v.ROSSEM's ZEEPAARD I5«.
Kinderen
PUftOL
Voor alien die Sukkelen
LANDBOUWBERICHTEN.
Feuiliet on-vertellingen.
Mijnhardt's Laxeertabletten
GEMENGDE BEEICHTEV.
Hail en Hof.
Pluimvee-rubriek.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
INGEZONDEN MEDEDEELING.
LICMTE MARYLAND BAAI
IN PATENTVERPAKKINC.
ALGEMEENE VERGADERING VAN
„GRONINGEN".
BRABANTSCHE BRIEVEN.
EDE DOOR EEN STORTBUI
GEDEELTELIJK ONDER WATER.
TREIN OP EEN GROEP ARBEIDERS
GEREDEN.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
DOOR EEN ROTSBLOK GEDOOD.
INGEZONDEN STUKKEN.
vallen en bezeeren zich dikwijls, en het
wiegekind heeft vaak last van roode of ge-
smette huid. Dit verzacht en geneest men met
Doos 30, Tube 80 ct.
:vata.-<«ui»iiwniawai
ONVERZORGD ACHTERLATEN VAN
KINDEREN.
De officier van justitie bij de rechttoank te
Groningen heeft tegen vrouw W., de vrouw,
die bij Yje Wijkstra woonde, 6 maanden ge-
vangenisstraf geeischt, wegens het onverzorgd
achterlaten van haar zes kinderen.
Vrouw W. had geen verded'iger. De uitspraak
is bepaald op 20 Juni.
Zooals men weet, heeft W. de vier veldwach-
ters te Grootegast vermoord, toen zij vrouw W.
naar Groningen wilden overbrengen om in deze
zaak gehoord te worden. i
Donderdag, den 13den Juni j.l. werd in het
Hotel der Pays-Bas te Utrecht, de jaarlijksche
algemeene vergadering gehouden van „Gro-
ningen", Alg. Onderlinge Maatschappij tot
Verzekering van Paarden en Rundvee, in 1903
opgericht te Groningen, van 1 Mei 1921 af
gevestigd te Utrecht.
De directeur, de heer F. F. Leopold, brengt
verslag uit over het afgeloopen jaar 1928 en
memoreert het feit, dat dit het 25ste jaar-
verslag der maatschappij is.
Er werden 552 schaden uitbetaald, tot een
totaal bedrag van 156.943,50.
De reserve der maatschappij bedroeg per 31
December 183.952,66.
Blijkens het rapport van de commissie tot
nazien der rekening en van den accountant,
den heer A. Versteege, werd de administratie
in orde bevonden.
De aftredende coanmissarissen werden her-
kozen.
Ulvenhout, 12 Juni 1929.
Menier,
Nouw kunde
mijn 'nen heel on-
haartelijken pi-
sang vinden, da'k
oew da zoo vlak-
weg in oew ge-
zicht zeg, maar
jong, as 'k naar
m'n gemoed te
werk gong, dan
ontvong ge deus
week van mijn
geen briefke! Keb
gin krumeltje rust
in m'n derrejere.
veur ik klaar ben mee dit briefke en 'k zou
er, veur ik naar bed gaai vanavond, toch
graag nog zooveel meugelijk lol van willen
emrnen.
En toch, veur ik van 'n briefke afschei,
mot ik oew nog wa vertellen van onzen
schoonen toren. „Onzen", da wil zeggen: d'n
Berdaschen maar veur elken Brabaander, is
d'n Berdasche toren, onzen toren! Want 't is
'n bouwwerk da zoo hoog de locht instikt, da
g'm ieverans zien kimt. As ge van boven d'n
Moerdijk af komt reizen, dan ziede twee din-
gen 't allereerste. De kollesale brug die al
zoolaank Ollaand aan ons perbeert te verbin-
denen den Berdaschen toren! Lot staan
dus, dat wij dieen toren ok d'n onzen noemen,
want as d'n haan die er op staat nouw en dan
is wa-d-onder z'nen schoonen stbbrt uit zou
laten vallen, dan viel da bij ons zoowa-d-op
tafel, amico!
En as ge dan over die kollesale Moerdijker-
brug komt gereisd, dan wijst ie dierekt om-
hoog as 'nen goeie ouwe bekende die teugen
oew zeit: „Welkom, bij oew thuiskomst in ons
schoone laand. Kom binnen en wa zulde ge-
bruiken!"
Ja, amico, 't is meschient 'n bietje flaauw
veur zo'nen ouwen kearel as ik ben, maar as
ik van d'n Haag koom of Amsterdam en
al he 'k daar n6g zo'n leut g'ad, as ik in de
Zwaluwe d'n toren weer zie, dan ruuk ik
m'nen hof, dan zie ik m'n beesten, dan lee
Ulvenhout al veur me-n-open, dan, dan ben
'k al thuis! Dan rollen de wielen van 't spoor
ineens aanders, dan vuul ik m'n eigen op
eigen bojem!
Wat er nouw mee dieen toren gebeurd is,
zulde vragen?
D'r is 'n nuuw klokkespul in gehangen.
Laank emmen d'r op gewocht. Maanden en
nog 's maanden die jaren duurden! Allemaal
emmen er wa-d-aan betaald om'm 'n klokke
spul te geven, wSbrdig aan z'nen schoonen
bouw en wberdig aan de vrindschap die me
veur 'm vuulden!
Wemmen, as 't ware, 'm allemaal's de haand
gedrukt mee ons gave en nie mee twee
killige, klammige vingerskes, nie op z'n kak-
tus' maar mee 'nen steuvigen, gbbven hand,
die natrilt in oewen schouwer.
En nouw 'n Zaterdag eet-ie-veur't eerst z'n
nuuwe liedekes gezongen.
Jos Denijn, 'nen klokkenist van jewelste,
ee-t-'m zooveul as ingesplud. Duuzenden
menschen waren op de been om naar 'm te
lusteren en bij de eerste toontjes amico, wier
'k kepleet koud. Net of da ge weer ineens
'nen ouwwen kameraad teugenkwam die g'in
gin jaren gezien had en mee 'n lachend ge-
zicht en 'nen klap op oewen schouwer ineens
veur oew staat en zeet: „Zoo, ouwe zatkul,
hoe mokke gij et?"
'k Ben 'n paar straten ver geloopen om uit
de grotste drukte van dieen grooten hoop
menschen te zijn en toen in 't Valkenberg op
'n baank gaan zitten, 'n bietje-n-afgelegen,
om Jos z'n gespeul 's goed te hooren.
Deur de dichte blaren aan de schoone boo-
men, waar de ondergaande zon zo'nen rossen
gloed overgoot, hb k' naar dieen grijzen toren
i.ii_:ii.f oon 'lr no 'n
M'n haanden beven en as 'k m'n pen in't inkt-
fleschke wil soppen, dan steek ik ze'r neffen.
M'n oogen doen pijn van op dit velleke pe-
pier te turen en m'n harsens zijn d'r maar
half bij. Ze duikelen en tuimelen deur m'nen
kop, tellekes as 'k de zon zie en perbeer maar
's om die nie te zien. De zomer zit in m'n
karrekas te vroeten en lot gin vezeltje, noch
van m'n flenelleke, noch 'van m'n geest mee
rust.
't Is of ik feesten mot, kermis-houwen,
daansen en 'n steuvig pinteke bruin deur
m'nen keel gieten. En as 'k et oew nouw 's
eerlijk en persies mot vertellen, karjuu!
ik laat ginnen duvel op m'n haart smoren,
welnouw, dan zou 'k willen hossen en daan
sen en sjouwen mee 'n heel stel pootige en
melkbloedige boerinnen, die 't leste bietje
asem en 't leste zweetdrupske uit m'n korre-
pus halen. Da'd oew haren nat op oew hoofd
plakken en oew pet in oewen nek zit, da-
d-oew oogen de wereld zien tollen en da-g-op
'nen stoel neerkwakt en alles vuult Af-loopen.
En daar 'n kouw pilske overheenen, kek, da's
't werk om d'n zomer deur oew botten te
laten varen. Of dacht ge soms dat da ver-
keerd is? Sapperdemallemosterdpot, of 't ver-
keerd is, as de zon schijnt op de dooiste en
uitgemergelste twijgen en takken dat er het
leven, de nuuwe, jonge, knoppen, gewoon uit-
barst
Of 't verkeerd is, de schoone natuur te ver-
wijten da-ze niks aanders doet as onder d'n
wil van de geweldige Schepping, d'r krachten
naar buiten lot springen as fonteinen, om de
menschen gelukkig te maken!
Of 't verkeerd is, oew eigen tot springens-
toe blij te maken mee de allemachtige weelde
van zonnewermte en verblindende natuur-
pracht die van de wereld 'n parredijs mokt!
Of't verkeerd is da g'oew eigen as 'n kind-
je zoo blij vuulen mot, zoogaauw as g'n
blaaike ziet botten uit 'n oogenschijnelijk dooi
takske-hout, de veugeltjes hoort zingen da-d-
oewen kop raast, de blommekes ziet komen
in gele, witte, rooie, peferse en rose kleejkes,
zoo sohoon, da ge ze nie aan durft raken!
Of't dan verkeerd is, as eindelijk die krach-
tige natuur deur oew dikke vest en oew
boezeroen, om nog nie te noemen oew ouwe,
dikke vel, d'n groei en de fut weer in oew hart
pompt en da ge mee fiksche teugen zuivere
locht oew borstkas de ruimte gift om daar
alles te laten opbloeien van 't beste wa-d-'nen
mensch genieten kan!
Maar genogt, amico, laat ik m'n eigen nie
op zitten te winden over lui die in plak van
'n haart daar 'n stukske baksteen emmen zit
ten en in plots van bruischend gezond bloed,
kbmemelk deur d'r ajers emmen stroomen;
kortom lui, die nog te lamlendig zijn om 'nen
medemensch 'n haand te geven, lot staan n
bietje haartelijkheid. Ze geven oew twee
kouwe, nattige vingertoppen of 'n haandje as
schotteldoekske en haartelijkheid...?
Amico, as 'k toevallig teugen zo'nen kwast
oploop, teugen zo'n waandelende zonsverduis-
tering, dan wor 't koud op m'nen rug en zou
■>k hekspres willen uitbulderen om 'm de stui-
pen op z'n verdorde vel te jagen. Veul hedde
'r hier nie van, van da stekelige soort, want
z'ouwen 't hier nie uit. Ze worren te veul
,,genomen" hier! Witte waar ik ze onder
rankschik? Onder de kaktusschen van 't
t menschensoort. Bloeien? Houmaar! Pie-
ken? Kommaaraf! En lillek, lillek! 'k Weet
best dat 'r menschen zijn, die mee 'nen kaktus
dweepen. Er zijn er, die emmen er 'n heele
verzameling van. Maar da's de mode.
Vandaag houwen ze'nen hond die bijna gin
pooten heet, mfergen eenen die bestaat uit
enkele pooten.
Vruuger was er gin huishouwen of ze had-
den potten mee foksiaas, vandaag zijn t alle
maal kaktussen. Maar laat ik nie over de
mode beginnen, want dan is 't zonneke onder
z'n klaanken zitten lusteren en toen 'k na 'n
uurke opsting, amico, toen docht ik da 'k uit
de kerk gong, inplak uit 't park! 'k Was er
verstrooid van!
En mee veul plezier kijk ik over m'n lande-
rijen nouw weer's d'n kaant van de stad uit,
waar ie ver boven uitstikt ,want nouw stikt
er ginnen grijzen blok steen de blaauwe locht
in, neee, nouw is 't weer 'n levend, 'n be-
zield wezen, da-d-ons op martdagen en op
feestdagen mee schaterende en klaterende en
rollende toontjes toelacht en -zingt!
En om nouw 's van dieen toren of te stap-
pen, want ik ben ongemerkt in „de wolken"
gestegen mee m'n torenprotje: d'r is van de
week weer geschiedenis geschreven in onze
Vaderlaandsche Hiestorie, ee?
1929 n. Chr. Inneming van de Neder-
laandsche Koloniejen in Westinje
deur Jan Gap en z'n zooike.
'k Wis nie da me mee de ontwapening al
zoover waren. Gij
As daar 'nen sjap 't in z'nen kop krijgt om
te gaan gappen, dan bindt ie onzen onder-
koning daar z'nen vuilen zokdoek veur z'nen
mond, stopt 'm zoolaank in 'n donkere kleer-
kast en zegt teugen z'n mannen: ,,jonges,
de koning is mijn, sla-d-oewen slag. Gapt wa
ge gappen kunt, in naam van mijn, Jan Gap
en nimt alles wa los en nie spijkervast is
maar mee en laai et op d'n haandwagen die
veur 't peleis staat.. En as ze dan d'ren slag
emmen geslagen, dan mag d'n onderkoning
weer uit de kast komen en op z'nen troon
gaan zitten mee 't wapen: ik zal handhaven.
Nouw zijn er 'n paar oorlogsschepen naar
toe am mee te helpen handhaven, maar de
Gouvemeur drinkt 'n gloske spuit veur d'n
schrik, de Jantjes 'n borreltje op de hand-
haverij en wij emmen der wereld getoond, da
ge net zoo goed nie kunt vechten, mee 'n
leger as zdnder leger en dat dus al 't geklets
over ontwapening niks aanders is as: dunne
op 'nen riek.
En onze leeuw! Die klautert en kraffelt
weer net deur 't wapen as 'nen poedel en wij
handhaven mee 'n gezicht of we niks aanders
gewend zijn.
Maar da me terwijl 'n figuur emmen ge
slagen as modder, daar kunnen me-n-ons
hoofd gerust bij neerleggen en as ge dan,
zooas ik, olleen maar bloost tusschen oew
schouwerblaren, dan heet er 'n aander toch
ok gin lol van!
Amico, ik schei d'r af. Ontvang, as altg,
veul groeten van Trui en gin horke minder
van oewen
toet A voe
DR<§.
VERDRONKEN.
Dinsdagavond is op den Kanaaldijk tusschen
Lexmond en Meerkerk de 26jarige C. Meijer,
uit Leerdam, door het springen van den ach-
terlbaiid van zijn motorfiets in het Zederikka-
naal gereden en verdronken.
Te Budel is het 7jarig zoontje van den
heer Broeken op Dorplein in een diepe gracht
gevalien en verdronken.
Te Steenbergen is de 34jarige vrouw R.,
door de duisternis misleid, in de haven geloo
pen. Toen zij uit het water werd opgehaald,
waren de levensgeesten nog niet geweken,
d-ocih zij is spoedig daarna overleden.
Zaterdagavond omstreeks 7% uur barstte
een niet zwaar onweder, gepaard gaande
echter met een hevigen regenval, boven Ede
los. De stortregen, die zeker tien minuten
aanhield, zette in een minimum van tijd het
dorp gedeeltelijk onder water, daar de riolen
zulk een massa niet spoedig doorlieten. Op
heft Maandereind stond het water aan weers-
zijden van de huizen over een lengte van zeker
150 meter en ter diepte van een halven meter
terwijl bij de Geref. Kerk, evenals vroeger
meer voorkwam, het water zeker 60 c.M.
hoogte had bereikt. De auto's die er wilden
doorrijden, kwamen met den motor in het
water, met dit gevolg, dat de motoren te snel
afkoelden en stil bleven staan. Velen auto's
overkwam dit lot. Nadat de auto's door de
jeugd, wie een en ander groot vermaak be-
zorgde, uit het water waren geduwd, kon men
de motoren weer aan den gang krijgen. Bij
een weduwe moest de autosproeiwagen het
water uit het huis en den kelder pompen.
Ook de wachtkamer van het politiebureau
stond geheel onder water, zoodat de agenten
aan het zwabberen konden.
Ongeveer half negen was de rust weer
teruggekeerd en behoorden de dorpsstraat-
baden van de Edesche jeugd weer tot het
verleden.
ZWARE ONWEDERS IN SPANJE.
Uit geheel Spanje werden Woensdag hagel-
buien en onweer gemeld. De oogst heeft van
den hagelslag zwaar geleden. Sedert vorigen
Zondag zijn in Spanje vijftien personen door
den bliksem gedood. Bij Coscurita in de
provincie Soria werd een met vier officieren
bemande ballon door den storm in een boom
geslingerd, waarbij alle inzittenden zwaar
werden gewond.
HEVIGE WOLKBREUK IN
ZEVENBURGEN.
In de streek van Szamos in Zevenburgen heeft
een hevige wolkbreuk, gepaard gaande met ha
gelslag, gewoed. Verscheidene dorpen werden
onder water gezet, ten gevolge waarvan 16
personen zijn verdronken. De telefonische en
telegrafische verbindingen werden vemield.
DOOR ELECTRISCHEN STROOM
GEbOOD.
Woensdagmidd'ag had een vijftienjarige ar-
beider, werkzaam bij de N.V. Uithoornsche Ba-
confalbrieken, het ongeluk met een electrischen
draad in aanraking te komen. De stroom ging
den jongen door het Iichaam, met het gevolg
dat de dood onmiddellijk intrad.
Tusschen EcaJBsines en 's Gravenbrakel is
een groep spoorweganbeiders door een trein
met bedevaatganigers verrast. Twee der arbei-
ders werden letterlijk vemorzeld.
JONGEN OVERREDEN.
Een vrachtauto heeft in de Brakstraat te
MiddeLburg een 9jarigen jongen overreden. Hij
is met inwendige kneuzingen naar het gast-
huis overgebracht.
VROUW VERBRAND.
Te Dirksland hebben voorbijgangers, die on-
raad bemerkt hadden, de 86jarige alleenwonen-
de mej. wed. A. Vroegindeweij met brandende
kleeren en zware brandwonden bedekt in haar
woning gevonden. Haar kleeren hadden ver-
moedelijk door een brandend petroleumstel
vlam gevat. Enkele uren later is zij onder he
vige pijnen aan de brandwonden overleden.
BLOEDVERGIFTIGING.
Tijdens het zaaien met kunstmeststoffen
heeft de landbouwer Jenkens te Eijsden bloed-
vergiftiging aan een der handen gekregen. Na
hevig lijden is J. thans overleden.
voile omstandigheden verkeerde, daar hij reeds
een halfjaar werkloos was, kreeg onlangs een
lot in een liefdadigheiidsloterij cadeau. Thans
is op dit lot de hoofdprijs van 50.000 mark ge-
vallen.
SPREKENDE FILM VAN HET KABINET-
MACDONALD.
In den tuin van de woning van den Britschen
premier MacDonald is een sprekende film op-
genomen van het nieuwe Labourkabinet. Mac-
Donald stelde de verschillende ministers met
eenige op hen betrekking hebbende woorden
voor.
DE GEEST OP HET KERKHOF.
In een dessa in het Ngantangsohe, :boven
Malang, kwam zich eenige maanden geleden
een Javaan vestigen. Wongsodiredjo genaamd,
die door zijn blijik'baar voorbeeldigen Levens-
wandel de aandacht trok. Bovendien weini-
gen kenden den Koran zoo goed als hij en ge-
droegen zich daar ook naar.
Wongso was reeds goed ingeburgerd, toen
een dessagenoot plotseling vrij ernstig ziek
werd, en zijn ad'vies vroeg. De vrome man
prevelde wat bij den zieke, brandde wat wier-
rook, haalde wat hocus pocus uit en ziet
de patient genas radicaal. Het geval kreeg in
de dessa alom bekendheid en Wongso had als
,,wonderd'okter" weldra een gevestigde repu-
tatie.
Nu geviel het, dat kort daarop de vrouw
van den pestinggi der dessa (dorpsihoofd) on-
gesteld werd en uiteraard werd het advies
van d'en „wonderdokter" ingeroep-en. Deze
stelde op zijn manier een soort van onderzoek
in, en kwam tot de conclusie, dat de vrouw be-
zeten was door den eenen of anderen duivel,
die zijn verblijf had opgeslagen in een nabij-
gelegen bosch. Het fijne van de zaak zou
Wongso echter eerst kunnen zeggen, indien
hij den geest van d'en overleden dorpspriester,
die nog immer op het kenkhof rondwaarde, zou
oproepen. Deze zou hem Wongso dus
ook bekend maken, welk geneesimiddel hij
moest toepassen.
,s Nachts bij donkere maan begaf de „won-
derdokter" zich naar het kerkhof, vergezeld
van den over al zijn ledematen rillenden pe-
tinggi. Bij het graf van den dorpspriester,
waarvan een roep van heiligheid uitging, aan-
gekomen, klonk den nachtelijken bezoekers een
geheimzinnige graf stem tegemoet, die vroeg:
wie zijt gij en wat wilt gij Vol deemoed
wierp Wongso zich ter aarde en maakte het
doel van zijn komst bekend. Ook de petinggi
boog zich in het stof en was zoo onder den
indruk van het verschrikkelijke moment, dat
hij het niet waagde zijn oogen te openen.
„Breng mij dan negen gulden en zeven en
zestig centen en zet het geld op dezen graf-
steen neer", was het antwoord van den
„geest".
Niets werd vernomen en op het kerkhof
heerschte wederom de stilte des grafs.
Diep onder den indruk verlieten d'e peting
gi en Wongso het kerkhof.
Den volgenden nacht stonden beiden weer
op den doodenakker en wederom informeerde
de grafstem, „wie er waren en wat men
wilde'.
Wongso antwoordde, dat hij de f 9.67 bij
zich had, en deponeerde het geld op den aan-
gewezen grafsteen. Met veel gekletter viel
toen voor de voeten van den petinggi een oude
kris neer, wat volgens Wongso moest worden
beschouwd als een teeken, dat de geest hem
gunstig gezind was.
De vrouw van d'en petinggi werd bepre-
veld, met „heilig water besprenkeld, bewier-
rookt, ja, wat niet al doch genezing trad
niet in.
Een bweede nachtelijke tocht werd naar het
kerkhof ondernomen en weer kreeg de sidde-
rende petinggi te hooren, dat hij te betalen
had, ditmaal de somma van f 15.31. Aan wel-
ke opdracht den volgenden nacht even prompt
werd voldaan.
En zoo gebeurde het voor een derde maal
en voor een vierde... doch beterschap trad
niet in.
Ook andere dessalieden offerden op gelijke
wijze, doch zonder resultaat, en toch steeg
Wongo's aanzien, daarnog geen zijner pa-
tienten overleden was.
Wie weet hoelang deze dessa-idylle verder
zou hebben ged-uurd, schrijft de Indische Cou-
rant, waaraan wij dit verhaal ontleenen, in
dien de Veldpolitie niet tusschenlbeide was ge-
komen. Weldra kon Wongso wegens oplichting
verzekerde bewaring worden genomen en
zijn handlanger, een zekere Pak Troeno, ,,de
geest van het kerkhof", kon slebhts door een
overhaaste vlucht zich aan een arrestatie on-t-
trekken; kort daarop werd ook hij aangehou-
den en kon de zaak door den landrechter wor
den afgedaan.
Wongso kreeg voor zijn schrander op touw
gezet bedrog drie maanden; de geest" als
medaplichtige twee...
Maar in de dessa gelooft men nog steeds
in Wongso en spreekt men van „kwaadwillig-
heid" van de Veldpolitie.
met Verstopping of moeilijken, tragen. en
onregelmatigen Stoelgang zijn
onmisbaai-. Werken vlug zonder kramp of pijn.
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 ot.
vemielt". Als de heer D. dit nu niet beter
weet, wat toch niet voor 't begrijpsvermo-
gen van een raadslid pleiten zou willen wij
wel zoo vriendelijk zijn hem de beteekenis on-
zer plaat te verklappen. .Ziehier: het ,,bloedig
zwaard" is het symbool van oorlog en mili-
tarisme, waarmede men vemielt en wat
wordt voorgestaan door den heer Dieleman en
z'n partij. De „hamer" is symbool van den
arbeider des vredes, waarmede men bouwt en
welker plaats in de maatschappij wij willen
verruimen, hierin hardnekkig tegengestaan
door den heer Dieleman en zijn partij. Ons
dunkt een Raadslid moet dit duidelijk zijn.
Maar dan moet de heer Dieleman geen kennis
dragen van het Christelijk gebod, dat luidt:
,,ge zult geen valsche getuigenis spreken
tegen Uwen naaste". Wat weer niet voor het
godsdienstig besef van een Christen als den
heer Dieleman zou pleiten. Enfin, alles te
samen een wonderlijk geval, dat de heer D.
maar voor zichzelf moet trachten te ontlee-
den, evenals z'n uitspraak in den Raad dat
het niet opgaat dat: de <5<5n (lees: rijke) voor
den ander (lees: arme) moet betalen.
Intusschen, Waarde Redactie, mijn dank
voor de plaatsing.
C. HAMELINK,
Voorzitter afd. Axel S. D. A. P.
MET VUUR GESPEELD.
Te Treeibeek (Heerlen) speelde de 4jarige
J. Th. Gosselaar met vuur. Hierdoor vatten
zijn kleertjes vlam en liep het kind ernstige
brandwonden op. Het kind is aan de bekomen
verwondingen overleden.
HERSENSCHUDDING.
De dertienjarige G. te Druten is Maandag-
avond zoo ongelukkig met zijn fiets gevallen,
dat de rem hem door het rechteroog is ge-
drongen. Dinsdagmiddag is de jongen zonder
tot bewustzijn te zijn gekomen, aan hersen-
schuddiing overleden.
SPELEN MET LUCIFERS.
Bij het spelen met lucifers zijn de kleertjes
van het 4jarig dochtertje van den heer v. d.
P te Beverwijk in brand geraakt. Voorbijgan
gers hebben vrij spoedig de vlammen gedoofd,
doch het kind had reeds ernstige brandwonden
gekregen. Het is Dinsdag overleden.
ZWAAR GEKNEUSD.
Toen de landbouwer P. te Waddinxveen een
op stal staanden stier wilde loamaken, nam het
diier hem op de horens en stootte hem tegen
den wand van den stal. Bewusteloos en zwaar
gekneusd werd de man door de huisgenooten
opgenomen. Beide plaatselijke geneesheeren
verleenden medische hulp. Men vreest voor zijn
leven.
BANKBILJET ONTVREEMD.
Zaterdagavond kreeg de marechaussee te
Venlo telefonisch verzoek uit Den Haag om
een Duitsche diensttoode E. K., die in Den Haag
betrekking een bankbiljet van f 100 zou heb
ben ontvreemd en- waarschijnlijk voortvluchtig
was naar Duitschland, aan te houden. De ma
rechaussee slaagde er in de dienstbode bij haar
aankomst te Venlo te arresteeren. In haar kof-
fer vond men nieuwe kleedingstukken, welke
zij vermoedelijk van het gestolen geld heeft ge-
kocht. Het meisje is gevankelijk naar Den
Haag teruggebraht.
EEN MUUR INGESTORT.
Dinsdagavond is op het Schoizplein te Char-
lottenburg, dicht bij den Funckturm, een muur
ingestort. Drie arbeiders werden door het puin
bedolven. Tegen middernaoht slaagde de brand-
weer er in, hen te bevrijd'en. Alle drie zijn ge-
kwetst naar het ziekenhuis gebracht.
Een der directeuren van de groote Berlijn-
sche confectiefabriek Siegfried Adam is in het
Engadin, waar hij voor herstel van gezondheid
vertoefde, op de Papagaaien-weg door een
neerstortend rotsblok getroffen en gedood. Hi.i
zou over enkele dagen naar Berlijn zijn terug
gekeerd, daar hij nagenoeg hersteld was.
een
bevordert
HOOFDPRIJS VAN 50.000 MARK VOOR
EEN WERKLOOZE.
Een arbeider te Kiirchwarder bij Hamburg
die met vrouw en kinderen in zeer kommer-
(Buiten verantwoordelykheld der Redactie.)
Axel, 12-6-'29.
Waarde Redactie,
Nu de gemoederen na de laatste regen-
buien, wat tot rust gekomen zijn omtrent de
Waterleidingskwestie zouden wij nog even de
gelegenheid willen hebben op 't verhandelde
in den Axelschen Raad terug te komen, meer
in 't bijzonder op die gedeelten in 't verslag
der zitting van 23 Mei j.l., waaruit blijkt, dat
enkele Vroede Vaderen het noodig hebben ge-
oordeeld de S. D. A. P. eens met de karwats
te geven. Dat de heer 't Glide het met z'n
damocratische opvattingen, waarvan hij dik
wijls zoo hoog opgeeft, overeen kan brengen,
achten we slechts mogelijk voor zulk slag
„politici". Men ga eens na: eerst snoert men
den tegenstander den mond en scheld hem
dan naar hartelust uit. Wat een heldendaad!
Hij vergeet niet, zichzelf een pluim te geven.
ImmersT hij „protesteerde" tegen de onwaar-
dige haadeling tegenover den heer Coign
tijdens de anti-Vlootwetactie Niemand on-
zer echter weet daar iets van af! We kunnen
dit dan ook gerust naar het rijk der fabelen
verwijzen evenals door anderen met zijn mede-
deeling over verklaringen van den heer direc
teur der Sas van Gentsche glasfabriek is ge
beurd. Als al zijn mededeelingen en „ge-
gevens" navenant zijn, wenschen wij hem niet
eens meer te sommeeren tot openbaarmaking.
Dan den heer Dieleman, die het noodig
vond onze aanplakplaten met onze propagan
da voor de waterleiding in verband te bren
gen. Hoe die 'm dat lapte, blijkt niet uit
verslag. Maar dit kan ons minder schelen
dan wel de wijze waarop hij ons meent te
moeten aanvallen. Hij spreekt van „bloedig
zwaard" en „hamer", waarmede men „enkei
DOORSCHIETEN VAN GROENTEN.
Iedere tuinbezitter kent dit euvel, heeft er
zich tientallen malen over geergerd, dat zijn
mooiste sla-, biet- en andijvieplanten vrijwel
waardeloos werden op het moment, dat ze er
zoo veedbelovend en schitterend stonden, ge
tuigenis afleggende van de zorg en bekwaam-
heid van den tuinbezitter of tuinman. De
doorgeschoten planten verdwenen in het ko-
nijnenhok of vonden een roemloos einde op de
mestfaalt. Aan velerlei oorzaken werd en
wordt dit doorschieten geweten en allerlei
middelen om dit euvel te voorkomen worden
aanbevolen en met min of meer resultaat toe-
gepast.
Wat zijn nu wel de voornaamste oorzaken
van het doorschieten en welke doeltreffende
middelen staan ons ten dienste, dit kwaad tot
een minimum te reduceeren
Bij bieten is de zaak vrij eenvoudig en be-
grijpelijk. De biet is oorspronkelijk een e<5n-
jarige plant, maar door de cultuur is het een
tweejarige geworden. Het doorschieten in het
eerste jaar is daarom veelal niets anders dan
een terugslag naar den 66njarigen, den wilden
stamvorm. Omdat het doorschieten een erfe-
lijke eigenschap is, winne we dus nooit zaad
van dergelijke planten, aangezien we de kwaal
dan juist zouden verergeren.
Ook de ouderdom van het zaad speelt hier-
bij een rol. Uit oud zaad komen minder sterk
groeiende planten voort, die eerder geneigd
zijn tot bloemvorming, dus doorschieten. De
varieteit spreekt eveneens 'n geducht woordje
mee. Enkele soorten kropsla zgn bij uitstek
geschikt voor teelt in bakken, terwijl andere
soorten zich beter leenen voor de teelt in den
vollen grond.
Gebrek aan voedingsstoffen en voomamelgk
gebrek aan voddoende stikstof, werkt het
doorschieten in niet geringe mate in de hand.
Stikstof bevordert de bladontwikkeling,
dwingt de plant tot sterkere groei en is min
of meer een rem tegen het vormen van bloem-
stengels. Onvoldoende -stikstof geeft
armelijk aanzien aan de planten,
het doorschieten.
In het algemeen werkt iedere belemmering
van den groei het doorschieten in de hand.
Stilstan-d van den groei kan aan verschillende
oorzaken geweten worden, welke plaatselijk
vrij gemakkelijk zgn aan te geven en geheel
of gedeeltelijk zijn te ondervangen, behalve
wanneer zulks te wijten is aan ongunstige
weersgesteldheid, zooals koude en nacht-
vorsten.
Droogte en gebrek aan voedingsstoften heb
ben we zelf in de hand en ook de moeilijkheid
van oud zaad kan met weinig kosten over-
wonnen worden. Onze afweermiddelen tegen
doorschieten komen dus in het kort in het
volgende neer: Draag zorg voor goed zaai-
zaad, zaai niet te vroeg en draag zorg voor
een vochthoudenden, vruchtbaren grond.
Deze eisch van vruchtbaren grond geldt
eveneens voor onze vruchtboomen. Als appel
en peer volop in bloei staan, rekenen we reeds
half op een goeden oogst, want ze bloeien
immers volop. Als we deze hoop betere ge-
grondveste basis willen geven, dan mogen we
in geen geval een overbemesting der vrucht
boomen vergeten. En in hoevele gevallen
wordt dit nog altijd wel vergeten? Duizenden
boomen danken er een kwijnend bestaan aan,
zijn daardoor niet in staat een behoorlgke
productie te geven. Een weinig chili of dunne
gier is werkelijk geen overbodige weelde, nu
de vruchtboomen voor de ontwikkeling der
ionge vruchten en de knopvorming voor het
volgend jaar zooveel voedsel noodig hebben.
Dat appelen en peren vaak om het andere
iaar dragen vindt mede zijn oorzaak m de
omstandigheid, dat in het jaar van dragen de
boomen te veel moeten geven en de voeding
in den bodem niet voldoende is om de vruch
ten groot te brengen en gelgktgdig ook nog
behoorlijk te zorgen, dat de knoppen voor het
volgend jaar uitgroeien.
Blazen in het meel in den zak houden, mag
oogenschijnlijk een voordeelig kunstje zgn, in
werkelijkheid is het een dure liefhebberg, een
domme struisvogelpolitiek. Inspecteer tevens
de boomen, verwijder 't doode hout en maakt
iacht op de rupsen. Vemietig de nesten en
hebben de rakkers zich reeds over den boom
verspreid, sproei'met loodarsenaat (3 ons
100 liter water) en meng dit In een
oDlossing van Califormsche pap. We slaan
daii twee vliegen in een klap, n.l. de rupsen
en de schurft.
Vragen, deze rubriek betreffende,
kunnen door de abonne's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Diergaardesingel 96, Rotterdam.
Postzegel van 7% cent voor ant
woord insluiten en blad vermelden.
EEN PRACTISCHE DRINKBAK VOOR
KUIKENS.
De vorige keer heb ik verschillende model-
len drinkbakken beschreven die mij gestuurd
