ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH VLAANDEREN.
Tweede Blad.
Kloosterb&lsem
No, 8434 VRIJDAG 4 OCTOBER 1929. 69e JAARGANG,
BIiK N LAND.
BTJITENLAND.
nederland en belgie.
GUSTAV STRESEMANN. f
INGEZONDEN MEDEDEELINGEM,
De venijnige steken
van spit in den rug
,,Ceen goud
zoo goed"
TER NEUZEN, 4 OCTOBER 1929.
31
NEUZENSCHE
RANT
DEANKWBT.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, brengen ingevolge artikel 12,
eerste lid der Drankwet ter openbare kennis,
dat bij ben is ingekomen een afscbrift van
een verzoekschrift van Gedeputeerde Staten
om eene logementsvergunning van PETRO-
NELLA CORNELIA JACOBS, van foeroep
verlofhoudster, wonende te Ter Neuzen, Sluis-
kil, voor den beneden voorlokalitedt van bet
perceel platselijk gemerkt 4/5 en gelagen aan
de Nieuwe Kerkstraat.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
making is gescbiedt, kan ieder tegen bet ver-
leenen van deze vergunning schriftelrjk be-
zwaren bij Burgemeester en Wetbouders
inbrengen.
Ter Neuzen, den 4 October 1929.
Burgemeester en Wetbouders voomoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
NA DE MALVERSATIES TE MEPPEL.
In de Woensdagavond gehouden raadsver-
giadermg te Meppei, kwam als voomaamste
punt ter sprake net advies van Gedeputeerde
btaten omtrent de aansprakelijkbeid van de
autoriteiten en ambtenaren voor het geldelijk
nadeel dat de gemeente heeft geleden als ge-
volg van de door den ex-gemeentesecretaris
J. v ,d. Z. gepieegde malversaties. Door de
1 eiders van alie fracties uitgezonderd de S. D.
A. P., was het voorstel ingediend dat alle door
Gedep. Staten genoemde personen elk voor
zich zouden uitmaken in hoeverre zij zich
moreel aansprakeiijk achten om het door Ged.
Staten genoemde bedrag eigener beweging in
de gemeentekas te storten. De beer Van
lihee (s.d.a.p.) oefende scherpe critiek uit op
het Jbeieid van den gemieente-ontvanger, die
door zijn hantidingen zij het dan ook te goeder
trouw er toe bad medegewerkt dat de malver
saties mogelijk geweest waren. Hij stelde als
amendement op het voorstel voor dat, waar
de burgem/eester reeds in een vroegere ver-
gadering had verklaard, dat hij, wat zijn aan-
deel betreft, zou betalen, dit voorbeeld ook
gevolgd zou worden door den ontvanger, en
dat de verdere ambtenaren vrij gelaten zou
worden. De voorzitter antwoordde, dat hij
zijn eens gegeven woord gestand zou doen.
schuid"zo"u aanva^rdeC
zijn eenige fout hierin lieeft gelegen, dat hij
te v-eel vertrouwen heeft gehad in een hoog-
geplaatst amlbtenaar. Het deed hem genoe-
gen dat de minister van Binnenlandsche Zaken
in antwoord op vragen van den heer Schaper
verklaard heeft, dat er geen schiin ot schaduw
van kwiade trouw of fraude aanwezig was,
hetgeen ook Ged. Staten in hun advies hebben
onderschreven. Ten slotte zeide hij vrijwulig
in de gemeentekas een bedrag van J 5.906 te
zullen storten met de bijvoeging dat elke cent
van deze som eigenlijk een cent te veel was.
Hiema werd het voorstel van de vier fracties
aangenomien.
De correspondent van de N. R. Crt. te Brus-
gel meldt:
lln de Woensdag gehouden bijeenkomst van
den ministerraad onder voorzitterschap van
den minister-president Jaspar heeft de minis
ter van buitenlandsche zaken Hijmans zijn coi-
lega's langdurig onderhouden over de verga-
dering van den Volkenbond en over de rol doo^
de Belgische gedelegeerden ter Haagsche con-
ferentie gespeeld.
Minister Hijmans gewaagde ook van de
Nederlandsch-Belgische betrekkmgen. HiJ
deelde onder meer mede, dat naar zijn oordeei
de politieke atmosfeer, welke rondom dit
vraagstuk hangt, thans gezuiverd mag heeten
en hem uit besprekingen met Nederlandsche
ministers in Den Haag gehouden, had mogen
blijken, dat de Nederlandsche regeenng wel
degelijk een binnen afzienbaren tijd met Belgie
te bereiken accoord wenscht. De toon van dit
gedeelte van Hijmans' betoog was dus nogal
optimistisch.
DE TOELATING VAN TROTZKY HIER TE
LANDE.
Op de desbetreffende vragen van het Tweede
Kiamerlid den heer Albard'a hebben de minis
ters van Justitie en van Buitenlandsche Zaken
geantwoord, dat middellijk ook aan de Neder
landsche regeering de vraag gesteld is, welke
beslissing zij zou nemen op een eventueel ver-
zoek van den voormaligen Russischen volks-
commissaris Trotsky, om hier te lande te wor
den toegelaten, voor een verblijf tot herstel
van gezondheid.
(De regeering was van oordeei, dat de om-
standigheden van het geval niet van dien aard
waren, dat voldoende termen kond'en bestaan,
om de bezwaren te aanvaarden, die aan een
verblijf van den betrokkene hier te lande zou
den kunnen blijken verbonden te zijn.
party, de Duitsche volkspartij een bijzonder
standpunt in de werkloozenverzekering innam,
nd. dat voor groote bezuiniging. De voorstel-
]c •D'Tilti'ch'S Vdk.- r tv'4t.i on v*5r-
7.'it zoo 'el bij het Centrum als bij de Soc.-
Democraten en zooals dikwijls het geval is,
was het in den bcezem der Duitsche regee-
ringscoalitie weer hommeles.
Er zat veel politieke spanning in de lucht
en men sprak reed's van een regeerimgscrisis.
Dat onder zulke omstandigheden door de be-
trokken ministers en partijleiders onder hoog-
druk gewerkt werd, spreekt vanzelf. Woens
dag nam dr. Stresemann den geheelen dag deel
aan de zitting van zijn partijfractie, welke
's avonds nog werd voortgezet.
Het bericht van het overlijd'en van dr. Stre
semann werd Donderdagmorgen in Berlijn
slechts zeer langzaam verbreid, daar het af-
sterven in den vroegen morgen plaats vond
en volkomen onverwacht was.
|De vrienden van dr. Stresemann, die hem
in de laatste dagen zagen, hadden zich reeds
geruimen tijd ernstig bezorgd gemaakt, daar
hij een' zeer lijdenden indruk maakte en in de
V/eensdag gehouden redevoeringen over de
werkloosheid reeds zeer langzaam gesproken
had. Desondaniks werd het overlijdensbericht
met groote verwondering en met d'iep leed-
gevoel ontvangen. Aan de openbare gebouwen
werd de vlag terstond halfstok geheschen.
iDr. Stresemann kreeg Woensdagavond tus-
schen 10 uur en half elf een beroerte, doch de
geneesheeren hoopten, dat hij toch nog in leven
zou kunnen .blijven. Door den eersten beroerte-
aanval was de geheele rechterzijde van dr.
Stresemann verlamd. Donderdagmorgen om
5.25 uur kreeg hij opnieuw een beroerte. Dr.
Stresemann was na den eersten aanval buiten
kennis.
EEN STAATSMAN VAN GROOTE
BETEEKENIS HEENGEGAAN.
De Duitsche minister van buitenlandsche
zaken, dr. Gustav Stresemann, is Donderdag
morgen plotseling te Berlijn overleden.
Na de deetoemdng aan de lOe Volkenbonds-
zitting te Geneve was de heer Stresemann die
in de laatste jaren een zwakke gezondheid
had, nog geruimen tijd in een Zwitsersche bad-
plaats gebleven en was eind vorige week naar
Berlijn teruggekeerd. De bijeenkomst van den
Rijiksdag en de behand'eling van het regee-
ringsontwerp tot reorganisatie van de werk
loozenverzekering, riepen hem dringend naar
de rijkshoofdstad terug. Hij arriveerde er
tegelijkertijd met den rijkskanselier Miiller,
die eveneens een zware ziekte achter den rug
had.
Met zijn bekende energie heeft dr. Strese
mann zich na zijn terugkeer opnieuw in de
politick geworpen. Aan het d'ebat over de
kwestie der werkloozenverzekering, zoowel in
als buiten den Rijksdag, nam de heer Strese
mann een werkzaam aandeel, te meer daar zijn
Dr. Gustav Stresemann werd op 10 Mei 1878
te Berlijn geboren. Hij is dus 51 jaren ge-
worden.
Aan de universiteiten van Berlijn en Leip
zig studeerde hij o.a. staatswetenschappen en
geschiedenis. Hij trad van 1902 tot 1918 als
„Syndicus" in dienst bij de vereeniging van
Saksische industrieelen. Hij werd tevens lei-
der van den Duitsch-Amerikaansch economi-
schen bond en uitgever van het tijdschrift
Deutsche Stimmen", dat hij nog langen tijd
daama leidde. In 1917 werd hij plaatsvervan-
gend voorzitter van den bond der industriee
len. Van 1906 tot 1912 was hij gemeenteraads-
lid te Dresden, van 1907 tot 1912 en sed'ert
1914 lid van den Rijksdag. Sedert 1917 was
hij voorzitter van de nationaal-liberale frac-
tie als opvolger van Schiffer.
Na de revolutie liet hij zich niet in met de
samensmelting van de nationaal-liberalen en
vrij'zinnigen tot de Duitsche np.mr^ratLs^Ka
der stichters der Duitsche Volkspartij. Als
vertegenwoordiger van die.partij werd hij voor
een Oldenfourgsch distrikt in de Nationale V er-
gadering (te Weimar) en voor een Potsdamsch
district in den Rijksdag gekozen.
De gebeurtenissen van 1918 hadden aanvan-
kelijk de linkerpartijen op den voorgrond ge-
bracht. Eerst na de kabinetten-Scheidemann,
Bauer en Miiller, die uitsluitend steunden op
de coalitiepartijen' van Weimar, Sociaal-Demo-
craten, Centrum en Democraten, kwam de
kans voor de gematigde midaenpartijen. In
het kabinet Fehrenbach (1920'21) nam de
Duitsche Volkspartij voor het eerst aan de
republikeinsche regeering deel, maar het duur-
de nog tot 1923 alvorens Stresemann voor het
eerst rijkskanselier werd.
Zijn eerste kabinet duurde van 13 Augustus
1923 tot 6 October d.a.v. waarbij zich on-
middfellijk zijn tweede kabinet aansloot tot
November van dat jaar. Hoewel kortstondig,
was de combinatie-Stresemann van veel be-
teekenis voor de latere politieke verhouding
in Duitschland, daar het 't eerste kabinet was
op den grondslag van de groote coalitie, met
de Soc.-Dem., Democraten en Centrumpartij.
In het tweede kabinet traden de Soc.-Demo-
craten uit.
De groote coalitie, die in latere jaren ook
aan de regeering terugkeerde, was een wel-
geslaagde pogimg om een rechtsche regeering
te voorkomen en den opbouw van de republiek
verder mogelijk te maken. Ook thans nog
wordt de groote coalitie als de eenig moge-
lijke regeering beschouwd, die zoowel binnen-
als buitenlands den vrede kan consolideeren.
Dr. Stresemann is langzaam maar zeker als
politicus omhoog geklommen. Hij heeft ge-
duldig zijn tijd afgewacht, beseffende, dat m
de consolideering van het nieuwe Duitschland
zijn middenpartij, de Duitsche Volkspartij, een
groote taak had te vervullen.
Toen zijn kans, na het uitdienen der uit
sluitend linksche politiek, gekomen was, wist
hij zijn talenten te ontplooien en nu foetreurt
men zijn v-erlies allerwege, daar met hem een
staatsman van buitengewone gaven is heenge-
gaan, in een tijd, die allesbehalve rijk is aan
groot-formaat staatsliedten.
iStresemann is houder van den NobelvTede-
prijs en zijn naam is voor altijd verbonden aan
de Duitsche vredes- en verzoeningspolitiek, die
hij met zooveel handigheid ten bate van
Duitschland wist toe te passen.
In de Duitsche geschiedenis is zijn naam
verbonden aan Locarno, Thoiry en Geneve.
Onigetwijfeld zullen, hoe fel hij ook bi.i zijn
leven is bestreden, de komende geslachten
zij'iier landgenooten hem roemen als den op-
bouwer van het nieuwe Duitschland, als den
man, die meer dan anderen de geschiktheid
bezat, het land zonder schokken te brengen
uit 't moeras, waarin het door den verloren
oorlog en het vredesverdrag was verzeild.
(Langen tijd heeft men ..over de grens" Stre
semann gewantrouwd, als hehoorende tot de
sterk-verbreide groep van Al-Duitschers, die
door de omstandigheden schijnbaar vredelie-
vend, achter de hand zich voorbereidden voor
d'en „revanche-oorlog". Stresemann was te
veel diplomaat en te veel ,,Realpolitiker" om
zich tegenover het buitenland op al te glad ijs
te wagen.
(Hij heeft in zijn geheele verantwoordelijke
loopbaan steeds het belang van zijn land voor-
opgesteld. Zijn meening bleek meer en meer
te zijn, dat vrede en samenwerking met de
vroegere vijanden verreweg de verkieslijkste
weg was, voor het vrij worden van Duitsch
land van vele kwellende banden.
De loop der omstandighedten heeft Strese
mann, die tijdens den oorlog en nog eenigen
tijd daama een voorstander van annexaties en
monarchist was, een merkwaardige evolutie
doen ondergaan. De Ruhr-crisis toonde hem de
fouten der Cuno-politiek en hii luidde zijn
groct-coalitie-politiek in, waarbij hij het ver-
zet in de Ruhr opgaf. De onverzoenlijke hou-
ding van Frankrijk veroorzaakte Stresemann's
val! Hij werd daarna minister van buitenland
sche zaken in het kabinet Marx.
In de 3 jaren dat hij dien belangrijken post
bekleedde, heeft hij zijn reputatle gevestigd.
Zijn groot opbouv/end werk begon in het Lu-
therkabinet in Januari 1925. Toen deed hii aan
de-vroegere geallieerden ziin voorstel van een
veijigheidsipact, hetgeen d'e grondslag werd
voor alle latere pogingen om de wonden van
Europa te genezen.
lLocamo kwam in October van 1925 als de
steunpilaar van Stresemann's politiek. Hij
schreef toen eern artikel dat veel opzien wekte
en waarin hij duidelijk de voordeelen van de
vredespolitiek uiteenzette, zoowel voor Enge-
land, Frankrijk als Duitschland.
Revanche-oorlog ware krankzinnigheid, zoo
betoogde Stresemann.
Stresemann's volgend groote succes kwam
in September 1926, toen hij, onder rijkskanse
lier Luther, de toelating van Duitschland tot
den Volkenbond verkreeg.
Door dit succes steeg Stresemann opnieuw
in de oogen van zijn landgenooten. Duitsch
land was niet langer een uitgestootene, een
pariah, maar werd weer als gelijke opgeno-
men- in den- kring der volken.
In het begin van Maart 1927 was Strese
mann de eerste Duitscher, die een zitting van
den Raad van den Volkenbond presideerde.
Op 25 Januari 1928 werd hij door de univer-
siteit te Heidelberg benoemd tot doctor ho
noris causa.
Kort daarop werd hij ziek.
Op 5 Aug. 1928 begaf Stresemann zich
voor de onderteekening^van het Kellogpact
naar Parijs. Zijn handteekening was de eerste
onder dit document.
Een nieuwe, ernstige ziekte in het voorjaar
van 1929 maakte een nieuw langdurig ver
blijf in de badplaats Buhlerhohe noodzakelijk
In Augustus van dit jaar nam dr. Stresemann
nog deel aan de conference te den Haag.
Het overlijden van dezen staatsman wordt
niet alleen voor zijn eigen land, doch voor ge-
'heel Europa als een groot verlies beschouwd.
Meer dan' iemand anders is hij werkzaam ge
weest om den Europeesehen vrede te her-
stellen en de volkeren nader tot elkaar te
brengen.
DE ONONDERBROKEN ARBEIDSWEEK.
In bet kort is gemeld, -dat de sovjets een
bervorming ten aanzien van week- en rust-
tijden voorbereiden om een ononderbroken
arbeidsweek in te voeren.
Doel van de regeling is bet bestaande aan-
tal arbeidsuren per jaar en hetzelfde aantal
rustdagen van tot dusver te bandhaven. In
alle ondfimemmp-pn waarbii de onondertiro-
bouiwbedrijven en seiaoen-ondernemingtm f
wordt de" arbeidsweek van vijf dagen inge-
voerd (vier dagen arbeid en een dag rust).
Ook bij de instellingen, die ononderbroken
zullen werken, zal de werkweek van vijf
dagen worden ingevoerd met dien verstande,
dat als zij tbans een zes-urigen werkdag
hebben, deze tot zeven uur, met een half uur
onderbreking, verlengd wordt. In bijzondere
omstandigheden kan voor bepaalde onder-
nemingen en instellingen, bij wijze van uit-
zondering, een andere werkweek worden
vastgesteld.
Voor de bouwbedrijven en seizoenonder-
nemingen wordt de duur van de arbeidsweek
bij de invoering van de ononderbroken pro-
ductie bepaald door de regeeringscommissie
terzake bij den raad van arbeid en verdedi-
gmg.
Het aantal „wekelijkscbe" rustdagen moet
voor arbeiders in ondememingen en instellin
gen met de arbeidsweek van 5 dagen niet
minder dan 72 per jaar bedragen, met in-
begrip van de dagen die binnen bet gewone
verlof vallen.
De wekelijksche rustdag wordt den arbei
ders volgens rooster op verschillende dagen
gegeven. De vrije dag mag niet worden af-
gekocbt.
Op de volgende revolutionnaire dagen
wordt niet gewerkt: 9 Januari (ter herinne-
ring aan den bloedigen Zondag in 1905); 22
Januari (sterfdag van Lenin), 1 en 2 Mei
(bet feest van de Internationale), 7 en 8 No
vember (den verjaardag van de October-
revolutde).
Op den nieuwjaarsdag en alle kerkelij-ke
feestdagen (tot dusver buitengewone rust
dagen) wordt op den gewonen voet gewerkt.
De revolutionnaire feestdagen vallen niet
in de arbeidsweek. Dit hangt samen met het
plan om in Rusland den z.g. eeuwigen ka-
lender in te voeren (twaalf maanden van 6
weken van 5 dagen, 5 openbare feestdagen,
die geen datum hebben en eens in de vier
jaar een extra-werkdag, die evenmin een
datum krijgt).
Den dag voor de gewone wekelijksche
rustdagen en de revolutionnaire feestdagen
mag de arbeid niet langer duren dan op an
dere dagen.
Voor 1 December moet deze reorganisatie
zijn ingevoerd, zonder dat bet personeel
wordt uitgebreid.
DE ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND.
Men zal zich herinneren, scbrijft de N. R.
Crt., dat een deel van de Fransche pers zich
na den terugkeer van Briand van de Haag-
sdhe conferentie bezorgd heeft gemaakt, dat
hij zich geen voldoende waarborgen had ver-
scbaft, dat de ontruiming van de derde zone
aan den Rijn niet zou beginnen dan na de
ratificatie en het inwerking treden van het
plan-Young voor de herstelbetalingen. Wel
stond er, zbo merkten Briands bedillers op,
in den brief, dien de vertegenwoordigers van
de bezettingsmogendheden aan Stresemann
hadden gericht, dat de ontruiming van de
derde en laatste zone „onmiddellijk zal be
ginnen na de ratificatie en de toepassing van
het plan-Young", maar deze bepaling scheen
door de volgende paragraaf van dien brief
te worden tegengesproken. Hierin was im-
mers te lezen, dat de ontruiming van de
derde zone „in elk geval op haar laatst bin
nen acht maanden en niet later dan einde
Juni 1930 voltooid zal zijn". Door een man
van de Echo de Paris hierover ondervraagd,
heeft Briand zich echter op het standpunt
geplaatst dat „wil er een begin met de ont-
Gulling (van de -derde zone) gem&jki wor
den, het noodzakelijk is dat de voorwaarden,
van welke die ontruiming afhankelijk is, in
de eerste plaats de toepassing van het plan-
Young eerst verkregen moeten worden".
Bovendien, zoo merkte Briand nog op, zou de
brief aan Stresemann in geen geval in de
plaats kunnen treden van art. 430 van het
tractaat van Versailles, hetwelk bepaalt dat
,,in geval de commissie voor het herstel, 't
zij gedurenide de bezetting, 't zij na afloop
van de vijftien jaar (voorzien voor de bezet
ting) zou erkennen, dat Duitschland weigert
al zijn verplichtingen of een deel daarvan,
voortvloeiend uit het verdrag betreffende de
vergoeding, na te komen, het geheele of een
deel van het gebied, nader aangeduid in ar
tikel 429, dioor de troepen der geallieerden
en geassocieerden onmiddellijk opnieuw zou
worden bezet,"
Een toepassing van dit artikel is echter,
naar Briand zelf zal erkennen, een zeer ver-
wijderde mogelijkheid, want een herbezetting
van Duitschland zou ontzaglijke moreele na-
deelen voor een verzoening van Europa heb
ben en in de praktijk alleen mogelijk zijn
door Frankrijk met of zonder Belgie. Frank
rijk behoeft er niet op te rekenen, dat de
Engelsche regeering ooit meer ddn soldaat
naar den Rijn zou zenden. In werkelijkheid
heeft Briand natuurlijk het vertrouwen, dat
de Duitsche regeering de spoedige tenuit-
voeriegging van het plan-Young uit al haar
macht zal bevorderen.
Voor de rest heeft Maginot, de Fransche
minister van kolonien ,in een rede te Bar le
Due, Maandag nog eens uit naam van de
regeering uitdrukkelijk gezegd, dat de vroeg-
tijdige ontruiming van de derde zone, welke
volgens het tractaat pas in 1935 zou ge-
schieden, in Den Haag strikt onder bepaalde
voorwaarden was toegestaan. Daar was be
paald, vervolgde hij, dat de ontruiming van
de derde zone door Fransche troepen zou be
ginnen onmiddelijk na de ratificatie door de
Fransche en Duitsche parlementen van het
plan-Young en zijn in werking treden. ,,In-
dien woorden eenigen zin hebben, beteekende
dit, dat het plan-Young aangenomen moet
zijh vo6r onze troepen met de ontruiming
beginnen. Dit is in elk geval de beteekenis
die de Fransche regeering aan die woorden
geeft. Indien de voorwaarden niet vervuld
worden, zal de ontruiming niet beginnem
Daarom blijft de handhaving van onze troe
pen aan den Rijn voor ons een waarborg
voor de in Den Haag genomen besluiten."
De Fransche regeering mag gerust zijn
dat de tegenwoordige Duitsche regeering de
zaak niet anders beschouwt. Want in een
onderhoud met een journalist heeft de Duit-
^n^jnjkskyinsejier toen hij zijn hart lucht^e
ring tegen werkloosheid, de opmerking ge
maakt, dat de partijen zich hun verantwoor-
delijkheid bewust moeten zijn. Aan het einde
van October, zoo zeide hij', zal de Rijksdag
een aantal wetsontwerpen, die op het plan-
Young gebaseerd zijn, moeten aannemen ,,en
tenzij dit gebeurt, zal het bezette gebied niet
ontruimd worden". Wanneer de houding der
partijen in zake de verzekering tegen werk
loosheid tot een regeeringscrisis zou voeren,
v66r de wetsontwerpen die voor het rijk een
levensbelang zijn, aangenomen waren, zou
men terecht kunnen vragen, of de Duitschers
nog niet altijd, gelijk vddr den oorlog, een in
politiek opzicht onrijp volk waren.
Uit zulke woorden spreken waarlrjk het
ernstige voornemen en de goede wil van de
tegenwoordige Duitsche regeering om de
regeling volgens Young zoo snel mogelijk
van kracht te laten worden.
TELEFOONSPIONNAGE IN HET
STADHUIS TE NEW-YORK.
Volgens een bericht aan de B. Z. am Mittag
uit New York in de geheele stad New York
door de ontdekking van een grootsch-opgezette
telefoonspionnage in het stadhuis zeer opge-
wonden. De beambten van de New Yorksche
telefoonmaatschappij, die op het stadhuis
waren besteld om storingen in het net te her-
stellen, stelden vast, dat de 17 verbindingen,
die burgemeester Walker op zijn bureau ter
beschikking staan, alle afgetapt werden. Siga-
retteneindjes en stukjes papier in de openge-
broken zoldergangen, waar de drad'en hggen,
wijzen er op, dat daar waarschijnlijK door
spionnen wekenlang de telefoongesprekken
van den burgemeester en zijn beambten rus-
tig werden afgeluisterd. Ook op de directe
verbinding van Walker met den hoofdeommis-
saris van politie schijnt door vreemden med'e-
geluisterd te zijn. Een groot aantal recher-
cheurs stelt een onderzoek in.
Men neemt aan, dat deze spionnage-aange-
legenheid verband houdt met de in November
plaatsvindende burgemeestersverkiezingen..
overvallen U onverwachts. Grijp
dadelijk naar Akker's Kloosterbal-
sem, welke tot diep In de weeisels
doordringt, de pijn stilt, ophoo-
pende ziektestoffen doet verdwij-
nen, snel en grondig verlicht.
gestrand. Ten slotte remde de machinist,
maar kon niet voorkomen, dat de tram op de
auto reed en deze nog een meter of zes voort-
duwde. De auto werd daarJbij beschadigd. De
inzittenden hadden de auto tijdig kunnen ver-
laten, zoodat geen persoon-lijke ongelukken
voorkwamen.
POLDERBESTUREN.
Bij Kon. be&luit zijn benoemd:
In de provincie Zeeland: tot gezworene van
den Clarapolder ET. J. Verroeste, te IJzendijke;
met ingang van 1 Nov. tot lid van het bestuur
der waterkeering van de calamiteuze polders
Ser-Lippens, Nieuw Othene, Margaretha, KJ.
Huissens en Eendragt, W. Dees Pzn., te
Zaamslag.
ONDERSCHEIDING.
IZ.M. de Koning van Belgie heeft benoemd
tot ridder in de Kroonorde van Belgie, den
heer mr. P. Dieleman, lid van Ged. Staten
.van Zeeland.
Gistermorgen is op het Belgisch consuiaat
te Vlissingen, met een hartelij'ke toespraak
van den heer J. van Boven, consul van Belgie,
dit onderscheidingsteeken aan den gedecoreer-
de uitgereikt.
■Z.M. de Koning van Belgie heeft hiermede
de verdiensten van den heer Dieleman willen
huldigen voor zijn hulp aan de Belgische
vluchtelingen in Zeeland tijdens den wereld-
oorlog.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
Gedurende de week van 22 tot en met 28
September zijn in Zeeland de volgende ge-
v,alien van besmettelijke ziekten voorgeko-
men:
Roodvoiik: 2 te Hontenisse, z xe Ter iNeuzen,
3 te TTOorawelte, s -bo. Serooskerke (W.) en 1
te Sluis.
Diphtheritus: 1 te IJzendijke.
In deze week werden 15 gevallen van en
cephalitis na inenting ter kennis van het
Staatstoezicht op de Volksgezondheid ge-
bracht. Omtrent een van deze gevallen wordt
een nader onderzoek ingesteld.
DE STAKING TE SAS VAN GENT.
het
TE BETREUREN.
De leden van de vereeniging „Kunstkring
Terneuzen" waren gisteravond ter vergade-
ring opgeroepen, in verband met de ontslag-
neming van de directrice, mevr. Doussy
Slingeneijer. De besprekingen leidden tot het
besluit de vereeniging te liquideeren. De deel-
neming van werkende leden wordt niet vol
doende geacht om met gunstig resultaat het
werk voort te zetten. De vergadering benoem-
de een liquidatie-commissie en besloot het kas-
saldo te bestemmen voor het instrumenten-
fonds van het muziekgezelsahap „De vereenig-
de werkliedien".
Dit einde is voor het vereenigingsleven al-
hier wel te betreuren. Deze muziek- en zang-
vereeniging was feitelijk een voortzetting van
de vroegere orkestvereeniging „De Volhar-
ding" en de zangvereeniging „Flandria", die
zoowel aan de leden als aan de bezoekers der
concerten veel genoegen hebben verschaft. De
vereeniging voorzag o.i. in een behoefte, het
geen vermoedelijk eerst na haar verdwijnen ten
voile zal worden gevoeld.
AUTO AANGEREDEN.
Toen heden de tram der Z. Vlaamsche
Tramweg Maatschappij van Schoondijke naar
IJzendijke het traject tusschen eerstgenoemde
plaats en Turkije bereed, bemerkte de ma
chinist een Citroen-auto op de rails. Aanvan-
kelijk had hij er geen erg in, en verwachtte
dat d'e auto de trambaan zou verlaten. Dit was
echter niet mogelijk. De auto, bestuurd door
den leenling-chauffeur A. Leen'houts, was daar
(Gisteren werd uit Sas van Gent aan
Hbl. gemield:
(Gisteravond was dit dorp het tooneel van
een min of meer rumoerige stakersbetooging
tegen de werkwilligen, waarbij de stakings-
leider Ripper aanwezig was.
Toen de werkwilligen huiswaarts gingen,
werden zij door ongeveer 200 stakers en sta-
kersvrouwen uitgesoholden. Den fietsrijders
werd belet, rustig door te rijden, en ook het
kantoorpersoneel w-erd met steenen geworpen.
Weldra greep de marechaussee in; zij ver-
maande de stakers tot kalmte en maakte tegen
drie hunner proces-verbaal op wegenis hinder-
lijk volgen. De stakers bleven in groepjes bii
de fabriekstoegangen staan. Zeven werkwilli-
ge Italianen, die uit Selzaete aankwamen,
keerden daarom terug, zonder gelegenlheid te
hebben gehad, zich voor werk aan te melden.
De burgemeester, die juist gisteravond den
uitslag van een onderhoud met de fabrieks-
directie aan d'en heer Ripper had medeged'eeld
was ontstemd over de houding der vakvereeni-
gingsleiders, omdat dezen de demonstratie
niet voorkomen hadden, hoewel zij bekend'
waren met een voor de arbeiders gunstig re
sultaat zijner bemiddelingspoging. De burge
meester was van oordeei, dat de leiders de
arbeiders blijkbaar onkundig hadden gehou
den van dit resultaat. Dat deze meening juist
was, bleek den burgemeester later bij een on
derhoud met den voorzitter van de afdeeling
Sas van Gent der S.DA.P.. die evenmin van
de stakingsleiding vernomen had, dat feitelijk
aan alle eischen der arbeiders tegemoet was
gekomen door de directie der stijfselfabriek.
SAS VAN GENT.
Verbod van samenscholingesn.
In verband met den gespannen toestand,
die gedurende de laatste dagen de gemoede-
ren in onze anders zoo rustige plaats in be-
roering gebracht heeft, heeft de Burge
meester Donderdagmiddag vanaf het hordes
van het stadhuis aan de zich daarvoor op-
eengehoopte menigte ter kennis gebracht, dat
van heden samenscholingen van meer dan drie
personen verboden zijn. Overtreding van dit
verbod wordt gestraft volgens art. 463 van
het Wetboek van Strafrecht
Aanleiding tot dezen maatregel heeft ge
geven de omstandigheid, dat er door de
stakende arbeiders aan de Zelandia een
vijandige houding aangenomen wordt tegen
over de werkwilligen, die naar en van de
fabriek onder politie-escorte tot aan de grens
gebracht worden.
Heden bv. was de toestand al zeer gespan
nen. Politie te paard en te voet, rijks- en
gemeenteveldwachters hadden de handen vol
om de opgewonden menigte in bedwang te
houden. In een enkel geval werd zelfs van
het blanke geweer gebruik gemaakt.
Zooals die toestand zich thans ont-
wikkeld heeft, heeft niemand zich kunnen
voorstellen. Dinsdagavond arriveerden een
7-tal vreemdelingen, die aangeworven waren
om werkzaam gesteld te worden aan de
fabriek,
Onder politiegeleide werden deze personen:
2 Italianen, 1 Oostenrijker, en Checho-
slovakken naar men zegt, naar de fabriek
gevoerd, doch toen de stakers voeling met
deze werkwilligen kregen, besloten vijf hun-
