ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOB ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No, 8279
Maandag 1 October 1928
68e Jaargang
Kloosterbdilsem
ABONNEMENTSPRIJS:
RAADSVERGADER1NG.
BINNENLAND.
HPItHTOB-
0e innemende Landlooper
BUITENLAND.
Dit blad verschijnt iederen Maandaq-, Woensdaq- en Vrijdaqavond.
Onze abonne's in
^^^letBuitenland worden
dringend verzochthet
verschuldigde abonnementsgeld voor
15 October in te zenden. Bij niet-
ontvangst voor dien datum wordt
het abonnement gestaakt.
Abonnementen voor het Buiten-
land worden slechts aangenomen bij
vooruitbetaling.
DE UITGEEFSTER.
De Burgemeester van TER NEUZEN maakt
bekend, dat eene Openbare Vergadering van
den Gemeenteraad Is belegd tegen Donderdag
4 October 1928, des namiddags twee uur.
Ter Neuzen, den 1 October 1928.
De Burgemeester voomoemd,
J. HU1ZINGA.
Wet wordt aan de provincien, ter vervan-
ging van opcenten op de personeele belas-
ting, een iets ruimere bevoegdheid ge-
geven tot het heffen van andere opcenten.
Het ontwerp van de staatscommissie
1921 tot regeling van den steun aan nood-
lijdende gemeenten, wordt, benevens wij-
ziging van een der artikelen, in dit wets-
ontwerp overgenomen.
Het ontwerp zal in werking treden op
1 Mei 1931; een gedeelte der bepalingen
op 1 Januari 1931.
TWEE TON VOOR DE COOP.
VEEVOEDERFABRIEK TE GOES.
Bij Tweede Nota van Wijziging van
het Vllde Hoofdstuk 3 der Staatsbegroo-
ting voor 1928 wordt f 206.656 aange-
vraagd.
Bij de openbare beraadslaaing
vergadering van de Tweede Kamer van
DE FINANCIEELE BETREKKING
TUSSCHEN RIJK EN GEMEENTEN.
Thans is bij de Tweede Kamer een
wetsontwerp ingediend tot wijziging van
de financieele betrekking tusschen het
Rijk en de gemeenten en wijziging van
eenige bepalingen der Gemeentewet.
De voornaamste bepalingen daarvan
zijn de volgende:
Ingesteld wordt een gemeentefonds,
waaruit jaarlijks aan de gemeenten uit-
keeringen zullen worden gedaan volgens
een formule, waarin eenerzijds de druk
der verplichte uitgaven en anderzijds de
draagkracht der ingezetenen tot uitdruk-
king is gebracht.
De middelen van het fonds worden ver-
kregen uit de opbrengst van de Gemeen-
tefondsbelasting een nieuwe herring, die
blijkens de memorie van toelichting be-
doelt te zijn een unificatie in aematigden
vorm van de gemeentelijke inkomstenbe-
lasting meentejijke inkomstenbelasting
wordt argeschaft, evenzeer als de foren-
senbelasting.
Aan de gemeenten wordt argestaan ae
hoofdsom cfer grondbelasting, hetzij op de
qebouwde, hetzij op de ongebouwde
eigendommen, naar keuze van elke ge-
Aan de gemeente wordt de bevoegd
heid qegeven een eigen verteringsbelas-
tinq te heffen. Hiertegenover wordt de
rijksbelasting op het personnel afgeschatt.
Aan de gemeenten zal vrij staan opcen
ten op de gemeentefonds-belasting te he
fen waarvan het getal niet hooger
mag zijn dan het getal opcenten dat
in de qemeente geheven wordt op net ge-
bouwd* en dat, indien het de 30 over-
schrijdt, in zekere verhouding zal moeten
staan tot het aantal opcenten op de ver-
moqensbelasting.
De wet van 1897 inzake de uitkeenngen
aan de qemeente wordt ingetrokken.
Door'een wijziging van de Provmciale
door
E. I. RATH.
35) (Vervolg.)
Marian sprak met een beslistheid, die
alien verderen twijfel uitsloot. Bovendien
had ze het rvoordeel, dat zij als vrouw kon
oordeelen.
,Als dat zoo is, spijt het me zei hn.
Dat is ook onzin. Wat geeft het, ol
het je spijt? Ik vind het eeniq. Hilda gaat
niet met je mee naar de Harlans, zeker.
Neen. Ze weigerde vanochtend.
Hm. Dat wist ik gisteravond al. Als
ze" ging, zou ze toch alleen maar Min
nie's racket stuk bijten of zoo iets. Het is
dus misschien wel goea. Nu neem ie mij
zeker mee?"
Hij keek haar snel en achterdochtig aan.
,,]a natuurlijk. ]e moet meegaan.
,.Dank je. Ik was in ieder geval meege-
gaan. Ik
Ze zweeg plotseling, bleet staan en trok
rimpels in het voorhoofd, ten teeken, dat
ze nadacht. i
„Hoor eens, Wade. Als ik je iets vertel,
dan houd je je snavel. Afgesproken?
Natuurlijk."
,,Nu dan ik ga, omdat Hilda met
gaat. Snap je het al?
Toen hij verbaasd keek, ging ze op de
teenen staan en fluisterde, hoewel er nie-
mand in de buurt te bekennen was:
Hilda heeft het me gevraagd!'
XIX.
Toen Wade en Marian thuis kwamen
na het tennissen, zagen ze, dat men niet
het verslag der commissie omtrent de in-
lichtingen op het adres van de Coop. Vee-
voederfabriek Zeeland en West-Brabant
te Goes, houdende verzoek om schade-
loosstelling in verband met een door die
fabriek met den regeeringsadviseur voor
veevoederbereiding gesloten contract,
heeft de toenmalige Minister van Finan-
cien de toezegging gedaan de betreffende
aangelegenheia nog eens aan een onpar-
tijdig onderzoek te zullen doen onder-
werpen.
Met dat onderzoek heeft zich destijds,
op zijn verzoek, belast de heer Pr°f-
F. de Vries, hoogleeraar aan de Nederl.
Handelshoogeschool te Rotterdam.
Diens op, 10 ]uli 1928 uitgebracht ad
vies strekt er toe, dat aan de cooperatie
alsnog een uitkeering uit s Rijks kas zal
worden gedaan ten bedrage van
f 130.491,86, verhoogd met 6 interest
van 9 April 1919 tot den dag van uitbeta
ling. De Minister heeft zich met dit ad
vies vereenigd en de cooperatie heert de
schriftelijke verklarina afgelegd, dat zij,
na ontvangst van ait bedrag, met den
Staat volledig zal hebben afgerekend en
derhalve alsdan van den Staat niets meer
zal te vorderen hebben.
NEDERLAND EN BELGIE.
Twee katholieke bladen, de XXieme
Siecle en La Libre Belgique, wijden Za-
terdagavond een artikel aan het Neder-
landsch-Belgische diplomatieke vraagstuk
De XXieme Siecle is van oordeel, dat
men toch een beetje te gauw gaat praten
van echec der nieuwe besprekinaen en
eventueele internationalisatie der Schelde.
Het beroep op Euro pa mag alleen de ulti
ma ratio zijn en het zou natuurlijk te ver-
kiezen zijn, dat een accoord met Neder-
land mocht worden bereikt. Maar de Bel-
qische regeering dient zich te haasten en
maq in geen geval een der Belgische
eischen opgeven, welke speciaal voor Ant-
werpen als een levensbelang moeten be-
schouwd.
De Libre Belgique vestigt in de eerste
plaats de aandacht harer iezers op den
passus in de jongste troonrede van Ko-
ninqin Wilhelmina, waarin de wensch
wordt uitgesproken de tusschen Belgie en
Nederland hangende kwesties op vnend-
schappelijke wijze te zien regelen. Het
zou zegt het Brusselsche blad, wel eenias-
zins naief zijn aan deze officieele woorden
op hen gewacht had met koffiedrinken.
Ze zaten alien aan tafel. Van een bank
af op het Zuiderterras, waar ze zooge-
naamd zat te lezen, kon Hilda hen hooren
lachen. Het ergerde haar, niet alleen. om
dat ze zooveel lachten, maar ook omdat
ze niet wist, waarom. Ze kon geen woorti
verstaan; alleen de vroolijkheid klonk tot
h'Toen°ze de eetkamer uitkwamen, kostte
het nog vrij wat moeite Marian van hem
te scheiden. Ze wilde dadelij.k gaan dui-
ken, maar Hilda herinnerde haar eraan,
dat ze minstens een uur moest wachten na
een maaltijd en eindelijk slaagde ze er in
haar mee naar boven, naar haar kamer
te krijgen, waar ze de deur achter zich
Sl°JEn, was het een schandaal?" vroeg ze
haar zuster.
Hilda was er geen oogenblik bang voor,
maar ze wilde Marian aan het verstand
brengen, dat het algemeen welzijn van de
familie een sterker drijfveer was, dan per-
soonlijke nieuwsgierigheid.
Schandaal? Wade? Hoe kom je er
bij riep Marian uit. ,,Ik had je voor-
speld, dat hij sensatie zou maken nu het
was nog veel erger dan ik verwacht had.
Jullie zijn lanq gebleven' zei Hilda.
„Kon er niets aan doen. Minnie s vader
en moeder kwamen op de baan. Die
moesten ook al met hem spreken. Zoo-
doende verloren we veel tijd. En daarna
wou Minnie hem pier se de honden en den
tuin laten zien, zoodat we ten slotte niet
veel gespeeld hebben.
,,Hoe waren de honden en de tuin?
„Je denkt toch zeker niet, dat ik ban
mee gegaan! Ik liet hem kalm aan Minnie
over. Dat scheen ze prettiger te vinden.
Marian zweeg lang genoeg om Hilda
gelegenheid te geven een opmerking te
maken, maar Hilda was op haar hoede.
,,'t Was de eerste keer, dat ik Minnie
waarde van een protocol te geven, maar
anderzijds zou het blijk geven van omwel-
willendheid, indien men deze eerste spon-
tane daad van toenadering sedert de ver-
werping van het verdrag door de Eerste
Kamer uit het oog ging verliezen. Dan
volgt een korte historische uiteenzettin^
van de sedert 1848 in het werk gestelde
pogingen om tusschen Belgie en Neder
land eene entente te bewerken.
Ook de Libre Belgique dreigt echter
aan het slot van het stuk, dat de handtee-
kening draagt van Rene Warlomont,
iemand die onbekend is in Belgische pers-
kringen, op hare beurt met het brengen
van het Nederlandsch-Belgische probleem
voor den Volkenbond ingeval Nederland
jeen concessie wil doen en de staten, die
nelang hebben bij dit debat, waarbij her-
innerd wordt aan het woord van Van de
Weyer tegen baron Bentinck, den Neder-
landschen diplomatieken vertegenwoordi-
ger te Londen onder het kabinet Thor-
becke, luidend, dat in de oogen van iede
ren Engelschman de Schelde een Engelsch
vraagstuk is.
De corr. van de N. R. Crt. te Brussel
meldt:
Het Antwerpsche blad Neptune publi-
ceert een stukje over den stand van de
Nederlandsch-Belgische besprekingen,
waarin gezegd wordt, dat het Belgische
departement van buitenlandsche zaken
thans in het bezit is van nieuwe Neder-
landsche voorstellen, welke als basis van
verdere onderhandelingen zouden kunnen
dienen.
Deze voorstellen zouden het gevolg ziin
van de ontmoeting, welke de Belgische
minister van buitenlandsche zaken Hy-
mans met zijn Nederlandschen collega
Beelaerts van Blokland te Geneve heeft
qehad tijdens de jongste zitting van den
Volkenbond. De redacteur van de Nep
tune stelt het voor, alsof een accoord zeer
onwaarschijnlijk dient geacht, met het ge
volg, dat dan de Belgische regeering om
de internationalisatie van het vraagstuk
zou verzoeken.
Deze internationalisa'ge, zegt hij. is
voorzien in het tractaat van V ersailles, dat
door het instellen van een Rijn-commissie
te Straatsburg het belang heeft bevestigd
van de Rijnscheepvaart en subsidiair van
de Schelde, niet alleen voor oeverstaten
als Belgie, Duitschland, Zwitserland en
Nederland, maar ook voor Italie, Enge-
land en Frankrijk
Verder meent de Neptune te weten, dat
de gedelegeerden dezer staten bij de com
missie te Straatsburg zijn gepolst en ver-
scheidene onder hen de internationalisatie
zouden wenschen, in dezen zin, dat de
scheepvaart op de Wester-Schelde onder
hun bevoegdheid zou worden geplaatst.
Niets kan echter, aldus het blad, prac-
tisch gesproken Nederland verplichten,
zich eventueel zelfs gan een eenparig be-
sluit van de commissie over deze kwestie
te onderwerpen, maar in een dergelijk ge-
:ou een weigering Nederland toch in
een onbehagelijke internationale positie
gen. Als uiterste instantie zou dan
het beroep bij den Volkenbond overblij-
landsche voorstellen thans door de tech-
nici van dit departement worden bestu-
deerd. Omtrent den inhoud van deze
voorstellen kon echter niets worden mee-
gedeeld. Het bericht van de Neptune be-
vat verscheidene onjuistheden. Verder
wordt het bericht bevestigd noch gedocu-
menteerd. Men acht het absoluut onge-
wenscht, in het huidige stadium der on
derhandelingen daarover iets meer aan de
pers mede te deelen.
HET VERDACHTE NOORSCHE
SCHIP.
Aneta verneemt de volgende nadere bij-
zond'erheden omtrent het geval van het
Noorsche stoomschip „Baune De ge-
zagvoerder van het stoomschip weigerde
aanvankelijk, mede te werken aan het on
derzoek van de politi-e naar de lading.
Tenslotte gaf de kapitein, na eenige wei
gering, last de luiken te openen. De poli-
tie drong toen door tot het ruim van het
schip. De gezagvoerder ontkende, eenige
munitie aan boord te hebben onder de la
ding, maar desondanks slaagde de politie
er in, verscheidene kisten munitie te vin
den, welke onder den kolenvoorraad ver-
borgen lagen. Het verdere onderzoek is
uitgesteld tot den volgenden morgen. Men
besloot verschillende politie-beambten aan
boord van de „Baune" te posteeren, ten-
einde te beletten, dat het schip er van door
zal gaan. Nog voor de politie er echter in
geslaagd was, het bureau aan de haven te
verlaten, teneinde zich op het schip te
posteeren, wist de ,,Baune onder stoom
te komen en te verdwijnen.
„Aneta" seint nader:
Een motorboot met politie-autoriteiten
en den havenmeester aan boord, heeft
's avonds de „Baune" achtervolgd, maar
was 's morgens nog niet teruggekeerd.
De motorboot had geen proviand aan
boord en slechts voldoende benzine om
vier uur te varen, zoodat te Tandjong
Priok ongerustheid ontstond over het lot
van de boot. Daarop is een tweede mo
torboot u-itgezonden om de eerste te gaan
zoeken, doch deze moest terugkeeren we-
gens een motor-defect. Intusschen waren
de gouvernementsstoomers „Merel' en
„Wega" met twee andere groote mocor-
booten uitgevaren op zoek naar het ver-
miste schip.
De ,,Meral" slaagde er in, de eerst uit
gevaren motorboot met alle opvarenden
op te pikken en keerde met hen naar
Tandjong-Priok terug. Alle uitgevaren
schepen hebben daarop instructie gekre-
gen, terug te keeren.
in het nauw gekomen industrieen noemen.
Van liberale zijde is ook te verstaan ge-
geven dat er een goed voorbereide samen-
spanning in het kabinet en in de kies-
districten bestaat om hem af te brengen
van zijn vroeger gedane belofte, om geen
algemeen beschermend tarief in te voeren,
en de ijzer- en staalnijverheid hetzij dade-
lijk hetzij na een conservatieve overwin-
ning bij de stembus aan beschermende
„beveiligings"rechten te helpen.
De rede die Baldwin Vrijdagavond op
het congres hield, bevatte stellig verschil
lende aanwijzingen dat er sterke aandrang
op hem geoefend wordt, om op den weg
der bedekte bescherming voort te gaan.
Aan den anderen kant zal hij niet ver-
geten, welk een groote verkiezingsneder-
'iaag de conservatieve partij eens onder
leiding van Joseph Chamberlain met de
leuze van tariefhervormina" (een euphe-
misme voor bescherming) heeft geleden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
De venijnige steken
van spit in den rug
overvallen U onverwachts. Grijp
dadelijk naar Akker s Kloosterbai-
sem, welke tot diep In de weefseis
doordringt, de pijn stilt, ophoo-
pende ziektestoffen doet verdwij
nen, snel en grondig verlicht.
,,Geen goud
zoo goed'
De .bescherming door een achterdeur-
tje" wordt voor de kiezers ditmaal sma-
kelijk toebereid en gekruid niet schoone
verwachtingen over vermindering van
werkloosheid in verschillende takken van
nijverheid. De verkiezingstaktiek van de
conservatieve partij is nochtans een ge-
vaarlijk koketteeren met protectie. Het
congres heeft Vrijdag alvast een belang-
rijk besluit genomen toen het zich ver-
eenigde met n motie van het parlements-
iid Sir Henry Croft, welke een uitbreiding
van het stelsel van beveiliging van nood-
lijdende industrieen bepleit op een schaal
die Baldwin niet voor den geest stond,
toen hij dit stelsel voor het eerst in net
parlement bepleitte. De protectionism
tische vleugel behaalde Vrijdag nog een
groot voordeel doordat het oorspronkelijke
ven.
In het departement van buitenlandsche
zaken te Brussel is mij Zaterdaaochtend
in verband met dit bericht van de Neptune
bevestigd, dat zekere preliminaire
eder-
belanqstelling zag toonen voor den tuin"
vervolgde Marian. „Toen ze eindeh,k
teruqkwamen, hebben we een balletje ge-
slaqen met behulp van Minnie s broer,
maar daar werd ook al gauw een eind aan
qemaakt door de twee meisjes Perkin, die
aankwamen. Ze hadden van hem gehoord
door de Shinns en verzonnen een bood-
schap. Hij is gewoon een race, ledereen
wil hem hebben.'
„Laat ze," zei Hilda, bij gebrek aan
beter.
je hebt nooit iemand gezien, die zoo
ontvangen wordt als Wade. Ik weet met,
hoe het komt, maar iederen keer, dat hai
menschen ontmoet, krijgt hij een uitnoo-
diging voor het een of ander. De meisjes
Perkin leggen nu ook beslag op hem.
„En ze zijn pas aan hem voorgesteld
en
Marian knipte met de vmgers.
,,Maar die liouden hem met, Hilda.
Laat dat maar aan Minnie Harlan over.
Je weet wel, Minnie zegt nooit veel; ze
werkt in stilte, maar als ze eenmaal het
oog op iemand heeft, laat ze hem niet met
rUHilda trachtte onverschillig te kijken.
Minnie kan me niets schelen zei ze
„Ik denk aan ons zelf. Heeft hij iets ge
zegd of gedaan, wat ons in verlegenheid
zou kunnen brengen? Zou iemand iets
kunnen vermoeden?"
Marian keek haar zuster medelndend
aan.
Hilda, je spreekt of hij een wilde was.
We hebben van hem niet half zoo veel te
vreezen als van Kane of iemand anders,
die zoogenaamd van onzen stand is. |e
schijnt nog niet te beseffen, dat Wade op
en top een heer is. Ons m verlegenheid
brenqen! Nogal waarschiinlijk. Hi] weet
meer van etiquette, dan de heele lamihe
Kilbourne ooit zal weten, al worden we
allemaal honderd.
BALDWIN VOOR ZIJN PARTIJ.
Op het conservatieve partijeongres te
Yarmouth heeft Baldwin, de iiritsche
eerste-minister, voor het iaatst a,vorens
de algemeene verkiezing gehouden zal
worden, het woord gericht tot de gedele
geerden van de conservatieve partij.
Men was schrijft de N. R. Crt. vooral
benieuwd naar zijn houding tegenover
..bescherming door een achterdeurtje
zooals de liberale vrijhandelaars het te-
genwoordige stelsel van beveiliging van,
door scherpe buitenlandsche concurrence,
,;Heeft hij over zichzelf gesproken?"
,,Wel neen! Niet noodig. Ze vinden al-
les vanzelfsprekend."
„,Hoe bedoel je?' vr^eg Hilda.
Alles. Ze nemen aan, dat hij rijk is en
welopgevoed en al wat ze meer kunnen
bedenken. Hij heeft het met Minnie gehad
over stamboomen."
Dit wekte Hilda's belangstelling.
Heeft hij het over zijn eigen stam-
boom gehad?"
Hij heeft zelfs met geen blaadje gerit-
seid, maar hij heeft heel beleefd zitten
luisteren naar dien van Minnie. Hij neeft
haar alle mogelijke dingen gevraagd en
haar ten slotte den indruk gegeven, dat
hij geeft om stand. Echt koren op Min
nie's molen."
Hilda schoof ongedurig heen en weer
op haar stoel en deed alsof haar aandacht
getrokken werd door iets, dat buiten ge-
beurde. Ze wilde verschillende dingen
vragen, maar ze was niet van plan haar
waardigheid op te offeren.
.Minnie zag er vanochtend echt knap
uit", merkte Marian op na een flinke
pauze. Ze sloeg haar zuster scherp gade,
maar Hilda vertrok geen spier. „Dat vond
Wade ook."
„Bestudeert hij de buren?
,Dat weet ik niet, maar Minnie is wer-
kelijk knap gedeeltelijk tenminste.
,1k vind haar heel knap zei Hilda
„Dat zei Wade ook, toen we naar huis
gingen."
;Dan zijn we het allemaal eens.
Weer keek Hilda naar buiten, naar de
boomtoppen van Kilbourne Heights. Ma
rian gaapte en keek naar de klok.
,,Ik geloof, dat Minnie verwachtte, dat
we haar zouden vragen vanmiddag te ko
men zwemmen zei ze.
,,En heb je haar niet gevraagd?" vroeg
Hilda.
„Neen. Waarom zou ik? Wade gaat me
voorstel geamendeerd werd met de uit-
drukkelijke vermelding van de ijzer- en
staalnijverheid als een van de indusaieen
die uit den brand geholpen moesten wor-
Daldwin danste op eieren. Hij heeft zich
eerst tot voorstander verkiaard van de be-
sluiten der oeconomische wereldconteren-
t-e te Geneve ten gunste van verlaging der
taviefmuren. Maar hij liet tegelijk door-
schemeren, dat Engeland niet werkeloos
kon blijven toezien, dat andere landen
door hun tarieven de Engelsche nijver
heid drukten. Dus is hij voor een „ver-
eenvoudiging" en een ..bekortmg der
procedure, waardoor een tak van nijver
heid die zichzelf tengevolge van de bui-
leeren duiken. Minnie kan niet zwemmen
en dan zou ze ook les van hem wdlen
hebben. Ik wil het rijk al een hebben.
Het scheen Hilda koud te laten, maar
ze kreeg plotseling een idee, dat zij s mid-
dags ook wel eens zou kunnen gaan zwem-
O ja, nog wat", zei Marian plotseling.
Hij eet vanavond niet thuis. De Harlans
wilden hem per se hebben. Ik geloof, dat
ze jou ook zouden opbellen.
Hilda verstijfde.
Dan heb ik al een afspraak zei ze.
'.Met wie? Met Wheeler?"
Als Marian plotseling een brandklok
qeluid had of een kom had laten barsteu,
dan zou ze haar zuster niet meer hebben
kunnen laten schrikken. Hilda keerde zic^
met een ruk om in haar stoel en even kee^c
ze anqstig en achterdochtig. Daarna be-
heerschte ze zich en remde, maar het
kostte moeite.
.Waarom vraag je dat, Marian
vroeq ze.
Waarom zou ik het niet vragen? zei
Marian, zonder te trachten haar eigen
verbazinq te verbergen. „Nu bedenk ik
me opeens, dat ik hem niet gezien heb,
sinds eergisteren. Is er iets?
,,Wat zou er kunnen zijn? zei Hiiaa
onverschillig.
,,Och, zooveel!" antwoordde Marian en
keek haar zuster scherp aan.
,,Er is niets en ik heb ook geen afspraak
met hem."
Hilda had haar zelfbeheersching hei-
wonnen, maar ze wist, dat ze het er met
heel handig had afgebracht. Het herleven
van den heer Wheeler, al was liet maa
als onderwerp van gesprek, had haar on-
verwacht getroffen. Sinds den vorigen
middag had ze geen oogenblik meer aan
hem gedacht.
i (Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE CO U RANT
LUC II llij
qruut vuuiucci 7 r j
