v.ROSSEM'* ZEEPAARD I5cr.
rsrrsa:
GEHEIGDE BIRIGHTXV.
i
I Ti a E Z 0 N 1) EN HEDEDEELIN
ONTPLOFING AAN BOORD VAN EEN
RACEBOOT.
ONGELUK OP DE KERMIS TE ERFURT.
KETELONTPLOFFING OP EEN
TORPEDOJAGER.
AANVAL OP EEN STADHUIS MET
TRAANGAS AFGEWEERD.
d'n diepen duister op tintelende sterrekens
heel veraf. Ze braandden as mee aangst,
verlegen as ize waren mee d'r pertale lichtjes
in d'n nachtelijke donkerte te dringen. Olleen
't rooie vlammeke van de gouwen Godslaamp
hong stil en rustig en verschoot z'n straaltjes
lijk 'nen karbonkel.
Effetjes kleerde-n-et.
Heel effetjes spooten er deur de ramen
bussels van zuiver licht; de kleuren van 't
diepste blaauw van zware, afhangende maan-
tels van heiligen op 't glas 't gloeiend rood
en 't zuutste geel da sting ineens in laaienden
braand en 't was in de kerk of 'r 'nen zwaren
mist optrok, zoo kleerde ze. Maar 't was
maar effetjes, amico. Kad sjuust m'nen duim
in m'nen boek geleed om er efkens van te ge-
nieten of weer betrok de locht, bluschten de
schoone kleuren en graauw en loodgrijs was
alles wa ge zag.
En toen me d'r uitsleften, toen zag ik deur
't groot gebogen licbtgat van de open-
gedraaide kerkdeuren al da-d-et mis was.
't Motte.
En de boomen zwiepten en slierden d'r
druppels in groote bogen weg.
,,Me staan d'r vandaag weer geef op, Dre",
zee d'n Blaauwe, die achter mijn aankwam.
„Wa ge geef noemt, Tiest", flusterde-n-ik,
,,'t is verdraaid de moeite nie weerd, om
zo'nen Zondag uit oew bed te komen".
„Goei weer om te proppen," vond de Tiest.
En da von ik ok!
'k Ben naar huis gegaan deur 't belabberd-
ste najaarsweer da g'oew veur kunt stellen.
De weg lag bezaaid mee duzenden dorre
blaaikes, die van de boomen snieuwden en in
de plaskes terechte kwamen of d'n weg op-
slierden mee slissend lawijd.
De takken bogen van 't nat zwaar omlaag
en de weg lag vol van dooie stukskes twijg
die afgerukt daar neerlaggen as ermoeiige
botjes en beentjes van 'n gebrajen kemijntje.
'k Wier nat tot op m'n vel en de slek spatte
tot m'n knieen op m'n Zondaagsche broek.
Gin pepke kos ik rooken onderwege en toen
'k thuiskwam liep de rengelton over.
Maar in huis was 't fijn, amico.
De koffie sting te trekken op de platte
buis en heel d'n huis hong vol van d'n geur.
De eiers mee 't spek laggen al te sissen in de
koekepan en Trui sting 'nen mik aan lange
reepen te snijen of z'aan 't slachten was.
„Karjuu, Trui", zee ik, „gij ben vandaag
m'nen eersten zonnestraal; kom ier, da'k oew
's pak!" en meteen, amico, kletste-n-k op 'r
aohter-komfoor da-d-et allemaal bibberde.
„Ge zij-d'nen zotterik, gift de koffiepot maar
aan, dan za'k gaauw 'nen steuvigen bak in-
schenken, want ge zie zoo nat as 'n verdron-
ken kat", ginnegapte Trui.
Ja amico, as 't buiten nie dugt, dan is 't,
veral zoo 's Zondagsmergens ,'n fiest om 'nen
goelen thuis t'hemmen mee 'n zurgzaam wijf
d'rin!
De rengel sloeg steeds fijntjes nog teugen
de ramen. Hopte-n-op tot kleine rivierkes en
stroomde dan zig-zagskes van 't glas af op
de houteren regeltjes, lekte daar weer af op
d'n durpel en kletste dan in droppels as dui-
veneiers zoo groot op de klinkers veur 't huis
die roodglommen of ze net geschuurd waren.
Kad weer vree mee heel de wereld. Alles
glom in huis op z'n Zondags, de plevuizen
laggen bestrooid mee sierlijke zaand-figuur-
kes, ('s Zaterdags worren ze geschuurd en
's Zondags sprenkelt Trui d'r nat-wit zaand op
in alderhaande bochten en krullen), en 't ont-
brjt da smokte of 't fiest was. Versche eiers
van oew eigen kiepen, 'n paar geve reepen
spek van oew eigen verken, koffie die ge
snijen kunt en 'n bordeke kruidoorns uit d'n
hof, ollee jonk, da lust 'nen koning nog
wel as ie 's Zondags uit z'nen bed is ge-
stapt. Wa gij
„En t6ch," zee Trui na d'n eten, toen ze
d'ren bak koffie mee kleine teugkes uitslurp-
te en meteen naar de locht keek, „en tdch,
Dr6, duurt 't nie laank meer. D'r is trek in
de locht. De vulligheid waaijt uit mekaar en
de wind sukkelt uit z'nen hoek. Me krijgen
beter weer," en ernstig as ze mee zukke din-
gen is, fronste ze d'r anderhaalf haar da bij
heur d'r wenkbraauwen veurstelt en slurpte
toen weer deur in stil genot van d'ren steu
vigen bak. ,,'k Geleuf da ge'm aan 't goei
end vast het, Trui," antwoorde-n-ik en ver
draaid, amico, 't gong opkleeren en nouw
vandaag, zomer man, volop! De locht is
zoo blaauw as op 'n gekleurde aanzichtskaart
en de zon deurwermt alles wa leeft. Gin
wolkske van 'n vliegenschitje groot valt er te
bespeuren en 'k gaf 'n verken kedoow as 't
zoo nouw 'n week of drie bleef. Want wa
drogte kunnen me velen op d'n oogenblik,
amico.
't Gewas ee wermte noodig, nouw 't een-
maal voldragen is, net zoogoed as 'n bore-
lingske. 't Mot nouw gedijen en wassen van
de zonnebroeiing. D'n erpel met drogen veur
d'n kuil. Want as ze over 'n maand nat d'n
kuil inmotten, dan is 't mis. Dan loop en ze
teveul uit, dan gaan de krachten en 't voed-
sel teveul d'r af en worren ze buikzuut. Zoo
is't ok mee de peeen. Wermte en drogte mot
't gewas emmen. Mee de kroten, d'n blom-
kool, affijn mee alles.
Nouw motte nie denken: 'nen boer lee
nouw altij te murmereeren, lest moes d'n Dr<5
nat en nouw mot ie weer drogte emmen!
Waant wezenlijk waar amico, da-d-is ok zoo.
As ge dorst zou emmen, veul dorst, en ge
zouw zeggen,,'k zou de zee wel uit kunnen
slurpen", as 'k oew dan nog maar 'n kuip
gaf, dan zoude na drie pin ten al klagen: te
veul, te veul, gif me wa-d-aanders, waant
m'nen buik koert." Dan zouw 't van mijnen
kaant vuil zijn om te zeggen: ..gy moes
water emmen en nouw zulde drinken!"
Da'k daar zoo efkens bij stil blijf staan, da
zit 'm nouw daarin, da'k lest 'n stukske las
van 'nen verpachter, die schreef, as dat de
boeren zoo makkelijk klagen. Da-d-et nooit
naar d'ren zin is. Eneerlijk is eerlijk,
zekers, 't is heel veul waar asdat de boeren
nogal 's veul leggen te zaniken. Zekers!
Maar ge mot ok nie vergeten, asda-z n
bottrammeke van 't weer afhangt. En as ge
nouw nagaat da-d-ons kliemaat zoo wispel-
turig is as 'n verwende bakvischfeeks; dat de
stadsche menschen in deuzen tijd b.v. weken
d'r hoofd breken over't weer om mee vakaam-
sie te gaanas ge nouw begrept, dat die
zurgen toch olleen maar 'n aangheidje be-
treffen, ollee, wa dan te leggen konkelefoezen
teugen d'n boer, die er van eten, van bestaan
mot!
Ge moes's weten wa-d-ik mee m'nen gruun-
tenwagel in de stad allemaal aan mot heuren
van m'n klaanten in deus weken. Deur aan
deur mot ik bij m'n gruunten ok nog weer-
veurspellingem leveren, mee 't oog op de
vakaansies van m'n klaanten.
„Ze durven werendig nog te klagen as d'n
oogst te goed is," he'k wel 's geheurd van
'nen verbaasden stadsmensch.
Da lijk gek, ja maar 'nen vakaansie-
ganger die twee a drie weken onder 'n hitte
van 'n negentig graden lee te apegapen in
z'n lozjement of pansjon, zoo eene klaag-d-
evengoed over 't teveul van 't goeie.
As ge, zooas wij van 't jaar mee de rooie
en witte beezien nog gineens de kosten van
d'n pluk kunt goedmaken omdat er zoo
schrikkelijk veul van da goed is, ollee is 't
dan 'n wonder, dat er boeren zijn die zeggen
dat er beter wa minder beezien zijn konnen?
Da's toch zoo vrimd nie, amico?
Zekers, veur 'nen stadschen mensch is 't
heel plezaant as ie veur weinig centen z'n
eigen onderstenboven kan schraansen aan
ons vruchten, maar wij worren daar nie veul
beter van. Kek's, ge mot me goed verstaan:
ik zie m'n bessenstruiken liever zoo volhangen
da z'r van neerbuigen, dan dat er niks aan-
ders aanzit as ennigte verschrommelde en
snerterige bollekes. 'k Zie veul liever de tros-
sen zoo vol hangen van berstend-rooie,
gloeiend-deurschijnende beezien zoo groot as
knikkers da-d-et water in oewen mond komt
F.F.N JUFFROUW DIE „VOOR UIT"
WILDE.
Het Hbl. schrijft:
Het is ongeveer vijf uur in den namiddag.
In de hal van het Centraal Station verdringt
zich een menigte reizigers. De controleurs
habben het druk en wij passeeren voetje voor
voetje de conjtrole-plaats. Doch wat is dat
In de deuropendng, die toegang geeft tot de
stat'onsgangen staat een kluwen menschen.
Het middelpunt vormt een mj-bejaarde bur-
gerjuffrouw, gewapend met een tweetal hand-
koffers. Ze is blijkbaar zooeven uit den trein
gestapt en wil nu het station verlaten
staan as ge 'r laangst gaat, dan da ze kaal door den ingang, hetgeen uiteraard niet ge-
staan asasas stoelpooten za'k maar zeg-
ia Tnirpruxiol 7ri VlPPft iZIPih V>P.slist.
staan asasas stoelpooten za'k maar zeg-
gen, maar as ge mijn nouw vragen zoudt:
wad-d-eddet liefste? Wel dan zou 'k er gin
menuutje over prakkizeeren en autwoorden:
,,'t liefste zie 'k er zooveul aan, da'k er 'n
paar centjes aan verdien! En as dieen eisch
nouw te groot is naar sommige lui d'ren zin,
ollee, dan kunnen ze mijn ok de botten kus-
sen, amico!
Maar laat ik 'r nie langer over leggen te
kleppen, alles bijeengenomen koom et altij
best terechte. 't Eene jaar dragen de beezien
zwaar, 't aander jaar de erebeesjes. 't Eene
jaar hedde veul van ditte, 't aander van
datte en zoo mot 't maar deurmekaar ram-
menatsen, dan krijgde op 't lest in de gaten
da-d 't veur ons nog nie zoo kwaad gearran-
zjeerd is.
Kalm deurwerken, nie als te veul kop-
zurgen maken en 't kindje da kom best bij z'n
moederke.
Van 't teugenovergestelde ziede genogt in
de pollitiek. Daar willen z'alles zelf bered-
deren volgens menschelijke gedachten en daar
loop 't altij aanders as ze zelvers dochten.
Kek maar naar d'n Haag, naar die konfren-
sie, waar ik vleejen week gewiest ben en oew
over schreef. Knoeierij, amico, konkeldefoes
En wie stuurt de boel in de wb§r?
Snauwden! En wie moes volgens z'n polli
tiek geloof 't meeste veur 'nen gbeven vrede
Snauwden! Want zuillie zeggen toch
as da ze veur ontwapening, veur vrede en
veur alles zijn da teugen oorlog is! Waar of
nie? Kek is, amico, ik ben boer! Ik eb gin
verstaand van pollitiek. Ik kijk de zaken
maar aan zooas ze zijn! En dan zeg ik, asda-
d-et op die Haagsche konfrensie sjuust aan-
dersom gaat as da ge zouw verwachten.
D'n duts, die op alle manieren d'n oorlogs-
man is, d'n duts is daar de man van de vrien-
delijkheid en inschikkelijkheid. Enok
d'n man die betalen mot en nie zo'n bietje!
Ok de man die nie zeevert over feremoei ter-
wijl ie hlles betaalt!
Kek, 't is daar allemaal andersom as da
g'as gewone boerenmensch denken zouw.
De gallejeerden, Briejaand en Snauwden
zitten mekare te bloedzuigen.
De vijaanden Streezeman en Snauwden zijn
dikke kammeraden!
Aandersom as da ge denken zouw.
Vleejen week schreef ik oew: „as-t-er nog
wa gebeurt, dan stuur ik oew nog 'n hekstra
briefke.
Amico, daar gebeur z<56veul, da's nie bij te
potlooien. As 'k oew vertel, dat de pampie-
ren die Henderzoon en Snauwden nie meer
bergen konnen in d'r portefeuillies, die zijn
nagestuurd.
Twee verhuiswagens vol!
D'n baas van 't lozjement waar de
Engelschmannen lozjeeren, mot z'n eigen 'n
kinneke geschrokken zijn, toen die twee
klaanten d'r aanteekeningeskes veur de deur
stingen.
Twee verhuiswagens, grin smoesje amico,
vol mee pampierkes en notitieboekskes.
Dus wa zal ik daar aan gaan tijen om oew
daar breedvoerig over te schrijven. Daar is
jouw kraant en elke kraant veuls te klein
veur, amico!
Dan zoude elken avond bij oew abbenees
'nen verhuiswagen in de bus motten steken
inplak van 'n kraant!
En wa za 'k langeren zeeveren over Brie
jaand z'n bultje en Snauwden z'n stokskes en
den Strees z'nen kalen kop en Tieteleskoei z'n
dikke lippen en Venizeelos z'n spierwit punt-
bordje
Of ik daar nouw veul of weinig over sauwel
over dieen vijftiende van schuppenboer, 't is
een toet mem!
Keb er dus van afgestapt en ben naar
Ulvenhout truggegaan. Vrede leeren maken
was daar onbegonnen werk, waant as de
Laanden die in d'n oorlog gezeten emmen en
dus kaps zijn, meer centen hadden, ik beloof
oew, amico, dan verklaarde Engelaand en
Frankrijk mekare d'n oorlog op deus vredes-
konf rensie
Alweer net aandersom as ge denken zouw,
zie de wel en daarom, lot ze daar maar keu-
telen, ik zuuk m'n heil ier tusschen de peeen
en den blomkool, en zie er van te maken
wa-d-of t-er van te maken is.
M'n vel is staampvol, ik schei d'r af! Keb
meer te doen as te kweilen op papier.
Veul groeten van Trui en as altij, gin horke
minder van oewen
toe a voe
DR6.
GEVAL VAN ALASTRIM TE
AMERSFOORT.
Te Amersfoort is volgens de Tel. een ge-
val van alastrim geconstateerd bij de 27-
jarige echtgenoote van zekeren L., wonende
in de Aldegondestraat. De huisarts, die het
geval al vlrdacht vond, vroeg ook het oor-
deel van Prof. Dr. Hymans van den Bergh
uit Utrecht, die tijdelijk hier vertoeft Deze
verklaarde, dat de patiente mderdaad ^as-
trim had. Zij is eenige weken geleden te Rot
terdam geweest en heeft daar o.a. een winkel
bezocht waarvan de bewoners aan de ziekte
leden.
Velen laten zich nu vaccmeeren en de ge-
meente stelt ruimschoots de gelegenheid open
tot vaccinatie en revaccinatie. In het gami-
zoen deden zich tot heden geen gevallen van
de ziekte voor. Er wordt strenge controle
op de militairen uitgeoefend. De toestand van
L. baart geen onrust.
WAGON MET ZUURSTOFCYLINDERS
VERBRAND.
Op het station te Prato bij Florence is een
spoorwegwagon met zuurstofcylinders
brand gevlogen. De met het laden belaste ar-
beiders sloegen op de vlucht. Een hunner, die
juist een cylinder met zuurstof sjouwde,
werd plotseling in een vuurkolom gehuld en
was onmiddellijk dood. Het vuur sloeg oyer
op andere wagons en kon slechts na eenige
uren gebluscht worden.
oorloofd is. Evenwel, zij heeft zich beslist
voorgenomen alleen langs dezen weg naar
buiten te komen. „Ik moet er door", krijscht
ze, „en ik zal er door ook." Met enkele
energieke stappen is zij bij den controleur:
„laat me d'r door, 'k heb een kaartje en 'k wil
er uit." De man in uniform weigert beleefd,
maar beslist. Een stroom reizigers passeert
de controle, de juffrouw waeht rustig af. Ha,
daar ziet ze haar kans schoon. Weer som-
meert ze den beambte haar door te laten,
doch weer ontvangt ze nul op 't request. Zoo
gaat het eenige malen. Dan wordt het de
juffrouw te kras. Wat drommel, is zij een
mazaat van Kenau Simonsdochter of is zij
't niet? Met inspanning van alle krachten
heft zij haar koffers omhoog en met een ver-
vaarlijken vloek stormt zij zoo naar den con-
troleur: ,,'k mot er doorDe man wei
gert. „Verrling", Scheldt ze. „Wat moet
je nou met zoo'n exemplaar beginnen", zegt
de controleur met een wanhopig gezicht.
Daar treedt iemand uit de steeds aangroeien-
de schare „belangstellenden"„juffrouw",
zegt de mijnheer vriendelijk, het moedertje,
bij den arm nemend, „weest u nu verstandig
en gaat u nu naar den uitgang". Even kal-
meert ze doch weldra klinkt het opnieuw,
stellig en beslist: „ik zal er door". De con
troleur, man van levenservaring blijkbaar,
en een levende illustratie van Vondel's wijze
woorden, dat men Jong van jaren en oud van
uren kan zijn", redt de situatie.
.Juffrouw", mag ik even uw kaartje zien?"
„Gaat u maar door".
Het eigenzinnige moedertje heeft het tdch
gewonnen.
„Nu", besluit een der omstanders, „ik had
't n66it gedaan!"
WIELRIJDER DOOR AUTOBUS
AANGEREDEN.
Dinsdagmiddag is op den weg naar Wijk
aan Zee een ernstig verkeersongeval gebeurd,
dat een achtjarig meisje het leven heeft ge-
kost. P. Henneman, gemeentebode van
He^mskerk, hegaf zich met zijn transportdrie-
wieler van de badplaats naar Beverwijk. In
den bak van het rijwiel hadden zijn vijf kin-
deren plaats genomen. Door tot nu toe on-
bekende oorzaak, vermoedelijk echter door te
groote snelheid van de autobus, werd het rij
wiel door de bus van den ondernemer L. aan-
gereden, waardoor de bode alsmede de kinde-
ren tegen den grond werden geslingerd. Een
van hen, een achtjarig meisje, bleek zoo ern
stig te zijn gewond, dat het kort na de botsing
is overleden. De andere kinderen liepen
lichte verwondingen op. De ongelukkige va-
der, die voor zijn oogen een van zijn kinderen
zag sterven, brak een sleutelbeen en werd in
het Roode Kruis-ziekenhuis alhier opgenomen.
Het ongeval veroorzaakte op dezen drukken
verkeersweg onder de talrijke badgasten
groote ontsteltenis. Het lijkje, alsmede de
autobus, waarvan de remmen goed bleken te
functionneeren, zijn door de politie, die een on-
derzoek instelt, in beslag genomen. De an
dere kinderen werden naar hun woning te
Heemskerk overgebracht, waar men inmiddels
de moeder van het droef gebeuren op de hoogte
had gebracht.
ZIJ WILDE DEN WINKELIER AAN ZIJN
WOORD HOUDEN.
De eigenaar van een Zaandamsch modema-
gazijn had naar de Tel. meldt in een
plaatselijk blad geadverteerd nog een 80-tal
japonnen in voorraad te hebben, die hi) van
de hand zou doen „voor een appel en een ei
De aankondiging bracht de begrijpehjke be-
roering onder het schoone geslacht van het
stadj0
Een ondernemende juffrouw besloot den ad-
verteerder nu eens aan zijn woord te houden
en aldus op de goedkoopst denkbare wijze haar
garde-robe uit te breiden.
Na eenig passen werd een japonnetje gevon-
den, dat allersnoezigst zat.
D0 juffrouw zou het meteen maar aanhou-
den en contant betalen. D.w.z. tegen den ge-
adverteerden prijs. Zij overhandigde dus de
verblufte verkoopster een prachtig blozenden
appel en een versch kippen-eitje.
De verkoopster, die niet wist of zii deze
levering in natura kon aanvaarden ze had
de verslagen van de herstel-commissie met
gelezen rie~p er den patroon bij.
Maar de patroon vertelde, dat de adver-
tentie niet letterlijk, doch figuurlijk moest
worden opgenomen en eischte betalmg m Ne-
derlandsch courant.
Groote consternatie. Beide partijen bl-even
op haar standpunt staan.
Een te hulp geroepen rechercheur, die nog
nooit zooiets in zijn praktijk had beleefd ver-
zocht de juffrouw mee te gaan naar den com-
missaris van politie, om diens oordeel te ver-
nemen.
En dat oordeel luidde: de juffrouw geeft
haar japonnetje weer terug, de eigenaar van
het modemagazijn restitueert appel en ei.
STOKER VERDRONKEN IN DEN RIJN BIJ
ARNHEM.
Dinsdagmorgen omstreeks acht uur heeft op
den Rijn nabij de Arnhemsche schipbrug een
droeVig ongeval plaats gehad, waarbij de -2-
jarige stoker van de sleepboot om het le^e"
is gekomen. De sleepboot »SP;ca
een sleep de rivier op en Uachtte bij de sch p-
gekomen van een nieuwen auto, te Zeist op
een gevaarlijk punt wilde remmen, gaf de be-
stuuiuer bij vergissing vol gas, zoodat de auto,
komende van den W ateringerweg, binnenviel
in den tegenover gelegen banketbakkerswinkel
van den heer Dunselman. Na een hooge stoep
te zijn opgesprongen, werd de vaart van den
auto gestuit door een hardsteenen pui, die ech
ter doormidden brak, terwijl ook de groote win-
kelruit werd vernield en slag werd geleverd
onder de taartjes en andere iekkernijen in de
etalage. Een paar menschen op de stoep wis-
ten nog juist weg te springen, zoodat geen
persoonlijke ongelukken voorkwamen. Afge-
zien van de averij aan de auto werd toch nog
voor ongeveer f 800 schade toegebracht aan
den winkel. Proces-verbaal werd opgemaakt,
terwiji de smulgrage auto in beslag werd ge
nomen.
DE MOORD TE WADDINXVEEN.
Woensdag heeft te Waddinxveen de begra-
fenis plaats gehad van het stoffelijk overschot
van den Zaterdag aldaar vermoorden heer E.
A. Schotman. Een zeer groote menigte had
zich op het kerkhof om de groeve vereenigd.
De waarnemende burgemeester, wethouder
Herfst. en ds. De Geus, vroeger predikant te
Waddinxveen, hebben het woord gevoerd en
er op gewezan, hoe vreeselijk de gevolgen van
een eenvoudige ruzie kunnen zijn.
Een neef van den overledene bedankte voor
de laatste eer aan den doode bewezen.
KRABT GEEN PUISTJES OPEN.
De 15-jarige J. S. te Hoogkerk, leerling van
de H. B. S. krabde een dezer dagen een puistje
in het gezicht open. Bloedvergiftiging was
hiervan het gevolg en hoewel het knaapje on
middellijk naar het academisch ziekenhuis te
Groningen werd vervoerd, mocht geen hulp
meer baten en is de jongen heden overleden.
KINDEREN EN LUCIFERS.
Doordat kinderen met lucifers speelden, brak
in een Hongaarsch dorp brand uit, die zoo snel
om zich heen greep, dat weldra elf woonhui-
zen en 29 schuren met al hun voorraden in
vlammen stonden. Eerst tegen middernacht
wist men het vuur meester te worden. De
schade wordt op 100.000 pengo geschat.
JAPANSCH LEGERVLIEGTUIG
NEERGESTORT.
Een groot bombardementsvliegtuig, dat op
weg was naar Nagoija in verband met manoeu
vres voor bombardementsvliegtuigen, is door
nog onbekende oorzaak neergestort. Zeven
personen, onder wie het lid van den generalen
staf generaal Ogawa en andere hooge officie-
ren, zijn hi^rbij gedood. Het tweede vliegtuig,
waarin zich de chef van den generalen staf
bevond, is veilig aangekomen.
EEN GEHEELE BEMANNING
VERDRONKEN.
Het Spaansche vrachtschip Ea, metende
1300 ton, is nabij Kaap Rocca met een Portu-
geeschen treiler in aanvaring gekomen. De
treiler zonk bijna onmiddellijk, zonder dat de
bemanning gered kon worden. Ondanks ern-
stige beschadiging aan den voorsteven kon de
Ea op eigen kracht te Lissabon binnen loo-
pen. De naam van den treiler is onbekend.
Een der oude racebooten van kapitein Se-
grave, die derulaatsten tijd voor uitstapjes met
passagiers gebruikt werd, is Dinsdag zonder
eenige aankondiging in het haventje van Ilfra-
combe in de lucht gevlogen. De twee matro-
zen, die er de wacht hielden, werden te water
geslingerd maar konden zich zwemmende red
den. Op een in de nabijheid liggend jacht is
eenige schade door de neerkomende wrakstuk-
ken aangericht. Na de ontploffing bramble de
romp van de boot uit.
DRIE PERSONEN VERMIST.
Uit Marseille wordt gemeld, dat Woensdag-
middag in de luchthaven van Berre een water-
vliegtuig naar beneden stortte en geheel werd
vernield. Twee zwaar gewonde passagiers
konden uit het water gered worden Het on-
derzoek naar de overige drie inzittenden bleef
vruchteloos.
Op de kermis te Erfurt rukte zich Maandag-
avond plotseling een aap los en klom op de
er naast ongestelde achtbaan, vlak voor een
zich in voile vaart bevindend wagentje. Hier-
door werd dit-wagentje natuurlijk in zijn vaart
geremd, met het noodlottige gevolg, dat de
er op volgende wagentjes er mede in botsing
kwamen. Vijf personen werden licht gewond,
terwijl een persoon ernstige verwondingen op-
liep. De aap kwam bij het ongeval om het
leven.
Naar uit Porto wordt gemeld, is er aan
boord van den torpedojager Guadiana een
ketel ontploft, waarbij 11 leden van de be
manning deels ernstig zijn gewond.
brug" een van den Boven-Rijn komende sleep
te passeeren, waardoor vrij sterk naar rechts
werd uhgeWeken. Een 22-jarige stoker uit
Dordrecht, die achter op de sleepboot zijn
boterham zat te eten, werd bij deze manoeuvre
door den uidctu> uic v
schip verbindt, in den hals getroffen en v el
overboord in den Rijn. De kapitein van de
sleepboot bemerkte niets van het onKeval e"
werd er eerst door geschreeuw van den wai
af opmerkzaam op gemaakt. De boot we'(
geankerd en een reddingsboei uitgeworpemDe
drenkeling, die niet zwemmen k.on'7err^nte
echter na enkele oogenblikken in de^ diepte.
WERVELSTORMEN EN WOLK-
BREUKEN.
Wervelstormen en wolkbreuken hebben in
Pennsylvania en Vermont groote schade aan
gericht. In verscheidene plaatsen zijn huizen
verwoest.
CIVIELE KWESTIES.
Het Morane sportvliegtuig, waarmede de
Fransche vliegster Maryse Hiltz einde Jum
op een uienveld onder Halfweg een noodlan-
ding maakte en op Schiphol gerechtelijk in
beslag werd genomen, doordat de vliegster de
gevraagde schadevergoeding van 2000 ge-
weigerd had te betalen (later sloeg de over-
vragende landbouwer zijn prijs aanmerkelijk
afis nog steeds niet vrij gegeven. Naar later
door deskundige taxateurs werd vastgesteld,
zou de schade, aan het op het veld staande
gewas aangebracht, hoogstens 50 bedragen.
De Franqaise is thans doende, den eigenaar
van het uienveld gerechtelijk aansprakeltjk te
stbllen voor alle schade, die uit de in beslag-
neming van haar vliegtuig voortspruit.
LEVEND VERBRAND.
Te Gablonz (Oostenrijk) was een arbeider
ecnuer na Do riiks- 1 m Zijn woning
Dreggen heeft geen resultaat gehad. J I aansteken van zijn pijp viel een
i' '-^1 gn 1|d|||n 1 inJde celluloid-splinters, die hij in zpn voor-
schoot had. Onmiddellijk stond de man m
voile vlam en verbrandde levend. Ook zijn
vrouw en een kostganger, die m de kamer ver-
toefden, liepen ernstige brandwonden op.
DOOR EEN VINGERAFDRUK VAN DE
GALG GERED.
Bloedige vingerafdrukken op een cartonnen
boordendoos hebben George Fratson, die on-
langs ter dood was veroordeeld wegens moord
op een winkelier te Manchester, van de galg
gered. Het beroep van den veroordeeld-e whs
veertien dagen geleden verworpen en hij zou
Donderdag gehangen worden, doch j.l. Maan-
dag is zijn straf in levenslange gevangenis-
straf verqnderd. Hij heeft dit te danken aan
een vingerafdruk. Het hoofd van het bureau
voor vingerafdrukken van Scotland Yard is er
namelijk in geslaagd, de deskundigen van het
departement van binnenlandsche zaken te over-
tuigen, dat een vingerafdruk op een met bloed
bevlekte boordendoos in den winkel van den
vermoorde noch van Fratson noch van het
slachtoffer afkomstig was.
Er worden thans stappen gedaan om de vrij-
lating van den veroordeelde te verkrijgen. Zijn
verdediger had bij de behandeling der zaak in
hooger beroep ook reeds de aandacht op dezen
vingerafdruk gevestigd en toen den man van
Scotland Yard als getuige doen dagvaarden.
Bij de behandeling der zaak in eerste instantie
was deze cartonnen doos niet als stuk van
overtuiging geproduceerd. Tegenover de po
litie had Fratson bekend den moord te hebben
gepleegd maar voor de rechtbank gaf hij te
kennen dat dit slechts grootspraak was ge
weest.
NOODLOTTIG KINDERSPEL.
Op het strand te Swansea speelde een 12-
jarig knaapje met eenige makkertjes. Tus
schen twee zeer diepe kuilen, die de jongens
in het zand gemaakt hadden, liep een tunnel,
welke door de jongens doorgegraven werd. Een
der knaapjes, John Roberts genaamd, begaf
zich in den tunnel, welke plotseling instortte
met het gevolg, dat de jongen een geweldige
zandmassa op het lichaam kreeg, tengevolge
waarvan hij stikte. Een geneesheer kon slechts
den dood constateeren.
GEVAAR VOOR HET DUIN.
In de omgeving van Knocke alsook nabij
Oost-Duinkerke, Coxyde en De Panne, waar
de Noordzeeduinen op sommige plaatsen een
paar kilometer breed zijn, wordt thans in
zulke mate aan villabouw gedaan dat de
laatste ongerept gebleven deelen van het
Vlaamsche duinenlandschap gevaar loopen
spoedig reddeloos verloren te gaan. Tusschen
De Panne en de Fransche grens strekt zich
de eenig-mooie ,,Zandzee", een ware Sahara
in miniatuur nog ongeschonden uit, maar te
Coxyde heeft men reeds een autobaan aan-
gelegd naar den top van den Hoogen Blekker,
het hoogste der Vlaamsche duinen. Daar de
verzoeken om bescherming van deze ernstig
bedreigde stukken natuurschoon, ingediend
door de Vlaamsche vereeniging tot Behoud
van Natuur- en Stedenschoon en den Vlaam-
schen Toeristenbond, tot dusver, ten gevolge
van het onitbreken van afdoende wetsbepalin-
gen op dit gebied, zonder resultaat bleven,
heeft de „Commission royale des monuments
et des sites" zich thans op haar beurt tot den
minister van kunsten en wetenschappen ge-
richt, ten einde te bekomen dat de gemeen-
ten der kuststreek op krachtige w(jze zouden
aangespoord \yorden van de rrfet verdwijning
bedreigde duinen alles te redden wat thans
nog te redden valt.
Op het stadhuis te New-Orleans is het tot
vechten gekomen, toen een arbeiderscomit^
een adres met handteekeningen kwam over-
handigen, met het verzoek de verordening,
krachtens welke zij, gedurende de tramsta-
king, op autobussen geplaatst werden in te
trekken.
De politie poogde de arbeiders tegen te
houden. die een bestorming van het stadhuis
ondemamen. De politie schoot, waarbij eenige
ordeverstoorders en omstanders gewond wer
den. Met behulp van traangas heeft de po
litie tenslotte de orde hersteld.
SCENES OP HET STATION.
Men kent de scenes op het station. Bij het
afscheid nemen kyst men. Papa's kussen,
dochters, mama's zonen, verloofden kussen
elkaar en soms wordt er ook wel eens ge-
kust door menschen die geen andere betrek-
king tot elkaar hebben dan dat zij elkaar wel
eens graag een zoen willen geven. Van dit
laatste schijnt men er in Columbia wel een
beetje te veel te hebben.
Het werd tenminste de laatste maanden
een rage op het station der hoofdstad. Nog
nooit had men er zooveel zien kussen als
toen. Heele volksstammen bevolkten het per
ron en bij het vertrek van iederen trein leek
het wel of de eene helft van de stad voort-
durend door de andere naar den trein ge
bracht werd.
Dit duurde net zoolang, tot de plaatselijke
autoriteiten er zich mee gingen bemoeien.
Het geval had te sterk de aandacht getrok-
ken. In tallooze brieven beklaagde men zich
er over bij de politie dat na het vertrek van
iederen trein er tientallen afsclieidnemende
paren op het station achterbleven en vol
moed op den volgenden trein wachtten en
dan maar weer met frisschen moed gingen
afscheid nemen. Spoedig bleek dat die scherp-
zinnige opmerkers gelijk hadden. Menig paar-
tje ging alleen naar het station om eens rus
tig te kunnen vrijen.
Er zijn nu maatregelen genomen. Bij de
minste zoen die er op het perron wordt ge-
wisseld schiet er een controleur op u af, die
u om uw reisbiljet vraagt. En wanneer er
dat, niet is: Boete! Als dat niet helpt.
CORRIE LEIBRAND ZWEMT O\ i;ii HET
MEER VAN GENfcVE.
Na 35 uur 43 min. en 37 en 1/3 sec. ge-
zwommen te hebben bereikte mej. Corne Lei-
brand Donderdagavond onder een dayerend
g^juich van het in dichten getale toege-
stroomde publiek Genbve.
Op 3 K.M. afstand van Genbve waren de
vertegenwoordigers van twee verschillende
zwemvereenigingen mej. Leibrand tegemoe
gekomen om beiden bij haar aan te dringen
op hun landingsplaatsen aan wal te stappen.
De moeilijkheid werd opgelost doordat be-
sloten werd, dat onze landgenoote bij de ,,Por-
noire", een voor Geneve belangnjke histo-
riscbe nlaats zou landen. Iedereen was ver-
baasd over' de, na bijna 36 uur
buitengewone conditio van Corne Leibrand,
die bij haar aankomst nog glimlachend ee
r" n', jfrestatie van mej. Leibrand beeft ider
jjreeeen ne^it gccn
politie stelde ter plaatse een onderzoek in.
,IN DEN ZOETEN INVAL".
Toen Woensdag omstreeks zes uur een nou-
gatfabrikant uit Amsterdam, pas in het bezit
in ziin woning bezig met celluloid voorwerpen. I g-ebracht en jp
®Zfr!l.°!i:! in .nn niin viel een vonk I opmerking verdient nog, dat een van de be
kendste roeibootverhuurders van Ouchi aan
<Sen stuk door de volgboot tot
hij werd dan ook onderweg door mej. Lei
brand ten zeerste beklaagd.
