ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
ASPIRIN
No 8333 Woensdag 6 Februari 1929 69e Jaargang
i©a Cow-boy.
t
AJJHEtfdirSPRIJS:
Aanbesteding.
BINNENLAND.
FKUILLKTOI.
BUITENLAND.
Binnen Ter Neuzen f I AO per 3 maanden - Buiten Ter Neuzen fr.per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetalina ft. per post 6.60 per iaar
Votz B«la'e m Amerika f 2,25. ovcriae landen 2.60 per 3 maanden fr, per post - Abonnementen voor het buitenland alleen bi, vooruitbetalrna.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdag- en Vrijdagavond.
DIENSTPL1CHT.
Donderdag 28 Februari 1929,
AANBESTEDEN
Het onderhouden van de
werken der Gemeentehaven
gedurende 1929.
IN GEZONDEN MEDEDEELINGEN.
TABLETTEN
Dpaagt ze
TER NEUZEN, 6 FEBRUARI 1929.
Bud bleef staan. ,,Daar reed iemand
hier door de struiken", zeide hij kortaf;
1 ,,en al de menschen die hier voor den dans
zijn qekomen, zijn door het voorhek bin-
1SCHE COURANT
Uitspraak inzake vrijstelling.
De Burgemeester van TER NEUZEN, brengt
ter algemeene kennis dat uitspraken op
aanvragen orn vrijstelling van den Dionstplicht,
ter Secretarie dezer gemeente, voor een ieder
ter inzage zijn nedergelegd.
Tegen deze uitspraken kan binnen tien dagen
ua den dag van deze bekendmaking in beroep
worden gekomen.jjgd'io-- -
^f*""door den ingescbrevene wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegen-
woordiger
K door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeschreven per-
sonen of door hunne wettige vertegen-
woordigers.
Het verzoekschrift moot met redenen omkleed
zfln. Het behoeft niet gezegeld te zijn. Het
moet worden gerioht aan de Koningin, doch
worden ingediend b\j den Burgemeester, ter
Secretarie dezer gemeente.
De Burgemeester zorgt voor de doorzending.
Voor zooveel betreft uitspraken door Gedepu-
teerde Staten gedaar., kan bovendien de Com-
missaris der Koningin, binnen denzelfden
termyn bfj de Koningin in beroep komen.
Ter Neuzen, den 5 Febr. 1929.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van PHILIP
PINE, zullen op
des middags 12 uur,
Aanwijzing op den dag der aanbesteding
**ormiddags 10 uur.
Bestekken verkrijgbaar ten Gemeentehuize
tegen betaling van 1,25, alsmede bij den
Architect L. DE BRUIJNE te Ter Neuzen,
door wien nadere inlichtingen worden ver-
atrekt.
P. A. RAMMELOO, Burgemeester.
P. J. L. VAN HOEK, Secretaris.
Philippine, 6 Februari 1929.
Mr. L. P. M. H. BARON MICHIELS VAN
VEKDHYNEN. f
In het Zuiden van Frankrijk is op 73-
jarigen leeftijd overleden Mr. L. P. M. H.
ibaron Michiels van Verduynen, secretaris-
generaal van het Permanente Hof van Ar
bitrage, oud-raadslid en oud-wethouder van
's Gravenhage, oud-lid der Prov. Staten van
Zuid-Holland.
Van 1888 tot 1904 had de overledene zit-
ting in de Tweede Kamer voor het kies-
diatrict Breda en was gedurende tien laatsten
tgd van zijn Kamerlidmaatschap voorzitter
van de Katholieke Kamerfractie.
In tal van andere functies is baron Michiels
van Verduynen zeer nuttig werkzaam ge-
weest.
De ontslapene was commandeur in de orde
van den Ned. Leeuw.
GEEN SPRAKE VAN KNOEIERIJEN
TE LIOHTENVOORDE.
Door de pers gaat het gerucht, dat er z.g.
knoeierijen plaats zouden gehad hebben bij
den Burgerlijken Stand te Lichtenvoorde. Het
i wolkingsregister zou niet in orde zijn. Wij
vememen thans, dat er geen sprake is van
knoeierij en dat de betrokken ambtenaar ge-
door
B. M. BOWER
28) Vervolq.
iBud kende dat soort heel goed en
maakte qemakkelijk kennis met haar en
werd weldra het middelpunt van een luid-
ruchtiq publiek, nadat hij een paar lied-
jes qezonqen had.
Dan was daar Honey, met haar onna-
speurlijk spotlachje en haar omfloerste
ooqen, die zich verwaardiqde minzaam
te zijn, die Bud qeheel voor zichzelf in-
palmde en hem ailes liet spelen wat zij
maar het liefst wilde hooren. Het moet
qezeqd: Bud was heel volqzaam. Als Ho
ney zei: „zinq", dan zonq Bud; als ze zei:
,,speel", zette Bud zich voor de piano en
speelde net zoo lanq, totdat zij hem weer
vroeq wat anders te doen. Dit was alles
heel prettiq voor Honey en Bud kwam
lanqzamerhand waar hij zijn wilde. Ho
ney besloot nu haar vriendelijkheid ook
wat tot anderen uit te strekken.
Waarom had Bud in t qeheel noq niet
met Marianne qedanst? Hij moest dadelijk
naar haar toeqaan en haar ten dans vra-
gen. Juist omdat Lewis weg was, moest
Marianne niet verwaarloosd worden
en bovendien waren er noq andere jon-
qens die qraaq eens met Honey wilden
dan sen.
heel vrijuit gaat. Er is geen sprake van ont-
slag. De kwestie gaat hier over het werke-
lrjke getal en het geregistreerde getal der
bevolking. (Tel.)
DE UITVAART VAN DR. ROYAARDS.
Van den Stadsschouwburg te Amsterdam
hingen gisteren de nationale vlaggen half-
stok, en was het, waaj men zijn oogen
richtte, rouw en rouw met zilveren fraanje
afgezet. In de groote hal, waar anders bij
soortgelijke plechtigheden de chapelle ardente
is opgesteld, waren de kransen en bloem-
stukken neergelegd. Voor het tooneel in de
stalles stond de eikenbouten kist gemonteerd
met zilver. Op de baar lagen bloemen van
vrouw en kinderen en daarom heen vele kran
sen en bloemstukken, w.o. met zwarte linten
van Willem Mengelberg, uitgespreid. Meer
dan honderd kransen en bloemstukken waren
door vereerders en vrienden gezonden.
De scbouwburgzaal was om 10 uur gebeel
gevuld. Verschillende autoriteiten waren
aanwezig, o.a. Minister Waszink, wethouder
Ketelaar, van Amsterdam, de burgemeester
van Utrecht, prof. Vogelsang, alle kunst-
broeders en kunstzusters van den grooten
acteur, prof. Van Vollenhoven, vertegenwoor-
digde de letterkundige afdeeling van de Kon.
Academie van Wetenschappen, Dr. Wibaut,
oud-wethouder.
Precies 10 uur ving bet concertgebouw-
orkest onder leiding van Cornells Dopper,
het laatste gedeelte van Das Lied von der
Erde, van Mahler, aan. Als mevrouw Uona
Durigo het afscheidlied inzette, kwam me
vrouw Royaards met baar kinderen en
familie de zaal binnen.
De plechtigheid duurde ongeveer veertig
minuten en maakte op alien diepen .bidruk.
Toen de muziek zweeg, verhieven zich alien
van hun plaats en bleven twee minuten staan,
tot het stoffelijk overschot was uitgedragen
en de familie Royaards de zaal had verlaten.
Vele bloemen en kransen werden op de klst
en in een andere auto opgestapeld. Een
groote menigte stond op het Leidsche Plein,
die eerbiedig het hoofd ontblootte. Een vijf-
tal auto's sloot zich bij den stoet aan, Precies
te elf uur werd vertrokken naar Westerveld.
Op de begraafplaats was de belangstelling
enorm. Allen hadden zich in cirkelvorm om
het graf geschaard, dat onder een zwaar be-
moschten eik op een heuvel was gedolven.
De kamerheer i. b. d., Jhr. Van Riemsdijk,
vertegenwoordigende H. M. de Koningin. Vele
autoriteiten, die de plechtigheid in den Stads
schouwburg hadden bijgewoond, waren ook
hier aanwezig. Evenzoo vertegenwoordigers
van vereenigingen op tooneel- en letterkun-
dig gebied.
Omstreeks een uur kwam de stoet op
Westerveld aan. De baar werd gevolgd door
mevr. Royaards, haar vier zoons, de verdere
familie, en de kunstbroeders en zusters. Jhr.
Van Riemsdijk legde een krans op het graf
en de oudste zoon, Mr. W. Royaards, een
bouquet roode rozen. Mr. Royaards sprak
hierop enkele woorden van dank aan den ver-
tegenwoordiger der Koningin, de autoriteiten,
ten slotte alien, die zrjn vader in zijn 'leven
vriendschap en steun hebben gegeven. Hier-
mee was de plechtigheid geeindigd.
BORMSHULDE TE ANTWERPEN.
De aangekondigde groote betooging ter
huldiging van Dr. Borms had Zondagmorgen
plaats in het Rubenpaleis te Antwerpen.
Op bet tooneel in de reusachtige zaal had
Dr. Borms de eereplaats Ingenomen, omringd
van eenige commissieleden en van zeer vele
vaandeldragers met hun kleurige doeken.
De leden der V. O. S. (Vereenigde Oud-
Strijdersbond waren zeer talrijk vertegen-
woordigd. Eenigen hadden voor deze gele-
genheid nog hun oorlogsteekens opgestoken,
maar velen hadden deze reeds niet meer of
wilden ze niet meer dragen. Rond half tien
Bud qinq dus heen en vond Marianne
in de provisiekamer, beziq met de taar-
ten te snijden, terwijl de koffie kookte en
hij vroeq haar ten dans. Marianne was te
moe en zij had qeen tijd ook; waarop Bud
dadelijk een mes opzocht en het qebak
meetkunstiq qelijk beqon te snijden, ter
wijl hij al de kruimels opat. Terwijl zijn
handen zoo beziq waren, kreeq hij moed
om een beetje met haar te praten. Hij
maakte Marianne luid aan het lachen, iets
dat hij haar nop nooit had hooren doen.
Marianne toonde qeest voor humor te
hebben en plaaqde Bud zelfs een beetje
met Honey. Maar haar qeplaaq miste elk
spoor van bitter,heid, wat Bud half ver-
wacht had als wnaak voor Honey's hooq-
hartig optreden.
,,ll snijdt net zoo keurig een taart als n
piano speelt," merkte zij oneerbiedig op,
zijn werk met samengetrokken lippen be-
kijkend. ,,Als men het met een passer mat,
zou men zien, dat ieder stukje precies
even qroot is; en zelfs als u een .Medita
tion" speelt ben ik er zeker van, dat de
metronoom volkomen qelijk met uw tem
po zou tikken. Ik ben benieuwd" zij
keek hem peinzend aan ,,ik ben be
nieuwd of u ook zoo wiskundig denkt.
Vindt u altijd, dat twee maal twee vier
is?"
,,Bedoelt u, of ik wel eeniqe verbeel-
dingskracht heb?" Bud wendde zijn blik
van haar af en keek naar het hooge raam
waar qeen qordijn voor was.
Een oogenblik zap hij een qelaat, als-
of een lange man naar binnen had geke-
ken, terwijl hij er lanqs Hep en toen even
was blijven staan om noq eens te kijken.
Buds ooqen ontmoetten juist de ooqen
van den man, die een beteekenisvolle be-
was de feestzitting begonnen, waarop een
paar redevoeringen werden gehouden en ook
door Dr. Borms een kort woord werd ge-
sproken.
Ongeveer half twaalf werd een stoet ge-
vormd, waaraan door een zeer groot aantal
maatschappijen werd deelgenomen.
Uit Oost- en West-Vlaanderen en Limburg
waren legio autocars opgepropt met deelne-
mers aangekomen; treinen en trams hadden
Vtaamschgezinden aangevoerd in menigte en
al dezen stapten in dichte drommen achter
hun vaanidels en vergezeld van him muziek-
gezelschappen door de stad, terwijl het mid-
denpunt gevormd werd door Borms, omringd
van oud-strijders en commissieleden.
Ter oorzake van den rouw door het afster-
ven van zijn vader vodr eenige dagen, had
Dr. Borms verzocht den afstand voor zijn
persoon te bekorten en liet hij nu, omringd
van zijn familieleden, den stoet voorbijtrek-
ken, staande op het balkon van het V. O. S.-
huis „Malpertuus", waarvddr hem een reus
achtige, indrukwekkende bloemenhulde werd
gebracht.
Inmiddels nam nog Dr. Borms het woord,
toen de stoet voorbij was en dankte alle Vla-
mingen voor den grooten steun hem en zijn
gezin verleend tijdens zijn gevangenschap. Hij
beloofde de onversaagde leider der Vlamingen
te zullen blijven. Hij besloot met „nu ben ik
vrij, nu zal ook Vlaanderen vrij."
De enorme menschenmassa ging toen or-
delijk en kalm uiteen onder den indruk der
reusachtige en massale hulde den leider ge-
braeht.
In den namiddag en avond trokken nog
steeds, groepen met muziek en vlaggen door
de stad, vooral bestonden deze uit studenten.
Er hadden echter geen onregelmatigheden
plaats. De politie was versterkt door mare-
chaussee en surveilleerde geregeld door de
drukste straten.
PRUISEN EN BEIEREN.
De Vorwarts, het socialistisch hoofdorgaan,
vat de felle woorden, die leden van de Beier-
sche regeering dezer dagen tegen Pruisen
ten beste hebben gegeven, van den komischen
kant op. De heeren hebben zich bij het over-
leg te Berlijn heel wat hoffelijker gedragen,
zegt het blad en zich pas goed laten gaan
toen ze ver van de rijkshoofdstad zaten. De
Beiersche leeuw bruit nu eenmaal met voor-
liefde van ver.
De Vorwarts acht het dan ook niet ge-
wenscht, het zaakje onnoodig au serieux te
nemen. Het is toch een bekend feit, dat zich
in Munchen degene, die zijn mond het verst
kan opensperren voor den grootsten staats-
man houdt.
ONGEREGELDHEDEN IN EEN BRITSCH-
INDISCIIE STAD.
Onder de inland sche bevolking te Baroda J
verspreidde zich hec dwaze gerucht, dat er
kinderen geroofd en geofferd werden in ver-
band met het bouwen van een nieuwe forug.
Bij de paniek die hierdoor ontstond, werden
tal van menschen emstig gekwetst.
De menigte kwam daama in botsing met
de politie, waarbij twee agenten gewond
werden.
Twee Hindoes die slachtoffers van de woede I
van de menigte geworden waren, moeten aan
hun kwetsuren bezweken zijn.
De menigte heeft ook een huisje bij Bom
bay in brand gestoken, waarin het gezin van
een Pathan woonde.
DE NOOD DER ENGELSCHE
MIJNWERKERS.
De prins van Wales is van zijn reis door de
noodlijdende mijndistricten in het Noorden
van Engeland te Londen teruggekeerd. In
officieele kringen wordt het nog voorbarig
geacht te zeggen, of de prins bepaalde voor-
stellen zal doen tot leniging van den nood of
dat hij een rechtstreeksch beroep op de natie
zal doen in den geest van zijn draadloozen
oproep op den eersten Kerstdag. Het staat
vast, dat aan den premier en aan den lord
mayor van Londen mededeelmg zal worden
gedaan van den algemeenen uitslag van zijn
tocht.
De lord-mayor van Londen heeft 10.000
pond sterling ontvangen ten behoeve van het
fonds tot leniging van den nood in de mijn-
gebieden van Cook namens de mijnwerkers-
federatie van Groot-Brittannie. In een be-
geleidenden brief zegt Cook, dat daar aan de
federatie vertegenwoordiging is gegeven in
de commissies, gevormd om het lord mayors-
fonds te beheeren, zij met groote ingenomen-
heid deze schenking doet en ook verder al het
mogelijke zal doen om het fonds te steunen
en grooter te maken. De federatie vertrouwt,
dat het groote werk van de leniging van den
nood der mijnwerkers met alien mogelijken
spoed en grondigheid zal geschieden.
BELGISCHE MUNT GEWEERD.
Het zoo spaarzame Fransche volk is diep
geschokt in zijn gevoelens door de van of
ficieele zijde gedane mededeeling, dat er dui-
zenden francs per jaar verloren zijn gegaan
ten gevolge van het verschil in valuta tus-
schen de Fransche en Belgische franc. De
eerste is immers sedert de stabilisatie onge
veer tien, de tweede ongeveer zeven cent
waard. Belgische francs worden dan ook
uitteraard niet in Frankrijk aangenomen, wel
echter 25 centieme-stukken, die in den han-
del vaak als equivalent worden beschouwd.
i Dit is thans niet langer het geval. Op de
Fransche spoorwegen, bussen en in de po§t-
kantoren zullen voortaan de Belgische 25
centimestukken geweigerd worden, omdat ze
minder waard zijn dan de Fransche.
De schaarschte aan kleingeld in Frankrijk
heeft tot de groote circulatie van Belgische
munt aanleiding gegeven.
IMMER IN UwTA5CH
Ze komen
ONVERWACHT TE PAS
ZEEUWSCH-VLAAMSCHE
WATERLEIDING.
Dinsdagnamiddag werd te Ter Neuzen
eene vergadering gehouden, waartoe van
wege het bestuur der N.V. was uitgenoodigd
de vertegenwoordigers der pers. Tegenwoor-
dig waren de voorzitter Mr. P. Dieleman, de
secretaris J. W. Vienings, de voorzitter en de
secretaris der Commissie van onderzoek, de
heeren J. G. van Niftrik en Dr. J. G. Ra-
maker, de ingenieur van het Rijkswaterlei-
dingbureau de heer Ir. Carri&rre, en waren
opgekomen vertegenwoordigers van de ge-
westelijke en velen der Nederlandsche groote
dagbladpers.
De voorzitter schetste het verloop der zaak.
Hij wees op de vele moeilijkheden die moes-
ten overwonnen eer men zoover stond als in
Aug. 1927. Toen moesten nog slechts 3 der
aangesloten gemeenten de noodige besluiten
voor de geldleening en de wijziging der bouw-
verordening nemen.
Hij wees verder op de beteekenis van de
tot standkoming der waterleiding voor den
bloei van Zeeuwsch-Vlaanderen, niet alleen
uit hygienisch oogpunt, doch ook wegens
hare beteekenis voor de Industrie, de moge-
lijkheid van het vestigen van industrieen en
ook voor den landbouw. De stichting van
verschillende industrieele ondememingen in
deze streek is op het ontbreken van goed
water afgestuit. Men heeft te kampen met
werkloosheid, al is hetgeen daaromtrent
wordt geschreven ook wel eens overdreven.
Deze zou door het vestigen van industrien
worden opgeheven, men zou dan zelfs men
schen naar die streek kunnen trekken, in
plaats dat ze naar elders moeten verhuizen.
Vele andere streken van ons land genieten
thans van een waterleiding. Ook de verschil
lende deelen van Zeeland, benoorden de
Schelde. Dit komt ook in ruime mate ten
goede aan den landbouw, deze komt daardoor
op hooger peil. Zeeuwsch-Vlaanderen stond
op dat gebied vroeger in Zeeland aan de
spits, het evenaardde bijna Groningen. Het
is van die plaats teruggedrongen.Door het
bezit van een waterleiding zal het die plaats
weer kunnen veroveren. Hij deed een beroep
weginq met zijn hoofd achterwaarts maak
te en toen doorqinq. Marianne keek om,
zag den wenk en keek haastig naar Bud.
terwijl een lichtrood haar wanqen kleurde
„Ik hoop, dat u wat verbeeldingskracht
hebt". zeide zij, haar stem onwillekeurig
dempend. „Er is niet veel toe noodig om
te zien, dat Jerry qelijk heeft. De vormen
worden op Little Lost" streng in acht
genomen althans in de keuken", voeg-
de zij er eeniqszins qebelgd, doch bin-
nensmonds bij. ,,Koih, qa heen en als
Honey u weer eens vraaqt om piano te
spelen, wilt u dan asjeblieft de Lotus-
blume spelen? En als u daarmee de ge-
vangenisdeuren hebt opengeqooid, wilt
u dan Ave Maria van Schubert spelen
zooals u dat kunt spelen om de fris-
sche nachtlucht te laten binnenstroomen?"
Even raakte zij met haar vingertoppen
Buds schouder aan, terwijl zij zich naar
de deur keerde. Bud ontstelde, kwam
weer in de keuken teruq, draaide zich
naar haar toe en bleef staan kijken met
een weerspannigen blik in zijn ooqen.
,,Ik kon de deur wel stuk trappen ook".
zeide hij, ,,ik houd over het alqemeen niet
van qevangenissen."
,,Neen enkel maar een raam dat
is qenoeg," zeide zij lachend.
Bud vond, dat de lach haar niet ..van
harte afging. ..Jerry heeft u wat te zeg
gen; hij is om zoo te zeqgen noq de beste
van de troep..." zij hield plotseling stil,
reikte naar den deurknop, qaf hem noq
de qeleqenheid om in haar diepe, bekom-
merde ooqen te kijken en sloot daarna
vriendelijk maar onverbi.didelijk de deur
vlak voor zijn neus dicht.
Jerry stond achteloos te rooken op den
hoek van het huis. Hij wachtte totdat Bud
heel dicht bij hem qekomen was en qinq
toen langzaam met hem het pad op naar
de kralen.
,,Ik dacht, dat ik de paarden hoorde
vechten' -merkte hij op: „ik hoorde daar
leven."
„Heb je mij daarvoor hier naar buiten
geroepen?" vroeq Bud, die uitvluchten
minachtte.
,,Ja-a. Ik zag je niet dansen, of zinqen
of pianospelen en ik wist, dat Honey
je heel waarschijnlijk zou zoeken om je
een van drieen te laten doen. Zij is erg
op je, Bud. Zij laat zich anders niet zoo
gauw door den eerste den beste inpak-
ken."
Bud had qeen zin om over Honey te
redetwisten en qaf daarom qeen ant-
woord; zij liepen .daarom zwijqend voort,
de koele pikdonkere nacht deed weldadiq
aan na de petroleumlampen en de hitte
van de overvolle kamers. Toen zij bij de
kralen kwamen, sloeq er een staldeur
open en weer dicht, alhoewel er qeen
wind was.
Jerry bleef staan, terwijl hij Buds arm
greep. Zij bleven een oogenblik staan en
hoorde het kraken van de struiken ach
ter de kraal, alsof er een paard doorheen
qinq. Jerry keerde teruq, Bud bij den arm
ieidend. Zij hadden een vijftiq stappen ge-
loopen en de struiken waren weer stil,
voordat Jerry omzichtiq beqon te spre-
ken.
I ,,Ik qeloof, dat ik mij verqist heb, er was
niets" zeide hij, terwijl hij Buds arm los-
liet.
OPANJE
Weiger namaak en let er op dat op elke
tablet het woord BAYER" staat. Prijs75cts
Fjrv kbw—ww—wwa—m—ww
op de medewerking der pers om de publieke
opinie op een juiste wtjze over dit onderwerp
voor te lichten.
Ook de heer Van Niftrik bepleitte het nut
eener waterleiding, op grond van zijn erva-
ringen elders. Hij stelde vooral in het licht,
dat de capaciteit van de ontworpen prise
d'eau te St. Jansteen voor de behoeften van
vele jaren ruimschoots voldoende is. De
Commissie heeft alles met betrekking tot
deze zaak nauwkeurig onderzocht en het re-
sultaat van het werk der Commissie is, dat
men thans tot een gewijzigd voorstel is ge-
komen met betrekking tot de tarieven, dat
deze billijker zijn dan op tal van andere
plaatsen, en dat alles zonder dat dit de ren-
tabiliteit der ondememing in gevaar heeft
gebracht, zoodat de bezwaren tegen het ta-
rief die zwaar wogen, ondervangen kan wor
den beschouwd. Hij hoopt dan ook, dat het
omvangrijke werk der commissie moge leiden
tot uitvoering van het plan.
Er werden verschillende inlichtingen ge-
vraagd.
Daaruit bleek, dat de Raad van Commis-
sarissen zich met het rapport, voor zoover
dit betreft het ,,zakelijk" deel, kan vereeni-
gen en voomemens is aan de vergadering van
aandeelhoudsters voor te stellen die voorstel-
len over te nemen. Dit betreft dus o.m. de
tarieven.
Aangezien in den laatsten tijd weer naar
voren gekomen is het door opposanten ge-
opperde bezwaar van het nadeel van onttrek-
ken van water aan den bodem, hetgeen voor
al actueel geworden is door het bezwaar-
schrift dat door de besturen van 4 Belgische
grensgemeenten is gericht tot den Belgischen
minister van buitenlandsche zaken, met ver-
zoek de betrokken ingezetenen hunner ge
meenten te waarborgen tegen eventueele
schade ontstaan door het maken der prise
d'eau te St. Jansteen zette de heer CarriSrre
uiteen, dat op grond van genomen proeven
kan gezegd worden, dat voor daling van het
grondwaterpeil niet behoeft te worden ge-
vreesd. Er wordt een strook grond aange-
kocht van dergelijke oppervlakte, dat de
wateronttrekking buiten die strook niet van
invloed zal zijn. Dit is bovendien zuiver een
kwestie van civiel rechterlijken aard. Reeds
in het jaar 1920 is in verband met het Neder-
landsch-Belgisch verdrag deze kwestie onder
de oogen gezien en is door den Minister van
Buitenlandsche Zaken meegedeeld, dat tegen
het aanleggen van de prise d'eau ter plaatse
geen bezwaar van staatkundigen aard kon
bestaan. Indien zou kunnen worden aange-
toond dat derden door het uitvoeren van dat
werk nadeel zouden ondervinden door uit-
nenqekomen. Ik qeloof. dat ik in ieder
geval eens even moet kijken waar ik mijn
zadel gelaten heb."
,,Het zou een losloopend paard kunnen
zijn", meende Jerry, maar Bud qinq te
ruq, een beetje verwonderd over Jerry's
qedraq.
Het zadel was best in orde en verder
was alles goed, zoover als Bud in de duis-
ternis kon oordeelen, maar hij was niet
voldaan. Hij qeloofde, dat hij wel kon
raden waarom Jerry hem hierheen had
gebracht, maar hij kon Jerry's houding
niet beqrijpen bij een voorval, dat ieder
ander ook verdacht had moeten voorko-
men.
Bud telde kalm al de neuzen. toen hif
weer in huis was teruaqekeerd en zaq dat
het avondeten werd opqedaan. maar hij
kon zich niet herinneren dat er een van
de mannen ontbrak. Iedere qast en iedere
man van de hoeve was er, behalve de oude
Pap. die een kamertje voor zichzelf had
en naar bed qinq zoodra het donker werd.
Bud beqreep de zaak niet en hij haatte
geheimzinniqe dinqen. Bovendien werkte
hij voor David Truman en alles wat
..Little Lost" betrof, qinq ook hem aan.
Maar de mannen spraken nu openlijk over
hun verschillende renpaarden. spot en
pocherij wisselden elkaar af en zij beqon-
nen al wat te wedden op de rennen van
den komenden Zondaq. Bud wilde hier
niets van missen en Jerry's onverschilliq-
heid omtrent het voorval bij den stal stel
de hem voor het ooqenbbk weer qerust.
Hij schoof dicht aan bij de qroep, waar
het luidst qesproken werd en luisterde.
(Wordt vervolqd.)
