ALGEMEEN NIEUWS- F.N ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Meer en betere Eieren
Flora's Hoenderbeschuit
Eerste Blad.
b i iTi niiNS.
buitenlaid.
~~Teijil LET 0™
No. 8434.
VRIJDAG 4 OCTOBSR 1929.
69e Jaargang.
Fa A. v. OVERBEEKE-LEUNIS
Niemeuer
PROPAGANDA VOOR HET SPAREN.
TER NEUZEN.
TER NEUZEN, 4 OCTOBER 1929.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
PRUIMTABAK
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post 1 80 per 3 maanden Bij voor uitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
yo0r Belgie en Amerika 2,25, overige lan den 2,60 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE. GIRO 38150 - TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
Grootere letters en clichd's wor den naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MA AND AG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVONR
DE STUDIE VAN PRINSES JULIANA.
Prinses Juliana zal zicb in dit laatste jaar
van baar studie aan de universiteit te Leiden
bepalen tot bet volgen van enkele colleges,
die zij ook reeds in den vorigen cursus beeft
gevolgd.
De gemeenteraad van Gouda beeft be-
sloten als propaganda voor de gemeentelijke
spaarbank, bij de geboorte van kinderen in
die gemeente een spaarbankboekje met 1,
te verstrekken.
PROF. VAN GIJN NAAR VENEZUELA.
De oud-Minister van Financien Prof. Dr.
A. van Gijn, die zicb niet meer verkiesbaar
bad gesteld voor de Tweede Kamer, vertrekt
12 October a.s. per stoomscbip „Cottica" van
de Kon. Ned. Stoomboot-maatschapprj naar
Venezuela.
Begin 1930 (boopt bij over Costa Rico de
terugreis te aanvaarden. Deze reis biedt
hem gelegenheid tot een kort bezoek o.a.
aan Paramaribo en Curasao.
GEWIJZIGD BANKBILJET VAN
DUIZEND GULDEN.
De „Staatscourant" bevat een mededeeling
van de directie van De Nederlandscbe Bank,
dat zij een bankbiljet van 1000 in omloop
zal brengen, betwelk op enkele pun-ten af-
wijkt van het thans in circulatie zijnde biljet.
De voorzijide van dit nieuwe biljet heeft,
wat de teekening betreft, een kleine wijzi-
ging ondergaan. In de plaats van de ter
weerszijden van de woorden ,,betaalt aan
Toonder" en de tusschen de woorden ,,De
Secretaris" en „De President" aangebracbte
in donkerblauwe kleur gedrukte lijnversie-
ringen zijn andere figuren in grijze kleur ge
drukte
Overigens betreffen de wijzigingen de
kleuren, waarin bet biljet is gedrukt. De
linkerzijde van bet biljet is thans grijsacbtig
groen, terwijl de rozet met het getal ,,1000
en de gebeele overige recbterzijde paars van
kleur is. Deze twee kleuren vloeien in het
midden van bet biljet geleidelijk ineen.
Tekst, datumregel, serie-aanduiding en
nummers zijn in zwart gedrukt. De gele
tint van, den ondergrond is vervangen door
een lichtgrijze kleur.
De achterzijde van bet biljet is tbans ge
drukt in de kleuren rood, groen en grijs. De
band, waarin het watermerk zichtbaar is,
beeft een dof lichtroode tint met groene
zoomen. In de twee onderste ovalen, waarin
de serieletters en mummers in zwart zijn af-
gedrukt, wordt de serie bovendien aange-
geven door groote gearceerde grijze boofd-
letters.
KRITIEK OP JASPAR.
Het feestmaal, dat Zondag te Antwerpen
aan den minister-president Jaspar en de minis
ters Houtart en Francqui ter huldiging van
bun arbeid tot stabilisatie van den franc aan-
geboden word, is, al wordt ook door het offi-
cieuse B-elg. Tel. Agentschap meegedeeld, dat
Jaspar langdurig werd toegejuieht, voor de m-
richters niettemin een bittere ontgoochelmg
geweest.
Ongetwijfeld had de Kamer van Koophan-
del, toen zij het plan maakte om de stabili
satie aan een rijk voorziene tafel te herden-
ken, andere hedoelingen dan de huldiging van
hen, die het financieel herstel hebben bewerk-
stelligd, want onder meer was niet uitgenoo-
digd, al is hij geboren Antwerpenaar, Louis
Franck, de gouverneur der Nationale Bank,
die bij de stabilisatie geen geringe rol heeft
gespeeld. De inrichters hoopten uit den mond
van den eersten-minister te hooren welke plan-
nen de regeering koestert omtrent het vraag-
stuk van de vermindering der belastingen, de
quaestie van het Vlaamsch rechtsherstel en de
Nederlansch-Belgische betrekkingen, zaken
waarin de Antwerpsche kringen, die de hul
diging hebben ontworpen, groot belang stel-
len, niet het minst uit politiek oogpunt. Doch
over die quaesties is Jaspar heengegleden met
een gladheid, die nu in liberale en conserva-
tief-kiaitholieke kringen niet alleen ontgooche-
ling, doch zelfs ergernis verwekt. Jaspar
wordt bitter verweten alleen met woorden te
hebben gegoocheld en, waar ernst werd ver-
wacht, slechts kwinkslagen en ironie ten beste
te hebben gegeven ten koste van de beloften,
die hij tijdens de laatste verkiezingscampagne
heeft afgelegd.
)Ook heeft het de aandacht getrokken, dat
Jaspar erkende dat tijdens de Haagsche Con-
ferentie aangaande het Moerdijk-kanaal be-
sprekimgen met den Nederlandschen minister
van buitenlandsche zaken zijn gevoerd, wat
destijds door „Belga" werd tegengesproken.
Zoo is men er niet verre van om Jaspar van
gebrek aan ernst te beschuldigen en d-reigt
het Antwerpsche verbroederingsfeest in de
kringen der regeeringsmeerderheid een twist-
appel te worden.
ANTWERPEN DOOR EEN KANAAL
VERBONDEN AAN DE NOORDZEE.
Het vorig jaar werd reeds gesproken over
een kanaalontwerp van den vroegeren chef
van den generalen staf, luitenant-generaal de
Sellieurs de Moranville, die het plan had
uitgewerkt om Antwerpen door een kanaal
uitsluitend op Belgisch grondgebied aan de
Noordzee te verhinden, mieldt de Msb.
IThans heeft de luitenant-generaal zijn plan-
nen volledig uitgewerkt en in een boek sa-
mengevat: Anvers relie a la haute Mer-par
territaire beige et libere de l'ingeence etran-
gere.
[Het project voorziet, dat het kanaal in de
Schelde zou uitmonden te Callo (St. Maria-
fort) en anderzijds in de Noordzee op een punt
tusschen Zeebrugge en de sluizen van Heijst.
Het trace loopt ten Noorden van Sint Gilles-
Waes,' Stekene, Selzaete, waar het kanaal van
Ter Neuzen doorkruist wordt, verder door het
lage Noordelijke gedeelte der provincie Oost-
Vlaanderen, naar het punt waar het kanaal
van Schipdonck en het Leopoldskanaal samen-
vloeien, van waar het rechtsfreeks naar de
kust geleid wordt.
Het kanaalprofiel is berekend voor schepen
van 11 tot 12 M. diepgang, die met een snel-
heid van maximum 15 K.M. varen.
De diepte, ofschoon 15 M. zouden geiwenscht
zijn, zou voorloopig op 13.50 M. kunnen be-
perkt worden. Op beide uiteinden zouden een
of verscheidene sluizen worden gebouwd van
het type der Kruisschans te Antwerpen.
STAAT BELGIE EEN ECONOMISCHE
CRISIS TE WACHTEN?
iBelgie heeft een periode van ongekenden
bloei achter den rug. Reeds meermalen is op
de oorzaken van dezen geweldigen voorspoed
gewezen, die is gekomen onmiddellijk na een
oorlogstijdperk, welke het land aan den rand
van den afgrond had gebracht. De lage valuta-
stand en de lage loonen hebben het meest bij -
gedragen tot de algemeene ontwikkeling van
handel en nijverheid in de na-oorlogsche jaren.
>Er schijnen nu zekere aanwijzigingen te zijn
dat de periode van bloei ten einde loopt. Niet
dat men op het oogenblik reeds van een ern-
stige crisis mag spreken. Integendeel. De
economische toestand is nog even gezond als
de laatste jaren, maar er zijn zekere factoren,
die er op wijzen, dat de „vette" tijd tot het
verleden behoort.
De industrie laat over het algemeen klach-
ten hooren en laat geen gelegenheid voorbij-
gaan om bekend te maiken, dat zij tegen de
steeds grooter wordende moeilij-kheden niet
meer kan optomen. Deze hulpkreten mogen
niet al te tragisch worden opgevat. De in
dustrie klaagt gauw en is gewoon, zoodra de
orders niet meer rijkelijk binnenvloeien, haar
nood te uiten. De Belgische industrie heeft
het de laatste jaren zoo gemakkelijk gehad,
dat zij, nu er werkelijk eenige inspanning noo-
dig is om orders te krijgen en de strijd met
het buitenland veel moeilijker is geworden, er
wat al te gauw hij is om van onoverkomen-
lijke moeilijkheden te gewagen.
(Er zijn twee elementen, die in hoofdzaak
schuld hebben aan de minder groote activi-
teit op nijverheidsgebied: De duurte der
grondstoffen en de verhooging der salarissen.
[Zoolang de franc dalend beef en het voor-
deel, dat de lage stand der stabilisatie aan de
industrie heeft gegeven niet geheel was ver-
dwenen, voelde men niet zoo sterk dat lang-
zamerhand, wat de prijzen der grondstoffen
betreft, het wereldniveau werd bereikt. Daar-
bij is gekomen dat sinds verleden jaar de prii-
zen der kolen geweldig zijn gestegen. Terwijl
de kolenmijnen steeds met een belangrijken
voorraad hadden te kampen en de opbrengst
nauwelijks groot genoeg was om de onkosten
te dekken, is in dien toestand het laatste half
jaar een grondige wijziging ingetreden. Voor-
raden hebben de mijnen niet meer en de prij
zen zijn ruim loonend. Dit is op het oogenblik
een van de weinige betrekkelijk-gunstige ver-
schijnselen in het Belgische economische huis-
houden. Daar moet echter aan worden toe-
gevoegd, dat deze welstand der kolenmijnen
een zeer grooten invloed heeft op den prijs van
elk gefabriceerd artikel. De verhoogde kolen-
prijzen zijn een der belangrijkste factoren in
de sterk gestegen productie-kosten. Aan den
eenen kant staan de hooge kolen- en grond-
stoffenprijzen, terwijl aan den anderen kant
de duurdere loonen staan.
iDe hooge loonen, die thans in Belgie wor
den betaald, zijn in de eerste plaats te wijten
aan het steeds stijgende indexcijfer. In de
meeste industrieen bestaat tusschen werk-
gevers en -nemers een overeenkomst, waarbij
is bepaald, dat de salarissen automatisch ge-
lijken tred moeten houden met de levens-
duurte. Daarom publiceert het ministerie van
nijverheid het officieele indexcijfer.
Het is echter een feit, dat de stijging der
loonen ook sterk in de hand wordt gewerkt
door de schaarschte aan geschoolde werk-
krachten. Het is een der vele droevige gevol-
gen van den oorlog, dat Belgie op het oogen
blik zoo arm is aan bedreven werklieden. Er
worden krachtige pogingen aangewend om
daarin verbetering te brengen, doch de resul-
taten zijn nog niet merkbaar. Dit verklaart
ook waarom zooveel vreemde werkkracbten
in Belgie worden aangesteld. Voor Antwerpen
wordt de toestand nog ingewikkelder uit
hoofde van de wereldtentoonstelling, die het
volgend jaar wordt gehouden. Voor de op
te richten gebouwen en werken van allerlei
aard, die moeten worden uitgevoerd, heeft
men honderden en honderden werkieden noo-
dig. Het is dan ook een heele toer om thans
Uit het Enqelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
67) Vervolq.
De man in het sportpak nam zijn si-
garet uit zijn mond, zocht steun bij de
lage omrastering en lachte tot de tranen
hem in de oogen kwamen. Al dien tijd
stonid Bliss hem met open mond aan te
kijken.
,,Ik heb het waarachtig verloren",
zeide hij eindelijk berustend. ,Je rolt
zeker in je halve crowns, jongmensch, dat
je er zoo gul mee omspringt."
„Ik rol er alles behalve in", antwoord-
de Bliss.
,,Ze heeft u zeker verteld, dat ze in het
huis gevangen was gehouden en dat ze
nu alle moeite deed om te ontsnappen."
,,iHet waren niet bepaald haar woor
den, maar ik heb wel dien indruk gekre-
gen", antwoordde Bliss met een sensa-
tie, alsof zijn hart ophield te kloppen.
Nu lachte de man niet meer. Met een
nijdige uitdrukking in zijn oogen keek hij
Bliss aan.
,,Wel, idat grapje kost me vijf pond en
daanbij verkeer ik nou door uw schuld in
een beroerde positie", verklaarde hij.
,,'Dat meisje is een actrice en in dat huis,
waar ze zoogenaamd nevangen werid ge
houden, wcont ze al bijna een half jaar.
De paar laatste maanden heeft ze me mijn
hoofd gek gezeurd om een enqaaement.
Om van haar af te komen heb ik haar
gisteravond gezead, dat ze niet acteeren
kon. En om het tegendeel te bewijzen,
heeft ze toen met me gewed, dat het haar
lukken zou, om hier het huis uit te loo-
pen, van den eersten den besten voorbij-
ganger een halve crown te leenen en er
mee weg te gaan. En ik ben zoo dom ge
weest o.m die weddenschap aan te ne-
men. Verduiveld, nu heb ik niet alleen
die weddenschap verloren, maar nu mag
ik waarachtig nog voor een engagement
zorgen ook. Ik wou, dat u ik weet niet
waar gezeten had, mijnheer."
„Ads dat waar is", antwoordde Bliss,
,,idan kent u de jonge dame. Misschien
wilt u dan wel zoo goed zijn om mij mijn
halve crown terug te geven. Ik heb er
den heelen nacht hard voor moeten wer
ken."
,,U kunt voor mijn part naar den drom-
mel loopen", was het driftiqe antwoord.
,,Het is waarachtig al genoeg, dat ik
door uw tusschenkomst vijf pond moet
betalen. Als u niet beter op uw geld kunt
passen, dan bent u het niet waard. Elk
fatsoenlijk mensch met een kleine dosis
gezond verstand had toch wel kunnen
zien, dat het een flauwe grap was."
,,Een flauwe grap", herhaalde Bliss
langzaam, met een stem, die ondanks al
zijn moeite niet vast wilde klinken.
Maar de mijnheer met het Siportpak
was al weggewandeld. Onbewegelijk
bleef Bliss hem nakijken, totdat hij, opge
wekt met zijn wandelstok zwaaiend, door
iden mist werd opgenomen. Toen zette hij
zijn kraag op en stapte manmoediq door
den dikken mist, die langzamerhand in
een gestadigen motregen veraniderde,
op huis toe.
HOOFDSTUK XXIX.
Na een slechten nacht, waarin zijn
slaap steeds onderbroken en heel onrus-
tig geweest was, werd Bliss den volgen-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
door
Bestelt eens een proefbaal,
U zult over de schitterende
resultaten verbaasd staan
eenig werk verricht te krijgen te Antwerpen.
Deze onaangename toestand zal natuurlijk wel
veranderen, wanneer de tentoonstelling weer
voorbij is, maar inmiddels zitten de Sinjoren
met de moeilijkheden.
Een minder prettige stemming heerscht ook
in den exporthandel. Tot nu toe kon de Bel
gische exporteur gemakkelijk en goedkoop zijn
behoeften in het hinnenland dekken. De prij
zen, die hij moes.t betalen waren lager dan
die van zijn buitenlandsche concurrenten. Dit
voordeel is thans nagenoeg verdwenen. Lang
zaam zijn de Belgische ^ruzen gestegen en
de verhooging der kolenprijzen heeft er den
grootsten stoot aan gegeven. De strijd met
den buitenlandschen concurrent wordt dus
minder gemakkelijk, dan hij sinds jaren is ge
weest. Belgie heeft thans meer dan ooit een
ruimen export noodig. Zonder een belang
rijken uitvoer kan het niet leven, zeker nu
niet, wijl het door het hooger opgevoerde pro-
ductie-cijfer over meer voorraden dan vroeger
beschikt. Een vermindering van den export
zou derhalve moeilijk te dragen zijn.
[De lang aanhoudende crisis aan de beurs
verstrekt vooral voor de groote massa den in
druk dat de zeven vette jaren voorbij ziin.
Deze conclusie is geheel verkeerd, want de
houding der beurs heeft niets met de econo
mische welvaart des lands te maken. Dit
neemt niet weg, dat zeer velen, die in het
beursbedrijf hun bestaan vonden, thans op
straat staan. Het is al ontslag dat de klok
slaat in deze branche.
JMen mag uit het bovenstaande volstrekt niet
afleiden, dat Belgie een ernstige crisis door-
maakt of dat een crisis voor de deur staat.
Niets is minder waar. Alleen de tijd van ge
makkelijk geld verdienen is voorbij en de strijd
om het bestaan wordt iets zwaarder. Er zal
meer inspanning worden gevergd om een vol-
ledigen afzet te vinden voor de verhoogde Bel
gische productie. Er zal misschien een over-
gangstijdperk komen, dat door eenige moei
lijkheden wordt gekenmerkt, maar indien niet
alle kenteekenen bedriegen, zal de Belgische
koopman en de Belgische industrieel daaraan
volkomen het hoofd kunnen bieden. Handel
en nijverheid zijn in Belgie gezond, en het zou
in het geheel niet verwonderlijk zijn, indien de
thans geeonstateerde malaise-verschijnselen
slechts van voorbij gaanden aard zullen blijken
te zijn.
EEN MOOIE GIFT.
(Dr. Scholl van Chicago, de welbekende voet-
specialist, heeft 100.000 dollars geschonken
aan het Ilionois Instituut voor pedicure en
voetchirurgie te Chicago, welke gift zal wor
den aangewend voor een nieuw schoolgebouw,
waarvan de kosten op 200.000 dollars worden
geschat.
iHet Illionois Instituut is het grootste van
dien aard in de geheele wereld en zijn leer-
lingen vindt men in alle deelen van de we
reld. Verbonden met dit instituut staat de
heroemde kliniek waar tegenwoordig meer dan
20.000 personen hun voeten laten behandelen.
Sinds de oprichting van de school, nu zeven-
tien jaar geleden, heeft de inrichting zich zoo
uitgebreid, dat ondanks haar vier groote ge
bouwen, in het centrum van Chicago, geen
voldoende ruimte is voor het opnenrten van
studenten, zoodat besloten werd een nieuw ge-
bouw op te richten.
EINDE VAN DEN ZOMERTIJD.
Onze lezers zij er aan herinnerd, dat de
Zoimertijd dit jaar eindigt in: den nacht van
Zaterdag op Zondag aanstaande. Zij die hun
klok dus Zondagmorgen gelijk wiillen zien
met den officieelen tijd houden die v66r het
naar bed gaan een uur stil of zetten die een
uur achteruit.
De openbare klokken worden des nachts 3
uur een uur teruggezet.
den morgen dooidmoe en bibberend van
kou wakker. Als gewoonlijk had zijn toi-
let-maken met de gewone technische
moeielijkheden te kampen, daarna zette
hij zich voor t raam om de komst van
mrs. Heath af te wachten. Geidurende de
laatste veertien dagen had hij slechts met
horten en stooten iets verdiend en nu
strekte zich nog de onoverkomenlijke
reeks van een en vijf tip lange idagen voor
hem uit, voordat de negentiende Decem
ber, de verjaardag van zijn bezoek bij Sir
James Alroyd, aangebroken zou zijn. Hij
voelde zich suf en gedrukt, zijn voeten
deden nog pijn van het vele loopen. Het
leek wel of de gedaehte aan zijn ontbijt:
dikke boterhamimen met wat boter en
slappe thee, hem dezen morgen meer dan
anders tegenstond. Terwijl hij daar zoo
zat cup den wanikeleniden stoel, in een hoek
van zijn armoedig zolderkamertje, raakte
hij zoo verdiept in zijn herinneringen aan
zijn vroegere milieu, dat zijn geheele
tegenwoordige omgeving voor hem weg
viel. Hij zag zijn kamers in Arleton
Court voor zich, hij droomde weg in de
herinnering aan de warme, luxueuse om
geving, de dikke tapijten, de voortduren
de zorg van een goedi getrainden bedien-
de. Zoo sterk werkte zijn fantasie, dat
hij den geur van de versch qezette koffie
rook, dat hij de brosse warme broodies,
de roomig-gele boter en den pot oranje
kleurige marmelade voor zich zag. Nog
een en vijftig dagen En niet alleen voor
hemzelf leek de tijldi onoverikomenlijk
maar hij kwelde zich nu ook ter wille van
Frances. Hij had nog niet naar haar toe
durven gaan en het schrijven van de
korte, opmonterende briefjes viel hem met
den dag zwaarder. En ineens wist hij dat
hij zich geestelijk schrap zetten moest. Hij
was zich bewust van een bijna onover-
komenlijik verlangen om de deur uit te
Snellen, de eerste de beste taxi aan te
roe-pen, zoo vlug mogelijk naar Francis
BENOEMING.
Met ingang van 3 October is benoemd tot
onderwijzer aan de Oranje Nassau school te
's Gravenhage onze oud-stadgenoot de heer
I. G. de Meijer, thans te Oost- en West-
Souburg.
C. J. M. V. „BIDT EN WERKT".
De gewoonte getrouw, opent hlijkens de in
dit nummer voorkomende advertentie, boven-
genoemde vereeniging haar gebouw weer
om jongens in de gelegenheid te stellen zich
des Zaterdagsavonds aangenaam hezig te
houden.
Door het bestuur dezer vereeniging werden
deze avonden weer geheel gereorganiseerd
en is gepoogd een zoo goed mogelijk winter-
program samen te stellen.
Er zijn allerlei nieuwe spelen aangekocht,
verschillende wedstrrjden zullen er gehouden
worden, terwijl nog meerdere werkzaamheden
op het program voorkomen. In een ,,Toko"
zullen verschillende artikelen verkrijghaar
zijn.
Ook deze tak van arbeid dezer vereeniging
verdient zeer zeker aller steun en belang-
stelling.
SLUISKIL.
De staking.
„Van de Sluiskilsche staking geen nieuws"
zouden wij in navolging van Remarque kun
nen zeggen. Het is inderdaad zooals ,,De
Telegraaf" en „Het Handelsblad" schrijven,
zeer kalm en rustig. Eigenlijke relletjes, die
zoo vaak een ongunstig cachet geven aan
tallooze stakingen elders, kwamen hier nog
niet voor. Alleen Donderdag (vorige week)
werden publiek en stakers door de politie
naar deze zijde van de brug gedreven, om-
dat er met steenen naar den directeur ge-
gooid was. Of er werkelijk met steenen is
geworpen en wie het heeft gedaan, is tot
dusver niet opgelost en is nog minder defini-
tief komen vast te staan. Interessant is
daarom, wat de directeur daaromtrent tegen
een verslaggever van ,,De Telegraaf" zei.
(Zie Avondblad Maandag 30 Sept.).
Verslaggever: „Heeft men u eenige dagen
geleden met steenen gegooid?"
Directeur: „Dat kan ik niet definitief zeg
gen. Het is z66 geheurd. Toen ik even voor
toe te gaan en haar mee te nemen om
haar te doen deelen in een leven,
dat hij ter wille van een gril ver-
laten had, om zichzelf overwonnen te ver-
klaren, zoowel ter wille van haar als ter
wille van hem... Plotseling hoorde hij
zijn naam noemen en onwillekeurig luis-
terde hij,. Blijkbaar had zijn buurvrouw,
de vrouw van een meesterknecht in de
een of andere idxukkerij, het tegen zijn
hospita.
„Als u me die andere kamer niet kunt
geven, mrs. Heath, dan moet ik de huur
opzeggen. Ziezoo, dat weet u meteen. U
moet toch ook eens nadenken met de
nieuwe baby en de andere kinderen heb
je gewoonweg geen plaats om jezelf om
te draaien en vanmorgen heeft Jim nog
tegen me gezegd, dat hij er qraag voor
wilidie betalen, dus als we hier niet meer
ruimte konden krijgen, moesten we maar
verhuizen. Die mijnheer Bliss van hier-
naast, of hoe hij dan heeten mag, kan
even goed ergens anders een kamer vin
den. Spreekt u er in elk geval eens met
hem over."
De luide, eenigszins kijfachtige stem
zweeg, toen begon mrs. Heath te spreken.
en 't was alsof Bliss door haar woorden
een geheel anderen kijk op de eenvou-
dige, gevoelige persoonlijkheid van zijn
hospita kreeg.
„Het spijt me heel erg, mrs. Mappin,"
zeide ze, „maar zouidt u het nog niet een
week langer zooals 't nu is kunnen schik-
ken. Hij van hiernaast is al een tijdje
buiten werk en heeft me daardoor niet
alles kunnen betalen. Daarom zou ik
hem in geen geval nu op straat willen zet
ten. Hij is het vroeger anders gewend
geweest, dat is duiidelijk qenoeq te zien
en mijn man zaliqer zei altijd, dat een
jongmensch, dat een keer in de open
lucht zonder een dak boven zijn hoofd
had moeten slapen, daarna nooit meer
dezelfide was."
,,'t Kan me geen zier schelen, wat uw
man zaliqer wel eris gezegd heeft, juf-
frouw," begon de schelle stem weer.
„Maar als u ons de kamer niet kan geven.
gaan we Zaterdag weg."
iHet antwoord van mrs. Heath was on-
hoorbaar. Bliss stond van zijn stoel op.
Even idaarna kwam ze met het theeblad
zijn kamer binnen.
Morgen, mrs. Heath," zeide hij, ter
wijl hij haar onderzoekend aankeek.
,;Morgen, mijnheer," antwoordde ze
zoo gewoon mogelijk. ,/Hier is uw ont
bijt, mijmheer."
[Zonder verder iets te zeggen keerde
ze zich om, om weg te gaan. Haar ge-
zicht stond nog stiller en vermoeider dan
anders.
Heeft u me niets te zeggen, mrs.
Heath vroeg Bliss.
Ze schudid:e het hoofd.
„U heeft ons zeker hooren praten",
zeide ze. „Neen, mijnheer, ik heb niets te
zeggen."
't Zijn goede huurders, is 't niet
,,Ja, de beste, die ik ooit gehad heb."
,,Weet u wat ik idoen zal vroeg Bliss
,,ik zal u vanmorgen betalen, dan kunt u
hun mijn kamer geven. Ik kan gemakke
lijk genoeg ergens anders onder dak
komen".
,,Maar ik vraag u toch niet om weg te
gaan", was het rustige antwoord. „U
kunt hier gerust blijven."
„Ja, dat kan wel zijn", was het half
lachende antwoord. ,,Maar ik ga van
morgen weg."
„I,k vind het heel naar als u weg qaat,
mijnheer", zeide ze, „maar..."
Haar stem werd even onvast. Bliss
knikte, ten teeken dat hij haar volkomen
beqreep.
,.Ik begrijp t wel", viel hij haar in de
rede. .Misschien kunt u me over een
tijdije wel weer hebben.
(Wordt vervolqd.)
