ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOB ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 8364
Maandag 22 April 1929
69* Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS:
BINNENLAND.
FKUILLKTON.
B U I T E N L A N D.
^"anlenTS pL" b "SAta - Atonle™™ ™or he. ^SaSfSkS'w vSS^S.^
Dit blad verschijnt iederen Maandag-, Woensdaq- en Vnidaqavond.
Burgemeester en Wethouders van PHILIPPINE
B.
door
M. BOWER
58)
WOBS
GPNEMING WEGEN EN
V OETPADEN
Burgemeester en Wethouders der gemeente
TBR NEUZEM, brengen ter openbare kennis
dat te beginnen op 1 Mei 1929 vanwege de
gemeente eene algemeene opnenung zal wor-
de» gehouden van de wegen en voetpaden met
de kunstvverken.
Ter Neuzen, den 20 April 1929.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEYIJLLE, Secretaris.
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
in de eerste helft van de maand Mei 1929,
van wege de gemeente eene algemeene op-
aeraing zal worden gehouden van de wegen
en voetpaden, met de kunstwerken.
Philippine, den 19 April 1929.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. A. RAMMELOO, Burgemeester.
P. J. L. VAN HOEK, Secretaris.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Aan de orde is het wetsontwerp tot wijzi-
ging van de Indische staatsinrichtin.g c.a.
Minister Koningslberger zet zijn, rede voort
e» wijst erop, dat de heer Colijn in 1917 zelf
de instelling van den Volksraad noodzakelijk
geacht en tlaarmede de autonomie gei'ntrodu-
ceerd heeft. De nieuwe bestuursindeeling op
Java zal het volgerud jaar zijn voltooid. De
Volksraad heeft zich in de laatste jaren een
engameen grooten invloed weten te verweryen.
De aanneming van het ontwerp der gewijzigde
aanaenstelling van den Volksraad, zander ver-
binding aan eenige voorwaarde, aoht spreker
aoodig in het belang van de wereklreputatie
van Nederland als koloniale mogendheid. Spre
ker eindigt met het vertrouwen uit te spre-
kem, dat ook deze Kamer de gewijzigde samen-
stelling zal aanvaarden. Bij verwerping zou
hij zich slechts noode neerleggen.
(Minister de Geer zegt, dat er geen aanlei-
ding bestaat voor een staatscommissie tot on-
derzoek naar de region ale of centrale ontvoog-
ding, te minder, nu de Volksraad' er eenmaal is.
De heer Colijn (a.-r.) repliceert en consta-
teert, dat de regionale ontvoogding is verwaar-
kooed.
Na repliek van den heer Mendels (s.-d.) en
dupliek van Minister Koningsberger, die ver-
iiekert, dat met de wensohen van den heer
Golijn rekening wordt gehouden, wordt de In-
dWhe begrooting z.h.s. aangenomen. Hetzelf-
de geschiedt met het ontwerp tot wijziging van
de Indische staatsinrichting met 29 tegen 15
rtemimcn. Tegen: de a.r., de c.h. en de heer
Bkanious (r.-k.).
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Voortgezet wordt de behandeling van het
wetsontwerp betreffende de finaneieele betrek-
king tussehen rijk en g'emeenten.
De beer van den Tempel (s.-d.) vervolgt zijn
cede. Hij ziet in het ontwerp een streven om
de bewegingsvrijheid te belemmeren, hetgeen
blijlct. o.m. uit de afschaffing van de gemeen-
telijke inkomstenlbelasting. Voor dit wantrou-
wen ten opziehte vain de gemeenten ziet spre
ker geen grond, te meer, waar de ongunstige
finaneieele toestand van sommige gemeenten
*iet te wijten is aan uiteenloopend beleid. Dit
wantrouwen is een verzet tegen de sociale po
litick en geeft daarom blijk van rasecht con-
•ervatisme. Spr. betoogt, dat de autonomie
der gemeenten wordt aangetast doordat zii niet
kunnen beschikken over de middelen, die zij
voor haar vrije huishouding noodig achten. Hij
had gaarne een bescheiden forensentoelasting
gehouden, doch zal geen poging daartoe doen.
Het ontwerp maakt een goede kans, maar
hoopt, dat de grootste nadeelen er uit zullen
verdwijnen.
De heer Schouten (a.-r.) meent, dat de tyd
voor een rustige voorbereiding van deze buiten-
gewoon belangrijke kwestie ontbroken heeft,
maar hij zal geen uitstel vragen, omdat men
niet weet voor hoelang dat zou zijn.
Wat het ontwerp zelf betreft meent spreker,
dat wel degelijk de autonomie wordt aangetast
door aan de gemeente de bepaling van eigen
inkomsten te onthouden. Dit bezwaar wordt
versterkt door het ontbreken van een waar-
borg, dat niet over eenigen tijd dezelfde toe-
stand'en zullen ontstaan als men nu uit den
weg wil ruimen. Alleen de taakverdeeling
tussehen rijk en gemeenten kan zulks voor-
komen.
Een verkeerd gevolg van het ontwerp is ook,
dat de finaneieele politiek der gemeenten, ook
al is die onverantwoordelijk geweest, door den
Minister wordt aanvaard. Dit brengt de ten-
denz mee, dat gemeenten. niet meer nauw-
keurig behoeven toe te zien op hun uitgaven.
Omtrent de kosten vraagt spreker, of de re-
geering zekea is, dat de twintig millioen, die
het ontwerp kost, zullen kunnen worden ge
vonden zonder nieuwe^heffingen. Hij spreekt
de hoop uit, dat hij tenslotte met het ontwerp
zal kunnen meegaan..
NEDERLAND EN BELGIe.
Dat Nederland sedert 1839 zou zijn tekort
geschoten in zijn verplichtingen jegens Beigie
op zoodanige wijze, dat Beigie caaraan het
lecht zou kunnen. ontieenen tot eenigen eisch,
wordt van onze zijde volstrekt ontkend.
Nu heeft de heer Colijn Wangs betoogd, dat
over d'etailkwesties te regelen bij verdrag, niet
moest worden gesproken, vooi'dat over de
hoofdzaak overeenslemmmg zou zijn bereikt.
Daaraan voegde hij toe, dat naar zijn mee
ning dat accoord alleen bereikt mocht worden
in underling overleg.
Het Hibl: schrijft naar aanleiding hiervan:
Dat wil in de gegdven omstand.gheden zeg-
gen: of Beigie tot het onze bekeeren, of wij
moeten Belg e tot het onize bekeeren. Een tus-
schenpunt is hier niet.
Het klinkt niet zeer waarschijnlijk, dat dat
mogelijk zou zijn.
Toch moet om der wille van een goede ver-
houding tot. den buurman een einde komen
aan het gesehil binnen afzientoaren tijd.
Daarom rijst bij ons en wij weten, dat
de heer Colijn het daarover met ons volstrekt
oneens is de vraag, evenals de heer Van
Karnebeek in 1920 de kwestie der Wielingen
die toen het struikelblok was, desnoods aan
een internationale instantie wilde onderwer-
pen, om den voortgang der besprekingen mo
gelijk te maken, nu niet deze kwestie aan het
Permanente Hof van Internationale Justitie
zou kunnen worden voorgelegd; is er van
„rechtmatige aanspraken" van Beigie in deze
zaak sprake?
Nederland behoeft, naar onze meening, een
uitspraak over dit nauwkeurig omschreven
vraagpunt niet te schuiwen. In Beigie is men
evenzeer overtuigd, dat deze uitspraak in den
zln van het Belgische standpunt zou moeten
uitvallen.
Het Penmanente Hof is voor een dergelijk
geschilpunt als gesohapen.
UITVOERING VAN VONNISSEN IN
NEDERLAND EN BELGIe.
Naar de N. R. Crt. mededeelt heeft de Eer
ste Kamer het wetsontwerp tot goedkeuring
van het verdrag met Beigie betreffende de
uitvoering van vonnissen enz. van de agenda
afgevoerd.
Ditzelfde heeft ook het Tweede Kamerlid
nir. J. H. Knottenibelt in een art'kel in de
„Vrijiheid" bepleit, aan het slot waarvan hij
schrijft: „dat verdrag heeft ten doel de onder-
danen van Nederland aan de Belgische recht-
spraak te onderwerpen en Belgische vonnissen
hier te lande uitvoerbaar te maken en om-
gskeerd. Zulk een regeling berust op weder-
zijdsclh vertrouwen.
XI. ;i
De tegenwoord ige sfeer
van gevoelens in Beigie ten opz.chce van ons
is echter niet van. dien aard, d.at dat vertrou
wen veilig kan worden gegevsn.
Haast is er bij het verdrag niet en wij mo-
gen n et veinzen te hebben, wat wij^ thans re-
delijkerwijze niet kunnen bezitten.
ONVOLWAARDIGE ARBE1DSKR ACHTEN.
Irngesteld1 is een Staatscommissie inzake on-
volwaardige arbeidskrachten. Benoemd zijn
als lid-voorzitter dier commissie dr. N. M. Jo-
sephus Jitta, voorzitter van den Centralen Ge-
zondheidsraad; als leden en or.dervoOrzitters:
R. N. M. Eflkel, arts, hoofdinspecteur van de
VolksgezondheidL. Heiienmans, arts, direc-
teur van den Gemeentelijken Geneesk.- en Ge-
zondheidsdienst te Amsterdam en Ant. Folmer,
directeur van den Rijksdienst der werkloos-
heidsiverzekering en arbeidsbemiddeling en als
lid en secretaris: ir. R. A. Verweii, administra-
teur bij den Rijksdienst der werkloosheidsver-
zekering en arbeidsbemiddeling.
BEWAKINGSDIENST OP DE
GROOTE STROOMEN.
De bewakingsdienst op de groote stroomen
heeft Donderdag ziin werkzaamheid ten op-
zxhte van de bestrijding van (liefstallen, enz.
op de groote stroomen, beeindigd.
DE CHR. DEMOCRATISCHE
UNIE.
De Ohr. Democratische Unie heeft d'e candi-
datenlijsten voor de Twer.le Kai lerverkiezin-
gen vastgesteld o.a. voor de kieskringen Den
Haag. Rotterdam, MMdelburg1. A. P. dun-
curt. Den Haag; 2. R. v. d Brug, Gouda; 3.
H. Stekete, Gouda; 4. L. P. du Bois, Amster
dam: 5. M. de Visser, Amsterdam; 6. -T. B"yk,
Almelo; 7. J. C. van Goudoever, De Bildt;
8. P. L. Gerritse, Amsterdam; 9. B. van
Noordermen, Schiedam; 10. D. Kalma, Huizem.
OP HET DOODE PUNT.
Men heeft in den eersten schrik over het on-
voldoe.id geaohte Duitsche aanhod cle beraad-
siag.itgen van de commissie der finaneieele
desKuncLgen wat al te vlug in het somibere licht
eener m.siukkmg gezien. Vrijdag spraken wij,
schrijft de N. R. Crt., in ons opsohrift echter
slechts van een crisis en zoo lang de commis
sie niet uiteen is gegaan, lijkt dit nog altijd
het woord dat op den toestand past. De Duit-
schers heafoen nooit door 'diplomatieke hoeda-
nigheden gesohitterd en dr. Schaoht die bij zijn
aanibod te verstaan gaf dat dit zijn laatste
woord was, had kunnen bedenken, dat hij daar
door het odium voor een mislukking op Duit
sche schouders zou leggen. Vrijdag heeft dr.
Sohacht tegenover den correspondent der
Times zich nader verklaard door op te merken
dat zijn aawbod niet als ultimatum opgesteld
was (wat daarvoor trouwens al van Duitsche
zijde gezegd was), maar een „grondslag voor
marchandeeren" (bargaining) vormde. Dit is
een ander geluid.
Hier rnoge in herinnering gebracht worden
dat de commissie der finaneieele deskundigen
niet zoo maar tot stand is gekomen. Haar in
stelling is op wensch van Du;tschland ge-
sch.ed en het heeft heel wat voeten in de aar-
de gehad, om Poincare, den Franschen minis
ter-president, er zijn fiat op te doen geven.
Een regeling die geen cent voor de kosten van
wederopbouw van Frankrijlc overliet, gelijk h^t
Duitsche aanbod, zal door geen enkele Fran-
sche regeering aan het parlement voorgelegd
worden. Tot de Franscfhe verwaohtingen be-
hoorde ook dat de „com'mercialisatie" van de
Duitsche herstel-obligaties Parijs aan een
flink bedrag aan contanten zou helpen. Men
heeft vroeger algemeen gemeend dat de Fran-
sche wensch naar contanten voortkwam uit
de noodzakelijkheid voor Parijs om in Augus
tus de bijzondere vordering welke de Vereenig
de Staten, voor het overdoen van hun voor
raden aan oorlogsmaterieel aan Frankrijk
Vervolq.
HeeJ qedwee, met een veribluft qezicht,
stak Bud zijn hand in den zak en haalde
het qeld te voorschijn. Zonder een woord
te zeqqen haalde hij ook nog een paar
dollars in zilver uit zijn broekzak en voeg
de ze bij de anderen. ,,En wat wil je nog
meer"? vroeg Bud
„Nu blijf je hier wachten totdat David
komi, om je op te hangen als een paar-
dendief!" krijschte Pap. .Jerry! Hallo.
Jerry! Waar zit je toch? Ik heb hem ge-
vangen; ik heb den paardendief
,,Pap is nog erger dan een wilde kat, als
je hem uit zijn humeur brengt," grinnikte
Jerry, die op een draf kwam aanloopen.
,,Ik had zoo iets wel verwacht. Wat wil
je met hem gedaan hebben, Bud?"
,,Hem knevelen, zoodat hij zich geen
ongeluk kan schreeuwen, dan hem mee
neinen als ik eerst mijn geld terug
heb", hijgde Bud. ,.Pap, je bent bijna zoo
vriendelijk als een Indiaan."
,,Het zal moeilijk zijn om hem zoo inge-
pakt, op het paard mee te nemen"
merkte Jerry spottend op, toen Pap, ge
bonden en met een doek voor zijn mond,
naar hem lag te staren achter het logies.
Hij is geen goed tegenwicht voor je twee
knapizakken, Bud; en die etenswaren heb
ben wij noodig."
..Breng jij den zak maar ik zal Pap
wel nemen" Bud bleef half weg steken
in zijn beweging om den ouden man op
te tillen en luisterde. Hij hoorde Honey's
stem, die Pap riepr in bewoordingen, die
k heb
hem betrapt, terwijl hij bezig was al ons Bud nooit geloofd had, dat in Honey's
qoede eten uit huis te dragen! j woordenboek konden voorkomen. Uit
,,Pas op, Jerry!" riep Bud, een haasti-
qen blik op het logies werpend.
Pap was als jonge man zeker iemand
geweest die moeilijk om den tuin geleid
icon, worden, maar nu was hij oud en hij
was opgewonden en in zijn schik over zijn
gemakkelijik behaald succes. Hij keerde
zich om, om te zien waar Jerry voor
moest oppassen.
„Pas jij ook maar op, Pap, jij oude gek,
als je je niet kalm houdt, dan krijg je nog
een beroerte," riep Bud gekscherend, ter
wijl hij het pistool ontrukte aan den krab-
benden, worstelenden ouden man, die in
zijn armen aan het worstelen was. Hij
was verbaasd over de kracht en de vlug-
heid van Pap en ofschoon hij hem stap
bij stap dwong achteruit te gaan naar de
madhinesclhuur en wist, dat hij de sterk-
ete was, had hij toch zijn handen vol met
hem.
haar spreken maakte hij op, dat zij hem
zocht en Pap's kaken werkten als razenc
achter Buds zakdoek.
Jerry wees met zijn hoofd naar de ba-
gage, waarvoor hij een tweede reis hac
moeten maken, nam Pap op, legde zijn
hand op diens mond, die alle pogingen
deed hen te verraden en verdween in de
struiken, over zijn schouder kijkend, om
te zien of Bud hem wel volgde.
Zij bereikten een veilige schuilplaats
achter de struiken en hielden een oogen
blik stil, terwijl zij luisterden naar Honey's
scheldwoorden en dreigementen aan het
adres van Pap, als hij niet dadelijk kwam
om het vuur aan te maken.
Zij hield opeens stil en men hoorde op
den hoofdweg het getrappel van paarden
David err de jonaens kwamen terug.
In zijn hart was Bud Little Lost dank-
baar voor dat verborgen pad door de
hadden (490 millioen dollars), af te doen.
Dit blijkt echter niet juist. In de eerste
plaats vemeemt men nu dat de Fransche re
geering en de Bank van Frankrijk hieiyoor
reeds een pot aan buitenlandsche betaalmid'de-
len gemaakt hebibenMaar in de tweede plaats
zal die som niet betaald behoeven te worden,
indien voor Augustus de overeenkomst tus
sehen Washington en Parijs tot fundeering van
de Fransche oorlogsschuld door het F ransche
parlement geratificeerd wordt, waarin ook de
bovenvermelde vordering (welke de Parijsche
volkshumor de „kauwgom"-schuld noemt) ver-
werkt is. Misl-ukken echter de ondei'handelin-
gen te Parijs over een definitieve regeling van
de Duitsche herstelschuld, dan zal de Fransche
rogeering nog altijd nooh de overeenkomst
over de oorlogschuld met Amerika noch die
met Engeland ter ratificatie aan het parle
ment durven voorleggen. Er zitten dus nog
meer belangen dan op het eerste gezicht lijkt
aan het bereiken van overeenstemming tus
sehen de finaneieele deskundigen vast.
Te Louden waar men op het oogeniblik de
zaken nuchterd'er kan bekijken dan te Parijs
of Berlijn, stelt men zich op het standpunt
dat het verschil tussehen de geallieerden en
Duitschland „niet onoverbrug'baar" is. De
AmerikaansOhe en de Japansche gedelegeer-
den, die zich tot dusver eenigszins terzijde
hebben gehouden, komen, naar de meening
van <Ifen diplomatieken medewerker van de
Daily Telegraph, als scheidlieden in aanmer-
king. Zij kunnen te Parijs en te Berlijn hun
invloed aanwenden om het mogelijk te maken
dat het verschil gedeeld wordt.
Van, Engelsche zijde heeft men tot dusver op
het standpunt gestaan dat Groot-Britannie
weinig belang had bij een herziening van de 1
regeling volgens Dawes, aangezien zij goed
werkte en de Engelschen erdoor binneiikregen j
wat zij noodig hadden. Men vond daarom
dat er geen haast bij was, om Duitschland's
jaarlijksche lasten te verlichten. In een hoofd-
artikel van de Times vindt men nu echter voor
het eerst de opvatting verdedigd dat een. ver-
lichting van dien last den gestadigen druk
op de Duitsche uitvoemijverheid, welke van
de betaling van zware jaartermijnen het ge-
volg moet zijn, zou verminderen en de Duit-
schers tot minder scherpe mededitigers (van
Engeland o.a.!) op de wereldmarkt zou maken.
Dit is een factor, erkent de Times, dien de
Britsche politiek zich niet kan veroorloven te
negeeren.
De koersverliezen welke de berichten over
het vastloopen der commissie van de finan
eieele deskundigen aan de Berlijn sche beurs
hebben veroorzaakt in het vooruitzicht dat
Duitschland's crediet in het buitenland ervan
lfjden zal als het voorgoed spaak loopt, zullen
weer invloed' oefenen op de gemoedsgesteld-
heid der Duitsche gedelegeerden.
De mannen die te Parijs als onpartijdige fi
naneieele deskundigen zijn samengekomen, iblij-
ken hoe langer hoe meer eigenlijk onderhan-
delaars uit naam van hun tegeering te zijn
geworden en dit is de verklaring, waarom een
crisis, gelijk nu ingetreden is, eigenlijk te ver-
wachten is geweest. Geen enkele internatio
nale onderhandeling van gewicht na den oor-
log is daar tot dusver vrij van gebleven.
De plotselinge dood van den Engelschen ge-
delegeerde Lord Revelstoke heeft de commissie
haar beraadslagingen ten teeken van rouw tot
Maandag doen verdagen. Het respijt van drie
dagen dat hierdoor is verkregen, wordt, on-
danks den rouw, voor ijverig ond'erhandsch be-
laad gebruikt. Men heohtte vooral beteekenis
aan een langdurig gesprek dat dr. Schacht
met een vertegenwoordiger van de Bank van
Frankrijk heeft gehad. En aangezien Schacht
ook nog gezegd heeft dat hij van alle gede
legeerden pas het laatst uit Parijs zou vertrek-
ken, behoeft men de hoop nog niet op te ge
ven dat men de noodzakelijkheid gaat inzien
om toch nog een uitweg te zoeken. Men kan
nochtans voorspellen dat die niet gemakke-
lijk te vinden zal zijn, want tussehen de voor-
stellen van de geallieerden en van Duitsch
land bestaat niet alleen een verschil in ge-
tallen, maar ook van de voorwaarden, ander
welke betaald zal worden.
HONGERSlNOOD IN DE CONGO.
De „Times" meldt, dat tot begin Maart het
aantal dooden in Belgisch Ruanda officieel ge-
raamd werd op ongeveer 15.000. De slacht-
offers zijn bijna alle Bahutu's. Ongeveer
75.000 vluohtelingen, voor het meerendeel on-
gehuwd zijn gevlucht naar Britsch Oeganda,
terwijl de'meeste gehuwde vluchtelingen met
hun gezinnen getrokken zijn naar Urundi. Door
het uitblijven der regens in Fehruari is echter
ook daar de oogst mislukt, zoodat vele dezer
vluchtelingen zich eveneens naar Britsch ge-
bied hebben begeven.
DE MISLUKTE CONGO-VLUCHTEN.
De Belgische vlieger Thieffry, die onlangs
een mislukte poging heeft gedaan om van
Beigie naar den Congo te vliegen, was per
schip, met medevoering van een vliegtuig, naar
den Congo vertrokken. Bij aankomst aldaar
heeft hij zijn toestel gemonteerd en is in de
richting van Kivoe vertrokken. Volgens door
het Belgische ministerie van kolonien ontvan-
gen berichten is Thieffry op 10 April uit Al-
bertville naar Kivoe vertrokken en. zou hij na
150 K.M. vliegens nabij de Kibangadraai zijn
gevallen. Zijm mecanien Gastuche, die minder
emstig gekwetst was, is door inlandsche jagers
gevonden en per prauw naar het z<'ekenhuis
te Albertville vervoerd. Aangezien hij echter
buiten kennis was, toen hii werd gevonden,
weet hij niets omtrent het lot van zijn metge-
zellen. Door den commissaris van het district
is een hulpexpeditie naar de plaats van het
ongeluk gezonden.
DE TERUGKEER VAN WARD HERMANS
IN BELGIE.
Naar de correspondent van „De Maasibode"
te Antwerpen meldt zal het niet tot een pro-
ces-Hermans komen. De Belgische justice was
reeds voor den terugkeer van Hermans tot dit
besluit gekomen. Vandaar ook. dat Hermans
reeds eenige dagen ongemoeid in Beigie kon
verblijven alvorens hij zich zelf bij de justitie
ging aanmelden, maar werd..- afgewezen, zoo-
als men weet.
struiken. Hij hoorde David aan Honey
vragen wat haar scheelde, hoorde het on-
vrouweJijke antwoord van het meisje, hij
hoorde hoe zij Pap verwenschte omdat
hij op dit uur van den morgen niet voor
de keukenkachel gezorgd had. Ook hoor
de hij haar aan David vragen of zij Bud
of Marianne gevonden hadden.
,,A!is je ze samen gevonden hebt en ze
niet aan den eersten den besten boom
hebt opgehangen
Bud beet zich op de lippen en ging
weer door, zijn gezicht rood van woede
over de ruwheid van een meisje, waar hij
toch eenige acihting voor gevoeld had.
Honey!" fluisterde hij minachtend. ,.,Wat
een leelij'k klein beest!"
Bij de rotsen stood Eddie te wachten
met Stopper, op wiens rug zij in alle haast
hun dekens en Buds bagage pakten. Zij
spraken fluisterend. als zij ai wat zeiden,
en om te maken, dat het paard zich stil
zou houden, had Eddie handig een touw
om zijn neus gebonden.
„Iik zal Pap wel nemen,'' fluisterde Bud,
maar Jerry knikte yan neen, en nam den
ouden man weer op zijn schouder, zooals
(hij een zak met graan zou dragen. Zoo
slopen zij weer naar het pad, sloegen een
zijweg in, dien Bud nog niet kende en
daarna merkte Bud, dat Jerry al maar
rechtuit ging. Bud maakte een teeken,
dat de Indianen altijd maakten. in de
hoop, dat Jerry hem zou begrijpen, waarop
Jerry met zijn vrije hand antwoordde. Hij
was van plan Pap ergens heen te bren
gen. Als zij bij de paarden waren, moes-
ten zij op hem wachten. Zoo scheidden
voor een oogenblik hunne wegen.
„Oit is wel een prachtig land om zich
te verschuilen, meneer Birnie", waagde
Eddie te zeggen. toen zij ongeveer een
halve mijl van Little Lost af waren en zij
hj Smoky, Sunfish en Eddie's paard kwa
men, die rustig aan het grazen waren in
een malsch groen weitje, waardoor een
beekje liep en dat verborgen tussehen de
rotsen lag. ,,Als je het land hier kent,
kan je het gereclht zijn levenlang ontdui-
ken als je maar genoeg mondvoorraad
hebt."
,,Het komt mij voor alsof men niet veel
gelegenheden ongebruikt heeft gelaten".
antwoordde Bud half schertsend. ,,Is er
wel een enkel eerlijk man in het heele
land, Ed Dat zou ik wel eens willen
weten."
Eddie aarzelde, terwijl zijn oogen ang-
stig trachtten te lezen wat Bud er mee
meende en hoe zijn stemming was. ..Hier
in de buurt van de Sinks zeker niet". ant
woordde Ihij oprecht. ,,In Crater heb je er
wel enkelen en in de buurt van Jumpoff.
Maar ik geloof, dat het in deze vallei an-
ders nog al bar is. Zij is zoo vol holen
wonderlijke plaatsen, dat zij een groote
aantrekkingskradht heeft voor menschen.
die zich verbergen willen.
Daarop lachte hij ~edwongen. Voor
jou is het een groot geluk, dat het zoo is,
meneer Birnie, anders zou ik niet weten
hoe je hier vandaan zou komen. Nu kan
ik je tenminste wijzen, hoe je veilig van
hier kunt komen, zonder dat zij je zullen
krijgen. Maar ik geloof, dat wij eerst wat
ontibijten moeten. Ik heb ergen honger,
jij niet? Ik kan wel een vuurtje maken
tegen die spleet in dien vooruitstekenden
kant van de rots, dan zal de rook wel
daaroniderdoor wegtrekken, zoodat hij
niet te zien komt. Daar is hier ergens
een todhtgat, waardoor de rook als door
een schoorsteen wegtrekt."
Een poosje later kwam Jerry op de
spalducht af. Hij wierp zich bij het vuur
op den grond en haalde diep adem.
„iDie oude paai is toch nog zwaarder
dari je zoudt denken," merkte hij geksche
rend op. ,,Ik heb ihem neergezet in een van
die zinkgaten, toen heb ik zijn voeten los
gemaakt en hem daar gelaten om er zoo
goed hij kon weer uit te krabbelen. Het
TER NEUZEN, 22 APRIL 1929.
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS.
Op 20 April stonden bij de arbeidsbeurs
ingescbreven: Losse- en transportarbeiders
136; opperlieden zeelieden 4; voermans-
knecht 1; landarbeider centrale-machinist
1; magazijnknecht-timmerman 1; chauffeur
1; bakkersknechts 2; totaal 146. Alzoo ver-
minderd sinds 13 April met 25 personen.
De aanmeldingen hebben bedragen: 15 April
63, 16 April 64, 17 April 46, 18 April 44,
19 April 18 en 20 April 38.
Aanvragen arbeidskrachten: voor Frima De
Gruyter en Co., plaatselijke agenten; voor
Vlissingen en Middelburg, volslagen en balf-
was timmerlieden, en halfwas schilders; voor
steenfabrieken te Terhaegen, arbeiders van
19 tot 45 jaar; voor Duitschland, paarden-
knechten; voor Frankrijk, melkers-veever-
zorgers; voor kanaalwerken in Beigie, grond-
werkers.
NAGEKOMEN BET^ASTINGGELDEN.
De Minister van Financien maakt bekend
dat ten behoeve van 's rijks schatkist, wegens
over vorige jaren te weinig betaalde belastin-
gen naar inkomen en/of vermogen (gewetens-
geld) is ontvangen bij den inspecteur der di-
recte belastingen te Ter Neuzen 16.50.
GUNSTIGER VOORWAARDEN BIJ HET
KROONDOMEIN.
Men zal zich herinneren, dat vorig jaar in
de verbondsvergadering van het Rii.. Werk-
liedeniverbond te Amsterdam gehouden, klach-
ten werden geuit omtrent verschillende toe-
zal hem meer tijd kosten dan aan mij. Het
gebruik van je handen helpt een hoop en
t gebruik van je mond ook om nu en dan
eens even je hart te luchten. Maar bin
nen een paar uur is hij er wel uit, denk
ik. Hij keek Bud daarop halfbeschaamd
aan. ,,Het was een heel ding om hem
daar te laten, zooals ik hem achtergelaten
heb. Het was alsof je op de teenen langs
een slang liep die in elkaar gerold lag te
slapen, bang om haar in haar dutje te sto-
ren. Alleen met dat verschil, dat Pap niet
sliep." Hij ging zitten en strekte zijn hand
uit naar een kop koffie, die Eddie hem
aanbood. Maar dat heb ik er toch nog
van gehad, dat ik dien ouden duivel heb
kunnen vertellen, hoe of ik over hem
dacht, voegde hij er bij, terwijl hij in zijn
kopje blies en weer een flinken slok nam.
,,Hij zal ze wel op ons spoor brengen,"
zeide Bud, terwijl hij in een homp brood
beet, met een half verbrande snee spek er
op.
„Als hij op de hoeve terug komt. dan zal
hij dat zeker doen. Zijn giftanden zaten
vol venijn, toen ik hem achterliet. Hij
zeide, dat hij jou hart wel uit je lijf zou
willen snijden, omdat je hem bedrogen
hadt enzoovoorts, natuurlijk met de noo-
dige vloeken er bij. Het beste is, dat wij
maar in 't geheel geen spoor achterlaten.'
,,Dat zullen wij ook niet," verzekerde
Eddie geruststellend. ,,Ik ben tenminste
blij, meneer Birnie, dat het nog eenig
goed kan doen, dat ik een van de Cat-
rockers ben. Daardoor kan ik je eerst
helpen om weg te komen en daarna om
Zus te helpen opzoeken. Ik denk, dat zij
gegaan is daar, waar je familie woont;
het is tenminste mogelijk. Hoever zou je
paard vandaaq nog kunnen gaan als
het moest?"
(Wordt vervolgd.)
