ALGEMEEN NIEUWS- EN APVERTENTIEBIAP VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
8292
Woensdag 31 October 1938
aarg
Eerste Blad.
binnenland.
feuillktoh.
Aspirin-
ABONNLMEKTSPRIJS:
BUITENLAND.
verkoudheid.
De innemende Landlooper
f
Dit blad verschijnt iederen Maaadag-, Woensdag- en Vrijdagavona.
HINDERWET.
NEDERLAND EN BELGIe.
In het Octobernummer van Nord und
Sud, tijdschrift voor Internationale sa-
menwerking, beantwoordt prof. dr. H. 1.
Colenbrander graaf Carton de Wiart, die
in het nurnmer daarvoor het Nederl
Belgische geschil omtrent de bchelde-
kwestie behandeld had. Naar aanleiding
daarvan, dat Carton de Wiart over cte
Schelde spreekt als over „een Belgische
rivier schrijft prof. Colenbrander dat
..BelgiC de in 1830 geboren staat, begrij-
pen moet, dat het ieder recht tot het laten
qelden van „bourgondische" aanspraken
ontgaat". ,,Het ware den staat Belgie aan
te bevelen, eventueele aanspraken slechts
af te leiden uit de verdragen van 1839.
Andere zal Europa, zooals het de eeuwen
gevormd hebben, nimmer kunnen bevre-
digen.'" De schrijver toont aan, dat de
vergelijking van Carton de Wiart, dat
Belgie zich' in den toestand bevindt, waar-
in Engeland zou verkeeren, als het de
monding van de Theems op genade en
ongenade aan de Franschen had moeten
uitleveren, hinkt, en betoogt, dat in de
heele aangelegenheid van de verbetering
van den "scheepvaartweg naar de haven
van Antwerpen, waarin Nederland Bel
gische wenschen nooit tegenstand gebo-
den of de uitvoering daarvan gedwars-
boomd heeft, eigenlijk alleen de kosten-
verdeeling in aa'nmerking komt, overeen-
stemiming' omtrent het initiatief, de uit
voering en de financiering van de stroom-
verbeteringen, welke op den grondslag
van een wereldverkeersrecht, welken de
Volkenbond te Barcelono heeft trachten
te leggen, mogelijk is.
Nederland heeft zich nimmer onttrok-
ken aan zijn verplichting het verkeer van
Antwerpen op de wateren. welke Rijn en
Sc'helde verbinden, niet te beletten en de-
ze wateren, als natuurverschijnselen of
kunstwerken ze ondeugdelijk voor het
verkeer maken, door andere even bruik-
bare en veilige te vervangen, maar het is
niet bereid het feit dat de Rijn te Rotter
dam en niet te Antwerpen uitmondt in zijn
tegendeel te laten verkeeren door een
reusachtig waterwerk te scheppen dat den
Rijn zou verleggen naar het nieuwe Ant-
werpsche havenbassin.
Indien Duitschland voorts in artikel
361 van het verdrag van Versailles de
verplichting aanvaard heeft, indien Bel
qie binnen 25 jaar tot den aanleg van een
Ruhrortkanaal besluit. zijn territorium be-
schikbaar te stellen, kan Belgie het initia-
tief voor den aanleg van een kanaal
waarvoor een aanzienlijk stuk Nederl.
grondgebied noodig is, nimmer alleen ne-
men. De in 1839 aangegane verplichting
betrof Sittard en niet Venlo en aan de
daaruit voor Belgie ontstane rechtsaan-
spraak is, ook volgens Belgisch inzicht,
voldaan toen Nederland in 1873 zqn
grondgebied beschiikbaar stelde voor oe
spoorlijn AntwerpenMunchenGlad-
bach.
Waar in 1839 voor het eerst sinds 1585
de betrekkingen tusschen de noordelijke
en zuidelijike Nederlanden niet als tus
schen overwinnaar en overwonnene ge-
regeld werden en er in 1919 evenmin van
een overwonnene tusschen beide spraken
was. moet de geest van de verdragen
van 1839 onaa'ngetast blijven, temeer
waar de aanvankelijk in Belgische indus-
trieele kringen heerschende vrees, dat
Belgie onder de voorwaarden van 1839
niet zou kunnen leven, omdat het de adem
benomen was, geheel onjuist gebleken is.
DE VRIJZ. DEM. BOND.
Het, ook voor niet-leden belangrijkste
deel van de te Utrecht gehouden jaarver-
gadering van den Vrijz. Dem. Bond was
de twee uur durende politieke rede die
mr. Marchant Zondag heeft uitgesproken
en waarin hij kritiek uitoefende op de
Ghristelijke en de liberale politiek. nadat
hij eerst in het licht had gesteld ,,de on
vruchtbaarheid van het zwevende kabi
net" dat thans aan het bewirad is.
De Christelijke coalitie bevoordeelde
in haar finantieel belaid de bezitters der
groote inkomens ten koste van den klei
nen man en de groote gezinnen en be
steedde per jaar honderd millioen aan
onnutte militaire uitgaven. Hieraan
knoopte hij een pleidooi vast voor ont-
wapening en een kritiek op de demon-
stratie in Den Haag van den Bijz. Vrijw.
Landstorm, waarvan een periodieke her-
haling door hem met stemverheffing ,,een
ongeluk" werd genoemd.
Yegenover de Chr. coalitie. die volgens
hem dood is, stelde spr. een democratisch
bewind.
Door den heer Oud werd een bespre-
king gehouden over de Ouderdomsver-
zorging. ter bestrijding van het stelsel-
Sannes en ten gunste van de afschaffinq
der bijdrage aan de fondsen ter invoe-
ring van een staatspensioen op den basis
van 3 gulden en 5 gulden per week, over-
eenkomstig de bestaande overgangstoe-
standen.
Ten opzichte van het pachtvraagstuk
sprak de vergadering zich uit, voor het
van overheidswege vaststellen van maxi
ma bij de pachtprijtzen.
HET AFSCHEID VAN
IHR. IR. R. R. L. DE MURALT ALS
BURGEMEESTER VAN BORCULO.
Maandagimiddag heeft de gemeenteraad
plechtig afscheid genomen van den schei-
denden burgemeester jhr. ir. R. R. L. de
Muralt. Het eerst voerde het woond wet-
houder Griemelink, die in gevoelige woor-
den er op wees hoe aangenaam de samen-
werking van de wethouders met den bur
gemeester was geweest. Het oudste raads-
lid den heer Elzas hield een uitvoerige
rede. Hij prees den burgemeester als
iemand van betrouwbaar en oprecht ka-
rakter. Toegerust met groote scherpzin-
nigheid en 'tact zai jhr. De Muralt de
ourgemeester zijn die in de geschiedems
van het stadje Borculo steeds met eere
vermeld zal worden. De secretaris de heer
Poulie dankte namens het secretarie-per-
soneel den burgemeester voor de vriend-
schappelijke wijze waarop hij steeds met
de ambtenaren omging en het goede hart
dat hij hun toedroeg. De heer Kunst sprak
namens het politiekorps. Nog meer raads-
leden spraken woorden van waardeering
tot den scheidenden burgervader. De raad
bood den heer De Muralt een kostbare
zilveren doos aan voorzien van de wapens
van Borculo en buurtschappen en het fa-
miliewapen van den burgemeester. De po
litic en oak de ambtenaren boden den
burgemeester geschenken aan.
Hierop hield jhr. De Muralt een uit
voerige rede, waarin hij alien dankte
voor de aangename samenwerking en de
vriendelijke woorden tot hem gericht.
Na skating van de raadsvergadering
verscheen een groot comite uit de burgerij
in de raadszaal Bij monde van ds. van
der Most van Speyk uit Geesteren werd
den scheidenden burgemeester een groote
zilveren hors d'oeuvre schaal aangOboden,
namens vrienden uit de burgerij.
De heer De Muralt heeft uitvoerig de
rede van den heer Aran der Most van
Speyk beantwoord.
Na de redevoeringen werden wrijn en
versnaperingen rondgediend.
Des avonds had op Mijn Rust, het bui
ten van den burgemeester. een feestmaal
tij.d plaats waaraan aanzaten de ambte
naren, de voorzitter van het huldigings-
comite de burgemeester van Ruurlo. de
directeur van de Berkelstreek de heer
H.igenholtz en andere genoodigden.
DE VLIEGTOCHTEN NAAR INDIe.
Volgens bij de Kon. Luchtvaartmaat
schappij ingekomen bericht, is het vijfde
Nederl. postvliegtuig. de H.-N.A.E.N.
(bemanning Smirnoff. Aler en Veenen
daal) Zondagmiddag 5 uur pi. tijd in Ba
tavia aangekomen en Maandagochtend
10.15 uur pi. tijd te Bandoeng geland.
SIR AUSTEN CHAMBERLIN'S
TERUGKEER.
Na een lange vacantie in California zal
i Sir Austen Chamberldn, de Britsche mi-
i nister van buitenlandsche zaken, hersteld
op zijn post aan het Fereign Office terug-
keeren. In zijn afwezigheid is, schrijft de
N. R. Crt., Engeland's buitenlandsche
staatkunde veel over de tong gegaan en
het valt niet te ontkennen dat de waarne-
ming van zijn portefeuille door Lord Cus-
hendum( den kabinetsminister voor Vol-
kenbondsaangelegenheden, geenszins een
succes geweest is. Chamberlain was na-
tuurlijk, voor hij zijn lange reis ondernam
verantwoordelijk geweest voor het vloot-
accoord met Frankrijk. Kort voor zijn
vertrek, toen zijn krachten hem al begon-
nen te begeven, heeft hij er de eerste me-
dedeeling in het Lagerhuis over gedaan.
Ook is door zijn toedoen de verstandhou-
ding met Frankrijk dezen zomer zooveel I
inniger geworden. Van den kant der re-
geering is kortgeleden het bestaan van
een nieuwe entente cordiale toegegeven,
maar in dezen vorm: dat zij niets nieuws
was, aangezien de oude entente tusschen
de twee landen nooit had opgehouden te
bestaan. Maar in elk geval is zij dan toch
dikwijls zeer koel geweest toen er ern-
stige verschillen van meening tusschen
Londen en Parijs over de politiek tegen-
over Duitschland, over de kwestie van de
Fransche oorlogsschuld aan Engeland
enz. bestonden, toen men te Parijs klaag-
de dat de opstand in het Fransche man-
daatgebied Syrie uit het Britsche man-
daatgebied Palestina werd aangemoedigd
en toen de vertrouwelijkheid tusschen de
Fngelsche en de Italiaansche politiek te
Parijs scheele oogen gaf. Dit alles is nu
vergeven en vergeten,
Hoewel Chamberlain dus de voile ver-
antwoordelijlkheid voor het vlootaccoord
en het hernieuwde samengaan van de
Engelsche en Fransche politiek draagt,
moet men eraan twijfelen, of hij het be-
leid van zijn collega Cushendun in de ge-
beurtenissen die er zdch uit ontwikkeld
hebbei:. bewondert.
Bij zijn terugkeer vindt Chamberlain
om te beginnen, de betrekkingen met
Amerika door Cushundun s onhandigheid
en geheimzinnigheid aanmerkelijkbekoeld.
Daarom is het teekenend dat Chamber.air.
de gelegenheid van zijn vertrek van Ame-
rikaanschen bodem heeft aangegrepen
om een hartelijike afscneidsboodschap tot
het volk van de Vereenigde Staten te
richten. Het is een gelukkiq gebaar dat
alvast eenig goed kan doen voor het weg-
nemen van het bestaande wantrouwen.
wellicht zal men Chamberlain's hand spoe-
dig ook in andere ric.hting werkzaam zier
om het aangerichte kwaad te herste'len.
Tot onder de conseivaaeee aanhangers
is men van oordeel dat een uitstekende
vcrhouding met Frankrijk coed en v. ci
is, maar dat daar niet het qrvolg van mag
zijn dat Londen aan den leiband van i a-
rijs gaat loopen. De Britsche politiek
moet,' naar hun meening, sterk en cnaf-
hankelijk blijven en van de goede ver-
stamdhouding juist partij weten te trekkei'
om de Franschen in haar koers mee te
krijgen. Daarom zou Engeland bv. niet
moeten berusten in het voorloopig nog
bezet houden van de derde zone van het
Duitsche gCbied, maar Parijs integendec
moeten overreden de algeheele ontrui-
ming zoo spoodig haar bcslag te laten
krijgen.
Wanneer Chamberlain over Canada te
Londen teruggekeerd is. zal ook Strese-
mann, de leider van de Duitsche politiek,
weer hersteld op zijn post zijn. Met Bri-
and als derde in het driemanschap. zul-
len de hangende vraagstuikken dan weer
in de beproefde handen van staatslieden
berusten die in nauwe persoonlijke aanra-
king ook vroeger dikwijls voor heete vu-
ren hebben gestaan. Mogelijk komt er dan
sneller schot in.
INGEZONDEN MEDEDEELTNOFN
Algeheele afgematheld
tabletten
in le nemen. Alleen de origineele
DE LAATSTE RONDE IN DE
VER. STATEN.
Wat betreft de verkiezingscampagne
is thans de laatste ronde ingetreden. De
stemming is bepaald op 6 November en
de groote menigte der kiezers zal thans
wel met zich zellf zijn overeengekomen
op wie zij haar stemmen zal uitbrengen-
Het gaat er nu enkel nog maar om, door
udtersts krachtsinspanningen de vveite-
laars, de kleurlooze middenstof. naar zich
toe te trekken. Het gaat bij de komende
verkiezingen niet om geschilpunten van
werkelijk diepgaanden, fundamentee.en
aard. Het zijn veeleer geschillen over wat
meer of minder, met als pikante kwesties
het dranikvraagstuk, het godsdienstvraag-
stuk (Smith is roomsch-katiholiek) en de
wijze waarop steun aan den noodlijdenden
of zich noodlijdend noemenden boeren-
stand moet worden verleend. Wat dit
laatste punt betreft, daarfn trachten
Smith en Hoover elkaar te overbieden.
Worden de verkiezingsbeloften aan die
lieden ook werkelijk in daden omgezet.
dan breekt er een gouden tijd aan voor de
boeren in de Ver. Staten. In dat op-i^nt
was Coolidge voorzichtiger en misschien
ook oprechter. Coolidge draagt natm.ruv^
de boerenbevolking van zijn land een
goed hart toe; maar hij heeft steeds belet
INGEZONDEN MEDEDEBLINC-FA
door
E. J. RATH.
48) (Vervolg.)
Het groote zelfvertrouwen maakte
blijkbaar geen indruk op den heer Kil-
bourne. Hij zag alleen de onbegrijpelijke
brutaliteit van zijn zoon.
,,Je geeft het dus toe!" bulderde hij.
..Waar ben je geweest? En wat heb je
gedaan? En wat heeft dit alles te betee-
kenen?"
(Kane gaapte en keek Hilda aan. Ze
sloeg vader en zoon gade, beniduwd, hoe
het zou af loopen.
„Nu?" vroeg de heer Kilbourne.
,,Xk heb niets te zeggen' antwoordde
Kane
,,Behalve, dat ik niet met voile muziek
ben thuis gebracht midden in den nacht,
als het u soms interesseert.'
De heer Kilbourne keek hem woedend
aan. De voile beteekenis van de opmer-
king van zijn zoon drong nog niet geheel
tot hem door.
„Ik ben niet thuis gebracht door een
schreeuwende koriste.' vervolgde Kane
brutaal. ,,Als u nu nog iets te zeggen hebt.
kom dan maar op.
Het hoofd der familie deed een stap
achteruit. Hij gaapte zijn zoon nog steeds
aan, maar nu niet meer zoo boos. Hij
maakte den indruk van iemand, die een
stevigen stomp in de maag had gekregen,
waardoor hij min of meer wee was. Zijn
onderlip hing slap neer en hij bevochtigde
die met de tong, zich niet bewust, dat hij
min of meer den indruk maakte van een
oud, schichtig paard.
„Wa wat bedoel je?" vroeg hij.
Kane begon te lachen en voelde zich
moedig worden.
„Ik bedoel, dat ik den halven nacht niet
heb zitten pokeren en drinken om daarna
te gaan rijden met een blonde dame, die
de halve buurt bij elkaar geschreeuwd
heeft, U bent een mooie, om mij nog wat
te verwijten!"
Dit was stout gesproken door Kane Kil
bourne, maar hij begreep, dat hij zoo han-
dig eenige verwijten afleidde, die Hilda
hem toegediend had. Zweetdroppels ver-
schenen op het voorhoofd van den heer i
Kilbourne, hoewel het lekker frisch was
in de garage. Angstig dwaalde zijn blik
af naar zijn dochter.
,,,Ik weet niet, wat je bedoelt, zei hij
mat.
,Jawel, vader, u weet het best,' merkte
Hilda koel op.
Ik maar Hilda!"
Hilda kan u nog wel het een en ander
vertellen, dat u misschien vergeten bent."
zei Kane met een kwaadaardigen lach.
De heer Kilbourne greep naar zijn zak-
doek, zuchtte en ging teneergeslagen zit
ten op de treeplank van den blauwen two-
seater. Hij kon niets meer ontkennen.
,.Het is net, zooals Kane zegt." ver-
kondigde Hilda langzaam en met nadruk.
Het. was een schande. Ik heb het gezien,
het personeel heeft het gezien, Marian
heeft het gezien iedereen.'
..Emily toch niet? hijgde de heer Kil
bourne.
jMoeder sliep gelukkig. Er is haar veel
besj>aard.
De heer Kilbourne trachtte uiting te
geven aan ziju dankbaarheid, maar hij
was slechts in staat een dof gekreun te
laten hooren.
Als ik beden.k, dat mijn eigen vader
zoo weinig egards heeft voor zijn gezin,
dan huiver ik vervolgde Hilda.
,,We hadden van den baas van t spul
nooit zoo iets verwacht," voegde Kane
er aan toe.
Hilda keek haar broer verwijtend aan.
,,]ij bent nog veel erger dan vader,
zei ze. „Het is per slot van rekening alle-
maal jouw schuld. Ik wil eerlijk zijn tegen
over jullie en dan moet ik zeggen, dat
Kane het ergst is, maar veel scheelt het
niet. Jullie verdient beiden de minach-
ting van ons alien, het personeel incluis.
Verder heb ik niets te zeggen."
Hilda!" kreunde de heer Kilbourne.
Maar ze keerde zich om en liet hen al
leen. Kane, wiens zelfvertrouwen aan het
wankelen was, keek zijn vader moe aan.
De heer Kilbourne zat op de treeplank
van de two-seater het voorhoofd af te
wisschen.
XXV.
In den namiddag werd er familieraad
gehouden. Het feit, dat men bijeengeroe-
pen werd door mevrouw Kilbourne, deed
haar man en zoon niets goeds vermoeden
De spanning verminder.de echter,-toen ze
ontdekten, zoodra ze alien bij elkaar zaten
op een hoek van het terras, dat het doeJ
van de bijeenkomst was te beraadslagen
over Wade Rawlins.
Mevrouw Kilbourne had een paar toto s
in de hand, die ze toevallig in Manan s
kamer gevonden had. Ze gaven Raw
lins weer in uniform, staande naast ecu
van hun auto's, achter het stuur en ini an
dere houdingen. die geheel kenmerkend
waren voor een chauffeur. Marian kwam
er eerlijk voor uit, waardoor mevrouw
Kilbourne nog meer onthutst was. dan
wanneer ze uitvluchten had trachten te
vinden.
Natuuirlijk had Marian die foto s geno--
men. Waarom niet? Ze had een heeleboel
foto's genomen van alle mogelijke men-
schen. Ja, ze had er een paar van cadeau
gegeven aan een stuk of wat meisjes uit
de buurt. Hinderde het soms iets? Was
Wade geen interessante persoon? Was
hij soms niet gepromoveerd tot huis-
vriend?
Marian weigerde zelfs het erg te vin
den. Dat was misschien ook, omdat me
vrouw Kilbourne niet had durven vertel
len, waarvoor ze eigenlijk bang was. Ook
in den familieraad durfde ze er niet over
spreken. Zelfs daarvoor was het te erg.
Ze vermoedde met angst en beven, dat
haar jongste dochter verliefd was.
Omdat ze het hierover nooit zou dur
ven hebben met haar gezin, bedacht ze
een andere reden voor den familieraad.
Niemand was natuurlijk meer gesteld op
Rawlins dan .,j zalf. Ze gaf dit nadruk-
kelijk te kennen, maar er dreigden moei-
lijkheden, rampen zelfs. Foto s van Raw
lins als heer zouden er nog mee door
kunnen en beschouwd kunnen worden
als een aril van een opgetogen kmd; maar
foto's van Rawlins, als chauffeur wie
zou die kunnen verantwoorden?
De familie Kilbourne beraadslaagde
met de noodige gewichtigheid alien,
behalve Marian, Ze zat op de leunmg
van het terras te bengelen met de beenen
en weigerde koppig toe te geven, dat er
eenige reden voor verlegenheid of gevaar
lag in een zoo onbenullig voorval.
',,Ze dcnken natuurlijk, dat we hem
voor de grap verkleed hebben, zei ze. -
Maar mevrouw Kilbourne schudde het
„Ik ben al eerder bang geweest, zeds
voordat ik deze vond, zei ze. ,,Ik ver-
trouw het personeel niet.'
,,Zeg hun den dienst op. stelde Ma
rian voor.
Mevrouw Kilbourne werd door ait
voorstel nog slechts versterkt in haar ver-
moedens omtrent haar dochter.
We kunnen het heele huishouden met
in "de war sturen", zei ze vastberaden.
Het zou eindeloos geklets veroorzaken.
Bovendien zouden de Harlans dade ljk
beslag leggen op Grosvenoi Ze willen
hem per se hebben en als hij bij hen in
dienst kwam, zou de heele buurt alles te
weten komen.
,,Nu dan", zei de heer Kilbourne: ,.wat
is de oplossing?"
Zijn vrouw zuchtte.
..Ik vraag me af.V zei ze, „of het oogen-
blik niet gekomen is, dat we Rawlms
moeten verliezen.
Marian schudde boos het hoot a en ver-
loor bijna haar evenwicht.
..Dat is niet eerlijk tegenover hem
wierp ze tegen. „Ik begrijp niet, waar jul
lie allemaal zoo bang voor bent. Ik heb
niet meer dan drie of vier foto s wegge-
geveni."
De heer Kilbourne keek zijn vrouw aan
en streek zich over de kin.
,,Je moet niet denken. dat ik iets tegen
hem heb", zei mevrouw Kilbourne, die
even gewetenswroeging voelde. ..Het
spijt me werkelijk. Ik had in Rawlins
meer vertrouwen, dan ik ooit gehad had.
Haar man gromde iets.
„Maar ik denk aan mijn gezm' ver
volgde ze. ,,We moeten in de-eerste
plaats aan onszelf denken, aan onze po-
sitie en alles."
(Wordt vervolgd.)
jaar
Hurgemeester en Wethouders van 'fEK NEUZEN
maken bekend dat het verzoek vaii CORN bib
ANDKIES VERL1NUE en FRANS I AN KAAN, benlrii
te Tei Neuzen. oin op het perceel kadastraal bekend
gemeente Ter Neuzen, Sect.e M, No. 4 47, een stoom-.
wasch- en strijkinrichting te inogen opnchten en in
werking brengen door hen is ingewilligd.
Ter Neuzen, den 30 Oct. 1928.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
I. HUIZINGA, Burgemeester.
U. I. ZONNEVIiLLE, Secretans.
zich onwel gevoelen on hoofdpijn
botoekenen meestai hei begin
eener
Dan dienl onmiddollijk ingegropon
en erpere ziekien voorkomen fe
worden door eenige
verpekking"4aoyet",kenbaaraanden
oranje band,be«chermtU tegen na-
maak. Menweigeredus andere ver-
pakkingen en lette erop,
dat op elke tablet het X
woord "BAYER" ^^/baYPRI
Prijs 75 cts
[y ■- I -rPii
..Wat?"
hoofd. .c
