ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Wielerbaan Sas van Gent
No, 8363
Vrijdag 19 April 1929,
69e Jaargang.
Eerste Blad.
Bekendmaking.
jimalch
b tjTt enlak d.
BINNENLAND.
F IRILLXTOM,
TWEE-UURS KQPPELRACE
SPORT.
maken bekend:
ENGELAND EN DE FRANSCHE
VACCINATIEDWANG.
TN GEZONDEN MEDEDEELIN GEN.
Op Zontiag 21 April a.s., half drie n.m.
RANSCHAERT-JAW VAN
VERSCHELDEN-DEBRUYCKER
SPKINTMATCHES AFVALRACE
NEUZENSCHE COURANT
Aa il i1 M r M r W T Q P HQ* Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetalinq fr. per post 6,60 per jaar
DunlftlfllirS I u r n IJ di Voor Belqie en Amerika f 2,25, overiqe landen /2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetalinq.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdaq- en Vrijdaqavond.
Burgemeester en Wethouders van HOEK
dat de ouders voogden of verzorgers, die
hunne kinderen of pupillen op 1 Mei a.s. op
de openbare lagere school wenschen geplaatst
te zien, zich daartoe voor 30 dezer bij het
hoofd der school kunnen aanmelden.
De kinderen die v66r 1 November 1929 zes
Jaar oud zijn, worden toegelaten.
Burgemeester en Wethouders van Hoek,
H. PLADDET, fd. Burgemeester.
J. DREGMANS, Secretaris.
Hoek, 15 April 1929.
EERSTE KAMER.
Vergadering van' Woensdag.
Bij de voortgezette behandeling van de In-
discne begroot.ng c.a. verklaart de heer de
Muralt (Lb.) ten aanzlen va.i Ind.e te be-
hooren tot de coaservatleven, in zekeren zin
tot de reactionairen. Indie en Holland be-
foooren voor altijd een te blijven. Voor een
Imandsche meeruerhe.d in den Volksraad en
Westersche politieke rechten is de "Tnlandsche
bevolking nog niet rijp.
De heer Mendels (s.-d.) constateert toene-
mende belangstelling voor Indische aangele-
genheden. De democrat.seering tracht men
eohter op allerki wijze tegen te houden. Toch
zal Ind-e zolf hebben te bepalen, .wanneer hst
zyn eigen bestuur wil hebben. Spreker wijst
verder op maatregelen, d e een belemmering
zijn van de vrije meeningsuitlng in Indie, en
op den tragen gang van zake.i der welvaarts-
en sociale polit'ek.
A AN WAS DER BEVOLKING IN DE
STEDEN IN DUITSCHLAND.
De ..Deutsche Stadtetag" geeft elk kwar-
tddJ btfltisLiSCho gogfovo na »vr
der bevolking in de steden in Duitschland.
De laatste aflevering, die over de eerste drie
maanden van dit jaar loopt, wijst op de sterk
afnemende geboorten in de groote steden.
Berlijn staat in dit opzicht vooraan; het ge-
boortecrjfer is er met 9.9 pro mille het laagst
en wordt zelfs door het sterfteeijfer overtrof-
fen. Als er niet zooveel trek naar de hoofd-
stad was zou de bevolking achteruitgaan. In
het laatste kwartaal zou die achteruitgang
477 hebben bedragen.
De andere groote steden (boven 200.030 in-
woners) hebben weliswaar beter cijfers, maar
toch is het geboorteoverschot slechts 1046
per millioen inwoners. In steden van 100 tot
200.000 inwoners stijgt dit cijfer tot 1426, en
in die van 50 tot 100.000 tot 1434.
Daar ongeveer 1/3 deel der Duitschers in
steden boven de 50.000 zielen woont, zijn deze
geboorte- en sterftecijfers van grooten invloed
op den loop der bevolking. Op bet platteland
en in de kleine steden neemt het zielental n.l.
veel sneller toe. Dat men niettemin van een
langzame ontvolking van het platteland kan
spreken komt door den sterken trek naar de
groote ..menschen-verslindende" steden.
HONGERSNOOD IN BELG1SCH
NOOKD-CUNgO.
In een brief ult Cahlni aan de „Times" ver-
telt een zendel.ng van den ontzettenden hon-
gersnood in Bolg.sch Noord-Con.go. Het leed
der bevolking in deze stieek tart elke beschrij-
M—IMJMW VW nl—I ■"'I mi*i h in i
door
B. M. BOWER;
Vervolq.
57)
„Zoo, kom je te voet?" riep Pop nieuws-
qieriq uit. „Wat voor qekke plannen heb
je nu weer, zeq jonq? Kom je hier te voet
aan, terwijl je met twee flinke renpaarden
bent weqqeqaan? Je hoeft voor den ouden
Pap niet bang te zijn tenminste, als
je hem n et iets vooriieqt of iets voor niets
van hem qedaan wil krijqen. Je bent er
ook van door qeqaan met de vrouw van
Lewis, is het met/ Neen, er is niet veel,
dat aan den ouden Pap ontqaat, al is
hij niet meer zoo flink als vroeqer. Ik heb
je wel naar haar zien kijken als je eipen-
lijk moest eten. Ik heb 't wel qezien! En,
ik heb ook wel qezien hoe zij naar jou
keek als zij dacht, dat niemand op haar
lette! Zoo, zoo! Je hebt ze allemaal op hun
qezicht qeqeven, is het niet? Je hoeft er
niet om te lieqen mijn ooqen bedrieqen
mij niet!"
„Je weet dan heel wat, dat ik wou we-
ten. Ik ben-al den tijd in Crater qeweest,
Pap. Weet je, dat Lewis qisteren betrok-
•ken is qeweest in een bankdiefstal en dat
de kassier hem heeft doodqeschoten? De
rest van de bende is dood of in de qevan-
qenis. De schout heeft daar in een paar
minuten qoed werk qedaan."
Pap trok zijn lippen in en staarde Bud
een poos strak aan. ..Lieq mij niet voor",
zeide hij qemelijk: ,,Je bent naar Crater
qeweest, zeq je? Dan heb je daar zeker
de cheques pe'ind."
Bud plooide zijn mond tot een droevi-
ving. Het land is bezaaid met iijken. Vaak
vinat men vrouwen en kinderen hulpeloos langs
den weg liggen, waar zij wellicht door hyena's j
zullen worden verslonden, voordat de dood
komt. Vele malen heb ik, zoo schrijft de zen-
deling, mannen, die zdfs geen kracht meer
hadden om naar het ziekenhuis te kruipen,
dood langs de wegen zien liggen. Het is een
land van geraamten, levende en doode. De
nasleep van den hongersnood is ziekte en deze
Ba'hutu, die altijd ondervoed zijn en ziektekie-
raen meedragen, loopen gevaar d'oor een hevige
epidemie van dysenterie te worden aangetast.
Ook zijn in de afgeloopen maanden reeds ge-
vallen van pokiken geconstateerd.
DE DUITSCHE HERSTELBETALING
De berichten over de beraadslagingen der
f.nauc.ee.e uesKunuxgen te Jfarys, waar zij
semyxc ue N. K. Git. tusscnen twee naak-
jes g^zcgvi, semjnen te zunen Oxjjven, hoewel
er Viucgcr spxaxxe van is geweest uat zjj mis-
sch.en ook een gemeensonappeiijK bezo&K aan
Ge-xyii zuuuen orcugen oerucncen Zjjn
geen spaxineitae recuour. Van uag rot uag ver-
liteinr men. nu dat er een kroor scnijnt te ga-
pcu tasoeiiien WdC de gcaiucexuexi mans vxa-
geit en war ue cUxtaciiexs zunen D.euen. Deze
x-aisxen noeinen mogoujK vaimaag wet bun
aei.n.t.eve gctaden en men kan er dan op
leiveucji dat nieu van ue anuere zyae zm nou-
ren uac n-t u uxtscue aanooa onaaiuiemenjk is.
'luiJu zai er aan geen Dijzonucie leuoii be-
siaan om z.ch nog o.igeruat te maken, omaat
ue i/jjiaciiexs ais getue koopiieuen den anue-
len ruets toe zuiitn geven ui eexst wel bene-
utn bet Cijler zunen uiijven waarmee zjj ten
siutte gci.ectoen zouden uuuen, liet konit er
aaarna op aan, wat men noemt, het versohil
te deeien. Naar venu.dt, is nct-uen Du.tscners
er vooral o^n te aoen de eexSte jaarteimijnen
ten e.nu naar beneuen te drukken. Git is be-
giijPei.ijLC, want m den loop der jaren kail
v.eex veianuer.ng komen in ue nu nog zoo on-
wrjkba.e m.nmmimeischen van versch.ilende
kanteii en uaarna bentaat er kans op dat het
geheele vraagstuk van d'e schuiden tusschen
ue geaillecmen ondernng en de Gn.tscne her-
ste.u,e.,alingen andeimaal herz.en zal worden.
in d.t vei'band verd.ent hot aandacht dat
Snovvden, Ld van de ^roe.derspartij die vroe-
ger in Mac Donald's regeer.ng kanseiier van
ue Scnatk.st is geweest, Gmsd'ag in. het Lager-
huis een seberpen aanvai op Gnurchiii's poli-
tiek in zake de Engelsdhe vordenngen op de
gaallieeid^n heeft gedaan. Hij vond oat Frank-
mik en vooral ltai.e door Churchill veel te
zacnLZxlllirg ueiianuciu waieih en uai/ cub ii/anw
en Frankrijk aan Amerika behoorlijk hun
schuld konden afoetalen zij dit ook tegenover
Engeland hadden kunnen d'oen. Voorts be-
toogde hij dat het begmsel in de nota van
Baifour voor de ai'be.uerspartij verwerpeliik
was. Dlenvolgens zou Engeland, iml.en het
oo.t uit de scnuld-annu'ite.ten en de Duitsche
herstelfcetalingen bij elkaar meer ontving dan
het aan Amerika te betalen had, het bedrag van
de annu'iteiten die het van zijn gaalheerde
schuidenaren krijgt, verminderen. Als de om-
standigiheden z.ch voordeden, zou de arbeiders-
partij d-t beginsel steilig verloochenen. Chur-
ch.il moest h.er echter tegen inbrengen dat
die beginselen in de overeenkomsten met
Frankrijk en Italie zjjn neeigelegd en dat men
dus met def.n.tieve verb.nttn.ssen van Enge-
laitd's kant te doen had.
D.t moge zoo zijn, maar het is vrij zeker
dat zoodra maar van den kant van America
'bere.dwiiligheid blijkt om den last voor Europa
te verlichten, ons werelddeel hierop met in-
sohi'ltkelijkheid zal reagesren en de overeen
komsten tusschen de geallieerd'en onderling
en met Duitschland voor herziening in aan-
merking zullen komen.
Op het oogenbllk zijn de Amerikanen nog
steeds da hardnekk'gste schuldeischers van al
ien, want te Parijs bleken de Amerikaansche
k-den in de commissie der financieele deskun-
digen niet eens gemachtigd om iets van de
vorderingen van de Vereenigde Staten op
Du'tsdhJand' te laten vallen. Als de Ameri
kanen in de commissie van de anderen tpge-
qen qlimlach. „Ja, Pap, ik heb daar de
cheques inqewisseld en ziehier het
droeviq overschot. Ik qeloof zeide hij,
terwijl hij een rolletje bankbiljetten te
voorschijn haalde en zijn vinqer vast nat
maakte om ze te qaan tellen, „ik qeloof,
dat het verstandiqer qeweest was, als ik
mij aan de paarden qehouden had. Poker
is een beroerd spel, dat, voor je 't weet,
je al je qeld uit je zak kan kloppen
,,Wat, heb je al je qeld weer met po
ker verloren?" krijschte Pap. ..nadat ik
je verteld heb, hoe je er aan kon komen
en je qewezen heb, hoe je 't van Boise
kon winnen..."; de oude man stikte bijna
van woede. Hij kwam met zijn qezicht
vlak bij dat van Bud en hij keek zoo valsch
als een slanq.
„Ja, en om je te toonen hoe ik dat op
prijs stel, zal ik je alles qeven wat mij
noq rest, nadat ik er qenoeq heb afqeno-
men om naar Spakone te komen. Ik voel
mij ziek, Pap, ik heb veranderinq van
lucht noodiq. En wat je daar zeqt van met
twee paarden naar Crater rijden..."; hij
hield even op, terwijl hij lanqzaam telde
en Pap al meetellende beoeeriq zijn lippen
likte, ,,ik moet je eerlijk bekennen, dat
ik niet weet wat je daarmee bedoelt. Als
ik nuchter ben, Pap, dan rijd ik altijd
maar op een paard teqelijk; en ik was
nuchter totdat ik in Crater aankwam."
Toen hij bij vijftia dollars qekomen was
qaf hij de rest aan Pap, die half qek van
hebzucht de bankbiljetten met zijn duim
aan het tellen was. totdat hij zaq, dat hij
twee honderd dollars in ziin bezit had.
De blijdschap, die hij trachtte te verber-
qen, de stille verdenkin.q, dat dit niet al
het qewonnen qeld was. dan wee- de bij
hem opkomende overtuiqinq, dat Bud fei-
felijk bijna qeen cent meer bezat en einde-
lijk het. s'uwe ouddoe^. het was alLs op
zijn qezicht te lezen. Paps arme vrekkiqe
ziel laq daar een ooqenblik qeheel ont-
moetkoming verlangen, mochten zij zeker wel
zelven daaibij het voorbeeld geven.
DE POOLTOCHT VAN DE GRAF ZEPPELIN
Dr. Fridjof Nahsen, die Dinsdag uit Ame
rika te Bergen (Noorwegen) is teruggekeerd,
heeft in een interview verklaard, dat htj van
meening is, dat Nome in Alaska niet de beste
plaats is voor het bouwen Van een landings-
mast voor de Zeppelin, dear deze plaats door
bergen omgeven is. Volgtns Nansen is Fair
banks beter geschikt, hoewel de oprichting van
een landingsmast hier door de hoogere trans-
portkosten duurder zou zijn.
Men is nog bezig met de Amerikaansche
autoriteiten en Amerikaaiflsche bladen te on-
derhandelen. Hij hoopt, dat de vereeniging
Aero Arctic langs dezen weg de noodige mid-
delen bijeen zal kunnen krijgen om ten minste
het bouwen van den landingsmast in Amerika
mogelijk te maken.
Nansen is van plan om met prof. Hellard'
Hansen in Mei naar Berlin te gaan, teneinde
met dr. Eckener te confereeren.
De correspondent van de N. R. Crt. te Lon-
den meldt:
Ge eemgszins verrassende eisch der Fran-
sch^n, dat alie Engeischen, d.e het Kanaal
oversteken, een med.sch certif.caat moeten
overieggen dat zij b.nnen de laatste twee
maanuen tegen pokKen ingeent zijn, wordt hier
met gemat.guiie.d ontvangen. De Gaily News
i> er een beetje krieoeLg over. De Manchester
Guardian heelt de meeste>kritiek.
Uver het algemeen echter beseft men vol-
doer.de den onoevred.gden toestand, die hier op
het geb.ed van de vacc.natie heerscht om het
begxijpelijk te achten dat Frankrijk voorzorgs-
maatiegeien neemt, cok al acht men d.t wel
wat heel drastisch en wat heel plotselingi In
somm.ge kwartieren was ook in Groot-Brit-
tann.e reeds critiek op de min of meer arge-
looze wijze geoefend waarop men .de op de
besmette boot varenden niet alleen in Frank
rijk, maar ook in Groot-Britannie aan land
gelaten heeft. Sommige bladen spreken de
hocp ult, dat Groot-Britannie, waar volgens
sommigen bijna 90 pet. der bevolking ongevac-
cineerd is, uit deze gebeurtenis een leering zal
trekken en gelijk in andere landen van Europa
da vaccinatie verplicht zal maken. Voor het
overige verwacht men, dat de bepalingen aan
de Franschen groote financieele scfiade zullen
toehrx/^-licfhester (juarcjian zegt, dat, voor zoo-
ver bekend', de bepaling alleen voor het Ka
naal zelf en niet vo6r Dieppe geldt, en dat
zij voor het verkeer over Belgle onmogeliik
uit te voeren zou zijn. Het blad gelooft niet,
dat iemand die werkelijk naar Frankrijk wil,
door de nieuwe bepalingen bepaald verhinderd
zal worden.
WARD HERMANS BIJ DEN RECHTER
VAN INSTRUCTIE.
De Brusselsche correspondent van de N, R.
Crt. meldt:
In gezelschap van zijne verdedigers, cle
Vlaamsche advokaten Borginon en Hoornaert,
begaf Ward Hermans zich Dinsdagm.ddag om
3 uur naar het pale.s van just.tie, ten einde
zich bij den rechter van instructie aan te mel-
den. Enkel eenige journalisten en een paar
persfotografen bleken van de komst van Ward
Hermans op de hoogte. Er waren geen andere
belangstellenden. Daar het nog geruimen tijd
duurae, alvorens hij bij den rechter van in
structie binnengelaten werd, maakte Ward
Hermans een praatje met de aanwezige jour
nalisten. Zoo verzekerde hij ons nogmaals de
vaste overtuiging te hebben, dat het 16 pagi-
na's groot proces-verbaal van de 32ste verga
dering van de militaire commissie, dat nog
niet gepubliceerd is, wel degelijk ecbt is. Dit
document bevindt zich in Nederland, maar is
niet in het bezit van den heer van Beuningen.
Het wordt bewaard door een Vlaming. Slechts
drie personen in heel Nederland kennen het
en weten waar het zich bevindt. Dit document
maskerd. Hoe afqetrokken Bud ook was,
toch zag hij het en rilde even bij dit ge-
zicht.
„lk heb altijd wel gezeqd dat je een
qoede, eerlijke, qoedhartiqe jonqen
waart," wauwelde Pap, het qeld onge-
merkt wegstoppend, terwijl hij Bud op
den schouder klopte. David dacht zoo,
dat jij Boise qestolen hadt en als ik
jou was. Bud, zou ik zoo qauw moqelijk
naar Spokane qaan en mij niet door Da
vid laten pakken. David is uit om je te
zoeken. Als hij kon vermoeden. dat jij het
lef zou hebben weer teruq te komen op
Little Lost", qeloof ik dat hij je zou op-
hangen, jonqeman. David is een driftkop.
dat is hij zeker.""
„Daar is noq iets, Pap, waar ik liever
niet van beschuldiqd wil worden. Je ver-
telt mij daar, dat Mrs. Morris weq is. Ik
weet daar niets van, evenmin als ik iets
van het paard afweet. Ik ben in Crater
qeweest. Ik had net mijn qeld uit de Bank
gekreqen, toen die bestormd werd en Le
wis werd doodqeschoten."
Pap wipte op en neer en kauwde op
zijn tabak en qrinnikte sluw. ,,Het kan
mij niets schelen of de vrouw van Lewis
weq is en van het paard trek ik mij ook
niets aan. Zij raken mij niet, Bud. David
en Lewis moeten maar op hun eigen za-
•ken passen."
,,Dat monren zij ook, wat mij betreft".
zei Bud. ,.Wat zou ik aan een paard heb
ben, waarvan ik het telkens kan winnen,
als ik het mijne laat loopen? David denkt
zeker, dat ik Zondaq den scbrik heb beet
qekreqen om hard te rijden! En dan, Pap.
ik heb zorqen qenoeq. om mij niet noq
een vrouw aan te halen. Maar weet jij
zeker. dat Marianne weq is?"
Zeker?" Pap snoof. Honey heeft voor
mij en voor Jerry moeten koken en
als ik er niet zeker van was
Bud wachtte niet om te nooren wat hij
dat een handteekening draagt, waarvan tot-
ctusver nog met ges.pivKen is en weiKe met is
van generaal Galet of koionel Michem, zal
slechts bij een eventueele verschijning van
Ward Hermans voor het Hof van Assisen open-
baar worden gemaakt. Voigens de stelling van
Ward Hermans moest het valsche stuk, dat
met juiste gegeven.s door Albert Frank is ge
maakt en in het Utrechtsch Dagblad is ver-
sdhenen, emkel dienen om de vexdwijning van
een echt stuk te dekken. Verder herhaalde hij,
wat reeds uit zijn interview in de N. R. Crt.
bekend, is. Ward Hermans vertelde ons ook
nog reeds Donderdag per auto Nederland te
hebben verlaten en in verscheidene plaatsen
in het Vlaamsche land besprek.ngen te hebben
gehad met Vlaamsche nationalistische voor-
mannen. Nergens werd hij lastig gevallen hoe
wel hij niets aan zijn uiterlijk had veranderd
en zijn signalement overal aan de gendarme
rie was rondgezonden.
Te Heist op den Berg, zijne woonplaats, is
hij evenwel n.et geweest. Ward Hermans leg-
de nogmaals nadruk op het fait zich in deze
zaak alleen door zijn liefde voor Vlaanderen,
en zijn zucht om het Vlaamsche volk en ook
Nederland voor een nleuwen oorlog te behoe-
den te hebben laten lelden en \oor zijn per-
soon niets te hebben ontvangen of behouden.
Toen het gesprek moest worden afgebroken,
daar hij bij den rechter van instructie werd
geroepen, drukte Ward Hermans de journalis
ten da hand en zeide hij met stomverheff.ng:
„Leve Vlaanderen en tot het ulterste!' De
advokaten mochten het onderhoud van den
rechter van instructie met Ward Hermans
niet bijwonen. Ward Hermans, die vooruit
veizekerd had aan den rechter van instructie
n ets te zullen verklaren, daar hij alleen voor
het Hof van Assisen zou spreken,, bleef toch
anderhalf uur in het kablnet van den heer
van Laethem. Op alle hem gestelde vragen
blijkt hij evenwel niets anders te hebben ge-.
antwoord dan: „Voorlcop!g heb ik niets te
zeggen". Na dit onderhoud moeht Ward Her
mans hat kabinet van dan rechter verlaten en
liet men hem heel alleen een half uur lang in
de gang staan. Later werd hij nogmaals bij de
rechter van instructie geroepen en na een
half uur door twee ambtenaren van de re
cherche in een ander deel van het gereehtshof
voorloopig in bewaring gehouden. Om half ze-
ven verscheen Albert Frank, vergezeld van een
rechercheur en had er in het kabinet van den
rechter van instiuctie een confrontatie plaats
van Frank en Ward Hermans. Deze confron
ted- hnrge/deiVtiFina no;i d vr»A X aT
van instructie en Frank, daar Ward Hermans
bij zijn veiklaring bleef alleen in het open-
baar te zullen spreken. Een half uur later,
omstreeks acht uur, decide de rechter van in
structie aan Ward Hermans mede, dat tegen
hem thans geen bevel van aanhouding zou
worden uitgegevpn en hij z.ch er.kel ter be-
sch.kking van net gerecht moest houden.
Een recheicheur bracht Ward Hermans en
de journalisten door een dooihof van donkeie
gangen en trappen tot een der zijdeuren van
het reusachtige gebouw, waar hij het groepje
verliet. Ward Hermans, d e er wel wat bleek
uitzag, maar veidar niets van zijn gewoon op-
tlmisn e had verloren, keeide met de tram
naar het Noorderstation en vervolgens per
spoor naar Heist op den Berg terug, waar hij
nog denzelfden avord laat zou aankomen en
vrouw en kinderen terug zou zien.
Na zijn voorloopige invrijheidsstelllng had
den wij nog een kort onderhoud met Ward
Hermans, die ons verklaaide, dat den heelen
middag geeji enkele maal van het zoogenaamde
document-Galet sprake was geweest. Hij
meende daarin een n'euw bewijs te mogen
zien van de authent'citelt van dit stuk en zei-
de_ voornemens te zijn verder te blijven aan-
dringen op een onderzoek van dit document
door eene internationale commissie van des-
kund'gen. Dit document is trouwens niet zoo
scherp gered'geerd als het wel gepubl'cserde
stuk. Tijdens de cor.frontatie met Frank ver-
klaarde deze laatste, dat naar zijn oordeel
Hermans alle hem verkochte decumenten
noq verder te zeqqen had. Daar was Ho
ney ook ncq, die hij liever niet ontmoe-
ten wilde: hoe eer hij zich dus kon verqe-
wissen dat Marianne niet was teruqqeko-
men, des te beter, te meer, daar Honey
niet qewcon was vroeq op te staan. Hij
qinq naar het huis en trad door de keuken
naar binnen, terwijl hij er vast van over-
tuiqd was, dat Pap hem in het ooq hield.
De rommel, die daar was, qetuiqde qe
noeq, dat Marianne er niet was: dus liep
hij op zijn teenen door de keuken naar een
deur, waardoor hij nooit iemand anders
had zien qaan dan Lewis en Marianne.
Het was haar slaapkamer, sobef qe-
meubeld, maar keuriq in orde. Op de la-
tafel. waarboven een spieqel met slecht
qlas hinq, laqen haar haarborstel en kam
met een paar qcedkoope toiletbenoodiqd-
(heden; haar kam achteloos neerqeqooid
op een naqelvijl, alsof zij haar haastiq had
neerqeleqd om den mannen het avond-
eten te brenqen. Marianne was dus niet
stil in huis qeslcpen om het een en ander
voor den tocht in te pakken, zooals Jerry
beweerd had. dat vrouwen altijd deden.
Bud liet noq even zijn blik door de ge
heele kamer qaan en sloot daarop de deur.
Hij hoopte noq steeds, maar zijn hocp
verflauwde door twiifel.
In de keuken bleef hij weer even dralen;
hij wilde zoo qraaq zijn quitaar en ziin
mandoline meenemen en zaq toch de
dwaasheid er van in zich nu hiermee te
belasten. Mondkost was echter iets an
ders. David was hem noq meer dan drie
weken loon schuldiq voor hard werken in
het hooiland: daarom nam Bud zooveel
uit de provisiekamer m^e a's hij maar
draqen kon en verliet het huis als een
irb-eker.
PaD was aan het morrelen aan de maai-
machine. die voor de machinedeur s"ond
en het was duideluk dat hii st'-nd af te
wachten wat er qebeuren qinq. Qmdat de
steeds voor echt heeft gehouden. Hermans zou
tocji een geringe som voor zichzelf habben
gereserveerd, wat deze evenwel, zooals be
kend is, beslist tegenspreekt. Later zeide
Frank overtuigd te zijn, dat Hermans uit idea-
lisme handelde en bevestigde Frank nogmaals
in nauwe betrekking te hebben gestaan tot ge
neraal Mathieu en met een, onderzoek en
schifting van diens papieren te zijn belast ge
weest. De indruk van Ward Hermans is, dat
de Belgische autoriteiten aan d'e heele zaak
liefst geen verdere ruchtbaarbeid zouden zien
gegeven en deze dan ook voor hem geen ver
dere gevolgen zal hebben.
De Independance Beige is niet te spreken
over het felt, dat Ward Hermans, in Beig e te
ruggekeerd, op vrije voeter. wordt gelaten.
Men heeft er ongetwijfeld te hooger plaatse
op gestaan een pendant te leveren van het ge-
beurde met Frank-Heine, dat de openbare
m sening, terecht, geweigerd heeft te slikken.
Zeker zal men ons morgen van een min of meer
parlementaire tribune af uitleggen, dat er in
ons gerechtelijke tuighuis niet het geringste
stukje wet aanwezig was, dat het mogelijk
maakte den frontistischen verrader achter slot
en grendel te houden. Maar eerlijke menschen
zullen eens te meer weigeren de Byzantijnsche
spitsvoadigheden. te begrijpen van hen, aan
w'e zij d'e bescherming van den staat hebben
cpgedragen. En al zegt men hun, dat men
Wa-d Hermans, daar hij een politiek delict
heeft hegaan, niet preventief kan opsluiten,
dan zullen zij de schouders ophalen. Men zal
hun, gelijk begrijpelijk is, intusschen niet dui-
delijk maken waarom het bevel tot in hechte-
nis nem'r.g. dat er ten name van Ward Her
mans bestond, niet is u'tgevoerd, zoodra d'e
rechter van instructie kenms drneg van de
aanwszigheid van dezen te Brussel. De ma-
g straat he-ft z eh er toe bepaald den frontis-
t schert verrader om drie uur aan zijn kabinet
te ontbieden.
tegen
Voorts
met
JAN VAN KEMPENRANSCHAERT
GOOSSENS—STOCKELINCK
HECTOR MARTIN—ODEKIE
VERSCHELDEN-DEBRUYCKER
HAMERLINCK—DOSSCHE
DECORTE—VERBIEST
GEBRS. PICA VET
SCHEERENS—VAN OERS 35
Muziek op terrein! Programma /0,10
WIELERBAAN SAS VAN GENT.
Als tweede wedstrijd in dit seizoen heeft
de Sassche wielerbaan een aardig program
ma op touw gezet tegen Zondagmiddag aan-
staande. Een dmniumwedstrijd tusschen de
tweetallen Jan van KempenRanschaert en
VerscheldenDebruycker, twee splinter-
deur van de slaapzaal daar duidelijk
zichtbaar was en niet zoo ver weq wias
als Bud wel wenschte, liep hij brutaalweq
op den ouden man toe, met zijn buit op
zijn schouder.
..David is mij noq loon schuldiq, Pap.
daarom heb ik maar al het eten qenomen.
dat ik noodiq heb". leqde hij met in het
ooq loopende openhartiqheid uit. „Ik zal
je laten zien wat ik qenomen heb, dan
kan je zien, dat ik niets qenomen "heb.
waar ik qeen recht op heb." Hij zette den
zak neer, opende hem en toen hij opkeek.
keek hij, naar het hem toe scheen, in den
loop van het qrootste pistool, dat hij ooit
van zijn leven qezien had. Stom van ver-
bazinq bleef hij daar met open mond,
half over den zak qebukt, staan.
..Neen, dat zal niet qebeuren, jonq-
mensch!" qrauwde Pap wraakzuchtiq.
..Verbeeld jij je, dat ik een paardendief
Ihier van de hoeve zal laten weq trekken.
zoolanq ik noq een pistool kan hanteeren?
Je zult mij eerst dat geld overgeven,
dat je noq bij je hebt. dat is het eerste wat
je te doen hebt! Het komt mii rechtens
toe ik heb je qezegd, dat ik je zou
he.'pen het qeld af te winnen van den qe-
heelen valleitroep en dat heb ik qedaan.
En wat doe jij? Je qeeft qeen zier meer
om mij. nadat ik je al de hijzonderheden
om te winnen heb verteld je hebt mii
mijn aandeel in de winst niet qeqeven
neen. je steelt het paard van mijn zoon
en houdt het erqens verborqen en daarna
ga je bijna al het qeld dat ik je heb hel-
pen winnen, verliezen, door poker te spe-
len! Denk je dat ik dat zoo maar laat loo
pen? Denk je, dat ik mij laat tevreden
stellcn met twee honderd dollars ik die
je een fortuin heb laten winnen? Geef op.
hier. die vijftig. die je noq bij Je hebt!"
(Wordt vervolqd.
