ALGEMEEN NIEUWS- £11 ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
PUROL
No. 8181.
Vrijdag 10 Februari 1928
68" Jaargrang.
Sam en zijn schat
W W
euitenlanq.
ABOKHEMENTSPRIJS:
TWEEDE BLAD.
81NNENIAH0.
FBPILLBTOH.
Dam- en Schaakrubriek.
4.H
7)
5-
W' lip 'up p
KNGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
r^-sr
Uw Baby
CO U RANT
Voor binnen Ter Neuzen 1.40 per 3 xnaanden Voor buitec Ter Neuzen fr. per post L8G per 3 maanden Bij vooruitbetalmg tr. per post f o,t>u pet i&c
Voor 't buitenland f 2.70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetalinq.
Dit blad verschijnt iederen Maandag*, Woensdag- en Vrijdagavond.
NEDERLAND EN BELGIE.
Qj De heer Sauerwtin van de Matin" publi-
eeert een interview met Bijmans. In zijn
sanhef somt. de Fram-ehe journalist de grie-
ven op die Beige tegen Frankrjjk intent
te htbben en schrijft daarbij„De on-
mogelijkheid om met Nederland een verdrag
te alaiten omtrent een kanaa1, dat Ant
werpen met den Moerdijk moet vereenigen,
heeft verboigen ontevrtdenheid doen ont-
staan. Frankrijk heeft niet i agelaten zijn
goede dieESten aan te bieden en onze di-
plonaatie is in contact geweest nx t daartoe
gtqua'ificeerde Nederlandsche persoonlpk-
heden, maar wellicht terecht gaf Van der
▼elde er de voorkeur aan zonder tussehen-
persoon te handelen. Het land (Belgie),
dat nitt op de hongte is van deze details,
heeft den indruk gekregen, dat Frankijjk
en Engeland Belgie niet voldoende geholpen
hadden". I ft*- y
Verder doet de beer Sauerwein begrppen,
dat ook de niet-herkiezing van Belwie in
den Raad van den Volkenbond niet Frank-
rijk's schuld is, aangezien de beste diploma' ie,
geii spireerd door de vriendsebappeljjkste
gevonlens, haar pogingen kan zien mislukken
bij de mogerdheden of groepen van mogend-
heden, die bij wjjze van opvolging gelijke
rechten eisehen.
De heer Bijmans zelf, die uiterst gema-
tigd sprak, gaf opmeuw uitdrukking van
het verlargeu naar een regeln g met Neder
land van de herziening der verdragen van
1839, teneinde Belgie's verbindingen met
den Rjjn en de zee te verzekeren. Het
geteekende verdrag is ongelukkiglijk in
Nederland verworpen, maar Belgie wacht
than- de voorstelltn af die het Haagsche
kabnet beloofJ heeft en zal die bestudeeren
ia een geest van samenwerking en mtt het
verlangen naar toenadering.
DE CULEMBORGSCBE MOORDZAAK.
Bet lid van de Eerste Earner, de heer
Hermans, heeft den Minister van binnen
landsche zaken en landbiuw de volgende
vragen gesteld
Heeft de Minister kennis genomen van
een berieht in zake de Culemborgsche
■oordzaak, voorkomende in Bet Volk van
Woensdag 1 Februari 1928, eerste tdadzijde
eerste kolom, buiteneditie, waarin wordt
medegedeeld, dat de burgemeester van Cu-
lemhorg beeft gepoogd een actie, die ge
voerd wordt om de waarheid aan het dag-
licht te breDgen, tegen te werken d<>or
le. zich te wenden tot den hotelhouder,
bij wien Mr. Rnobol (een der verdertigers
van de beklaagden V en Sp'eegt te
logetren, met verzotk er voor te zorgen,
dat genoemde advocaat van uit zijn hotel
geen actie meer zou voeren
2e. aan gemnente-ambtenaren te ver-
hieden, zelfs in hun vrg-n tijd, over de
moordzaak te spreken, dreigende met ontslag
ait gemeentedienst bij niet-opvolging van
dit verbodZT fe
3e. den heer Van Blitterswijk, een inwo-
ner van Culemborg, die zich ook met het
Uit het Engelsch
door
P. G. WODEHOUSE.
Vervolg.
,,Door een opmerking van onzen cje-
aohten president," brulde de stem, „word
iik herinnerd aan een venhaaltje, dat voor
velen van u misschien nieuw is. Het
schijnt, dat een zekere Ier naar New-
York ging dat wil zeggen, hij was in
Mew-York en ging naar de dokken
en daaren daar
Pe stem stierf weg. De longen waren
•lifkbaar wel gewillig, maar het geheugen
awak. Maar opeens sohalde de stem er
weer lustig op los:
"j^an* school, mijne heeren, onze
eoede, oude school neemt een plaats in ons
kart in in ons hart in ons aller hart
in al onze harten in onze harten,
heeren die door niets anders vervuld
kan worden. Het vormt, als ik het zoo
ae99en mag, mijnheeir de voorzitter en
heeren vormt vormt vormt een
schakel die de generaties aan elkaar scha-
kelt. Of we nu vijftig zijn of veertig of
dertig of twintig, toch zijn we alien min
of meer tijdgenooten. En waarom Om-
dat, heeren, wij alien eh aaneenge-
snhakeld zijn door dien schakel."
,,Mooi zoo," mompelde Kay.
„En daarom, mijnheer de president en
jjeachte heeren, hoewel ik blij, verrukt.
onderzoek in deze zaak had bez g gehouden,
te bevelen daarmede op te houden en bij
weigerend antwoordeen bezoek heeftgebracht
aan een der pairoons van den heer Blit
terswijk, waarvan de uitkomst was, dat
een ge dagen later genoemde heer is ont-
slayen
Wil de Minister in dit geval een onder
zoek doen instellen en, zoo de uitkomst
daarvan het medegedeelde bevestigt, den
burgemeester te kennen geven, dat zgn
handelii gen ten hoogste onbehoorlijk zjjn
en njj zich daarvan heeft te ontbouden
EEN MiSS-CAV ELL-FILM.
De Daily News" verzet zich tegen een
te Londen te vertoonen film, waarin het
dood'Chitten op bevel van den Duitschen
krjjgsraad van de Engelsche verpleegster
Edith Cavell in October 1915 te Brussel
in beeld wordt gebracht. Het blad hoopt,
dat de vert9oning van deze film, d e slechts
bittere herinneringen brengt en-oude wonden
openhaalt. verboden wordt, of dat de rol-
prent gecoupeerd wordt.
De film zou eerst in Brussel vertoond
worden.
EEN OPROEP TEN GUNSTE VAN_DE
^"VRIJLATING VAN DR. BORMS.
Een zestal Vlaamsche profesforen en
scbrij'vers heoben een man fest gepubbceerd
ten gunste van volledige strafkwijt^chelding
aan de veroordeelde Vlaamsche activisten.
Dit manifest is mede-ondeiteekend do^r tal
van personages in Europa en Amerika.
H>-t verzoek om amnestie voor de in 1919
en 1920 in Belgie veroordeelde Vlaamsche
activisten zal dozer dagen aan de Earner
worden oveihandigd.
De bedo lde /activisten" hadden tijdens
de bezettiug de hulp der Duitschers aan-
vaard voor het inrichten van een t estuur
in Vlaanderen. Totaal werden 'n 1500 tal
Vlamingen, mannen en vrouwen, achter-
volgd. De meesten van dezen hebben hun
straffen ui'gezeten, 150 zjjn in baLlmgschap
en twee zjjn nog steeds in de gevangenis.
De bekende activist is dr. August Borms,
die ter dood veroordeeld, maar begenadigd
werd en levenslang kre-g. Hij heeft thans
acht jaren in do ge-angenis doorgebraeht.
H^-m is de vrjjheid aa ge oden, indien hij
zich verplichtte voortaan niet meer deel
te nemen aan de po itiek. Dit heeft hij
geweigerd.
De Vlamingen meenen dat de tjjd rijp
is voor een algem^ene amnestie en voor
een onmiddellijke en onvoorwaardeljke vio
lating van Borms en de andere veroordeelde
Vlaamsche leiders.
TEGEN HET VLAAMSCHE NATIONa"-
L1SME EN HET COMMUN1SME.
aunuih.niM.. -iiuiii^i.i j.
In den jongsten Ministerraad is, naar
men uit Brussel meldt, de ti-kst goedge-
keurd van een circulaire, welke door den
liberalen Minister van kunst en weten-ichap
Vauthier, aan het onderwijzerid personeel
zal worden gezonden. De strekking van
deze eirculaire is, dat het den leeraren en
onderwijzers verboden is, niet alleen in de
verheugd, gelukkig... en eh dolblij ben,
dat zoovelen van u gevolg gegeven heb
ben aan den jaarlijkschen roep van onze
goede oude school, toch ben ik niet ver-
baasd."
Uit de keukendeur, een mes in de eene
hand en een half geschilde ui in de ande
re, kwam de stijve gestalte van Clara
Lippett. Zij keek vertoornd naar boven.
„Hei!"
„Neen, niet venbaasd."
,,En nu we het over verbazing hebben,
schiet me weer een geschiedenis te bin
nen, die enkelen van u wellicht nog niet
gehoord hebben. Het schijnt, dat een
zekere Ier
Van af de dagen, dat haar voormoeders
de mannen van haar stam geholpen had
den om de plunderende Noormannen te
doen wenschen, dat ze maar stilletjes in
Denemarken gebleven waren, hadden de
vrouwelijke leden van Clara Lippetts fami-
lie zich altijd onderscheiden door de daad.
Nadat ze tweemaal hei had gezegd, scheen
hun twintigste eeuwsche afstammelinge te
viuden, dat ze gedaan had, wat redelij-
kerwijze van haar verwacht kon worden
met woorden. Met een bevalligen zwaai
van haar rechterarm deed ze de ui door
de lucht suizen. En zoo knap was dit
flinke meisje in het mikken, dat de tuin-
vrucht door het open raam naar binnen
vloog, waaruit na een kort tijdsverloop
zich de wit beoverhemde en wit-gedaste
romp van den heer Willoughby Braddock
boog. Hij wreef zijn oor.
,,Houdt u mond een beetje, he," zeide
juffrouw Lippett.
De heer Braddock keek gestreng naar
beneden. Behalve, dat de rollen omge-
keerd waren en de toon van het gesprek
iefwat anders, zou het de groote balkon-
school wat vanzelfsprekecd wordt geacht
maar ook daarbuiten, het Vlaamsche natio-
nalisme of bet communisme te verdedigen
of te verspreiden.
|,DE SOVJETS DOEN DE POP IN
DEN BAN.
De //beschaHi g" bartf onderdanen gaat
den Sovjet autoriteilen bijzonder aan bet
hart. Geen middelen worden onbeproefd
gelaten om haar te bevorderen en aan den
anderen kant schroomt men ook Met om
gewoonten, die kulturfeindlich ziju, onbarm-
hartig uit te banntn.
Zuo is cn de pop in den ban gedaan.
De //Sovjetvrouw", een Dieuwe bolsje-
wistische publicatie, die gesubsidieerd wordt
door het volkscommissanaat van i pvoeding,
ten einde de besehaHng d*r Russische vrouw
te vergrooten, maakt melding van dit feit.
Er heeft, zoo wordt berieht, een discussie
p'aats gehad in een veigadering van den
Moskouschen Onderwijzersbond, over de
kwestie of men aan de kleine meisjes al
dan niet zou moeten toes'.aan met p< ppen
te spelen.
En na vinDige debatten is het besluit
getallen, dat meD zuiks niet behoort toe
te laten, want de pop. zoo constateerden
de onderwijzers, //vertegenwoordigt de
bourgeois idee van het gezinsleven"zij
ontwlkkelt den zin voor humhoudelijke
plichten en wekt de liefde voor motder-
schap op.
LXI.
We zetten onze theoretische beschouwingen
voort met een korte behandeling van den
kaatsingzet (coup de Ricochet).
Alle stukken, eerst op het bord.
Wit
Zwart.
1.
33—28
18—23
2.
39—33
12—18
3.
44—39
17—21
4.
31—27
20—25
5.
27—22!
18X27
6.
34—30
25X34
7.
40X18
13X22
8.
28X26
met schijfwinst,
terwijl
ook schijf 27 na eenige zetten
zwart
verloren
gaat.
Zwart kan van den „coup de Ricochet" ge-
bruikmaken in de volgende opening:
Wit. Zwart.
1. 33—28 1823
2. 39—33 12—18
3. 34—30 20—24
4. 31—26?? 24—29!
5. 33X24 17—21
6. 26X17 11X33
7. 38 X 29 23 X 25
met schijf 24 als winst
na weinige zetten.
Natuurlijk kan deze slagzet ook later in het
spel voorkomen. Bij v. in den volgenden stand:
Zwart: 1, 3, 4, 6, 8, 9, 11, 12, 13, 14, 15,
16, 18, 19, 20, 21, 23, 24, 25.
Wit: 27, 28, 31, 32, 33, 35, 36, 37, 38, 39,
40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 49.
Wit speelde hier 2722 en 31X22.
Zwart liep met 1218 achter schijf 22 en
wit won, nu twee schijven door 39-34-1 (zwart
18X27); 34—30 (25 X 34); 40X18 (13X22);
en 28 x 26, waarna ook schijf 27 verloren gaat.
Wat meer ingewikkeld is deze slagzet in het
volgende openrngsspel. Ieder dammer moet die
spelgangen kennen, niet alleen om ze te kun-
nen toepassen, maar vooral om ze te kunnen
verm ij den.
scene uit Romeo en julia hebben kunnen
zijn.
„Wat zei je?"
„lk zei: „Houd uw mond een beetje.
juffrouw Kay wil een tukje doen. Hoe
kan ze een dutje doen, als u zoo'n lawaai
maakt."
Clara", zeide de heer Braddock ge-
wichtig.
„Claire", verbeterde het meisje koel-
tjes, geen kamp gevend op een pu'nt, waar-
voor ze haar heele leven qevochten had.
De heer Braddock slikte eens.
„lk zalehik zal het aan je
moeder zeggen", zeide hij.
Het was een loos dreixement en vernie-
tigend haar schouders op te halen, eer zij
weer het huis in stapte met krijgsroem
overladen. Zij wist, en de heer Brad
dock wist, dat zij wist dat klachten
over haar lievelingsdochter zeer koel door
de oude juffrouw Lippett ontvangen wer
den.
De heer Braddock trok zich van het
raam texug en verscheen weldra in feest-
dos in den tuin.
„Maax Willoughby", zeide Kay bewon-
derend. ,,Je ziet er prachtig uit!"
Dit vriendelijk compliment werkte als
balsem op de gekwetste gevoelens des
heeren Braddock.
„Heusch waar?" zeide hij en hij voelde
weer, wat hij al zoo vaak te voren ge-
voeld had, dat Kay een meisje uit duizend
was en als het idee van een huwelijk al
leen al een kerel niet zoo doodsbenauwd
maakte, dan zou hij wel een kansje wagen
en eens zien, wat er gebeurde, als hij
haar vroeg."
„En de speech klonk goed."
„Heusch? Zie je, ii: werd ineens bang,
Het is immers niet aan. ieder gegeven, al
die dingen in de partij te doorzien. Het weten
geeft hier den doorslag.
Wit. Zwart.
1. 33—28 18—23
2. 39—33 12—18
3. 33—29 20—2'5
4. 31—27 17—21
5. 38—33 7—12
6. 43—38 1—7??
Wit 27—22 en 29X18 (zw. 12X23); 34—30,
40X18, 28X26, 32x21, of als zwart 13X22
slaat in plaats van 12X23, dan wit 28X26 en
32X21.
Nog moeilijker is de combinatie in deze
opening:
Wit.
Zwart.
1.
33—28
18—23
2.
89—33
12—18
3.
44—39
7—12
4.
31—26
17—21
26X17
11X22
6.
28X17
12X21
7.
36—31
20—25
8.
31—27
14—20
9.
50—44
20—24
Nu wint wit als volgt:
10.
27—22
18X27
11.
34—30
25X34
12.
40X18
13X22
13.
33—29
24X33
14.
39X26
6—11
15.
32X21
16X27
16.
37—32
11-^6
17.
32X21
16X27
18.
41—36!!
Niet
4137 wegens 2731.
Schijf 27 wordt gewonnen en met twee
schijven achterstand kan zwart opgeven.
1.
2.
3.
4.
5.
Interessant is het volgende:
Wit. Zwart.
3328 18—23
39—33 12—18
31—27 17—21
35—30 20—25
24—29 25X34?
Wit wint nu een schijf door 2722, 29X18
en 28X26.
Een mooien. slagzet zien we toegepast in
dezen stand:
Zwart: 2, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 12, 16, 18, 30.
Wit: 19, 23, 27, .28, 29, 31, 36, 37, 40, 47. 50.
Een zeer leerzame stand! Oppervlakkig lijkt
het, of wit winnen kan door 1913, maar na
23X3 speelt zwart 3034 en 34X41 met
remise!
De eerste zet is echter 1914!!, zwart ge-
d won gen 9X20. Dan 2721 (16 X 27); 31X13
(8X19); en 23X34.
Ten slotte een mooie „coup de Ricochet",
toegepast in een probleem van
Henri Marchal, Den Haag.
ZWART 1
WIT
Zwart: 12 schijven op 6, 11, 12, 19, 20, 23,
24, 28, 30, 34, 35, 36.
dat mijn stem niet ver genoeg zou dra-
gen."
,,Dat doet ze wel," verzekerde Kay
hem.
Maar de wolken, die door haar compli-
meutjes van het voorhoofd des heeren
Braddock verjaagd waren, kwamen weer
opzetten.
„Zeg eens, Kay, er moet toch iets met
die Clara gedaan worden. Het is een
onmogelijk kind. Om me daar met uien
te gooien."
„Och, trek het je niet aan, tab er maar
niet over, anders vergeet je je speech nog.
Hoe lang moet je eigenlijk spreken."
„Tien minuten ongeveer. Zie je, dat
maakt me nu gewoon gek."
„Kom, je moet maar slooten Champag
ne drinken."
„ja, maar, dan krijg ik vlekken."
„Nu krijg dan vlekken. Ik geef er niets
om."
De heer Braddock overwoog dit.
„Ik doe het," zeide hij. „Het is een
goed id,ee. Nu, ik zal dan maar gaan
„Heb je den sleutel? Best. |e komt na
tuurlijk pas laat terug. Ik zal Claire zeg
gen om de deur niet op het nachtslot te
doen."
Toen Kay in de keuken kwam, bevond
ze, dat haar getrouwe schildknaap van
„Remeo en Julia" overgegaan was naar
Macbeth. Ze stond gebogen over een
pot, en gooide er van allerlei in. Het
katje, dat nu zoo goed als droog was,, en
ontvlaad, keek met levendige belangstel-
ling van de aanrecht toe.
„Dit is de nieuwe soep, juffrouw Kay",
kondigde ze aan met bescheiden hoo-
vaardigheid.
„Het riekt heerlijk," zeide Kay, even-
2:»i - - C-
siaapc weder rustig
als g-- che brandcrige,
ontstoken of smettende
plekken behandelt met
Doos 30 en 60, tube 80 ct.
Bij Apothekers en Drogisten
Wit: 9 schijven op 21, 27, 31, 37, 38, 39, 4tf,
44, 45.
Wit speelt en wint! Oplossingen voor 1
Maart s. v. p.! J- J- i-
SCHAKEN.
Probleem. (J. Jespersen.)
Wit, aan zet, geeft mat in drie zetten.
Elementair schaken, (3).
Bij de oplossing van ons vorig eindspeh
Stand: Wit: Kbl, Tal.
Zwart: Kh8.
Wit, aan zet, geeft mat in tien zetten.
(De lezer, die het diagram niet heeft be-
waard, kan er even een teekenen of bord en
stukken ter hand nemen.)
Dringt zich de vraag opwat is mat gevea
Den Koning schaakmat zetten, beteekent,
hem in zoodanige omstandigheden schaak bie-
den, dat hij dit schaak niet meer pareeren ka*
en dus met den volgenden zet van de tegem-
partij zou worden geslagen.
Voorbeeld: Inplaats van op M plaatse men
den witten Koning in dit eindspel op h6. Van
daar uit bestrijkt hij dan de velden h.7 en g7,
die te veins tot het viuchtgebied van den zwar-
ten Koning behooren: hij maakt ze voor deaen
ontoegankelij kBiedt nu de Toren schaak door
1. Tala8-{--j-, dan is dit tervems mat. Immers
bestrijkt de Toren dan de geheele achtste rij en
zoodpende het veld g8, dat het laatste vlucbt-
veld van den zwarten Koning was. Deze dus,
schaak geboden, kan niet uitwijken nod* op
andere wijze dit schaak pareeren. Wet den
volgenden zet zou hij worden geslagen. Hij
staat mat. De schaakpartij is hier uit. Zwart
heeft verloren.
Terugkeerende tot den oorspronkelijken
stand, bemerkt men, dat de zwarte Koning nog
veel terrein te zijner beschikking heeft. U'it
het voorbeeld blijkt daarentegen duidelijk, dat
hij daarin vooreerst zooveel mogelijk moet be-
perkt worden. De eerste logische gedachte bij
de oplossing is nu, den witten Koning, zooale
in het voorbeeld, naar h6 trachten te brengen.
In geen geval echter met een Toren-schaak te
beginnen. Want dan wijkt de zwarte Koning
voortdurend uit naar een of twee rijen, di« vrrj
zijn. B.v. 1. Tala8-(-, Kh8h.7; 2. Ta8a7-f,
Kh7h6 of Kh.7h8 enz. Toch is ook bet
oprukken van den witten Koning niet voldcen-
rillend, toen een sterk aangebrande qeur
haar neusgaten prikkelde. „Zeg, Claire,
ik had liever, dat je geen uien naar mijn
heer Braddock gooide.
„0, ik ben ze alweer boven qaan
halen," stelde Claire haar gerust. „Ze
zit nu in de soep."
„Maar je komt zelf in de soep, als je je
zoo gedraagt. Wat," vroeg Kay deugd-
zaam, „zullen de buren wel zeggen?"
„Er zijn heelemaal geen buren," weer-
legde Claire. En er kwam iets droevigs
in haar brutaal snuitje. „Ik wou. dat
iemand nu maar eens gauw Mon Rfepos
huurde," zeide ze. ,,Ik houd er niet van,
om geen naast-aan te hebben. Het is zoo
saai voor een meisje om den heelen dag
aan niemand een woordje kwijt te kun
nen."
„Ja, maar als je nu met mijnheer Brad
dock praat, dan mag je niet zoo schreeu-
wen. Eens voor al, ik wil het niet heb
ben."
„i\ou." zeide Claire eenvoudig, „nou
bent u boos op mij." En zonder eendge
voonbereidmg barstte ze in een tranen-
vloed los.
Deze overgevoeligheid maakte het voor
de jonge chatelaine van San Rafael zoo
moeilijk om op te treden tegen haar per
soneel. Kay had een warm hartje en een
meisje met een warm hart kan nooit vol-
komen rustig en gelukkg zijn als ze ken-
kenmeiden aan het huilen maakt. Het
kostte haar tien minuten van hartelijke
liefkoozingen, eer ze de gevoelige juf
frouw Lippett weer in haar gewone vroo-
lijike stemming had gebracht.
(Wordt vervolgd.)
