Feuilleton-vertelling en.
Dam- en Scbaakrubriek.
KORTE ROKKEN NOODLOTTIG VOOR
NA EEN HALVE EEUW HEREENIGD.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Ulvenhout, 18 Sept. 1928.
Menier,
Wa-d-eb ik
m'nen slinger
Wa-d-is-t-ie
toch effen veur
den bakker! Wa-
d-is-t-ie dik veur
mekaar. Heel d'n
daa hang me da
liedeke in m'nen
kop: ,,Wij zijn
jongens van Jan
de Wit" en ik
kan t nie kwijt-
raken. Trui is
t er al zeeziek van, zee ze, maar da zal wel
over gaan veur ze 'n jongeske is. „Wij zijn
jongens van...", daar hedde 't weer! Hoe
koom ik er af, amico, hoe koom ik eraf.
Wij zijn jongStop! Keb giesteren
onder d'n frambozenpluk, op de maat van
,,Wij zijn jongens van Jan de Wit", die
lekkere vruchjes stuk veur stuk van de
struiken getrokken en op: ,,Wij zijn jon
gens van Jan de Wit ha'k er telkens vier
af. En zoodoende he'k er Trui en de jon-
ger
W<
ens en
de meiden allemaal uitaewerkt.
ant da's feit, amico, as ge zo'n lie-ke in
oewen kop het zitten onder t werk, da ga-
g-et veul vlugger. Want dan denkte meer
aan Jan de Wit of aan ,,Auguust, waar
zijn je haren' of ,,d'r is gin club in 't
zuyen' dan aan oew werk en.'t werk vlot
vanzellevers! En de framboskes loopen uit
d'r eigen in oew mandje. ,,Wij zijn jon,
amico't wordt 'n ziekte!
Nouw zoude meschient wel 's willen
weten waarom ik zoo m'nen slinger eb?
Welnou, t klinkt meschient 'n bietje
sentementeelerig, maar omdat mijnen
grond, waar de piepers en de slaai en
boontjes en de pee-kes en d'n blomkool en
t fruit en d'n heele mik-mak zoo merakels
lekker op groeit, omdat dieen grond, 'n
stukske Nederland is! Want, amico boer of
gin boer, vandaag ben k grotsch op m'n
Nederianderschap! ,,Wij zijn jongens
Schei uit, zeg! schei uit, want da versje
krijat nog jong. e
Want in gedachten, amico, in gedachten
ben ik bij die vijf postvliegers naar Indie en
me scihieten lekker op. Veruit Koppen,
ollee dan toch, nog harder, nog kwieker,
vlieg man, vliegt da veur mijn part m'n pet
terug is gewaaid op t puntje van d'n III-
venhoutschen toren, terwijl ik in Batavia
afstap, vliegt dan kerel, da ze scheel wor-
ren van jeloerzigheid, vliegt as 'nen vlie-
genden Hollander over bergen, dalen,
zeeen en alle werelddeelen, vliegt da ze
vuur spouwen van afgunst, veruit Koppen,
gift 'm van jetje, gift 'm ketoen, wij zijn
jongens van Jan de Wit, vliegt Koppen,
Koppen. Koppen!
De Nederlanders, daar hoog in de loch-
ten, ze zien de wereld, de heele verbaasde
wereld, die even stil is en z'nen kop schudt,
onder d'r derrejere wegschieten. Ze zien,
amico, ze zien onder d'r, op de zeeen, de
andere Nederlanders, die mee vijf sleepers
de grotste dokken van de wereld verslepen
veur d'n Enaelschman. Op de zeeen en in
de lochten, daar knappen de Nederlanders
'n stuk werk op, waar al t aesauwel en ge-
zeeyer in Zjeneve, 't Noorapooldrama van
de Fascisten, 't gekonkel van Pwankaree
en Briejand, 't verdragske van Kellog en
de kemeedie van onbekende soldaten,
ouwe-heeren-bakerprotjes zijn! Amico, wij
tellen weer mee, ouwe jongen, me schrij
ven weer geschiedenis! ,,\Vij zijn jongens
van Jan de Wit", (weer 4 frambozen). En
op deuzen oogenblik terwijl ik ditte zit
te schrijven, amico, rijdt ons Koningin in
de gouwen koets naar de Kamers deur
onze schoone residentie en da-d-oe veur
mijn vandaag n schoone beteekenis.
De ferme. kloeke jongens van Jan de
Wit schrijven mee gouwen letters n
schoon blaaike in ons geschiedenisboekske
en de Landsvrouwe over zukke mannen
mot in't goud rijen! Ter eere van d'r kloe
ke mannen, die daar hoog in de lochten.
daar ver op de zeeen, den Nederlandschen
faam over de wereld dragen.
Lot ze maar kammen, die gin haar em-
men! Lot Engeland, de zeemogendheid,
van jaloersigheid maar stukskes in de
kranten Reuteren, al da ge-reuter is geleu-
ter! Ollee, dokken wegslepen van n kerk
grotte over de ooseejanen, mee nen
zwerm vliegmesjienen over de werelddee
len zweven om de post te bezurgen, da's
ander werk as stukskes schrijven. Neee,
Engelschmanneke, t is gin oorlog meer,
die ge mee pepier kunt voeren, nouw motte
wa doen!
Waarom of ik zoo op d'n Engelschman
z'nen kop zit zylde denken? Ten eerste
amico, da ben k nog nie vergeten al
maggen ze da denken, da ze vati t jaar
m'n verkens emmen afgekeurd en daar 'n
smerig stukske van over de wereld emmen
ge-reuterd. Tweedens omda z'ons kersen
emmen ingestoken mee zo'n smoesje, der-
dens, omda ze nie willen bekennen da ze
zelvers die dokken nie konden versjouwen
en vierdens, da doe-d-heelemaal de deur
dicht, omdat ze nouw onze Koppen wil
len afkammen! Van den mergen n be-
richje van Reuter in de kraanten da-d'nen
Engelschen ootoorietijd van de Engelsche
Lochtvaart offiesjeel ee meegedeeld, dat 't
niewaar is, dat de Nederlanders de Engel
schen veur zijn mee d ren lochtdienst naar
Indie, dat da-d-eelemaal onjuist is! Enge
land doet da pas in April van t volgende
jaar en dan telt da pas mee!
Nouw, amico, wa zegde van dieen groo-
ten broer?
Wij zijn jongens van Jan de Wit!
Veruit Koppen, veruit kerel, lot ze reu
teren en leuteren, veruit jong, ze halen
jouw niemeer in, al leuteren ze de kraanten
vol mee offisjeele bakerprotjes! Veruit!
Statig en zonder fout, strijken ze straks
neer in d'Oost, stuk veur stuk en in ge
dachten zie ik m al staan, zo'nen grooten
vogel, waar de Indiers de Nederlandsche
locht nog aan ruuken, mee z'n neus trotsch
in den wind en 'n uitwentelenden schroef:
,,Hier ben ik." En 'n paar dagen later:
„hier ben ik" en n paar dagen later: ,,hier
ben ik" en nog es en nog es: ,,hier ben ik.'
En as nen zwerm trekvogels komen ze
dagen aaneen neeraestreken in de verre,
werme Oost, net of er gin een leuterbe-
richje in de kranten ee gestaan
En daar ben k trotsch op, gloeiend
trotsch. Da's nasionalisme in d'n goeien
zin en heel wa mooier, dan nen troep vol-
wassen, groote Belgen, die achter wa Duit-
sche kienders loopen te bleren, zooas n
paar dagen gelejen in Blankenberge, die
Belze badplots! Veur d'n grooten Duts
liepen ze Antwerpen uit en kwampen bij
ons in den kost, maar veur de kleine duts-
kes emmen ze ginnen vrees, zulle. Awel,
die luupen ze na en die geven ze schelles
Witte wat 'r gebeurd is
Kienderkes waren aan t strand n zand-
vesting aan't bouwen, Belskes en Dutskes
en zetten d'r toen mee schellepkes nen
naam in: „Neurenberg." Warschijnelijk
de naam van 't Dutsche stadje, waar zo'n
klein lozjee-ke vandaan kwam! Groote
menschen, Bellegen, stokten toen de Belze
kienders op, om de vesting te ,,nemen'
(awel, 't was ginnen Antwaarpschen sie-
tadel, verstade!en da liep uit op vechten.
En toen emmen die groote menschen,
zoo dat de pliesie er aan te pas moes komen
en de Dutskes moest beschermen de
kleine kienders uitgejouwd!
Wa zegde van zulk nasionaliteitsgevoel,
amico Is et nie om uit oew vel te sprin-
gen, oew bloed op te eeten Zijn da man
nen
Veur gin tienduuzend zo, ruil ik eenen
Koppen Nog nie mee de tienduuzend
wefkes erbij (Schei uit zeg, zit nouw nie
te knipoogen, ik ben vandaag zoo seere-
jeus as 'nen stadhuisklerk.Keb m n eigen
van deus week n hand gegeven en teugen
me gezeet: „Dre, jongen, g ad m aan
't goei end vast, den lesten keer.
Ik las 'n heel seerjeus krantenstuk over
d'n Nederlandschen schilder Nanninga, die
zestig jaar wier. t Is zoo de gewoonte, as
ge as schilder of boekenschrijver zestig
iaren wordt, dan ontdekken z'oew. Affijn,
me kunnen nie alemaal Zjakkies Koegan
zijn, die op d'r derde jaar al wereldbe-
roemd zijn en op d r achtste jaar n salaris
verdienen van vijftien-duuzend guldens in
de week. Net zooveul as hier nen menister
in n jaar Nou zoude kunnen zeggen: al
les goed en wel, maar ons menisters kun
nen nie veur jochie speulen, maar dan zeg
ik: da motte nog afwachten. Er zijn heel
aardige jochies bij die d'r departement niks
broer'der behandelen as Zjakkie zou
doen...!
Maar ik dwaal van d n weg.
Nanninga dan, is 'nen verver, die schil-
dert naar m'n hart. As die 'nen boom schil-
dert, is 't 'nen boom en gin perepluu.
As die 'n huis schildert is't 'n huis en gin
zat manneke. As-ie d n hemel schildert is
't nen hemel en ginnen ommelet. Kortom,
da's nen verver die nie kleurenblind is
Die gin gruune lochten en rooie weilanden
en houtere koeien en vierkante sirrekels
neerkladert. En wa lees ik nouw
'n Kunstkretiek mee niks as goeds van
'm Is da gin mirakel Nog sterker: ze
noemen'm tenslotte modern Wa-d'n leu-
gen is. Hij is zoo ouwerwetsch as de na
tuur zelf, maar da schreef dieen kretieker
om z'nen pad schoon te vegen van al de
larie die ie in de leste jaren geschreven
heet! D'r zijn gin kubieke ballen en ronde
vierkantjes en groene gezichten en blauw
haar! En die zijn d'r nooit gewiest ok.
Maar die kwastende kwasten, die niks
j kennen en 't dus beter wouwen weten, die
gaven da-d-uit veur zoete koek. Da was
valsche munterij, amico En toen k een
paar jaar gelejen da schreef, toen zeeen ze:
och, wat wit nen boer van saffraan, maar
nouw komen ze in mijn schuitje varen.
Amico, ik schaai d'r af. 't Is mooi ge
wiest. ,,Wij zijn jongens van de Wit"
(weer vier frambozen). Veul groeten van
Trui en gin horke minder van oewen
toet a voe
Zwart: 6X7, 23X34, 34X45, 45x34, 16x27,
26X37, 7 16, 36X47, 47X44, 2x11. Zwart is
verloren.
Zwart: 27X36, 28X37, 37X48, 36x47, 48x
45, 47X33, 45X34, 4X15, 16x7-
DRe.
Hoogst merkwaardig is het openingsspel van
het volgende „vluggertje". Op het oogenblik,
dat zwart schijnbaar niet aan schijfverlies kon
HI m
i Wm 4 WK%
i
1NGEZONDEN MEDEDEELINGEN
«igen taal haar meening over den Franschman.
Stellig geloofden zij, dat wanneer zij Bngelsch
spraken, zij opmerkingen mochten maken, die
voc.i haar medereiziger zeker allerminst
vleidend waren. De oude schilder amuseerde
zich echter kostelijk, maar was te veel heer,
om op eenige wijze te laten merken, dat hij
notitie nam van't gesprek zijner medereiziger-
sters. Toen de trein kort kort daarop door een
tunnel ging, boog Vemet zich een weinig voor-
over en drukte een klappenden zoen op zijn
eigen hand. De trein reed nu weer buiten den
tunnel en schelmsch keek Vernet de beide da
mes aan, die elkaar er wederkeerig van be-
schuldigden een kus te hebben gekregen van
den vreemden heer. Toen de trein de plaats
van bestemming bereikt had, stond Vernet op,
hielp zeer galant zijn beide reisgenooten uit-
stappen en terwijl hij zijn hoed afnam, sprak
hij met een diepe buiging in zeer correct En-
gelsch
Vaarwel, dames. Nooit zal zich voor mij
■de gelegenheid voordoen te vernemen, wie van
u beiden zoo lief was, mij in den tunnel zoo
hartelijk te omhelzen.
STEEKMUGGEN.
Jaarlijks met de warme dagen treedt ook de
muggen- en vliegenplaag weer in. Van de mug-
gen zijn alleen de vrouwtjes de boosdoeners;
zij zjjn in het bezit van een steekinstrument,
door hetwelk gifthoudend speeksel in de won-
de terecht komt. De vrouwelijke mug heeft
bloedvoedsel noodig om zich te kunnen voort-
planten. Voedert men vrouwelijke muggen
met bloesem-essence, het voedsel, waarvan de
mannetjes leven, dan kunnen zij wel in leven
blijven. maar zijn niet in staat, nakomeling-
schap voort te brengen. Onderzoekingen van
Schaudinn hebben aangetoond, dat de giftige
uitwerking van het speeksel bij bepaalde mug-
gensoorten tot stand komt, doordat een in de
,,voorraad maag" gevormde chemische verbin-
ding aan het speeksel wordt toegevoegd. De
grootte van de muggen houdt geen verband
met de kracht van hun steken; er bestaat een
soort muggen, die slechts 2 m.M. groot zijn,
maar zij steken zoo intens dat men nog dagen
lang jeuk bespeurt. De gevreesde kriebelmug
is niet veel grooter, maar menschen en dieren
vluchten voor deze muggen, omdat hun zeer
pijnlijke steken; wanneer deze dieren in massa
optreden zelfs doodelijk zijn.
Onder de vliegen, die in den zomer optreden,
zjjn er maar betrekkelijk weinig die met ste-
kende mondwerktuigen zijn toegerust. De ge-
wone kamervlieg, hoeveel zonden zij ook op
haar geweten heeft, behoort daar niet toe.
Daarentegen kan een diertje, dat op de gewone
huisvlieg als twee druppels water lijkt, zeer on-
aangenaam zijn, namelijk de kuitenprikker, die
aldus genoemd wordt, omdat hij zich bij voor-
keur op de beenen van menschen en dieren
vastzuigt. Deze steekvlieg maakt het voor-
namelijk paarden en runderen zeer lastig, daar
deze vlieg zeer van de warmte houdt, die men
in de stallen aantreft. Beide geslachten zuigen
bloed, maar de vrouwtjes zijn het gevaarlijkst,
Gedurende het warme jaargetijde zoeken zij om
den anderen dag een slachtoffer: eerst in den
herfst wordt hun behoefte aan voedsel minder.
DE ACOUSTIEK.
Zoo op het eerste moment zou men de bewe-
ring, dat korte rokken een slechten invloed op
de acoustiek uitoefenen, voor pure nonsens
houden. Toch schijnt dit inderdaad niet zoo
gek te zijn. Althans wanneer men het vol-
gende voorbeeld gelooven mag. Men had in
Londen n.l. opgelet, dat de acoustiek in Albert
Hall, de bekende groote concertzaal, hoe lan-
ger hoe slechter werd. Ingenieurs en experts
op dit gebied werden aan het werk gezet om
de oorzaak van dit euvel op te sporen, Zonder
resultaat totdateen van de ingenieurs op
het id6e kwam, dat de tegenwoordige dames-
kleeding er wel eens schuld aan zou kunnen
hebben. Vroeger, zoo redeneerde hij, droegen
de dames wijde en lange kleeren en in dien
overvloed van stof werd het geluid voldoende
geatsorbeerd. Nu echter de damesjaponnen
uit niet meer dan het hoog noodige bestaan,
is als het ware de bekleeding van de zaal voor
een goed deel weggenomen en heeft het geluid
veel te veel vrijheid voor den bouw van de
zaal. Men ging op deze stelling in en bekleed-
de nu de zaal met vilt en een zekere stof, die
gewonnen wordt uit suikerriet. Inderdaad
schijnt de bewuste ingenieur het aan het rechte
eind te hebben, tenminste de acoustiek verbe-
terde onmiddellijk en men kan de concerten,
die het publiek aangeboden worden, weer ge-
nieten, zonder zich te ergeren aan een hinder-
lijke echo.
In het dorp Long Itchington, in Warwicks
hire, is een paar in den echt verbonden, waar
van zoowel de man als de vrouw 74 jaar waren.
Ze waren samen opgegroeid in twee naburige
dorpen. De vaders waren over en weer peet-
vaders geweest, samen hadden ze schoolge-
gaan en toen beiden twintig waren was de ver-
keering begonnen. Maar na eenige jaren gin-
gen ze hit elkaar en eerst zes weken geleden
zag ,,hij" ,,haar" terug. Ze waren beiden in-
middels getrouwd, doch hun echtgenooten wa
ren gestorven. Na den dood van zijn vrouw
had de man naar zijn jeugdliefde terug ver-
langd en eindelijk vond hij haar in het dorp in
Warwickshire, waar zij van hun jonge oude
liefde onder een rieten dak genieten.
HYPNOTISEEREN VOOR EXAMENS.
Dr. Buchanan heeft in de vergadering van
de British Association te Glasgow een nieuwe
bijdrage tot het dikwijls verrassend succes van
geestelijlte geneeswijzen geleverd, toen hij ver-
telde dat studenten te Cambridge zich voor
hun examens in hypnose hadden laten brengen.
Wij hebben, zeide hij, jongelui v66r een examen
zoo diep mogelijk gehypnotiseerd en hun ge-
zegd, dat zij alles wat zij wilden gemakkelijker
nauwkeuriger en sneller dan ooit zouden kun
nen doen. Zij zijn met vlag en wimpel door
hun examens gekomen. Men kan iemand die
gehypnotiseerd is, tegenwoordig ertoe nopen
'a ochtends om drie uur aan iemand een brief-
kaart te schrijven en te verzenden, maar dade-
lijk daarna is hij vergeten, dat hij het gedaan
heeft Dr. Buchanan had sommige menschen
vele vreemde cfingen laten doen, maar zij zullen
geen dingen tegen hun betere natuur in doen,
zooals een ander met een mes doodsteken.
(Een gevaarlijken proef, naar ons voorkomt!)
Verder stond hij stil bij vele, met succes be-
handelde gevallen van soldaten die door shell
shock" (granaatschok op het slagveld) blind of
doof waren geworden.
Er is een chirurg te Calcutta die al zjjn
operaties onder hypnose verricht.
DE RADIO OP DE ENGELSCHE SCHOLEN.
Werpt het onderwijs per radio op de school
vruchten af?
Dat is de vraag welke vele ouders in Enge-
land, waar de radio-schoollessen hoe langer hoe
meer worden doorgevoerd, zichzelf vaak stellen.
Mr. Clazton schrijft hierover in Radio Times
het volgende:
Denk niet, dat uw jongen op school even
weinig belangstelling heeft voor een causerie
over een of ander onderwerp als bij u thuis,
waar tal van dingen hem afleiden. Bovendien
gaat op school aan een radioles altijd een voor-
bereiding vooraf.
Ik bezocht laatst oen school, waar naar een
radio-les over Indie zou worden geluisterd. De
heele week ervoor h'ngen kaarten van Indie
aan den muu:. De jongens mochten alles mee-
brengen, wat ze thuis een Indische merkwaar-
d'gheden bezaten en verschillende uren werden
van tevoren reeds aan het onderwerp besteed.
Tijdens de radio-les hebben de leerlingen
een boekje voor zich, uitgegeven door de B.B.C.
(British Broadcasting Company) dat voor den
geheelen cursus geldt en waarin duidelijke
kaartjes en verschillende aanduidmgen voor-
komen. De leerlingen hebben verder een schrift
en een potlood bij de hand. Voor de klas hangt
een groote kaart.
Degeen, die de draadlooze les geeft, is na-
tuurlijk volkomen in dit onderwerp thuis en
iemand, die iets weet te vertellen buiten het
geen gewoonlijk op school geleerd wordt om.
Doordat de leerlingen reeds een en ander over
het onderwerp hebben gehoord, als 't ware zijn
ingewijd, kunnen ze deze nieuwe beschouwing
nu be'.er volgen.
Den tijd, aan de radio-les besteed, vinden
de meesten veel te vlug omgaan, Nu en dan
vraagt de stem uit den loudspeaker aan den
onderwijzer iets op het bord te schrijven of ze
stelt aan bepaalde jongens vragen:
De eerste jongen in de middelste rij, ver-
tel me eensof
De achterste jongen bij het raam, ant-
woord eens-.-
De onderwijzer luistert of de antwoorden
goed zijn en corrigeert ze zoo noodig.
U zult geen enkelen jongen zien geeuwen
of verstrooid naar buiten kijken. Na afloop
moe en de leerlingen, met behulp van hun aan-
teekeningen, een opstel maken over het ge-
hoorde en wat ze er verder van weten. De
onderwijzer beoordeelt ze en zendt het beste
op naar de B.B.C.
Voor de volgende les begint, wordt de naam
van dengeen, die een eervolle vermelding heeft
verdiend, genoemd. U moet zien met welk een
spanning dit oogenblik wordt afgewacht! En
dan te denken, dat lOO.OOOden luisteraars
in en buiten het land en misschien ook moeder
thuis wat zal ze trotsch zijndien naam
ook hooren! Vooral het verlangen om ook eens
een oogenblik een „gewichtig personage" te
zijn, doet de aandacht en den ijver geen oogen
blik verflauwen.
Radla-Iessen op die manier gegeven, kunnen
niet anders dan gunstig ten opzichte van het
onderwijs werken.
ontkomen, had deze een verrassende ressource
tot zijn beschikking, die voor den geoefenden
dammer zelfs meer dan gewone aandacht ver-
dient. Wijzelf hadden dit verloop te voren
nog niet gezien
Wit. Zwart.
1. 3228 1822
2. 3732 1218
3. 41—37 7—12
4. 46—41 1—7
5. 32—27 20—25
6. 37—32 1520
7. 41—37 10—15
8. 34—29 1924
9. 4034 510
10. 4540 13—19
De eenige zet, want 1419 kon niet wegens
29 23 dam.
11. 50—45 813
uer is de bewuste stand ontstaan. Wit
meent nu tot schijfwinst te kunnen komen.
Daartoe is eerst een uitruil noodig. Er moet
trouwens iets gebeuren, want er is nog geen
enkel stuk van het bord.
12. 28—23 19X28
13. 32X23
Wit dreigt nu met 3430. Door 1621 en
2227 kan Zwart het spel vereenvoudigen,
maar verzwakt dan zijn korten vleugel en
krijgt een lastige witte schijf op 16. Ook 17—
21 gaat niet door wits 4741 en 37X30.
1313—19
14. 38—32 19X28
15. 32 X 23
Wit denkt nu de lang begeerde schijf te win-
nen door 3430. Zwart mag nog steeds niet
1721 spelen wegens 4741 en 37X8.
Thans echter komt hij met zijn sierlijke ma
noeuvre, waardoor hjj zich aan alle gevaar ont-
trekt en plots het beste spel verkrijgt. Deze
stand heeft werkelijk meer dan gewone betee
kenis, want de 1822 voortzetting na Wits
openingszet 3228 blijkt in deze variant ge-
weldig sterk te zijn.
15. 22—28
16. 33X43 24X33
17. 39X28 9X29
18. 34X23 25—30
19. 35X24 20X18
Van aangevallene is Zwart aanvaller gewor
den. Er dreigt 18—22. Op 37—32 volgt 17—
21 met zeer lastig spel voor Wit.
20. 28—22 17X28
21. 27—21 16X27
22. 31X33 28
23. 44—39 4—9
24. 43—38 9—13
25. 49—43 11—17
26. 37—32 14—19
27. 42—37 0—11
28. 4742 1116
29. 40—34 10—14
30. 36—31 7—11
31. 31—26 16—21
32. 37—31 11—16
33. 31—27 18—23
34. 4540 12—18
35. 40—35 15—20
36. 33—29 19—24
Het is voor beide partijen een moeilijke
stand. Door zijn laatsten zet is Zwart in het
voordeel gekomen en het laat zich aanzien, dat
Wit overspeeld zal worden.
37. 39—33 13—19
38. 42 —37 8—13
Dreigt Wit door 2328.
39. 37—31
Wil zich bevrijden door 3228 (23X32);
27—22 (17X30); 26X17 (24X42); 48x28, enz.
Het is echter te laat!
39. 24—30
40. 35X15 14—20
41. 15X24 19X37
42. 31X42 23X34
43. 38—33 21X32
44. 43—38 32X43
45. "48X30 3—9
Wit gaf op.
Voor de liefhebbers van problemen, slagzet-
ten, enz. plaatsen wij hieronder eenige meester-
stukjes, die onze lezers een beeld kunnen
geven van hetgeen straks in onzen oplossers-
wedstrijd aan hen voorgezet zal worden. De
namen der auteurs zeggen overigens genoeg
met betrekking tot de waarde der composities.
Ten eerste een diep verborgen probleem van
den Haagschen auteur P. Kleute Jr.
Zwart: 2, 3, 6, 7, 8, 12, 13, 14, 16, 19, 23, 24,
25, 26, 30, 36.
Wit: 11 27, 35, 37 tot 40, 42 tot 50.
Oplossing
Wit: 40--34, 34—29, 4540, 44—40, 27—21,
37—31, 42X11, 4741, 46—41, 49X7, en
35 X 2.
Combinatie-oefening van G. L. Gortmans.
Zwart: 2, 4, 7, 8, 9, 14, 16, 20, 23, 27, 28, 29.
Wit: 11, 25, 35, 36, 37. 38 40, 44, 47 tot 50.
Oplossing:
Wit: 3631, 37—32, 4842, 4741, 49—43,
35—30, 44—40, 30X10, 25X1, en 1X45 wint.
De wedstrijd Zeeuwsch-Vlaanderen-Walche-
ren, welke op Zondag 30 September op de
bovenzaal van „Hotel du Commerce" te Ter
Neuzen plaats vindt ,vangt aan des voormid-
dags 11 uur. De eerste ronde wordt gespeeld
van 11 tot 1, de laatste ronde van 2 tot 4%
uur. J. J. K.
Eindspel.
(MarshallEuwe; Kissingen.)
DAMMEN.
XCI.
28...
29.
Tflf3
f g h
Th8c8
Tc8clt
Terecht valt zwart aan, onbezorgd om het
verlies van zijn damevleugelpionnen. De vrije
centrumspionnen die hij verkrijgt zijn sterker,
des te meer als de zwarte Toren in den rug
van de witte vrije a- en b-pionnen zal blijven
opereeren en hun opmarsch storen, onderwijl
van uit de flank het voorwaartsgaan van de
eigen pionnen steunend. Twee conclusies zul
len zich aan den lezer opdringen: 1. In 't alge-
meen zijn, bij overigens gelijke omstandigheden
centrumspionnen sterker dan vleugelpionnen.
2. Een toren in de rug van vijandelijke pion
nen is sterker dan in front van deze. - Dat
Wit (Marshall) zich niettegenstaande deze
hem bekende waarheden op een tegenactie met
29. Tf3 inlaat, zal wel minder eigen overschat-
ting dan de behoefte zijn om een kans te wa-
SlOP DIE RHEUMATIEK
Verwaarloos nimmer de geringste aanval
van rheumatiek. Die kan u maanidenlang pijn
en ongemak kosten. Of schoon weinig men
schen bij voehtig of koud weer geheel van
rheumatiek bevrijd blijveri, belhoeft deze kwaai
niet die kweliing te zijn als het geval is. De
oorzaak is gewoonlijk urinezuur, en zooals be-
kend, is het de taak der nierem om dit urine
zuur en andere schadelijke bestanddeelen uit
het bloed te filtreeren. Men kan derhalve in
het algemeen zeggen, dat men bevrijd kan
blijven van rheumatiek, als de nieren gezend
en geregeld werken.
Bij slecht weer en na een gevatte koudie, of
als ongewone inspanning de nieren verzwakt
heeft, is derhalve de eenige veilige weg om de
werking dezer allerbeLangrijkste organen te
versterken. Daarvoor wordt geen middel ster
ker aanbevolen dan Foster's Rugpijn Nieren
Pill en, want tenzij de nieren gezond zijn en
goed werken, hebt gij kans niet van rheuma
tiek verschoomd te blijven. Verzuim geen kost-
bare tijd. Neem Foster's Pillen zoodra gij de
minste rheumatische pijn voelt; weik de trage
nieren op en versterk ze, en bevrijd u zoo
doende van nierverschijnselen als rugpijn, spit,
ischias, nheumatieik en die ellendige urine-
stoormssen.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geei
etiket let hier vooral op) bij apotheken en
drogisten a 1,75 per flacon. 35
Te Ter Neuzen bij Firma A. van Overbeeke
Leunis, Axelschestraat en Westkolkstraat
gen, aangezien na 29. Tf2 het spel voor WW
zeer moeilijk is.
30. Kgl—h2 Tel—dl
31. Tf3—b3 Tdl X d4
32. Tb3Xb7 Td4Xf4
33. Tb7 X a7 Tf4—f2
34. b2—b4 Tf2—b2
Men behoeft geen kenner te zijn om nu te
zien, dat hoe fantastische wendingen het spel
ook mocht nemen, de zwarte centrumspionnen
per saldo minder tegenstand zullen ontmoeten
en meer steun ondervinden, om naar dam te
loopen, dan de witte vrije vleugelpionnen. Dit
komt o.m. omdat de Koning centrumspionnen
gemakkelijker steunt dan vleugelpionnen, d&ar-
bij meer vrijheid behoudend.
35. Ta7b7 Tb2—a2
36. Tb7a7 Kg7—g6
37. b4b5 d5—d4
38. b5b6 Ta2—b2
39. Ta7a4 Tb2Xb6
40. Ta4Xd4 Tb6—b3
41. Td4a4 Kg6Xg5
Zie onze bespreking hieronder over voeruit
geschoven pionnen.
42. Ta4a8 f5—f4
43. a3a4 f4—f3
Nu beschikte wit over een sterken zet.
(Wordt Vervolgd.
Het doorschuiven van pionnen
komt vooral bij minder geroutineerde spelers
voor, zij het als td eenvoudige oplossing van
een moeilijkheid, zij het om een stuk van den
tegenstander te verjagen of .in min of meer
trjdelijke ongelegenheid te brengen, of gewoon
om terrein te bezetten. Zulk een vooruit-
geschoven pion, vooral wanneer hij deel van
een keten uitmaakt, geeft weleens een gevoel
van veiligheid die slechts schijnbaar is. Men
kan in het algemeen zeggen, dat een verder
dan de (eigen) vierde rij voorgeschoven pion
steeds aan zijn partij eenige zorg mddr baart
dan zijn collega's. Men mag dus slechts door-
of voorbijschuiven met een meerder gevoel van
verantwoordelijkheid; bereid om op gevaar te
letten; nadat men zich heeft vergewisd, dat
men de ontstaande positie kan houden en tot
gezond spel gebruiken.
Nu het speelseizoen weer nadert en menig-
een zich voorneemt zijn oude gebreken te ver-
mijden, stippen wrj zoo iets even aan. Het vol-
gend partijtje, dat wij met Zwart tegen een
minder geoefenden speler mochten behandelen,
is slechts een voorbeeld onder velen, dat zulk
een fout meestal het kristal is, waarop andere
fouten komen aangroeien. Is zij op zichzelf
reeds aanleiding tot verliesspel, ook wanneer
in het verdere partijverloop geheel correct
zou gespeeld wordjjp, zij wordt noodlottig door
dat de latere fouten het spel onhoudbaar
maken, terwijl zij slechts van geringe beteeke
nis waren gebleven, indien vooraf niet lichtzm-
nig een pion was voorwaarts geschoven.
1. d4, d5, 2. c4, e6, 3. Pc3, Pf6, 4. Rg5, Pbd7,
5. e3, c6 (de Cambridge-Springs-variant, welke
Zwart, bij niet ongevaarlijk spel, een kans
biedt), 6. Pf3, Da5,' 7. Pd2, Rb4, 8. Dc2 (Wit,
het paard verdedigend, hoopt zijn stukken op
de c-baan op, hetgeen wel Zwart tot afruil of
terugtocht dwingt, maar daarna Wit zonder
voordeel achterlaat. Al zijn stukken hebben
dan geen direct emplooi, hij moet oppassen, dat
er geen stagnatie of stroefheid in zijn spel
ontstaat, 8dXc4, 9. RXf6 (noodig, alvo-
rens PXc4 te spelen, daar DXg5 dreigt, resp.
b5!), 9PXf6, 10. PXc4, Dc7, 11. a3, Re7
(Zwart heeft zich geheel teruggetrokken, met
het materieele voordeel van 2 Raadsheeren
tegen Raadsheer Paard. Zijn stand, hoe-
wel op het eerste gezicht niet schitterend,
schijnt ruim te voldoen voor de verdediging),
12. e4 (een voorbarige opmarsch: Wit is nog te
ver achter in zijn ontwikkeling; er zijn drie
zetten die veiligheidshalve eerst moeten ge
daan worden; dat zijn Re2, 90 en Tacl.
Juist is dan ook 12. Re2 of 12, g3 en 13. Rg2),
1200, 13. eo (een fout, grover dan ze
lijkt. Zelfs bij goede voortzetting van Wit
verkrijgt Zwart winstspel. Zie b.v.: 13
Pd5, 14. Tacl, Rd7, 15. PXd5, cXd5, 16.
Pe3, DXc2, 17. TXc2, Tc8, 18. Rd3, TXc2,
19. RXc2, Tc8 en Zwart behoorde met zijn 2
loopers, het bezit van de c-baan en het aan-
valsdoel d4, ook b2 (resp. na b4, het punt a3)
zeker te winnen), 13... Pd5, 14. PXd5 (hier
was Tacl noodig) cXd5, 15. Rd3 (het paard
kan niet weggespeeld worden, daar de Dame
op c2 „hangt" een gevolg van den door e4 en
e5 verloren tijd, die o.m. aan Tacl had moeten
worden besteed), dxc4, 16. RXh7f, Kh8, 17.
Rd3(<y dreigden 17... g6, den Raadsheer
tegen 2 pionnen winnend, Wit, die Re4 moest
spelen, meent ten onrechte met Rd3Xc4 een
tweeden pion voor zijn paard te kunnen krrj-
gen), Da5f, 18. b4, RXb4f Wit geeft op.
Men weet dat ook c4c5 in het damegam-
bief zelden of nooit goed is. B.v. 1. d4, d5, 2.
c4, e6, 3. Pc3, Pf6, 4. Rg5, Pbd7, 5. e3, Re7,
6. Pf3, 00, en nu, b.v. om Rd3 te kunnen
spelen zonder het bekende tempoverlies dXc4,
Rd3Xc4, de fout: c4c5? Dan neemt Zwart
dadelijk maatregelen voor den doorstoot e6
e5, met winstspel. Over een zeer schitterende
uitzondering op dezen regel, in de partij Alje-
chinRubinstein, Den Haag 1921, in een vol-
gend artikel.
Berichten.
MiddelburgGent. Deze ontmoeting, die op
18 Sept. te Middelburg moest plaats hebben,
is voorloopig uitgesteld.
RisseeuwDelvaux. De heeren zijn voor-
nemens him match voort te zetten Zondag 22
dezer, van af 11 uur in Hotel „Pays-Bas", Ter
Neuzen.
BerlijnStockholm eindigde remise. Beide
clubs hadden hun 10 beste spelers afgevaar-
digd. In de eerste ontmoeting won Berlijn met
5Y2 tegen 4%, in de tweede deed Stockholm
hetzelfde. Resultaat: 10 tegen 10.