ALGEMEEN N1EUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. m BAAI No 834! Maandaa *25 Februari 1929 69e JaarganR AB0NNEMEMTSP8I1 S: Ses, Qow-bojr. BINNENLAND. FBTTIttlTOB, BUITENLAND. tyuap cfatigt, door B. M. BOWER Bud was nu wel tien minuten bezig, en niet voordat zij beiden te paard zaten en op weg naar Little Lost" waren de gevangene met de armen op zijn rug en de voeten samengebonden onder het paard, dat door Bud meegevoerd werd had Bud den tijd om over het voorgeval- lene na te denken. GEEN PLATTELANDERS MEER NAAR DE STEDEN. INGEZONDEN MEDEDEELTNGEN, TER NEUZEN, 25 FEBRUARI 1929. VOOP f v/eimq 50-35 40-50ch IN GEZONDEN MEDEDEELIN GEN. v t doo*t*.954*.65c6 - £CS5fc_ MMM Binnen Ter Neuzen f 1.40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6.60 per iaar Voor Belgie en Amerika f 2.25. overige landen 2.60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bii vooruitbetalmq. Dit blad verschjjnt iederen Maandaq-, Woensdag- en Vrijdagavond. DIENSTPLICHT De Burgemeester van TER NEUZEN brengt ter algemeene kennis, dat de opkomst van dienstplichtigen der landmacht op 1 Maart a.s. zoowel voor eerste oefening als ter lnlijvmg, voorloopig veertien dag en wordt uit- gesteld wegens griep-gevallen onder mili- tairen. De betrokken dienstplicbtigen kunnen ech- ter aan den Minister verzoeken, zoodra moge- ltfk op te komen. In die verzoeken moeten vermeld worden: naam, lichting, korps, gar- nizoen, volledig adres, gemeente van inschrij- ving, alsmede de redenen, welke tot het ver- xoek aanleiding geven. Ter Neuzen, 25 Februari 1929. De Burgemeester voomoemd, J. HUIZINGA. TWEEDE KAMER. Vergadering van Vrijdag. De heer Hiemstra (s.d.) licht vijf vragen toe naar aaniemmg van de voorstellen der commissie inzake opheffing van de mannewerf te Heilevoetsiu.s en ae reoigamsatce van die werf te Wiliemsoord. Spr. btioogt o.a., dat de part culiere industrie duurder zai zijn dan de rjjkswerf, en dat er alle reden is, om de voor stellen af te wijzen. iMinister Lambooij betoogt, dat de rijkswerf den part-culieren scheapsbouw geen concurren- tie mag aandoen, en dat het ve.i.ger is, dat in oorlogstjjd verschillende part.cul.ere werven reparaties aan oorlogsschepen kunnen ver- richten dan aan luchtaanvalien blootgestelde rjjkswerven. De werf te Hellevoetsluis is over- bodig, die te Wiliemsoord zal na de reorgani- satie volbelast zijn, wat van beteekenis is op de arbe.dsprestatie per man. De minister zet uitvoerig uiteen, dat er geen enkele reden voor hem is om het rapport der commissie te desavoueeren. De heer Hiemstra repliceert. Hij dient een motie in om een onderzoek in te stellen naar de mogelijkheid de bestaande werven meer rendabel te maken. De heer Van der Bilt (r.k.) wijst er op, dat ook particuliere werven en die te Wiliemsoord aan luchtaanvalien bloot staan. REGEERING EN AMBTENAREN. Volgens de Limb. Koer. heeft de Minister van Buitenlandsche zaken aan zijne ambtge- nooten den volgenden brief gericht: Het is mij gebleken, dat het Dietsche Stu- dentenverbond een aantal vooraanstaande Nederlanders heeft uitgenoodigd om lid te worden van het Comity van Aanbeveling van het binnenkort te houden 14e Groot-Neder- landsche Studentencongres. Bij gelegenheid van vorige Groot-Neder- landsche Studentencongressen is gebleken, dat een aanmerkelijk aantal der deelnemers er niet afkeerig van is, de grenzen eener zui- ver cultureele belangstelling voor het Vlaam- sche deel van Belgie te buiten te gaan en rich te bemoeien met de inwendige organisa- tie van dat land. Dat van overheidswege daaraan in Nederland geenerlei steun of aan- moediging kan worden gegeven, zal Uwe Ex- cellentie met mij eens zijn. Ik moge dan ook uiting geven aan de verwachting, dat het Uwe Excellentie mogelijk zal zijn te bereiken, dat onder Haar ressorteerende ambtenaren geen uitnoodiging aannemen om het in aan- hef dezes bedoelde Comite zitting te nemen." Verschillende Ministers zouden aan deze uitnoodiging van Mr. Beelaerts van Blokland gevolg hebben gegeven en aanschrijvingen in dien zin tot het personeel hunner onderschei- den ressorten gericht hebben. NEDERLAND EN BELGIe. De Brusselsche correspondent van „De Maasbode" meldt: In zijn reeds in zijn groote trekken geresu- meerd senaatsverslag op de begrooting van buitenlandsche zaken, zegt de rapporteur, staatsminister Mr. P. Segers in verband met de Nederlandsch-Belgische kwestie o.m. nog het volgende: Nederland heeft de verplich- tingen van het traktaat van 1839 inzake het onderhoud van de Schelde niet nageleefd. Korten tijd na den oorlog hebben beide lan den getracht hier verbetering in te brengen, met te onderhandelen over een traktaat van 1919 en daarna over het traktaat van 1925 Wat Nederland in deze beide traktaten had toegegeven, heeft het geheel terug genomen. Tegenover dit in gebrek blijven, moeten wij of wei den grooten mogendheden verzoe ken gevolg te geven aan hun intentie, toen zij de commissie van veertien stichten, om tus- schen beide te komen, ofwel moet, als men niet met tweeen kan overeenkomen, een in- ternationaal statuut worden uitgewerkt. Ook de stipulaties betreffende de verbin- dingen met den Rijn werden niet door Neder land nageleefd. Nederland heeft Belgie den toegang afgesneden in de pas van Bath en in Zuid-Beveland en heeft Belgie veel slechter passen gegeven dan die welke het door het tractaat toekwamen. Dit hebben de Hollan ders trouwens zelf bekend, door in 1919 en in 1925 Belgie een kanaal naar den Moerdijk te willen geven. Belgie moet thans een kanaal hebben, dat het kanaal AntwerpenMoerdijk nabij komt. Ook op de Maas wordt, volgens Segers, de Belgische scheepvaart door Nederland belem- mert. HET ZEVENDE LEERJAAR. Nu tengevolge van de wet van 23 Juni 1927 sedert 1 September 1927 aan alle openbare en bijzondere scholen het gewoon lager on- derwijs in het algemeen wordt gegeven in ten minste zeven achtereenvolgende leer- jaren en ingevolge de wet van 24 Med 1928 sedert 1 Juli 1928 de zevenjarige leerplicht is hersteld, heeft de inspecteur van het lager onderwijs in de inspectie Amhem zich ge richt tot de besturen der openbare en bijzon dere lagere scholen in zijn inspectie om er de aandacht op te vestigen, dat het wenschelijk is, het zevende leerjaar der lagere scholen zoo practisch mogelijk in te richten. Het onderwijs in het zevende leerjaar moet er niet uitsluitend op gericht zijn om de leerstof, die in het zesde leerjaar is behan- deld, nog eens te herhalen en evenmin mag men er zich toe bepalen in het zevende leer- 1 jaar de leerstof van het vorige leerjaar uit. te breiden; in het zevende leerjaar moet meer dan in de andere rekening worden ge- houden met de practijk des levens. Voorzoo- ver het onderwijs in 't zevende leerjaar eind- onderwijs is, moet het zich aanpassen aan de behoeften der streek waarin het kind woont en aan zijn vermoedelijke toekomst. Op scho- len, waarvan alle leerlingen, of bijna alle leer- lingen naar andere scholen overgaan, kan i daarop het onderwijs geheel zijn ingericht. In I het algemeen is het niet gewenscht, voor het zevende leerjaar aan het leerplan andere vak- i ken toe te voegen dan die, welke in de eerste I zes leerjaren worden onderwezen. De hoofden der scholen dienen te worden uitgenoodigd om het leerplan zoodanig te her- zien, dat op voldoende wijze met het boven- staande rekening wordt gehouden. WATERSTAATSBEGROOTING VOOR 1929. Blijkens het voorloopig verslag der Eerste Kamer over de Waterstaatsbegrooting voor 1929 hadden verscheidene leden met belang stelling vernomen, dat de Minister zal over gaan tot benoeming van een directeur-gene- raal van Waterstaat. Enkele leden spraken hun teleurstelling erover uit, dat niet een wegenraad, als be- doeld in de motie-Van der Waerden, werd in- gesteld, en dat in de rijkscommissie, die daar- voor als het ware een surrogaat is, geen ver- tegenwoordigers werden benoemd van de ver- eenigingen, die zich ten doel stellen het be- schermen van landschapsschoonheid. Vele leden bepleitten 't groote belang van 36) (Vervolg.) ,,Zoo, hoe bevalt het je, tot nu toe vroeg Bud belangstellend. ,,Dacht je, dat je den een of anderen reiziqer te pakken hadt Op datzelfde oogenblik floot er een ge- weerkogel van af de hoogte boven de grot over hem heen. Bud keek in die richting en zag daar een man staan, nog half zichtbaar tegen de roze wolkjes, die al donkerder werden naarmate de duister- nis van omlaag kwam opzetten. Het was een ver schot voor een revolver, maar Buddy placht wel antilopen op ongeveer zoo'n afstand te schieten, daarom lichtte Bud zijn arm op en legde aan, net alsof hij met zijn vinger naar den man wees en vuurde. Hij had de voldoening de gestal- te achteruit te zien, deinzen en in een ge- bukte houding over de hoogte te zien wegsnellen. ..Hij mag wel gauw terugkeeren, als hij nog een schot op mii wil lossen," grin- nikte Bud: ,,het zal nier over een paar minuten zoo donker zijn, dat hij mij niet meer zou kunnen zien, al was ik zoo'n reuzen-stommerik als jij hier. Hoe denk je er over Ik denk, dat ik je maar mee naar de hoeve zal nemen maar waarachtig, zij kunnen jou niet opdragen een lantarenpaal te lasso-en, te oordeelen naar het staaltje van behendigheid dat je hier gegeven hebt." Hij ging naar Stopper toe maakte zijn eigen touw los, terwijl hij het paard voor zijn werkzaam aandeel een goedkeurend tikje gaf. ..Ik hoop, dat je geen been of iets anders gebroken hebt", zeide hij tot den man, toen hij terugkwam hij wierp de lus over het hoofd en de schouders van den roover, trok het stevig aan om zijn mid- del en bond de armen bij de ellebogen er in. „Het zou niet aangenaam voor je zijn, als zij eens het plan mochten hebben, je den geheelen weg naar de gevangenis te voet te laten afleggen." Hij wenkte Stopper, die dadelijk naar hem toekwam en daardoor de spanning van het touw wat verminderde. Het om- vergeworpen paard ging op de knieen liggen, deed een poging om op te staan en krabbelde eindelijk overeind, terwijl Bud er voor zorgde, dat de man bij het opstaan van het dier geen gevaar liep. De kerel stond op met een nijdigen, uit- dagenden blik, terwijl hij niet al te goed op zijn linkerbeen scheen te kunnen staan. Toen dacht hij opeens aan Honey, die verdwenen was. Hij zag echter bij het zwakke licht van de opkomende maan en bij den laatsten gloed der ondergaande zon, de diepe sporen van de hoeven van haar paard, dat naar huis was terug-ge- galloppeerd. Bud geloofde niet, dat zij goede rivierovergangen. Aangedrongen werd bij den bouw der bruggen, die reeds onder- nomen is, den grootst mogelijken spoed te betrachten. DE WETTELIJKE REGELING VAN DE WINKELSLUITING. Blijkens het voorloopig verslag der Tweede Kamer over het wetsontwerp tot regeling van de winkelsluiting waren verscheidene leden van de noodzakelijkheid en zelfs van de wen- schelijkheid van de totstandkoming van een regeling als deze allerminst overtuigd. De Regeering is er niet in geslaagd aan te too- nen, dat deze wettelijke regeling urgent is. En als zij dat niet is aldus deze leden waarom dan de vrijheid aan banden gelegd? Verscheidene andere leden hadden in het algemeen tegen het wetsontwerp geen be- zwaar. Sommige van deze leden vroegen zich af, of de gedragslijn van den Minister, die nu de totstandkoming van het werktijdenbesluit voor winkelpersoneel aan 'n wettelijke rege ling der winkelsluiting heeft vastgekoppeld geen gevaar oplevert. Ten slote zouden eenige leden het op prijs stellen indien de Minister het ontwerp-Werk- tijdenbesluit zou willen overleggen, opdat nog v6or de beslissing over dit wetsontwerp deze beide samenhangende regelingen in verband met elkaar kunnen worden bezien. Sommige der tegenstanders gaven nog als hun meening te kennen, dat het niet geoor- loofd is om, zooals hij de totstandkoming van de voorgestelde regeling zou geschieden, bur gers, die voor hun brood willen werken, zulks te beletten. Ook waren er leden, die er op wezen, dat men de zaak verkeerd stelt, indien men een verbod voor den winkelier om te verkoopen als een verbod tot het verrichten van arbeid beschouwt. Enkele leden zagen nog een argument van het ontwerp in de opvoedende kracht, die er- van zal uitgaan op vele huismoeders, die den winkel als haar provisiekast beschouwen. Vele leden hadden, zij het op verschillende gronden bezwaren tegen de in het ontwerp opgenomen Zondagssluiting. In de eerste plaats achtten eenige leden de desbetreffende bepaling van het ontwerp on- gewenscht, wijl er eenige groepen in ons land zijn, waaronder de zeer groote groep der Joden, wier wekelijksche rustdag een andere is dan de Zondag. In de tweede plaats was voor sommige leden een belangrijk bezwaar tegen de Zon dagssluiting de omstandigheid, dat de Zon dag meer en meer de uitgaansdag is gewor- den door zeer velen. Deze leden drongen er met klem op aan, dat de Zondagssluiting uit het ontwerp zal worden teruggenomen. Enkele leden achtten het voorstel inzake de Zondagssluiting volstrekt in strijd met den opzet van het Kabinet, dat zich immers van het ter hand nemen van alle vraagstukken van principieelen aard zou onthouden. Eenige leden hadden niet zoozeer bezwaar tegen de Zondagssluiting op zichzelf als wel tegen de wijze, waarop die in het ontiwerp is geregeld. Vele andere leden daarentegen juichten het toe, dat de Zondagssluiting in het ontwerp is opgenomen. Verscheidene leden betreurden het, dat een belangrijke uitzondering op de Zondagsslui ting is toegelaten. Andere leden waren van oordeel, dat nog verder moet worden gegaan en dat moet worden bepaald, dat in deze ge- heele materie voor de Joden de Sabbath in de plaats treedt van den Zondag. DE NOOD VAN DEN DUITSCHEN LANDBOUW. Naar de Vossische Ztg. meldt, is op de Duitsche rijksbegrooting, ter ieniging van den gevlucht was, omdat zij bang was, daar- voor scheen zij te zeker van zichzelf te zijn. Zij was zeker hulp gaan halen. Een plotselinge verdenking, dat de aanval misschien jaloerschheid tot grond- slag had, verdween dadelijk weer bij Bud, toen hij nog eens naar zijn gevangene keek. De man was donker, met een iaag voorhoofd hij leek wel een halfbloed Indigan te zijn. Honey zou dien man nooit een blik waardig gekeurd hebben. Dat bracht hem tot de veronderstelling, dat er enkel roof in het spel was en de.ze gevolgtrekking kwam hem nog waar- schijniijtker voor, toen hij zich herinnerde, dat Marianne hem voor iets dergelijks ge- waarschuwd had. Heel waarschijnlijk waren Honey en hij gevolgd geworden in de Sinks en wel had Bud dezen man niet bij de wedrennen gezien, maar zijn kame- raad, daarboven op de hoogte was er wel- iicht wel geweest. Het was alles zoo eenvoudig mogelijk en toen Bud tot deze vanzelf sprekende oplossing was geko- men, zette hij Stopper in drat en kwam juist op Little Lost" aan, toen David Truman en drie van zijn jongens door de Sunk Creek reden op weg naar de Sinks. Zij hielden stil en keken heel verbaasd naar Bud en zijn gevangene. David was de eerste, die sprak. Honey vertelde ons, dat je aangevallen en beroofd of vermoord was of wel allebei, zooveel als wij tenminste uit haar verhaal konden opmaken. Hoe ben je die vent zoo gauw de baas geworden?" „Ach, zijn paard raakte in het touv£ verward en viel neer en ik viel boven op hem", verklaarde Bud opgewekt. ,,Ik breng hem nu maar mee. Het schijnt niet veel zaaks te zijn, maar achteraf heeft hij noodtoestand bij den landbouw, voor de eerst- volgende 5 jaren een bedrag van 20.20 mil- lioen mark per jaar geplaatst, in hoofdzaak bestemd voor de bevordering van den afzet. In het rijksdepartement van landbouw is volgens het blad een agrarisch program uit gewerkt, dat gedetailleerde voorstellen bevat, in het bijzonder ter verbetering van den toe- stand in het zuivelbedrijf en den veehandel, alsmede ten opzichte der regeling van den tarweprijs. O.a. worden verschillende douane- maatregelen voorgesteld, mitsgaders de af- schaffinig van het vrij van rechten invoeren eener hoeveelheid bevroren vleesch. CHINA. Nabij het station Keifin is Donderdag een aanslag op den trein van maarschalk Feng gepleegd. Het spoor waarop deze trein het station moest passeeren, was ondermijnd. Bovendien is de trein door een bende met machinegeweren beschoten, welk vuur uit den trein werd beantwoord. Het gevecht duurde 2V2 uur, in welk tijdsverloop 2 generaals en een zoon van Feng werden gedood. Maar schalk Feng zelf bleef ongedeerd. De chef van de intemationale politie in het vreemde- lingenkwartier te Peking heeft de stakende politie-beambten ontslagen. De consul der Vereenigde Staten in Tsjefoe te Sjantoeng heeft er het departement van buitenlandsche zaken der Vereenigde Staten van in kennis gesteld, dat de toestand ter plaatse zoodanig is, dat bescherming door Amerikaansche oorlogsschepen noodzakelijk is. In officieele kringen te Washington wordt echter verklaard, dat Amerikaansche burgers te Tsjefoe geen onmiddellijk gevaar loopen wegens de aanwezigheid van Britsche en Ja- pansche oorlogsschepen. De Vereenigde Sta ten hebben op het oogenblik geen matrozen of mariniers te Tsjefoe, doch zooals gemeld, is reeds de Amerikaansche kruiser Trenton" uit Manilla naar Tsjefoe vertrokken. Naar uit Moskou wordt gemeld, is in de provincie Kiangsoe een opstand uitgebroken, die onder leiding staat van generaal Ma. De gevechten tusschen de regeeringstroepen en generaal Ma zijn nog niet beeindigd. De op- standelingen hebben 4 bruggen in de lucht doen vliegen, waarbij een voile militaire trein in de rivier stortte. NIKKELEN VIJF FRANC-MUNTEN IN FRANKRIJK. De minister van Financien heeft president Doumergue een wetsontwerp ter teekening voorgelegd, waarbij de minister wordt ge- machtigd nikkelen munten van vijf francs te laten slaan van hetzelfde model als de oude zilveren vijf francstukken. De nieuwe mun ten zullen dienen ter vervanging van de thans in omloop zijnde coupures van vijf franc. Uit Rome wordt gemeld, dat, tengevolge van het decreet tegen het trekken van platte- landers naar de steden, de prefecten thans bekend maken, dat zij onverwijld iederen werklooze, die van buiten naar de stad is ge- komen, naar zijn geboorteplaats moeten terugzenden; dat niemand meer naar de stad mag trekken indien hij daar geen betrekking heeft, terwrjl tenslotte niemand zonder verlof van de overheid van de eene gemeente naar de andere mag verhuizen. BEGROOTING VAN HET BURGERLIJK ARMBESTUUR. Door Gedeputeerde Staten van Zeeland is de begrooting voor het jaar 1929 van het Burger- lijk Armbestuur alhier, goedgekeurd. •t IS UIT met het ijsvermaak, op den middenkanaalarm alhier, meenen we nu wel te mogen schrijven, al bleek ons van morgen aan de bevroren straten, dat de vorst, die ons sinds een paar mij geen kwaad gedaan, ik weet daarom niet goed, wat ik met hem beginnen moet. Ik denk, dat ik hem maar aan jou zal over- geven." ,,Alle duivelsIk wil hem niet heb ben", wierp (David hier tegen in. ,,Ik zal hem in handen van den schout geven - misschien kent die hem wel. Hier, Nelse en Charlie, jullie neemt hem mee en brengt hem naar Crater en geeft hem over aan (Kline. Jullie vertelt Kline wat hij ge daan heeft of heeft pogen te doen Was hij alleen, Bud ,,Hij had nog een kameraad boven op de hoogte, maar die was zoo ver af, dat ik hem niet zou herkennen, al stond hij hier voor mij. Ik heb op hem gevuurd en ik geloof, dat ik hem geraakt heb. Hij dook weg en er is geen kogel meer van, dien kant op mij afgeschoten. ,,Je hebt hem geraakt met je browning? En was hij zoover van je af, dat je hem niet weer herkennen kon? David nam Bud scherp op: ,,dat noem ik bliksems goed schieten". ,,Ja maar. ik zag hem tegen de lucht afgeteekend en hij was niet meer dan een zeventig meter van mij af", legde Bud hem uit. ,,Ik heb wel antilopen op dien afstand geschoten, meer dan eens. Het was vanavond slecht licht." ..Antilopen", herhaalde David naden- kend terwijl hij de mannen een knipoogje gaf. ,,Nu het is goed. Bud wij zullen het maar op antilopen houden! Jongens jullie gaat dus dadelijk met dezen kerej naar Crater. Als je nu gaat, kan je mor- genociitend tegen twaalf uur weer terug zijn." Nelse nam het touw van Bud over en de twee vertrokken door de Creek om per Vh pond dagen verlaten had, weer is teruggekeerd. Nu, de liefhebbers hebben daar hun hart wel kunnen ophalen. Het was ook een mooie gelegenheid voor het voorloopig bestuur der opgerichte ijsclub, om aan het onderhoud van die baan zijn zorgen te wijden, en het wa3 vooral een fortuintje, dat men, dank zij de welwillendheid van den administrateur der electrische centrale, heeft kunnen beschikken over een des avonds electrisch verlichte baan. Voor de velen, die overdag door him werk- zaamheden zijn verhinderd, was er nu toch ook gelegenheid om van het ijsvermaak te genieten. En als men des avonds een kijkje op de baan nam, bleek, dat daarvan ook door zeer velen een dankbaar gebruik werd gemaakt. Maar, er zijn omstandigheden, dat men zelfs van 't goede te veel kan krijgen. Dat ondervond j.l. Vrijdagavond ook de wed- strijden-commissie uit het IJsbaanbestuur, die 'n gecostumeerd ijsfeest had uiitgesehreven en daardoor voor een hoogst moeilijke beslissing kwam te staan. Reeds door het dooiweer van Donderdag was de kwaliteit van het ijs ach- teruitgegaan, en dit werd er, met het zonnige weer van Vrijdag en den sterkeren dooi, niet beter op. Reeds des namiddags begon de vraag te rijzen: zal het ijs 't houden. Metin- gen der dikte gaven toen nog een bevredigend antwoord. Men verwachte bovendien, dat met zonsondergang de thermometer weer beneden het vriespunc zou dalen en een en an der daar door een steviger aanzien zou krijgen. Die verwachting bleef echter uit. Des avonds 7 uur was de temperatuur nog boven het vries- punt en was het ijs steeds slechter gewor den. Daartegenover waren reeds talrijke rijders op de baan, terwijl uit alle deelen der stad talrijke kijkers naar de baan en de om- geving stroomden, om te genieten van het schouwspel, dat de gecostumeerden, en dat waren er, naar waargenomen is, zeer velen, te zien zouden geven. Op dat tijdstip was de commissie brjeen- geroepen, naar aanleiding ook van waarschu- wende stemmen, om te beslissen of, in ver band met de kwaliteit van ijs en de dram be- zoodoende op den postweg van Little Lost naar Crater, de hoofdstad, aan de andere zijde van het Gold Gap gebergte gelegen, te komen. Jbud reed met zijn baas naar de hoeve terug en deed zijn best David's vragen naar diens genoegen te beantwoorden. zonder zijn eigen tlinkheid te veel te doen uitkomen of te veel uit te weiden over Stopper's bedrevenheid: en dit was een hee:e oefening voor zijn hersens. Honey kwam naar buiten en snelde hem tegemoet en telkens en telkens moest hij haar weer verzekeren, dat hij niet gewond was en dat hij er niets anders bij had in- geschoten, dan zijn goed humeur en het ritje met haar naar huis in den maneschijn. Men kon zien, dat zij geheel overstuur was en dat zij hem wilde overtuigen, dat het geen lafheid was geweest, dat zij hem daar alleen had achtergelaten. ,,Ik keek om en zag toen, dat een man zijn lasso uitwierp en dat jij het leeJc alsof hij jou van je paard trok. Ik was er zeker van, dat ik je zag vallen. Daarom ben ik met mijn paard in een draf naar huis gerend om Oom David en de jon gens te halen. En ik geloof voegde zij er met haar vriendelijksten glimlaoh bij, ,,ik geloof, dat dat paard van mij het zelfs van Smoky of Skeeter zou kunnen win- nen, indien mij bij het begin van een wed- ren zoo'n angst werd aangejaagd." Bud streelde, uit louter dankbaarheid voor den angst, dien zij voor hem had uit- gestaan, Honey's hand en zeide haar, dat zij met haar paard het record geslagen lad en dat zij juist gedaan had, wat zij ,iad moeten doen. En Honey ging dien iacht heel gelukkig naar bed. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1929 | | pagina 1