ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIESLAD VOOR ZEEUWSCH VLAANDEREN.
No, 829!
Maandag 39 October 1928,
68® Jaargang
Eerste Blad.
Hoofdakte-Cursus.
Ter Neuzensche Courant
Derde
Blad.
ABONNCMENTSPRIJS:
GEMENGDE
BEBICHTEN.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat in deze ge
meente een C u r s u s voor de Hoofdakte
Vrijdag 26 October. No. 8290.
WAT DE ZEPPELIN-PASSAGIERS OVER
DEN TOCHT VERTELDEN.
GEMEENTERAAD VAN CLINGE.
,.Ik ga naar huis". zei Hilda opstaand.
rj
NEUZENSCHE COURANT
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1 80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr, per post 6,60 per jaar
Voor Belqie en Amerika f 2,25, overiqe landcn f 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetalinq.
Dit b)ad verschijnt iedcren Maandaq-. Woensdaq- en Vrijdaqavond.
Een ontroerend moment was het toen
het machtiqe koor ,,Mein Waldeck in-
zette, dat niet was aanqekondiqd, om al-
dus een verrassinq te brenqen.
Unter alien Landen Deutscher Erde
Preise ich Waldeck, mein lieb Heimat-land.
zoo vanqt het korte maar klankrijke volks-
lied van Waldeck aan.
De uitvoerinq er van maakte een mer-k-
Kt f>on t Hi# ItWl 11 b i »I m rr ti n urrvl Lr zv
November een aanvanq zal worden qe-
maakt met de behandelinq van de rijks-
beg rooting.
Het wetsontwerp inzake de heffinq van
het mijnrecht wordt zjh.s. aanqenomen.
Hetzelfde aeschiedt met het ontwerp be-
treffende de raden van beroep voor de
directe belastinqen.
De voorgestelde mode-Drop tot instel-
linq van een commissie van onderzoek
den bijeen te brenqen, benoodigd voor het
ter-ugkoopen en opnieuw uitrusten van de
..Sohuittevaer thans kan het blad me-
dedeelen, dat het uit ov-ergelegde stukken
is gebleken, dat men de reddinqsboot als
voor den ouden heer Schuttevaer beh-ou-
den mag beschouwen, en ook dat er alle
hoop is, dat deze zijn tocht over den
Oceaan eerlang zal kunnen aanvangen.
Aan den En-aelsdhen advocaat Carille
de vergadering bij. Aan de orde was o.a.
punt 10 betrelfende het Roode Kruis en
de besch-erming der burgerbevolkinq te-
gen den chemischen oorlog (voorqesteld
door het internationale comite en het
Roode Kruis der Serven, Kroaten en Slo-
venen
De heer Lucien Cramer (internationaal
comite) liohtte dit punt toe.
De derde commissie heeft na bestudee-
VAN
INBREKER VALT 66-JABIGE VROUW
AAN.
Zondagavond omstreeks acht uur kwam de
wed. C., wonende in de Wolfstraat te Utrecht
bij haar woning en ontdekte, dat er licbt in
de kamer brandde. Aanvankelijk denkende,
dat een haror zr-ons was thuisgekomen en dus
nietn kwaads vermoedende, ging zij binnen.
Plotseling ging het licht in de achterkamer
uit. De weduwe riep hierop naar achteren,
dat haar zoon het licht niet moest uitdraaien.
Het antwoord was: Ga nu je gang maar
vrouwtje.
Zij zag een man bij haar buffet staan en
riep even moedig terug: Nou fcie ik het, er
is een dief, een inbreker in huis.
De vreemde indringer is hierop de 66-jarige
aangevallen en heeft haar eenige slagen in
het gezicht gegeven en begaf zich na deze
schermutseling naar het schakelbord, dat
voor in de gang hing en sloeg de zekeringen
kapot, hetgeen tot gevolg had, dat het ge-
heele huis in donker gehuld was. De man,
die met de uitgang niet goed op de hoogte
scheen te zijn, liep in zijn overijlde vlucht
naar den verkeerden kant en vond toen geen
deurknop. Na een worsteteng tusschen de
vrouw en den 48-jarigen inbreker, die grond-
werker bleek te zijn, is de laatste ontsnapt
en de straat opgevlucht. De vrouw, die haar
tegenwoordigheid van geest nog niet verloren
had, riep hem luid na.
De recherche, die denzelfden avond nog de
situatie heeft opgenomen, heeft des avonds
den man van zijn bed gelicht, het bleek een
hiet onbekende van de politie te zijn. De
man was pas in Maart j.l. uit de gevangenis
ontslagen.
Bij onderzoek is gebleken, dat de inbreker
geen gelegenheid gehad heeft om iets weg te
nemen. Alleen de lade van het buffet was
geheel bezet met vingerafdrukken, maar de
inhoud was nog dezelfde gebleven. U. D.
EEN RAZZIA OP KATENDRECHT.
De Opiumwet 1928 is op 1 October in wer-
king getreden. Werden onder de oude wet
alleen het vervoer en het bereiden van opium
strafbaar gesteld, de nieuwe wet verbiedt
o.a. ook het in bezit hebben van opium.
Dit maakt voor de politie den strijd tegen
het opium-schuiven natuurlijk gemakkelijker.
Zaterdagavond heeft men een razzia in de
Chineezenwijk op Katendrecht te Rotterdam
op touw gezet, aan welke razzia niet minder
dan 40 inspecteurs en rechercheurs van de
centrale recherche, de rivierpolitie en den
vreemdelingendienst hebben deelgenomen. In
een aantal Chineesche logementen en boar-
dinghouses zijn invallen gedaan. Het is ge-
lukt, een vrij groot aantal pijpen, lampen,
pannetjes en andere ingredienten voor het
bereiden van opium, benevens eenige ponden
opium in fleschjes en in doosjes, in beslag te
nemen. Voorts zijn nog twee Chineezen, die
in het bezit waren van opium, aangehouden
en opgesloten.
F.F.N GEHEIMZINNIGE MISDAAD.
Op het exercitieterrein te Maagdenburg
werd Zondagochtend een onderofficier van de
rijksweerbaarheid gevonden die door een
kogel in den slaap was getroffen en bewus-
teloos op het terrein lag. De man werd naar
een ziekenhuis gebracht, waar hij weinige
minuten na aankomst overleed. Daar in de
nabijheid geen wapen werd gevonden, staat
vast, dat de man het slaehtoffer van een
misdaad is geworden. Op hetzelfde tijdsrip
waarop hij gevonden werd hoorden eenige
personen aan de oevers van de Elbe, onge-
veer twee kilometer van het exercitieveld,
een vrouw luid om hulp roepen. Enkele
voorbijgangers die toegesneld kwamen zagen
een jongmeisje, dat klaarblijkelijk in de Elbe
was gesprongen. Twee mannen slaagden er
in haar te redden; ze had 't bewustzijn reeds
verloren, kon eehter weder worden bijge-
bracht. Het meisje, bleek de 21jarige vrien-
din te zijn van den vermoorden onder-officier.
Haar toestand is van dien aard, dat ze nog
niet kon worden verhoord. Men acht het
nauwelijks mogelijk, dat 't meisje den onder
officier heeft gedood, daar ze vrijwel op het
zelfde oogenblik in het water lag toen het
schot, dat haar vriend heeft gedood op het
exercitieterrein viel.
GENTLEMAN-BOEF TE PARIJS GEPAKT.
Een eenoogige Servische inbreker, Milan
Djoritsj die, zelf een welopgevoed en keu-
rig heerschap, verschillende talen machtig, in
zijn misdadig bedrijf door acht landgenooten
werd bijgestaan, die hij smadelijk „gewone
boeren" noemde heeft tegenover de Pa-
rijsche politie bekend een heele reeks roof-
partijen op zijn geweten te hebben. Alle
negen leden der bende zitten thans achter
slot en grendel.
Djoritsj was er steeds zeer fier op, onder
zijn volgelingen de reputatie te genieten van
„gentleman-dief", en wees er bij de politie
ook op, dat hij zijn vrouwelijke slachtoffers
steeds met de meeste onderscheiding behan-
delde. Met karakteristieke vrijmoedigheid
nam hij van alle bedreven inbraken de schuld
op zich en verklaarde zelfs, zijn acht mede-
plichtigen „als employees te ontslaan".
In den afgeloopen zomer heeft de bende van
Djoritsj in een aantal villa's in Deauviue in-
gebroken en heel wat kostbaarheden tanach-
tigd. Tot haar Parijsche slachtoffers behoor-
den: prins Murat, mrs. Vanderbilt, vicomte
de Comudet, mevrouw Osusky (vrouw van
den Cechoslovaakschen gezant te Parijs) en
een Russisch edelman, wien o.a .een gouden
snuifdoos, geschenk van wijlen den tsaar,
werd ontstolen.
De gentleman-dief zei verder, dat hij de
inbraken zonder uitzondering gepleegd had
met behulp van een glassnijder en een stuk
touw en dat hij steeds een zwart zijden mas
ker droeg. Hij kwam regelmatig in voor-
name Parijsche cafe's en danszalen en op de
courses te Longchamp.
Toen de „Graf Zeppelin" te Lakehurst
landde, klommen, zoo schrijft de „Chi-
cago Tribune", 18 vermoeide passagiers, waar-
onder twee vrouwen, de cabine uit -em hun eer
ste woorden waren: „Geef ons 'n sigaret!"
Vier dagen en 16 uren hadden zij in de lucht
vertoefd en al dien tijd was het verboden aan
boord te rooken. Het scheen of alle immigra-
tie- en droogleggingsagenten samengespannen
hadden, om den passagiers een onplezierig
einde van den tocht te bezorgen. Rnkeler. heb
ben over de zeer onhoffeiijke ontvangst hun
beklag gedaan, o.a. zooals gemeld de Pruizi-
sehe minister Grzesinski. Een andere passa-
gier, Theo Matiko, verklaarde dat hij nog hof-
felijker door de inwoners van Albanie en Boel-
garye, dan door de Amerikianen ontv-angen
was.
Of er thans grootere behoefte gevoeld zal
worden om per iuchtschip de reis naar Ame-
lika te maken, is de vraag. Sommige passa
giers, die de vlucht meegemaakt hebben, ver-
kiaren, dav zij den tocht wel opnieuw zouden
widen maken. Andere-n daarentegen verkiaren,
rondbcrstig, dat zij nog maar li-ever de eerste
jaren de reis per schip zullen maken.
Daar de tocht geen vennoeienissen van de
passagiers gevergd heeft, hadden de meesten
weinig slaap. Sommigen echter beweerden,
dat slapen aan boord vrijwel onmogelijk was
tn dat te weinig ruinate was voor lichaams-
tcweging.
De voorraad drinkwater was vrij spot-dig
uiigeput, zoodat tegen het einde d:e water-
vooxiaad, welke als ballast werd mesgenoiuen,
moest worden aangesproken en dit water
smaakte naar de ruhberbanden waarin het be-
waard were!.
Gilfillan, een Amerikaan, die voor zijn pas-
sagebiljet 3000 dollar -had n-eergeteld, be-
klaagde er zich over, dat hij in geen vijf da
gen een bad heeft kunnen nemen. en d'at het
voedsel onvoldoend-e, slecht klaargemaakt en
onbehoorlijk opgediend was. Bij de hevige
wi-ndvlagen werden de passagiers aan tafel in
dg eetzaal heen en we-er geslingerd. Volgens
zijn meening zijn lucktschepen nog verre van
praktische vervoermiddelen over den Oceaan.
Tegenstrijdig zijn de verklaringen over de
luchtziekte der passagiers. De in-eeningen, zzg-
gen dat zij er veel hir sr van hadden. Een
hunner verklaarde, dat hij den hemel darikte
den voet weer op den vasten grond te kunnen
zetten en hij deed de belofte nooit en nimmer
meer per iuchtschip te gaan reizen
Een andere Amerikaan, Reiner, is daaren
tegen enthousiast over den tocht en verklaar
de, dat de reis per Iuchtschip ver te verkie-
zen boven die per stoomschip.
Toen men den laatsten dag geheel zonder
drinkwater zat, was men genoodzaakt cham
pagne te drinken.
FAMILIEDRAMA TE BRUSSEL.
Een verschrikkelijk familiedrama heeft
Donderdagnacht j.l. de bewoners van de
Sennestraat te Brussel in opschudding ge
bracht. In een perceel dezer straat woonde
op een zolderkamer de 38jarige naaister
Josephine Deschamps. Revolverschoten deden
de medebewoners van het huis opschrikken.
Op de trap vonden zij de vrouw in een bloed-
plas. Vier schoten, drie in het gelaat en een
in de borst, hadden haar zwaar gewond, zoo
dat zij ternauwernood den buren kon mede-
deelen, dat haar broer op haar had gevuurd.
Terstond werd een inspeeteur van politie
gehaald, die zich naar de kamer begaf, waar
de dader zich moest bevinden. Op zijn klop-
pen aan de kamerdeur kreeg hij geen ant
woord, waama hij de deur induwde. Voor
hem lag, badend in zijn bloed, Raymond
Deschamps, een revolver in de hand, waar-
mede hij zich een kogel door de borst had
gejaagd. Naast hem lag zijn zevenjarig
zoontje, dat door een schot in den hals was
gedood.
Een in allerijl geroepen geneesheer gaf zijn
eerste zorgen aan broer en zuster. Beiden
wercfen naar het 9t. Jansziekenhuis overge-
bracht.
Door den rechter van instructie onder-
vraagd, verklaarde de 26jarige dader, dat hij,
toen hij verleden jaar weduwnaar was, ge
worden met zijn zoontje bij zijn zuster was
komen inwonen. Eenigen tijd daarop wilde
hij opnieuw in het huwelijk treden, waar-
tegen zijn zuster zich evenwei met alie kracht
verzette. De man had daarop zijn zuster
verlaten. Op den dag van het drama was hrj
zijn kleeren komen halen. Toen het opnieuw
tot een hevige twist kwam verloor hij zijn
zelfbeheersching en vuurde hij op zijn zuster,
met een revolver, die hij zich kort te voren
had aangeschaft. Zijn zuster vluchtte uit de
kamer, waama zij ineenzonk. Hijzelf wilde
toen eveneens sterven en orn zijn zoontje niet
alleen achter te laten, maakte hij met een
schot in den hals een einde aan het leven
van het kind.
Zijn zuster verkeert in levensgevaar; hij
zeli" blijkt niet doodeiijk gewond te zijn.
MEFSTAL VAN GRAFBLOEMEN.
Het kerkhof van de hoofdstad van Pomme-
ren, Stettin, is beroemd om den fraaien aan-
leg en de prachtige bloembedden en boscha-
ge3. Duizenden en duizenden rozen bloeien
in deze stille doodenstad.
Dezen zomer werden voortdurend klachten
vemomen, dat talrijke rozen gestolen wer
den uit de bloemperken en van de graven.
De toestand werd zoodanig, dat de politie
besloot in te grijpen. Op een avond stelden
zich in alle stilte een patrouille van vier man
met honden in hinderlaag op de begraaf-
plaats. Om twaalf uur vertoonden zich enkele
uwaallichten en zwijgende gedaan ten
Het gelukte den agenten zich van een der
nachtelijke bezoekers meester te maken, die
een mand bij zich had waarin zich ongeveer
300 afgesneden rozen bevonden.
Dezer dagen hebben eenige kerkhofschen-
ders, die de politie geleidelijk heeft kunnen
inrekenen, terecht gestaan. De leider, een
recidivist, kreeg drie jaren tuchthuis, zijn
beide helpers twee jaren.
Gexjurende vier maanden, van April tot
Augufetus, hadden zij in het middernachtelijk
uur hun strooptochten gehouden; overdag
verkochten zij hun buit.
DE BENDE VAN „ONKEL PELLE".
Herhaaldelijk werd den laatsten tijd op
terreinen van in aanbouw zijnde huizen te
Beriijn stelselmatig diefstallen gepleegd. De
firma's, belast met het aanbrengen van ver
schillende installaties in de woningen, plach-
ten het daartoe noodige electrische en andere
materiaal des nachts op te bergen in geslo-
ten wagens of in een afgesloten bergruimte
op het bouwterrein, Gewoonlijk zogde dan
een nachtwaker voor het toezicht. Desniet-
temin wisten de dieven nog al eens een vrij
waardevollen buit in handen te krijgen. Zij
■hasten hun bezoeken altijd zoo te regelen, dat
de bewalcer zich op zijn ronde elders bevond.
Thans is een zekere Hans Miiller op heeter-
daad betrapt. Een door de recherche in don
ker Beriijn ingesteld onderzoek heeft reeds
geleid tot de arrestatie van acht vriendjes
van Miiller. De hereen blijken een bende te
hebben gevormd, die stelselmatig hun dief
stallen organiseerden. Aan hun hoofd stond
een man, die den bijnaam „Onkel Pelle"
droeg.
Deze ,,Onkel Pelle" moet niemand anders
zijn dan een 38jarige tuchthuisboef, Karl Zell-
ner, die indertijd uit het tuchthuis is ont
snapt en zich twaalf jaar heeft weten schuil
te houden. Hij wist zich valsche papieren
te verschaffen en leefde sindsdien onder den
naam Kiihn. Zelfs zijn vrouw kende hem
slechts onder dezen naam. Zijn moeder had
in al die jaren niets van hem gehoord en zag
hem thans voor het eerst weer terug op het
politiebureau.
Onkel Pelle" en zijn acht helpers hebben
bekend. Vijftien inbraken hebben zij op hun
kerfstok staan.
Dezer dagen vergaderde de gemeenteraad.
Afwezig was de heer Bogaert. Ingekom-en is
de koninklijke goedkeuring van het vermin-
derd tarief van het liggeld van boomen op de
k-ade aan de Kon. Emmahaven. Adhaesie wordt
betuigd aan het bekende adres van den ge
meenteraad van Arnemuiden omtrent na.vor
dering der wett-elijke bijdrage voor elders
schoolgaande kinderen. Van Ged. Staten is het
voorgeschreven ontvangstbericht ingekom-en
van de aanvuiling der alg. politieverordening
houdende bevoegdheid tot het opmaken van
een gemeentelijken ligger van wegen en voet-
pad'en en daarmee tot het opleggen van den
onderhoudsplicht van totdusverre als n:et-
openbaar aangemerkte wegjes en roetpaden;
hiervan wordt kennisgegeven aan de adressan-
ten van het verzoek tot verbetering van het
zgn. Kerkstraatje te Olinge. Aan Le-. Wer-
rens wordt opgedragen maandelijks aan de
huizen der ingezetenen te Nieuw-Namen af-
val en vuilnis op te halen voor f 50 per jaar.
Goedgevonden wordt dat een bedrag van _f5000
van da reserve van het G.E.B. wordt besteed
voor kapitaalsuitbreid'ing. Met betrekking tot
het verzoek van den polder Sint Jansteen om
eene bijdraga in de kosten van verharding
van het Rospad, merkt de heer Hageman op,
dat het bouwterrein dat aldaar zal ontstaan
schade zal doen aan de behouwing van de Mo-
lenstraat; vports zal ook het verlceer door Ka-
pellebrug er onder lijden; spreker is tegen elke
bijdrage. De heer Van Duijse zegt, dat het
zeer moerassige grond is waar de weg wordt
aangelegd en dat dat terrein niet geschikt is
voor bouwterrein; voorts meent spreker dat
men er niet op gesteld behoeft te zijn, dat het
verkeer den weg door Kapellebrug kapot rijdt,
de goede verbinding die de weg ook voor deze
gemeente zal geven is eene bijdrage over-
waard. De heer Hageman ziet dat groote be-
lang voor Clinge niet in. De heer Kindt wil
wel eene bijdrage toekennen, doch acht er even-
veel voor te zeggen dat St. Jansteen eene naar
de kosten der verharding van de Molenstraat
evenredige bijdrage aan deze gemeente uit-
keert en zou deze voorwaarde aan een even-
tueele bijdrage willen verbinden. De Voorzit-
ter zegt dat het voorstel van B. en W. tot het
verleenen eener jaarlijksche bijdrage ad f 50
gcdurende 20 jaren geen ruilobiect mag wor
den en moet deze voorwaarde als onaannem-e-
lijk verwerpen; spreker zegt voorts dat de weg
er ook zonder bijdrage van deze gemeente wel
zal komen, doch dat liet wellicht duurder zal
uitkomen als de gemeente verplicht werd om
de aansluiting van dien weg aan de Gentsche
straat, voorzoover op het grondgebied dezer
gemeente gelegen, te hekostigen en hieraan
zal de gemeente niet kunnen ontkomen. Het
voorstel van B. en W. wordt aangenomen, te
gen stemmen de heeren Hageman en M.
Lafaii.
Aan de orde komt opnieuw het verzoek van
het schoolbestuur te Clinge om de benoodigde
gelden voor den bijibouw van een schoollokaal.
De Voorzitter zegt dat B. en W. zich van de
billiikheid van het verzoek overtuigd hebben;
zij hebben de bevolking van elk schoollokaal
47 Vervolg.
Hij keek haar ernstig aa-n. Een paar
dagen geleden zou hij pleizier gehad heb
ben in het heele geval. Nu strookte het
niet met zijn piannen, die hem langzamer-
hand duidelij-k werden.
Een kreet trok hun aan-dacht en ze za
gen Marian. Ze keek het paar nieuwsqie-
rig aan en bleef vlak v-oor hen staan, ge
huld in een ruigen mantel en op bloote
voeten.
..Ik heb je qezegd, dat je schoen-en moet
aandoen, als je hierheen komt,'' zei Hil
da zakelijk.
,.Maa-r ik voel zo-o graag het natte
gras,' l-egde Marian uit. Ik heb mijn
voet dezen zomer nog niet bezeerd. Hoe
lang zijn jullie hier al?"
Er klonk a-chterdocht in de vraag en ze
keek hen scherp aan; toch wachtte Ma
rian niet op antwoord. Er was lets anders
waarvan ze te veel vervuld was.
,,Kane is niet in zijn kamer", kondigde
Marian aan. ..Hij is den heelen nacht niet
fhuis geweest."
Hilda keek snel op.
.Ik klopte aan zijn deur om te vragen
of hij mee ging zwemmen. Daarna ben ik
naar binnen gegaan."
,.Weet moeder het vroeg Hilda.
,,0. neen! Moeder slaapt nog. En va-
der
over ze zich eerst verheugde en daarna
ergerde.
,.Waar is hij?" vroe-g ze.
,,iDat weet ik niet zeker", zei hij. ,,Ik
kan me wel ind-enken, waar hij een paar
uur geleden was. Maak je maar niet be-
zorgd. Hij mankeert niets."
Maar ze maakte zich niet alleen be-
zorgd over Kane. Ze dacht aan hun heele
gezin. De ontdekking, dat Rawlins haar
niet alles verteld had, ergerde haar. Hij
begreep natuurlijk best, dat ze gevolg-
trekkingen had gemaakt en hij had waar-
schijnlijk inwendig plezier gehad over
haar onwetendheid.
Marian zag de uitdrukking van teleur-
stelling en ergemis op haar zusters ge
zicht. Ze lachte en knip-oogde tegen Raw
lins.
..We moeten moeder toch iets vertel-
len," zei Hilda.
,,Laat dat maar aan Wade over", ried
Marian aan. ..Hij kan voor all-es een uit-
leg verzinnen.'
..Vooruit W^ade!" da-agde Marian uit.
,,We duiken achterover vanochtend!"
Maar Rawlins schudde het hoofd en
ging met Hilda mee naar huis. Zwijgend
liepen bei-de gedaanten in de lange bad-
mantels naast elkaar vo-ort. Toen Marian
hen niet meer hooren kon, begon Hilda
weer te spreken.
..Die vrouw heeft iets te maken met
ane. he
niet.
,,De Kilbournes vergissen zich mis-
schien wel eens zei hij; ,,maar ze he-r-
stellen het meesterlijk."
,,Wfe is ze vroeg Hilda.
Hij vertelde haar alles wat hij wist.
Ha-dt je haar eerder gezien dan giste-
ren?"
,,Neen, maar ik wist van haar bestaan
en toen ik haar blonde haren zag. was het
niet moeilijk te raden."
..Weet vader het van Kane?"
Rawlins glimlaohte onwillekeurig.
,,Ik betwijfel het," zei hij. ,,Hij z-ei niets
toen ik Hij had het er niet meer over,
toen hij naar bed ging."
,,We moeten Kane er af helpen natuur
lijk."
..Natuurlijk."
..Als moeder er maar niets van hoort!"
,.Dat spreekt vanzelf."
,,En het hangt alles g-rootendeels af van
jou zei ze met tegenzin.
Toen ze het huis bereikt hadden, bleef
ze staan, en keek hem recht in de oogen.
..Waarom liet je me in -den verkeerden
waan gisteren en vanochtend
vroeg ze.
,.je vroeg me niets gisteren.
,,Maar vanochtend
..Toen was alles veel ingewikkelder."
Je begrijpt natuurlijk. wat ik van jou
en die vrouw gedacht heb?
..Eerlijk gezegd, kon ik er niet precies
uit wijs worden."
niet z-eggen. wat het bedui-dt. Ik vind het
ellendig, Wade."
Ze was niet van plan g-eweest, hem
weer met vragen lastig te vallen, maar ze
merkt-e het eerst, toen ze het gedaan had.
Ze keek hem ernstig aan, maar hij stelde
haar glimlachend teleur.
,,Over twintig minuten zien we elkaar
aan het ontbijt," zei hij.
..Over een kwartier". d^agde ze hem
uit, plotseling jolig.
Ze wist, hoe nuttel-oos het was op een
onderwerp door te gaan, als hij besloten
was er over te zwijgen.
Aan het ontbijt spraken ze over koetjes
en kalfjes. Bovendien verseheen mevrouw
Kilbourne weldra en even later Marian,
waardoor het onmogelijk werd te praten
over de particuliere aang-elegenheden van
Kane en den heer Kilbourne.
Dez-e laatste verseheen niet aan het
ontbijt. Grosvenor werd naar boven ge-
stuurd om te vragen, wat er was en kwam
terug met de boodschap. dat mijnheer ver-
moeid was en li-ever uitsliep. De afkeuren-
de toon, waarop dit gezegd werd, ontging
mevrouw Kilbourne. maar het -drietal
hoorde het maar al te goed.
Na het ontbijt beg-on Rawlins mevrouw
Kilbourne af te leiden, om te voorkomen.
dat ze zou vragen naar Kane. Dat hij niet
aan het c -tbijt verseheen, was ni-ets bij-
zonders, aar zijn afwezig-heid geduren-
de den heelen ochtend zou achterdo-cht
ku-nnen opw-ekken. De taak was door
Annabelle en Rawlins. Hij wist ni-et voor
wie hij het bangst was, voor Hilda of
v-oor zijn vrouw, maar toen deze laatste
een beetje verlegen lachend van haar
b-ridge-les opkeek, was hij meteen aerust-
gesteld.
Hij waagde het nu zelfs naar de gara
ge te gaan, want hij meende zich flauw
te herinneren, dat Annabelle verd'wenen
was in zijn aut-o en hij vroeg zich ver-
wond-erd af. wat er mee gebeurd kon zijn.
Hij begreep, dat het het voorzichtigst
was de geheimen een voor een te weten
te komen.
De auto st-on-d in d-e garage. Zoo ook
Kan-e Kilbourne, wiens oogen duidelijk
verrieden, dat hij slaap behoefde. Hilda
sprak met Kane en ze zag er uit. alsof ze
hem eens flink de waarheid zei.
De heer iKilbo-urne stond onopgemerkt
te luisteren, totdat hij het een en ander
te weten was gekomen. Toen liet zijn ge
weten hem niet meer met rust en met een
onheilspellend gezi-c-ht tad hij nader.
..Heelen nacht uit, he vroeg hij.
Kane keerde zich om en keek zijn va
der volkomen onbevreesd aan. Hij ge-
droeg zich zelfs hooqst oneerbiediq en
buitengewoon nieuwsgierig.
,.Ja, ik ben den heelen nacht uit ge
weest" antwoordde hij. ..Wat zou dat?"
(Wordt vervolgd.)
