Ter Ncuzensche Courant
Tweede Blad.
buitenland.
De innemende Landlooper
BIH H E NL AND.
GEMENGDE BEHICHTEN.
Vrijdag 20 Juli 1928.
No. 8248.
AARDENBURG.
VAN
de laatste sporen van de „Latham het
vliegtuig van Amundsen en Guilba d
zullen zijn.
De nasporingen in 't Poolgebied.
Uit Moskou wordt gemeld, dat het Rus-
sische hulpcomite voor de Italia, den ijs-
breker Malygrin opdracht heeft gegeven
te worden afgekeurd. Maar dit mag toch
doen voorbijzien, dat er provocatie io
..veel-.t, en dat'een volk van imjjulsieve
heet-bloedige menschen en
vele Mexicanen heel wat ergernis te
verduwen heeft gekregen. Nu zijn b.v.
krachtmetingen tusschen kerk en staat al-
tijd dingen, die op de partijgangers van
een onaemeen prikkelende
HET DORUS RIJKERSFONDS.
De heer Henri Ter Hall heeft bedankt
als voorzitter van het Dorus Rijkersfonds
wegens een conflict met overige leden van
het bestuur.
m od het Koninq Karel-eiland een pro- beide partijen een ongemeen prikkelenae
LdX'o, te vesticjen .pdet^de Alee- j e„
et regeeringsgezag en het
of Amundsen en Guilbaud, j gaat dan al gauw
DE SCHIPBREUK VAN DE ITALIA.
Dr. Behoenek, de Tsjecho-slowaksche
radioloog, die aan de expeditie van No-
bile heeft deel'genomen en aan boord der
Krassin is opgenomen, heeft een uitvoerig
interview gegeven, dat in de sieehische
bladen wordt vermeld.
Met prof. Pontremoli uit Milaan, had
dr. Behoenek tot taak topografische en
oceanografische metingen te verrichten
en waarnemingen op het gebied van mag-
netisme, electriciteit en radio-activiteit in
het Poolgebied te doen. Deze werkzaam-
heden, die een betrekkelijk kalmen gang
van het luchtschip eischen, konden geheel
worden uitgevoerd. Dr. Behoenek werkte
veel en sl'iep haast niet. Kort voor de ramp
qinq ik, zoo vertelt Behoenek, naar de
benedengang van het luchtschip om proi.
Pontremoli te spreken. Daar ontmoette ik
Malmgren, die zeer verontrust was, naar
hij mi'j mededeelde over zekere misstan-
den bij de besturing van het schip. ioen
ik op mijn plaats terugkwam, merkte op,
dat de hoogtemeter nog maar 200 meter
aanwees en wij snel de aarde naderden.
lnplaats van een deel van de ballast uit
te werpen, I'iet men benzine overboord
loopen. Het luchtschip ging toen weder
400 meter omhoog, maar daalde weldra
weder met groote snelheid. Geheel onver-
wachts echter volgde een krachtige stoot
teqen den achtergondel, die kapseisde.
Toen stiet ook de passagiersgonde tegen
de ijsvlakte, waarbij hij van het luchtschip
werd afgescheurd. We werden op een ljs-
schots geslingerd. De ramp is daaraan te
wijten, 'dat wij ondanks den opgestoken
storm hebben getracht het gebied ten^Z,.-
Oosten van de Pool' te onderzoeken. Wij
:d(
Koninasbaai aan, waardoor de snel-
om
viand-depot
sandri-groep --
voor het geval zij dit eiland mochten be
reiken, leven smiddelen zul'len vinden.
De Krassin heeft opdracht ontvangen,
om het laden van kolen in de Adventbaai
zooveel mogelijk te bespoedigen en de na-
vorschingen naar Amundsen en de ballon-
groep ten spoedigste voort te zetten.
BOQTWERKERSSTAKING TE
DUINKERKEN.
Volgens een telegram, dat Belga Dins-
dagavond uit Duinkerken heeft verzon-
den, hebben twaalfhonderd bootwerkers
den arbeid neergelegd. Zij eischen een
oonsverhooging van 2.50 fr. per oag. Ue
werkgevers zijn geneigd dezen eisch in te
willigen op voorwaarde, dat de bootwer-
kersvakvereeniging zich niet langer tegen
overwerk zal verzetten. De vakvereeni-
ging heeft de regeling van deze kwestie
afhankelijk geste'id van het tot stand ko-
men eener nieuwe arbeidsregeling.
Er zijn 21 schepen door de staking ge-
troffen, die alien arbeid in de haven
dreigt te verlammen.
Er wordt ook over een staking van de
zeelieden gesproken.
VERLAGING HOTEL-TAKS IN
BELGIe.
Naar gemeld wordt heeft de Belgische
ministerraad besloten de belasting op de
hotelrekeningen en de in de restaurants
gebruikte consumptie te verlagen van 10
tot 5 procent.
MOORD OP DEN PRESIDENT VAN
MEXICO.
't Gaat in Mexico nog steeds Mexi-
caansch
Generaal Alvaro Obregon, die op 1 Juli
1.1. als opvolger van Calles tot president,
van de republiek was gekozen, is Dinsdag
aan een banket, in een restaurant nabij
Mexico-city met 5 schoten vermoord. Dit
veroorzaakt een groote opwinding, tevens
groote bezorgdheid voor de politieke ge-
volgen. Het is slechts met moeite gelukt
den dader, Juan Escapulario, voor lynchen
door de volksmenigte te beveiligen. Toen
hij Obreqon naderde, was deze van mee
1 1 1 1111 1 r. 4-/\t
dragers van r
episcopaat, maar tusschen God en anti
christ. Beide partijen zoeken niet meer
naar wat zou kunnen vereenigen, maar
naar wat het scherpst en het onherroepe-
lijkst scheidt.
Zoo is het in Mexico geweest; en de
maatregelen van de wereldlijke overheid
vonden bij de voormannen der katholieken
en bij dier volgelingen natuurlijk velen ge-
reed om een ,,martelaarschap" te torsen.
Toen nu in het door godsdiensthaat en
politieken partijtwist geteisterde land on-
lanqs de verkiezingen zouden worden ge-
houden en oud-president Obregon, die als
bekwaam en vastberaden generaal ook
qedurende het bewind van Calles de iei-
telijke dictator van het land was gebleven,
als candidaat optrad. was er verzet. Dit
verzet organiseerde zich op een voor Me
xico niet ongebruikelijke wiize, n.l. door
gewapenden opstand. En de twee tegen-
candidaten van Obregon, n.l. Serrano en
Gomez, compromitteerden zich of lieten
zich compromitteeren. Hun militaire actie
liep op niets uit; zij werden tegen den
muur gezet en doodgeschoten. Toen de
verkiezingsdag aanbrak, was er geen te-
gencandidaat te bekennen. Obregon werd
tot een nieuwen termijn van zes jaren ge
kozen (die zou ingaan op 1 Dec. a.s.) en
alles leek weer vast, hecht en voor langen
tijd te zijn geregeld.
Thans is Obregon vermoord, een lot dat
grondwet van 1917 verworven waren, er-
j kend heeft.
pulsieve j erwij! aidus op het gebied van e ui-
dat zijn tenlandsche politiek rust en evenwicht her-
steld waren, verwachtte men, dat Obregon
j ook zijn best zou doen het binnenland tot
kalmte te brengen door naar een compro-
I mis met de Roomsch-Katholieke Kerk te
streven en een einde aan den nevigen
qodsdienststrijd te maken. Indien echter
mocht blijken, dat de verdedigers van de
vervolgde kerk ool^ in dezen aanslag op
Obregon de hand hebben gehad, kan men
qeen verbetering in den binnenlandschen
toestand voorzien. Men dient intusschen
af te wachten wat er bekend wordt over
SJEF VAN DONGEN VERHAALT VAN
ZIJN SLEDE-EXPEDITIE MET KAPITEIN
SORA NAAR HET FOYN-EIGAND.
De Nederlandsche hondenmenner Sjef van
Dongen heeft in een rapport aan de directie
van de Nederlandsche Spitsbergen Compagnie
een beschrijving gezonden van zijn sledetocht
met kapitein Sora naar het Foyn-eiland, ter
opsporing van de ,,Italia"-bemanning.
Van Dongen vertelt, naar wij in de „N. R.
Crt." lezen, het volgende:
„Den 18n Juni vertrokken wij met een slede
van de Noordkaap van Noordoostland. 19 Juni
moesten wij Varming (den Deen, die de derde
ook voor vroegere presidenten of oud-
presidenten van het land niet ongebruike-
lijk is geweest.
oinaen eerst opzettelijk met den storm j ning dat hij hem een teekening wilde laten
einde om het gebied heen te j 2ien. Het was een moord met voorbedach-
mede ten
vliegen. Toen wijzigden wij de richting
op Koningsbaai aan
heid tot 50 K.M. daalde. Wij waren twee
uur ter hoogte van 150 meter boven de
Pool Vooral deden wij daar waarnemin
gen met het magnetische kompas, dat bo
ven het Poolgebied normaa^ werkt. De-
ze
waarnemingen werden gedaan met be-
hulp van de apparaten van Pontremoli,
waarmede men de dechnatie kon con.ro-
ten rade, want in den zak van den moor-
denaar vond men een brief, waarin stond:
,,Daar ik weet, dat ik voor de naleving
van mijn beginselen zal moeten sterven,
zeq ik u vaarwel". De dader weigerde
a
Het is moeilijk te zeggen, welken terug-
slag de moord op generaal Obregon, op
de politiek van zijn land kan hebben. Toen
Calles, te dien tijde minister van oorloa,
vier jaar geleden generaal Obregon als
president opvolgde, mompelde men dat de
eene dienst den anderen waard was en dat
hij na het verstrijken van zijn ambtstijd
weer plaats voor Obregon zou maken.
Zoo is het ook inderdaad gegaan. Calles
zorgde dat geen tegencandidaten kans
kregen en liet ook den ambtstijd van den
president van vier tot zes jaar verlengen.
Dat Calles niet aan het bewind wilde
blijven, kwam omdat men in Mexico ge-
broken had met de praktijk van den ouden
president Porfirio Diaz die van 1884 tot
1910 aan een stuk president is geweest en
altijd voor zijn eigen herkiezing zorg droeg
j en zijn presidentschap tot permanente in-
stelling gemaakt had.
Een politieke sluipmoord zooals nu op
do heweearedenen die den- dader gedreven man van het troepje vormde) op kaap Platen
wegens sneeuwblindheid achterlaten met een
hebben. TTT,T„l-,r. uitrusting voor 20 dagen. In deze twee dagen
PATROUILLE IN EEN HINDER-
LAAG.
Bij de vervolging van een bende Alba-
neesche opstandelingen viel een uit gen-
darmen en boeren-vrijwi.ligers bestaande
patrouille in een bosch nabij Novibaza.
in een hinderlaag. Vier gendarmen en drie
boeren werden gedood, een genoarme
zwaar gewond.
TER NEUZEN, 20 JULI 1928.
PERSONEELE BELASTING.
Ter voorkoming van vervolgingskosten
herinneren wij belanghebbenden aan be-
taling van de verschenen termijnen van
de personeel'e belasting, voor 1 Aug. a.s.
ANTI-RADIOSTORINGS-
VEREENIGING.
Het aantal radio-luisteraars neemt ook
alhier sterk toe, en steeds grooter werd
ook het getal dergenen die ondervonden,
dat het genot van het luisteren naar een
radio-toestel geheel kan vergald worden
door de vonken uitzendende electromoto-
ren. De techniek heeft zich ook echter
bezig gehouden met het zoeken naar mid-
delen om die storingen op te heffen. In
verschillende plaatsen elders is men daar
voortdurend mee bezig en ook alhier
waren reeds in enkele op zichzelf staande
gevallen daartegen maatregelen genomen.
Tot een algemeene toepassing kwam dit
echter niet, tot onlanas de administrateur
der electrische centrale dit ter hand nam
en ook met het nemen van proeven is be-
onnen, die een gunstig resultaat op-
everden.
De mededeeling van dit resultaat gat
eenige radio-amateurs en bij die branche
belanghebbenden aanleiding tot het hou-
den eener bespreking, waarvan het resul
taat was, dat men besloot pogingen aan te
wenden tot het oprichten eener vereeni-
ging om voor de gevallen waarin dit nood-
zakelijk blijkt pogingen aan te wenden de
motor-storingen opgeheven te krijgen.
Men verwacnt vereenigd te bereiken wat
de enkeling in de meeste gevallen niet ver-
toestand in de toekomst zal hebben is nog
niet te voorspellen. Men verwacht thans,
dat Calles den zetel van President zal
waanneae men ue
leeren De voortzettinq der onderzoekin- j bliiven bezetten.
If" de stranding van den gondel was j De troepen hebben bevel ontvangen om
in hun kazernes te blijven, maar zich ge
iets over zijn motieven mee te deelen. wei- i een ponuene yuipuiw^ ~r
ken invloed de moord op den politieken I Obregon gepleegd is, bewijst hoe onrustig
Ar> f^oU/Nmcf -ral V>f>KKpr» is noa het nog altijd ten gevolge van de gods-
diensttroebelen en andere politieke twisten
krijgen kan.
Gis
qen na de stranding
mogelijk, doordat de meeste apparaten
onqedeerd waren gebleven en dr. be
hoenek alle voorafgaande waarnemingen
in een zakboekje had opgeschreven, aat h'l
steeds bij zich hield Dr. Behoenek stelt
zich nu voor, wanneer hij op de Krassin
zijn waarnemingen kan voortzetten, zeer
interessant materiaal te kunnen pubheee-
ren. ft
OverblijfseLen van de Latham
gevonden 1
Twee van het Bereneiland teruggekeer-
de Noorsche visschers hebben medege-
deeld, dat zij op het hoogste punt van het
eiland een ongeveer 3 meter breed spoor
van wielen hebben gevonden, ongeveer
20 meter lang, loopende tot aan de steil
in zee neergaande rotsen. Bovendien heb
ben zij bij de rotsen overblijfselen van een
leeren hemd, een leeren muts en eenyge
stukken hout gevonden, die waarschijn.ijk
van een vliegtuig afkomstig zijn De vis
schers hebben de voorwerpen laten lig-
flCEr zal een expeditie uitgezonden wor
den om de voorwerpen op het d^11"
eiland te bezichtigen. Men vreest, dat het
door
E. J. RATH.
5}
.,1k, mevrouw
wagens.
(Vervolg.)
Ik heb verstand van
Dit heeft niets te beduiden.
reed te houden om eventueel de orde te
helpen handhaven. De schouwburgen en
restaurants zijn gesloten. De censuur is
ingesteld.
Omtrent dit gebeuren schrijft de N. R.
Crt., dat men met scherp geslepen bajo-
netspitsen in de politiek veel kan bereiken,
men kan er in de rots der historie belang-
rijke regels mee griffen, doch men kan er
niet met een gevoel van prettige behaag-
lijkheid op gaan zitten. Dat is de les, die,
naar het schijnt, in Mexico de meeste
staatshoofden maar niet willen leeren, tot
het (voor hen zelf) te laat is.
De president van Mexico, Alvaro Obre
gon, is vermoord. Nu is moord een poli
tiek overredingsmiddel, dat vrijwel nooit
kan worden goedgepraat. En ook thans,
waar Mexico al jarenlang door telkens
weer op andere plaatsen in de republiek
uitbrekende opstanden wordt aeteisterd,
waar in Mexico een van weerskanten op
de spits gedreven geschil bestaat tusschen
Kerk en Staat, (men kan ook zeggen tus
schen de regeering van Calles en de r.-k.
geestelijkheid) dient de vermoording van
Obregon onvoorwaardelijk en ten voile
,,Kan je zien, wat hij doet vroeg zc.
De jonge man trad iets nader op den
motor toe en keek.
,,Ik zie wel, wat hij doet." luidde het
antwoord. ,,Hij kijkt de draden na, maat
waarom, begrijp ik niet.'
Oswald stoof op.
,,Wil je maken, dat je wegkomt en me
niet langer hinderen zei hij woedend.
,,Maa'r Oswald, mevrouw zei. dat ik
moest kijken. Ik heb haar verteld, wat je
deedt en dat ik niet begreep. waarom je
dat deedt. Dat is alles.
De chauffeur bekeek hem van top tot
teen.
,Je bent een gewone landlooper. zei
in Mexico is. Men r »rkt van die onrust
slechts af en toe wanneer de regeering in
een van de Mexikaansche staten met suc-
ces een opstandje of muiterij in de kiem
heeft gesmoord, maar voor het overige
zorgt de strenge censuur dat er niet veel
in het buitenland bekend wordt. Generaal
Obregon had reeds in November jl. ten
gevolge van een aanslag bijkans het leven
gelaten. Toen hij in zijn auto op weg naar
een stierengevecht was, werden twee bom-
men naar den wagen geworpen. Obregon
kwam er toen met een lichte verwonding
in het gezicht af. De aanslag bleek uit-
gegaan te zijn van eenige leden van de
Liga tot verdediging van de vrijheid van
godsdienst en vier mannen, onder wie een
priester, zijn toen door een krijgsraad snel
gevonnist en gefusileerd.
Mogelijk zal Calles nu toch op den pre-
sidentieelen stoel blijven zitten. Hij en
Obregon hadden den steun van de Ver-
eenigde Staten en de Amerikaansche pe-
troleum-magnaten. sedert hun regime ge-
zwicht was voor de Amerikaansche ver-
toogen tegen de nieuwe wetten op de pe-
troieum-velden. De nieuwe Amerikaan
sche gezant Morrow heeft bij de Mexi-'
kaansche regeering weten door te zetten,
dat zij alle concessie-rechten van vreem-
delingen, die voor de invoering van de
„Wilt u wilt u, dat hij aan den motoj
komt vroeg hij.
„Hij zegt, dat hij er verstand van heef
antwoordde ze vastberaden en kalm.
„Misschien kan hij iets vinden, dat jou
ontqaat. Laat hem maar eens probeeren."
,,Ik, mevrouw Moet ik uw wagen over-
leveren aan een landlooper
„Kijk den motor maar eens na, wil je?
vroeg de dame aan den jongen man, zon-
der acht te slaan op Oswald's onhebbe-
lijken toon.
De jonge man begon onmiddellijk. ter-
wijl' de chauffeur op een afstandje, hijgend
van razernij, stond te kijken als een opge-
blazen pad.
isteravond is in het Hotel du Com
merce" de drukbezochte stichtingsverga-
dering gehouden. Ruim 100 leden zijn
reeds toegetreden en een reglement is
/astgesteld. Tot bestuursleden werden
gekozen de heeren M. de Jonge, voorzit
ter. J. van Riet, secretaris-penningmeester,
B. I. Zonnevijlle, C. van Fraaijenhove en
J. Tazelaar.
ZEILSCHIP OP DE SCHELDE
OVERVAREN.
Woensdagmorgen heeft een Engelsch
stoomschip, komende van Antwerpen, bij
Lillo het zeilschip ..Dageraad", schipper
Faasse, overvaren. Het zeilschip zonk on
middellijk. De drie opvarenden wisten zich
slechts met moeite in de boot te redden.
Zij zijn later door de douaneboot aan land
gezet. Het stoomschip is naar Antwerpen
teruggekeerd.
Het bedrijf van de roomboterfabriek al
hier mag zich in een gestadige uitbreiding
verheugen. Bijna dagelijks sAiiten zich
nieuwe veehouders aan. Om deze kat-uit-
den-boom-kijkers tot een beetje meer
spoed aan te zetten, vernemen we, dat
voor nieuwe toetredenden, die eerst na
28 Juli zich aanmelden, een bedrag van
tien gulden per aanaeel zulien te betalen
hebben. Het hooge bedrag dat per K.G.
boter wordt uitbetaald, is oorzaak van
deze nieuwe aansluitingen.
uitrusting voor 20 dagen.
waren wij 230 K.M. vooruitgekomen. Den 20n
en 21n kwamen wij echter niet verder dan tot
nabij kaap Bruun, wegens den slechten toe-
stand van het ijs. Den 22n probeerden wij op
het pakijs te komen met een uitrusting voor
drie weken, doch moesten onverrichterzake
weerkeeren. Den 23n vertrokken wij met een
uitrusting voor acht dagen. Deze uitrusting
bleek nog te zwaar; wij moesten de helft ach
terlaten. Wij schoten tengevolge van slecht
ijs en veel open water niet meer dan 400 M.
per uur op. Onze slaapzakken en ook wij zelf
tot op den hals toe, waren kletsnat. Wij kwa
men den 28n Juni op het eiland Broch aan.
Twee honden stierven in het pakijs en drie bij
onze aankomst op het eiland. Hier hadden wij
vier dagen sneeuwstorm en leefden wjj van
veldproducten, maar deze zijn daar zeer
schraal.
Den 13n Juli vertrokken wij naar het eiland
Foyn en hadden over deze zes kilometer een-
en-dertig uur werk, wegens den sterken
stroom in het ijs.
Wij hadden niets meer te eten en waren ge-
noodzaakt een hond te slachten. Wij kookten
het vleesch in een cacaobus. Den 5n, 6n en 7n
gingen we met den rugzak om in een stuk
door om de groep-Nobile te zoeken, doch zon-
der resultaat.
Wij moesten wegens moeheid terugkeeren
naar Foyn. Den 12n Juli zagen wij de „Kras-
sin". Wij probeerden seinen te geven, maar
kregen geen antwoord. Wij hadden dien dag
een nieuwen hond moeten slachten. Om 11
uur's avonds zagen wij drie vliegtuigen. Ge-
lukkig was er door den sterken stroom toe-
vallig open water, waarop een der vliegtuigen
dalen kon. Wij moesten alles achterlaten. Den
13n Juli werden wij met veel jubel aan de
Koningsbaai ontvangen. Ik heb op verzoek
van de Amerikaansche passagiers een lezing
gehouden op de Reliance". Allen waren zeer
geestdriftig. Ik hoop binnenkort alles uitvoe
rig in Holland te vertellen".
Met een verzoek om het telegram door te
zenden aan zijn ouders, besluit Van Dongen
zijn relaas, dat in zijn soberen eenvoud mis-
schien een beteren indruk geeft van de moei-
lijkheden, die overwonnen moesten worden en
van de flinkheid, waarmee dit geschied is, dan
de beste schrijver zou kunnen wekken door
een tot in detail opgesmukt verhaal.
Wat Van Dongen in zijn sympathieken een
voud niet meedeelt, maar wat de directie van
de Spitsbergen-compagnie van andere zijde
vemomen heeft, is, dat hij bij den overtocht
naar Broch kapitein Sora het leven heeft ge-
red. Deze was op een gegeven oogenblik tus
schen twee ijsschotsen ingezakt, vtaarop Sjef
hem met gevaar voor eigen leven is bijge-
sprongen en weer op het ijs heeft weten te
halen. Geen wonder dus, dat beide mannen
tot nun hals toe nat waren.
Wat hij ook niet vertelt, maar wat voor
iedereen begrijpelijk moet zijn, is, hoezeer het
hem aan hart is gegaan. zijp honden te zien
omkomen en ten slotte zelfs voor eigen lnfs-
behoud te hebben moeten opeten.
Deze honden, die hij als jongen had zien af-
nchten, aan wier africhting hij misschiejr
heeft meegeholpen en die nu al eenige jarer
zijn span waren, vormden een beroemd span
op Spitsbergen. Dat zij in uitstekenden staat
verkeerden, blijkt wel uit het geval, waarmee
de beide eerste dagen 230 K.M. met het span
is afgelegd. Het is wel jammer, dat van
Dongen de twee honden, die bij zijn redding
nog in leven waren, niet heeft kunnen mee-
nemen, doch het was onmogelijk ze in het
vliegtuig op te nemen, zoodat ze afgemaakt
moesten worden. De „Cita de Milano' heeft
aangeboden de waarde der honden te vergoe-
den. Het kost echter heel wat tijd. eer een
span weer zoo afgericht en in conditie is ge-
bracht, als met dit span het geval was.
Ten slotte geeft Van Dongen's relaas ook
een schets van'de ijstoestanden aan den rand
ten het pakijs in de zomermaanden, welke
verklaart waarom het niet mogelijk is geweest
de "roep Viglieri met slede-expedities af te
halen. Zelfs als Sora en Van Dongen de groep
gevonden hadden wat niet mogel'jk was.
omdat zij intusschen ver naar het Z. O. was
afgedreven hadden zij, na het verlies hun-
ner honden, toch weinig of niets tot redding
van dit vijftal kunnen ondememen.
Hij trok een handschoen uit en morrelde
even aan den motor. De lange ionge man j 'jBemoei je met je eigen zaken, als je Noq qeen minuut was verstreken of de
keek toe, de dame keek toe en weer ve.- tenminste hebt." landlooper begaf zich naar het stuur en
A *rl De dame stapte uit en de lange jonge L-~J
gtreken eenige minuten
,.Heb je het al in orde, Oswald
,,Dadelijk mevrouw."
,,Wat doet hij vroeg de dame, zich
wendend tot den jongen man.
..Wat doe je. Oswald?" vroeg deze op
zijn beurt.
De chauffeur keek op en verwaardigde
hem een blik.
„Wie heeft je vergunning gegeven mq
Oswald te noemen
De jonge man beriep zich op de dame.
„Heet hij ..Oswald"
,,Zeker," zei ze.
..Je heet Oswald", sprak de jonge man,
en nu vraag ik je, Oswald, wat je doet.
Geen enkel'e chauffeur met een greintje
zelfrespect had anders kunnen antwoor-
den, dan Oswald nu „Het gaat je geen
steek aan, wat ik doe, vuile landlooper
Oswald klonk de stem uit de auto.
„Het is toch maar een landlooper,
mevrouw."
Dat doet er niet toe. Ik vroeg hem iets.
De lanqe jonge man scheen in het minst
niet beleedigd. Hij dacht niet eens aar
Oswald. Al zijn aandacht werd getrokken
door de dame.
man ging eerbiedig een stap achteruit
Verder deed hij niets. Ze keek aandach-
tig naar den motor.
,,Laat> me zien, wat je doet, Oswald, j
zei ze.
Verlegen liet hij haar zien.
,,Het komt me voor, zei ze na gerui
men tijd, „dat je niet veel doet. Kun je
geen gereedschap gebruiken of zoo iets?'
Ik dat is het niet, mevrouw. Het
hoeft niet
De chauffeur zweeg ten einde raad en
haalde zijn zakdoek te voorschijn. Nu had
de dame gelegenheid den I'angen iongen
man nader te beschouwen, wat ze deed
met onverholen nieuwsgieriaheid.
,,Heb je verstand van motoren vroeq
antwoordde hij be-
ze.
,,Jawel, mevrouw
leefd.
„Ken je dit merk
„Ja, mevrouw."
..Oswald, laat deze jonge man probee
ren, of hij het in orde kan maken.
Oswald trilde en het was alsof de knoo-
pen van zijn livrei er af zouden vliegen.
drukte op den starter met zijn hand neer.
Bz-z-z-z-z bz-z-z-z-z br-r-r-r—r
,,Prachtig riep de dame uit. „En denk
je, dat hij het blijft doen?"
..Zoolang hij genoeg benzine heeft,
mevrouw."
,,Dank je wel. Zou je aan Oswala wil-
i- I len uitleggen, wat je gedaan hebt
,,Ik zal probeeren het hem aan zijn ver
stand te brengen," zei hij. Oswald
Maar nu bartte Oswald los.
,,Ik heb me niet verhuurd om les te krij
gen van landloopers," zei hij. ,,Geen haar
op mijn hoofd, dat er aan denkt, mevrouw
Kilbourne. Ik heb altijd respect voor me-
zelf gehad. Als hij denkt dat hij meei ver
stand van dien wagen heeft, dan ik. laat
hem dan chauffeeren!
Daareven had hij er in leder geval
meer verstand van dan jij, merkte de
dame op.
Goed. Dan heb ik er genoeg van.
..Bedoel je, dat je me den dienst op-
zegt?"
Ja. mevrouw. Op staanden voet!
Hij zei het zoo positief. dat geen twij-
fel meer mogelijk was.
De dame, die hij aangespioken had als
mevrouw Kilbourne, vatte alles heel kalm
op.
,Heel goed, Oswald. Wil je me even
thuis brengen?"
,,Laat hij het doen", mopperde Oswald.
Ik raak dien wagen niet meer aan.
Mevrouw Kilbourne haalde haar porte-
monnaie te voorschijn en gaf hem wat
geld.
,,Hier is je loon tot het eind van de
maand", zei ze. ,,Ga je nog naar de garage
om je kleeren te halen?"
Maar Oswald had haar den rug toege-
keerd en liep met groote stappen den heu-
vel af.
„Ik zal ze wel laten halen! riep hi;
woedend.
Mevrouw Kilbourne keek hem niet na,
maar wendde zich nog aandachtiger tot
den langen jongen man, dan te voren.
„Ik veronderstel, dat jij dezen wagen
kunt rijden. Ik kan het in ieder geval niet.
Hij antwoordde met een buiging.
„Ik moest een paar visites maken zei
ze, ,,maar
Ze scheen uit kieschheid te zwijgen.
Hij zag, dat ze naar zijn kleeren keek.
,,Dat zou u waarschijnlijk in opspraak
brengen", zei hij.
,,Hm waarschijnlijk. Ik wou je met
niet kwetsen, maar
Ze zweeg en de lange man .raalde de
schouders op.
Het is nu eenmaal zoo zei hi). ,,lk ben
geen kruidje-roer—me-niet."
,,Je bent ik bedoel je bent
.Waar ik naar uitzie."
Ze zuchtte zacht. Hij verbeeldde zich,
even een verheugde flikkering in haar
oogen te zien. Van het eerste oogenblik
af had hij een vermoeden gehad, dat
steeds ster.ker werd.
..Ben je heusch een landlooper? vroeg
ze,
„Ik kan het niet ontkennen, mevrouw,
zelfs al zou ik willen."
Weer zuchtte ze zacht en innig verqe-
noegd.
,,Hoe heet je?"
Rawlins." De jonge man aarzelde geen
oogenblik.
,,Hoe heet je voluit?"
,,Wade Rawlins."
,,Hij klinkt Ze zweeg even en ver
volgde toen: „Hij klinkt een beetje onge-
woon voor
,,Een bedelaar."
Mevrouw Kilbourne schudde heftiq van
neen.
„Ik houd niet van dat woord zei ze.
..Een landlooper hoeft nog geen bedelaar
te zijn. Ik heb er zelfs een gekend die
dominee was."
Hij voelde grooten lust een vreugde-
kreet te uiten. Alles was nu in orde dit
was het doel van zijn tocht!
..We zijn nogal democratisch gaf hi)
toe „We laten iedereen toe."
Ze scheen hem niet te hooren maar was
in diep gepeins venzonken. Met de punt
van haar parasol prikte ze een gaatje in
den weg.
Rawlins, wil je me naar huis rijden.
vroeg ze plotseling.
,,Zeker mevrouw."
Hij hield het portier open, terwijl ze in-
staPte' i j
,,We zullen moeten keereiy legde ze
uit. ,,Ik woon op den heuvel."
Met moeite verborg hij zijn vreuqde.
Wat een bof
„Ik moet thuis eens met je spreken,
Rawlins."
Hij zette zich achter het stuur, keerde
handig en begon den heuvel op te rijden
..Hier is het. riep ze, nadat ze onge
veer een mijl gereden hadden.
(Wordt vervolgd.)
