ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCh-VLAANDEREN.
8285.
Maandag 15 October 1928,
68e faargan
Eerste Blad.
""btoTei^lTnd,
ABONNEMENTSPRIJS:
BISSEHLAKP,
TXTriLlKTOI
De innemende Landlooper
Binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,25, avenge landen 2,60 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruxtbetahng.
Dit blad vcrschijnt iederen Maandag Woensdag- en Vrijdagavond.
MEPPEL BENADEELD VOOR
39 MILLE.
Het totaal der bedragen, ontvreemd ten
nadeele van de gemeente Meppel door
den voormaligen secretaris, den heer J.
v. d. Z. in de jaren 1918-1928, bedraagr
biijkens het rapport van het verificatie-
bureau der Ver. van Ned. Gemeenten
39.349.70%. In bedoeld rapport wordt
geconstateerd, dat burgemeester Knop-
pers herhaalde malen handelingen heeft
gepleegd, die in strijd waren met de ge-
meentewet, terwijl den ontvanger, den
heer G. H., onachtzaamheid en gemis aan
verantwoordelijkheidsgevoel wordt ver
weten. Ook de directeur der gasfabriek
de heer D. de K., heeft niet voldoende
acht geslagen op bedoeld artikel. Verder
wijst het rapport er o.a. op, dat de raads-
leden Goldsteen en Odding in den distri-
butietijd in loondienst geweest zijn bij de
gemeente, en dat zij, zulks in strijd met
art. 23 der gemeentewet, niet als raads-
lid zijn afgetreden.
WIJZIGING RIJKSTELEFOON-
TARIEVEN.
In de toelichting op de ontwerp-begroo-
ting voor 1928 van de inkomsten en uit-
gaven van de P., T. en T. is medegedeeld.
dat sedert eenigen tijd een herziening van
de locale en interlocal tarieven in stu-
die genomen is. Deze arbeid is thans zoo-
ver gevorderd, dat omtrent hetgeen ver-
moedelijk verwezenlijkt kan worden, me-
dedeelingen kunnen geschieden aan ver-
tegenwoordigende colleges, teneinde hun
oordeel terzake te vernemen.
Nevens de belangrijke voorzieningen, in
deze beschouwing behandeld, liggen nog
verschillende andere, in het voordeel van
de aangeslotenen, doch van minder ver-
strekkende beteekenis in het voornemen.
De locale telefomie.
Nu de Rijksadministratie staat voor een
algemeene herziening van de telefoonta-
rieven meent zij zich daarbij als hoofddoel
te moeten stellen, de tarieven in hun toe-
passing meer dan tot dusverre te doen
zijn een zooveel mogelijk juiste vergeldinq
van de te verleenen diensten en door het
zoo matig mogelijk stellen van de ver-
schuldigde bedragen, het nemen van een
telefoonaansluiting binnen het bereik te
brengen van een groot aantal personen
die slechts weinig gesprekken zullen aan-
vragen. Thans is dus het oogenblik ge-
komen om voor de locale telefonie het
verouderde vast abonnementstarief in na-
volging van hetgeen in nagenoeg alle
Europeesche landen geschiedde door een
moderner systeem te vervangen.
Een zorgvuldige bestudeering van de
stof, waarbij ook rekening gehouden werd
met de ervaringen, door buitenlandsche
administrates opgedaan, leidde tot de
keuze van het gesprekkentarief.
Het volgens het gedachte systeem ver
schuldigde bestaat uit twee bestand-
deelen:
le. een jaarlijksch bedrag als huur
voor het min of meer individueele deel der
te benutten installaties, het zoogenaamde
grondbedrag en
door
E. J! RATH.
41) (Vervolg.)
,,Wees voorbereid op Hilda,' waar-
schuwde Marian.
„Ik zal naar beneden gaan en haar mijn
verontschuldigingen aanbieden."
,,Ik denk niet, dat je daarmee ver zult
komen, Wade Rawlins. Als ik in Hilda's
plaats was, zou je er tenminste niet mee
opschieten."
Rawlins lachte, terwijl Marian zich met
een gewichtig knikje van de trapleuning
liet glijden.
„Wat ben je van plan? Ga je Kane van
haar bevrijden?" vroeg ze.
,,Ik heb nog niet eens gezegd, dat ze
hem lastig valt."
„Dat hoeft ook niet. Dat w-eet ik. Wees
in ieder geval voorzichtig, W^ade. Ie kunt
niet zoo heel ver gaan met Hilda. Ik zou
het ellendig vinden als ze je wegstuur-
den."
„-Ik ook," bekende hij. ,,Zei je, dat Hilda
op het tennisveld is?"
,,Ja! Maar houd je groot. Als ik jou
was, zou ik me heelemaal niet veront-
schuldigen", zei Marian.
Ze keek hem na, terwijl hij naar bene
den liep, en boog zich over de leuning om
te zien hoe hij er van boven uitzag.
„Als ik een jaar of vijf ouder was, zou
ik hem wel aan kunnen! En nu naar
Kane."
Ze liep zonder plichtplegingen Kane s
kamer in, evenals Rawlins gedaan had. Ze
2e. een bedrag per aangevraagd lo-
caal gesprek; (inkomende gesprekken
tellen niet mee).
Voor de berekening van het aantal lo- j
cale gesprekken worden van de uitgaan-
de niet medegeteld:
a. de aanvragen van interlocale of In
ternationale gesprekken;
b. aanbiedingen van telegrammen per
telefoon;
c. gesprekken, welke niet worden ge-
voerd wegens bezet zijn van de aange-
vraagde aansluiting.
Vermoedelijk wordt niet meer dan drie
cents per gesprek geheven.
Welk tarief hier te lande zal ingevoerd
worden, kan nog niet gezegd worden
aangezien alle factoren voor de samen-
stelling er van nog niet beschikbaar zijn.
Wel kan reeds worden medegedeeld, dat
vermoede'lijk niet meer dan drie cent pet
gesprek geheven zal worden. Het laag-
ste grondbedrag zal waarschijnlijk f 24
per jaar zijn, terwijl het hoogste vermoe
delijk f 48 zal bedragen.
Het ligt voorts in de bedoeling te be-
vorderen, dat de thans verschuldigde
bijdrage in de kosten voor het tot stand
brengen van een telefoonaansluiting
bestempeld met de minder juiste bena-
ming van ,,entreegeld" ten bedrage
van 25 in netten met niet meer dan hon-
derd aansluitingen en van f 50 in de groo-
tere netten, wordt afgeschaft in de eerst
bedoelde netten en toi: f 25 verminderd in
de overige netten.
iDe buiten het minimumstariefsgebied
van een net voor een aansluiting verschul
digde jaarlijksche bijdrage van f 2 per
100 M., zal volgens de plannen tot f 1.50
per 100 M. verminderd kunnen worden.
Verwacht mag worden dat het nieuwe
tariefssysteem de ontwikkeling van de
telefonie zeer ten goede zal komen.
Interlocale telefoondienst.
Voor het verkeer tusschen dichtbij el-
kander gelegen plaatsen wordt thans van
de telefoon weinig gebruik gemaakt. De
verklaring daarvan is, dat men het bedraq
van 0,20 nog te hoog acht in verband
met de andere hulpmiddelen, waarover
men beschikt.
De afstanden, waarover hier te lande
het tarief van f 0.50 geldt, zijn sterk uit-
eenloopend. Voor het verkeer over groo-
tere afstanden zal men als regel voor
spoedzaken gaarne gebruik maken van
de telefoon, omdat de verschuldigde ver-
goeding van f 0,50 dan geenszins te hoog
is in verhouding tot het nut, dat het ge
bruik van de telefoon verschaft. Is de af-
stand aanzienlijk, dan is de telefoon
meestal het eenige verkeersmiddel, waar-
mede in spoedgevallen tijdig het ge-
wenschte resultaat wordt bereikt. Voor
korte afstanden is evenwel een tarief van
f 0.50 in veel gevallen te hoog. Voor dicht
bij elkander gelegen plaatsen dient een
lagere eenheidsprijs dan 0.20 te fl|Iden
en de overgang in het tarief van f0.20
tot f 0.50 is te groot. Met betrekking tot
het in vele gevallen te hooge tarief van
jF 0.20 binnen een afstand van 15 K.M.,
zal invoering van een tarief van ten hoog
ste /0.10 voor afstanden tot en met 7.5
K.M., waardoor het bestaande tarief tot
de helft wordt teruggebracht, de thans
zich voordoende bezwaren grootendeeis
ondervangen.
Berekeningen aan de hand van statis-
zag hem voor het raam staan. Hij staardi
somber naar den tuin.
„Heb je geld, Kane?" vroeg ze.
,,Blut," antwoordde hij somber. ,,En je
bent me al vijf dollar schuldig.
„Ik wou er tien van maken. Jij bent mis-
schien blut, maar toch nooit zoo erg als
ik. Ik heb maar vijf dollar noodig. Die kan
je me toch wel geven."
,,Ik heb je gisteren gezegd, dat ik geen
cent meer leen en ik doe het niet ook.
Hij wendde zich weer naar het raam,
ten teeken, -dat hij het gesprek als geein-
digd beschouwde.
,,Maar alles is vandaag veranderd, zei
Marian minzaam. „Heelemaal veranderd,
Gisteren was ik een onwetend meisje
maar vandaag ben ik een wijze vrouw.
„Dat maakt nog geen verschil van vijt
dollar," mopperde hij. ,,Schiet op en hin
der me niet langer.'
Marian glimlachte koel, streek met de
hand door het haar en slenterde langzaam
de kamer door.
Alleen, omdat je onbeleefd bent, zei
ze, „en gierig, eisch ik tien dollar in plaats
van vijf, Kane Kilboume!
,,Loop rond," zei hij mat.
,.Waar zal ik heen loopen? Naar een
blonde schoone, in een blauwe japon, met
een snoezigen blauwen parasol?
Ze was nauwelijks uitgesproken or
Kane keerde zich met een ruk om.
,,Een wat?"
„Een schoone blonde, rond-dolend door
Kilbourne Heights, op zoek naar een jong-
mensch," fantaseerde Marian.
Hij greep haar bij de schouders en een
oogenblik was ze bang, dat hij haar iets
zou doen.
„Als Rawlins je Hij zweeg plotse-
ling en keek haar woeden-d aan.
,,Maar Rawlins heeft me niets verteld
zei Marian. ,,Geen woord. Ik heb niets uit
hem kunnen krijgen. Hij is veel te be-
tisohe gegevens hebben uitgewezen, dat
de invoering van een tarief van f 0.35
voor afstanden van meer dan 15 K.M.
tot en met 35 K.M. bezien van bedrijfs-
standpunt, voor het regenwoordige mo
gelijk is. Uit den aard der zaak zou het
uitstrekken van deze tariefsverlaging over
een verderen afstand dan 35 K.M. het
publiek meer voordeel bieden, doch dan
zou in verhouding t'' hetgeen voor an
dere thans mede aan'de rede zijnde tele-
foontariefsverlagingen noodig is, het be-
drijf voor dit onderdeil een te groot gel-
delijk offer moeten brengen.
Het ontwerp is ter beoordeeling toege-
zonden aan de Kamers van Koophandel
en Fabrieken en andere belanghebben-
den.
VACCINATIE EN ENCEPHALITIS
Ingediend is een wetsontwerp tot ver-
lenging van den geldigheidsduur van tij-
delijke bepalingen berreffende de vacci-
natie vervat in de v. et van den 11 den
Februari 1928.
Bij genoem-de wet is de indirecte ver-
plichting tot inenting tegen de pokken tot
1 Januaii 1929 opgeschort. Op dien datum
zal die verplichting dus weder in werking
komen, tenzij de duur der opschorting te
voren bij de wet verlengd wordt.
In verband hiermede heeft de Minister
van Arbeid, Handel en Nijverheid het
advies van de encephalitiscommissie in-
gewonnen. In het antwoord deelt de com-
missie mede, dat de cevreesde complica-
ties na inenting zich nog voordoen en dat
men er nog niet in is geslaag-d, zoo min
hier te lande als in het buitenland, de oor-
zaken der complicaties op te sporen. De
commissie acht dan ook een verlenging
van den opschortingsduur noodzakelijk en
wel voor een termijn, langer dan een jaar.
iDaar blijJkt, dat de omstandiqheden,
welke aanleiding geven tot de totstand-
koming van de wet van 11 Februari 1928
nog onveranderd aanwezig zijn, meent de
Minister, dat de tijdelijke bepalingen van
die wet vooralsnog moeten b-lijven gelden.
Hoe wel de commissie met het oog op haar
veelzijdige onderzoek'-.gen een verlenging
voor den tijd van een jaar te kort acht,
meent de Minister, in verband met de be-
slissing van de Tweede Kamer, waarbij
de geldigheidsduur van de wet tot een
jaar werd bepenkt, een voorstel tot ver
lenging met gelijken termijn te moeten
doen. De Volksvertegenwoordiging blijft
dan in de gelegenheid, van jaar tot jaar
zich over dit belangrijke vraagstuk uit te
spreken.
Uit de stukken, die ter griffie zijn ge-
deponeerd, blijkt met betrekking tot dc
gevreesde complicaties, dat zich biijkens
de voorloopige opgave in het eerste half-
jaar 1927 op 99.940 vaccinaties 35 encep
halitis gevallen hebben voorgedaan of 1
o.p 2855; in het eerste halfjaar 1928 deden
zich op 28.800 vaccinaties voor 10 ge
vallen of 1 op 2880, zoodat de ziektekans
in de eerste helft van 1928 gelijk is ge
weest aan die in de eerste helft van 1927
De gevallen over het eerste halfjaar 1928
waren aldus verdeeld, dat voorkwamen
onderscheidenlijk 1, 1, 2, 4, 2 gevallen in
de maanden Januari, Maart, April, Mei en
]uni, waarvan 4 met doodelijken afloop.
Voorts blijkt, dat zoowel hier te lande
als in het buitenland het onderzoek in
verschillende richtingen in vollen gang is.
trouwbaar. Ik kan wel achter de dingen
komen, zonder dat ze ze me vertellen. Als
je mijn schouders niet los laat, moet je me
vijftien dollar geven.
Hij liet haar los en deed een stap ach-
teruit. Zijn wangen gloeiden en in zijn
oogen lag wanho-op en doodsangst.
,,Als je er een wo-ord over rept, bega ik
een ongeluk aan je!" dreigde hij.
„Ik heb niet gezegd, dat ik het verder
zou vertellen. Ik heb alleen gezegd, dat je
me tien dollar zou leenen."
Ze glimlachte tegen hem met zooge
naamde zusterlijke genegenheid, maar
Kane zag niet anders dan een grijns. Hoe-
veel wist ze en wat? En als Rawlins het
niet verteld had, hoe was ze er dan ach
ter gekomen? Het was waarachtig chan
tage! Maar als ze het eens vertelde.
Zijn handen waren plotseling klam.
>;Ik ik heb geen tien dollar," zei hij-.
„Zoek", gelastte ze.
,,Ik zal je vijf leenen."
..Tien!"
Hij frommelde onhandig in den zak.
,,Als je belooft, -niet
,,Tien dollar," zei Marian.
,,Het is bijna alles, wat ik heb." klaag-
de hij. „Heb medelijden!"
(Marian Cfreep het peld en liep achter-
uit naar de deur.
„Denk er aan, dat ik maar vijf leen,
Kane. Die andere vijf zijn, omdat je zoo
onaardig geweest bent.
XXII.
Hilda Kilbourne deed niet altijd, zoo-
als men van haar verwachtte. Ze kon
soms de meest onverwachte dingen doen
en toen Rawlins haar aantrof op het tem
nisveld, verrastte ze hem. Ze keek hem
niet alleen vriendelijk, maar zelfs strale^d
aan.
„iSIeem een racket", zei ze. „We kun-
Zoodra de werkzaamheden en haar resul-
taten daarvoor ver geno-eg gevorderd zijn,
zal een volledig rapport gepubliceerd
worden.
NEDERLAND—BELGIE.
De correspondent van de N. R. Crt.
meldt:
Naar aanleiding van sommige berich j
ten omtrent de Nederlandsch-Belgische
onderha-ndelingen, on-langs in de Belgi-
sche pers verschenen, schrijft de Indepen-
dance Beige dat, in strijd met wat som-
migen meenen te weten, de Belgische
regeering haar eisch inzake een Moerdijk-
kanaal niet heeft o-pgegeven. Minister
Hymans verklaarde op 6 Juli j.l. in het
parlement, dat het graven van laterale of
complementaire waterwegen, bestemd om
in de ontoereikendhei-d van de huidige
verbindingen met den Rijn te voorzien, de
voornaamste eisch van Belgie blijft. De
-Belgisch-e regeering heeft van deze essen-
tieele zaak, welke steeds het voornaamste
punt van de op te lossen kwestie blijft.
niet afgezien, zij is vast besloten. iedere
oplossing te verdedigen, welke haar in
deze materie voldoening kan geven.
Moest dit onmogelijk zijn, dan zou zij
voorloopig van een accoord afzien, om
dat zij meening is, da-t een waterweg tot
verbetering van de verbindingen van
Antwerpen met den Rijn de conditio sine
qua non is van ieder accoord met Neder-
land. Tot dusver zijn er geen concrete
vcorstellen; de besprekingen hebben
plaats in algemeene termen, en ook voor
de van een technisch standpunt te behan-
delen vraagstukken is men bij algemeen-
heden gebleven. Het is de kwestie van het
kanaal AntwerpenRijn, die de knoop
vormt der besprekingen en toetssteen zal
zijn van den goeden wil van Nederland
om tot een accoord te komen, dat ons vol
doening kan geven. Men kan natuurlijk
praten over het eventueele tha-ce, maar
het komt er op aan, dat men overtuigd
weze van de noodzakelijkheid van het
kanaal.
LLOYD GEORGE AAN HET
WOORD.
Op het congres van de liberale partij
te Yarmouth heeft, schrijft de N. R. Crt.,
Lloyd George zijn aangekondigde groote
rede gehouden, die het eerste schallende
bazuingeluid is geweest tot omverwerping
van de muren van het conservatieve re-
geeringskasteel, waartegen in den aan-
staanden voorzomer bij de algemeene
verkiezing de aanval ondernomen zal
worden. De zooveel gecritiseerde buiten-
landsche staatkunde van Baldwin's regee
ring was voor hem een gemakkelijk aan-
valspunt. De man die eens de khakiver-
kiezing aanvoerde met de leuze dat de
,,-keizer moest hangen", is nu een en al
toeschietelijkheid tegenover Duitschland,
wat de ontruiming van het Rijnland be-
treft. Toont men een staatsman „oudc
plunje" die zoozeer van de nieuwe ver-
s-chilt, dan pleegt hij te zeggen „dat de
omstandigheden toen heel anders waren
Het is niet de eerste verbazingwekkende
volte-face die Lloyd George maakt. Met
de conservatieven, dien hij thans den
strijd heeft aangezegd, zoo bitter dat hij
nen nog best een set spelen voor het eten."
Hij nam een racket op, dat op een bank
lag en liep naar zijn plaats, waarop ze
hem een keiharden bal serveerde. Geen
woord over het verdwijnen van haar auto,
geen woord over Annabelle, geen zweem
van verwijt in blik of houding. Ze lachte
hem uit, toen hij een harden bal miste; ze
lachte zich zelf uit, toen ze probeerde een
bal te halen, waar ze niet bij kon Ze
speelde alsof ze met jeugdigen overmoed
van het leven genoot.
Rawlins begreep er niets van. Als ze
wachtte tot een andere gelegenheid, ver-
baasd-e hij zich over de manier waarop ze
comedie speelde. Als ze het vergeten had
maar dat was niet mogelijk. Als het
haar niet kon schelen, was hij teleurge-
steld en bezorgd. Hij verlangde niet n-aar
een twistgesprek, maar hij hoopte, dat ze
het tenminste vervelend zou vinden.
Twee dingen, die hij niet kon ^rijmen,
waren Marian's verslag en Hilda s hou
ding tegenover hem. Hij werd achter-
dochtig. Hij trad haar te gemoet met een
verontschuldig-ing op de lippen, maar hij
kwam niet verder en wist niet wat te doen.
Hij tenniste dus maar zoo goed mogelijk,
maar ook niet met veel succes, want ze
won het gemakkelijk van hem.
Toen ze naar huis wandelden, stak ze
den arm door den zijn-e iets heel onge-
woons voor Hilda en begon te praten
over de moeite, die Grosvenor had met zqn
waardigheid.
,,Hij strijdt een zielestrijd legde ze
uit'.' „Zijn principes gelasten hem den
dienst op te zeggen, maar zijn- nieuwsgie-
righeid laat hem talmen. Hij wil zien, hoe
het met jou afloopt.'
,,En heeft hij eenig vermoeden? vroeg
Rawlins voorzehtig.
„Niets bepaalds, voor zoover wij we-
ten.
Heeft iemand het?'
niet met hen in een nieuwe regeering zou
willen samenwerken, had hij,, ook na den
oorlog, de coalitie gaarne bestendigd.
Maar de Tory's kregen genoeg van hem
toen hij in het incident over Tsjanak het
Britsche rijk op den rand van een nieu-
wen oorlog met Turkije bracht en zoo
weinig bekommerd voor de handhaving
van den wereldvrede leek, dien hij nu
krachtdadig wil behoeden. Aan de arbei-
derspartij tegenover welke hij de antithese
thans scherp stelt, heeft hij toen hij in
zijn eigen partij eenigszins vereenzaamd
was komen te staan, daar hij Asquith niet
als leider kon verdringen, menig lonkje
toegeworpen en het heeft niet aan hem
gelegen dat de toenadering mislukte. Op
di>t oogenblik is de bewegelijke Welsch-
man echter weer de onbetwiste leider van
de liberale partij. Hobhouse, de voorzitter
van het congres, heeft het ronduit gezegd.
De politieke vooruitzichten geven hem
weer kans op het spelen van een belang
rijke politieke rol en het oefenen van groo-
ten invloed, De drie partijen; conserva
tieven, arbeiderspartij en liberalen zullen
ieder voor zich den verkiezingsveldtocht
in een fellen driehoeksstrijd voeren en,
wegens het ontbreken van het stelsel van
herstemmingen, zullen de liberalen in het
voor hen gunstigste geval weer, maar met
versterkte gelederen in het Lagerhuis tus
schen de twee andere partijen in komen
te staan. De verwachting is dat de con
servatieven zooveel van hun groote meer-
derheid zullen -zien afbrokkelen dat zij niet
meer tot krachtig regeeren in staat zijn,
zoo zij zelfs niet in de minderheid zullen
komen.
Deze constellatie opent voor een schran-
der parlementairtacticus als Lloyd Georqe
gulden vooruitzichten. Want ofschoon
de liberalen dan als zwakste partij de re
geering niet in handen kunnen nemen,
kunnen zij alle schoone verkiezingsbelof-
ten van de twee andere partijen, de con
servatieven en de arbeiderspartij, volkor
men sterihseeren en de aan het roer zit-
tende regeering dwingen den steun der
liberalen te koopen door verfatsoeneering
van haar wetgevende maatregeien in
overeenstemming met liberale eischen.
,,-In geen geval", zeide Lloyd George,
zullen de liberalen voor een coalitie te
vinden zijn. Wanneer een der andere par
tijen aan het bewind komt, hebben de libe
ralen de ke-us tusschen verworging in een
koord van tarieven of vierendeeling door
het socialismeGeestig-er kon de toe-
stand niet gekenschetst worden.
Lloyd George, die het zelfstandig leven
boven een dergelijke parate executie ver-
kiest, voelt zich als een staatsman die een
nieuwe politieke jeugd tegemoe-tgaat, en
voor de liberale partij is,' indien alles niet
heel anders loopt dan het zich laat acn-
zien, weer een belangrijke rol in het par
lement weggelegd.
EEN KANAAL VAN ANTWERPEN
NAAR ZEEBRUGGE?
De Brusselsche Standaard bevat een
ultvoerig pleidooi voor den aanleg van
een kanaal van An-twerpen naar Zeebruq-
ge, w-elk plan naar het blad zegt, in West-
Vlaanderen hardnekkige verdedigers
vindt.
Uit de door het blad aangehaal-de ar-
gumentatie blijkt de vrees voor een ver-
zanding der Schelde. Daarom moet de
,,Och, er zijn natuurlijk verschillen-de
theorieen", zei Hilda.
,,Bijvoorbeeld
„Ik ben bang, dat ze te fantastisch zijn.
Wade. Je zoudt er om lachen en ik twij-
fel er niet aan, of we hebben het allemaal
mis."
„Wat is jou theorie?"
Hilda keek hem van ter zijde aan en
schudde het hoofd.
-Dat is een duister hoofdstuk". zei ze.
„Moeilijk te lezen dus," veronderstel-
de hij.
,,Voor menschen met slechte oogen.
Rawlins lachte om de nieuwsgierigheid
te verbergen die ze bij hem opgewekt had.
Hij begreep dien mid-dag niets van haar.
Ze deed alles anders, dan hij verwachtte.
Hij begreep heelemaal niet, waarom ze
niet woedend op hem was of waarom ze
terugkwam op het duistere hoofdstuk,
Grosvenor als aanloop. Hij voelde zich
niet op zijn gemak.
Ik wou, dat jij me dat hoofdstuk eens
voorlas", zei hij. .,1k geef graag toe dat
je goe-de -oogen heb-t, zelfs, dat je helder-
ziend bent."
Ze hadden het terras bereikt.
,,Op een anderen keer' zei ze, ,,zal ik
misschien probeeren het je voor te lezen.
Als ik niet alles kan ontcijferen, kan je me
misschien helpen, maar nu moet ik me
gaan verkleeden voor het eten."
Zoo Jiet ze hem dus onvoldaan achter.
Hij zag haar niet weer, voordat de heele
familie zich aan tafel zette. Na het eten
trachtte hij een uitleg te krijgen van Ma
rian, maar ze kon hem niet wijzer maken.
„Het eenige, wat ik je kan aanraden.
zei Marian, „is voorzichtig te zijn. Het is
niet natuurlijk, dat Hilda lief tegen je is,
na wat er gebeurd is. Ik heb nog nooit
gezie-n, dat ze iemand de andere wanq
toekeerde."
(Wordt vervolgd.)
C
NEUZENSCHE COURANT
