ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
UPDlS®
B1 o 8414
Maandag 19 Augustus 1929
69" JaargBEg
©a g©©a g@id,«
A80NNEXEHTSPRIJS;
BINNEN LAND.
FEUILLETOS,
BUITENLAND.
smaakt als room
ae-
onzin
FER NEUZENSCHE COURANT
Binnen Ter Neuzen f 1.40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jasr
Voor Belgie en Amerika f 2.25, overige landen 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland aileen bij vooruitbetaling.
Dit blad verschifnt iederen Maandag-, Woensdag- en Vrifdagavond.
DE STAKING TE Z A AND AM DUURT
VOORT.
De besprekingen van de vertegenwoordigers
der werkgevers en werknemers over de op-
lossing van het geschil in het Zaansche hout-
bedrijf, die Woensdag geschorst waren, zijn
Vrrjdag te Amsterdam voortgezet. Zij hebben
niet tot overeenstemming geleid. De werk
gevers hebben tusschen de besprekingen een
algemeene ledenvergadering gehouden en hun
standpunt ten opzichte van de gevoerde on-
derhandelingen bepaald. De besturen der ar-
beidersorganisaties zullen in het begin van
deze week in de leden vergaderingen ver-
slag over deze besprekingen uitbrengen.
RADIO VOOR DE ZIEKEN.
Als het eenige voordeel der radio was, dat
zij tn staat is het lot der zieken te verlichten,
had zij naar uestaansrecht reeds ten over-
vloede bewezen. ilet aantai ziekenhuizen,
waar een radio-mstaiiatie is aangeiega, neemt
dan ook steeds toe.
Has heett de Nederlandsche Seintoestellen
Fabriek, N. iS. F. Radio, te Hiiversum, weer
oparauht gekregen, het Aigemeen Ziekenhuis
te Heerenveen van radio te voorzien. In de ver-
schmende zalen zullen te zamen bo „geluid-
punten", namelijk voor 67 hoofdteiefoons en
19 iuidsprekers, worden aangebracht.
Hiei bij is ook voor het verplegend- en dienst-
personeei gezorgd, terwijl tevens de directie
en de geneesheer op hun kamers kuxuien hoo-
ren, weik programma den patienten en pa-
tientjes geboden wordt.
MINISTER REYMER EN JHR ROeLL
BIJ DE N. S. F.
rijdagmidaag hebben Z. Exc. Mr. P. J.
Reymer, de meuwe Minister van Waterstaat,
en dnr. Dr. a. Koeii, commissaris ,der K.onm-
gm in de provincie Noord-Holland, een bezoek
georacht aan de Nederianasche Seintoestellen
Fabriek (lN. S. F. Radio J te Hiiversum. Nadat
de bezoekers door de directie en eenige afdee-
lingchefs waren verwelkomd, begaf men zich
naar een der Directiekamers waar de thee
werd genuttigd en reeds een schets werd gege-
ven van den gang van zaken en den groei
van het bedrjjf.
Om deze duidelijk in werkelijkheid aan te
toonen, leidde men den Minister en Jhr. Roell
door de meest uiteenioopende afdeelingen,
waarvan er eenige karakteristiek verschjjn-
sel van gestadige uitbreiding op provisori-
scbe wijze waren ondergebracht.
De bezoekers kregen ook gelegenheid de
wyde montageruimte te overzien, waar hon-
derden arbeiders en arbeidsters aan het werk
waren. Het machine-park, waar zelfs de
klemste schroefjes worden vervaardigd, bleek
eveneens menig interessant gedeelte te bevat-
ten.
Bijzondere belangstelling ondervonden ook de
demonstraties met zend- en ontvanginstalla-
ties. In de „zenderhal" zag men een grooten
voor Indie bestemden kortegolf-zender in
proefbedrijf en werden ook andere zender-
typen in werking gesteld. Men deed echter
de werking niet alleen zien, doch ook hooren:
de volzinnen, die men b.v. met een installatie,
welke voor een torpedojager was gemaakt, den
aether inzond, werden weer duidelijk met een
luidspreker weergegeven.
Verder werden eenige nog in bewerking zijn-
de apparaten gedemonstreerd. Door den rond-
Uit het Engelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
47) Vervolg.
Met een geeuw stond Bliss op, om zich
wat uit te reikken. Daarna stapte hij uit,
sloeg den motor aan en ging weer op zijn
plaats zitten. iMaar toen, met zijn hand al
op den versnellingshandel en zijn voet op
het debrayage-ipedaal, kwam plotseling
een gedachte bij hem op. Gesteld:, dat deze
man eens niet te vertrouwen was? Maar
met een ..dwaasheid" school hij deze ge
dachte terzijde. Doch toen hij weg wilde
rijden en toevallig opkeek om zijn nieu-
wen bekende goedennacht te wenschen,
werd al zijn wantrouwen door de zonder-
linge gelaatsuitdrukking van den man,
weer opgewekt. 't Was, alsof die kleine,
ongunsti.qe oogen nu dichter bij elkaar
stonden dan eerst. Met dien grijns om den
mond, waardoor twee rijen vuilgele, hier
en daar afgebrokkelde, tanden zichbaar
werden, had hij het uiterlijk van een ech-
ten boef, die inwendig stond te genieten
door het onverhoopte gelukken van een
of ander boos opzet. Gedurende een paar
oogenblikken bleef Bliss, die nu plotseling
volkomen wakker was, onbewegelijk op
zijn plaats zitten, toen liet hij zijn frictie
inkomen.
Goedennacht", zeide hij.
..Goedennacht", antwoordde de man.
,,Onthoud het goed, de Bull's Head" in
Crawley".
Gedurende een minuut of vijf volgde
Bliss den rechten weg, welke over het pla
teau liep. Daarna keerde hij om en reed
zoo zacht mogelijk terug, totdat hij weer
op de plek stond, waar zijn metgezellin
hem het laatst gezien had. Daar gekomen.
gang kreeg men een beeld zoowel van den
bouw van zend-installaties voor schepen enz.
als van dien der omroep ontvangtoestellen.
TRAGE HOUTLOSSING IN ANTWERPEN.
De Baltic and International Maritime Con
ference wijst in haar circulaire op de trage
lossing van hout in de haven van Antwerpen:
Een scbip dat op Zaterdag 13 Juli aan-
kwam, kon niet voor Dinsdag 16 Juli met los-
sen beginnen en was niet v66r 25 d.a.v. ledig.
De eerste losplaats kon niet worden gebruikt,
daar de rails op de kade over een lengte van
2 a 300 meter was opengebroken, hetgeen
niet ter kennis was gebracht aan den haven-
meester. De tweede aangewezen plaats was
niet geschikt, de kade lag vol hout, dat nog
niet was geexpedieerd.
Een ander schip loste niet meer dan 40
standaard per dag, niettegenstaande uit vier
luiken kon worden gewerkt.
Om tijdverlies te bekomen moest de reeder
den stevedore frs. 2400 betalen voor geschik-
te arbeiders te kimnen krijgen.
Een ander schip kwam Maandag 22 Juli
aan met 562 standaard hout. Er was echter
geen losplaats beschikbaar v66r Vrijdag, ter
wijl nog een dag verloren ging wegens gebrek
aan havenarbeiders.
HET INCIDENT OP HET GRAF VAN DEN
ONBEKENDEN SOLDAAT.
De correspondent van de N. R. Crt. te Brus-
sel meldt:
Uit het onderzoek, naar aanleiding van het
bekende incident op het graf van den Belgi-
schen onbekenden soldaat ingesteld, is ge-
bleken, dat, blijkens een verklaring van den
bewaker van het graf, een oorlogsinvalide,
sedert den wapenstilstand, reeds vijfmaal een
dergelijk feit is gebeurd. Ook v66r den oor-
log blrjken bezoekers van de Congreszuil, aan
den voet waarvan het graf zich thans be-
vindt, herhaaldelijk gelijksoortige daden te
hebben gepleegd, wat trouwens ook door de
bewakers van den koepeltoren van het Justi-
tiepaleis meer dan eens is geconstateerd.
Vaak lieten beklimmers van de Congreszuil
ledige lucifers- en sigarettendoosjes en andere
voorwerpen op het graf vallen en meer dan
eens reeds werd er aan gedacht den toegang
tot de zuil te verbieden en de liefhebbers van
panoramische gezichten naar de Triomfpoort
van het Cinquantenairepaleis te verwijzen.
EEN GROOTE KRANS NEERGELEGD.
Op het graf van den Onbekenden Soldaat
te Brussel is een groote krans neergelegd,
versierd met de Nederlandsche kleuren. Op
het lint stond in het Nedertandsch en
Fransch: ,,Een naamlooze Hollander aan den
onbekenden soldaat".
HET ENGELSCHE STANDPUNT.
Het plan-Young is, schrijft de N. R. Crt.,
niet onder een gimstig gestemte geboren.
Het heeft namelijk het levenslioht gezien
juist bij de kentering van het regeeringsgetij
in Engeland. Tijdens de algemeene verkie-
zingen daar te lande was er de laatste hand
aan gelegd en twee dagen voordat het kabi-
doofde hij zijn lampen, stapte uit de auto
en ging naar het hek, dat hij heel zacht
opende. Aan den anderen leant bevond
zich een grintpad, dat voorzoover hij zien
kon aan weerszijden door den grasrand
afgesloten was. Heel voorzichtig, op een
grasrand loopend, bereikte hij het huis,
dat op een vijftig meter afstand van den
weg stond. Het was een laag, pretentie-
loos gebouw, met aan den achterkant een
lange reeks bijgebouwen, waarvan de be-
stemming Bliss niet recht duidelijk was.
Van het heele huis was alleen een van de
benedenramen verlicht, daarom besloot
Bliss, om eerst maar eens daar een kijkje
te gaan nemen. Toen hij dichter bij kwam
zag hij, dat er zich drie personen in de ka-
mer bevonden. Het raam was geheel on-
bedekt, het had noch gordijnen, noch ja-
louzieen. Voor het eerst viel het hem op
dat het geheele huis een vervallen, ja
eigenlijk een verlaten aanzien had. Voor
zichtig stak hij het welig met onkruid be-
groeide voorplein over, stapte in een van
de vele verwaarloosde bloembedden en
keek, verscholen achter een paar hees-
ters, de kamer binnen. Midden op het
haardkleedije, met haar eene hand steu-
nend op den schoorsteenmantel, stond de
jonge vrouw. Tegenover haar stond de
man, die hem het glas whisky-soda had
gebracht; met een loerende uitdrukking
op zijn ongunstig qezicht stond hij te luis-
teren naar wat ze zeide. lets ter zijde, in
een van de gemakkelijke stoelen, zat een
jonge man. Ondanks zijn eenigszins ver-
loopen uiterlijk en den slappen, lusteloo-
zen trek om zijn mond. was de gelijkenis
met het jonge meisje duidelijk te zien. Op
dat oogenblik hief de jonge man in den
gemakkelijken stoel het hoofd op en be-
gon te spreken. Tot zijn groote verwon-
dering bemerkte Bliss, dat hij woord voor
woord verstaan kon. Meteen drong de
oorzaak daarvan tot hem door, hij keek
omhoog en zag dat het raam aan den bo-
venkant geopend was.
„Ik zou wel eens willen weten, wat je
hier eigenlijk komt doen, Kate?" zeide de
jonge man op een knorrigen toon. Eerst
ga je weg, zonder eenig excuus, zonder
een behoorlijike reden..."
,,Neen, dat is niet juist", onderbrak het
net-MacDonald aan het roer kwam werd het
gepubiiceerd.
Dat verklaart waarom uit Londen niet aan-
stonds met klem tegen enkele onderdeelen
van het plan, waardoor het Engelsche volk
zich benadeeld acht, is opgekomen. Niette-
min en dit mag wel eens worden gerele-
veerd omdat het anders licht in het vergeet-
boek zou raken heeft de Engelsche gedele-
geerde Sir Josiah Stamp ter Parijsche con-
ferentie reeds met alien nadruk gewaar-
schuwd tegen de nieuwe schaal van verdee-
ling der annuiteiten onder de staten-schuld-
eischers en gewaarschuwd, dat deze afwrjking
van de percentages, te Spa vastgesteld, voor
Engeland onaannemelijk was. Dat de Engel
sche deskundigen ten slotte toch him stem
hebben gegeven aan het plan-Young, is
slechts te danken asm het feit, dat de nieuwe
verdeelingsschaal geen onderdeel vormt van
het door de deskundigen zelf als ondeelbaar
geheel gekenschetste plan, doch er als .an
nex" (de zevende) aan is toegevoegd. Dit
geeft aan de nieuwe schaal het karakter van
een aanbeveling en in de annex is zij als zoo-
danig ook uitdrukkelijk vermeld.
Het gaat mitsdien niet aan, de bezwaren
die Snowden in Den Haag tegen deze schaal
heeft ontwikkeld, voor te stellen als een po-
ging om het plan-Young te torpedeeren. En
geland daar valt niet aan te tomen
komt bij de voorgestelde verdeeling te kort
en als het daarin niet wenscht te berusten,
dan heeft het zakelijk gelijk. Een andere
vraag is of Snowden den gelukkigsten vorm
heeft gekozen om dit onder woorden te bren-
gen. Zijn houding wordt bits genoemd en een
bitse toon werd de laatste jaren op intema-
tionale conferenties zelden of niet meer ge-
hoord. Ontstemming daarover kan echter
geen reden zijn een overigens rechtmatigen
eisch van de hand te wijzen.
Enkele buitenlandsche bladen, welke Snow
den voorstellen als een Shylock, die staat op
z'n voile pond vleesch en desnoods de confe-
rentie wil laten mislukken als hij het niet
krijgt, vergeten dat him eigen landen het be-
drag waarover zij zoo geringschattend spre
ken, Engeland toch maar willen onthouden.
Als hun geringschatting gemeend was zou-
den zij gereedelijk over de brug kunnen
komen. Inderdaad is de som waarover het
geschil loopt (45 millioen mark per jaar), in
verhouding tot de belangen die betrokken
zijn bij de aanvaarding van het pi an-Young
en de ontspanning die zij in den intematio-
nalen politieken toestand zou brengen, on-
aanzienlijk. Maar men kan er toch in komen,
dat Engeland, na zijn schuldenaren vrijwillig
zooveel te hebben kwijtgescholden, nu niet
meer tot verdere generositeit wil worden ge-
dwongen. In dit opzicht vertolkt Snowden
stellig de gezindheid van vrijwel het geheele
Engelsche volk en daarom lijkt ons de ver-
wachting van een Fransch blad, dat Mac-
Donald straks, bij afwezigheid van zijn mi
nister van financien, te Gen&ve toeschiete-
lijker zou wezen, ongegrond. Met uitstel is
het Engelsche standpunt niet te wijzigen.
Twijfelachtig is nog, of de nieuwe voorstel
len, die de delegaties van Frankrijk, Italie,
Belgie en Japan aan Snowden hebben over-
handigd, genade in de oogen der Engelsche
regeering zullen vinden. Behalve de conces-
sies die Engeland reeds ter zake van de leve-
ringen in natura zijn toegezegd, bevatten zij
drie compensaties, die naar de schatting van
de voorstellers de Engelsche eischen voor 70
h 80 percent zouden bevredigen. De eerste
meisje hem, „ik had reden qenoeg. Ik ben
weggegaan omdat ik je compagnon, Sam
Brownley, niet uit kan staan. Daarin
moeten we elkaar nu even goed begrij-
pen. Je weet heel goed, dat vader met het
trainen van paarden naam had gemaakt,
dat hij overal even goed bekend stond.
En toen jij hem opvolgde, Jack, had je ge-
makkelijk dien goeden naam kunnen be-
houden, als je eerlijk gebleven was."
,,En wie durft te zeggen, dat ik niet eer
lijk ben?" vroeg de jonge man.
,,Dat durf ik te zeggen", zeide het jon
ge meisje. ,,Als je eerlijk had willen blij-
ven, had je nooit zoo iemand als compag
non genomen."
Meteen keerde ze den anderen man, die
in een vloed van teqenwerpingen uitge-
barsten was, den rug toe.
Driftig sprong haar broer uit zijn leu-
ningstoel op.
,jHoor eens even, Kate", zeide hij ver-
onitwaardigd, ,,het spijt me, dat Brownley
en jij niet samen kunnen opschieten, maar
ten slotte is de keuze- van een compagnon
toch iets, dat mij alleen aangeet. En je
zou me een groot plezier doen, als je me
wou vertellen, wat je hier in het holle van
den nacht komt uitvoeren. Klets nu niet
langer maar vertel kort en goed, wat je
eigenlijk wil."
,,Ik wil weten", zeide ze rustig, „waar-
om je morgen Mr. Pontifex voor de New
market Cup laat loopen en waarom jullie
beiden meer geld op hem hebt gezet, dan
jullie ooit in je leven bij elkaar gezien
hebt."
Gedurende een paar oogenblikken
heerschte er stilzwijgen, toen vie! Brown
ley ruw uit:
,,Waar hebt u dat prachtverhaal
hoord? Ik wil weten, wie u dien
wijsgemaakt heeft."
,;Dat raakt de zaak niet", antwoordde
het meisje, ,,Ik voor mij weet, en uit de
beste bronnen, dat je zooveel als je maar
durfde op de gewone manier op het paard
gezet hebt en dat er onder elkaar nog
van heel andere weddenschappen sprake
is. 't Gaat hier om sommen, die bespotte-
lijk hoog zijn en dat nog wel in dit geval,
nu iedereen, die eenigszins verstand van
rennen heeft, op zijn vingers kan natel-
betreft het saldo der liquidatie van de goede-
ren der onderdanen van de staten, waarmee
Engeland in oorlog is geweest. Dit saldo
heeft Engeland niet aan de gemeenschappe-
lijke kas der Geallieerden afgedragen, gelijk
het naar de voorstellers betoogen, had moe
ten doen. Engeland zou dit saldo, geschat op
1 milliard mark, dan mogen behouden.
Ten tweede zou het belangrijke baten kun
nen krijgen uit het saldo, dat in den over-
gangstijd na de bekrachtiging van hef plan-
Young overblijft van de opbrengst der rege-
ling-Dawes. Dit bedrag wordt op 300 mil
lioen mark geschat.
Ten derde zouden, in den vorm van annui
teiten, voor Engeland worden gereserveerd de
gelden die beschikbaar komen door de gelei-
delijke aflossing der Dawes-leening, welke af-
lossing geschiedt uit het onbeschermde deel
van de Duitsche schadevergoeding.
Dat er van Engelsche zijde kritiek op deze
voorstellen zal loskomen, staat wel vast. De
eerstgenoemde compensatie toch wil Enge
land betalen met geld dat het al heeft, de
tweede heeft betrekking op gelden, waarop
ook Duitschland aanspraak maakt en de der
de krijgt pas noemenswaarde beteekenis als
de aflossing van de leening-Dawes enkele
jaren gaande Is.
Niettemin is het een gunstig teeken, dat
Snowden heeft verklaard de voorstellen sfuk
voor stuk te zullen beanitwoorden. Van een
abrupt afbreken der conferentie is dus geen
sprake en men mag hoopen, dat alsnog een
grondslag voor verdere onderhandelingen te
vinden zal zjjn.
TER NEUZEN, 19 Aug. 1929.
IJSCLUB TER NEUZEN.
Hedenmorgen 9 uur kwamen op het lage
terrein ten Zuiden van den toegangsweg
i naar de nieuwe sluis bijeen het voorloopig be-
stuur der ,,IJsclub Ter Neuzen" ben evens de
burgemeester, den heer J. Huizinga, den
technisch opzichter van 's Rijkswaterstaat,
den heer Benard, en een aantai belangstellen-
den waaronder zoowel de jeugd als de ouderen
van dagen vertegenwoordigd waren, terwijl er
voorts aanwezig waren de werklieden, die
heden een aanvang zouden maken met het
werk voor het aanleggen van het terrein voor
de ijsbaan.
De voorzitter van het voorloopig bestuur,
de heer Priems, heette alien, die hier op dezen
i zomerschen morgen waren saamgekomen, om
van hunne belangstelling te doen blijken in
het werk, dat hier zou worden aangevangen,
j hartelijk welkom. Hij schetste de feiten en
omstandigheden, die daartoe aanleiding heb-
i ben gegeven. De vorst in het afgeloopen
voorjaar, bracht het vraagstuk naar voren,
j om Ter Neuzen weer te voorzien van een ge-
legenheid waar men, bij vriezend weer, de ijs-
sport zou kimnen beoefenen op een veilige
i ijsbaan. Bij de eerste daartoe gehouden ver-
gadering van ingezetenen bleek daarvoor
i groote belangstelling en is het in die vergade-
j ring benoemde voorloopig bestuur aan het
werk gegaan.
De eerste zorgen zijn gewijd geweest aan
het organiseeren van het ijsvermaak op den
middenkanaalarm, en vervolgens naar het
verkrijgen van een voor het maken eener ijs
baan geschikt terrein. Dit werd gevonden
ter plaatse waar men zich thans bevond. Het
len, dat het paard niet de minste kans
heeft."
„En om zoo iets te vragen, ben je in
het holle van den nacht hiernaartoe geko
men vroeg haar broer met geveinsde
verbazing. „Wel, 't antwoord laat zich
hooren. 't is jouw geld niet en 't is jou
zaak niet."
,,In elk geval is 't mijn zaak wel", hield
het meisje vol, „of jij eerlijk handelt of
niet, Jack, en nu is er in de laatste dagen
een gedachte bij me opgekomen, die ik.
't koste wat het wil, moet zien kwijt te
raken. En ik ben niet alleen hier naar
toe gekomen om antwoord op mijn vraag
te krijgen, maar ik sta erop om Mir. Pon
tifex te zien."
,,Wat bezielt je, om plotseling dat paard
te willen zien?" vroeg de jonge man haas-
tifl-
,,Dat gaat jou nu weer niets aan. Maar
ik ben niet van plan hier vandaan te .gaan
voordat ik het dier gezien heb, dus hoe
eerder je me er naar toe brengt, hoe
beter."
iDe twee mannen keken elkaar even
aan.
„Als je daar zoo je hart op gezet hebt,
dan doe je het beste om vannacht maar
hier te blijven, dan kan je morgenochtend
vroeg naar de stallen gaan", stelde haar
broer voor.
jDank je wel," antwoordde ze, „voor
niets ter wereld zou ik een nacht onder
dit dak willen doorbrengen. Je bent zeker
vergeten waarom ik hier vandaan gegaan
ben".
Bij deze woorden keek ze veelbeteeke-
nend den kant van Brownley op, die spot-
tend begon te lachen.
,,Ik ben niet van plan onhebbelijk tegen
je te ziin Jack", ging het meisje voort. ,,Ik
wil er in elk geval aan denken dat je mijn
broer bent, ofschoon jij 't zoo nu en dan
schijnt te vergeten, want anders zou je
niet toestaan, dat dieellendelinq mij
beleedigde. Maar dat komt er nu alles
niet op aan, de vraag is, wil je me Mr.
Pontifex laten zien of niet?"
Met een onwilligen trek op zijn gezicht
stondi de jonge man op. Hij ging naar
Brownley toe en vroeg hem fluisterend
iets, terwijl het meisje dat de zaak niet
INGEZONDEN MEDEDEELINGE>
is thans door den Staat ter beschikking van
de vereeniging gesteld. Inmiddels is ook een
beroep gedaan op de ingezetenen, om voor dit
inderdaad belangrijk werk de noodige gelden
bijeen te brengen. Het resuitaat daarvan is,
dat aan het voorloopig bestuur een bedrag is
toegezegd, dat voldoen.de kan worden geacht
voor het verkrijgen van het noodzakelrjke, om
bij vriezend weer over een ijsbaan te kunnen
beschikken. Maar om ten slotte ook het
wensehelijke te kunnen aanbrengen, zullen de
gelden nog wat ruimer moeten vloeien. Spre-
ker verwachtte evenwel, dat, nu het werk uit
de binnenkamer naar buiten is getreden, nu
men er meer van bemerken zal dan hetgeen
tot nu toe in de .communique's uit de con
ferenties" in de Ter Neuzensche Courant
bleek, ingezetenen die tot nu toe van verre
bleven staan aandrang zullen gevoelen om
mee het werk der vereeniging te steunen, en
in alle geval vertrouwt het bestuur, dat Ter
Neuzensch ingezetenen door samen werking
het aangevangen werk ook volledig zullen
voltooien. In afwijking met het eerste voor-
nemen, werd besloten het werk in eigen be-
heer uit te voeren. Bij een werk als dit, doen
zich bij aanbesteding, verschillende eigenaar-
dige bezwaren voor, en nu het voorloopig be
stuur bleek, dat enkele leden uit zijn midden
hun technische kennis belangeloos ter be
schikking der vereeniging wilden stellen, zoo
wel voor de technische voorhereiding als voor
de uitvoering van het werk hetgeen ook
een groot financieel voordeel voor haar be-
teekent - werd tot deze wijze van uitvoering
besloten.
In verband met de beteekenis van het werk
meende het voorloopig bestuur dit met een
eenvoudige plechtigheid te moeten aanvangen.
Eh aangezien de uitnoodiging om op te treden
als voorzitter der voorloopige commissie, thans
voorloopig bestuur, is uitgegaan van den bur
gemeester dezer gemeente, noodigt hij dezen
uit de eerste spade in den grond te willen
steken.
De burgemeester, de heer Huizinga, ver-
klaarde met genoegen aan dit verzoek te wil
len voldoen. Hij bracht nog in herinnering de
geschiedenis der vroegere ijsbaan, van beschei-
den afmetingen, maar die toch aan velen genot
heeft verschaft en aan de ouders van kinderen
een gevoel van veiligheid. Toen het bestuur der
oude ijsclub niet meer kon doorwerken, omdat
haar het terrein werd ontnomen, ontstond een
leemte. Hij acht zich daarom als hoofd der ge
meente gelukkig, dat de omstandigheden er toe
hebben geleid dat dit werk weer opnieuw is
opgevat en hier door de algemeene samenwer-
king der ingezetenen, alzoo uit particulier
initiatief, zal kunnen worden beschikt over een
terrein van respectabele afmetingen, waardoor
men bij vriezend weer zal kunnen beschikken
over een ijsbaan die verschillende grootere ste-
den in Nederland ons zullen benijden. Dit is
nu een werk waaraan door alien, afgezien van
scheen te vertrouwen, al hun bewegingen
oplettend volgde. Even daarna ging
Brownley de ikamer uit. Voorzichtig liep
Bliss terug naar een gedeelte van den tuin
waar de donkere schaduw hem volkomen
verborg. /Klaarblijkelijk was er iets niet in
orde. Het meisje had heel duidelijk ge-
zegd, dat ze er niet over dacht, om den
nacht over te blijven en toch had ze hem
laten weten, dat hij, zonder haar, door
moest rijden naar Crawley. Terwijl hij
nog stond te aarzelen, zag hij ze met
z'n drieen een kleine zijdeur uitkomen,
het grasveld oversteken en door een hek
naar de binnenplaats gaan, waar de stal
len op uit kwamen. Bijna onmiddellijk
daarna zag hij het schijnsel van een elec-
trische 2«ik'lantaarn. Hij blc©f staan ©n
wachtte. Ze gingen een van de stallen
binnen en bleven er ongeveer twintig mi-
nuten. Na verloop van dien tijd kwamen
ze nahr buiten en gingen op hun teruq-
tocht vlak langs het boschje heen, waar-
achter hij zich verscholen had.
..Groote God, kerel", hoorde hij de
schorre stem van Brownley zeggen, ,,maak
toch dat dat canaille den mond houdt. Als
iemand haar hoort, dan zijn we gerui-
neerd".
,,Ja, dat zal je zeker zijn", antwoordde
het meisje cordaat, ,,als je probeert hier-
mee door te gaan."
,,Wees toch niet zoo stom," zeide haar
broer. ,,Weet je wel, dat jij de eenige
bent, die met zekerheid zou kunnen zeg
gen, dat het paard, dat we zoo juist heb
ben gezien, niet Mr. Pontifex is. Iedereen
denkt dat Prins George doodgeschoten is.
We hebben het hier in tegenwoordigheid
van een veearts laten doen er er heeft een
heel relaas van in de kranten gestaan.
Weet je wel, dat noch de veearts, noch
de staljongen de twee paarden uit elkaar
wisten te houden en ze waren precies
even oud ook, 't scheelde geen week.
Wees toch niet zoo'n uilskuiken, Kate,
t Is voor ons een kwestie van een diertig
duizend pond. Ik zal je eens wat zeggen,
ik zal jou er vijf duizend van geven, als
je je mond houdt."
(Wordt vervolgd.)
