ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
FLORA'S Kuikenvoeder
No. 8378
Maandag 2 7 Mei 1929
69® JaargaBg
K
ZORGI VOOR UW MENS!
qxx geen. g_
ABRNNEMENTSPRIJS
BI;K KiEKLAKD,
FETJILLETON,
smaakt ah room
BUITENLAND,
n:
INGEZONDEN MEDEDEELIN GEN.
Fa A. VAN OVERBEEKE-LEUNIS
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
E3&
TER NEUZENSCHE COURANT
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Euiten Ter Neuzen fr. per post f 1.80 per 3 maanden Bij vooruitbetaUng fr. per post if 6,60 per jaar
Voor Belflie en Amerika f 2,25, overkje landen j2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het bintenland alleen bi, vooruitbetaling.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdaq- en Vrijdaqavond.
DE TEKUGKOMST VAN DE KONINGIN.
Met den gewonen D-trein is de Koningin
Vrijdagmiddag ruim 'half 5 aan het Centraal-
station te Utrecht aangekomen. Eenigen tijd
te voren was, zoo goed als ongemerkt, Prin-
ses Juliana per auto naar het station geko-
men. Zij vertoefde, in afwachting van de
komst van den trein, in de voor de Koninklijke
familie vrij gehouden wachtkamer.
Aangezien de D-trein zeer lang was en het
Koninkiijk salonrijtuig vrijwel achteraan in
den trein was geplaatst, werden de auto's
voor de Koninklijke familie en gevolg op het
eerste perron-Zuid, ongeveer bij het punt,
waar het salonrijtuig bij stilstand van den
trein zou komen, geplaatst.
Toen de trein in aantocht was, begaf Prin-
ses Juliana zich naar het eerste perron Zuid;
nadat de Koningin uit het rijtuig was gestapt,
vond tusschen Moeder en Dochter een harte-
lijke begroeting plaats.
Na enkele personen van het gevolg, die
Haar opwachtten, de hand te hebben gedrukt,
staple H. M. in den eersten auto en met Haar
de Prinses. Een gejuich van degenen, die tot
dicht brj den trein waren toegelaten, en van
de reizigers in den trein, steeg op, toen de
auto wegreed.
Het talrijke publiek, dat huiten het station
de komst van H. M. afwachtte, had zich ver-
zameld aan den zuidelijken uitgang en de po-
litie had op loffelijke wijze slechts in zooverre
den weig afgezet als noodig was om den auto
doorgang te verleenen. Toen de Koningin en
Prinses Juliana uit het station kwamen, reden
zij vlak langs een dichte haag menschen aan
beide kanten van den uitgang, die de Konin
klijke familie luide toejuichten.
Langs den gewonen weg werd daarop naar
Soestdijk gereden.
Om half zes is de Koningin ten paleize
Soestdijk aangekomen. Prins Hendrik was
reeds vroeger in den middag gekomen. Bij
Haar aankomst werden Zij en de Prinses door
een talrijke menigte hartelijk toegejuicht.
De Koningin zal er tot Dinsdag blijven.
Dien dag vertrekt zij naar het Loo.
BEZOEK AAN DE KONINGIN-MOEDER.
De gewezen Duitsohe keizer en zijn gema-
lin hebben een kort bezoek aan de Koningin-
Moeder ten paleize Soestdijk gebracht.
EERSTE KAMEB.
Suikerwetje.
Aan het voorloopig verslag over het voor-
stel van wet tot het verleenen van tijdelijken
steun aan de beetwortelsuikerindustrie hier
te lande, wordt ontleend, dat verscheidene
leden verklaarden, groot bezwaar te hebben
tegen initiatiefvoorstellen als het onderhavige
en van oordeel waren, dat maatregelen als
de thans voorgestelde indien werkelijk
noodzakelijk van de regeering behooren uit
te gaan en dit te meer, daar alleen de regee
ring door de haar ten dienste staancW ambte-
naren en deskundigen, de beschikking heeft
over de noodige voorlichting en gegevens,
welke onmisbaar zijn in zaken als deze, die
veel ingewikkelder zijn dan bij eersten oog-
opslag zou worden verwacht.
In verband hiermede werd dan ook de em-
stige klacht geuit, dat aan de Kamer de noo
dige gegetvens ontbreken, om zich in casu een
juist denkbeeld over de nood zakol ijkhcid van
steun aan de sudkerfabrikanten te vormen.
Sommigen der hier aan het woord zijnde le
den konden in dit geval de indiening van het
initiatief-voorstel te minder goedkeuren, om-
dat de regeering nog slechts zeer kort geleden
heeft te kennen gegeven, dat er volgens haar
meening geen aanleiding tot ingrij.pen ten
deze bestond.
Andere leden, die overigens voor initiatief
voorstellen in beginsel weinig gevoelden, wa
ren ten aanzien van dit voorstel echter bereid,
over hun principieele bezwaren heen te stap-
pen, wegens het groote landlbouwbelang, het-
welk daarbij is betrokkem. Zij waren evenwel
van meening, dat de regeering zou moeten
et m
Uit het Engelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM
(Vervolg.)
Nog geen uur geleden was de deur ge-
opend om de eerste menschen binnen te
laten en nu stond er al een witkiel bij de
deur, die het binnenkomen en weg gaan
moest regelen, terwijl twee politieagenten,
wier aandacht qetrokken was door het ge-
drang voor den winkel, de handen vol
hadden met het regelen van de qeue van
wachtende menschen. De kok kon het
webk niet meer af, na anderhalf uur had
hij een maatje noodig om tehelpen. Voort-
durend kwamen er karren met levensmid-
delen opdagen, terwijl aan de lange tafel,
welke achter in den winkel opgezet was,
de me est vreemdsoortige individuen el-
kaar voortdurend afwisselden. .Bliss zat
nog steeds aan zijn schrijftafel met het air
van iemand, die het te druk heeft om aan
iets anders te denken; als echter de waar-
heid gezegd moet worden, voelde hij zich
lang niet op zijn gemak, daar tot dusverre
niemand werkelijk zakelijk naar het for
nuis had geinformeerd. Zoo ongeveer
tegen drie uur in den namiddag echter,
klopte een jonge man, die in een taxi ge
komen was, hem op den schouder.
kunnen verklaren, dat de gelden voor de thans
goed te keuren uitgaven beschikbaar zijn.
Vele leden verklaarden, in beginsel ernstige
tegenstanders te zijn van maatregelen als de
thans voorgestelde en niet zonder bekomme-
ling te zien, dat in. de laatste jaren telkens
pogingen worden aangewend om steun te ver
leenen aan imlustrieen, welke door de belang-
hebfoenden als noodlijdend worden bescbouwd.
Hoezeer de bedrijven en niet het minst de
landibouwers zich weten aan te passen aan ge-
wijzigde omstandigheden, hoe hachelijk hun
jrositie tijdelijk ook moge zijn, is in de laatste
jaren herhaaldelijk overtuigend gebleken.
Hiertegenover werd door vele leden aange-
voerd, dat naar hun meening in moeilijke tij-
den wel degelijk hulp van regeeringswege ge-
wenscht is en gunstig kan werken.
Door vele leden werd ontkend, dat de voor-
stellers bij de bietenbouwers en de cooperatieve
beetwortelsuikerfabrieken een noodtoestand
zouden heblben aangetoond, waardoor het tref-
fen van beschermende maatregelen zou zijn
geboden.
Deze leden zouden gaarne vernemen, wat de
voornaamste cooperatieve fabrieken over 1928
aan de bietenverbouwers zullen uitkeeren.
Dat de resultaten van de beetwortelcultuur
in ons land in de laatste jaren ongunstiger zou
den zijn dan die van andere daarmede verge-
lijkbare culturen, kan door de voorstellers
moedlijk worden aangetoond.
Eenige leden wezen er op, dat indien de toe-
stana ten aanzien van de suikerindustrie inder-
daad hachelijk is, er andere middelen zijn om
het evenwicht te herstellen. In de eerste plaats
kan daartoe ddenen inkrimping van de teelt
der beetwortelen, die in geen enkel landbouw-
gebied van ons land meer dan 26.4 van het
totaal onwat en in sommige provincies slechts
1.9 bedraagt, bij een totaal-generaal van
ons land van slechts 6.9
iDe producent, zoo betoogden zij, moet den
kreet van de markt volgen. En verder zou ver-
betering kunnen worden verkregem, door op-
voering van het suikerverbruik, ter bereiking
van welk doel op verlaging van den prijs moet
worden aangestuurd en wel door verlaging van
den accijnis op de suiker. In veriband met dit
laatste redmiddel werd de aandacht gevestigd
op Belgie, waar ook reeds een voorstel tot
verlaging van den suikeraccijns is aangekor,-
dnigd en betreurd werd, dat de motie van or-
de van den heer Vliegen c.s. te dezsr zake door
de Tweede Kamer is verworpen. Andere leden
vestigden er de aandacht op, dat de capaciteit
der bestaande fabrieken te groot is, waardoor
niet economdsch wordt gewerkt, hetgeen zich
te meer zal doen gevoelen, wanneer de bieten-
cultuur wordt ingekrompen. Met het oog op de
prijzen, die de landbouwers voor hun bieten
zullen ontvangen, is het van belang, dat de
oogst zoo economisch mogelijk wordt verwerkt
m.a.w. dat de werkende fabrieken een lange
en voile campagne maken. Gevraagd werd, of
de voorstellers in staat zijn mede te deelen,
of, en welke maatregelen de cooperatieve fa
brieken voomemens zijn te nemen, ten einde
dit doel te bereiken.
Eeniige andere leden hadden hoop, dat alle
belangbebbenidlen eerlang tot het inzicht zullen
komen, dat men de wereldproductie zal moeten
aanpassen aan de wereldconsumptie.
Zij achten het door de voorstellers gekozen
middel om tot verbetering te geraken niet
alleen onjuist, maar ook gevaarlijk voor de po-
litieke zeden, daar belanghebbenden al te licht
geneigd zullen zijn tot middelen als dit hun
toevlucht te nemen ten einde voordeelen te be-
halen of nadeelen te ontgaan. Bovenstaande be-
schouwingen bleven niet onweersproken. An
dere leden, hoewel met de voorstellers niet
ontkennend, dat aan het voorstel bezwaren
zijn verbonden, noemdee de bezwaren, zooals
die door de tegenstanders zijn uitgemeten,
verre overdreven.
Degenen, die den Nederlandlschen producent
verwijzen naar den kreet van de markt, moe
ten, zoo werd verder opgemerkt, een open oog
hebiben voor het feit, dat het buitenland door
zijn maatregelen dien kreet vervalscht. Over-
al geniet de suikerindustrie bescherming, in
vele landen gedaeht werd' bij t. aan Enge-
land zelfs zware bescherming, waa.rbij <le
bier voorgestelde steun van 1.50 per 100
K.G. bijna nlets beteekent.
De leden, die thans zoo zwaarwichtige ar-
gumenten meenen aan te voefen tegen dit zeer
,,Bent u de chef?" vroeg hij.
„Ta", zeide Bliss.
,,Wat is de engrosprijs van uw
fornuis?" ging de jonge man door.
Bliss keek eerst even tersluiks naar het
kaartje, dat het jongmensch hem overhan-
digd had. „Ellermanns Limitedstond er
op gedrukt, de naam van de grootste en-
groszaak van het geheele land.
,,Voor u als grossder is de prijs dertien
en een ihalve guinea' zeide Bliss, ,,maar
we zijn van plan geen groote orders van
grossiers aan te nemen. Als we ze direct
aan de winkeliers verkoopen, krijgen we
natuurlijk meer, en u weet evenaoed als
ik, dat de prijzen van het metaal hoe lan-
ger hoe meer de hoogte ingaan, en nu
spreek ik nog niet eens over de mogelijk-
heid, dat er binnenkort een staking uit-
breekt."
Laten we nu met een proeforder van
een twintig stuks beginnen", stelde de
vertegenwoordiger van de firma Eller-
mann voor.
Bliss zuchtte diep, terwijl hij de order
noteerde en haar geteekend weer teruq
kreeg.
,,'t Is eigenlijk in't geheel ons doel niet,
om aan grossiers te gaan leveren", zeide
hij. ,,We hebben dit on touw gezet als re
clame voor onze afnemers. Eigenlijk kun
nen we niets nieuws beginnen, voordat
onze fabriek klaar is."
De jonge man keek hem even opmerk
zaam van ter zij'de aan.
,,Ze durft nogal wat aan, die firma
van u."
Bliss haalde even nonchalant zijn schou-
ders op.
,,In den tegenwoordigen tijd iheeft juist
zoo iets resultaat. Maar neemt u me niet
bescheiden voorstel, vergeten bovendien, dat
voor het jaar 1902, derhalve voor de Brussel-
sche suikerconventie, een dergelijke steun aan
de suikerindustrie werd verleend, zood-at een
zeer tijdelijke teragkeer tot een maatregel
van voor dien niet zoodanige bestrijding, als
door de tegenstanders geleverd, verdient.
Het gaat toch ook niet aan om de beetwor
telsuikerfabrieken, die thans een moeilijken
tijd meemaken, eenvoudig ten doode te doe-
men cm op haar puinhoopen wellicht iets an
ders te laten verrijzen.
Wellicht zou een suikerconventie een goede
oplossing der bestaande moeilijkheden kunnen
brengen, maar bij ontstentenis daarvan moet
men wel zijn toevlucht nemen tot steunver-
leening.
Deze leden achtten het dan ook zeer on-
billijk en overdreven dit voorstel te brand-
merken als gevaarlijk voor de politieke zeden.
Dat met het verleenen vail steun aan de bie-
temcultuur een uiterste gevaarlijk terredn zou
worden betreden, werd door eenige leden na-
der uiteengezet, die er op wezen, dat andere
takken van landbouwibedrijf, met name het
mielkveehoudersbedrij fin ten minste even
groote moeilijkheden verkeeren.
Enkele leden, hoewel overtuigd van het
groote belang der teelt van suikerbieten, wa
ren ndettemin van oordeel, dat dit belang door
de voorstellers dezer steunverleening wel eeni-
germate wordt overdreven.
Beoogd1 wordt de instandhouding van werk-
gelegenheid voor duizenden artoeiders, schip-
pers en anderen, maar die werkgelegeriheid zal
door de aanneming van het voorstel voor nie
mand ook maar met een enkelen werkdag wor
den vermeerderd, om de eenvoudige reden, dat
de gesohikte zaaitijd' voor de beetwortelen dit
jaar reeds voorblj is.
lets anders zou het zijn, indien het voor
stel strekte tot bevordering van den bieten-
bouw in 1930, maar daarvoor kan het niet
dienen.
Verschillende leden vroegen zich nader af,
of dit wetsvoorstel inderdaad gesohikt is om
aan het beoogde doel te beantwoorden. Dit
doel, het zooveel mogelijk handhaven van het
normale peil van den bietenverbouw en het in
bedrijf houden vain het normale aantal werken
de suikerfabrieken, kan, naar zij betoogden, al
leen worden bereikt, wanneer de verbouwer
een eendgszins loonenden prijs voor zijn bieten
ontvangt. Deze prijs is volgens de voorstellers
ten minste op 16 te stellen, hetgeen een sui-
kerprijs van f 17 als minimum beteekent.
Hieruit zou reeds volgen dat het gestelde
doel niet zal worden bereikt en de verbouw
dus zal inkrimpen.
Andere leden moesten weliswaar toegeiven,
dat dit wetsvoorstel inderdaad te laat komt,
om nog invloed te kunnen uitoefenen op het
uitzaaien van suikerbieten, maar voerden tot
verontscihuldiging der voorstellers aan, dat de-
zen blijkbaar tot op het laatste oogenblik had
den gehoopt op verbetering der prijzen, waar
door steunverleening niet noodig zou ziin.
Hunnerzijds meenden zij toch op aanneming
van het voorstel te moeten aandringen, om
daardoor der Regeering duidelijk te maken,
dat de beide Earners der StatenGeneraal van
oordeel zijn, dat steunverleening aan de sui
kerindustrie noodzakelijk is en dat bij niet-
bekrachtiging van dit wetsvoorstel de Regee
ring de verantwoordelijkheid draagt. Deze le
den waren van oordeel, d'at ons land een sui-
kerproduceerend land moet blijven, en het zou
h.i. een ramp zijn, zoo hier cooperatieve sui
kerfabrieken ten onder gingen.
Van meer dan een zijde werd voorts d'e
Geeft ze weerstandsvermogen door
Ze hebben 't noodig I
TER NEUZEN
kwalijk, daar staan een paar menschen te
wachten, die ook willen koopen. Ik zal
ze even te woord staan, ofschoon ik wer
kelijk niet weet, wat ik moet zeggen."
Toen de vertegenwoordiger van Eller-
mann dat hoorde, pakte hij Bliss meteen
bij de lapel van zijn jas.
..Wacht nog eens even", zeide hij drin-
gend. „Laten we eerst eens samen het
tornuis bekijken. Wilt u misschien opste-
ken?"
De volgende vijf minuten besteedde de
jonge man om op zijn knieen het iornuis
aan alle zij den nauwkeurig te bekijken.
Toen hij klaar was, sloeg hij het stof van
zijn knieen en pakte Bliss bij den arm.
,,Luister eens", zeide hij. natuurlijk kent
u mijn firma. U ibegrijpt dus wel, dat we
aan een twintig stuks niets hebben. Hoe
denkt u erover als ik onzen technischen
directeur eens vroeg hier te komen?
Bliss schudde bedenkelijk het hoofd.
,,De kwestie is", zeide hij, ,,dat uw fir
ma eigenlijk te groot voor ons is. We wil
len werkelijk het liefst niet aan grossiers
verkoopen. Dertien en een halve guinea
is onze uiterste prijs, lager gaan wh niet.
,,Het heeft niet het minste doel ging
de jonge man weer vastberaden voort,
om den verkoop van die fornuizen aan
een half dozijn firma s in handen te qeven.
U weet, we betalen alles contant en zoo-
ver ik zien kan, geloof ik wel, dat die for
nuizen iets voor ons zijn. Achterop heb ik
zoo'n klein plaatje gezien, ik geloof dat
erop staat Master's Patent", als bewijs
dat er al octrooi op qenomen is, dat bevalt
me wel. Doet u eens een aanibieding van
een duizend stuks".
,,Ik vind het veel beter als uw techni-
sche directeur hier komt, dan kunnen we
klacht geuit, dat, terwijl het voorstel uitdruk-
kelijk bedoelt steun aan de beetwortelcultuur
te geven, de voorstellers voor het bereiken van
dit doel geen beteren weg hebben weten te vin-
den, dan het verleenen van een facultatieve
productie-premie per 100 K.G. suiker aan de
suikerfabrieken, waardoor het allerminst komt
vast te staan, dat die steun uitsluitend en al
leen aan de beetwortelverbouwers ten goede
zal komen.
Opgemerkt werd, dat, indien men werkelijk
wilde bereiken dat de bietenteelt niet wondt in
gekrompen, men een geheel andere wijze van
steunverlee<nding zou moeten volgen, en bijv. den
ver'bouwer een minimum geldelijke opbrengst
per H.A. garandeeren.
Ook werd de meening uitgesproken, dat de
steun zal worden aangewend voor een doel,
waarvoor die in geen geval bestemd is, te we
ten om de niet-cooperatieve suikerindustrie te
schaden.
Verschillende leden wezen er op, dat bij aan
neming van dit voorstel de suikerraffinaderjjen
in het gedrang zullen komen.
Van verschillende zijden werd de opmerking
gemaakt, en de klacht geuit, dat de voorstel
lers zich blijkbaar geen rekenschap hebben ge
geven van de gevolgen, welke deze steunver
leening zal hebiben voor de suikerindustrie in
andere deelen van het Koninkrijk der Neder-
landen, met name in Ned.-Indie en in Suri-
name.
Naar aanleiding van deze beschouwingen
werd door andere leden opgemerkt, dat naar
hun meening de bezwaren ontleend aan de cul-
tuurbelangen van Suriname en Ned.-Indie wel
wat al te zwaarwichtig zijn voorgesteld.
Sommige leden achtten voorts het oogenblik
om door wetgevende maatregelen in de posi-
tie van de suiker-industrie in te grijpen hoogst
omgeschikt. Zij wezen er op, dat het econo
misch comite van den Volkenbond en het raad-
gevend economisch comite bezig zijn om de
mogelijkheid van een internationale conventie
ten opzichte van de geheele suikerindustrie
voor te bereiden.
Hiertegen werd opgemerkt, dat in vergelij-
kinig met de bescherming, welke de suiker in
andere landen geniet, de hier te lande te ver
leenen steun bij zonder weinig moeilijkheden
voor zulk een conventie in den weg zou leg-
gen.
MEN MAG DEN GENERAAL NIET
PASSEEREN.
De ,,Avondpost" bevat de volgende merk-
waardige mededeeling:
In de laatste weken schijnt het eenige kee-
ren te zijn voorgekomen, dat een pas in Den
Haag geplaatst generaal-majoor, aan hem
achteropkomende militairen belet om hem
voorbij te gaan.
Dit zou, naar de meening van dien generaal
in strijd zijn met de krijgstucht. Elk militair
dus, ook al heeft hij nog zooveel haast en ook
al beweegt zich bedoelde generaal nog zoo
langzaam, is naar zijn meening verplicht,
aohter den generaal te blijven, tenzij er voor-
keur aan wordt gegeven, den generaal te ont-
wijken door een straatje om te maken.
Wij dachten, dat dergelijke opvattingen in
het leger nu zoo langzamerhand tot het ver-
leden behooren. Het blijkt dntusschen uit het
optreden van dezen generaal, dat het leger
nog altijd heveihebbers huisvest die brj den
tijd, waarin zij leven, ver achter zijn.
Het is toch de dwaasheid ten top, dat een
soldaat zich om wat voor redenen dan ook
naar huis of elders spoedende, verplicht wordt
om, indien hij hierbij een generaal zou moe
ten voorbij gaan, in wie weet wat voor mati-
gen gang achter dien generaal te blijven.
OPHEEFING VAN DE MARINEWERF TE
HELLEVOETSLUIS.
Naar de Telegr. vemeemt, heeft de minister
van Defensie, de heer Lambooij, besloten, de j
marinerwerf te Hellevoetsluis tegen 30 Mei I
1930 op te heffen.
DE NEDERLANDSCHE SPOORWEGEN.
Het reizigersvervoer op de Nederl. Spoor-
wegem is op de Pinksterdagem, zoo meldt het
Hlbl., drukker geweest dan ooit te voren, zoo-
dat het geheele wagenpark in gebruik geno-
men moest worden, met uitzond'ering natuur-
lijk van het voor reparatie uitgeschakelde na-
terieel.
Maatregelen waren genomen, dat voor de
Pimksterdagen al het materiaal tweede klasse,
dat voor verandering tot derde klasse in aan—
merking komt, tot dat doel was gereed geko
men, zocdat het volledige derde klasse-mate-
rieel in dienst gesteld kon worden.
In veriband met de toeneming van het rei
zigersvervoer zullen de spoorwegen 50 groote
W. C. derde klassewagens laten maken, die
plaats bieden aan ongeveer 100 reizigers. De
bedoeling is, deze 50 nieuwe wagens het vol
gende seizoen in gebruik te stellen.
DE ONBEWAAKTE OVERWEG BIJ
RILLAND-BATH.
Het Eerste Kamerlid De Muralt heeft den
Minister van Waterstaat de volgende vragen
gesteld:
Is het den Minister bekend, dat op 19 Mei
j.l. op den onbewaakten overweg nabij Ril-
land-Bath een auto gegrepen werd door een
trein, waardoor op gruwelijke wijze twee kin-
deren met bun beiden ouders bet leven went
benomen
Is het vermoeden juist, dat deze vreeselrjke
ramp wellicht niet zou zijn voorgekomen, in
dien de overweg bewaakt was geweest en de
Minister intijds gevolg had gegeven aan den
aandrang, door ondergeteekende daartoe uit-
geoefend in de vergadering der Eerste Kamer
van 25 April 1928 om dien overweg weer te
doen bewaken?
Acht de Minister gelet op elders voor
gekomen ongevallen het, met ondergetee
kende, niet zeer goed mogelijk, dat door een
dergelijke aanrijding een mailtrein derailleert
met de ontzettende gevolgen van dien?
Is de Minister alsnog bereid den betrokken
overweg weer te doen bewaken?
ZEEHONDEN.
Wij vernemen, dat van regeeringswege een
onderzoek wordt ingesteld naar de levensge-
schiedenis en speciaal naar de voedingswijze
der zeehonden. Omtrent dit laatste is steeds de
algemeene opinie geweest, d'at de zeehonden
uitgesproken vischeters zijn en dientengevoige
voor de visscherij zeer scliadelijk zijn. De om-
vang dezer schade staat evenwel in het nauw-
ste verband met de soort van visch, die genut-
tigd wordt en hiervan is slechts zeer weinig
nauwkeurig ibekend; daarenboven is in den.
laatsten tijd door onderzoekingen in Engeland
gebleken, dat, naast visch, ook dikwijls andere
diersoorten worden gevreten.
Het is daarom zeer toe te juichen, dat thans
ook in Nederland een dergelijk onderzoek wordt
i ingesteld; met de uitvoering daarvan is belast-
Dr. B. Havinga, Droogbak la, Amsterdam. In
dien iemand in de gelegenheid mocht zijn in-
lich.tingen te geven betreffende de levensge-
schiedenis en de voedingswijze der zeehonden,
dan zal Dr. Havinga deze gaarne ontvangen.
Het meest wordt natuurlijk prijs gesteld op
i het toezenden van gevulde magen, die, dichtge-
bonden en flink in papier en zoo mogelijk in
j een kistje verpakt, aan vorengenoemd adres
j gezonden kunnen worden; de gemaakte on-
kosten worden gaarne vergoed.
DE KWAADAARDIGE POKKEN VOORBU.
De kwaadaardige pokken, welke einde
Maart uit Bombay naar Engeland werden
overgebracht ,zijn thans definitief voorbij,
dank zij den krachtigen preventieven maat
regelen, welke genomen zijn. Er hebben zich
51 gevallen voorgedaan, en deze blijven strikt
de zaak meteen bespreken", antwoordde
Bliss met het kalmste gezicht ter wereld,
terwijl hij met de hand, welke hij noncha
lant in zijn broekzak had gestoken, zich-
zelf hard in zijn been kneep, om er ach
ter te komen, of hij wel goed wakker was.
„Verandert u dan in dien tusschentijd
de order van zooeven, u weet wel, van
twintig stuks in een van ihonderd,,' zeide
het jongmensch. Bliss veranderde het di
rer met het gezicht van een makelaar.
,,Ik ben bang, dat dat het grootste
kwantum is, dat we tegen dien prijs kun
nen leveren," zeide hij toen.
jDaar kunnen we naderhand nog wel
over spreken", zeide de reiziger van El-
lermann. Nauwelijks was de jonge man
weg, of Bliss sloot zijn schrijftafel af, ging
de straat op en nam de eerste de beste
taxi, welke hem in een paar minuten in
de tity bracht. Zijn gezicht had nu een
geheel andere uitdrukking dan den vori-
gen avond, zijn geheele manier van doen
druikte opgewektiheid en veerkracht uit,
toen 4iij het kleine, onaanzienlijke maga-
zijn binnenkwam. Toen mr. Masters op
dat ongewone uur de deur hoorde open-
gaan, sprong hij van zijn stoel op en keek
angstig door het kleine kantoorraaimpje.
Na den eersten blik van hoopvolle ver-
wachting staarde Miss Clayton overbluft
naar de buitengewone verschijning: Bliss
in jacquet en grijs gestreepte pantalon.
Hij liet hun echter geen tijd tot het stel
len van vragen.
,,Ik zou graag willen, dat u beiden met
me mee ging", zeide hij, ,,de taxi, waar-
mede ik gekomen ben, is blijven wachten.'
Zonder verdere verklaring af te wach
ten, zette mr. Masters zijn hoed achter
op zijn hoofd en liep zoo hard hij kon
naar de deur, terwijl Frances voor den
spiegel haar hoed opzette. Terwijl ze in
de taxi zaten, was hij het mikpunt van
een kruisvuur van vragen. Maar Bliss
wilde nieis zeggen, hij voelde zich als een
kind, dat een verrassinq bedacht heeft en
op het punt staat om die verrassinq ein-
delijk te laten zien.
,,'t Is een plannetje, dat ik gisteren be
dacht heb", was het eenige antwoord, dat
ze op al hun vragen kregen. ..Zoo iets
van ,,de laatste kans". En wat het beste
is, t is schitterend gelukt."
,,Vertel u ons liever, of u een paar for
nuizen verkocht heeft", vroeg Frances,,
recht op haar doel afgaand.
,,Heb u nog even geduld, binnen een
paar minuten kunt u zelf oordeelen". zei
de Bliss.
In Regent street stapten ze uit. Bliss be-
taalde de taxi met geld uit zijn rechter-
broekzaik. De menigte, die zich voor den
winkel verdrong, was op dat oogenblik
op haar grootst. Mr. Masters bleef stok-
stijf staan, met zijn hoed achter op zifn
hoofd en zijn mond wijd open; overbluft
keek hij naar den kok, die dr-uk aan het
werk was, overbluft keek hij naar zijn
eigen fornuis, maar het meest overbluft
was .hij toch wel toen hij las, wat er op
de kaart voor het raam stond. Hij was
niet in staat om ook maar een woord uit
te brengen. Het leek wel of hij voor het
eerst van zijn leven hoorde dat het Alpha
fornuis het beste fornuis ter wereld was.
,,Als u nu mee naar binnen wilt gaan?'
vroeg Bliss, ,,dan zal ik u alles vertellen,
wat er te vertellen valt."
(Wordt vervolqd.)
