AL6EMEEN NIEUWS- En ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDLREN.
Vesefialf
8164
Maandag 2 Januari 928
67e Jaargan^.O.
i
De Jaarwisseling.
Een nieuwe neus
w
ft
ABONH£H£irS°RIJS:
EERSTE BLAD
FSUILiETOH.
PUITENIANQ.
ruwe en seNrale huid
voor Oi.inen Ter Neuzen f 1,40 per 3 ma an den
Voor 't buitenland f 2.70 per 2) maander franco
Dit blurt veeschMnt ierteren
Voor tmitea Ter Neuzen fr. per paw J i,«JU per a aiaanaen - tti) vooruitbetalirig n. per puis, pc
per post Abonnementen voo? *t buitenland aileen bii vooruitbetatong,
maandag-, Woensda^- en Vs-iidagavontJ.
Hoe gnoot het aantal ook moge wezen
\jan degenen, die weinig waarde hechten
»«n cen rustige bezinrung op den Oude
jaarsavond, en ook al zal het getal dier
zoo denikenden in de laatste tientallen van
jaren er zeker niet kleiner op zijn ge war
den, fcoch blijft ongetwijfeld voor de mees-
ten dergenen, die dit blad en artikel le-
zaer, de Oudejaarsoverdenking gewenscht.
Nuchteren, al te nuchteren, mogen het
misschien dwaaslheid vinden om zOo bij-
aoradere beteekenis te verbinden aan het
fent, dat we over enkele uren niet aileen
•en anderen maandnaam, maar ook een
attder jaarcijfer gaan gebruiken, daar
staan toch altijd meerderen naast en te
genover, die het lang niet van bslang ont-
bloot achten om eens even stil te staan
i« on een maar al te zeer gehaasten en
vfcrchtdgen tijid.
De stemming, waarin wij, een jaar en
ook dit jaar 1927 zullen uitgaan, zal na-
tuurlijk al datdielijk ten nauwste samen-
hangen met de lotg.evallen, die in zoo n
jaar on® deel zijn geweest. Stel dat iemand
in het verloopen jaar een zwaar verldes
heeft geleden, hoe zal hij dan den Oude-
jaarsdag kunnen beleven en speciaal den
Oudejaarsavond kunnen doormaken zon
der aanihoudenid vervuld te zijn met der-
feiijke dingen? Of ook omgekeerd: als
1927 aan dozen of genen bracht de ver-
yaillLng van een grooten en misschien
mag gekoestenden wensch, hoe zal het
dan aniders kunnen, of in bijzonder dank-
bare stemming zal men het jaar uitgaan?
Rleef de kring, de klednere kring, waarbin-
pen wij Wen, gespaard en ongebroken,
hoe zal het an.ders kunnen of op den na-
derenden Oudejaarsavond zal dit feit met
groote en stille dankbaarheid worden g.e-
oonstateerd, ja, wat misschien in gewone
tijden haast als een vanzelfsheid wend ge-
voeld, zal op den Oudejaarsavond toch
zeker ails een groot voorrecht en als een
bijizondere gunst worden beschouwd en
•enoten. De stilte van den avond, de wij-
ding die er dan ligt over alles en bijna
•lien, is de rechte sfeer om eens op te
menken, wat anders (in het drukke en al-
kld&agscihe leven) miisschien bijna niet of
te tgeheel niet werd opgemerkt.
Maar als het juist is, wat wij schreven
en aan de juistheiid dezer opmerkin.q
Item koc.h neuw.elijks worden getwijfeld!
emails dus de stemming, waarin wij het
jaar 1927 straks gaan beeindigen, ten
wauwste samenhangen zal met onze lot-
gevallen, die wij in den bijna afgeloopen
iijdkring beleefden, dan blijkt daaruit te-
gelijkertijd, hoe moeilijk het is een Oude-
iaarsarvondoverdenking te geven die al
ien evenzeer treft, en die werkelijk ver-
band ihoudt met iediers persoonlijke er-
vwringen.
Tenzij en daar zal het ons in dit ar
tikel dan ook om te doen zijn wij deze
fflijmeringen weten te breroen in een an-
dere sfeer, en nu niet in de eerste plaats
maze aanidacht schenken aan datgene, wat
m met ons is gebeurd, doch veeker en
veel meer ons concentreeren op datgene
er van ons is uitgegaan, op datgene,
dat wij deden of ook, en kdaas. niet
deden, op het goede, dat hadden
■•oeten doen en wat achterwene bleef. en
»p het kwade, dat wii niet hadden moeten
doen en dat wij toch verrichten.
door
ARTHUR GASK.
47) (Vervolg.)
...Pxachtig", zeide Piper vol geestdrift,
,,aeemt u nu nog de pijp van dien vent en
Jaa-t uw schouders een beetje hangen, alsof
u epit in den rug hebt. U moet u vooral
met vlug bewegen en u moet alles zoo
doen, dat het /diuidelijk blijkt, dat u per
uiur betaald wordt. Er is maar een ding
aiinder prebtdgging hij nadeiikend ver^
der. „U moet aldoor vlak bij mij blijven
en ik zorg voor de hindernissen, die recht
voor idie groote tribune staan. Maar daar
is nkts aan te doen". Hij barstte in
tachen uit. „U hoeft tenminste tegen nie-
mand een woord .te zeggen. Scut is al
tijd een norsche kerel geweest. En gaat
u nu maar mee, want er is vanmorgen nog
•en heele hoop te doen, het is altijd druk
op zulke dagen. Eerst moet u de loge
van de jury scihoonmaken .en daar kunt u
dian meteen even de courant inzien".
Een paar seconden later vouwde ik,
veilig in de loge, mijn courant open en
vond onmiddellijk mijn ar.tikel. Het was
•p een opvallende plaats gcdrukt, midden
op de pagina en ik zocht gretig naar com-
mentaren. Ze zeidien er niet veel van,
«aar wat ze zeiden, was heei raak.
„Op deze pagina", zoo schreef de re-
dactie, ,,pubiiceeren we vandaag een
Nu is er een woord, een bede, die ieder
onzer kent, en die wij herhaal'delijk ook
noemen, en als wij bidden ook uiten. V/ij
beidoelen de vijf.de bede uit het allervol-
maakste gebed, waar Jezus Ghristus Zijn
leeriirgen, Zijn diseipelen van alle
eeuwen en uit aille onderscheiden onder-
deelen der kerk, heeft leeren vragen:
„Vierg.eef ons onze schulden, gelijk ook
wij vergeven onzen schuldenaren'
Laten wij eerst even de kwestie mcgen
aanroeren: Zijn er nog schulder is er
nog sdhnlid 1 En dan komt ons te binnen
iets wat wij eens zelf he'b.ben meege-
maakt aan een onzer universiteiten, waar
een jonge man, die tot doctor in de ge-
neeskunide promoveerde, on.der de ver-
schillende stellingen acihter zijn proef-
schrift ook had opgenomen deze bewe-
ring, dat geen mensch verantwoordelijk
kan worden gesteld voor zijn .daden. Het
was natuurlijik maar een stelling, die niet
zoozeer was bedoeld om een bijzomdere
viniding te colporteeren als wel bestemd
sc'heen om een schermutseling uit te lo>k-
ken tussdhen een van de Hooggeleerde
opponent en en den aanstaaniden doctor.
Maar het was toch wel eigenaardig, toen
aan het slot van de promofcie, die een zeer
vlot verlo'op had, de professor, die belast
was met de promotie, en van wien de
jonge medicus die haast onheilspellende
stellirug ongetwijfeld moet .hebben geleer.d,
hem grooten lof toezwaai.de voor zijn
doorwrooht s.tuk werk, en dan ook niet
kon nalaten om, met volkomen terzijde-
stelling van de genoemlie bewering, dat
geen mensch verantwoordelijk kan wor
den gesteld voor zijn daden, eens b'izon-
der te vermelden de groote verdienste-
lijkheid van dien jong.en doctor
Zoo ongeveer gaat het nu ook met het
schuldgevoel. Tiheoretisch en dus van-
uit ,,wetenschappelijk" oogpunt wordt d't
schuldgevoel weggeredeneerd. Dezelfde
mannen, die het gevoel van verantwoor-
delijkheifdi hebben ondergraven en vrijwel
vernietigd, hebben tegelijkertijd het ge
voel van schu'd weggenomen. En toch
en dit is nu het merkwaardige toch
blijft daar en het gevbel van verant-
woordeliikheid en tegelijk het gevoel van
schuild. Niet ten onrechte wordt hier dan
ook aangeknoopt door degenen, die nog
hechten aan godsdienst en hoogere facto-
ren in het leven der menschen.
Schuldgevoel is er, en zeker 00 den
Oiudejaarsavonldi niet het mi.nst. Zooals
een angstig gevoel zich moet meester-
maken van hen. die bij t eindioen van
een kasjaar allerlei schulden op het vol-
gend jaar moeten overschrijven. en dus
ook niet met „een schoone lei" kunnen
beginnen, zoo gaan wij straks 1927 uit
met een niet gering aantal geestclijke
schulden. Want hoeveel hadden wii moe
ten doen dit jaar, diat ongedaan gebleven
isIn ihoeveel kwamen wij te kort, in
ijver of in oprechtheid, in yolhardi"-o e-
trouw, tegenover verwanten of vrienden,
en hoeveel deden wij verkeerd. heele-
maal verkeerd zelfsHoeveel rjdele
woorden zijn aan onze lippen o-tkomen,
hoeveel verkeerde daden wenden door
ons verricht, vooral: hoe vaak hebben
wij gezondig.d ook in gedachten. Mis
schien zijn wij bij de ui.tvoeri.ng van ver
keerde plannen gehinder.d, wellicht ont-
brak ons niet zeiden 'de moed om een
sdechten daad te doen; in niet weinig ge-
vallen toch .is het niet de beqeerte om het
goede te doen, doch aileen de angst voor
mogelij'ke kwade of nadeelige gevolgen,
die een mensch van het kwade terug-
brief, die weer een nieuw hoofdstuk voegt
bij de wonderlijke historie vn dokter Gar-
michael. Nimmer te voren in de annalen
van onze journalistiek is het sensationeele
nieuws zoo snel op elkaar gevolgd, als
juist in dit geval. De brief is autihentiek
en inderdaad geschreven door den vex-
oordeelde John Archibald Cups. Na ont-
vangst boden wij hem onmiddellijk ter
veniiieering aan de Australische Bankver-
eeniging aan en met onze eigen oogen
helboen we ons van de echtheid kunnen
overtuigen. Het is nog te vroeg om er
nu alreeds commentaren op te maken,
maar eerlijkheidshalve moeten we twee
feiten mededeelen. Het eerste is, dat, of-
schoon, zooals onze lezers weten de schou-
wing van het lijk uitgesteld is tot de vol-
gende week, het een publiek geheim is,
dat als doodsoorzaak nu reeds is vastge-
steld ontwriidhting van de halswervels en
een gebroken derde wervel; en het twee-
(die feat is, dat de zoldertrap en de muren
in de Torens gisteren nauwkeurig zijn ge-
inspecteerd en dat er ongetwijfeld aanwij-
ziingen zijn, dat er een zwaar lichaam is
neergestort. Het bout van de bovenste
trede is geheel vermolmd en afgebroken".
Ik legde de courant neer met een zucht
van verlichting. In ieder geval, meenide
ik, sneed de bewering, dat ik dokter Car-
michael vermoord had, geen bout meer.
Itdereen kon nu zien, dat er nog een an-
dere kant aan de zaak was, en dat maar
niet zonder meer kon worden aangeno-
men, dat ik schuldig was aan alles, wat
mij werd aangewreven.
Ik werd gestoord door de ruwe stem
van Piper.
houdtEn nu op dezen Oudejaarsavond
passeert al dat verkeerde nog eens de
revuie, en het is een lange, anostio-ma-
ke lie lijst van schiiilden Schulden tegen
over onzen naaste, schulden tegenover
onszelf ook, schulden vooral en allermeest
en altijd tegenover God. Ka.n 1 we,j
aniders of op dezen dag en op dezen
avond komt over onze Hippen, moet over
onze lippen komen de vraag; „Vcr.g.eef
c s onze schulden"
Wo.niderlijk, dat een mensch dit niet
aileen vragen moet, maar ook en vooral,
dat een mensch dit vragen kan en durft.
Wonderlijk vooral, dat er bij het stame-
len van deze bede geey verdere beloften
of geloften worden ged^an en geen offers
worden aangeboden. Het is zoo n diep
aangrijpenid woord' uit een van de Psal-
men, waar gespro.kei, wordt van een
verslagen geest, dien God niet zal ver-
aclhten. Offers worden niet versmaad of
verboden, maar in laa.ste instantii gaat
het niet om die offers. De offers komen
pas in de tweede plaat de schulderken-
ming moet voorop staan, en die is en
blijft het voornaamste. De vergeving
wordit niet en nooit vcrdiend, het is en
blijft genade. Maar die genade is zoo
volkomen, zoo radicaal, .dat wij zondsr
meer mogen vragen: .Vcrgeef ons onze
schulden
Zonder meer Is dat wel volkomen
juist Wij zouden dit toch wel degelijk
willen volhouden en waarmaken, Maar
wij willen veiligheidshalve twee restric-
ties maken. De eerste is dieze, dat dan ook
werkelijk deze schulden als schulden moe
ten worden gevoeld, erkend en beleden.
Het woordje ,,schuld komt ons misschien
wel wat te gemakkelijk over de lippen.
Het ligt vooral Christenen zoo voor in
den mond. Het wordt zoo gemakkelijk
gezegd, het hoort er nu eenmaal zoo bij.
Wijkunnen ons het haast niet_ anders
denlken, of dit woordje „schuld" wordt
g.elbruikt en deze schuldbelijdenis wordt
afgelegid. Maar is het waarlijk gemeend
v Wij moeten zoo vafc denketi aan dat
merkwiaaridige ver'haal over dat vrouwtje,
dat aan een predikant haar diepe verdor-
Venheid zat te vertellen, o, zij was zoo'n
groote zondares, en. en. Doch toen de
predikant in anitwoord op die belijdenis
eenvoudig de madedeeling liet volgen, dr
hij diat al gehoord had, vloog zij op erj
vroeg met nadruk: wie dat van haar had
durven beweren
Misschien is het ook wel juist, wat eens
werd opgemerkt, dat tegenwoordin alle
Farizeers zonder uitzondering het Tolle-
naarsgebed bidden: ,,0 God, wees mij
zondaar genadig
T® dit schuldgevoel echt en waat
mag die kinderlijke vraag en die sobere
bede: ..Vergeef ons onze zonden op
verhooring rekenen zonder meer.
Zonder meer? Wij doen die vraaa
nog eens, en nu met tweelde en ernst'ger
restrictie. Want in het „Onze Vader"
volgt op die vijfde bede nog een betui-
ging, die groote beteekenis heeft. De
vraag: Vergeef ons onze schulden
wordt immers onmiddellijk gevolgd door
de erkemtenis: „gelijk ook wij vergeven
onzen schuldenaren".
Het verloopen jaar 1927 spreekt van
onze schulden, maar het spreekt ook van
anderer schulden, ook tegenover ons. En
wellicht zijn er ook onder de lezers van
c'l't artikel, die op dezen dag en avond
een bittere gedachte maar moeilijk kun
nen weerhouden. Zij voelen zich ver-
ongelijkt, zij zijn misschien werkelijk ver-
,,Zeg eens. Scut", brul.de hij. ,,Schiet
eens wat'op. Ik heb je ,/ioodig
Jlic school langzaam naar hem toe en
vond hem met Sidney Oldway in gesprek,
den keurdgen secretaris van de Racing-
Cluib.
„Scihiet op en kijik die hindernissen eens
na"„ gmg iiij verder. „Van die eene is
een lat k'apot. Neem die weg en zet er
een nieuw.e in".
„Goeiai bromde ik en draaide mij om,
teneinde mijn opdracht te gaan uitvoeren.
De onberispelijk gekleede secretaris keek
mij vol afgrijzen aan. ,,Wascht die man
zich oodt? hoor.de ik hem aan Piper vra
gen. „Hij ziet er walgelijk uit, vind ik'
Ik weet niet, wat Piper antwoordde. Ik
c was veel te verlangend om weg te komen.
Ik twijfelde niet aan mijn walgelijk voor-
komen. In een week had ik mij niet ge-
sciiioren en ik had mijn gezicht expres vuil
gemaakt. Mijn [as zag er smerig uiit en
stonk eenvoudig. Mijn broek lubberde
en was vet en mijn kleurige trui was lee-
lijik genoeg van kleur om iedereen te
eigeren. Het verbaasde me ndets, dat de
secretaris mij niet kon bewondrren.
Het was werkelijk een zenuwachtige
dag voor mij, die Zaterdag. Den heelen
dag stond ik aan den rand van den af-
grond en de kleinste .tegenslag kon tot
mijn vernietiging leider.
Maar die tegenslag kwam niet. Ik
kwam ongedeerd door alle gevaren heen
en als ik dat vooruit geweten had, zou ik
mij niet zoo angstig hefoben gemaakt.
Onder besdherming van de persoonlijk-
heid van den walgelijken Scut, was ik on-
aantastbaar.
ongelijikt. Zullen wij met een wraak- of
wat minder: met een wrok-gedaohte het
jaar uitgaan Zullen deze menschen
onze vijanden blijven? Of... zal het
nieuwe jaar bij ons het ernstige voor-
nemen vinden om te vergeven Laten
wij daarfoij op een ding nog mogen wij-
zen: Het kwaad blijve erkend, maar de
kwaaddo'iner hebbe van ons vergeving
Is het bij de meesten ndet juist andersom
Haten wij het kwaad of de kwaadd^e-
ners Als wij het kwade haten en vlie-
den en den kwaaddoeners vergeven,
dan heerscht bij ons de rechte gemoeds-
giesteldheid en zal de jaarwisseling ons
vinden in de goede houding en ten op-
zichte van het Opperwezen, terwijl dan
de bede oprijst uit ons hart:
DE VEREENIGDE STATEN EN
MEXICO.
In Juni van dit jaar verspreidde Kellogg,
de Amerikaansche secretaris van Staat
(buiitenlanidsche zaken), de opzienbaren-
de mededeeling, -dat de toestaniden in
Merico niet geheel bevredigend waren en
dat de Vereenig.de Staten de Mexicaan-
sche regeering slechts zoo lang zouden
steunen als zij de Amerikaansche rechten
en levens beschermde en haar internatio-
nale verplichtingen gestand deed. De
aanleiding voor Kellogg s verklaring wa
ren de inbeslagnemingen van Amerikaan
sche eigendommen op aanliringen van de
Mexicaansche arbeiderspartij. Tegelijk
werd de aanidacht der openbare meening
in de Vereenigde Staten gevestigd op het
nieuwe tractaat tusschen japan en Mexico
dat aan Japanners veroorlooft zich aan
de Westkust van Mexico tot de Califor-
nische grens toe te vestigen en waarbij
aan japansche schepen in Mexicaansche
wateren eeh bevoorrechte positie werd
verleend. De Amerikaansche diplomatie-
ke protesten tegen de inbeslagneming van
landerijen hadden weinig uitoewerkt. Met
dat al liet de openbare mee/ling in Ame-
rika zich niet opwinden. Het volk daar is
weinig geneigd den weergaloozen voor-
spoed dien het thans geniet en de uitzich-
ten op steeds grooter belastlngverlaginig
in de waagschaal gesteld te zien door ver-
wikkelingen met het buitenland. Kellogg
draaide bij en slozg een kalmer weg in
toen hij den Amerikaanschen gezant te
Mexico, die de vroegere protesten van
zijn regeering had moeten overbrengen
en in allerlei geharxewar betrokken ge-
wezst was, door een nieuwen verving.
Deze nieuwe man, Dwight Morrow,
heeft iblij.kb.aar instructies meegekregen
om het met een zoet lijntje te probeeren.
Zijn nieuwe diplomatieke methoden en
zijn heele persoonlijke optreden zijn een
succes geweest, want er valt thans a.a„ het
eizide van het jaar een belan.g.rij,ke ver-
betering in de Amerikaansch-Mexicaan-
sche betrekkingen te constateeren.
Mexico wijzigt de wetten voor de pe-
troluem-velden die de oorzaak van de
wrijving met Washington waren g: we est
Woensdag heeft de Senaat te Mexico
zich in bag.insel ermee vereenigd en Don-
derdag zou de Kamer de wijzigingen defd-
nitief goedkeuren en daartegenover
heft Amerika het embargo op den uitvoer
Wel waren er voetangels en ldemmen
g.enoeg en had iedereen achterdocht. Toen
de wedren begon wemelde het terrain
van politie-agenten en rechercheurs. Ik
hoorde later, dat, zooals Piper al gezegd'
had, bij iedereen de meening had post ge-
vat, dat ik zeker zou probeeren om op de
baan te komen, desnoods vermomd. De
hoofidicomaissaris zelf was er zeker van.
Hij vond zich zelf deskundig op het ge-
bied der psychologic van. de misdaad en
hij meiende, dat ik nu een geval was, bij
wie de allesoverheerschenlde passie (en
dat waren volgens hem de rennen) alle
voorzichtigheid zou doen verdwijnen. Hi)
meen.de, .dat ik maar al te gaarne dit
waagstuk zou ondernemen en zou genie-
ten van de op winding van het altijd-dreii-
gend gevaar.
De politie was dus overal. Groote,
stoere knappe kerels met de onmiskenibare
houding van een politieman bewogen zich
door de menigte. Ze keken iedereen on~
derzoekend aan. Zij tuurden de men
schen in hun gezicht en bleven ieder, die
maar in de verste verte op mij geJeek,
aanstaren.
Maar ik was geen oogenblik onder de
menigte. Daar zorg.de Piper wel voor. Ik
werd aldoor op die baan zelf bezig gehou-
den en mijn luboerende broek en mijn
schitterende trui trokken den heelen mid-
dag ieders aandaicht.
De race met hindernissen stond het
eerst op het nrogramma en met Piper te
zamen moest ik recht voor de loge van
de jury staan. We zorqden, dat de
hurdles behoorlijk werden opgesteld, en
met Scut's smerdge pijp in mijn mond hield
fNGEZONDEN MEDEDEELrNGEM
De meest hinderlijke kwaal
Maagpillen
Te Ter Neuzen bij Firma A. van Overbeeke
Leunis, Axelschestraat en Westkolkstraat.
van wapens en munitie naar Mexico op.
De vriendelijker verstan.dhouding komt
ook aan den dag in eenige gebaren, die
hoewel uiterlijk, hun waarde hebben.
Mexico heeft hoffelijk den wensch te
kennen gegeven het vliegtuig te mogen
koopen, waarmee mevrouw Lindbergh
naar de stad Mexico is gevlogen om zich
daar bij haar ondex groote geestdrift ont-
vanqen beroemden zoon te voegen, die er
bij den Amerikaanschen gezant het Kerst-
feest kwam vieren, en het Amerikaansche
departement heeft de daartoe noodigc
toestemming gracielijk verleend.
Ten slotte heeft een groep van New
Yorksche bankiers zich bereid verklaard,
een nieuwe conference over de proble-
men van de Mexicaansche financien en
de Mexicaansche sporen te houden, waar-
van de regeering van president Calles
gunstige uitkomsten voor haar land mag
verwachten.
RECHTZAKEN.
Arrondissements-Rechtbank, Middelbnrtf
De rechtbank heeft in hare zitting van
30 December 1927 de volgen.de vonnissen
uitgesproken:
N. J. L. v. D., oud 20 j., landbouwer?^'"
knecht te Moerbeke. thans qedetineerd. i»
wegens meineed veroordeeld tot 4 maan-
dien g.evangenisstraf, met aftrek van het
voorarrest.
R E. d. B., oud 20 j., lar.dhouwers-
knecht te Moerbeke, thans gedetineerd
is wegens alsvoren veroordeeld tot 4
maaniden gevangenisstraf, met aftrek vai
het voorarrest.
A. V. M. R., oud 22 j., mosselvisschci
te Philippdine, is wegens het doen van ee*
va.'sche aannifte Omevallenwet, veroox-
deeld' tot f 50 boete of 50 dagen hechteni®.
P. F. d. S.. oud 26 j., commisrouair en
C F. D. d. S., oud 21 j., wiedbaas. bei-
den te Koewaoht, zijn wegens verdvisrte
ring veroordeeld ieder tot f 75 boete of
25 dagen hechtends.
Door Th. v. d. W., oud 52 j„ zoa-
der bexoep te Ter Neuzen. is hoooer be-
roep aangeteekend tegen het vonnis der,,
Rechtbank van 9 December j.l„ waarbij
hij ter zake van meineed bij en boedel- en-
soheiding is veroordeeld tot 6 maandeJi
gevangenisstraf.
t
N.
isi
rei
fNGEZONDEN MEDEDEELINGEM.
ik de spijlen vast, terwijl Piper er Iustd#
op los hamerde. Zoodra de paarden er
over waren, moesten we ze weer £«-
ruimen.
Tusschen de rennen door moesten we
den gronid aantrappen, die door de hoe-
ven was losgeraakt en toen ze eerst alien
de baan ronddraafden, moesten we de
hoekpalen opstellen, opdat de jockeys hun
paarden niet aan dien kant van de baa*
bij de hekken koniden brengen.
Zoodra ik over mijn eersten angst hee*
was, begon ik weer als altijd belang in
den race te stellen en ik had nu en dan
groote moeite om mijn hoof.d naar oene-
den te houiden.
Rainton had een alleraardiast jonw
paardje, dat in de jeugdklasse meeliep e*
tot mijn spijt zag ik, dat ze maar net ge
stagen werd.
Toen de Steeple-chase. Die was hed
opwinidlend en Mulvaney deed een lee-
lijken smak met het paard, dat ik zou ge-
reden hebben, Eaton Boy. Het scheem
ook zijn schuld niet te zijn. Hij reed heele-
maal vrij, vooraan, maar Eaton Boy nam
I de hindemis voor de tribune slecht e*
slosg om, toen hij er overheen ging. Een
I paar minuten lag het dier als ven oofld
en de jockey werd bewusteloos wegge-
dragen. Ik hoorde iemand bij het hek
luidkeels roepen, dat Huggins bofte, maar
dear was ik nog zoo zeker niet van. Ik
haidi een ~ers-photograaf het ongeluk zi.en
nemen en het drong ineens tot mij dooas,
dat ik net midden voor de lens stond. Ik
hoopte vurig, dat ik mij vergist had.
(Wordt vervolgldl)
men.
R.
■a van
AAR
rr.
AR
reng
AR
0 y RANT
Vader, z:e ons met gewonde zielen,
Nogmaals, vol van zonden rouw,
Maar ook vol geloove voor U knielen,
Steunend enkel op Uw trouw!
IF oste r's
Atom verkrijgbaar
voor menschen op
leeftijd is verstopping.
Foster's Maagpillen
geven baat vanaf de
eerste dosis. Een ide-
aal laxeermiddel voor
ouden van dagen.
a f 0.65 per flacon.
M
izen.
in.
ar,
fenk
jeacht*
1.
1R,
indel.
1, Vri<
als b:
danKl
trouwi
jk aa'
men
Jeki
isiotl.