Ter Neuzensche Courant
Tweede Blad.
De innemende Landlooper
bui tewTa h i>.
B1SMEHLAH1).
F£U1LL£T
Vrijdag 17 Aug. 1928. No. 8260,
DE BEZUINIGINGS-COMMISSIE
OVER DE SOCIALE VERZEKERING
Van de Bezuinigings-Commissie is ver-
schenen een belangwekkend verslag inza-
ke de sociale verzekering. Het werk der
commissie van deskundigen heeft in
hoofdzaak geleid tot beschouwingen en
conclusies over de ..openbare uitvoerings-
organen", zijnde de Rijksverzekerings-
bank, de Raden van Arbeid, en de Ver-
zekeringsraad. Zij komt daarbij tot de
volgende conclusie
..Indien een zoo groote veischeidenheid
van Overheidsorganen, die tot elkaar in
zoo verschillende verhouding staan, aan
eenzelfde taak, de uitvoering der sociale
verzekeringswetten werkt, is een vlotte
en economische werkwijze niet te berei-
ken. Eenheid van leiding ontbreekt, het-
geen bij de uitvoering van een ongeval-
ienverzekering en een invaliditeitsverze-
kering, die voor een gedecentraliseerde
uitvoering van zoodanig wijde strekking
als voor de ziekteverzekering algemeen
wenschelijk wordt geacht, niet geschikt
zijn, tot kostenvermeerdering moet lei-
den."
Samenvattend wijst de commissie de
volgende fouten der bestaande organisa-
tie aan: het heterogeen kar'akter van de
Overheidsorganen: gebrek aan behoorlijk
wettelijk verband tusschen de Overheids
organen; gebrekkige en onoordeelkundige
verdeeling van bevoegdheden over de
Overheidsorganen; gebrek aan wettelijk
geregelde centrale leiding bij de uitvoe
ring der verzekering; de aan de Raden
van Arbeid toegekende bevoegdheid om
belangrijke uitgaven te doen, zonder dat
de met het beheer der verschillende fond-
sen belaste Bank of Raad van Toezicht
daarop invloed kan oefenen; een te ver in
bijzonderheden afdalende wettelijke rege-
ling der verzekeringen; omslachtigheid en
stroefheid in de samenwerking tusschen
de Bank eenerzijds en den Verzekerings-
raad en de Raden van Arbeid anderzijds;
een veelvuldiger inmenging van het cen-
traal Regeeringsgezag inziake de uitvoe
ring der verzekering dan oorspronkelijk
bedoeld was.
Het is waarlijk niet gering wat hier naar
voren wordt gebracht, en het werpt wel
een eigenaardig licht op onze sociale ver
zekering zelf. &a deze aanklacht der com
missie kon dan ook niet uitblijven haar
slotconclusie, dat geheel gebroken moet
worden met het bestaande stelsel, voor
zoover de Overheidsorganen daarbij be-
trokken zijn". Een conclusie, die zeker an-
dere gedachten zal opwekken bij hen, die
maar steeds op uitbreiding onzer tegen-
woordige sociale verzekering aandringeu!
ANTI-MILITARISTISCHE
GEESTELIJKEN.
Te Amsterdam is het eerste intcrnatio-
nale con'gres van anti-militaristische gees-
telijken geopend. Er waren ongeveer ne-
gentig afgevaardigden, voor het meeren-
deel predikanten, van wie een enkele
vrouwelijke. Er zijn Zwitsersche, Engel-
sche, Duitsche, Noorsche, Belg'ische, Ita-
liaansche, Zweedsche, Deensche, Fran«
sche, Amerikaansche en Nederlandsche
predikanten aanwezig.
Namens het comite van voorbereiding
heette prof. Heering de aanwezigen wel-
kom.
Wij alien, zeide hij, strijden in eigen
lanid tegen het militairisme; het eene land
moet het andere in dezen strijd aanvuren:
zonder deze nationale werkwijze worat
op internationaal gebied niets bereikt. Zij,
die ons daarom slechte patriotten noemen
(ons patriotisme is slechts van anderen
aard) kunnen thans aan onzen gemeen-
schappelijken aard zien, als zij zien willen,
dat wij niets anders zoeken dan dat ko-
ninkrijk, waarvan ten slotte ook alle na
tionale heil afhankelijk is.
Ons christelijk anti-militarisme kan aan
de vredesbeweging drie gewichtige dien-
sten bewijzen
door
E. J. RATH.
17)
(Vervolg)
IX.
Hilda Kilbourne kwam dien middag te
laat aan tafel en voerde als verontschulai-
ging aan, dat haar klok achterliep.
,,Je hebt nog niets gemist, behalve den
gewonen uitleg van je moeder over den
nieuwen landlooper", merkte de heer Kil
bourne op. „Weer de oude geschiedenis.
Hij ging rustig door met vleesch snij-
den. Alleen bij bijzondere gelegenheden
schikte de heer Kilbourne zich naar de
moderne tafelwetten, maar in gewone
doen stond .hij er op, op o.uderwetscne
wijze zelf vleesch te snijden en zijn gezin
te bedienen. Hij wist, dat het een doorn
in het oog van Grosvenor was wat op
zichzelf al een goede reden was.
„ls iemand al iets over hem te weten
gekomen?" vroeg hij.
Mevrouw Kilbourne keek haar man
verbaasd aan.
,,Maar, Henry, ik heb je toch alles ver-
teld, wat ik me herinner van zijn levens
beschrijving en ik weet zeker, dat ik zoo
wat niets vergeten heb."
„0, dat! Ja, dat heb je me wel vertcld,
qeloof ik."
Hij keek Hilda eens aan en knipoogde.
,,Maar dat bedoel ik niet. Is iemand al iets
over hem te weten gekomen
..Ja, Hij kan dui...'
Marian hield zich plotseling in en greep
naar haar glas. Ze had zich bijna lee.ijk
versproken.
het groeiende anti-militarisme
der wereld een principieel-ethische basis
verschaffen.
2. Daardoor invloed oefenen op ds
openbare meening en deze zoo mogelijk
omouigen.
3. In Gods hand kan onze beweging
een middel worden om het vuur der reli-
gie te brengen in den strijd voor de vrede.
Oorlogsvuur heeft de wereld genoeg,
vredesvuur te weinig.
Doordat dit laatste vuur nog grooten-
deels ontbreekt, blijft de Volkenbond
zwak en zal ook het Kellog-tractaat ons
niet afdoende helpen. De volken blijven
gewapend. Zij zullen hun „levensbelan-
en" met de wapenen „beschermen en
aarmede het militarisme in stand houden.
Wij, antimilitaristische voorgangers,
gelooven niet aan een gewapenaen vrede.
De ware vrede is een zedelijke hervor-
ming, die bij het geweten aanvangt.
ONDERWIJSFILMS.
Wat is een goede onderwijsfilm Dat
is een film, speciaal gemaakt en samenge-
steld voor het onderwijs door een be-
kvvaam paedagoog, die over rijpe ervaring
u'it het filmonderwijs beschikt, in samen
werking met een filmfotograaf, die voile-
dig in staat is den paedagoog te begrijpen.
Vele films worden als onderwijsfilms aan-
geboden, zonder het te zijn en een deel der
teleurstellingen, met filmonderwijs opge-
daan, is het gevolg van het gebruik van
die films. Een onderwijsfilm moet hoeda-
nigheden bezitten, geheel verschillend van
die uit een amusements-bioscoop-program-
ma. In het beginstadium der onderwijs-
bioscoop, toen onvoldoende goede onder
wijsfilms beschikbaar waren, zijn tallooze
schoolvGorstellingen met z.g. bijprogram-
ma uit de bioscopen georganiseerd en
hebben over de resultaten van die voor-
s.ellingen, min of meer deskundigen on-
derzoeken plaats gevonden, waarvan de
cijfers thans niet meer als juist worden
beschouwd, op grond van het gebruik van
ongeschikt filmmateriaal. Het stilstari'^ap-
paiaat, dat thans geen algemeene tcepas-
sing meer vindt, is een uitvinding van d en
tijd, een gevolg van de oppervlakkigheid
der films, die het behoorlijk toelichten der
bewegende beelden verhinderde. In een
goede onderwijsfilm moeten de afzonder-
iijke opnamen in logische volgorde aan el
kaar gehecht zijn, al of niet ve-rduidelijkt
door goede Nederlandsche teksten en
moeten die afzonderlijke opnamen zoo
lang op het doek staan, dat kinderen in
staat zijn, het begrip, dat er in is vastge-
legd, in zich op te nemen.
Langzaam maar zeker breidt zich het
aantal goede onderwijsfilms uit, zoodat
thans reeds voor jaren voldoende stof aan
wezig is, en met de toeneming van het ge
bruik der film voor onderwijs en ontwik-
keling zal ook zeker de vervaardiging
dier films meer rendabel worden en daar
door het aantal zich sneller uitbreiden.
Waar ook tal van films betrekking hebben
op fabrieken en werkplaatsen, valt het
toe te juichen, dat op die wijze reeds
vroegtijdig den kinderen liefde voor het
latere beroep kan worden bijgebracht.
VERNIEUWING VAN
DUIT SCHLAND 1
Ofschoon de zes en dertig monarchen,
in wier milde hoede Heme eertijds
Duitschland hoorde snorken, al lang ter
ziele zijn, is schrijft de N. R. Crt., het
djk nog een lappendeken van staten en
staatjes gebleven, te bonter door de tal-
rjjke enclaves, die de landen op elkaar s
gebied hebben.
Reeds voor den wereldoorlog stond de
ze „Vielstaaterei" aan scherpe kritdek
bloot, want het was waarlijk niet alleen
de geniale spotter Heine, d!e de sterxc
verdeeldheid hekelde. Tal van anderen
hebben dit, op zakelijke gronden en be-
zadigder dan hij, eveneens gedaan en in
het iicht gesteld dat 't geen de eigen re-
geeringen en parlementen de bevoltcing
van de kleine landjes in den loop der ja
ren hebben gekost, zelfs bij benadering
niet te schatten valt. Na de revoiutie, die
tien jaar geleden de vorsten heeft ont-
troond, is de overtuiqing clat inden
rompslomp der ,,Vie!staaterei einaelijK
het mes diende gezet, pas met kracht op
,,Wat kan hij?" vroeg haar vader, even
ophoudend met snijden.
Marian dronk lang en langzaam om tijd
te winnen.
,,Hij kan duizendmaal vlugger een auto
opvijzelen en een band verwisselen, dan
Oswald," zei ze kalm.
Marian had het hem nooit zien doen.
Het was nog niet noodig geweest sen
nieuwen band op te zetten, sinds Rawlins
er was; maar ze suste haar geweten door
de stellige overtuiging, dat hij het onge-
twijifeld duizend maal vlugger zou kunnen
dan Oswald, als hij het wilde. Daarom
vond ze niet, dat ze jokte, maar dat ze al
leen een misstap herstelde. De kwestie
van het duiken moest nog niet aan de fa-
m.lie geopenbaard worden.
Hilda wierp haar een beleedigenden
blik toe, vol achterdccht en verwondering.
maar ze was zoo tevreden over haar han-
dige uitvlucht, dat ze er geen notitie van
,,Dat is tenminste iets, gat de heer
Kilbourne toe „maar het heeft niet vee!
met zijn levensgeschiedenis te maken.
Maar het pleit voor hem, te meer, daar
Oswald er meer tijd aan kon besteden, dan
iemand anders. Wat heb jij over den nieu-
weling ontdekt, Hilda
Hilda had tenminste zooveel ontdekt,
dat de ervaring van s ocht:nds haar nog
voortdurend hinderde maar ze was niet
van plan, dat aan haar familie te vertellen.
Rawlins was haar een raadsel. maar ze
was niet van plan zich te vcrnederen door
ontboezemingen in den famdiekring.
Hij had haar zelfs in grcote veriegrn-
heid gebracht. Ze wilde. met over he.::
spreken. Dat was iets, dat ze wilde u;t-
stellen, totdat ze hem volkomen in naar
macht had.
„Hij rijdt goed, vader," zei ze. Ik heb
het vanochtend eens geprobeerd".
d gekomer
regime Was het bij kritiek gebleven, doch
in de republiek is men op verbetering gaan
zinnen. De te overwinnen moeilijkheden
zijn echter zeer groot, omdat er zooveel
persoonlijke belangen, waardigheden en
gevoeligheden aan den huidigen toestand
kleven, dat de politieke partijen geen van
alien genegen zijn de kat den bel aan te
binden. Het initiatief ten dezen te nemen
bleef voorbehouden aan een buiten de
partijen staand leider, den gewezen rijks-
kanselier Luther. Het vorige jaar heeft
deze den „Bond tot vernieuwing van
Duitschland" gesticht en met medewer-
king van gelijkgezinden een plan ontwor-
pen, dat hij eind September had willen
publiceeren, na er te voren de betrokken
autoriteiten over te hebben geraadpleegd.
De Deutsche Ztg. is er evenwel, ver-
moedelijk door een indiscretie van een der
geraadpleegden, achter gekomen en heeft
een uittreksel openbaar gemaakt, dat de
hoofdtrekken van het plan weergeeft.
De kern ervan strekt tot stichting van
een groot Noord-Duitsch rijksland, be-
s-aande uit Pruiren, de twee Mecklenbur-
gen, Hamburg, B-remen, Lubeck, Olden
burg, Thuringen, Anhalt, Brunswijk, Lip-
pe en Schaumburg-Lippe.
Voor Zuid-Duitschland hebben de ont-
werpers een dergelijke ingrijpende ver-
andering blijkbaar niet durven aanbeveler.,
omdat daar en met name in Beieren, Wur-
temburg en Baden in Saksen in veel
minde.e mate de felste tegenstanders
van den eenheidssraat zitten.
Alleen oppert het plan vereeniging
van het landje Hohenzollern met Wurtern-
burg en afstand van enkele Wnrcembv.rg-
sche enclaves aan Baden.
Ofschoon Luther's voorstellen dus
slechts een deel bevatten van hetgeen de
unitariers willen, zijn ze toch alle aandacht
v.aard als een, zij het wat beschroomde
s ap in de goede richting. De staatjes die
zij met Pruisen tot rijksland willen ver
eenigen hebben thans een kostbare eige -
huishouding, die aanmerkelijk eenvondi-
ger en goedkeoper zou worden bij rij.ks1; e-
stuur. Luther en de zijnen verwachten dat
de belastingbetalers bezuiden de Main-
linie daar op den duur niet blind voor I
zullen blijven en dat dan van hen een be-
weg'ng zal uitgaan om tot de uiteindelijke
eenheid te komen.
Het rijksland denkt Luther zich ver-
deeld in provincies, met gouverneurs aan
het hoofd. wier benoeming bij den rijks-
president in overleg met den rijkskanse-
lier berust. Een Raad van State zal mede-
werken aan de voorbereiding der wetten
voor het rijksland en bover.dien het recht
van veto krijgen. De begrooting van het
rijksland zal een zelfstandig onderdeel van
de rijksbegxooting uitmaken.
Ziehier in hoofdtrekken het p'an, voor
zoover het bekend is geworden. De Duit
sche pers heeft er tot dusver zeer terug-
houdiud en ten deele vrij vau-r over qe-
schreven, omdat het halverwege blijft
staan en alleen voor het noorden spijk- rs
met koppen slaat. In de Vossische Ztg.
bespreekt nu de riiksminister van jusatie,
dr. Koch, de voorstellen uitvoerig en tot
op zekere hoogte met waerdeering. _Be
stichting van net Nocrd-Duitsche r jks-
|- land juicht hij toe, eveneens de bestenda-
ging van Beieren, Baden en VVurtem-
burg als afzonderlijke landen. Maar dan
komt het verschil. W^aarom zoo vraagt
hij een nieuwe Mainlinie te scheppen
Waarom de Zuid-Duitsche staten niet
eveneens tot rijkslanden gemaakt Zij
behoeven er waarlijk niet veel voor op te
offeren, als men zich bij de staatsrechte-
lij'ke regeling van centralisme verre houdt
en hun een vergaande autonomic waar-
borgt.
Als men voor het noorden de door
Luther c.s. aanbevolen ingrijpende veran-
dering ging verwezenliiken en in het zui-
den alles bij het oude liet, zou Koch dal
zelfs een gevaar voor het bijeenblijven
van het rijk achten. Daarom wil hij deze
voor Duitschland zoo gewichiige zaak in
eens afdoen. Trachtte men ze in gedeelten
op te lossen dan zou men vervvijder'ng in
plaats van toena'dering scheppen.
Het woord is nu aan Zuid-Duitschland
dat de voorstellen van Luther al met een
onwelwillend gegrom van „Pruisische he-
gemonie" heeft ontvangen en over de
amendementen van Koch nog wel veel
minder te spreken zal zijn.
„Iedere chauffeur kan goed rijden",
merkt de heer Kilbourne op. ,,Ik kan het
ook, als ik er zin in heb."
Hij schijnt van alle mogelijke soorten
auto's op de hoogte te zijn," voegde ze er
aan toe.
,,Wie is dat niet vroeg haar broer
Kane. „Dat maakt nog geen verheven
wonder van hem."
,,Zei ik, dat hij een wonder was
vroeg Hilda koel.
Marian keek haar zuster aan met een
omdeugende flikkering in de oogen. Ze
had een goed geheugen. Een week gele
den had Hilda geweigerd een cent uit haar
eigen zak voor te schieten om een chro-
ni'sch tekort in Marian's financien te dek-
ken. Ze had zelfs zedepreeken gehouden
over de zonde der verkwisting Marian
vond dus, dat ze het recht had te sprelccn.
.Hilda heeft me nooit gezegd, dat ze
hem een wonder vond", zei Marian. „Ze
heeft me alleen verteld, dat ze hem hoogst
een eigenaardige persoonlijkheid vond
Hilda was werkelijk een wonder van
zelfbeheersching. Niemand aan tafel wist
hoeveel moeite het haar kostte onbezorgd
te gliml'achen. Ze bezat zelfs de wonder-
lijk'e gave een bios te kunnen bedwingen,
als ze wilde, en dat deed ze nu.
Marian zag, dat ze doel had getroifen,
m:ar bij zichzelf bewonderde ze de schit-
teremde verdediging. Het was veel meer
dan zij had kunnen doen, als men haar
zoo had aangevallen.
,,AHe landloopers zijn eigenaardige wz-
zens", zei Hilda luchthartig. Anders zou-
den ze geen landloopers zijn. Vraag maar
aan moeder. Die weet er alles van!
„Neen die is te goedgeloov:g! pro
testeerde Kane.
Hilda heeft gelijk, zei mevrouw Ku-
bourne, zonder op de woorden van haa
zoon te letten. „Ze hebben wondenijk te-
INDIe:
De rivier Shyok, een zijrivier van den
Indus op de grens van Tibet en het Ooste-
lijk deel van den Noord-West-Indischen
staat Kasjmif, was in deafgeloopen maand
versperd geraakt door een reusachtigen
gletscher, waardoor in den bovenloop een
groot meer ontstaan is, dat een ernstig
gevaar wordt voor bewoners in den verren
omtrek in lagere dalen. De Daily Mail
vertelt eenige bijzonderheden over de
maatregelen, welke genomen zijn voor de
afwending van de ramp. Een reeks waar-
schuwingsvuren over een lengte van hon-
derdveertig mijl van de hooge bergen aan
de Tibetaansche grens naar Lah in Oost-
Kasjmir is klaargemaakt, met het doel de
bewoners van het dal van den Indus om-
streeks half September te waarschuwen,
dat de machtigste stroom, die de wereld in
eeuwen te zien heeft gegeven, op hen aan-
stormt.
Het vastgehouden water wordt geschat
op honderdtwintig millioen ton. Afge-
scheiden van de vuren worden over net
uitgestrekte gebied, dat door het water
wcrdt bedreigd kanonnen opgesteld voor
alarmschoten. Sinds eenige dagen zijn
gansche legers koelies dag en nacht bezig
alle roerende goederen te verwijderen uit
het nieuwe paa van den stroom. Troepen,
geheel voorbereid hebben hun kwartieren
verlegd om te helpen aan de ontruiming
van de hachelijke oorden.
RADITSj'S BEGRAFENIS.
Te Zagreb (Aqram), de hoofdstad van
Kroatie, heeft onder geweldige belangstel-
iing de begrafenis plaats gehad van den
grooten boerenleider Stefan Raditsj. De
geheel® stad was in het zwart gehuld en
ruim een half millioen menschen volgden
Deriigduizend kransen wer-
toet rneegedragen, waaronder
een doornenkroon, waaraan de revolver-
kogel was bevestigd, die Raditsj op 20
juni in de Skoepsjtina trot. Koning
Alexander van Joego-Slavie zelf was niet
fegenwoordig. Hij had zich laten vcrvan-
gen door den commandant van het zesde
Kroatische legerkorps, generaal Matitsj.
Deze bracht een prachtigen krans van
zuiver zilver mede, waarop rnet ingelegdc
aouden letters stond: Alexander aan Ste
fan Raditsj."
Pribitsjewitsj heeft op de begraafplaat
cen indrukwekkende herdenkingsrede voor
zijn gestorven vriend gehouden, waarna
het lijk werd bijgezet tusschen Stefan's
nccf, Paul Raditsj en dr. Bazaritsjek, de
beide andere slachtoffers van den aanslag
ie lijkkoets!
in de Skoepsjtina. De geheele plechtig-
!ieid ie. in de grootste orde verloopen, uit-
gezonderd een incident, dat vcor de be
grafenis bij het station voorvieh Er ont-
stond daar eenige opschudding en er vie-
len zelfs schoten, maar de politie kon door
haar tactvol optreaen erger voorkomen.
Men gelooft, dat het incident door ver-
'aclrte elementen. die tot de betoogers be-
hocrden, was uitgelokt. Alles is verder
cover, vcrwachting, goed afgeloopen.
DE SPEELZAAL TE B LAN KEN-
BERGE.
Te Blankenberge is de speelzaal van
de Cercle des Etrangers in het Casmo op
bevel van het parket van Brugge gesloieu
De boekhouding en andere voorwerpc
van het secretariaat zijn medegenomsn
■ater heeft het parket, daar er een nieuw
secretariaat was georganiseerd en de
speelclub in een-andere zeal opnieuw was
geopend, de spceltafels doen demontee-
ren en het heele materieel naar Brugge
doen overbrengen. Deze feiten hebben on
der de badgasten heel wat opschuddinc
teweeggebracht.
MAIL PER VLIEGTUIG VERDER
GEBRACHT.
Een watervliegtuig met mailzakken is
des middaps orn een uur van het dek van
de ..He de France" met een catapult weg-
gescho.en, toen het schip ongeveer 450
mijl van het land verwijderd was.
Het vliegtuig kwam om vijf uur te New-
York aan en won daarmede dus 24 uur
voor de aflevering van de mail uit. Als
de proefneming in de praktijk blijkt te vol-
doen, zal geregeld op deze wijze de post
warden behandeld.
LOEWENSTEIN'S DOOD.
De geruchten, dat de bankier Loewen-
stein vergiftigd zou zijn, schijnen niet be-
vestTg^^worden. Wel zijn bij het che-
miscli onderzoek sporen van vergift ge
vonden, doch dit wettigt nog niet de ge-
volgtrekking, dat Loewenstein vergiftigd
is of zichzelf vergiftigd zou hebben. Dit
vergift kan in het lichaam zijn gekomen
door een overmatig gebruik van genees-
middelen door den bankier.
Ook de directeur van het bacteriolo-
gisch instituut moet verklaard hebben,
dat er van dood door vergiftiging geen
sprake kan zijn.
EEN KATHOLIEKE VLAAMSCHE
ZENDER TE LEUVEN.
,,De Standaard", het Katholieke Vlaam-
sche blad, deelt thans mede, dat op dit
oogenblik een kapitaal van 4 millioen fr.
wordt bijeengebracht voor de oprichting
van het vroeger reeds aangekondigde
radio-station te Leuven. Deze Vlaamsche
post, die uitzenden zal op een golflengte
van 265 meter, moet, volgens het plan
zijner promoters, een waar kultuur-lichaam
worden in de Viaamsche wereld. De
kracht zpU 7 kilowatt in de antenne be-
draqen die van Radio-Belgique te Brussel
is slechts x/2 kilowatt) en eventuee! op 15
kilowatt kunnen worden gebracht.
De kosten worden geraamd op ruim 3
millioen francs. Met de uitzendingen zou
dan dan in het voor jaar van 1929 reeds
een begin kunnen worden gemaakt.
DE LUCHTMANOEUVRES.
Meer dan 100 bommenwerpers zijn nu
in de aanvallen om Louden naar den grond
aeschoten. Officieel werd gemeld, dat
Maandag 65 vliegtuigen van Oostland
waren vernield en 32 verdedigende vlieg-
machines van Westland ook. Dinsdag-
avond moeten er 40 zijn gevallen... theo-
retisch dan altijd.
Dinsdag is het ministerie voor den vlieg-
dienst door een bom getroffen.
Een ernstig luchtgevecht werd Woens-
lagmorgen in de vroegte boven Wimble
don gehouden, toen een escadron bom-
uenwerpers, dat bij Bognor was binnen-
gekomen, door een sterk eskader vecht-
machines werd aangevallen. Een qroot
deel van Wimbledon moet echter inmid-
dels in puin zijn gevallen, daar de bom
menwerpers, om hun last te verlichten, al
hun bommen over boord wierpen.
genstrijidige eigenscliappen; maar ze heb
ben allemaal iets goeds in zich."
Dit oordeel was ieder welbekend, want
mevrouw Kilbourne herhaalde het bij iede-
ren landlooper.
,,Dat geldt zeker ook van den man, die
verl'eden zomer mijn hond stalgromde
Kane.
„Hij hield van beesien en hij was er al
tijd goed voor," merkte zijn mceder on-
verstoorbaar op.
De heer Kilbourne beet zich op de lip-
pen, maar zei niels.
,,Als deze uw wagen stal, zou hij zeker
onschuldig zijn, volgens het principe, dat
hij zoo del was op motoren!" zei Kane.
Er is nog nooit een wagen van ons
gestolen, Kane!"
Dit was een volkomen bevredigende op-
I'ossing voor mevrouw Kilbourne.
,,iDeze zal in ieder geval nooit iets ste-
len," zei Marian nadrukkelijk, als maakte
clat een eind aan de discussie.
,,Wat voor waarborg heb je?" vroeg
Kane zuchtend.
,,0, ik heb met hem gesproken."
..Vriendschap gesloten zeker."
Ieder kende Marian's zwakke punt,
zelfs het personeel.
„Ik heb geen vriendschap gesloten. Je
kunt toch wel met menschen praten zon
der dadelijk dikke vrienden te zijn. Ik
voel me niets te deftig. r
„,Het is geen kwestie van dertighnid,
kin'dlief", zei haar moeder. Niemand hicr
voelt zich te deftig^.
.Grosvenor wel.
Stil Marian," waarschuwde mevrouw
Ki bourne, met een angstigen blik in de
richting van de eetkemerdeur.
Het is waar", hield Marian koppig vol.
,,En hij weet, dat ik het weet. Ik heb het
hem gezegd."
Mevrouw Kilbourne verwachtte me.,
TER NEUZEN, 17 AUG. 1928.
RIJKSWATERSTAAT.
Bij Ken. besluit is de opzichter van den
Rijkswatgrstaat 2de klasse J. van Goor te
Ter Neuzen, benoemd tot opzichter lste
klasse.
RECHTERLIJKE MACHT.
Bij Kon. besluit van 10 Augustus is aan
den heer F. J. L. M. van Waesberghe, op
zijn verzoek, met ingang van 20 dezer,
icrvol ontslag verleend uit zijn betrekking
an kantonrcchter-plaatsvervanger in het
kanton Hulst, onder dankbetuiging voor
ie als zoodanig bewezen diensten.
EXAMEN FRANSCH L. O.
Geslaaad te Utrecht voor het examen
Erar. rh L. O., de heer A. J. A. van Putte
te Clingc.
EXAMEN ENGELSCH L. O.
Voor het examen Engelsch L. O. slaag-
de mej. M. C. de Hon^t te Groede.
POST EN TELEGRAFIE.
Bij Kon. besluit is met ingang van 1
October benoemd:
tot hoofd-inspecteur der posterijen en
telegrafie te 's Gravenhage G. J. Hofker,
thans inspecteur der posterijen en telegra
fie in algemeenen dienst, G. Kiveron,
thans directeur van het telegraafkantoor
te Amsterdam, en A. P. f. Duynstee,
thans inspecteur der posterijen en telegra
fie te Maastricht;
tot hoofdingenieur-directeur der tele
grafie te 's Gravenhage, ir. H. J. Boetje,
thans hoofdingenieur der telegrafie in al
gemeenen dienst;
tot directeur van het telegraafkantoor
te Rotterdam, C. A. van den Briel, thans
inspecteur der posterijen en telegrafie te
Dordrecht;
tot directeur van het telegraafkantoor
te s Gravenhage, J. den Heyer, thans in
specteur der posterijen en telegrafie te
Middelburg.
win mmm
dat een harer familieleden den butler zou
verdedigen. Hij was onberispelijk, maar
niet bemind; ze keerde dus tot het vorig
onderweip van gesprek terug.
,,Ik wou, Marian, dat je een beetje voor-
zichtiger was met vriendschap sluiten met
vreemden. Ze zouden je verkeerd kun
nen begrijpen, en
,,-Ik breng ze niet hier", klaaqde Ma
rian.
„Daar gaat het niet om. Door iemand
work te verschaffen en zoodoende in de
gdegenheid te stellen zijn goede eigen-
schappen te ontwikkelen, maken we hem
nog niet tot vriend des huizes tenmin-
s e niet, voordat hij bewezen heeft dat
waard te zijn."
,,En zoo ver komen ze nooit", smaalde
Kane.
Dat is hun beste eigenschap", merkte
de heer Kilbourne op, die aandachtig had
zitten luisteren. ,,Aus ze zoo lang bleven,
zouden we den zonderlingsten vrienden-
kring er op nahouden."
,,Dit is in ieder geval geen zonderling
zei Marian heftig.
Dat lest natuurlijk de heele kwestie
op", De heer Kilbourne sneed zich nog
een stuk vleesch. ,,Maar toch moet ik zeg-
gen, dat ik niet qeloof, dat een van julue
zooveel omtrent je moeder's nieuwen gast
ontdekt heeft, als ik."
De drie kinderen Kilbourne en mevrouw
Kilbourne keken hem verbaasd aan.
„En hij heeft u alleen maar van het
s.at.'on naar huis gereden," riep Marian
uit.
„Dat is zoo."
„Wat hebt u in 's hemdsnaam in dat
oogenblikje ontdekt
Wordt vervolgd.
VAN
nam- J L