ALGEMEEN NIEUWS- F.N APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Ter Neuzensche Courant
Derde Blad.
^Njoor/comen
No. 8438.
MAANDAG 14 OCTOBER 1929.
69e Jaargang.
BRIT E 9149
Feuill et on - ve rt elling en.
Zoo gauw hebt U kou
I sevat, lastig zijn de ge-
volgen. Neem steeds een
paar VVybert-tabletten.
Vrijdag 11 Oct.
No. 8437.
HET vlaamsche ijzermonument. i
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
DE VERKLARING VAN HOOVER EN
MACDONALD.
'mm
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Ulvenhout, 7 October 1929.
,,Neen, Ernest", zeide ze „we moeten
WBBBEBB5BBB
TER
UZENSCHE
aUiONNEMENTSPRUS: Bmnen Ter Neuzer 1.40 per 3 maanden - Buiten Ter Neuzen
*- riost f 180 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
/oo" Belgie en Amerika f 2,25, overige lan den /2,60 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefater: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
GEMEENTE TER NETJZEN.
Vaccinatie en Revacclnatie.
Op Woensdag 16 Oct. a.s., des nam. tus-
schen half 2 en 2 uur, zal door den gemeente-
geneesheer in een der lokalen van de voor-
malige School A, op het Schoolplein, gelegen-
heid worden gegeven tot het nazien der kos-
teloos gevaccineerden en gerevaccineerden.
Te Sluiskil zal op denzelfden dag hiervoor
tus-
NEDERLAND EN BELGIe.
Naar aanleiding van het plan van den mge-
"nieur Schramme te Brugge, waarover on-
langs oud-luitenant-generaal ridder de Sel-
liers de Morauville in de Revue Beige heeft
geschreven, en dat het graven van een kanaal
van de Schelde beneden Antwerpen via Sel-
zaete naar Zeebrugge beoogt, waardoor de
havens van Antwerpen en Gent niet langer
afhankelijk zouden zijn van de Nederlandsche
Schelde, wijdt de ..Gazette de Charleroi" een
hoofdartikel aan het Nederlandsch-Belgische
vrp fltrcjtnir D1t. liberal© blaxi <wil VF~
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,80
Voor elken regel meer /0,20.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrrjgbaar is. - Inzending van advertentien liefst e6n dag voor de uitgave.
DIT BLAB VERSCHIJNT IEDEREN MA ANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
December 1928. Blijkens de memorie van
toelichting heeft de encephalitis-commissie
uit den Gezondheidsraad wederom geadvi-
seerd tot verlenging van de opschorting.
De opschorting van den vaccinatiedwang
in verband met het encephalitisgevaar had
een sterke daling van het aantal inentingen
en daarmede een vermindering van het aan
tal encephalitisgevallen tengevolge.
Het optreden van de ziekte, die alastrim
gemoemd is, heeft in de tweede helft des
jaars aanleiding gegeven tot een geleidelijke,
maar sterke toeneming van de vaccinaties.
vangst, welke het aan president Doumergue
heeft bereid en geen beter geschenik kan ge-
vonden worden dan de bank voor internatio-
nale betalingen te Brussel te vestigen. Nie-
mand mag deze bank voor nationale doelem-
den gebruiken, wat te Londen en te Parijs het
geval zou kunnen zijn. Waarom zou men
echter dit geschenk aan NederLand of Zwit-
serland geven. BelgiS heeft het verdiend, om-
dat de schade, welke het door den oorlog heeft
geled'en, door de Duitsche betalingen niet ge-
deikt wordt. I
Hijmans, de Belgische minister van buiten-
landsche zaken, heeft Vrijdag een lunch ter
(Ingez. Med.)
VAN
DE OOGSH DIT JAAR EEN RECORD.
De Fransche minister van landbouw heeft
in een rede gezegd, dat de oogst van dit jaar
niet alleen alle verwachtingen had overtrof-
fen, maar absoluut de hoogste cijfers had
geleverd voor de gemiddelde opbrengst per
hectare. Geen enkel product had minder op-
geleverd, maar van sommige was de op
brengst meer dan dubbel zoo groot geweest.
Alleen de hooioogst was op ongeveer het-
zelfde peil gebleven.
DE VELDWINNENDE AUTO.
Zoo nu en dan plaatsen de Berlijnsche
bladen een statistiekje over het snel toe-
nemende autoverkeer in de rijkshoofdstad.
Het laatste toont aan, dat het aantal motor-
rijtuigen de honderdduizend nadert., Het be-
draagt n.l. 98140 en is het laatste halfjaar
met niet minder dan 10000 stuks gestegen.
De auto's zijn onderverdeeld in 44446 perso-
nenwagens, 16702 vrachtauto's en een 37000
kleine auto's voor bestellingen, enz. Onder de
personenwagens zijn 9015 taxi's on 748
bussen.
De „bakjes" of „aapjes" verdwijnen in het
drukke Berlijn zienderoogen. In de buiten-
wijken zijn er nog wat, in het geheel 165.
Het leggen van den laatsten steen van het
52 meter hooge Vlaamsche Ijzermonument
te Dixmuiden door prof. dr. F. Daels, hoog-
leeraar aan de Universiteit te Gent en voor- j
zitter van het Comite van Heldenhulde, zal j
12 dezer plaats hebben. Als datum voor de j
plechtige inwijding, samenvallend met de lie
jaarlijksche bedevaart naar de graven aan
den IJzer, is 24 Augustus 1930 gekozen.
Het aantal werkloozen in Engeland be-
droeg einde September ruim 1.180.000, zijnde
19.000 meer dan een maand geleden, doch
11 pCt. minder dan op het overeenkomstige
tij'dstip van verleden jaar.
Uit Washington komt de tekst van een
zeer belangrijke verklaring, welke president
Hoover en MacDonald gezamenlijk open-
haar gemaakt hebben en waarin zich, schrijft
de N. R. Crt., de uitkomst van hun gesprek-
ken van de laatste dagen weerspiegelt. De
inhoud ervan bevestigt, dat hun program
ambitieuser is en veel verder strekt dan een
beperking of vermindering van oorlogs-
schepen. Deze beperking is slechts een van
de middelen waarbrj nog andere gevoegd zul-
len worden, tot bereiking van een hooger
doel, namelijk, als men het zoo noemen mag,
LgaKKt-..-.- -AN-. -r- - - V
n
n
a
Fabrikantei Henkej Cie. A. G. Dusseldorf
Eenig Imp. E. Ostermann Co's Handel Mij., Amsterdam
(Ingez. Med.)
het levend maken van het op papier geschre
ven pact-Kellogg. Op de basis van een
diplomatieke otvereenstemming voor welker
totstandkoming in hun persoonlijke gedach-
tenwisselingen de verwachting gewekt is,
zullen nieuwe betrekkingen van volledig ver-
trouwen en samenwerking opgebouwd wor
den, die het mogelijk moeten maken oude
tegenstellingen weg te nemen.
,,Wij zien", zeggen zij, ,,oude historische
problemen onder de oogen, onder een nieu-
wen hoek en in een nieuwe atmosfeer". Deze
woorden, zoo meent men, slaan duiidelijk op
de kwestie van de vrijlheid der zeeen. Zij
zijn de aankondiging van een verdere ge-
dachtenwisseling in den geest van die welke
detzen zomer in Engeland tusschen de Engel-
sche regeering en den gezant Dawes zijn ge-
voerd. Van alle kanten zullen deze kwesties
bestudeerd worden, met medewerking van de
dominions natuurlijk. Voor het nieuwe tijd-
vak is de weg geopend in het pact-Kellogg,
dat den oorlog heeft uitgebannen en dat
Amerika en Engeland zoo van heeler harte
aanvaarden, dat zij een conflict tusschen
elkaar voortaan als een onmogelijkheid be-
schouwen.
Maar als men zulk een onmogelijkheid
aanneemt, dan wordt, dunkt ons, de kwestie
van de rechten der oorlogvoerenden en neu-
tralen op zee bij een gewapend conflict daar-
om nog niet academisch. Indien Engeland,
ofschoon het thans hartstochtelrjk de leer van
het pact-Kellog belijdt, nu toch eens buiten
zijn schuld in een oorlog betrokken werd (dit
kan b.v. het gevolg zijin van de verplichtin-
gen die het bij het tractaat van Locarno aan-
vaard heeft en ten aanzien waarvan het ook
bg de toetreding tot het pact voorbehoud
heeft moeten maken), kan het, wanneer het
de Amerikaansche leer van de vrijheid der
zeeen aanvaard heeft, geen blokkade meer
volgens de oude regelen ultoefenen. Het zou
Amerikaansche schepen met levensmiddelen
enz. ongehinderd moeten doorlaten, omdat
het geen conflict met Amerika meer mag
uitlokken. Bombardeeren Amerikaansche
drankweerwachtschepen eigenmachtig een
Engelsch schip, alleen wegens de verdenking
dat het alcoholische dranken aan boord zou
hebben die voor Amerika bestemd zijn, (dit
is, tusschen twee haakjes, een speciale Ame
rikaansche opvatting van de „vrijheid der
zeeen" in vredestijd) dan mag Engeland
daar nooit meer een beleediging van zijn vlag
of zijn nationale eer in zien. De winst aan
Amerikaanschen kant zou wel zeer groot
zijn, indien tegenover zulke concessies van
Engelschen kant geen enkele vergoeding van
de andere partij staat. Wij hebben totdusver
niet vernomen, dat, om maar iets te noemen,
de Monroe-leer ter sprake is gekomen, waar-
voor Wilson biji de vredesconferentie bedong
dat zij niet als onvereenigbaar met een van
de artikelen van het Handvest van den Vol-
kenbond te achten was.
Reeds nu zien wij in d.en tekst van de ver
klaring bij voorbaat een traditioneel Ameri-
kaansch standpunt gehandhaafd in de zin-
snede, dat een van de twee partijen (d.i.
Amerika) „nooit in de Europeesche diplo-
matie verwikkeld zal worden".
Als men aan het herzien van historische
opvattingen gaat, zou toch Amerika daarvan
moeilijk uitgesloten kunnen worden en daar-
om verwachten wij, dat na het koor van in-
stemming hetwelk thans In Elngeland over
de verklaring van historische beteekenis"
loskomt, omdat een wanklank bij het ver-
broederingsfeest niet zou passen, toch ook
later Britsche kritiek vemeembaar zal zijn.
Het tijidstip om die te oefenen, zal echter pas
aanbreken, wanneer op de basis van de ver
klaring de gedachtenwisselingen aan den
anderen kant van den Oceaan worden voort-
gezet.
Menier,
Zemmen dus
weer aan de klok
leggen te pmtsen,
amico. Die lopt
nouw weer gelijk
mee 't zonneke
op-en-neer. En is
't om haalf zes op
't laand veur ons
ged'aan. Dan is d'n
schemer al zoo
gevallen en d'n op-
komende nevel
graauw, da g'oew
eigen beenen nie-
meer ziet. Dian mokte op d'n akker meer ke-
pot as goed en is 't gerajen om te zurgen da
ge th-uiskomt, waar toch ok altijd nog 't een
en aander te verapstukken is. In de stallen,
waar dan de bronolie-laamp al aangestoken is,
in de schuur bij de verkens, op d'n erft, ieve-
raans mot nog zoowa gedaan worren, ee.
I'!k Was vandaag 'n bietje laat mee m'nen
pulp. iKeb heel d'n middag pulp gerejen; 'n lol-
lig werkske. 'k Miag er altij gere mee d'n Bles
op uit. ,,'n Vliegende kraai ee altij wa",
zeerg-et sprikwoord en zoo is 't. Ge zie nog
's 't een en aander en as ge dan mee 'n paar
kennissen onderwege zijt, dan mag ik zoo 's
gere hier of daar 't aanleggen en 'n protje
maken. Vera! zoo in deuzen tijd dan heurde
's van mekare of d'n oogst meegevallen is; d'n
erpei is gekuild, wa ze denken van d'n kool;
hoe 't mee d'e verkens erbij staat en 't slacht-
verken, affijn dian kaaieren me zo'n bietje over
't vak. 'k Mag altij gere 'n bomke over ons vak
opzetten; want ge kun nie haalf geleuven,
amico, wa daar nog allemaal bij kijken komt.
En d'n eene wit ditte en d'n aandere wit datte
en zoo komde mee stukskes en brolcskes ieve-
raans van op de hogte.
Waant eer ge in ons vak uitgesturdeerd
bent, amico, nouw dan m-agde wel zoo oud
worren as Metuuzelem zaliger gedachtenis. En
dan motte nie vergeten, hoe alles tellekes ver-
aandert. As m'n vader nog 's trug kon komen
op z'n ged-oeike, ollee, dan snapte-n-ie d'r gin
bal meer van.
iVeul doen me masjenaal wa vruuger mee de
haand gebeurde. Botter maken me nie meer,
da doen de febrieken; melkklaanten, he, 'k ok
niet meer; d'n melk ga naar de fabriek, en
zoo ga-de maar deur. Keb m'nen gruuntenwa-
gel aang'ouwen, die doe 'k nie weg, maar as
'k mergen heel d'n krippot op de veiling wil
kieperen, dan kan 'k 't doen.
Of ik 't zoo beter vin, amico?
Eerlijk gezeed: neee!
't Was vruuger veel aariger, gezelliger!
't Blonuneke is er afgeplukt, om't zoo 's te
zeggen. 1
,jDe powezie", zou m'nen verver zeggen, „is-
t-eraf". Zoo veraandert alles mee d'n dag.
't Mot al veurgekomen zijn, da 'nen menier
en 'n juffer mekare op straat teugenkwampen
en zooas da wellis gebeuren kan mekare
twijfelend aankijken of ze zeggen wouwen:
,,Keb jouw toch meer gezien, maar waar?"
iZemanen toen mekare-n-aangesproken, maar
ze kossen't toch nie meer herinderen. En zooas
da gaat in de wereld, van 't een sukkelde in
't aander, ze sprakken mekare nog 's en
nog 's, hij zee eerst 't meeste, toen zeeen
ze allebei evenveul en op 't lest zee zij alles
alleen (ze waren dus al ondertrouwd'l)
en toen ze mekare's papieren bekeken, toen
kregen ze in de gaten da ze al 's getrouwd
waren gewiest mee mekare...!
IDe menschen houwen teugeswoorig van 'n
veraanderingeske, amico! 't Mot nie te laank
duren. Sjegaren worden bekaanst niemeer ge-
rokt. Die duren te laank siegretjes, da ga
veul vlugger. Eh let er op amico, zoogaauw
as-t-er minder sjegarenfebrieken feliet gaan
dan pas ga-g-et weer goed!
'k Geef toe, de menschen kunnen 't zelvers
maar aamper hellepen. Keb 'r ontmoet die
mee gin duvelsch geweld langzaam meer kun
nen loopen. Die altij over d'n weg leggen te
rennen of ze achterna-gezeten worren deur
'nen deurweerder. Let 'r 's op, amico, zukke
lui zijn d'r. Eh as ge ze daar attent op mokt,
dan kijken ze net eender of ze sjuust wakker
worren. Dan emmen ze al jaren as 'nen gek ge-
rend zonder da ze 't wiesten. De menschen
worren gejaagd as hazen. Ze zien 't leven aan
as 'nen filluim die veulste haard aflopt, in 'nen
wolk van oliewalm die uit de automebielen
stinikt.
iHaasten, jachten, en as wezenloos 't leven
deurrollen. 'k Las van de week van 'nen zuige-
ling 'nen bnak van aanderhalf jaar, die al
twee keer 'nen vliegtocht overzee had meege-
mokt. Zoo eene had nouw in d'n letterlij.ksten
zin van 't woord al kunnen verdrinken veur ie
water had gezien. Ze worren teugeswoorig in
'n autemebiel en in vliegmesjien geboren en...
de meesten gaan deur zo'n ding dood ok!
En as of 't nog allemiaal nie vlug genogt
gaat, nog alles nie genogt aan veraanderinges-
kes onderhewig is, nouw leggen ze al te fiele-
sefeeren over 'n veraandering van d'n scheur-
kalender, Die hee-d-ok alweer te laank daar
neerg'angen mee z'n twaalf maanden, z'n twee-
en-vijftig weken en z'n 365 dagen mee d'n
schrikkeldag. Aan d'n Volksbond in Zjenijve
of daar niks aandens te redderen valt
daar leggen ze al laank te zeeveren over da-
d-ouwerwetsche dink. Maar de Bolsjewiekers
emmen nouw de koei bij d'r ooren gepakt. Die
gaan weken innvoeren van vijf dagen. Nouw
kunde zeggen wa ge wilt, amico, maar ik vin
't 'n schandalige schenderij van d'n mensch
z'n herinderingen. As ik 'n blaaike van d'n
klender trek, dan is da nuaiwe pampierke 'n
ouw bekend gezicht. Dan zee mijn zo'n velle-
ke pampier wa. Dan is da d'n dag da-d-onzen
eerstelink geboren wier bevoorbeeld en dan
kijk ik da blaaike zoo's effekes aan as 'n ouw
kenniske. Dan schiet me da cijferke en die
maand die er bij sting, kortom: heel 't gevalle-
tje, 'n paar keer in m'nen kop op zo'nen dag.
Dan denk ik om elf uren as ik de stad weer
uit gaai treikken mee d'n gruuntenwagelnouw
kwam de baker, vrouw Schellekes; toen was ie
op de wereld; toen sting ik 'r eentje op te
pakken. Dan amico, dan ruuk ik d'n braande-
wijn, waar je mee gewasschen moes worren
volgens vrouw Schellekes, die mee brandewijn
dweepte... En hoe ouwer of ge wordt, hoe meer
van die herinderingen da ge krijgt! Leutige en
trdestige, maar ok de leste wild® nie missen.
En as z'oew nouw 'n aander dink in oew kle-
vieren willen douwen, as ze nouw ok weer
daaraan gaan zitten te pulken, ollee, waar
Iblijft dan 'nen mensch z'n schoone gedacht.
Denkte soms da'k wa voel veur 'nen Sinde-
reklaasavond die b.v. vaalt op Lenindag, d'n
zeurvenenbwintigsten van B6vveluusiemaand
in 't jaar twaalf?
iDa'k wa vuul veur m'nen trouwdag as die
dan b.v. vallen zou op Vrijiheidsdag (hou me
vast!) d'n zeuvenenveertigsten van Nuuwere-
geeringsmaand in 't jaar dertien. Ga maar
deur kopnian, vandaag niks nood'ig. Tweeen-
dertig jaren getrouwd in 't jaar dertien,
daar geef ik te veul op toe! Kom ik mee m'n
pensioen aan te kort. Maar da's maar 'n lolle-
tje; wa'k zeggen wil is ditte: Ze plukken mee
die stuipen alle blonumekes uit't leven, de lam-
zakken en da's bijna 'n heiligschennis, amico!
Uit het Engelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Vervolg.
71)
„Ja, wilt u duizend guineas naar het
volgende adres sturen: Mr. J. Miles, Ver-
eeniging ter bevordering van de emigratie
naar Canada, Queen Victoria Street No.
17. Gever wenscht onbekend te blijven."
Heeft u misschien nog iets
„Ja, dan moet u nog honderd pond
aan William Jennings sturen, adres Pin
ter Street No. 17, Camberwell, dat is mijn
maat hier op de bus. Hij heeft een ziek
kind, dat hij graaa naar buiten zou willen
sturen. Natuurlijk ook anoniem."
„Zeker," knikte Mr. Crawley. „Ver-
der nog iets
,,En dan nog vijftig pond naar Thomas
Bride, chef-bestuurder, adres hoofdkan-
toor van de Omnibus Maatschappij. En
dan zoudt u mij een genoegen doen, als
u dien hakkenfabrikant in Finsbury nog-
eens wilde gaan opzoeken," ging Blise
voor, „om te zien hoe het hem gaat. Als
hij meer kapitaal noodig heeft, kan hij
ae serai near eiycm.v>u -
weet u."
„U schijnt heel wat vrienden gekreggn
te hebben," merkte Mr. Crawley op. ,!En
de jonge dame
Het gezicht van Bliss betrok, maar na
een paar oogenblikken nadenken, schud-
de hij het hoofd. tf
„Neen, haar mag ik niet helpen," zeide
hij eenvoudig. ,,Zij moet het nog maar
acht en veertia dagen uithouden."
Mr. Crawley klapte zijn opschrijf-
boekje dicht en stak het in zijn zak.
,,Over een paar dagen zal ik u weer
op dezelfde plaats als vandaag opwach-
ten," beloofde hij. „Maar zoudt u uw
vriend William niet willen uitleggen, dat
een ..zetje van achteren" geven, zooals
hij het noemt, niet bepaald de juiste ma-
nier is om iemand van mijn leeftijd en
met mijn figuur te helpen En kan ik
u nog met wat cigaretten van dienst
zijn
Bliss schudde het hoofd.
.Alleen geworie fooien zijn geoor-
loofd," legde hij uit. „Een handvol ciga
retten van een passaaier is iets heel ge-
woons. Tweemaal achterelkaar zou tege l
de voorschriften zijn."
„Een kleine fooi dan," begon Mr.
Crawley.
zijn deel moet geven."
„Met het meeste genoegen," stemde
Mr. Crawley toe.
,,Denk erom, deelen met den bestuur-
der," riep Bliss hem na, toen mr. Craw
ley al een paar meter weg was.
Bij de volgende halte kwam de con-
ducteur naar voren gestapt.
„Die oude grappenmaker heeft me
twee bob voor ons samen gegeven, Er
nie," zeide hij, zich verheugd in de han-
den wrijvend. ,,Als we klaar zijn, zullen
we samen op zijn gezondheid gaan
drinken."
Bliss begon te lachen.
,,Wat gooit die man met zijn geld,
vindt je ook niet
Den eersten Zaterdag na zijn indienst-
treding bij de Omnibus Compagnie werd
Bliss zijn loon, zeven en twintig shilling,
I uitbetaald en kreeg hij twee uur vrij.
Eerst zocht hij den chef-bestuurder op
om hem de geleende vijf shilling terug te
geven en daarna ging hij zoo snel moge
lijk naar de kamer van Frances. Bij de
deur kwam ze hem al tegemoet, gekleed
om uit te gaan. Haar geheele manier van
doen had iets lusteloos, zelfs de glimlach,
waarmee ze hem begroette, was niet ge-
niet durtae.
„0, dan ben jij zeker ook buiten be-
trekking geweest riep ze uit. ,,Heb je
dan het geld, dat je mij geleend hebt,
niet noodig gehad
,,Je slaat de plank glad mis," ant-
woordde hij opgewekt. ,,Ik heb niet ge-
regeld gewerkt, maar ik heb toch altijd
voldoende verdiend en nu," vroegde hij
er trotsch aan toe, „heb ik weer een be-
trekking."
,,Als wat vroeg ze vermoeid glim-
lachend.
„Als bestuurder van een ,,bus"", legde
Bliss haar uit. ,,Het is een eigenaardig
soort betrekking, maar het geeft zes en
dertig shilling in de week."
„Een ,,bus herhaalde ze.
„Het is vandaag geldjesdag voor me
geweest," ging Bliss voort, terwijl hij zijn
arm door den hare stak, ,,en ik heb een
honger als een paard. Ga je mee
„Neen, ik ben niet van plan ergens
met je te gaan eten," zeide ze vastbe-
sloten.
,,Och kom, onzin, je gaat mee", hield
hij aan.
Maar zij trok resoluut haar arm uit den
zijne
.roTwv 111J ClllOLlVjr
„Of ik 't doen mag of niet, ik zie geen
anderen uitweg", ging ze voort. ..Steeds
heb ik t weer geprobeerd en steeds is het
weer het oude liedje. En ik moet ook om
mijn zusters denken. Zooals de toestand
nu is, kan ik niets voor ze doen en ze
hebben mijn hulp zoo hard noodig."
,,Maar je houdt toch niet van dien
Masters", wierp hij er tegen in.
Natuurlijk houd ik niet van hem
antwoordde ze. ,,Je weet heel goed, dat
jij de eenige man bent, om wien ik op die
manier geef. Maar er is nu eenmaal niets
aan te doen. Een bestuurder van een
autobus met een weekloon van zes en
dertig shilling is niet in staat een vrouw
en twee zusters van die vrouw te onder-
houden. Dat weet je even goed als ik.
En daarom is het beter, dat ik je maar
niet meer terug zie. En daarom ga ik
vanavond ook niet met je mee ergens
eten."
Zwijgend bleef Bliss gedurende een
paar oogenblikken voor zich uitstaren.
Voorzichtig draaide ze haar hoofd om,
om hem aan te kijken. Maar toen ze de
uitdrukking van zijn gezicht zag, schoten
haar oogen vol tranen.
(Wordt vervolgd.J
