PKKDIKBEUBTE*.
Feuilleton-vertellingen.
8KMEHQDK B1RICHTMT.
Pam- 8cha,»knibriek.
Woon- en Wlnkelhuis.
een fSinke DiENSTBODE
INGEZONDEN MEDEDEELIN GEN.
lederr /maa
z t\:
BRABANTSCHE BRIEVEN.
inbraak bij een kassier te
EEN ZEILJACHT VERONGELUKT.
EEN BANGE NACHT OP DE ZUIDERZEE.
DAMMEN.
SCHAKEN.
Woningbureau, Noordstraat 96, Ter Neuzen.
T E ROOP
IT--
Walcheren, (het ging er toen om of Terneu
zen dan wel Walcheren kampioen zou zijn) in
Middelburg gespeeld, waar werd verloren met
7l, zegt de inzender verder, dat sedert geen
enkeie match in het competitieverhand door
Hulst is verloren en dat dit record niet mag
verbroken worden. 1
Voor de Ter Neuzensche voetballers ligt in
deze opwekking eene waarschuwing en het is
te hopen, dat zij deze nlet in den wind zullen
slaan, maar er integendeel voordeel mee trach-
ten te doen, want een gewaarschuwd man
geldt voor twee, zegt het spreekwoord.
Het competitierad draait Zondag a.s. voor
Temeuzen de eerste keer en wel te Vlissmgen
tegen het tweede elftal van de club van dien
naam. Reeds bij haar eersten wedstrijd zal
Terneuzen al zijn krachten moeten inspannen
wil zij niet met de kous op den kop naar huis
worden gezonden. Het zal zeer waarschijnlijk
een geduchte partij worden, vooral daar het
te verwachten is, dat het tweede elftal van
Vlissingen wel versterkt zal worden door eeni-
ge reserves van het eerste elftal. Echter mag
dit voor Terneuzen geen red'en zijn om den
moed te laten zakken, integendeel, als de
overwinning kan worden behaald op een ver
sterkt elftal, smaakt deze des te zoeter.
ISpelers van Terneuzen! Denkt er aan dat de
kampioenstitel, welke gij in de vorige compe-
titie hebt verworven, door U in eere wordt ge-
houden niet alleen, maar dat d'eze moet om-
gezet worden in promotie! Toont reeds bii
den eersten wedstrijd, dat het U ernst is, dat
gij alien het vaste voomemen hebt Uwe club
te doen zegevieren. Met voile vertrouwen de
competitie aangevangen en met taaie volhar-
ding de kleuren verdedigd' van uw club, waar
dit noodig zal zgn!
Op U, spelers in de voorhoede, is het oog
gevestigd, voor wat betreft het maken van
doelpunten! Benut elke kans die geboden
wordt en verknoeid deze niet door een te ver
doorgevoerd samenspel! Middenspelers, van
U hangt het af of de voorhoede productief
werk kan leverenSteunt haar daarom met al
Uwe macht en dan zal het succes niet uit-
blijven! De verdediging is hecht en sterk.
Wanneer geen misverstand haar parten speelt,
zal zij haar heiligdom niet alleen verdedigen,
maar ook schoonhouden. De elf spelers een
geheel, dat moet de leuze zijn.
Daar door het niet opkomen van den
scheidsrechter, den Zondag 1.1. bepaalden wed
strijd tusschen de Sassche Boys en Terneuzen
II niet kon doorgaan, speelt ons tweede elftal
hier Zondag feitelijk ook haar eersten wed
strijd voor de competitie. Ook zij heeft reeds
dadelijk een der sterkste clubs te bestrijden,
n.l. Breskens, die in de vorige competitie een
emstig candidaat voor den kampioenstitel ge-
weest is. Echter hebben wij alle hoop, dat
van haar meer verwacht mag worden, dan het
vorig jaar, waarom wij met voile vertrouwen
de competitie tegemoet zien. Spelers van het
tweede, toont dat er dit jaar wel degelijk re-
kening met U moet gehouden worden. Stelt het
vertrouwen van de vele supporters niet te
leur, en probeeft de groote uitgaven welke
Uwe club"zich voor U moet getroosten, ren-
dabel te maken.
ZONDAG 29 SEPTEMBER 1929.
Ned. Herv. Kerk.
Ter Neuzen 9% u. en 2 u., Ds. P. J. Steinz,
(van Gees.
Sluiskil. 9 V2 u. en 2 u., de heer L. Dek.
Hoek. 9% u. en 2Y2 u., Ds. J. A. Raams,
van Kloetinge.
Zaamslag. 9% u. en 2% u., Ds. G. van Dis.
Sas van Gent. 9% u., Ds. H. Akersloot van
Houten Roos.
Philippine. 2 u., Ds. H. Akersloot van Houten
Roos.
Gereformeerde Kerk.
Hosk. 9 u. en 2 u., Ds. J. B. Vanhaelen.
Zaamslag. 9% u. en 2% u., Ds. Kok.
Chr. Gereformeerde Kerk.
Zaamslag. 9 u. en 2 u., Ds. Tolsma.
Gereformeerde Gemeente.
Ter Neuzen. 10 u., 3 u. en 6V2 u., Ds. B. van
Neerbos.
Axel. 9% en 2% u., leesdienst.
Oud-Gereformeerde Gemeente.
Ter Neuzen. 10 u., 3 u. en 6% u., leesdienst.
Lokaal „Eben-Haezer".
Kerkhoflaan, Ter Neuzen.
Nam. 5% u., Evangelisatie.
R.K. Kerkdiensten te Per Neuzen.
Zondag zijn de H.H. Diensten om 7, 8Va en
19 uur. 's Namiddags om 2% uur Lof.
Ulvenhout, 24 Sept. 1929.
Menier,
Toen 'k van de
week 's mergens
opsting en
naar m'n vaste
gewoonte eerst
effekes deur de
raam d'n erft op-
zag, ollee, ollee
wa zag ie eruit!
M'n daliaa's of
liever gezeed: die
van Trui da's
nouw eenmaal on-
zen hovenier op
d'n hof laggen
mee geknapte Stengels, bezemstelen-dik, teu-
gen d'n grond geslagen. D'n enkelde die nog
overbnd sting, daarvan vielen de spitsrond-
toeloopende blomblaaikes stuk veur stuk
zachtjes af as groote tranen, die in 't 1am-
geslagen loof druppelden. Mijn goudsblom-
men, ge wit daar mot Trui vanaf blijven,
da's mijn blom! die, laggen as lamgeslagen
teugen 't zaand verspreid, plat as 'n dubbel-
tje, terwijl heel d'n erft bezaaid lag mee dooie
takskes, afgerukte blaren, en daartusschen
de hardgruune ballen van honderden afge-
scheurde noten. Ok d'n perelefer was er nie
zonder kleerenscheuren afgekomen. Peren as
vusten, maar nog gruun as gras, 'nen
enkeie had 'n klurke as 'n boerenmeid die
teugen d'n wind ingeloopen had die kuste-
lijke vruchten, ze laggen daar triestig en be-
schadigd, in 't gras van d'n blijk, halvelings
bedolven onder de veule blaren.
Amico, ik sting stijf van d'n schrik bij die
rinnewasie. ,,As ge nog langer op oew bloote
voeten op de plevuizen bleft staan", riep Trui
uit de beastee, ,,kunde-'t-nog te pakken
krijgen. Ge staat daar net te kijken of ze
veurbij mot komen!" 'k Mag zooiets wel
op m'n nuchtere maag, wa gij Ja, amico,
die wefkes, man, ze kunnen 't vuur zoo
reusachtig aan oew teenen leggen, ee! Want
ge mot weten ,da Trui da zoo riep vanuit de
bedstee, da was heelemaal gin toeval! Sjuust
ha 'k 'n briefke ontvangen, lichtblaauw van
kleur, en mee 'n donkerblaauw voeringske in
't envelopke uit Haarlem! Nouw kunde zo6
aan d'n teut van oewen klomp vuulen, da
zo'n briefke van 't vrouwvolk komt. En as
ik zeg: vrouwvolk'', dan is da-d-ok weer gin
toevallig toevalleke, want 't leek wel 'nen
volks-oploop! Nie meer en nie minder sting
er onder as: „3 twintigjarige meisjes". 'n
Soort van petisie dus, zooas ze zo'nen lijst
van onderteekenaren gewoonlijk noemen!
„Gij doe-g-et maar in 't groot, welja"
had Trui al gezeed. Want toen 'k 't smergens
te lezen zat bij d'n koffie, had ze net zoolaank
achter me heenen geloopen tot ze gezien had
wie mijn te schrijven had op zulk schoon
lichtblaauw pepier in zo'n gevoerd zakske.
Da's 'n eigenschap van Trui, amico, (andere
vrouwen zijn zo nie, geleuf ik, lach nou
nie, aanders kijken ze in m'n kaarten) maar
Trui is zoo merakels nuuwsgierig, ee! En
waar ga-g-et nouw over, ge mag 't grust
weten, over een van m'n leste brieven, waarin
ik van l£er getrokken ben teugen sommige
wefkes, die, hoe za 'k da nouw zeggen,
affijn, die er teugeswoorig nog net zo'n lin-
nenkast op nahouwen as Eva zaliger ge-
dachtenis, ge wit wel, Adam z'n vijftig per-
sent. Toen gong da. Menier en mevrouw
Adam hadden gin naaste buren. Kraanten-
pottegraven waren er ok nog nie enEva
hoefde nog gin-een rekortje te breken in
springen, zwemmen, hardloopen, pianospelen,
daansen, enz. Ze hoefde niks aanders te doen
as d'r huishouwen; zurgen veur d'ren Adam,
dat ie 's-Zaterdagsaves 'n schoon beestenvel,
netjes versteld, aan kon trekken en z'n paks-
ke tabak en zoo op z'nen tijd had. Anders
niks
Maar om op die drie twintigjarige wefkes
trug te komen, ze schreven naar m'nen
besten amico, van de Nuuwe Haarlemsche
Kraant, die emmen mijn dan m'n ooren
's gerauschen omda 'k da-d-allemaal zoo
maar gladweg neergepotlooid had.
Lot ik eerlijk zijn, amico, en seerejeus en
dan mot ik zeggen: keb veul schik in da
briefke g'ad. Ze lezen me de les, die drie
Haarlemsche troelekes, zekers, maarze
doen 't om te bewijzen asdat er nog wel wef
kes zijn, ze schrijven zelfs van duzenden (te
veul om na te tellen, maar ollee) die nie d'r
eigen te buiten gaan aan bespottelijke en on-
zedige modes en aan sport mee wat daar
allemaal aan vastzit. Meskes die aandere
idejalen emmen dan eerste prijzen halen mee
sjarrelstonnen. En die wefkes, schrijft da
vechtlustige trio, die wefkes worden net zuk-
ke goeie huisvrouwen as Trui! Toen Trui
da las, toen kneep ze d'r oogen 'n 'bietje toe,
net as 'n poes die ge over d'ren kop aail.
Heeft u ze dan nooit eens ontmoet", vraagt
die driekaart van hartevrouw. Da's 'n strik-
vraag, amico. Maar ditte wil ik wel zeggen,
as ik die drie wefkes 's teugenkoom die
zoo veur d'r soort strijen, dan zal 't mijn 'n
groot fiest zijn! Dan geef ik 'n rondje. En
troelekes daar is veul kaans op, witte da
wel? Waant binnenkort, zoo gaauw as ier
alles binnen is, de erpels in d'n kuil, de pulp
op d'n erft, dan koom ik naar Haarlem. Ge
wit wel, keb da van d'n zomer al geschreven,
toen 'r 'nen vent veur d'n Radio ee staan
zeeveren over mijn briefkes, da ze van die
briefkes ok 'n boekske gemokt emmen! Nouw,
nie om wa te zeggen, maar 't zal 'nen schoo-
nen boek worren. Keb er al wa van meugen
zien en over ennigte weken komt ie in de
wereld. En as dieen boek er is, dan... ollee,
't is nog 'n bietje 'n geheim dus nie ver
der over praten, maar dan koom ik 'm zel-
vers brengen en d'r wa-d-uit veurlezen en
zoo! Daar zulle me 'n lollig avondje van ma
ken, da geef ik oew op 'n briefke. De Tiest
ee gezeed: „ik gaai mee en zal 'r 'n leutig
mopke uittrekken uit m'nen trekiirgel", maar
of da deurgaat, da weet ik nie. Waant kek
's, ik zou 't g&re netjes houwen ziede en da's
nouw nie om wa van m'n kammeraad te zeg
gen, maar d'n Blaauwe mokt er altij 'n ver-
kenskot van ziede, en da kunde bij ons wel 's
doen maar in de stad en nog wel in Ollaand,
ollee, da neem ik nie op mijn veraantwoor-
dingDe Tiest is ieveraans dalijk kind in
huis ee, da's zo'n bietje 'n Brabaantsche
eigenschap, en as d'n Blaauwe z'n eigen
eenmaal op z'n gemak vuult en dorstig wor
ren gaat en z'n monica uit mekaren trekt,
dan kan ik veur de kepotte gloskes nie-meer
instaan. Dus... of da deurgaat, of de „Blaau-
we Herrenienie" meekomt, da's nog nie heele-
gaar zeker.
Affijn, oorevwaar zak maar zeggen, Tot
de Slachtmaand!
Maar mee heel dieen vrouwenoploop en
Trui d'ren ,,goeien" zin 's mergens in bed al,
ben 'k van m'n sjapieter afgedwaald.
Keb, as de wiederweergaai, m'n klompen en
m'n broek aangeschoten na die rinnewasie op
d'n erft en ben naar m'n laanderijen gegaan.
Op d'n weg zag 't er al evenmin rooskleurig
uit. Ok daar laggen de afgerukte, nog
grootdeels gruune blaaikes in de plassen te
drijven en brak ik d'n hals over de dooie taks
kes. 'n Rewiene. Maar op d'n akker viel 't
nogal mee. Hier en daar 'n omgekaantelden
kool, struik, of ontwortelden plaant, maar
toch nie wa ge noemt heele plekaten teugen
de wereld aan, die oew 't bloed naar oew
hoofd laten stijgen. Keb d'n kruiwagel ge-
nomen, de uitgerengelde en uitgesturmde
bullen d'r opgelajen en naar huis gerejen veur
d'n gruuntenwagel, om er koper lood van te
maken. Waant ik zeg maar zoo amico, 'nen
mensch mot van 't belabberdste altij nog wa
goeds weten te maken, dan rolde 't beste
deur 't leven. Maar toen 'k op d'n erft trug-
kwam sappristie wa-d-'n kale petroelje. Trui
had, zoo is ze nouw, mee 'nen fievelefors de
zaak aangepakt. De omgekwakte daliaa's
uitgedaan en de blommen d'r afgesnejen en
ok de knoppen. Wel 'nen wagel vol, onge-
logen.
,,Kek 's", zee ze, ,,'t is zonde om al die
schoone blommen d'n miestkuil op te gooien;
ik zal er steuvige boeketten van draaien en
die motte gij dan maar meenemen op d'n
wagel veur de klaanten. De peren h6'k in 'n
benneke gedaan, ziet daar centen van te
maken." „Prachtig", zee ik, „de lolligste
dienstmokkeltjes krijgen allemaal 'nen ruiker
van me", en zoo haalde-n-ik gaauw efkes m'n
haren trug van 's mergens toen ze vroeg: „of
ze nog moest veurbijkomen."
De goudsblommen had ze ok al uitgedaan
en de plek zwart zaand netjes opgereven,
maar ons blommenhofke, amico, da was naar
de kullekes. D'n herfst had in <5<5nen nacht
alles omgeworpen en as 'nen nuuwen, stren-
gen meester bezit genomen van d'n troon.
'k Sting er even beteuterd van te zien. Vuul-
de me even bij m'nen nek gegrepen. Weer
'nen schoonen zomer om. Weer 'nen stap
verder't Blommenhofke was weer 'n
kerkhofke geworren en veur heel veul maan-
den.
,,'t Ziet er triestekes uit, Trui," bromde-
n-ik.
,,Maar veul beter as van d'n mergen," zee
ze en meteen dook ze in't loof van de daliaa's
die ze mee wa touwkes aan 't opbinden was,
op 'r hukken.
,,'t Leek wel 'nen pfeerdenstal", mopperde
ze, ,,maar nouw kan iedereen weer mee fut-
soen op d'n erft komen." En ollee, ze had
gelijk, grif gelijk, maar wa ze zee leek vre^d.
Ja, amico, d'n herfst is 'nen somberen tijd.
As ik op m'n laand staai en ik zie daar hoog
in de lochten de dikke wolken over mekaar
duikelen van d'n haast die zemmen om weg
te komen, dan is da-d-'n fier gezicht, zekers,
maar 'n triestig, Dan is't hier zoo stil op d'n
akker, dan heurde nikske nie as hogstens in
de verte 't botsen van ijzeren wielebaanden
van de boerewagens over de wegen.
Dan heurde nouw en dan 'nen schreeuw, die
as 't ware de stilte in tweeen scheurt, van 'n
hoog-wegvliegende kraai. Dan heur ik laangst
m'n akkers aan d'n boschkaant nouw en dan
't gepiep van 'n eekhoomtje da-d-over de tak-
ken, in de boomen, springt bij 't opdoen van
z'nen winterveurraad.
Ja, dan is't stillekes alomme.
En as dan de leste veugels wegvliegen, die
eerst vergaderd emmen laangst de bosch-
raanden in de hooge mastenboomen, as die
dan mee veul wiekengeruisch opstijgen en 't
zonneke tegemoet vliegen, laangs d'n kerks-
toren, 't Zuien op, dan is 't of ze oew alleen
in 'n leeg huis achterlaten.
D'n herfst is schoon, h661 schoon en me-
schient wel 't schoonste van heel 't jaar.
Maar droefgeestig is ie ok, somtrjen.
Fin nouw en dan uitgelaten wild. Waant
wa kan de zoo 's nachts tekeer gaan. As ge
dan op oew bed legt en ge heurt de takken
teugen oew pannen aanslaan en de blaren
laangst oew ramen rauschen en d'n wind in
de schouw fluiten, nouw amico, ge mag 't
weten maar dan zijn wij heel stillekes, waant
er is nie veul noodig om 'nen boer te rinne-
weeren!
Maar op d'n akker, daar is 't stil. O zoo
stil. Daar heurde de dikke druppels die er
nouw en dan uit zo'n jachtend wolkske lek-
ken, mee geweld in oewen nek patsen. Daar
heurde de hazen soms onder d'n grond zitten
woelen.
En as dan d'n schemer vallen gaat, as dan
'n enkel lichtje op de wegen teugen d'n don-
kerte te knipoogen staat, dan gade maar
gauw naar binnen. Dan grendelde de deuren,
dan pakte ouw kraantje en pepke en dan
zoekte oewen troost maar ibij mekare. Dan
zetten me 'n bomke op over de kienders, de
kleinkienders, dan emmen 't nog wel 's
over d'n ouwen tijd (toen me nog nie zoo ol-
leenig waren
Ollee, amico, 't is negen uur, me gaan sla-
pen. Veul groeten van Trui en as altij gin
horke minder van oewen
toet a voe
DR6,
VREESELIJK ONGELUK BIJ
PRINCENHAGE.
Woensdagmiddag te ongeveer halfvier heeft
op den onbewaakten overweg onder Beek bii
Princenhage een vreeselijk ongeluk plaats ge-
had. Twee jongetjes van ongeveer zeven jaar
van de familie Rombouts en de familie Mut-
saers, reden in een hondenkar, die bestuurd
werd door een ouderen jongen. De moeder
van een der knapen was bij familie te Beek
op bezoek en had de kinderen meegenomen.
Juist op het moment, dat de sneltrein van
Breda naar Roosendaal den onbewaakten
overweg passeerde bij Beek, was de honden
kar met de kinderen bij den overweg gekomen.
De grootere jongen kon den hond niet hou-
den, en het wagentje met beide kinderen werd
door den trein gegrepen en totaal versplin-
terd. De kinderen werden op slag gedood; d'e
zeer verminkte lijkjes werden langs den spoor-
weg teruggevonden. De hond scheen juist
over den spoorweg geweest te zijn, want het
dier was alleen de staart afgereden. Het
kind van de familie Mutsaers was een eenig
kind-. In Princenhage heerscht groote con-
sternatie over dit droevig ongeluk.
BRAND IN DE KAMP VAN LAREN.
Zondagavond om 7 uur ongeveer ontdekte
de militaire politie, dat een d'er groote houten
barakken van de Legerplaats bij Laren in
brand stond. Het vuur greep razend snel om
zich heen en in minder dan geen tijd stond hej
geheele gebouw van 15 bij 7 M. in lichte laaie.
Met het vallen van den avond werd de gansche
heide hel verlicht door metershoog oplaaiende
vlammen. Het prachtige vuurwerk lokte dui-
zenden uit alle omliggende gemeenten. De
Brandweer uit Bussem, die 't eerst aanwezig
was, kon niets uitrichten, omdat de kamp-
waterleiding was afgesloten. Later kwamen
de brandweren uit Laren en Hilversum, welke
laatste, 't is daar juist Hilversumsch gebied,
de slangen Uitrolde en erin slaagd'e om pre-
cies acht uur het eerste dunne straaltje water
te geven. Het gebouw lag toen reeds plat,
in de vlammende resten ontploften wat losse
patronen. Eerst toen het P.E.N. meer druk
ging geven en ook de motoraanjager van de
brandweerauto kon gaan werken, kon met
meer waterstralen het vuur worden bedwon-
gen. Het gevaar voor heidebrand was, in den
aanvang bezworen doordat vele jongens met
afgescheurde takken bet brandende heidekruid
doofden.
Gelukkig is de brand in een afzonderlijk
staande barak welke, wanneer het kamp be-
woond is, als militair tehuis dienst doet, ont-
staan, anders zou stellig het geheele kampe-
ment in vlammen zijn opgegaan. Tot den in-
ventaris behoorde o.m. een orgel, waarvan
evenmin lets is overgebleven.
De oorzaak is onbekend, de barak was even-
als het geheele karnp in geen weken bewoond
geweest.
HEER-HUGOWAARD.
Vrijdagnacht is ingebroken bij den kassier
van de Boerenleenbank te Heer-Hugowaard
(Noord), den heer C. Overtoom, bii wien een
bedrag van ruim 3000 is ontvreemd. De in-
brekers hebben zich toegang verschaft tot de
kamer, waarin zich de brandkast bevond.
Daarna hebben zij in den wand van het ver-
trek een gat gemaakt en de brandkast hier-
door naar buiten gebracht. Vervolgens heeft
men den steel van een bezem gebroken en op
de beide stukken de brandkast naar buiten ge-
rold. Het is blijkbaar niet gelukt een ope
ning in de brandkast te maken, waarop de
breekijzers een der wanden losgewrongen en
geheel opengehaald is. In een nabijgelegen
woning heeft men drie rnannen in het huis van
den kassier gezien, doch daar de mannen niet
thuis waren, durfden de vrouwen niet naar
buiten te komen. Ook de heer Overtoom, die
reeds ter ruste was gegaan, heeft gerommel
bij zijn woning gehoord, maar hij verkeerde
in de meaning, dat dit werd veroorzaalct door
jongelui, die deelgenomen hadden aan de fees-
telijkheden. De politie stelt een onderzoek in,
doch op het oogenblik is van de daders nog
geen enkel spoor gevonden.
De Duitsche zeiler Hans Zitt uit Munchen,
die met zijn 6 M. zeiljacht Bayern van Duitsch-
land naar Egypte onderweg was, is in den
nacht van 10 op 11 Sept. in de buurt van Durla
bij Smirna gekenterd. Niettegenstaande de
hevige branding is Zitt er in geslaagd het land
te bereiken; zijn boot is echter met zijn ge
heele uitrusting verloren gegaan.
VERGIFTIGD.
'Het tweejarig zoontje van B. G. W. te Mun-
sterscheveld is vermoedelijk tengevolge van
het eten van nachtschade overleden. Een zusje
van het jongetje, ook ziek geworden is her-
stellende.
(Schipper E. Scholten, die met zijn schip
„Ambulant" op de Vliehorst bij Texel voor
anker lag om schelpen te laden, wilde Zater-
dag:avond omstreeks 8 uur het water uit zijn
roeiboot scheppen. De vallijn door welke deze
aan de Ambulant" verbonden was, brak
echter, waardoor de roeiboot naar de Zuider
zee afdreef. De redd'ingmaatschappij te Har-
lingen, die door den burgemeester van het
gebeurde in kennis gesteld was, zond een boot
uit om schipper Scholten op te sporen, doch
de reddingsboot keerde na drie uur zoeken
Zondagmidd'ag zonder resultaat terug. Inmid-
dels had evenwel het motorschip „Tenna" den
onfortuinlijken schipper tegen 12 uur in het
Nieuwediep opgepikt en hem daarna behouden
naar Harlingen gebracht. 't Was geen aange-
name nacht, die schipper Scholten op zee had
doorgebracht!
VERDUISTERING.
Te Wormerveer is gearresteerd J. B., direc-
teur van de cooperatieve maalderii „De Voor-
uitgang". Hij heeft zich schuldig gemaakt
aan verduistering van 25.000 ten nadeele
van die cooperatie. Gebleken is dat B. in
granen heeft gespeculeerd. Om zijn verliezen
te dekken heeft hij geld van de cooperatie
aangewend.
ENGELSCH SCHIP OP DEN OCEAAN
IN BRAND.
Lloyds meldt dat het Britsche stoomschip
„Siltorihall", metende 6000 ton en op weg naar
Arelaide, in het Zuid'en van den Indischen
Oceaan in brand is geraakt. Het stoomschip
„Anthea", dat zich op 700 K.M. afstand be-
vindt, snelt de „Siltonhall" te hulp.
EEN AL TE GROOT VUURWERK.
INegen wagonladingen met vuurwerk-artike-
len, die vernietigd moesten worden omdat de
douanerechten niet betaald waren, zijn Maan-
dag te Norfolk (Virgina) op een hoop gewor-
pen en in brand gestoken. De ontploffing, die
daarvan het gevolg was, had evenwel met aaff:
zienlijk grooter hevigheid plaats, dan men
verwaehtte, zoodat tot in den verren omtrek
schade werd aangericht. Vijf en twintig per-
sonen werden gewond.
HAGELKORRELS OM DE OOREN.
Toen Vrijdagmorgen enkeie militairen var
de afdeeling seiners van het 6e reg. inf. bij dy 1
plaats gehad hebbende herhalingsoefening«^p
zich bevonden bij een daar ter plaatse staan.
landhuisje (in de buurt van de Molenschotsche
heide) te Tilburg, om een optische verbinding
tot stand te brengen, kwam plotseling de be
woner van het landhuisje naar buiten met een
dubbelloops jachtgeweer. H. sommeerde beide
miliciens, zekere L. van Son, woonachtig te
Breda en Jan Bierens, te Tilburg, tot d'oorloo-
pen. Toen deze zich verwijderden, knalde er
een schot, waarbij de hagelkorrels beide mili
tairen om de ooren vlogen. Toen deze zich in
allerijl uit de voeten maakten kregen zij nog
een schot hagel achtema. Van een en ander
is bij den bataljanseommandant rapport uitge-
bracht.
CXLIV.
Remises bij het Damspel.
Twee beperkingsvoorstellen.
Onze beschouwingen in de beide vorige
rubrieken leidden, zooals wij reeds aanstip-
ten, tot de volgende conclusies:
A. Dure damzetten in het systeem-Damme
zijn verliezend, daar de dam gemakkelijk
wordt afgenomen.
B. Waar de geringste voordeeltjes door-
slaan, moeten de spelvarianten nog nauw-
keuriger dan voorheen worden berekend.
C. Het combinatiespel wint door de voor-
gestelde wijzigingi Men zie hiervoor onder-
staand diagram met de oplossing.
Tenslotte nog enkeie voorbeelden, die ge-
baseerd zijn op het systeem-Damme.
Zwart: Dam op 19..
Wit: 35, 45. Dam op 6.
Deze stand is bij het gewone spel steeds
remise, te meer, daar Zwart de lange lijn be-
zet. Het voorstel van Damme doet Wit als
volgt winnen: 3530 (Zwart 19X35); 45-
40 (35X44) en 6X50.
Mooi is ook het volgende:
Zwart: Dam op 23.
Wit: Schijf Op 47. Dammen op 15 en 43.
Wit speelt 4741! (Zwart 23X46); 43—
25! en Zwart is verloren, daar op 465
Wit 1510 laat volgen en na 4641 of 37,
enz. volgt 2514!
Verrassend werkt de spelwij.ziging in on-
derstaanden stand:
Zwart: 7, 12, 13, 17, 26 en 32.
Wit: 21, 33, 34, 35 en 42.
Zwart, aan zet, is een schijf voor en denkt
de winst te forceeren door 3238 te spelen,
waama het spel aldus verloopt:
Wit Zwart.
1. 32—38
2. 33—29 38X47
3. 34—30! 47X24
(n.l. direct achter het geslagen stuk).
4. 30X8 12X3
5. 21X1 en Wit wint door 123!
Uit al deze voorbeelden mogen wij conclu-
deeren, dat het damspel door deze nieuwe
regeling aan belangrijkheid zou winnen, ter
wijl een leemte in het bestaande reglement
zou worden aangevuld.
De voorstellen van Damme, in 1922 gepu-
bliceerd, zijn niet meer en niet minder dan
doodgezwegen, wat wel bewijst, dat de dam-
wereld er niets van hebben moet. Inderdaad
zijn er massa's tegen-argumenten te lan-
ceeren, die ieder afzonderlijk steekhoudend
mogen heeten. We zullen deze de volgende
maal eens bezien en dan tevens een samen-
vatting geven van het tweede beperkings-
voorstel, dat afkomstig is van den oud-
wereldkampioen Herman Hoogland
Om het wereldkampioenschap.
De tweede phase van de match begint
Egh ait aisle
hypotheek op het pand gevesligd blijven.
Te bevragen
Brieven onder No. 317, Bur. v/d Blad.
Begin October
ZWART 1
2
26
36
4S
y//.
49
50
WIT 47 48
Stand in cijfers:
Zwart: 2, 3, 8, 12, 13, 14, 16, 18, 19, 23,
24, 26.
Wit: 27, 28, 32, 34, 35, 36, 38, 39, 40, 42,
45, 50.
Oplossing:
Wit Zwart.
1. 36—31 26X48
2. 3933 48X30!
De dam wordt onmiddellijk achter het ge
slagen stuk neergezet.
3. 27—22 18X27
4. 32X21 23X43
5. 5044 16X27
6. 44—39 43X34
7. 40X7 2X11
8. 35X2 en wint.
Deze diep verborgen slag is onder het hui-
dige reglement niet mogelijk zonder een
zwarte schijf op 25.
Het aantal mogelijkheden, ook op combina-
tiegebied, wordt dus grooter. Wint alzoo het
middenspel (en hierdoor evenzeer de opening)
aan gewicht, ook het eindspel wordt moei-
lijker. Wel zouden de beroemde Blankenaar-
eindspelen komen te vervallen, maar wie
kreeg die ooit in de partij? Hiertegenover
staat, dat standen van vijf tegen vijf of acht
tegen acht, waarin doorgaans weinig voordeel
te beihalen is, nu in hooge mate belangrijk
worden.
Tot het laatste oogenblik blijven de moei-
lijkheden het spel dan immers beheerschen.
Als voorbeeld van een eindspel, dat moeilijker
wordt door het voorstel-Damme, geven we
den volgenden partijstand uit een competitie
van den Nederl. Dambond 1921/1922.
Zwart: 16, 18, 26. Dam op 50.
Wit: 10, 27, 32, 37 en 38.
Opmerkelijk is, dat Wit volgens de be
staande spelregels vrijwel alles spelen kan en
remise houden. Bij de nieuwe regeling is dit
niet zoo eenvoudig. Indien Wit nu speelde
104 (Zwart 506); 4X22 (6X311, zou hij
verliezen door Zwart 162127, 26 31.
Wit 2721 (26X17); 105 is niet mogelijk
wegens Zwart 1823 (Wit 5X1D en 50X6.
Wit 37—31 en 105 geeft remise.
Hier was de keuze dus veel moeilijker.
Jteekc^_
De wereldkampioen is een veel te fijne,
geestige en onverschrokken psycholoog, om
Bogoljoebof's wezen niet te doorschouwen en
daarmede de zwakke plekken van zijn waar-
lijk reusachtige en onuitputtelijk schijnende
vechtkraeht te ontwaren.
Bij een geringer onderkennings- en ma-
noeuvreer-vermogen levert Bogoljoebof's im-
mens optimisme en daardoor veroorzaakte
zielerust hem den bodem voor een nauwkeu-
rig luisterend gevoel en een zeer praktisch
werkende intuitie. Zijn optimisme is echter
niets anders dan verbazend ver gedreven
opportunisme, waarop het begrip bluf slechts
uit decentie en wegens overschrijding van den
gebruikelijken maat niet toepasselijk is. On-
peilbaar diep, onttrokken aan elke reactie,
door geen zintuig waameembaar, door de ge
wone reden niet op te sporen, door geen
symptoom zich verradend, verbergt zich in
hem het besef, dat bij weleens zwakker dan
zijn tegenstander kon blijken. Op deze on-
vatbare, wijl zoo kunstig gemimicreerde uit-
zondering na, is zijn wezen geheel van een
verpletterende superioriteit doordrongen,
welk geniaal besef, indien het kon worden
overgeent, bij vele volslagen krukken reeds
voldoende waren, om er meesters van te
maken. Uit deze constitutie oogst Bogoljoe-
bof het maximale profijt. Een ander doel dan
dit nuchter binnenhalen van de vruchten van
zijn glimlach, kan dezen bestaansvorm niet
worden toegeschreven; elk ander doel is fic-
tie, hoe dit oorspronkelijk ook gesteld is, zij
het een tomooiprijs of een kampioenstitel.
Het is natuurlijk Bogoljoebof's fairste
recht, zoo te zijn, en zich aan te trekken wat
hij verkiest. Doch zijn tegenstander heeft er
het hoogste belang bij, het mechanisme van
Bogoljoebof's reageertrant, de reeksen en op-
volgingen van motieven, die zijn zetten en
plannen op het bord bezielen, nauwkeurig
te onderscheiden en te kunnen volgen. Vooral
het ware van den schijn af te zonderen, om
steeds alleen op de waarheid, op den kern der
zaak in te gaan, is een hoofdvoorwaarde voor
de winst, die ook de meest oningewijde toe-
schouwer begrijpt.
Deze studie is door Aljechm in de eerste
phase stevig aangepakt en tot een voor hem
bevredigende voorloopige oplossing gebracht.
Hij heeft er reeds twee verliespunten voor
neergeteld en zal bereid zijn, om er nog meer
kapitaal in te steken, vermits het rendeert
en hem naar de ware suprematie boven zijn
tegenstander leidt.
Aljechin's zelfvertrouwen moge ook in het
vervolg nog zekere schommelingen vertoonen,
zeker is het dat hij, geestelijk toegerust als
hij is, voor zijn tegenstander minder dan ooit
zal wijken.
Daarvoor is hij te zeer de geboren logicus
uit een stuk: raak gevolgtrekkend tot hel-
derziendheid toe, door en door onbevreesd
voor elke gedaante, waarin het onverklaar-
bare, d.i. het onjuiste, het foutieve, het on-
gerechte, zich hult.
Wij verwachten dan ook, dat hij met hoe
langer hoe grootere kalmte Bogoljoebof's
monsterachtige psychische stahiliteit zal
peilen en elke reactie van Bogoljoebof zal
weten te volgen, haar ,,du tac au tac beant-
woorden. Dat beteekent echter, dat hij op
elke waaghalzigheid van den uitdager het
daardoor logisch veroorzaakte contra-waag-
atuk zal toepassen.
Van den wereldkampioen is dus een zielsch
veiliger spel te verwachten, hetgeen technisch
de doldriftigste, stoutste en logisch onbere-
kenbaarste ondernemingen kan beteekenen en
met de geijkte voorstelling„voorzichtiger
spelen" niets uitstaande heeft. Zou trouwens
de overwinnaar van den „voorzich ugen
speler" par excellence, die daarbij met bijna
onfeilbare techniek bewapend was, van
Capablanca, in staat zijn tot „voorzich-
tiger" spelen tegen een partner die wfl durft
Tot alles, behalve dat!
Hier volgt de merkwaardige achtste partg.
1. (12—d4, Pg8—f6, 2. c2c4, b7—1)6.
Van de hier gekozen variant zegt Aljechin
"in zijn boek „Mijn beste Schaakpartijen"Na
2. c4 is 3... h6 niet goed wegens 3. Pc3! Rb7,
4. Dc2! waardoor Wit in elk geval tot e2 e4
komt.
Maar ziilke schaaktechnische overwegmgen
hebben slechts zeer betrekkelijke waarde,
wanneer het^evecht zich toespitst tot een
