ALGEMEEN NIEUW8- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
BOTERDUURTE
BRANDSTOFFEN.
DELFT'S ROEM
No. 8435.
MAANDAG 7 OCTOBER 1929.
69® Jaargang.
Ill VKHLAND.
FEFILLETON,
BEITEKL AED.
van da in de a.s. wintermaanden
benoodigde STUKKOLEH (80 pCt.
grof) en BESTE ANTHRACIET van
30 50 mM,
Uit het Enqelsch
door
PHILLIPS OPPENHE1M.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
NOG 75 CT. PER POND
F. J. KAAN, DIJKSTR. 45
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Wybert-tabletten on-
der het oefenen ter
bescherming van de
keel, v66r het op-
treden ter zuivering
van de stem.
ABONNt.MENTSPRI.TS: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden - Buiten Ter Neuzen
*fr r>pr post 1,80 per 3 maanden - Bij voor uitbetaling fr. per post f6,60 per jaar -
Voor Belgie en Amerika /2,25, overige lan den f 2,60 per
Afconnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
3 maanden fr. per post
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer 0,2C.
Grootere letters en dicb6's worden naar plaatsruimte bereken
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. - Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MA ANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGW ONO
I
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN vragen voor 14 October 1929 eene
PRIJSOPGAVE voor het leveren, franco in
de gemeentegebouwen te Ter Neixzen en te
Sluiskil
Ter Neuzen, 7 October 1929.
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
UITVOERING BESMETTELIJKE-
ZIEKTENWET.
Bij de Staatscourant van 3 Oct. (no. 193)
zijn gevoegd de Staatsbladen no. 448 en 447,
bevattende
Het Besluit van 1 Oct. ter uitvoering van
de Besmettelijke-Ziektenwet.
Het Besluit van 1 Oct., waaxbij de mwer-
kingtreding van de Besmettelijke-Ziektenwet
gesteld wordt op 3 Oct. (dus Donderdag).
Bij het eerstgenoemde besluit is alastrim
ingedeeld bij groep B (pokken bij groep A).
Het besluit bevat vervolgens o.m. bepalin-
gen omtrent:
het aanplakken der kenmerken van be-
smetting; de plaatsen van afzondering en de
rapporten daarover; duur van afzondering
en waameming (voor pokken en alastrun
hoogstens 14 dagen); de verplichtingen van
den persoon, die aan toezicht onderworpen
wordt; de bevoegdheden van den burgemees
ter; het onderzoek; bet vervoer van lij.ken;
de vemietiging van besmette voorwerpen,
reiniging en ontsmetting, enz.; rijkstege-
moetkomingen aan personen en rijksbijdragen
aan gemeenten enz.
BELGISCHE ERKENT ELI JKHEID.
De „Ind. Beige" berinnert dat Belgie in
Spanje' en Zwitserland een gedenkteeken
heeft opgericbt uit erkentelijkheid voor de
zorgen tijdens den oorlog besteed aan in die
landen gevlucbte Belgiscbe burgers en stelt
de vraag of het niet uit een politiek oogpunt
gewenscht zou zijn eveneens in Nederland
een monument op te richten ter herdenking
van de bulp aan duizenden en duizenden
vluobtelingen geboden. Het blad meent, dat
bet gedenkteeken in 1930, wanneer Belgie
zfln honderdjarige onafbankelijKbeid viert,
opgericbt zou kunnen worden en dat onder
meer van bet Gedenkteekencomit<5 deel zou-
den moeten uitmaken burgemeester Van
Cauwelaert, het Kamerlid Louis Pierard, dr.
Terwagne, oud-minister Huysmans en Gallo,
die alien de Nederlandsche edelmoedigheid
hebben kunnen waardeeren.
DE SAMENSTELLING VAN
GEMENGDE VEEVOEDERS.
Het Tweede Kamerlid Van Rappard beeft
den Minister van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw de volgende vragen gesteld:
Is bet juist, dat bet comite in zake vee-
voeder, opgericht in Januari 1928 door be-
langbebbenden brj den handel in gemengde
veevoeders, in overleg met den directeur van
het Rijkslandbouwproefstation voor veevoe-
deronderzoek te Wageningen, een plan heeft
ontworpen tot vrijwillige controle op de sa-
menstelling van gemengde voeders en dat
dit plan aan Uwe Excellentie is aangeboden
ter omzetting in een Koninklijk besluit?
Zoo ja, zou Uwe Excellentie dan willen
bevorderen, dat over den inhoud van dit ont-
werp de centrale landbouworganisaties wor
den gehoord, alvorens dit ontwerp zonder
meer tot Koninklijk besluit wordt verheven?
VERLAGING VAN DE ACCIJNZEN
OP STJIKER.
De secretaris-generaal van den Volkenbond
heeft een brief gericbt aan de regeeringen
der Volkenbondsstaten, waarin hij deze uit-
noodigt, te willen overwegen, of zij, overeen-
komstig de aanbevelingen van het oecono-
miscbe VolkenbondscomitS, niet zouden kun
nen overgaan tot een verlaging van de ac-
cijnzen op suiker.
Hij spreekt daarbrj den wensch uit, dat de
regeeringen voor 30 Maart aan den Volken
bond zullen mededeelen, of zij aan deze aan-
beveling van bet oeconomische volkenbonds-
comit6 meenen te kunnen geboor geven. Bij
den brief is overgelegd een staaltje van de
accijnsrechten in verschillende landen, waar-
uit blijkt, dat in Nederland de boogste accijns
gebeven wordt, met uitzondering van die in
Italie en Sowjet-Rusland.
DE STAKING IN HET HOUTBEDRIJF
TE ZAANDAM GEelNDIGD.
Zaterdag zijn de werkwillige arbeiders
weer naar bim woonsteden teruggekeerd.
Ongeveer 40 werkwilligen van elders, die
in vasten dienst waren genomen, en over de
verschillende houtfirma's verdeeld zijn, ble-
ven acbter.
HET MOSSELBEDRIJF.
Het mosselbedrijf is voor een groot aantal
Zeeuwscbe visscbers een levenskwestie en
waar in de laatste jaren nog al eens zeer
emstig geklaagd is over den toestand van
bet bedrijf en met reden, doet bet goed, ook
eens een anderen toon te booren aanslaan.
Dezer dagen werd uit Tholen bericbt, dat
het mosselbedrijf in voile werking is en dat
men tevreden is over de kwaliteit en ook
over den prijs. Jammer, dat in ons eigen
land over bet algemeen nog niet die afzet is,
welke van bet goede Zeeuwscbe product met
grond kon gewenscht worden en dat het bui
tenland in deze verre vooruit is. Het is he-
laas! nog maar geen zeldzaamheid, dat men
ten onzent over de mossels hoort spreken als:
enge beesten, griezelig tuig, slikduivels, nare
dieren, slijmerig goedje enz. Als men dit
heerlifk zeebanket en tevens zoo gezond en
goedkoop voedsel met zulke namen hoort
bestempelen, dan moet men onwillekeurig
denken, aan onbekend maakt onbemind en
moet met recht igezegd worden, dat bet
klakkeloos napraten is. Het is diep treurig,
dat Belgie en Frankrijk de Zeeuwscbe mos
sels zooveel beter kennen, dan Nederland
zelf. Kon men in Belgie en Frankrijk ten
plattelande ook op dezelfde wijze de mossels
invoeren als in de groote steden, dan zou de
afzet daar enorm groot zijn, en zou in de
Zeeuwscbe stroomen een tekort komen aan
mosselperceelen. Wilde ons land medebelpen
in dit opzicbt, dan zou bet buitenland niet
als afzetgebied alleen in aanmerking be-
boeven te komen en dit hangt uitsluitend af
van vooroordeel.
Overproductie van mossels van inferieure
kwaliteit is er geweest, die verlammend
werkte op den handel, maar als de mossels
werkelijk aan de eiscben voldoen die er aan
gesteld moeten worden, dan zou ons land
voor moeten gaan in afzet. Er is in de laat
ste jaren trouwens al opgemerkt, dat de
toestand is veranderd, wat deelneming aan
o~
68) Vervolp.)
Toen ze de kamer uitqepaan was, stond
hij pedurende een paar oopenblikken stil
voor zich uit te kijken. Daarna pinp hij
zitten en dwonp zich tot het eten van een
paar boterhammen. Vervolpens pakte
hij de aardsche bezittinqen van Mr. Bliss
bestaande uit zijn onderkleeren en eenipe
noodzakelijke toiletartikelen, in een klein
hand koffertje, deed de deur achter zich
op slot en pinp de trap af. Op het por-
taal stond Mrs, Heath. Toen hij onder
aan de trap pekomen was, pinp ze iets
op zij, om hem te laten passeeren.
,,U bent dus niet banp, dat ik uit zal
knijpen, zonder u te betalen, Mrs.
Heath vroep hij plimlachend.
„Neen, mijnheer, heusch niet," ant-
woordde ze.
,,Hoeveel ben ik u precies schuldip
,,Acht-en-twintip shillinp en zes pence
vertelde ze hern, ,,maar 't zou me niets
kunnen schelen, als ik er nooit een penny
van zap. Ik vind het heel naar, dat i
weppaat, mijnheer, maar als ik de Map
pin's kwijt raak, kan ik mijn huur onmo
qelijk betalen. fa, 't is teqenwoordiq eep
moeilijike tijd, mijnheer", eindiqde ze, ter-
wijl ze even snikte.
Bliss klopte haar bemoedipend op den
het bedrijf betreft. Voorheen bleven de mos-
selvisscbers van ouders op kinderen in bun
bedrijf, bet kwam maar enkele malen voor,
dat de zonen op andere wijze een bestaan
zocbten, maar waar bet vaak den visscbers
niet naar den vleeze ging, is dat wel ver
anderd.
DE „GRAF ZEPPELIN" BOVEN
ONS LAND.
De tocht van de „Graf Zeppelin" zal op
Donderdag a.s. langs de volgende route ge-
scbieden: Friedricbsbafen, Keulen, Nijmegen,
Utrecht, Amsterdam, Den Haag, Rotterdam,
's Hertogenboscb, Zwolle, Groningen, Frie-
drichshafen. Echter kan wegens bet weer
nog altijd deze route verandering ondergaan;
in dit opzicbt behoudt zich de leiding, zelfs
nog onderweg, alle vrijheid voor.
DE BEGRAFENIS VAN STRESEMANN,
den plotseling overleden Minister van Bui-
tenlandscbe Zaken van Duitschland is giste-
ren geworden tot een indrukwekkende plecb-
tigheid, zooals de republiek die sinds baar
bestaan nog niet heeft gekend. Honderdui-
zenden bewezen de laatste eer. Het lijk was
Zaterdag van de wonimg naar bet gebouw
van den Rijksdag overgebracbt, welke in een
rouwtempel was berschapen.
Aangezien bij in geen enkel opzicbt bij het
leger betrokken, of daarmede verbonden was
geweest, was oorzaak dat bet militaire
element geheel ontbrak. Dat de overledene
bad kunnen bereiken wat de militairen niet
hadden vermocht, de ontruiming van het be-
zette Duitscbe gebied, scheen bierbij geen
gewicbt in de scbaal te leggen.
In de zaal van den Rijksdag werd door den
Rijkskanselier Mliller een waardeerende rede
uitgesproken.
Te 12 uur zette de stoet zich in beweging,
op den weg naar de begraafplaats. De
menschenmenigte was niet te overzien.
De rijkspresident Von Hindenburg liep ook
in den stoet mede, tot aan het gebouw van
Buitenlan-dscbe Zaken, waar 2 minuten werd
stilgehouden en de officieele plecbtigbeid
was geeindigd.
Op het oude Luisen-Friedhof bad des na-
middags de bijzetting plaats, in tegenwoor-
digbeid der naaste omgeving van den over
leden staatsman.
DT TUNNEL ONDER DE SCHELDE.
De correspondent van de N. R. Crt. te Brus-
sel meldt, dat binnen ongeveer een maand tot
het uitschrijven der aanbesteding van de wer-
ken voor het graven van den tunnel onder de
Schelde zal worden overgegaan. Met de uit
voering der werken zou in de tweede helft van
1930 een begin worden gemaakt.
PROBEER ZE DIRECT
HET PRIJSVERSCHIL IS GROOT
TEL. 164
OUD-BELGIe TE ANTWERPEN.
Door de stad Antwerpen is besloten in de
amusementswijk van de wereldtentoonstelling
oud Belgie, het huis van Rubens, met zijn
atelier en tuin te reconstrueeren. Alle Belgi-
sdhe provincien hehben zich bereid verklaard
er ieder een afzonderlijk paviljoen te bouwen.
BUITEN LANDSCHE ARBEIDSKRACHTEN
IN BELGIe.
Eivenals Frankrijk lijdlt Belgie op het oogen-
blik onder een tekort aan arbeidskrachten en
is het verplicht een beroep te doen op buiten-
landsche arbeiders. In 1926 bedroeg het aan
tal buitenlanders 35.174 op de 1.080.361 ar
beiders in werkplaatsen van meer dan tien
man.
De mijnindustrie echter telt de meeste bui
tenlanders onder haar arbeiders, meer dan de
helft van het totale aantal, terwijl de rest over
de metaal- en glasindustrie en de bouwvak-
ken is verdeeld. De Belgen verlaten elk jaar
in grooter getale de mijnen, verlokt door de
hooge loonen in de bouwvakken.
De 35.174 buitenlandsche arbeiders zijn over
vier nationaliteiten verdeeld. De Italianen
staan aan het hoofd met 8.057 man, dan de
Polen met 8.019, de Franschen met 5.260 en
ten slotte de Nederlanders_ met 4.414. Terwijl
deze laatsten voornameliik in de diamantklove-
rijen te Antwerpen werkzaam zijn, zoeken de
Italianen en Polen in de eerste plaats in de
kolenmijnen een middel van bestaan.
De werkgevers en werknemers oordeelen
uiteraard geiheel verschillend over het contin
gent buitenlandsche arbeiders, De patroons
hebben goedkoope werkkrachten aan hen, of-
schoon het gevaar der communistische propa
ganda niet denkbeeldig is. De arbeiders zien
een bedreiging in de buitenlandsche invasie
omdat de vreemde arbeidskrachten niet veel-
eischend zijn en zich in den regel niet bij de
vakorganisaties aansluiten.
Er bestaat op het oogemblik nog geen en
kele wettelijke bepaling met betrekking tot
de imimigratie van buitenlandsche arbeids
krachten. Zii komen vrijelijk Belgie binnen.
Een interministerieele comnussie is echter
reeds bezig een wetsontwerp op te stellen,
hetwelk het binnenkomen en het verblijf der
buitenlanders in Belgie regelt.
DE LIJFRENTE VOOR DR. BORMS.
Naar de Vlaamsch Nationale bladen mede
deelen, worden de inzamelingen voor het ver-
leenen van een lijfrente aan dr. A. Bonus, in
het ViaamsChe land, voortgezet. ^Volgens de
laatste (45e) gepubliceerde lijst is, voor dit
doel, in totaal reeds ruim 338.000 francs bij-
eengebracht.
ONGERUSTHEID OVER DE
ONTWIKKELING VAN DEN TOESTAND.
IHet bericht van .den dood van Stresemann,
tegen het middaguur bekend geworden, heeft
te Parijs diepen indr.uk gemaakt.
iBchalve *in de uiterst rechtsche kringen, bij
welke nu eenimaal geen enkele Duitscher ooit
iets goed kan doen, was men bier Stresemann
gaan beschouwen als den grooten medewerker
van Briand om te komen tot de noodzakelijke
toenadering en samenwerking tussc-hen Frank
rijk en Duitschland. Men wist, wat Strese
mann, ook alweer net als Briand, deswege van
de nationalisten in Duitschland te lijden had,
en men had de overtuiging, dat men op hem
rekenen kon am daarginds te doen wat, ge-
geven de omstandigheden, maar eenigszins ge-
daan kon worden. Dit maakt, dat men zijn
plotselingen dood hier gevoelt als een zwaren
slag voor de nog zoo recente en teere toena-
deringsbeweginig.
,De allereerste vraag, die men zich stelt, is,
hoe het nu gaan zal met het plan-Young. Men
herinnert zich het voorgevallene te Parijs
tijdens de langdurige besprekingen der des-
kundigen, toen de tweede Duitsche deskundige
dr. Vogler zijn ontslag indiende, gesteund door
schouder en pinp toen zwijqend wep. Hij
staple den eersten den besten lommerd
binnen en v er pa n d d e alles wat hij had
voor de som van dertip shillinp. Daarna
pinp hij weer naar zijn vroeqere kamei
terup.
„Nu krijp ik achttien pence van u, Mrs.
Heath," zeide hij, terwijl hij haar het qeld
overbandipde. ,,En hoort u eens even.
Misschien is het op het oopenblik wel
heel moeilijk, maar ik heb zoo'n idee, dat
het nieuwe jaar u peiuk brenpen zal.
Ze plimlachte flauwtjes, terwijl ze hem
de achttien pence teruqqaf.
„Daar hoop ik maar niet meer op, mijn
heer," zeide ze verdrietip. „Het eenipe
wat ik nop wensch is, dat ik in staat map
zijn, zoo door te paan, totdat de kinde
ren proot zijn en voor zichzelf kunnen
zorgen en dan zal ik wel te moe zijn om
me veel erorn te bekommeren wat er nop
verder met me qebeurt. Het spijt me
heel erp, dat u weppaat, mijnheer, ik kan
u niet zeqqen hoe erp.'
„U ziet me misschien weer pauw
terup," trachtte Bliss haar op te monte-
ren, ,,als u weer plaats voor me heeft. En
wie weet, of ik dan niet in staat ben een
van uw benedenkamers te huren."
,,Wat heeft u met uw koffertje uitqe-
voerd vroep ze, terwijl ze aarzelend
het qeld in haar beursje deed.
„M'n koffertje O, dat heb ik in de
qarderobe van het station achterpelaten,
bedacht hij snel. „Ik pa vanmorqen op
een nieuwe betrekkinp uit, en daarom kon
ik niet vooraf een kamer zoeken. Dap,
Mrs. Heath."
Hij schudde haar hartelijk de hand,
pinp de deur uit en liep. diep in qedach-
tem de straat op. 't_ Was of zijn .heele
persoonlijkheid aan t veranderen was.
Niet alleen, dat hij nu niet lanper uitslui
tend aan zijn eiqen-ik dacht, maar hij
leerde dat eipen-ik zelfs voor anderen
verqeten. Op het oopenblik was hij qe-
heel vervuld van een plan om mrs. Heath
uit haar financieele moeilijkheden te hel-
pen. En terwijl hij zoo de straat afliep,
waren al zijn qedachten op dat eene doel
geconcentreerd, zoo zelfs, dat hij zijn ver-
moeidheid en zijn hoofdpijn er peheel
en al door vergat. Maar toen schoten
hem plotseling weer zijn eipen benarde
omstandigheden te binnen, Dat was op
het oopenblik de werkelijkheid, die een
oplossing verlanpde. De feiten waren,
dat hij een shillinp en zes pence in zijn
zak had en geen dak meer boven zijn
hoofd.
(In de hoop om die een shilling en zes
pence te verdubbelen, pinp hij naar
Covent Garden, maar teverpeefs, er
waren zooveel losse werklui, dat elk
baantje al van te voren verzeqd was.
Oaarna pinp ,hij weer naar het bureau
voor werkverschaffing, dat hem een ver-
peefsche wandelinp liet maken naar Ber-
mondsey en terup. En nu was het avond,
zijn een shillinp en zes pence was tot een
shillinp verminderd, hij had den peheelen
dap bijna niets gegeten en hij was dood-
moe. jMet samengeknepen lippen pinp
hij een van de vele goedkoope slaappe-
lepenheden binnen, betaalde zijn zes
pence, waarvoor hij een kaartje in de
plaats kreep en wierp zich op een der
harde kribben in de lange, sjofeluitziende
slaapzaal, waarvan alleen de aanblik al
hem deed walgen, lepde zijn hoofd met
een verbeten uitdrukkinp op zijn pezicht
neer, met het vaste voornemen om in elk
peval te slapen. Zijn oververmoeidheid
kwBm z'n vaste voornemen te hulp en hij
lap nop peen vijf minuten of hij sliep.
Ma r na een paar uur werd hij wakker
Hij richtte zich halverwege op zijn elk
boop op en keek om zich heen. De at
mosfeer was ondragelijk. Haastiq stone
hij op en kleedde zich met trillende vin
de grootin dustrie el en uit het Ruhrgebied. Het-
was toen Stresemann, die gedaan wist te krij-
gen, dat het ontslag van Vogler eenvoucbg-
aanvaard werd' en dat de Duitsche regeenng
zich vereenigde met de bepalingen, waarom-
trent de overige deskundigen het te Parijs eens
geworden waren.
IZal, gegeven de zoo uiterst heftige aanval-
len van rechts, de regeering er thans ™nder
Stresemann in slagen, de ratificatie van het
plan-Young te verkrijgen
Dat is van te meer beteekenis, omdat, zoo-
als men weet, -de op<vatting* van het Fransche
kabinet is (minister Maginot zette het enkele
dagen geleden nog uiteen), dat de onitruinung
van het Rijnland afhankelijk is van de aan-
vaarding van het plan-Young door Duitsch
land, voorwaarde waarvan de gestipuleerde
termijnen afhangen.
[Het is dus niet zonder ongerustheid, dat
men hier den toestand beschouwt, die als ge-
volg van den dood van Stresemann in Duitsch
land ontstaan is en waarvan de gevolgen voor
de internationale politiek van zoo buitenge-
woon groote beteekenis zullen kunnen zijn.
MACDONALD TE NEW YORK.
De Engelsche premier MacDonald is Vrij-
dagmiorgen met de ,,Berengariate New
York aangekomen. Van het oogenblik af, dat
bet schip de quarantainehaven binnenstoomder
werden alle sirenes en stoomfluiten in werking
gezet, terwijl het schip onder geleide van de
Amerikaansc'he kruisers Memphis' en t ron
ton" binnenvoer.
Honderden menschen sloegen op jachten en
kleine stoombooten de aankomst gade en er
steeg een oorverdoovend gejuicb op.
Het officieele gezelschap, dat MacDonald
zou verwelkomen, bestaande uit 60 personen,.
had zich aan boord van een stoomboot der ge-
meente New York begeven. In dit gezelschap
bevonden zich Stimson, de secretaris van
staat, sir Esme Howard, de Engelsche ambas-
sadeur en John Pierpont Morgan, de bekende
financier
|Na de'landing begaven zich MacDonald en
zijn docbter Ishjbel met gevolg in officieele
auto's naar het stadhuis. Zij werden begeleid
door een afdeeling staatstroepen en een de-
tacheonent mariniers.
Overal langs Broadway werden MacDonald
en zijn doChter luide toegejuicht en met con
fetti bestrooid door de bevolking, die zich op
straat en voor die ramen der gebouwen ver-
drong.
In zijn welkomstrede op het stadhuis zei
burgemeester Walker, dat deze verwelkoming
even hartelijk als oprecht en ongewoon was.
Wanneer MacDonald als gewoon tourist ge-
komen zou zijn, zou hij hartelijk verwelkomd
zijn, maar deze verwelkoming kreeg nu na-
druk door het feit, dat zijn bezoek de belofte
van algemeene en voontdurende vrede voor de
wereldi meebracht.
In zijn antwoord zei MacDonald, dat hij met
een vredeszending gekomen was. Hij zou pre
sident Hoover ontmoeten, niet om materii/eie
doeleinden te verwezenlijken, maar om duide-
lijk te maken, dat deze twee machtige sno-
gendheden over deze feiten heen kunnen zien
en zichzelf duidelijk maken, dat waar ook
pers zoo snel mopeJijk aan. Aan den uit-
panp hi eld de portier hem nop even
staande.
„A1 weer penoep ervan?" vroep hij
nieuwspierip.
iBliss knikte even zwijqend en pinp zoo
snel mopdijk naar buiten. Na de bedor-
ven atmosfeer van de slaapzaal paf de
koude nachtlucht hem een pevoel van op-
luchtinp, zooals hij nop nooit gekend had.
Maar toen kwam de behoefte aan slaap
met verdubbelde kracht terup, werktui-
gelijk liep hij den kant van het Embank
ment op en zette zich in een hoekje van
de eerste de beste ledipe bank. Hij zette
zijn kraap op en pinp, met opgetrokken
knieen, met zijn rup naar den kant van
den wind zitten. Bijna onmiddellijk sliep
hij; in, maar na eenipe minuten werd hij
weer wakker, bibberend van de kou. In
den anderen hoek van de bank zat een
jonamensch, voor zoover erover te oor
deelen was, ongeveer van zijn leeftijd.
Hij was warm gekleed en zap er welva-
rend uit, dat Bliss een pevoel van jalousie
niet onderdrukken kon.
„'t Valt niet mee om met dit weer bui
ten te slapen," begon het jonpmensch op
een eenvoudige, prettige manier het ge-
sprek.
,,Neen, 't is afschuwelijk", stemde Bliss
ermee in.
JDe jonpe man schoof iets naar hem
toe.
,,Neen, u behoeft me niet te wantrou-
wen", zeide hij, ,,mijn doel is niet om u
aan de zoopenaamde liefdadipheid over
te leveren. Ik veronderstel dat u buiten
betrekkinp bent. Wat bent u van uw
beroep
Eerst aarzelde Bliss nop even.
Chauffeur", antwoordde hij toen.
,,Hoe komt het, dat u buiten betrekkinp
bent pinp het jonpmensch door. Heeft
u een petuipschrift Of heeft u misschien
in den laatsten tijd in moeilijikheden ver-
keerd
,,lNeen, ik heb nooit in moeilijkheden
verkeerd", zeide Bliss, „als u met die uit
drukkinp tenminste bedoelt of ik wel eens
in de gevangenis gezeten heb. Maar ik
heb zonder voorbereidinq plotseling moe
ten aanpakken. Ik heb een baantje bij de
Sun Motor Compagny gehad, maar die
is geliquideerd. (Daarna is het me alleen
qel'ukt, zoo nu en dan eens werk te
krijgen."
.(Misschien kan ik u wel helpen", zeide
het jonpmensch op een bemoedigenden
toon. „U heeft blijkbaar wel ondervia-
dinp oppedaan, dat een baantje vinden
hier niet erp pemakkelijk is. Miaar hoe
denkt u over 't buitenland
„Wat, 't buitenland
,Ja, Luster eens. 't Is duidelijk penoeq
te zien, dat U een man van opvoeding
bent, wien het in de wereld tepenqeloo-
pen is. Het hoe en waarom, paat me niet
aan... dat kan ons trouwens ook niets
schelen. Mijn naam is Miles. En ik ben
lid van een vereeniging, die we penoemd
hebben: Vereenipinp tot bevorderino
van emigratie naar Canada. Doe me een
qenoepen en beschouw het niet als een
liefdadige instellinp. We zijn begonnen
met een flink kagitaal en ons doel is, om
menschen, die het werkelijk verdienen.
uit te zenden naar Canada. Ze krijgen
een uitrusting van ons en we betalen den.
overtocht; bij hun aankomst worden ze
dan opgewacht door onzen agent, wiens
werk het is om te zorgen, dat ze zoo qauw
mopelijk een passende betrekkinp krij
gen. Zoudt u er niets voor voelen
,,Laaf ik beqinnen met te zeggen' ant
woordde Bliss, „dat ik heel praap wat
meer van uw vereenipinp zou willen
weten".
(Wordt vervolgd.)
