AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
FLORA'S Kuikenvoeder
Woensdag 2Mei 1929
Jaargan;
Eerste Bla.d.
ZORGT VOOR UW KUIKENS!
8376.
ABONNEMENTSPRIJS:
BINNEN! AND.
FEUILLETON.
1UITENLAMD.
smadkt als room
V^™BdS!NrSitof,M5. Xni»'°a«7JtM plr 3 lanta, (.'per post - Abonnemen.en voor he. bui.enl.nd alleen bi| voo,ui.be,alin,.
r>it blad verschijnt iederen Maandaa-, Woeusdag- en Vrijdaqavond.
tweede kamer.
INGEZONDEN MEBEDEELINGETSL.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEM.
©3%
TER NEUZEN, 22 MEI 1929.
Fa A. VAN OVERBEEKE-LEUNIS
INGEZONDEN MEDEDEELIN GEN-
I*. rti xT„ r nn„t f 1 80 oer 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 6,60 per jaar
Vergadering van Vrijdag.
De wijzigingen van de Ou derdom&wet en tie
wet op de regeling van het armbestuur wo "den
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Een amendement-Duymaer van Twist mzake
de begrooting van het Zuiderzeefonds wordt
met 49 tegen 34 stemmen verworpen, waarna
de begrooting zonder hoofdelijke stemming
wordt aanvaard.
Het wetsontwerp tot bevordermg van den
luchtdienst NederlandIndie van de K. L. M.
wordt aangenomen zonder discussie of stem-
ming.
He heer Duymaer van Twist (a.-r.) jbestrijdt
d'aarna het voorstel-Duys tot wijiziging van de
Zuiderzee-steunwet. Het voorstel laat de be-
staande rigoureuse bepalingen onaangetast en
vertraagt indiening van een regeeringsont-
werp.
Ook de heer Snoeck Henkemans (c.-h.) is
eveneens tegenstander.
De heer van de Bilt (r.-k.) wil een wets-
voorstel afwachten. De heer Bijleveld (a.-r.)
acht het voorstel-Duys ondeuglijk.
De heer Duys (s.-d.) verdedigt zijn voorstel.
DE ONDERHANDELINGEN MET BELGIE.
De Belgische minister van buitenlandsche
zaken, de heer Hymans, heeft in een gehou-
d'en bijeen'komst van den ministerraad een re
sume van den inhoud en de beteekenis van de
jongste Nederlandsche nota van antwoord ver-
strekt. Daar de verschillende diensten van het
departement van buitenlandsche zaken met de
bestudeening van de details dezer nota, welke
38 pagina's groot is, nog niet klaar zijn geko-
men, werd' over de Nederlandsche nota geen
bespreking gehouden. Wei bleken alle aan-
weziige ministers in principe geneigd, op het
Nederlandsche verzoek om publicatie van de
sedert de hervatting van de onderhandelingen
tusschen de beide Regeeringen gewlsselde do-
cumenten toestemmend te antwoorden.
NEDERLAND EN BELGIe.
De Morning Post van Zaterdag bevatte een
telegram uit Bruissel, volgens hetwelk de
Nederlandsche en de Belgische regeering het
eens zouden zijn geworden over de publicatie
van de laatste nota's. Volgens dit bericht
zou er op bet oogenblik zelfs overleg plaats
hebben tusschen beide regeeringen teneinde
vast te stellen, welke documenten in die pu
blicatie zullen worden opgenomen.
Te bevoegder plaatse werd in Den Haag
meegedeeld, dat er omtrent dit overleg en
omtrent een beslissing der Belgische regee-
ring inzake de publicatie nog niets bekend
is. Het bericht van de Morning Post werd
in elk geval zeer voorbarig genoemd.
DE VERBINDINGEN MET DE
Z.-H. EN ZEEUWSCHE EILANDEN.
Volgens Het Volk zou de Minister van
Waterstaat voornemens zijn, een commissie
in het leven te roepen, die het vraagstuk van
de Zuid Westelijke verbindingen met Holland
apart onider de oogen ziet en daarover zoo
spoedig mogelijk rapport uitbrengt.
DE DORNIER YVALVLIEGBOOTEN NAAR
NED-INDIe.
Bij het departement van defensie is tele-
grafisch bericht ingekomen, dat de beide
Domier-Walvliegbooten 18 Mei om 4 uur
middelbare tijd Java te Tandjong Priok zijn
aangekomen.
De bemanning der vliegbooten werd bij
haar aankomst verwelkomd door talrijke
autoriteiten en het geheele consulaire corps.
De commandant der zeemacht in Ned.-Indie
scbout bij nacht A. ten Broeke Hoekstra hul-
digde de bemanningen voor haar prestaties.
Een telegram van den Minister van defensie
waarin gemeld werd, dat de Nederlandsche
regeering de hoogste waardeering voor de
bemanning heeft, temeer, nu het moreel der
bemanning ongeschokt bleek, niettegenstaan-
de het droevig ongeval te Bagdad. Ook de
deken van het Oonsulair corps, sir Josiah
Crosby sprak een woord van hulde en memo-
reerde eveneens den officier-vlieger Everts,
die in den strijd is gevallen.
Tengevolge van een ontploffing van den
benzinevoorraad aan boord, is de D 23 gebee'i
uitgebrand. De oorzaak moet waarschijnlijk
gezocht worden in een contact van een elec-
trische looplamp met dien voorraad, waar
schijnlijk tijdens bet bijvullen van benzine.
Twee Inlanders liepen emstige brandwon-
de aanvankclijke bezwaren ter sprake gebracht
die van Engelsche zijde tegen list nieuwe
i Amerjkaansche plan tot vermindering der
kruisarsterkte gtoppcvd worden Zij bewezen,
hoe moeilijk er in de voorbereidmg van een
I tweede kruiserconferentie, die bet „nieuwe
j geluid" van Amerika te Geneve scheen aan te
j konddgen, schot te brengen zai zijn. Voor een
kruiserconferentie zijn er bovendien, als zij
wil slagen, meer noodig ran Engelanci, Ame
rika en Japan alleen, nanielijk ook de klednere
zeemogendheden Frankrijk en Italie, tusschen
wie den laatsten tijd steeds meer teekenen van
een wedijver in wapening in de Middelland-
den op, en een Europeesch marine-scbepeling j Jcj)e gee mer'kbaar zijn geworden. De positie
werd licht gewond.
HET AVRO-PETITIONNEMENT.
Zaterdag is ten departemente van Water
staat den Minister het petitionnement der
Algem. Vereeniging Radio Omroep aange-
boden.
De commissie van aanbieding bestond uit
de heeren Dr. H. Molhuizen, baron G. Tindal,
J. C. E. baron van Lynden, Dr. P. Westerling
en W. Vogt. Deze commissie reed in den
optoebt voorop, daama volgden de vracbtauto
en de begeleidende motorrijtuigen.
In het petitionnement verzekeren de onder-
teekenaars de regeering, dat zij zoo met den
cuiltureelen arbeid van de A.V.R.O. zijn inge-
nomen, en deze als een z66 groot geestelijk
bezit beschouwen, dat zij daaraan bet recbt
ontleenen te verlangen, dat de pogingen van
anideren, tot verkrij;ging van zendtijd die
een historisch geworden bezit van de A.V.
R.O. is zullen worden afgewezen, doch in-
tegendeel aan de A.V.R.O. verdere gelegen-
heid wordt gegeven om zich te ontplooien,
waartoe noodiig is een zendtijd van een voile
week, op een eigen zender op de beste om-
roepgolf.
Bij de aanbieding bield de voorzitter der
commissie, Dr. Molhuizen, een rede, waarin
bij zeide, dat de A.V.R.O. geen reden heeft
om te twijfelen aan den oprechten wensch
van den Minister am de rechtvaardigheid te
betrachten, ook tegenover de wenschen en de
hoop der A.V.R.O.
Dr. Molhuizen wees daarbij op de 450.000
hanidteekeningen op bet request.
Ongeveer 100 personen van de A.V.R.O.
zijn geregeld in haar dienst. Ruim een mil-
lioen gulden heeft de organisatie van Neder
landsche Radio-luisteraars van alle gezindten
bijdragen ontvangen.
j AHeen in 1929 mag worden gerekend op
een totaal van een half millioen gulden. Het
officieel orgaan heeft thans een oplage van
ruim 170.000 exemplaren, waarbij kan worden
opgemerkt, dat iedere betrekker van het blad
dezen omroep steunt, zoodat men mag zeg-
gen, dat het aantal van de ingeschreven aan-
banigers ruim 170.000 heeft.
Minister Van der Vegte antwoordde, dat hij
zich welbaast genoopt zou zien, bij suppletoir
begrooting gelden aan te vragen voor uitbrei-
ding van archiefrudmte in het departements-
gebouw om de collectieve handteekeningen te
bergen. Hij vond het voor het aangeboden
exemplaar, dat zoo keurig verpakt en verze-
geld was gelijk een kostbare koek, bijna zonde
om het open te maken.
Na in tusschen het doosje te hebben ge-
opend en zich overtuigd te hebben, dat de
handteekeningen werkelijk als zoodanig op de
adres-exemplaren waren neergeschreven, zei
de de Minister op 't oogenblik nog geen be-
sluit te kunnen nemen, daar hij eerst den
Radioraad wil hooren.
Daarop gaf de Minister machtiging om de
overige 456 doozen in het departement binnen
te brengen. Nog vertelde de Minister, gaame
op den Radio-salon te Scheveningen kennis te
zullen nemen van den A.V.R.O.-stand, daar
hem bij de opening van dezen salon dezer
dagcn de tijd had ontbroken om rustig te be-
zidhtigen wat daar alles aanwezig was.
tusschen Frankrijk en Italie vertoont eenige
overeenkomst met die tusschen Engeland en
i Amerika. Wanneer er van gelijke sterkte tus-
;chen de Fransche en Italiaansche vloten spra-
I ke is, komt men van Franschen kant met de
I bedenking aan dat men weliswaar genoegen
1 zou kunnen nemen met een Fransch-Italiaansch
vlootovenwicht voor de Middellandsche Zee,
rnaar men Frankrijk dan nog aan zijn West-
kust en in het Kanaal een vloot moet toestaan
I die het tegen de Duitsche, waarvan de om-
vang door het tractaat van Versailles beperkt
is, zou kunnen opnemen, en het verd'er kruisers
voor de bescherming van zijn buiten-Europee-
sche kolonien zou moeten gunnen. In Frank
rijk neemt men intusschen met eenige onge-
rustheid de teekenen van sterke maritieme be-
drijvigheid van Italie waar.
Begin Januari werd bekend dat Italie het
besluit had genomen, twee kruisers van 10.000
ton elk en twee „exploratori" van 5200 ton,
een groot type van torpedojagers, te bouwen.
Op het Fransche bouwprogram stond niet meer
dan een kruiser en geen enkel schip dat met
de nieuwe exploratori te vergelijken is. In
Maart heeft de rapporteur over d'e marine-
begrooting in den Franschen Senaat gezegd,
dat de regeering hierop moest antwoorden
met het ontwerpen van nieuwe eenheden boven
het reeds vastgestelde program. Een rede van
Mussolini, waarin hij de nieuwe schepen „van
vitaal belang voor de nationale veilighedd"
noemde, en opgewonden commentaren in d'e
Italiaansche pers hebben de Fransche ge-
moedsrust nog meer gestoord.
Maar aver een nog andere zorg spreekt de
Temps in een artikel waarin zij het heeft over
„den wapeningswedstrij d die in de Middelland-
sche Zee begonnen is", maar waarvoor zij
Frankrijk niet aansprakelijk stelt._
Die andere zorg is de nieuwe Duitsche pant-
serkruiser, van 10.000 ton (Ersatz Preussen)
die een „dreadnought in zakformaat" genoemd
is. Het type schijnt bestemd om, gelijk de eer
ste dreadnought, heele smaldeelen die nu in
dienst zijn, waardeloos te maken. Frankrijk
kan tegen zijn geduchte artillerie-wapening en
den actiekring van 10.000 mijl niets van gelijke
waarde stellen. Wanneer Duitschland den bouw
van dit tvne voortzet en zich vier of zes van
die kruisers aanschaft, zou het, vreest de
Temps, een onaverkomelijken slagboom in den
zeeweg van West-Europa naar de Oostzee-sta-
ten (met name Polen) kunnen leggen.
De slotsom ligt voor de hand: Frankrijk zal
zich moeten inspannen om op zijn twee zee-
fronten gereed te blijven en de wedstrijd in
wapening ter zee die al gaande is, dreigt nu
verscherpt te zullen worden. Dit is de werke-
lijkheid tegenover het ideaal van beperking en
vermindering van krijgstoerustingen. In stede
van op te schieten in de richting van verster-
king van den vrede, opent de wedstrijd in wa
pening het vooruitzicht op nieuwe oorlogen.
In de termen van het pact van Kellogg schij-
nen nog slechts weinigen te denken.
De wedijver ter zee tusschen Frankrijk en
Italie belemmert intusschen de onderhandelin
gen aver een tractaat van vriendsehap en ar
bitrage, welke Chamberlain niet zoo lang ge-
leden bij zijn bezoek aan Italie bespoedigd
heeft trachten te krijgen.
te dicht bij de tramrails stonden. Toen dan
oolc de tram daar voorbijreed, werd een der
rijwielen door de treeplank van een rijtuig
geraakt en kwam de geheele zaak in bewe-
g-ing, zoodat, toen de machinist, die het ge-
beurde bemerkte had geremd, bleek, dat 4
rijwielen geheel stuk waren.
Naar we vemamen komt het meermalen
voor, dat rijwielen langs den weg te dicht bij
de trambaan worden neergezet. Vermelding
van het gebeurde, kan misschien als waar-
schuwing strekken. Het is niet alleen een
schadepost voor den eigenaar van het rijwiel,
maar er ontstaat ook gevaar voor het uit de
rails springen van locomotief of rijtuigen, in-
dien een der zwaardere rijwieldeelen tusschen
rails en wielen terecht zouden kamen.
CONCERT OP DE MARKT.
Bij gunstig weer zal het muziekgezelschap
„De vereenigde werklieden", directeur de heer
A. Schirris, morgen (Donderdagavond) te 8
uur op de Markt het volgende programma
uitvoem
1. Wilhelmus.
Souvenir de Beersse, Pas-red.
Lt. Pumotte.
En Gamison, Fantaisie J. B. Minne.
Les Dragon de Villars
sur l'Opera de Maillart.
Op ter Olympiade. G. van Weesel.
Pauze.
Dixmuiden Nieuwpoort, marche.
J. de Smetsky.
Franche Amitee, Fantaisie. J. Martin
Loflied.
Constantinopel.
en licht gekleed neemt
Let op den oranje band ec
het Baverkruis. Prijs 75 cts.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
DE WATERLEIDINGKWESTIE.
In den laatsten tijd is door opposanten
tegen het aanhangige waterleidingplan als
grond voor hun twijfel aan de capaciteit der
waterwinplaats te St. Jansteen naar voren
gebracht, dat zij vernomen hebben, dat door
den vroegeren directeur van het Rijks Drink-
waterleidingbureau, den heer J. van Olden-
borgh, thans directeur van het Prov. Noord-
Hollandsch waterleidings- en electricitedts-
bedrijf, een „een Zeeuw" een brief zou ge-
schreven zijn, waarin hij te kennen gaf, dat
er te St. Jansteen of in Zeeuwsch-Vlaanderen
geen voor een waterleiding geschikt water
zou zijn.
Door meerderen werd aan dien brief aan
„een" niet genoemd persoon, die ,,zou" be-
staan nog al groote waarde geheoht. Men
zag over het hoofd, dat de heer Van Olden-
borgh thans nog lid is der Centrale Commis
sie voor Drinkwatervoorziening en als zoo
danig behoort tot de adviseurs van de Regee
ring en dus mede verantwoordelijkheid draagt
voor de aanhangige plannen. Ook heeft hij
aan den tegenwoordigen directeur van het
Rijks Drinkwaterleidingbureau verklaard zich
niet bewust te zijn ooit dergelijken brief te
hebben geschreven.
Naar men ons mededeelde is dezer dagen
door een belangstellende bij den heer Van Ol-
denborgh naar het mogelijke bestaan van het
besproken schrijven geinformeerd.
Men gaf ons inzage van het d.d. 4 Mei 11.
door den heer Van Oldenborgh gegeven ant
woord, waarin hij schrijft: ,,ik ben even
..nieuwsgierig als u, naar den datum en de
j ..bestemming van den bewusten brief en (zal)
j ,,een en ander dus gaame van den betrokken
j Zeeuw" vememen! Een Zeeuw is immers
j "altijid „rond" en deze zal dus wel geen be-
1 ..zwaar hebben den datum en den geadres-
..seerde bekend te maken!
Wij vonden heden in ..Zelandia" een bericht,
dat alhier in bestuurskringen der gemeente,
reeds een voornemen zou worden gekoesterd,
betreffende het inrichten eener waterleiding
voor de gemeente Ter Neuzen.
We weten niet, of aan het publiceeren van
dat bericht een zekere bedoeling ten grond-
slag ligt, doch kunnen wel zeggen dat dit
moet beschouwd worden als uit een grooten
duim te zijn voortgekomen. Dergelijke
voornemens bestaan hier op dit oogenblik
niet.
EXTRA-REIZEN DER PROV. BOOT
OP DE WESTER-SCHELDE OP ZONDAG.
Zooals destijds werd gemeld, zijn door het
lid der Staten van Zeeland, den heer Mr. J.
Adriaanse, tot Ged. Staten enkele vragen ge-
steld in verband met het niet beschikhaar
stellen door den directeur van den Prov.
Stoombootdienst op de Wester-Schelde van
een boot voor een extra-reis van een Fran
schen automobildst van Breskens naar Vlis-
singen op Zondag 31 Maart jl.
Thans hebben Ged. Staten eveneens schrif-
telijk daarop geantwoord en erkend, dat de
boot reeds van Vlissingen naar Breskens was
gekomen en door een tegenorder van den
directeur ledig weer naar Vlissingen moest
terugkeeren, doch deelen mede, dat de auto
van den Franschen automobilist nog niet was
geladen, zoodat van ontladen er van niet ge-
sproken kan worden, wat Mr. Adriaanse wel
deed. De vraag of indien het bericht niet
i juist was, Ged. Staten dit niet hadden moe
ten logenstraffen, kan h. i. vervallen worden
beschouwd door de beantwoording in positie-
ven zln van de eerste vraag.
1 x>e vraag of indien de feiten wel juist zijn,
de directeur heeft gehandeLd krachtens hem
I verstreikte opdracht, beantwoorden Ged. Sta
ten door mede te deelen, dat het onderhavige
geval het gevolg blijkt te zijn geweest van
een verschil in opvatting aangaande een, door
de commissie van toezicht op de Prov. stoom-
bootdiensten aan den directeur van den Wes-
ter-Schelde-dienst gegeven opdracht. Die op
dracht Meld in een verbod tot het beschik-
Uit het Enqelsch
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
O
9) (Vervolq.)
De deur qinq otpen en mr. Masters
kwam op zijn qewone drukke, joviale ma-
nier naar binnen stapipen. Met het meest
qenoefllij'ke gezicht van de wereld neu-
riede hijt een liedje, maar zijn houdinq, die
wilde zegqen, dat er niets aan de hand
was, was te qewild, om waar te zijn. „Zoo
ben je daar nog, Bliss, zeide hij opge-
wekt. ,,'t Spijt me, dat ik het je moet
zeggen, maar wil je er aan denken, dat
aanstaanden Zaterdag je proeftijd om is.
[e weet toc'h wel, dat we een maand proef
tijd hadden afgesproken."
Bliss stond eenigszins moeilijk op.
,,'t Spijt me, dat ik tot dusver nog niets
verkocht helb, mijn'heer," zeide hij lang-'
zaam. ,,Maar ik heb nog twee dagen voor
den boeg, en nu helb ik gedacht... ik be-
doel, terwijl ik hier zat, heb ik een plan-
netje gemaakt. Misschien draait het op
niets uit, maar in elk geval kan ik 't mor
gen nog eens probeeren."
Mr. Masters .keek hem een beetje
nieuwsgierig aan.
,,Ben je van plan om je geluk nog eens
in een andere buurt te probeeren vroeq
hij. ,,Je moet maar denken, jij hebt den
alleenverkooip en 't is werkelijk het beste
fornuis dat er bestaat. Alls het je eerst
WEDSTRIJD IN WAPENING TER ZEE.
Dezer dagen zijn hier, schrijft de N. R. Crt.,
maar luikt om de menschen die er wat voor
voelen te pakken te krijgen.
j Ja, dat helb ik ook al gedacht, mijn-
heer." zeide Bliss nog diep in qedachten.
,;0 ja, dan wou ik u nog vragen, als de
een of andere klant het fornuis eens wil
zien, kan dat dan...?" -
,,In het magazijn staat er een kant en
klaar ingepaikt," viel mr. Masters hem
snel in de rede. „Tim is nog niet weg,
hij kan het overal naar toe brengen, waar-
heen je maar wilt. Den heelen dag heeft
j hij nog niets uitgevoerd. Zal ik hem zeq-
i gen, dat hij het op een handkar moet la-
1 den
Bij die woorden nam Bliss zijn besluit.
,,Graag," zeide hij, met een gevoel, als-
of hij zijn laatste steunpunt weqsloeq.
Roepend om Tim, liep mr. Masters zoo
hard hij kon naar het magazijn. t Was
alsof hij door de woorden van Bliss weer
al zijn oude veerkracht teruq qekrege:
had. Het meisje keek Bliss bijna verwii-
tend aan.
,,Vindt u het wel heelemaal in den
haak, om hem zoo iets wijs te maken?
vroeg ze.
,,Ik maa'k hem albsoluut niets wijs," ant
woordde Bliss, terwijl hij naar zijn hoed
greep, „voordat het morgenavond is, heb
ik het bewuste fornuis, dat nu buiten
staat en misschien nog wel een dozijn meer
verkocht."
Onderzoekend keek ze hem aan. Ze
moest toegeven, dat de Ernest Bliss van
nu een geheel ander iemand was, dan de
jonge man, die een maand geledenop den-
zelfden stoel gezeten had. Toen had ze
niet het minste vertrouwen in hem qe-
had. Nu klonk zelfs zijn stem anders, de
lijnen om zijn mond waren harder, strak-
ker geworden, zijn geheele manier van
RIJWIELEN ONDER DE TRAM.
Jl. Maandagavond hadden eenige jongelie-
den hun rijwiel tegen de heining geplaatst
van de danslokaliteit in de buurtschap Drie-
wegen, daarbij er niet op lettende, dat deze
doen gaf veel meer den indruk van be-
slistheid. Zonder dat ze het zelf wist,
klonk er in haar stem een zweempje hoop
door.
,,0. als u dat zoudt kunnen doen
Haar oogen schitterden hem tegen.
't Was alsof hij alle krachten in hem voel-
de groeien; een tweede Simson voelde hij
zich.
„Dat kan ik zeker zeide hij nog eens.
,,En wat dan?"
Op dat oogenblik was zijn overheer-
schend gevoel een groote verwondering
dat hij nog nooit opgelet had, hoe verba-
zend aantrekkelijk dat meisje was. Even
lacbte ze tegen hem, maar toen qing ze
weer kalm voor haar schrijfmachine zit-
ten.
,,Wel, dat moeten we afwachten.
HOOFDSTUK V.
Toen Bliss, met Tim plus de handkar
achter hem aan, de straat afwandelde.
voelde hij zich als iemand, die, door de
omstandigheden genoodzaakt, plotseling
een plan ten uitvoer moet brengen, dat
nog geen tien minuten geleden alleen als
een mogelijke oplossinq bij hem opgeko-
men was. Diep in gedachten liep hij snel
voort, zonder zicih om den weg te bekom-
meren. Tim, die langzamerhand aan niets
doen gewend was geraakt, begon zich
veronachtzaamd te voelen,
,,Hoe ver moeten we, mijnheer vroeg
hij eindelijk, terwijl hij even staan bleef om
zijn voorhoofd af te vegen.
Bij het hooren van die stem bleef Bliss
plotseling stokstijf op het trottoir staan en
keerde zich toen langzaam om.
..Allemachtig, ik had je heelemaal ver-
geten," zeide hij. „Voordat ik het fornuis
Geeft ze weerstandsvermogen door
Ze hebben 't noodig 1
TER NEUZEN
noodig heb, moet ik eerst nog even naar
een paar menschen toe. Jij hoeft dus niet
j heelemaal mee te gaan. Luister eens, weet
jij St. James street
„Bedoeit u de St. James street, die vlak
bij het West End is?" vroeg Tim met
een armezondaars gezicht.
„Ja juist. Je zult het toch wel kunnen
vinden? Je kunt er net zoo lang over doen
als je wilt, als je maar zorgt, dat je binnen
een uur aan het adres bent, dat ik je za!
opgeven. No, 37, de naam is Broandben
en het is een makelaarskantoor. Daar
moet je dan maar wachten; ik zal zorger
dat ik er op tijd ben."
Tim veegde nog eens zeer in het ooq-
vallend zijn voorhoofd af, en vertelde Bliss
toen in vertrouwen, dat het onmogelijk
voor hem zou zijn, om dat adres te berei-
ken, als hij' niet onderweg de noodiqe ver-
verschingen kon innemen. Met een zucht
stak Bliss zijn hand in zijn broekzak en
bekeek toen berustend zijn geheele gelde-
lijke bezit. Twee shillings en negen en
een halve penny, dat was alles tot Zater
dag. Na even nadenken gaf hij de negen
en halve penny aan den magazijnknecht.
,,Maar dan moet je ook zorqen, dat je
er op tijddoent", zeide hij met nadruk.
,,Het is van het grootste gewicht."
Nadat Bliss eenmaal zijtn besluit geno
men had, ginq hij zijn zelfqekozen weg
met een souvereine minacbtinq voor alles
wat ook maar op een moeilijkheid leek.
Toen hij het kantoor van zijn zaakwaar-
neimer gesloten vond, hield hij zijn vin-
ger doodeenvoudig zoolanq op het elec-
trische drukknopje aan de bediendengann
totdat hij gehoor kreeg. Het noemen van
zijn naam maakte natuurlijk de rest ge-
makkelijk. Toen de bediende van de ma-
kelaars in St. James street hem uitlachte,
omdat hij den leegstaanden winkel in Re
gent street maar voor een korten tijd wilde
huren, liet Bliss hem staan, alsof hij een
stulk van het meubilair was en maakte
door een handvol bankpapier op tafel te
leggen, de zaak in een ommezien met den
makelaar zelf in orde. Eenige minuten
daarna wandelde hij kalm naar zijn nieu
we, tijdelijke venblijfplaats, met als gevolg
de makelaarslbediende met den sleutel en
daaraehter Tim met handkar en fornuis.
Toen ze aan het nieuwe adres kwamen,
sloot de bediende de deur open. Tim
laadde de paikkist af, welke volgens order
van Bliss in de uitstalkast vlak voor het
groote spiegelruit werd neergezet. De
jonge man vertrok weer, nadat hij Bliss
eenige kleinigheden, zooals het sehaikel-
bord en de verschillende knopjes voor het
licht, aangewezen had. Met een zucht
van verlichting sloot Bliss de deur achter
hem af en keerde zich tot Tim.
,,Zeg, jij hebt toch verstand van die
fornuizen, is 't niet?" vroeg hij Tim.
„Ik ken ze als mijn eigen moeder," ant
woordde Tim, ,,maar wat moeten we met
dat ding hier beginnen
,,Dat zal je morgenochtend wel te we
ten komen," was het antwoord. ,,'t Eenige-
wat jiji te doen hebt is: het ding uit pak
ken, het precies midden in de uitstalkast
in elkaar zetten en zorgen, dat het mor
genochtend om acht uur precies qebruikt
kan worden. De rest kan je heusch wel
aan mij overlaten."
Tim gaf zijn pet een duw naar achte-
ren en krabde zich met een bedenkeliik
gezicht op zijn hoofd.
,,Om het werkelijk qoed in orde te ma
ken, moet ik noq brandstoffen, wat olie
en poetsgedoe hebben." zeide hij toen.
(Wordt vervolgd.)
