AL6EMEEN NIEUWS- EN AOVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
Aspirin-
No. 8304.
vYoensdag 28 November 1928.
68e Jaargang.
Eerste Blad.
~~~b"u"it"eTlXnd.
ABONNIMENT&PF US;
BINNENLAND.
Fl!TTILL!TOJf
De innemende Landlooper
Tableiten
E. J. RATH
59)
Slot.
>Ja.
griep
NEUZEN
t.ikiuiiMliPV
Binnen Ter Neuzen f 1.40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6.60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,25, overipe landen 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bi) vooruitbetaling.
Dit blad verscbijnt iedcren Maandac-. Woensdag- en Vrijdagavond.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag.
Besloten wordt, na de begrooting van bin-
nealandsche Zaken in een avondvergadering te
bebandelen de begrooting van Waterstaat.
De motie-de Vries- Bruins, om de organisa-
tie en uitvoering van bet gerieeskundige
schooltoezicht ter hand te nemen, wordt aan-
genomen zonder boofdelijke stemming.
Aan de orde is de verlenging van bet op-
schortingswetje betreffende vacCinatie.
Mevr. de Vries-Brums (s.-d.) constateert,'
dat het pokkengevaar vergroot is, daaren-
tegen het gevaar voor, encephalitis vermin-
tJerd. Zij zal eohter niet tegen het ontwerp
utemraen.
Dr. Vos (lib.) meent, dat binnen afzien-
baren tijd de oplossing van dit vraagstuk
niet is te verwacbten en wil den vaccine-
dwang niet op de lange baan scbuiven.
Spreker zal dus tegen stemmen.
De heer Kersten (S. G. P.) bestrijdt 'de
vaeeinatie en den vaccinedwang, welke hij j
gevaar des doods noemt.
DE VOORZITTER VAN DE
TWEEDE KAMER.
De omstandigheden in aanmerking genomen,
kan de toestand van den voorzitter der Tweede
lamer, jhr. mr. Ruys de Beerenbrouck, minis
ter van staat, zoo gunstig mogelijk worden ge-
aoMnd.
DE KAMERVERKIEZINGEN.
De centrale Dordrecht van de Liber ale
Dtaatspartij De Vrijheidsbond heeft in haar
Zaterdag te Rotterdam gehouden vergadering
het volgende besloten: De kieskring Dordrecht
beduit, dat hij alleen ten stembusstrijd in 1920
zal optrekken, tenzij nadere overweging door
d« centrale van het verder door den partijraad
te geven advies tot combinatie van de centrale
Dordrecht met een of meer kieskringen doet
beoluiten, doch besluit tevens, dat de door de
vergadering (der centrale Dordrecht) als no. 1
aan te wijzen candidaat ook no. 1 van iedere
te Toranen combinatie meet zijn.
De Kamerkringvereeniging Middelburg,
welke geheel Zeeland omvat, van de Christ.
Hist. Unie, hield Zaterd'ag.middag in de socie-
teit „St. Joris" te Middelburg een algemeene
vergadering.
Niettegenstaande het stormachtige weer, was
de opkomst vrij goed.
Ben ingekomen verzoek om adbaesie van de
Kamerkringvereeniging Haarlem om niet met
edn lijst doch met meer lijsten uit te komen,
kon geen gunstig onthaal vinden. De Kamer
kringvereeniging Middelburg laat dene kwestie
lierrer aan het hoofdbestuur over.
Een paar artikelen van het huishoudelijk
reglement over de verkiezing van de bestuurs-
leden d'er Kamerkringvereeniging door tus-
•chenkomst der Statenkringen werden gewij-
nigd.
Tot buitengewoon lid van het hoofdbestuur,
bedoeld bij art. 17 der Statuten, werd benoemd
de heer A. D. F. van der Wart te Goes en tot
zijn plaatsvervanger de heer J. J. Wallien te
Breskens. Tot secundus van mr. R. M. van
Dusseldorp, lid van het hoofdbestuur, werd be
noemd' mr. H. van der Beke Callenfels.
Op voorstel van een der aanwezige leden
zal aan dr. J. Th. de Visser geschreven worden
dat de Kamerkringvereeniging Middelburg met
leedwezen vernomen heeft, dat hij zich uit het
politieke leven zal terugtrekken en dat zij
hem dankt voor hetgeen hij voor ons land en
voor de Chr. Hist. Unie heeft gedaan.
Het punt der agenda: „Propaganda" gaf
bijzond'ere bespreking.
ACTIE VOOR ZONDAGSRUST.
Na gepleegd overleg door de Nederl. Ver-
eeniging tot bevordering van Zondagsrust
»et verschillende Iandelijke organisaties, is
•p 24 dezer opgericht een centraal comitd
door
Dit bevel kwam van Hilda en ze ver-
gezelde het van een gebaar, dat de be-
roemde koningin van Scheba eer aan-
deed.
Jullie moet allemaal de kamer uit",
zei ze, ..allemaal, behalve deze man."
De vier Kilbournes want er waren
er nu nog maar vief, sinds Hilda Rawlins
heette keken elkaar aan. Mevrouw
Kilbourne legde haar hand op den arm
van haar man en knikte. Hij begreep haar
bedoeling en zoo stapten dus de vier Kil
bournes het vertrek uit.
Marian ging met tegenzin en op den
drempel bleef ze even staan, om den brui-
gom toe te wuiven.
„Vergeet niet, wat ik je verteld heb,
Wade", riep ze hem toe. „Je weet wel,
wat ik bedoel het groote nieuws!"
Hij glimlachte en knikte. Daarna wend-
de hij zich tot zijn vrouw.
..Waarom moeten ze allemaal weq,
Hilda?"
Ze liep het vertrek door, steunde tegen
den schoorsteenmantel en keek hem kalm
aan.
ter bevordering van Zondagsrust. Dit co-
mite toeoogt ..bevordering van he samen-
werking van de aangeSloten vereenigingen
in den strijd voor het genot van den vrijen
Zondag voor alien, werkzaam in ambt, be-
roep of bedrijf".
Tot dit comite zijn de voigende organisa
ties toegetreden: Christelijk Nationaal Vak-
verbond, Chr. Nationale Werkmansbond,
Ned. Chr. Werkliedenverbond ..Patrimo-
nium", Roomsch-Katholieke Middenstands-
vereeniging, Chr Boeren- en Tuindersbond in
Nederland, de Kon. Ned. Middenstandsbond,
Vereeniging van den Chr. h&ndeldrijvenden
en industrieelen middenstand in Nederland,
Comity voor Zondagsrust van de Chr. orga- j
nisaties in publieken en semi-publieken
dienst in Nederland en de Nederl. Vereeni
ging" tot bevordering van Zondagsrust.
Van vier vereenigingen wordt nog een de-
finitieve toezegging verwacht.
Voorloopig treedt als voorzitter op Jhr. Mr.
G. C. von Weilei en als secretaris de heer
Th. H. van Oost Sr., Den Haag.
HET CADEAUSTELSEL.
Men zal zich herinneren, dat de minister van
Arbeid, Handel en Nijverheid, naar aanleiding
van desbetreffende vragen van het Kamerlid
van Wijnbergen, in het begin van dit jaar een
commissie heeft benoemd tot onderzoek van
het cadeaustelsel. Sindsdien is er over de werk-
zaamheden dezer commissie vrijwel niets meer
vernomen, wat velen heeft doen denken, dat
de praktijk hier al even negatieve resultaten
zal opleveren als met de organisatorische ac-
tie het geval was.
Het „Vad." verneemt thans van welinge-
lichte zijde, dat het onderzoek nog steeds
voortduurt, waartoe men o.m. aan daarvoor
in aanmerking komende organisaties en in-
stellingen vragenlijsten heeft rondgezonden,
ten einde een juist beeld van aard en omvang
van het stelsel te verkrijgen.
ONS KOLONIAAL BELEID.
Kort na elkander verschenen in den laat-
sten tijd drie geschriften, alle handelend over
hetzelfde onderwerp, n.l. de verhouding tus-
schen Nederland en Indie. Deze geschriften
zijn: ..Koloniaie vraagstukken van heden en
morgen door H. Colijn; ,,Oast en West in
Nederlandsch-Indie" door Ir. W. F. Staar-
gaard en „Het koloniaie vraagstuk van dezen
tijd" door Prof. Mr. J. C. Rielstra.
Alle drie geschriften hebben hun ontstaan
te danken aan dezelfde oorzaak, n.l. aan de
hier te lande bij velen om in Indie algemeen
heerschende overtuiging, dat het regeerings-
beleid, dat in de laatste jaren in onze kolo-
nien gevoerd wordt, niet deugt.
De heer Colijn constateert in zijn geschrift
bij het in Indie levende Europeesche volks-
deel een met betrekking tot het regeeringsbe-
leid algemeene onbehagelijke stemming, en
legt dan bijzonder den nadruk op de alge-
meenheid van die onbehagelijke stemming.
Hij vervolgt, da.t hij zelden omtrent eenige
kwestie een zoodanige unanimiteit ten oor-
deel heeft aangetroffen als hier het geval is
en dat de ontstesraming over de regeerings-
politiek zelfs hij ambtenaren van het bestuur
tot uiting komt. De heer Staargaard betoogt,
dat het onder de Nederlanders in Indie een
communis opinie is geworden, dat lang-
zamerhand de overtuiging van haar goed
recht bij de Regeering zelve schijnt te zijn
verzwakt en daarmede de kracht van haar
gezag. En tenslotte schrijft Prof. Kielstra,
na betoogd te hebben, dat het Nederlandsch
gezag wordt aangevallen en dat het in de
eerste plaats noodig is, dat gezag krachtig
te handhaven, dat er reden is om te betwij-
felen of men in Indie hiervan voldoende
doordrongen is.
Hebben genoemde geschriften derhalve hun
ontstaan te danken aan dezelfde oorzaak,
alle drie schrijvers zijn het er ook geheel
over eens, dat het Nederlandsch gezag in Indie
gehandhaafd moet blijven, teneinde al datgene
te behouden wat (zooals Prof. Kielstra
het uitdrukt) het Westen niet alleen tot eigen
heil en profijt, maar niet minder tot die der
volkeren in het Oosten heeft tot stand ge-
bracht. Vooral op dit laatste legt de heer
Staargaard sterk den nadruk; hij laat het
,,Het is maar een armzalig recht", zei
ze langzaam, „maar toch laat ik het gel-
den. Ik heb het recht voor iemand anders
te weten, wie je bent. Vooruit dus!"
„Op voorwaarde, dat je alles, wat ik
zeg als wapen tegen me zult gebruiken
zeker", merkte hij op.
..Vooruit!" beval ze.
Hij keek naar zijn lompen en lachte.
,,Er is zoo weinig te vertellen, Hilda."
lets in zijn toon maakte haar ongedu-
rig. Hij deed heelemaal niet als iemand,
die op het punt staat groote onthullingeil
te doen; toch was het duistere hoofdstuk
duister als steeds.
,,Zeg het!" gelastte ze kortaf.
..Goed dan ik houd van je."
Ze maakte een booze beweging met de
hand.
,,Toch is het zoo," zei hij vroolijk. ,,Het
kan je misschien niet schelen, maar het is
waar."
,,Hoe heet je?"
..Wade Rawlins."
„Is dat de eenige naam, dien je ooit
gehad of qebruikt hebt?"
T
Ze geloofde hem. Dat was dus geen
moeilijkheid; ze had niets tegen den naam.
..Wat ben je?"
Niets."
Hij zei het zoo onverschillig, dat ze
even zweeg.
„Maar je moet toch iets zijn", zei ze.
,,Wat was je, toen je op Kilbourne
Heigths kwam?"
..Precies, waarnaar ik uitzag", ant-
woordde Rawlins.
licht vallen op het feit, dat Nederland, dat
zich aanvankelijk niet bemoeide met de ver
houding tussohen de Inlandsche potentaten
en hun onderhoorigen, sedert het begin van
deze eeuw een einde maakte aan de wan-
toestaniden, waaronder de verschillende In
landsche volkeren onder „het gezag van hun
eigen hoofden en vorstjes gebukt gingen,
zoodat door het toe"i-:ht van het Neder
landsch gezag op de eigen hoofden der bevol-
king de persoonlrjke vrijheid van den Inlan
der beschermd en geyvaarborgd werd. Schrij-
ver komt dienteftigevolge >t de conclusie, dat
het recht van het Ned-erldndsch gezag in Indie
gegrond is in den algemeenen wil der
rni 11 ioenen-massa der Inlandsche bevolking
zelven en dat het Nederlandsch gezag daar te
lande regeert en leidt bij den wil dier vol
keren, die de bescheidenbeid van eigen kun-
nen beseffen en tevreden zijn met de onmid-
dellijke individueele vrijheid in denken en
handeleh, die hun door den aanvankelijk
vreemden heerscher is gebracht en door
dezen wordt beschermd. Met recht wijst
schrijver er verder" op, dat ware het anders,
m.a.w. wanneer het Nederlandsch gezag in
Indie te kampen had met een algemeenen
onwil van verschillende inlandsche volkeren,
dat gezag geen stand zou kunnen houden,
daar slechts 170.00C Europeanen in Indie
leven te midden van 50.000.000 Inlanders.
Wie zijn dan w£l de bc-lagers van het Ne
derlandsch gezag in Indie Het zijn, volgens
deze drie schrijvers, de volgens Westersche
methode opgevoede Inlanders; deze toch zijn
ontwend aan het milieu waaruit zij voortko-
men, met het gevolg, dat zij zich daar niet
meer thuis gevoelden nadat hun opvoeding
was voltooid, ja zelfs de taal niet meer be-
hoorlijk spraken en verstonden, terwijl zij aan
den anderen kant evenmin ten voile deel
gingenjuitmaken van de omgeving, waarin zij
waren opgevoed. Zoo zijn deze Westersch
opgeleide Inlanders noch in de eene, noch in
de andere cultuur op hun plaats; zij vormen
geen groep, waarachter men een breeden
cialen achtergrond vindt. Het zijn deze
..wortelloozen", gelijk de heer Colijn ze
typeert, en aan welke men de zonderlingen
naam van ..intellectueelen" heeft gegeven,
die tal van vereenigingen hebben opgericht,
welke een uitgesproken anti-Nederlandsch
karakter hebben, welk karakter hierin tot
uiting komt, dat het synpathiseert, met elke
actie die zich keert tegen ons gezag. De
Regeering heeft de fout begaan in deze
lieden, enkel op grond dier Westersche in-
tellectueele kennis, de leiders of belangrijke
figuren van de inheemsche samenleving te
zien. Maar wat erger is, de Regeering heeft
in de laatste jaren herhaaldelijk pogingen van
toenadering tot deze vijanden van het Ne
derlandsch gezag gedaan en getracht deze te
verzoenen en te bevredigen. Alsof niet elke
politiek, die concessies doet aan een oppositie,
wier eenig doel het is het Nederlandsch gezag
te vemietigen a priori tot mislukking is ge-
doemd, want een zoodanige oppositie moet
elke concessie beschouwen als een deel der
overwinning, als een uiting van zwakheid
der Regeering, en zal deze als aan loop ge
bruiken om het gezag nog verder van zijn
weg af te trekken Terecht voorspelt de heer
Colijn, dat, wanneer de Regeering zich lank-
moedig zou betoonen tegenover revolutionair
gezinde propaganda, geweer en bajonet in de
toekomst nog al eensaan het woord zullen
komen. Onze Nederlandsche koloniaie poli
tiek, die thans bij een tweesprong staat, zal
dan ook, aldus Prof. Kielstra, een anderen
weg moeten inslaan en uitgaande van de or-
ganische opvatting der koloniaie samen
leving, met erkenning van alle elementen in
hun eigen beteekenis en waarde, elk hunner
in het staatkundig en maatscbappelijk bestel
gelegenheid moeten bieden om dienovereen-
komstig een plaats in te nemen.
heeft, schrijft de N. R. Crt., zijn terugslag in
een zich steeds uitbreidenden kring. De uit-
sluiting in de fabrieken in het Noordwesten
heeft het dooven van een aantal hoogovens ten
gevolge gehad en, daar deze geen bramdstof-
fen meer leveren, kunnen een aantal verder
afgelegen bedrijven niet aan den gang blijven.
Een nieuw feit heeft zich voorgedaan door
de beslissing van het provinciale arbeidsge-
reohtshof. Dit heeft de beslissing van den rech-
ter in eersten aanleg te niet gedaan en de
scheidsrechterlijke uitspraak ten voordeele
van de arbeiders gehandhaafd en wettig ver-
klaard, aldus de opvatting bekrachtigende, dat
daardoor een nieuwe loonovereenkomst tot
stand was gekomen. De groote industrieelen
gaan het nu hooger op zoeken en zullen een
beslissing van het rijksarbeidsgerecht, de
hoogste instantie, uitlokken.
In afwachting hiervan zijn de christelijke
vakvereenigingen inmiddels voornemens de
openstelling van de fabrieken op grond van de
door het provinciale arbeidsgerechtshof geno
men beslissing af te dwingen. Zij zouden er-
over denken bij de regeering aan te dringen
op spoed'eischende behandeling en afkondiging
van een noodwet, die de werkgevers zou moe
ten dwingen hun bedrijven weer aan den gang
te brengen. In deze omstandigheden zijn de
vooruitzichten natuurlijk weer veel ongunsti-
ger geworden en komt de politiek in dit oor-
spronkelijk economische geschil steeds meer
op den voorgrond.
De christelijke vakvereenigingen bestaan
voornamelijk uit kiezers van het centrum en
deze partij zal dus gedwongen zijn, hun eiseh
te steunen. De rijksregeering komt erdoor in
een moeilijk parket. Voor de inwilliging van
den eisch der Christelijken moeten de sociaal-
democraten, democraten en de minister van
het centrum opkomen,, ertegen de Duitsche
volkspartij, die de partij der groote indus
trieelen is, met de Beiersche volkspartij als
haar politieke bondgenoote. De groote indus
trieelen hebben front gekozen tegen de inmen-
ging van den staat in hun bedrijven die het ge
volg is van het verbindend verklaren van
scheidsrechterlijke beslissingen in arbeidsge-
schillen. A fortiori zullen zij zich ten sterkste
verzetten tegen wettelijken dwang om hun fa
brieken te heropenen. In de praktijk zal voor
het overige zulk een dwang moeilijk te ver-
wezenlijken zijn. Een tijdelijke staatsexploita-
tie van de bedrijven is eenvoudig onder.kbaar.
Maar de beginselkwestie die ermee te berde
wordt gebracht, is zoo ernstig dat men zich
opnieuw afvraagt of zij geen ernstige gevaren
voor het voortbestaan van de tegenwoordige
groote regeeringscoalitie in het rijk zal mee-
brengen. Wissell, de soc.-dem. minister van
arbeid, heeft reeds verscheidene malen scheids
rechterlijke beslissingen die ten gunste van de
werknemers waren uitgevallen, verbindend
verklaard, tegen den zin van Curtius, den mi
nister voor economische aangelegenheden, die
in laatsten aanleg over de vaststelling van de
steenkoolprijzen beslist en als lid van de volks
partij aan den kant van de werkgevers staat.
De kiem voor ernstige verdeeldheid over ar-
beidsgeschillen sluimert dus reeds lang in de
ze regeering, Tot nog toe is het conflict niet
tot een open uitbarsting gekomen, hoewel het
in de regeering gekraakt zal hebben toen zij
bij meerderheid besloot in het parlement ere-
dieten voor de gemeenten, die aan de uitge-
slotenen ondersteuningen uitkeeren, door te
zetten,
De regeeringspresident te Dusseldorp zou
Maandag weer een poging begin,nen om de
twee partijen door nieuwe onderhandelingen
tot overeenstemming te brengen, maar voor
de kansen gaf men niet veel, nu de stemming
aan weerszijden zooveel bitterder is geworden.
DE AMNESTIE IN BELGIe EN DE KAMER
In de vergadering van de katholieke groe-
pen van Kamer en Senaat om de kwestie der
amnestie te behandelen, waarbij de katholieke
ministers Camoij, Heijman en Jaspar aanwe-
zig waren, is het zeer rumoerig toegegaan, en
een oplossing kon niet worden gevonden. Van
Cauwelaert bleef de teruggave der civiele
rechten aan de meeste veroordeelden eisch en
en Jaspar bleef op het standpunt staan dat
niet verder kan worden gegaan dan in het
wetsontwerp-Janson is voorzien.
Ook in de Kamer is het bij het voortgezet
debat over de ainnestie heftig toegegaan, doch
eerst na een rede van Vandervelde, waarnaar
aandachtig werd geluisterd. Vandervelde meen-
de dat de kwestie de gansche natie betreft. Hij
had gehoopt dat de groepen bij onderling over-
leg een oplossing zouden vinden. Dat dit niet
is gebeurd is te wijten aan het veto van
den minister van .Justitie, die onder
den invloed staat van sommige Brusselsche
„salons" en nationalistische dagbladen. Zonder
dit veto zou zeker de meerderheid der Kamer
zich voor het ontwerp der amnestiecommissie
uitspreken. Vandervelde zeide voorts dat de
veroordeelden wegens andere feiten dan acti-
visme, alsook de 170 voortvluchtige veroordeel
den hem weinig of geen belang inboezemen.
Toen hij minister van Justitie was heeft hij
alle grooten en kleinen, die zich aan vergrij-
pen schuldig hadden gemaakt, doen vervolgen,.
maar de gevelde vonnissen waren zoo verschil-
lend' volgens de rechtbanken van dat oogen-
blik, dat hij wel overtuigd is dat alleen amnes
tie de zaken weer recht kan zetten. Althans
wenscht hij dat de veroordeelden voor kleiner
straffen geamnestieerd zouden worden, terwijl
toch voor de zwaarder gestraften de gevolgen
der veroordeeling tot geldboete en tot schade-
vergoeding blijven bestaan. Ook al zijn de
voortvluchtigen weinig interessant, genade
moet toch worden verleend.
Ten slotte verklaarde Vandervelde te willen
stemmen voor het ruime ontwerp der commis-
1 sie. Hij was zeker tegen teruggave van de ci
viele rechten der veroordeelden, maar Belgie
was sterk genoeg om er vrede mee te nemen
dat aan de veroordeelden tot ten hoogste tien
jaar toch hun rechten teruggegeven zouden
worden. Borms heeft het gelag betaald', be
sloot de socialistische leider. Reeds lang had
men hem uit de gevangenis moeten loslaten.
De ministerraad was er voor, doch een libe-
GEEN
.ZWARTHEMDEN" IN BELGIe
OP STRAAT.
HET CONFLICT IN I)E DUITSCHE
METAAL-NIJVERHEID.
Het arbeidsconflict in de metaalnijverheid
van Noordwest-Duitschland houdt nog aan en
Ze drukte den schouder tegen den
schoorsteenmantel, tot het pijn deed.
„Dus een landlooper?"
,,Een landlooper," zei hij knikkend.
„Kwam je toevallig hier? vroeg ze,
met moeite haar stem beheerschend.
„Niet heelemaal. Ik hoorde over je
moeder praten. Een conducteur in den
trein had het over haar. Ik was nieuws-
gierig. Daarom kwam ik."
„Maar ik bedoel je vak, je werk," zei
ze wanhopig. ,,Je je kunt niet niemand
zijn."
,,Als je het dan per se weten moet,
begon hij moe, ,,ben ik opgevoed in een
arm, maar eerlijk gezin. Op jeugdigen
leeftijd had een ijverig misbruik van ..Ma
dame Etiquette" me zoo ver gebracht
Ze stond op het punt in tranen uit te
barsten.
J-j-j-e s-s-speelt met me."
Hartstochtelijk sloeg hij de armen om
haar heen. „Komt dat er nu zooveel op
aan?" vroeg hij heftig. ,,Houd je niet
van mij?"
..Natuurlijk!" fluisterde ze tegen zijn
schouder. „En we zullen altijd zwijgen
over het duistere hoofdstuk
,,Dat is anders niet noodig, zei hij
vroolijk. „Lk ben opgevoed om nifet te
werken. Het was niet noodig. Door mijn
geboorte was ik rijik genoeg. Maar ik
kreeg er genoeg van. Ik dacht, dat ik me
toch wel ergens bemind en nuttig zou
kunnen maken, zonder behulp van mijns
vaders geld. Ik liep van huis weg, zonder
te weten waarheen. Thuis denken ze, dat
ik een reis maak door Europa. Ik hoorde
Twee soeialisten hebben in de Belgische Ka
mer gei'nterpelleerd over de drijverijen der Ita-
liaansche fascistische elementen in Belgie. De
minister antwoordde, dat d'e Italianen in Bel
gie dezelfde vrijheden genieten als andere bur
gers, doch dat het ongepast zou zijn, dat zij
met zwarte hemden door de straten zouden
trekken, daar het zwarte hemd een militair
uniform is geworden.
den conducteur in den trein spreken over
je moeders zwak voor landloopers en be
greep. dat ik daar kans van slagen had.
Zoo kwam ik hier. Was ik geen goede
chauffeur?" Hij wachtte niet op antwoord.
„Maar jullie waren allemaal zoo goed,
zoo democratisch. Hoewel jullie me alleen
kenden als chauffeur, vroeg je me toch
op dat diner. En ik heb jullie vertrouwen
niet teleurgesteld, geloof ik. Zonder be-
wijs van mijn blauw bloed en zonder mijn
cheque-boek, zijn jullie van me gaan hou
den. Ik geloof, dat je vader inziet, dat hij
me noodig heeft voor zijn zaken." Hij
lachte even en dacht aan min of meer be
langrijke oogenblikken in het leven van
alle groote mannen. „En mijn familie",
zei hij, „is bekend genoeg. Mijn vader is
de eigenaar van de fabrieken, waar jouw
vaders auto gemaakt is."
Alsof dat er heusoh wat op aankomt
zei ze en legde glimlachend het hoofd te
gen zijn haveloozen schouder. Geen ko
ningin van Scheba heeft ooit verleidelij-
ker gelachen. Hij kuste haar en weer
1 glimlachte ze.
j ,,Het beste, dat je kunt doen, Wade
Rawlins, is me officieel ten huwelijk te
1 vragen", zei ze zuchtend. ,,Ik geef toe.
dat het een beetje laat is, maar ik heb er
recht op."
„Ik durf niet goed. Je zou
„Ja, dat zou ik. Ik wachtte er op. Ik
was klaar je te verpletteren, zoodra je
begon."
,,Dat wist ik."
„En daarom ontdook je het."
,,Ik nam het zekere voor het onzekere".
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
met sneeuw en ijs en de daarop
volgende dooi is een vermaan
tot bijzondere voozichtigheid.
Verkoudheid, katarrh, en niet
in de laatste plaats
treden als gevolg van koude,
natte voeten in verhoogde mate
op. Ter bescherming tegen
zulke verraderlijke vijanden
Uwergezondheid bestaat er geen
beter en afdoender wapen dan de
Zij doen de koorts afnemen
en verdrijven snel alle pijnen.
Weiger namaak en let er op,
dat op elke tablet het woord
„BAYER" ingestempeld is.
Prijs 75 cts.
„Vooruit nu", beval ze.
En hij vroeg haar zoo officieel ten hu
welijk, dat ze hem in zijn gezicht uit-
lac'hte.
..Gelukkig, dat we al getrouwd zijn.
Wade Rawlins! Dat was het lamlendigste
huwelijksaanzoek, dat ik ooit gehad heb.
En laten we nu eens even verstandig
praten. Wat zullen we de familie vertel
len? Wat doen we met dat duistere hoofd
stuk?"
Hij keek haar ongeloovig aan. ,,Heb je
dat nog niet geraden? Je weet erzelfeven-
veel van als ik", zei hij achteruit loopend.
totdat er een stoel tusschen hen stond.
„Wat was het?" vroeg ze streng, ter
wijl ze om den stoel heen liep.
,,Het hoofdstuk was mijn leven op Kil
bourne Heights."
„0, jij, oplichter."
En ze snelde op hem toe.
Toen de familie Kilbourne de biblio-
theek weer binnenkwam, gedreven door
een nieuwsgierigheid, die ze niet konden
bedwingen, zagen ze de koningin van
Scheba en mevrouw Kilbourne s bekroon-
de landlooper heel dicht bij elkaar, mid
den in het vertrek staan.
De koningin kreeg net een zoen en
scheen zeer welgemoed te zijn.
,,En?" riep de familie in koor.
Hilda wendde het hoofd om en keek
hen onverschillig aan.
,,Wat en?" zei ze.
..Wie wie is hij?"
„Wat doet dat er nu toe?" vroeg
Hilda.
