EEN ECHT VROUWELIJK PROCES.
SMOKKELEN IN LANGE ROKKEN.
HET „ELECTRISCH OOG" ALS
VERKEERSAGENT.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Scheie hoofdpijn
TUMULT IN DEN RAAD VAN HOOGKERK.
In d-e Donderdagavond gehouden raadsver-
gadering te Hoogkerk is het wederom zeer
rumoerig toegegaan, doordat de communist
Holtinjg zeer luidruchitig was. De oorzaak
was een wijzigimg van het reglement van
orde. De voorzitter decide mede, dat B. en
W. in verband met de ongeregeldheden, die
zich hebben voorgedaan in de laatste verga-
deringen en waartegen geen voldoende maat-
regelen konden warden getroffen, voorstelden
aan het reglement van orde een bepaling toe
te voegen, volgens welke het mogelijk zou
zijn om een lid, dat door zijn optreden de er-
gemis van zijn medeleden opwekte, voor den
duur der vergadering het verblijf in het ge-
meentehuis te ontzeggen. Deze bepaling zou
onmiddellijk in werking treden.
De heer Holting protesteerde heftig tegen
dit voorstel, omdat het rechtstreeks verband
hield met zijn optreden in den raad. Nadat
spreker meermalen beleedigende uitdrukkin-
gen tegenover zijn medeleden had gebezigd,
werd hem het woord ontnomen. Het raadslid
sprak echter op zeer luiden toon door. Inmid-
dels werd het voorstel van B. en W. aange-
nomen, waarna de voorzitter een volgend
punt van de agenda aan de orde stelde. Toen
de heer Holting bleef doorschreeuwen, stelde
de voorzitter, die zich maar nauwelijks ver-
staanbaar kon maken, voor, de bij het vorige
punt gewijzigde bepaling van het reglement
van orde toe te passen door den heer Holting
voor den duur der vergadering het verblijf in
het gemeentehuis te ontzeggen. Dit voorstel
werd met algemeene stemmen aangenomen.
De voorzitter sommeerde het raadslid daar-
op, de zaal te verlaten. Toen de heer Holting
dit weigerde, werd hij door twee wachtmees-
ters der marechaussee onder protest uit het
gemeentehuis verwrjderd.
De vergadering werd daarna voortgezet.
MISDADIGE WRAAKNEMINGEN.
In het Djongolsche, afdeeling Buitenzorg,
moet zich, naar Aneta vemeemt, meermalen
het feit herhaald hebben, dat kampongbewo-
nere een auto-ongeval wilden forceeren door
op geraffineerde wjjze den weg te versperren.
Onlangs op een avond gebeurde het, dat een
auto-bestuurder zich daar tot tweemalen toe
voor een hindemis gesteld zag.
Het eerste obstakel was een steenen dykje,
dwars over den weg, bij een kromming, Ver-
derop had men bij een hangbrug, v66r het
bruggehoofd, een ris zware riviersteenen in
zig-zag-lijn over den weg geplaatst, zoodanig
van opzet, dat daaruit ten duidelijkste de mis-
dadige bedoeling bleek. Het was geen ge-
wone kwajongensstreek.
De misdadige toeleg is niet gelukt, de
Europeesche automobilist ontdekte trjdig wat
er aan de hand was. Er zijn reeds tien ver-
dachten aangehouden, die in voile confessie
zijn. Het bleek, dat de bende dit middel heeft
uitgedacht, om zich te wreken op 66n van de
taxi-bestuurders uit de buurt, zoodat het er
dus niet op aan scheen te komen, of ook wel-
licht eigen kamponggenooten als passagier,
slachtoffer zouden worden.
Deze feiten staan niet op zich zelf: Eenigen
tijd geleden, ontdekte een autobestuurder op
den weg een hefboom van bamboe, zoodanig
opgesteld, dat bij aanraking met het wiel,
een opwaartsche slag tegen den auto moest
volgen. Een ander maal vond men een kap-
mes, het scherp naar boven, half ingegraven
op den weg. Strenge maatregelen zijn hier
zeker niet overbodig.
ROOVERS NABIJ BELGRADO AAN HET
WERK.
Toen de koopman Adamja uit Belgrado in
zijn auto familieleden van him zomerver-
blijf had afgehaald, werd hij op 30 K.M. af-
stand van Belgrado door twee gemaskerde
roovers overvallen. Hij trachtte te ontko-
men door vol gas te geven, waarop de roovers
schoten op zijn auto losten, waardoor drie der
inzit'tenden werden gewond.
In het eerstvolgende dorp gekomen, waar-
schuwde de koopman de politie en vier agen-
ten begaven zich terstond op weg.
Niet ver van de plaats waar de koopman
de bandieten ontmoet had troffen zij op den
weg een barricade van steenen aan en zagen
daarachter de twee roovers zitten. Er volgde
nu een geregeld vuurgevecht, gedurende het-
welk een politieman gedood en twee andere
gewond werden. De twee struikroovers, die
naar men gelooft, eveneens gewond zijn,
slaagden er nochtans in te ontkomen. Naar
verluidt is men hen reeds op het spoor.
BERGONGELUKKEN.
Twee dames uit Freiburg i. B., bestegen
den Matterhom in gezelschap van een gids
uit het Bemer Oberland en van den bekenden
alpinist Dr. Beauclair uit Freiburg.
Bij het afdalen zijn Dr. Beauclair en de
twee dames, die aan hetzelfde touw verbonden
waren, in een diepte van ongeveer 200 M. ge-
stort, waar zij dood bleven liggen.
Uit Innsbruck wordt gemeld, dat de vrouw
van den hoofdredacteur uit Berlijn, toen zij
met haar man een uitstapje in het Etzdal
maakte, op den Laengenfeld op een voetpad
uitgegleden en van een 40 M. hooge rots ge-
vallen is. Zij bleef zwaar gewond liggen en
overleed een half uur later.
In het Karwendelgebergte is bij Stausen-
joch des avonds een heer uit Berlijn eveneens
verongelukt. Na lang zoeken werd hij met
talrtjke emstige verwondingen gevonden.
Voorts is in het Wettersteingebergte een nog
onbekende man van naar schatting 30 tot 35
jaar verongelukt.
HUWELIJKEN VAN GEVANGENEN.
Te Bourg zrjn op het gemeentehuis drie
huwelijken gesloten, zooals er wel niet vele
zullen voorkomen. De mannen waren n.l.
inibrekers en gauwdieven, die zware misdaden
op hun geweten hebben.
Stevig geboeid en begeleid door vier ge-
wapende gendarmen, werden de bruidegoms
van de gevangenis naar het stadhuis ge-
bracht. Achter hen liepen de bruiden, en de
wederzijdsche families.
In de trouwzaal werden de drie gevangenen
van him boeien bevrijd en omhelsden zij hun
verwanten. Nadat de huwelijken waren ge
sloten, vertrok het drietal weer met de gen
darmen, maar zonder hun vrouwen. De plech-
tigheid verliep zonder eenig incident.
EEN ONTPLOFFING.
In de Usines de l'alliance te Mouceau, bij
Charleroi, waar twee arbeiders een hoogoven
repareerden, heeft zich een geweldige ont-
ploffing voorgedaan, vermoedelijk teweegge-
bracht door een vonk van het soldeertoestel,
welke in den koepel van de hoogoven, waar
steeds gas aanwezig is, zal zijn doorgedron-
gen. Het bovenste deel van den hoogoven is
geheel weggerukt. De arbeiders ploften van
een hoogte van tien meter tegen den grond
en liepen daarbij zware brandwonden op. De
stoffelrjke schade is zeer aanzienlijk.
LANGDURIGE ZVMJ GZ A AMI I EI D
In de St. Lazaire, de vrouwengevangenis te
Parijs, brengt een gedetineerde haar mede-
gevangenen en het gevangenispersoneel in
verbazing door haar zwijgzaamheid. De
vrouw is sinds drie maanden in de gevangenis
en van het oogenblik af, dat zij er is geko
men heeft niemand haar stem meer gehoord:
de vrouw spreekt niet. Twee rechters van
instructie hebben getracht de vrouw, die voor
30.000 frank juweelen heeft gestolen, te on-
dervragen. Zij konden geen woord uit haar
krijgen. De advokaat, die haar moet ver-
dedigen, is daar evenmin in geslaagd en de
gevangenisdokter heeft gezegd, dat de vrouw
over volkomen normale geestvermogens be-
schikt.
VIERDUIZEND VROUWEN VERDWENEN
SINDS TWEE MAANDEN.
Nu verhalen de ronde doen over een Hon-
gaarschen Landru, die negen vrouwen ver-
moord zou hebben en thans onder een val-
schen naam in een Roemeensche gevangenis
ontdekt zou zijn, trekt de dezer dagen door
de Parijsche politie gedane mededeeling (in
verband met het vinden van een gruwelijk
verminkt lijk van een vrouw) over de spoor-
looze verdwijning van ongeveer 4000 vrouwen
in twee maanden tijds, de bijzondere aan-
dacht. Qngetwijfeld zijn niet alle vrouwen,
die verdwenen zijn, dood, schrijft ,,1'Oeuvre".
Maar onder hen zijn er toch zeker heel wat,
die het trjdige met het eeuwige verwisseld
hebben, zonder dat men zich er werkelijk em-
stig mede bezig houdt om haar spoor te vin
den en uit te zoeken onder welke omstandig-
heden zij gestorven zijn.
Wordt een lijk gevonden, dan wordt een
onderzoek ingesteld, dat wel eens een keer
tot een resultaat leidt. Slechts een toeval
heeft tot de ontdekking en arrestatie van
Landru gebracht. Wellicht komen wij dage-
lijks in aanraking met andere Landru's, die
niemand verdenkt en die hun misdaden han-
dig genoeg verbergen, zoodat zij niet ontdekt
worden. Vier duizend verdwenen vrouwen be-
teekent een groot aantal ongestrafte mis
daden en dat acht het Parijsche blad een
allesbehalve geruststellende gedachte.
Hoevele menschelijke wezens, die alleen op
de wereld staan, verdwijnen niet zonder dat
er zich iemand iets van aantrekt! Zij hebben
geen ouders of vrienden, die de gendarmerie
mobiliseeren of de politie. Er is eenvoudig
een man of een vrouw minder hoevele
vreeselijke drama's en afgryselijke geheimen,
waarvan men niet het minste idee heeft!
EEN VREEMDE PADVINDER.
Voor de kinderrechtbank van Uxbridge heeft
een 12jarige jongen terechtgestaan, die ge
tracht heeft een trein van de L.N.E.R. te doen
ontsporen. De machinist ontdekte op de rails
een plank, een ijzeren bus en jjzerdraad en
meende dat zeer goed een ernstig ongeluk ver-
oorzaakt had kunnen worden.
Bjj zijn verhoor had de jongen, die drie
maanden padvinder was, verklaard, dat hij voor
de grap het stuk hout op de rails had gelegd.
Op de vraag of hij elken dag een goede daad
had verricht, antwoordde de jongen ontken-
nend. Deze eigenaardige padvinder werd ver-
oordeeld tot vier slagen met de roede, terwijl
hij twee jaar onder toezicht zal worden gesteld.
De beroemde operette-star Fritzi Massari
heeft een aanklacht tegen het Blbliopraghische
Instituut ingediend. Dit geeft Meijers Konver-
sationslexikon uit en daarin is in het laatst-
verschenen deel te vinden, dat Fritzi Massari
in 1874 in Bohemen is geboren. Dus kan men
uitrekenen, dat zij 55 jaar moet zijn. Fritzi
Massari wil nu voor de rechtbank aantoonen,
dat zjj in 1884 te Weenen is geboren. Nu moet
alleen maar worden vastgesteld, wanneer zij
als 20jarige ongeveer voor het eerst in een
kinderrol is opgetreden, in 1894 of 1904
JALOERSCHHEID MET COMPLICATIES.
Te Boedapest woonden sedert geruimen tijd
een postambtenaar Horvath met de veel oudere
vrouw Czako en beiden deelden vreugde en
leed. Dat er nog al wat leed te deelen viel,
daarvoor zorgde de dame, die beheerscht werd
door een razende jaloerschheid. En toen Hor
vath op een .pvond zeer laat thuiskwam, kende
haar hartstocht geen grenzen meer en na hem
een stortvloed van verwijten toegeslingerd te
hebben, greep zij iets substantieelers en wierp
hem chloorzuur naar het hoofd. De man werd
zwaar aan gelaat en hals gewond door het
bij tend goedje; maar het stak ook de gordijnen
in brand en terwijl de man bewusteloos op den
grond lag, sloot de vrouw de voordeur af en
weigerde de door buren gealarmeerde brand-
weer binnen te laten. Daar gevaar voor het
geheele huis bestond, brak de politie thans de
woningdeur open, doch van te voren dronk de
razende vrouw nog een flesch met sterken
drank leeg. Beiden liggen thans in het zieken-
huis en men vreest, dat zij het er niet levend
af zullen brengen.
BLAUWE GOUDVISSCHEN.
Een professor aan de De Pauwuniversiteit
in Indiana Walter Hess is bezig met experi-
menten, om goudvisschen blauw te kleuren. Hij
is overtuigd, weldra een groote kweekerij van
geverfde visschen in de wateren van Grassie-
forks te kunnen opzetten, beginnende met
blauwe visschen.
EENS LEVEND VAN LIEFDADIGHEID
EN TOCH RIJK.
Iedereen uit de buurt een buurt in Parijs
had medelij met de arme oude weduwe
Marie-Louise Jacon. Zij was 80 jaar oud,
scheen nooit een „sou" te bezitten, en van
haar woning, zoo zij er al een had, wist nie
mand iets. Goedhartige menschen gaven
haar nu en dan kleeren, en zjj konden daar-
mee wel aan den gang blijven, want zij liep
altijd in lompen. Het meeste eten voor haar
kwam van een vriendelijken restaurateur.
Diezelfde restaurateur vond ook een betrek-
kingtje voor haar als concierge over een blok
etage-woningen.
Marie-Louise kwam uit de Vogezen en aan
„haar" huurders deelde ze dan ook op een
dag mede, dat zij zoo graag haar leven zou
eindigen temidden der schoone omgeving van
haar jeugd. „Maar hoe komt een arme vrouw
als ik aan het geld voor zoo een reis?" vroeg
ze klagende. En wederom kwam de restau
rateur haar te hulp en betaalde voor haar de
reis.
Zij zou echter niet de schilderachtige Vo
gezen weerzien. Plotseling werd zij ziek, en
weldra was zij dood. Toen kwam men te
spreken over het geld voor haar begrafenis.
Maar deze moeilijkheid is spoedig verdwenen,
want toen de politie op zoek was naar Marie-
Louise's identiteitsstukken ,vond zij verbor-
gen onder het bed van de oude vrouw papier-
geld en effecten tot een totale waarde vein
250.000 gulden.
WAT ER IN ONS LAND VERROOKT
WORDT.
De liefheJbbers van rooken in ons land blazen
per jaar voor een aardig sommetje de lucht in.
Volgens de door het departement van Finan-
cien afgeleverde banderolles ging een totaal-
bedrag van 161.9 millioen, dus bijna 162
millioen aan sigaren, sigaretten en tabak „ins
Blaue hinein".
Eta wat meer zegt de rookers kunnen er
trotsch op zijn het totaalcijfer voor 1928
is, voorzoover de statistiek een oordeel toelaat,
een record! Immers de totale kleinhandelsprijs
van sigaren, sigaretten en tabak nam toe van
ruim 142 millioen gulden in 1923 tot bijna 152
millioen gulden in 1924, liep in 1925 terug tot
ruim 138 millioen, om daarna weer te stijgen
tot bijna 162 millioen in 1928.
Een eeresaluut dus voor de rookers in Ne-
derland voor het vestigen van een nieuw re
cord.
Plaatst men echter deze cijfers naast de
nieuwste gegevens omtrent de rijks-inkom-
sten- en vermogensbelasting, dan komt men
tot een typische vergelijking.
De opbrengst dezer belastingen in hoofdsom
bedroeg n.l. voor het belastingjaar 1927-1928
in totaal bijna 114 millioen, dus f 48 millioen
minder dan de uitgaven der Nederlandsche
rookers
EEN MAN DIE TE VEEL OP MUSSOLINI
LEEK.
De barbier Frank Valentino te New-York
zal er voortaan voor moeten zorgen, dat hij
niet meer zoo groote gelijkenis vertoont met
Mussolini, Dit is hem althans duidelijk door
den Italiaanschen vice-consul te New-York
Caravadossi, te* verstaan gegeven.
Valentino is eigenlijk eenvoudig kappers-
bediende, en het was tot dusver een geluk
voor hem, dat hjj zoo sprekend op den Duce
geleek. Maar toen de vice-consul vemam,
dat Valentino zich om deze kwaliteit liet fil-
men, fotografeeren en interviewen, ja brj be-
paalde gelegenheid zelfs bij vergissing als de
Duce in persoon gehuldigd was, vond hij, dat
zulk een dubbelgangerschap de grenzen van
het geoorloofde te buiten ging.
Hij liet Valentino bij zich komen en zette
hem uiteen, dat die aardigheid moest ophou-
den. Mussoloni houdt niet van die dingen.
Kortom, de kappersbediende moest er voor
zorg dragen, dat hij een ander gezicht kreeg.
De arme kerel krabde verlegen zijn hoofd en
ging bedroefd zrjns weegs. Waarom hij nu dat
beetje roem vaarwel moest zeggen? klaagde
hij tegenover de reporters. Hij is een oprecht
bewonderaar van Mussolini, en wilde hem
zeker geen concurrence aandoen. En bij slot
van rekening kan hij toch niet helpen, dat
•hij zoo sprekend op den Duce gelijkt. Valen
tino is Amerikaansch staatsburger en heeft
zich in laatste instantie niets van orders uit
Rome aan te trekken. Maar er zijn vddl
zwarthemden te New-York en Valentino heeft
al het een en ander over de uitwerking van
wonderolie gehoord. Om 's vredes wil zal hij
dan maar liever voortaan niet meer op Mus
solini moeten lrjken. De eenvoudigste manier
is wel, dat hij zijn baard laat staan. Komt de
Duce eventueel eens op den inval, ook een
baard te gaan dragen, dan zal Valentino den
zijnen uiteraard weer moeten laten afscheren.
DRIEVOUDIGE MOORD TE SOERABAJA.
The Gwan Bie, Liem Ing Hwie en Nio Kok
An, alle drie woonachtig in de Tjantianstraat
in de benedenstad te Soerabaja, zaten bij een
op de stoep voor een huis aldaar, toen tegen
halfzeven een Chinees, zekere Tie Tjwan Sioe,
voorbij kwam wandelen en a bout portant op
het drietal vuurde, zoo meldt het N. v. d. D.
voor N.-I.
The Gwan Bie werd aan de linkerwang ge
troffen, de Jbeide anderen in het linker dijbeen.
Een kind, dat eveneens op de stoep speelde,
bleef ongedeerd. Ten gevolge van de ontstane
consternatie, zag de dader aanvankelijk kans
om te ontsnappen. Hij huurde taxi L 8127 en
liet zich naar Goenoeng Sarie rijden.
Men begrijpt, hoe geweldig de chauffeur
schrok, zegt het Soer. Hbld., toen daar plot-
seling vlak echter hem een revolverschot
klonk, en hij, omkijkend, bemerkte, dat zijn
passagier zich door het hoofd geschoten had.
De man was op slag dood. De chauffeur deed
aangifte van het gebeurde en al spoedig bleek,
dat de zelfmoordenaar dezelfde persoon was,
die vroeger op den avond op Tjiantian op drie
zijner landgenooten had geschoten.
Het onderzoek in deze zaak wees uit, dat
een der slachtoffers vroeger te zamen met den
revolver-man werkzaam was bij het postkan--
toor. Laatstgenoemde was echter ontslagen
en weet nu zijn ontslag aan den landgenoot-
postbeambte. Tevens is gebleken, dat de man
den laatsten tijd zeer overspannen was.
VERONTWAARDIGDE SCHOLIEREN.
Voor het bureau van het „Soc.-Dem. Volks-
blatt" te Potsdam verzamelden zich naar een
Wolff-bericht meldt, Vrijdagmiddag na het
uitgaan der scholen ongeveer 400 scholieren,
die schreeuwden en met hun fietsbellen lawaai
maakten. Aanleiding tot deze betooging was
een artikel in het blad omtrent de grondwets-
feesten der scholen, waarin werd gezegd, dat
de leerlingen der hoogere onderwijsinrichtin-
gen, met name die van het Victoriagymnasium,
zich zeer onbehoorlijk had den gedragen en de
Republiek door hun optreden in een bespotte-
lijk daglicht hadden gesteld. Toen de gealar
meerde politie en het overvalcommando ver-
schenen, eischten de scholieren verwijdering
der voor het raam opgehangen artikelen. Daar
dit werd geweigerd, zetten zij hun rumoerige
betooging voort. Het tramverkeer werd er
zelfs bijna door gestoord. Eerst na geruimen
tijd kon de politie de orde herstellen.
Dezer dagen verscheen in Skoplje in Servisch
Macedonie een troep zigeuners, die niet, zooals
gewoonlijk licht- of donkerbruin, maar zwart
waren. Hun kleeren reikten tot den grond en
zij spraken een taal, welke niemand verstond.
Het bleken zigeuners te zijn, die uit Fransch
Noord-Afrika stamden. Het geheele gezel
schap zat in een trein, welke op weg was van
Nisj naar Saloniki, en bestond uit tien per-
sonen, drie mannen en zeven vrouwen. Ze kon
den zeer behoorlijk tien spoorkaartjes toonen.
Toen kwam het den treinconducteur wat ver-
dacht voor. Hij tilde een rok van een der
vrouwen op, schrok en herhaalde deze manoeu
vre bij de zes andere dames. Daar de man-
nelijke zigeunerss zich verzetten, hieven alien
een Afrikaansch gebrul aan. Op dit lawaai,
het was juist op een station, kwam de politie
af en het geheele gezelschap werd uit den
trein gezet en toen bleek, dat er in plaats van
tien 27 zigeuners waren. De zeven zigeunerin-
nen hadd'en onder haar rokken zeventien zi-
geunerkinderen verstopt, om ze als „blinde
passagiers" mee te nemen.
„IM WESTEN NICHTS NEUES" WORDT
VOOR DE FILM BEWERKT.
De bekende roman van Remarque: Im
Westen nichts neues (in het Westen geen
nieuws) wordt voor de film bewerkt. Het
word/t iets reusachtigs. In de eerste plaats
zou voor het recht om het boek te verfilmen
meer dan 100.000 dollar zijn ibetaald. De film
wordt gemaakt door de Universal Pictures
Cy.; er is trouwens al een begin mee ge
maakt. Het wordt een all-takie super film,
waaronder te verstaan valt, dat de filmster-
ren hun rol niet alleen spelen, maar ook zeg
gen (of voor zich laten zeggen), terwijl ook
alle andere geluideu, geschreeuw, paarden-
gehinnik, kanongebulder etc. ibehoorlrjk uit
den luidspreker komen, terwijl de film draait.
Het scenario wordt gemaakt door de Maxwell
Anderson, die ook een der voomaamste mede-
werkers was aan What Price of Glory?
Het is nog niet bekend welke figuren zul
len worden aangewezen voor de hoofdrollen.
EEN DIAMANT-WICHELROEDE.
In de Afrikaansche bladen wordt melding
gemaakt van een wonderbaarlijke uitvinding
door een delver in het district Lichtenburg, die
zijn naam nog niet bekend wil maken. Sedert
een paar maanden is hij bezig proeven te ne
men met een eenvoudig instrument om de
aanwezigheid' van diamanten in grond aan te
toonen. Evenals de wichelroede de aanwezig
heid van water in den bodem kan aantoonen,
kan zijn instrument dat van diamanten doen.
De daarmede genomen proeven waren overtui-
gend. Eerst bracht hij eenige personen op een
stuk grond waar het instrument in 't geheel
niet werkte, daarna verder gaande begon het
te trillen, eerst zwak, daarna sterker. Uit de
werking van het instrument toonde hij de rich-
ting aan van den rand van een streep diamant-
houdenden grond.
Aangezien dit nog geen bewijs was, werd
een toets genomen met de „toovermachine".
Men begaf zich met het instrument op een stuk
dooden grond, d.i. een stuk grond, waarop de
machine niet werkte. De eigenaar van het
instrument gaf eenige diamanten, welke in een
papier moesten worden gewikkeld, opdat zij
niet zouden verloren gaan. Daarna werd hij
geblindoekt. Men borg de diamanten in een
rechte lijn van ongeveer vijf voeten in het gras
en onder den grond. De geblindoekte werd
daarna langs een omweg van de plaats wegge-
leid, rondgedraaid tot een twintig stappen van
de diamantlijn gelegen en geplaatst met zijn
gezicht in een rechten hoek van af den dia
mantlijn. Voetje voor voetje kwam de geblind-
doekte aangeloopen en zoodra hij bij den dia
mantlijn kwam, begon zijn instrument te tril
len en bleef hij staan.
Er zijn nog verscheidene proeven genomen
en maatregelen werden genomen om Jbedrog te
voorkomen. Ook op practisch gebied werden
goed geslaagde proeven genomen. De uitvin-
der heeft gegraven op plaatsen, waar aan de
oppervlakte geen teekens waren dat de grond
diamanthoudend was, maar waar zrjn appa-
raat hem het overtuigend bewijs gaf, dat dit
wel het geval was en het succes was verras-
send.
Thans is de uitvinder bezig op groote schaal.
Zijn plan is niet om zijn instrument op de
markt te brengen, maar hij wil arme menschen
aan claims helpen zonder eenige betaling. Met
groote verwachting wordt uitgezien naar het
verdere verloop van deze zaak.
HET PAARD IN DE BRUILOFTSZAAL.
Voor het gerechtshof te Moskou is in hoo-
ger beroep de zaak tegen een aantal boeren
uit het dorp Nowotsjiechi behandeld, die
wegens emstige mishandeling van en moord
op den gedemobiliseerden soldaat van het
roode leger, Winnikof tot gevangenisstraffen
van twee tot zes jaar waren veroordeeld.
De toedracht van deze affaire is de volgende:
Ten huize van den boer Koertsef werd een
bruiloft gevierd in verband met het huwelijk
van een zijner familieleden. Bijna alle dorpe-
lingen namen aan het feest deel en onder hen
bevond zich ook de gedemobiliseerde soldaat
van het roode leger Winnikof. Toen de brui-
loftspret haar hoogste punt had bereikt,
haalde een der gasten overeenkomstig de
plaatselijke gewoonte een paard uit den stal
en leidde het dier de bruiloftszaal binnen,
zulks als bewijs van de nauwe banden, die er
tusschen het boerengezin en den trouwen vier-
voeter bestaan. De komst van het paard
werd door alle aanwezigen met gejuich be-
groet ,behalve door Winnikof, die zich sma-
lend over deze gewoonte uitliet.
De andere gasten ontstaken hierop in
hevige woede en toen een zekere Goetorof
riep: „Geeft hem een pak slaag", wierp Goe-
torof's zoon zich op Winnikof en slingerde
hem de deur uit. De overige aanwezigen gin-
gen toen ook aan de vechtpartij deelnemen
en een hunner bracht den ex-soldaat met een
flesch eenige slagen op het hoofd toe, ten
gevolge waarvan deze overleed.
Hoewel de boeren i^erklaarden geenszins de
bedoeling te hebben gehad Winnikof van het
leven te berooven, werden de gevelde vonnis-
sen door het gerechtshof bekrachtigd.
Te Pittsburgh kan men thans zien, hoe het
electrisch oog, d.w.z. de photo-electrische eel,
als verkeersregelaar optreedt en automatisch
den weg vrij geeft of het verkeer stopzet.
Het doel van deze nieuwe uitvinding, die hier
voor de eerste maal wordt toegepast, is ver-
keersopstoppingen en -vertragingen tegen te
gaan, die zouden kunnen ontstaan, doordat
het verkeer in een hoofdstraat bij de daar ge-
bruikelijke automatische roode en groene
verkeerssignalen, regelmatig op bepaalde
tjjdstippen zou moeten stoppen, terwijl er in
de zijstraat geen auto's wachten.
Bij dit nieuwe systeem kan het rrjverkeer
in de hoofdstraat voortdurend en ongehinderd
voortgaan, zoolang er zich in de zijstraten
geen wachtende auto's of voertuigen ophou-
den.
Zoodra echter in de zijstraat een auto ver-
schijnt of een tram, worden de signaallichten
in de hoofdstraat automatisch op onveilig ge
zet en kan het voertuig uit de zijstraat pas-
seeren.
Sedert het in werking stellen van de
nieuwe inrichting, wordt er zeer veel tijd ge-
wonnen en nutteloos wachten vermeden.
Deze verkeersregeling is mogelijk gemaakt
door een nieuwe toepassing van de photo-
electrische eel, welke de auto's letterlijk ziet
en de signalen regelt. Wanneer nl. de seha-
duw van een automobiel op de eel valt, wordt
een mechanisme in werking gesteld, dat het
signaal op veilig zet, het andere in de hoofd
straat op onveilig.
Indien een ongewoon groot aantal automo-
bielen in de zijstraat door wil, en de file in
de hoofdstraat dus te groot zou worden,
wordt het verkeer in de zijstraat na een be-
paald aantal seconden weer stopgezet en gaat
het systeem automatisch verder werken,
d.w.z. om beurten hoofd- en zijstraatverkeer
doorlatend.
DE BEVOLKING DER AARDE.
Volgens de jongste statistiek zou onze
aarde door ongeveer 2 milliard menschen be-
woond zijn. Van deze wonen er 900 millioen
in Azie, 500 in Europa, 220 in Amerika, 150
in Afrika en 7 millioen in Australia
Van de Europeesche landen staat Rusland
aan het hoofd met 115 millioen inwoners, dan
volgen Duitschland met 62.5, Groot-Brittan-
nie met 42.7, Italie met 41, Frankrijk met
39.5, Spanje met 22.7, Polen met 20, Roemenie
met 17, Tsjeco-Slowakije met 13.6, Joego-
Slavie met 13, Hongarije met 8, Belgie met
7.8, Nederland met 7.6, Oostenrijk met 6.5
millioen, en Zweden en Griekenland ieder met
i 6 millioen inwoners.
is vaak te wijten aan
slechte spijsvertering.
Foster's Maagpillen
verdrijven spoedig uw
kwaal, werken uiterst
zacht en verschaffen
u een gezonden eetlust,
nieuwe energie en een
opgeruimd humeur
Foster's ii^aagpilEen
Alom verkrijgbaar a f 0.65 per flacon.
Te Ter Neuzen bij Firma A. van Overbeeke
Leunis, Axelschestraat en Westkolkstraat. 18
MUUR VAN KEIZER HUANG-TI.
Volgens Amerikaansche bladen zal de 2000
jaar oude muur van keizer Huang-Ti het
volgend jaar worden afgebroken, waarschynlyk
om het onuitputtelyke materiaal te gebruiken,
Dit reusachtige bouwwerk van alle tjjden en
volken, dat een lengte van niet minder dan
3000 K.M, heeft, zou, in Europeesche maten,
van de Krim tot de Noordeljjke IJszee of van
Schotland tot de Dardanellen reiken.
Zjjn steenen zouden het materiaal leveren
voor een reusachtigen muur van 3 M. hoogte
en 1 M. dikte rondom den Aequator. De py
ramids van Cheops, een der 7 wonderen der
wereld, bestaat uit 2V2 millioen kub. M. steen.
Een vergelijking met deze geeft een begrip
van de ongelooflijke maten van den Chineeschen
muur 300 millioen kub. M. waren noodig voor
den bouw Er zouden dus 120 pyramiden van
Cheops uit gemaakt kunnen worden.
Herodotus, de vader der historie, vertelt, dat
100.000 menschen 30 jaar lang aan de pyramide
van Giseh hebben gebouwd. Bedenkt men,
dat de Groote Muur in 15 jaar is gebouwd, dan
kan men zich een voorst elling vormen van de
menschenmassa's welke deze in harden heeren-
dienet hebben gebouwd. Berekend is dat een
dergeljjk werk op het oogenblik meer dan zes
milliard gulden zou verslinden.
Deze cijfers maken begrijpelijk, dat Luigi
Barzini en vorst Scipione Borghase in hun boek
„Peking—Parijs per auto, een tocht door Azie
en Europa in zestig dagen*' uitroepen „Deze
muur maakt niet den indruk van een werk
van menschenhand, hij is er al te geweldig
voor. Men zou eerder kunnen spreken van
een fantastische bizarre luim der aarde, ont-
sproten uit de werking van onmetelijke, on
bekende natuurkrachten, van de getuigenis
eener scheppende omploeging der aarde."
EEN ZONDERLING GEVAL.
Onder den titelDe moord op het Chineesche
kerkhof, vertelt de Deli Ct. een merkwaardige
geschiedenis. Onlangs was achter het Chineesche
kerkhof te Medan het lijk van een Javaansche
vrouw gevonden. Dit lijk werd herkend als
dat van Sarto een gedroste contractante. Haar
man, Bodjo, had het lijk gezien, en hij had
gezegd, dat het zonder twijfel dat van zijn
vrouw was. Het gezicht, de litteekens op het
lichaam, het ondergoed, alles klopte precies,
Toen was er een assistent van die onderneming
gekomen, en er waren mandoeressen en man-
nelijke en vrouwelijke koelies gekomen, bij
heele troepen als het ware en alien verklaarden,
dat dit lijk zonder twijfel was: dat van Sarto,
korten tijd tevoren gedrost van de onderneming
in gezelschap van drie anderen een vrouw en
twee mannen.
Sarto was dood.
De politie zocht en zochten de vermoe-
delijke dader loog en loog. En men kwam
niet verder. Als die drie andere godrosten nu
maar te vinden waren tenminste 1
En ziet: dezer dagen kreeg de heer Krist,
de chef van de crimineele recherche, bericht
van de administrateur der bewuste onderneming
dat de andere gedroste vrouw was teruggekeerd.
Zjj werd gelijk zich, laat verstaan, met bekwa-
men speed naar Medan gedirigeerd.
De vraag kwam. De onvermijdelijke vraag
„Wat weet jtj van den moord op Sarto, met
wie je op 12 Maart de onderneming hebt ver
laten
AntwoordIk ben wel met Sarto gedrost.
Maar Sarto kan niet dood zijn. Dat is onzin.
Ik heb haar kort geleden nog gezien en ik
weet waar ze woont.
Het gezicht van den heer Krist zal wel om
zoo te zeggen een bonk wantrouwen geweest
zijn, maar enfin, een politieman mag nu een-
maal verklaringen als deze, al schijnen ze nog
zoo dwaas, niet negeeren.
En zoo begaf de heer Krist zich naar Pan-
kalan Brandan waar Sarto zou wonen, bij een
waterdrager, ontslagen politieman. De vrouw
ging ook mee. Bij het bewuste huis aangekomen
bleek dit grondig gegrendeld te zijn. Maar...
men vond kort daarna den man op straat en
vroeg hem waar zijn vrouw was. „Naar den
kampong" gaf hij op. En inderdaad toen men
naar den kampong reed trof men daar de vrouw
van den waterdrager aan. En onmiddellijk
werd de heer Krist getroffen door de over-
bluffende gelijkenis met het gezicht van de
vermoorde vrouw. Een gelijkenis als de twee
spreekwoordelijke druppels water!
Maar ze zei, dat ze geen Sarto heette, maar
Riwoen. Dit was echter niet zoo gek. Gedrosten
stellen wel eens meer geen pry's ophuneigen-
lijken naam
De vrouw met wie zij gedrost zou zyn riep
verheugd„SartoMaar Riwoen zweeg in
alle talen en deed, om het nu eens in rond
Hollandsch te zeggen, alsof haar neus bloedde.
Riwoen werd meegenomen naar de onder
neming waar Sarto gewerkt zou hebben, Een
mandoeres, die juist passeerde toen de auto
stopte, riep (heelemaal weg van verbazing,
want zij was een van de velen, die het lijk
herkend hadden„SartoEn anderen
kwamen er bij en gilden „Sarto I"
Sarto aan het leven wedergegeven
Toen ging men naar de pondok waarin Sarto
gewoond had. Daarbinnen waren vele koelies.
Zij keken naar de vrouw, naar die vrouw daar
Dat wasSartoEn de meesten namen
gillend de vlucht: de doode Sarto was her-
rezen
Toen kwam de ontmoeting met den man.
Beduusd keek hij de vrouw aan, zijn mond
wagenwyd openhangende van verbazing. En
BDat is Sartokwam er moeilijk uit.
Inderdaad. Sarto leefde. Zij bekende nu zelf
dat ze Sarto was. En voor alle zekerheid werden
er proeven genomen. Het resultaat was zoo
positief mogelyk. Zij wist alles. Waar zij met
Bodjo getrouwd was, wanneer ze samen van
Java gekomen waren, en nog heel veel meer.
Twijfel was uitgesloten.
In dit drama speelt dus een dubbelgangster
een rol. De hoofdroln.l.die van de ver
moorde.
Hetzelfde gezicht. Dezelfde litteekens op
dezelfde plaatsen van het lichaam. Hetzelfde
ondergoed nota bene
De heer Krist stelde ons in de gelegenheid
om een paar foto's te zien. Twee lagen er
voor ons, van Sarto dachten we. En we
informeerden„Waar is nu de foto van de
vermoorde vrouw
En wat was het geval? Een foto was van
de vermoorde en de andere van SartoDe
gelijkenis was zoo treffend, dat wy, die toch
al op de hoogte waren van de mystificatie, er
nog in vlogen.
