijn dan ook
niet zooals zij behoorden te zijn of zooals zij
onder betere omstandigheden kunnen zijn. De
Academie heeft nu een poging gedaan om de
verschillende vereenigingen samen te voegen
en als men hun officieele publicatie nagaat,
blijikt er reeds een zeer lange lijst te bestaan
van de op die wijze samengevoegde taal- en
andere lichamen. Miaar verder dan de samen-
voeging is het nog niet getkomen. Van actief
wenk is nog geen sprake. De Academie zou
ook de lei ding en richting aangeven voor het
onderzoek dezer verschillende schrijvers van
de geschiedenis, maar ook dit is op weinig
meer dan een paar mooie besluiten afgeloopen.
Het is dus niet te verwonderen, dat eenigen
tijd geleden te Bloemfontein een aanzienlijk
aantal jonge Afrikaners, onder voorzitterschap
van een gewezen president van de Academie,
hebben vergaderd om tot een doeltreffende re-
geling te geraken. Het resultaat van deze ver-
gadering is geweest om een „Afrikaansche
Cultuur Conferentie" bij een te roepen, van
welker conferentie een „gezamenlijk program
voor handhaving van de Zuid-Afrikaansche
taal op elk gebied" verwacht wordt, hetwelk
dan zal worden toevertrouwd aan een „cen-
traal vertegenwoordigend bestuur, en gecon-
solideerde provinciale taal- en cultuurorgani-
satie". Men verwacht dat de Academi, op de
„Afrikaansche Cultuur Conferentie" nog han-
delend zal optreden en er in zal slagen om zelf
het „centraal vertegenwoordigend bestuur en
geconsolideerde organisatie" te worden, het
geen in het belang van de algemeene zaak
wordt geacht.
IN CHINA. -i
Vanwege de Nationalistische regeering te
Nanking is Woensdag een opgewekt communi
que verschenen, waarin men leest dat in den
binnenlandschen toestand een zeer gunstige
keer is gekomen ten gevolge van de betuiging
van trouw van generaal Jen (den „model"-
gouverneur), den invloedrijksten leider van het
Noorden. De regeering van Tsjiang Kai-sjek
gelooft graag, schrijft de N. R. Crt., wat zij
wensoht en dus ook dat de Christen-generaal
Feng, gelijk Jen verklaard heeft, zijn gevan-
gene is.
In vele Ohineesche kringen oppert men ech-
ter ernstigen twijfel aan de oprechtheid van
Jen's bekeering en de echtheid van Feng's ge-
vangenhouding. Men laat uitkomen dat Jen een
„Noordeling" is die vanzelf meer met Feng
dan met Nanking sympathiseert en dat hij met
den Christen-generaal altijd op goeden voet
verkeerd heeft. Men is daarom geneigd te ver-
moeden dat het heele geval een doorgestoken
kaart is, waarmee Feng en Jen financieele oog-
merken hopen te verwezenlijken. Want het ligt
voor de hand dat de regeering van Nanking de
trouwbetuiging van Jen nu ook met finan
cieele hulp aan hem zal moeten beloonen.
In de pers, die onder het bereik van Nan
king is, leest men enkel, aaPgename berichten
voor de regeering omdat de censor alle andere
onderdrukt.
Via Amerika komen echter berichten die het
voorstellen dat de opstand van de Koeomints-
jun (het nationalistische leger) tegen de re
geering van de Koeomintang (de nationalis
tische partij) zich snel zou verspreiden. De
beweging zou sterk zijn in het gebied ten N.
W. en Z. van de provincies die het stroomge-
bied van den benedenloop van den Jangtse
omvatten. De militaire raadsleden van presi
dent Tsjiang. zoo verluidt verd'er, hebben er
bij hem op aangedrongen, zijn linies te ver-
korten en zelfs Hankou, aan den middenloop
van den Jangtse op te geven. Indien het
zoo verneemt de New York Times van haren
correspondent te Sjanghai Nanking niet ge-
lukken zou een snelle en beslissende overwin-
ning te velde te behalen of anders genoeg geld
bij een te krijgen om zich bondgenooten te koo-
pen en de schaal te haren gunste te laten
doorslaan, is er alle kans dat er te Peking of
elders in het Noorden een tegenregeering op-
gericht wordt.
Nanking's positie is ook verzwakt door hard-
nekkige geruchten, volgens welke de onder-
koning van Mantsjoerije, buiten de centrale
regeering om, met de Sowjet-Unie wil onder-
handelen, om het geschil over den Chineeschen
Oosterspoorweg te regelen.
[Tusschen de twee leiingen, de eene zeer
gunstig, de andere zeer ongunstig voor de re
geering, ligt de waarheid. Een centrale regee
ring zal, onverschillig of haar zwaartepunt in
het Zuiden of in het Noorden ligt, in China,
zoo lang het land zich niet grondig hervormd
heeft, zwak blijven, omdat haar arm niet lang
genoeg is. De centralisatie van het bestuur zal
slechts op het papier bestaan.
Aan de Soengari-rivier, een zijrivier van den
Amoer, in he Noordoosten van Mantsjoerije,
wordt tusschen Chineezen en Russen weer vrij
hard gevochten, zonder dat het nog altijd oor-
log is. Den Russen is het wellicht erom te doen
den Chineezen met hardnekkige middelen te
beduiden dat zij meer vaart achter de onder-
handelingen moeten zetten, waartoe zij zich
al een tijd geleden bereid verklaard hebben.
FENG EN JEN.
iDe eentonigheid van de berichten over de
beroering in China is schrijft de N. R. Crt.
een oogenblik verbroken door een telegram
uit Nanking (waarbij wij voor het overige het
gebruikelijke voorbehoud ten aanzien van alle
berichten uit China maken) volgens hetwelk
Feng hij zijn poging om Jen, den „model"-
gouverneur, in Sjansi (Dinsdag spraken wij
ten gevolge van een overschrijving van Sjan-
toeng) over te haien zich met hem tegen Nan
king te vereenigen, in de val is geloopen. Hi]
zou in de stad Tsjieh-nan in Sjansi door zijn
gastheer Jen gevangen genomen en de stad
zelf door de troepen van Jen met een sterk
typiste op een kantoor vlak bij mijn
garage. Dit is vanmiddag mijn laatste
rit. Daarna heb ik vier uur vrij, dus je
kunt dan wel begrijpen, dat ze me komt
halen. Zou je niet naar de eindhalte
mee kunnen gaan, als je tenminste tijd
hebt?"
„Goed," stemde Honerton toe, „dan
ga ik mee. Tot straks dan."
De bus reed weer weg en bereikte na
een kwartier het eindpunt van de gewone
route. Bliss ging op zijn gemak zitten,
en geen tien tellen daarna zag hij het
hoofd van Honerton weer boven het zij
schot uit verschijnen.
,,Nou, vooruit er mee," zeide hij uit-
noodigend.
Honerton legde zijn eene keurig ae-
handschoende hand op een droog plekje
van het voorbalcon, greep met zijn andere
de ijzeren stang, die aan weerszijden be-
vestiad was, vast en boog zich vertrou-
welijk iets tot Bliss over. Voordat hij
begon te spreken, keek hij echter eerst
je^j^vachtig naar links en rechts om zich
te overtuigen, dat niemand hem hooren
kon.
„Kijk Bliss," zeide hij, „de zaak zit
zoo in elkaar. Dien heelen dag nadat ik
je gesproken had, heb ik verduiveld het
land gehad. Ik vond het een allerbelab-
berdst idee, dat een vriend van me zoo'n
smak had gedaan, figuurlijk dan altijd,
en dat hij nou niet de kracht had om
weer op te krabbelen.
,,Je begrijpt toch wel, wat ik bedoel?"
ging hij iets sneller voort. „Neem mij bij-
voorbeeld. Ik heb toch tijden gehad,"
dat ik geen rooden duit meer had, maar
vondt je, dat je dat aan me zien kondt?
Denk je, dat een van mijn kennissen het
ooit maar in de verste verte vermoed
door
Bestelt eens een proefbaal,
U zult over de schitterende
resultaten verbaasd staan
(Ingez. Med.)
cordon omringd zijn, om pogingen tot zijn be-
vrijding te beletten. Deze maatregel heet ge
nomen om den vrede in het Noorden te be-
waren.
)De groote Jen zou, als het bericht waar is
en het hem met deze gevangenneming werke-
lijk ernst is, een blijk van trouw aan de cen
trale regeering gegeven hebben, meer dan men
verwacht had toen het heette dat men in het
gunstige geval op zijn onzijdigheid in het con
flict hoopte. In het begin van de maand was
namelijk gemeld dat Feng en Jeng samen uit
Tai-jioen, de hoofdstad van Sjansi, vertrokken
waren, zoogenaamd om een tocht naar den hei-
ligen berg Woetaisjan, 160 K.M. Noordooste-
lijk van Jen's residentie te ondernemen, maar
naar men vermoedde, in werkelijkheid om ge-
zamenlijk plannen tegen de centrale regeering
te smeden, terwijl Feng's troepen reeds in de
richting van Hoepeh rukten. Daarna kwam
verleden week werkelijk bericht dat zij samen
met verdachte bedoelingen Zuidwaarts mar-
cheerden. Deze innigheid tusschen de twee
militaire aanvoerders beloofde niets goeds voor
de centrale regeering, maar nu hoort men op-
eens dat Jen zich tot tegenstander van den op-
stand verklaart, welke, naar hij zegt, alleen
beraamd is om het program van de regeering
waarop de onthinding van de soldateska
bovenaan staat, te verijdelen en den vrede des
lands te verstoren. Hij voegt eraan toe d'at hij
de lastgevingen van de centrale regeering om
den opstand snel te fnuiken, strikt op zal vol-
gen. Daar Jen echter intusschen reeds als
gouverneur was vervangen, is het niet zeker,
of hij nog genoeg troepen onder zich heeft,
als de centrale regeering hem orders geeft om
haar in Honan te hulp te komen. Van de vele
vragen die zich opdringen, is echter de voor-
naamste, of Jen's bekeering oprecht gemeend
is en of hij toch niet een fijn diplomatiek spel
speelt, zooals men in China telkens heeft zien
vertoonen.
heeft? En dat heb ik alleen aan de han-
digheid te danken, om zoo gauw mogelijk
weer op te krabbelen en dan maar net te
doen, alsof er niets gebeurd was.
Bearijp je?"
Bliss knikte.
,,Ja, dat begrijp ik heel goed," stemde
hij toe.
,,Nou dan," ging Honerton voort.
Eerst heb ik er een tijdje over gedacht
en toen heb ik het met een paar van de
oude garde besproken. Nou moet je niet
nijdig worden," viel hij zichzelf in de
rede, toen hij Bliss een onwillekeurige
beweging zag maken. ,,Luister nu eerst,
wat ik je verder te vertellen heb. Nu,
om kort te gaan, ik heb ze een voorstel
gedaan" meteen haalde hij een opge-
vouwen vel papier uit zijn zaJt ,,en ik
kan je zeggen, dat ze enthousiast waren,
gewoonweg enthousiast! We waren van
plan om met een lijst rond te gaan, maar
we hadden ons de moeite van het be-
denken kunnen besparen. t Eenige, wat
we te doen hadden, was stil zitten en het
geld opstrijken. Daar heb je bijvoor-
beeld Freddy Lancaster, van wien nie
mand eigenlijk wist of hij rijk was of niet
en die altijd geplaagd werd omdat hij zoo
gierig was, nou, die kwam met vijf-en-
twintig pond aandragen. voordat hij nog
het heele verhaal had gehoord. En dan
de meisjes. Ik kan je zeggen, dat we
moeite hebben gehad om die er buiten te
houden. Die kleine Nellie Powers en
Flo Graves en nog wel een half dozijn
meer ,ik weet hun namen niet eens, wil-
den allemaal hun halve salaris geduren-
de een maand of zes afstaan. Maar
Freddy en ik hebben daar de lijn getrok-
ken. We hebben ons in jouw plaats ge
dacht en toen hebben we gezegd, dat de
TER NEUZEN, 18 OCTOBER 1929.
TARIEFSVERLAGING VOOR BRIEVEN.
Nader vememen wij, dat de op 1 Novem
ber a.s. in overweging zijnde tariefsverlaging
voor brieven enz. zeer waarschijnlijk haar
beslag zal krijgen. Al zijn nog niet alle voor
de vaststelling daarvan noodige instanties
doorloopen, toch mag thans reeds met reden
worden verwacht, dat de door P. T. T. ont-
worpen verlagingen voortgang zullen hebben.
Deze zijn:
verlaging van het binnenlandsch briefpost-
tarief, voor een gewicht van niet meer dan
20 gram, van 7% cent tot 6 cent;
op gelijke wijze te handelen voor brieven
welke uit Nederland naar Ned.-Indie, Surina-
me en Curasao, alsmede in het grensverkeer
met Belgie, en Duitschland worden verzon-
den;
invoering van een nieuw tarief voor bin-
nenlandsche brieven van een gewicht boven
20 gram en niet meer dan 40 gram, van 12
cent (thans 15 cent), (zulks om te voorko-
men, dat men anders goedkooper zijn brieven
in deze gewichtstrap zou kunnen splitsen)
het minimum port voor alien per zeepost
verzonden naar Ned.-Indie, Suriname en
Curasao, te verlagen van 7% tot 6 cent;
het minimum port voor monsters in het
binnenlandsch verkeer van 5 tot 3 cent te
verlagen, met als gevolg, dat voor een ge
wicht boven 50 tot 100 gram het tarief 4 cent
zal bedragen;
op gelijke wijze te handelen voor monsters
verzonden per zeepost naar Ned.-Indie, Suri
name en Curasao.
Met de administraties van Suriname en
Curasao, alsmede van Belgie en Duitsehland
is op de punten, welke mede haar dienst be-
treffen, overeenstemaming verkregen.
Van de Nederlandsch-Indische postadmini-
stratie stoat nog niet vast, dat zij met de
voorgestelde verlagingen instemt, zoodat de
meisjes er buiten moesten blijven."
,,Maar waar stuur je eigenlijk op aan?"
vroeg Bliss met trillende stem.
,,0, dat is gemakkelijk genoeg gezegd,
kerel," ging Honerton voort. „Fen paar
van je vroegere vrienden hebben de
hoofden bij elkaar gestoken en hebben
het volgende plannetje bedacht. Ze wil
len je, op een nader door jou te bepalen
datum, een dinertje aanbieden en na
afloop willen ze je dan een cheque geven,
die, dat wil ik je wel in vertrouwen zeg
gen, de moeite van het aannemen wel
waard zal zijn, waarna je dan naar
Canada of naar Amerika, of waar dan
ook, naar toe kunt gaan, om opnieuw te
beginnen. Of als je wilt, kan je ook in
Londen blijven en hier het een of ander
aanpakken. Zooals Freddy Lancaster
zei, het is niet meer dan onze phcht om
wat terug te doen voor al je gastvrijheid
en je hulpvaardigheid, wanneer een van
je bekenden in de rats zat, enne
eh1. we willen je laten zien, dat we
niet van plan zijn een van onze kamera-
den te laten verdrinken, zonder hem e&i
heilpende hand toegestoken te hebben,
enneenfin de rest weet je wel,"
zeide Honerton met een zucht van ver-
lichting, dat dat karweitje afgeloopen
was.
Bliss wendde zijn hoofd af en keek
strak voor zich uit in het gewemel van
voetgangers en voertuigen. Plotseling
leek het, alsof alle voertuigen in elkaar
verward waren, de gezichten van de
voorbijgangers zag hij onduidelijk, als
door een mist. Hij moest een paar keer
(Ingez. Med.)
mogelijkheid bestaat, dat deze eventueel op
een ander tijdstip zullen ingaan.
Overigens ligt het in de bedoeling alle ver
lagingen als hierboven aangegeven op 1 No
vember a.s. te verwezenlijken, al blijft het
uiteraard mogelijk, dat de tijd te kort Is am
alle voorbereidingen alsdan gereed te hebben,
in welk geval de datum van ingang nog en-
kele weken zal moeten worden verschoven.
BRESKENS.
De voordracht van waterbouwkundig amb-
tenaar van het waterschap Oud- en Jong
Breskens te Breskens luidt:
1. A. Minderhoud te Breskens; 2. A. J. de
Loof te Vreeland; 3. J. H. van Rest te Gro-
ningen.
SLUIS.
iDezer dagen wilde een landbouwer alhier
zijn vijfjarig paard dat hij eenige dagen te
voren in de weide had gedaan, daaruit halen.
In de weide komende, merkte hij dat het paard
met een der achterpooten opgetrokken stond.
Denkende dat het stond te rusten, legde hij het
dier de halster om en wilde het aldus mede-
nemen. Toen bemerkte hij dat het beest hinkte
en kwam bij nader onderzoek tot de ontdek-
king dat het dier een diepe snijwonde had in
de hak van den rechterpoot, waardoor het
zichtbaar pijn leed.
Aangezien de wonde reeds eenigszins etter-
de moest de mishandeling reeds eenige dagen
te voren zijn gepleegd. De kans is groot dat
het dier moet worden afgemaakt. De politie
stelt een onderzoek in naar de bedrijvers van
deze laffe d'aad.
ST. KRUIS.
Benoemd tot burgemeester van St. Kruis,
de heer A. J. Dhont.
(Ingez. Med.)
slikken om het hinderlijk gevoel in zijn
keel weg te krijgen. Als een onmoge-
lijkheid voelde hij het, nu te moeten ant-
woorden. Honerton had het heel druk
met zijn cigarettenkoker en was een paar
stappen op zij gegaan om een lucifer aan
te steken.
„En, hoe denk je er over?" vroeg hij,
nadat hij een paar maal zijn cigaret op-
gestoken had.
,,Ik kan je op het oogenblik nog niet
goed antwoord geven," zeide Bliss een-
voudig. ,,Je hebt me overbluft. Maar
zou je hun willen zeggen, dat ik heel
graag van hun vriendelijke uitnoodiging
gebruik wil maken en dat ik het dinertje
graag op den 19den December vast-
gesteld wou zien, als het ten minste niet
te gauw is."
,,Prachtig," zeide Honerton opgewekt.
Laten we dan zeggen, 's avonds om
acht uur in de Milan. Dan zullen we
zien, of we het Venetiaansche zaaltje
kunnen krijgen. En nu moet je me niet
kwalijk nemen, kerel," ging hij door,
,,als ik verdwijn. Jij bent er misschien
aan gewoon, maar ik voor mij vind, dat je
van al dat geschud een raar gevoel in je
maag krijgt. Daar hebt je juist een taxi,
die zal ik dafi maar nemen. Adieu hoorl
Vergeet het nou niet, den 19 December
acht uur 's avonds, het Venetiaansche-
zaaltje in de Milan. O ja, dat zou ik
bijna vergeten," voegde hij er aan toe,
terwijl hij nog even terug kwam, ,,hoe
staat het metde jonge dame?"
„0, je bedoelt mijn meisje," antwoord
de Bliss. ,Vindt je het goed, dat ik haar
meebreng?"
,,Natuurlijk," was het opgewekte ant
woord. ,,Breng haar maar mee, dan
geven we jullie een gezellige af-
scheidsfuif. Nou adieu hoor, tot ziens.'
,,Tot ziens," antwoordde Bliss met een
stem, die van heel veraf scheen te komen.
(Wordt vervolgd.
