AL6EMEEN NIEUWS- En ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDLREN. Vesefialf 8164 Maandag 2 Januari 928 67e Jaargan^.O. i De Jaarwisseling. Een nieuwe neus w ft ABONH£H£irS°RIJS: EERSTE BLAD FSUILiETOH. PUITENIANQ. ruwe en seNrale huid voor Oi.inen Ter Neuzen f 1,40 per 3 ma an den Voor 't buitenland f 2.70 per 2) maander franco Dit blurt veeschMnt ierteren Voor tmitea Ter Neuzen fr. per paw J i,«JU per a aiaanaen - tti) vooruitbetalirig n. per puis, pc per post Abonnementen voo? *t buitenland aileen bii vooruitbetatong, maandag-, Woensda^- en Vs-iidagavontJ. Hoe gnoot het aantal ook moge wezen \jan degenen, die weinig waarde hechten »«n cen rustige bezinrung op den Oude jaarsavond, en ook al zal het getal dier zoo denikenden in de laatste tientallen van jaren er zeker niet kleiner op zijn ge war den, fcoch blijft ongetwijfeld voor de mees- ten dergenen, die dit blad en artikel le- zaer, de Oudejaarsoverdenking gewenscht. Nuchteren, al te nuchteren, mogen het misschien dwaaslheid vinden om zOo bij- aoradere beteekenis te verbinden aan het fent, dat we over enkele uren niet aileen •en anderen maandnaam, maar ook een attder jaarcijfer gaan gebruiken, daar staan toch altijd meerderen naast en te genover, die het lang niet van bslang ont- bloot achten om eens even stil te staan i« on een maar al te zeer gehaasten en vfcrchtdgen tijid. De stemming, waarin wij, een jaar en ook dit jaar 1927 zullen uitgaan, zal na- tuurlijk al datdielijk ten nauwste samen- hangen met de lotg.evallen, die in zoo n jaar on® deel zijn geweest. Stel dat iemand in het verloopen jaar een zwaar verldes heeft geleden, hoe zal hij dan den Oude- jaarsdag kunnen beleven en speciaal den Oudejaarsavond kunnen doormaken zon der aanihoudenid vervuld te zijn met der- feiijke dingen? Of ook omgekeerd: als 1927 aan dozen of genen bracht de ver- yaillLng van een grooten en misschien mag gekoestenden wensch, hoe zal het dan aniders kunnen, of in bijzonder dank- bare stemming zal men het jaar uitgaan? Rleef de kring, de klednere kring, waarbin- pen wij Wen, gespaard en ongebroken, hoe zal het an.ders kunnen of op den na- derenden Oudejaarsavond zal dit feit met groote en stille dankbaarheid worden g.e- oonstateerd, ja, wat misschien in gewone tijden haast als een vanzelfsheid wend ge- voeld, zal op den Oudejaarsavond toch zeker ails een groot voorrecht en als een bijizondere gunst worden beschouwd en •enoten. De stilte van den avond, de wij- ding die er dan ligt over alles en bijna •lien, is de rechte sfeer om eens op te menken, wat anders (in het drukke en al- kld&agscihe leven) miisschien bijna niet of te tgeheel niet werd opgemerkt. Maar als het juist is, wat wij schreven en aan de juistheiid dezer opmerkin.q Item koc.h neuw.elijks worden getwijfeld! emails dus de stemming, waarin wij het jaar 1927 straks gaan beeindigen, ten wauwste samenhangen zal met onze lot- gevallen, die wij in den bijna afgeloopen iijdkring beleefden, dan blijkt daaruit te- gelijkertijd, hoe moeilijk het is een Oude- iaarsarvondoverdenking te geven die al ien evenzeer treft, en die werkelijk ver- band ihoudt met iediers persoonlijke er- vwringen. Tenzij en daar zal het ons in dit ar tikel dan ook om te doen zijn wij deze fflijmeringen weten te breroen in een an- dere sfeer, en nu niet in de eerste plaats maze aanidacht schenken aan datgene, wat m met ons is gebeurd, doch veeker en veel meer ons concentreeren op datgene er van ons is uitgegaan, op datgene, dat wij deden of ook, en kdaas. niet deden, op het goede, dat hadden ■•oeten doen en wat achterwene bleef. en »p het kwade, dat wii niet hadden moeten doen en dat wij toch verrichten. door ARTHUR GASK. 47) (Vervolg.) ...Pxachtig", zeide Piper vol geestdrift, ,,aeemt u nu nog de pijp van dien vent en Jaa-t uw schouders een beetje hangen, alsof u epit in den rug hebt. U moet u vooral met vlug bewegen en u moet alles zoo doen, dat het /diuidelijk blijkt, dat u per uiur betaald wordt. Er is maar een ding aiinder prebtdgging hij nadeiikend ver^ der. „U moet aldoor vlak bij mij blijven en ik zorg voor de hindernissen, die recht voor idie groote tribune staan. Maar daar is nkts aan te doen". Hij barstte in tachen uit. „U hoeft tenminste tegen nie- mand een woord .te zeggen. Scut is al tijd een norsche kerel geweest. En gaat u nu maar mee, want er is vanmorgen nog •en heele hoop te doen, het is altijd druk op zulke dagen. Eerst moet u de loge van de jury scihoonmaken .en daar kunt u dian meteen even de courant inzien". Een paar seconden later vouwde ik, veilig in de loge, mijn courant open en vond onmiddellijk mijn ar.tikel. Het was •p een opvallende plaats gcdrukt, midden op de pagina en ik zocht gretig naar com- mentaren. Ze zeidien er niet veel van, «aar wat ze zeiden, was heei raak. „Op deze pagina", zoo schreef de re- dactie, ,,pubiiceeren we vandaag een Nu is er een woord, een bede, die ieder onzer kent, en die wij herhaal'delijk ook noemen, en als wij bidden ook uiten. V/ij beidoelen de vijf.de bede uit het allervol- maakste gebed, waar Jezus Ghristus Zijn leeriirgen, Zijn diseipelen van alle eeuwen en uit aille onderscheiden onder- deelen der kerk, heeft leeren vragen: „Vierg.eef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren' Laten wij eerst even de kwestie mcgen aanroeren: Zijn er nog schulder is er nog sdhnlid 1 En dan komt ons te binnen iets wat wij eens zelf he'b.ben meege- maakt aan een onzer universiteiten, waar een jonge man, die tot doctor in de ge- neeskunide promoveerde, on.der de ver- schillende stellingen acihter zijn proef- schrift ook had opgenomen deze bewe- ring, dat geen mensch verantwoordelijk kan worden gesteld voor zijn .daden. Het was natuurlijik maar een stelling, die niet zoozeer was bedoeld om een bijzomdere viniding te colporteeren als wel bestemd sc'heen om een schermutseling uit te lo>k- ken tussdhen een van de Hooggeleerde opponent en en den aanstaaniden doctor. Maar het was toch wel eigenaardig, toen aan het slot van de promofcie, die een zeer vlot verlo'op had, de professor, die belast was met de promotie, en van wien de jonge medicus die haast onheilspellende stellirug ongetwijfeld moet .hebben geleer.d, hem grooten lof toezwaai.de voor zijn doorwrooht s.tuk werk, en dan ook niet kon nalaten om, met volkomen terzijde- stelling van de genoemlie bewering, dat geen mensch verantwoordelijk kan wor den gesteld voor zijn daden, eens b'izon- der te vermelden de groote verdienste- lijkheid van dien jong.en doctor Zoo ongeveer gaat het nu ook met het schuldgevoel. Tiheoretisch en dus van- uit ,,wetenschappelijk" oogpunt wordt d't schuldgevoel weggeredeneerd. Dezelfde mannen, die het gevoel van verantwoor- delijkheifdi hebben ondergraven en vrijwel vernietigd, hebben tegelijkertijd het ge voel van schu'd weggenomen. En toch en dit is nu het merkwaardige toch blijft daar en het gevbel van verant- woordeliikheid en tegelijk het gevoel van schuild. Niet ten onrechte wordt hier dan ook aangeknoopt door degenen, die nog hechten aan godsdienst en hoogere facto- ren in het leven der menschen. Schuldgevoel is er, en zeker 00 den Oiudejaarsavonldi niet het mi.nst. Zooals een angstig gevoel zich moet meester- maken van hen. die bij t eindioen van een kasjaar allerlei schulden op het vol- gend jaar moeten overschrijven. en dus ook niet met „een schoone lei" kunnen beginnen, zoo gaan wij straks 1927 uit met een niet gering aantal geestclijke schulden. Want hoeveel hadden wii moe ten doen dit jaar, diat ongedaan gebleven isIn ihoeveel kwamen wij te kort, in ijver of in oprechtheid, in yolhardi"-o e- trouw, tegenover verwanten of vrienden, en hoeveel deden wij verkeerd. heele- maal verkeerd zelfsHoeveel rjdele woorden zijn aan onze lippen o-tkomen, hoeveel verkeerde daden wenden door ons verricht, vooral: hoe vaak hebben wij gezondig.d ook in gedachten. Mis schien zijn wij bij de ui.tvoeri.ng van ver keerde plannen gehinder.d, wellicht ont- brak ons niet zeiden 'de moed om een sdechten daad te doen; in niet weinig ge- vallen toch .is het niet de beqeerte om het goede te doen, doch aileen de angst voor mogelij'ke kwade of nadeelige gevolgen, die een mensch van het kwade terug- brief, die weer een nieuw hoofdstuk voegt bij de wonderlijke historie vn dokter Gar- michael. Nimmer te voren in de annalen van onze journalistiek is het sensationeele nieuws zoo snel op elkaar gevolgd, als juist in dit geval. De brief is autihentiek en inderdaad geschreven door den vex- oordeelde John Archibald Cups. Na ont- vangst boden wij hem onmiddellijk ter veniiieering aan de Australische Bankver- eeniging aan en met onze eigen oogen helboen we ons van de echtheid kunnen overtuigen. Het is nog te vroeg om er nu alreeds commentaren op te maken, maar eerlijkheidshalve moeten we twee feiten mededeelen. Het eerste is, dat, of- schoon, zooals onze lezers weten de schou- wing van het lijk uitgesteld is tot de vol- gende week, het een publiek geheim is, dat als doodsoorzaak nu reeds is vastge- steld ontwriidhting van de halswervels en een gebroken derde wervel; en het twee- (die feat is, dat de zoldertrap en de muren in de Torens gisteren nauwkeurig zijn ge- inspecteerd en dat er ongetwijfeld aanwij- ziingen zijn, dat er een zwaar lichaam is neergestort. Het bout van de bovenste trede is geheel vermolmd en afgebroken". Ik legde de courant neer met een zucht van verlichting. In ieder geval, meenide ik, sneed de bewering, dat ik dokter Car- michael vermoord had, geen bout meer. Itdereen kon nu zien, dat er nog een an- dere kant aan de zaak was, en dat maar niet zonder meer kon worden aangeno- men, dat ik schuldig was aan alles, wat mij werd aangewreven. Ik werd gestoord door de ruwe stem van Piper. houdtEn nu op dezen Oudejaarsavond passeert al dat verkeerde nog eens de revuie, en het is een lange, anostio-ma- ke lie lijst van schiiilden Schulden tegen over onzen naaste, schulden tegenover onszelf ook, schulden vooral en allermeest en altijd tegenover God. Ka.n 1 we,j aniders of op dezen dag en op dezen avond komt over onze Hippen, moet over onze lippen komen de vraag; „Vcr.g.eef c s onze schulden" Wo.niderlijk, dat een mensch dit niet aileen vragen moet, maar ook en vooral, dat een mensch dit vragen kan en durft. Wonderlijk vooral, dat er bij het stame- len van deze bede geey verdere beloften of geloften worden ged^an en geen offers worden aangeboden. Het is zoo n diep aangrijpenid woord' uit een van de Psal- men, waar gespro.kei, wordt van een verslagen geest, dien God niet zal ver- aclhten. Offers worden niet versmaad of verboden, maar in laa.ste instantii gaat het niet om die offers. De offers komen pas in de tweede plaat de schulderken- ming moet voorop staan, en die is en blijft het voornaamste. De vergeving wordit niet en nooit vcrdiend, het is en blijft genade. Maar die genade is zoo volkomen, zoo radicaal, .dat wij zondsr meer mogen vragen: .Vcrgeef ons onze schulden Zonder meer Is dat wel volkomen juist Wij zouden dit toch wel degelijk willen volhouden en waarmaken, Maar wij willen veiligheidshalve twee restric- ties maken. De eerste is dieze, dat dan ook werkelijk deze schulden als schulden moe ten worden gevoeld, erkend en beleden. Het woordje ,,schuld komt ons misschien wel wat te gemakkelijk over de lippen. Het ligt vooral Christenen zoo voor in den mond. Het wordt zoo gemakkelijk gezegd, het hoort er nu eenmaal zoo bij. Wijkunnen ons het haast niet_ anders denlken, of dit woordje „schuld" wordt g.elbruikt en deze schuldbelijdenis wordt afgelegid. Maar is het waarlijk gemeend v Wij moeten zoo vafc denketi aan dat merkwiaaridige ver'haal over dat vrouwtje, dat aan een predikant haar diepe verdor- Venheid zat te vertellen, o, zij was zoo'n groote zondares, en. en. Doch toen de predikant in anitwoord op die belijdenis eenvoudig de madedeeling liet volgen, dr hij diat al gehoord had, vloog zij op erj vroeg met nadruk: wie dat van haar had durven beweren Misschien is het ook wel juist, wat eens werd opgemerkt, dat tegenwoordin alle Farizeers zonder uitzondering het Tolle- naarsgebed bidden: ,,0 God, wees mij zondaar genadig T® dit schuldgevoel echt en waat mag die kinderlijke vraag en die sobere bede: ..Vergeef ons onze zonden op verhooring rekenen zonder meer. Zonder meer? Wij doen die vraaa nog eens, en nu met tweelde en ernst'ger restrictie. Want in het „Onze Vader" volgt op die vijfde bede nog een betui- ging, die groote beteekenis heeft. De vraag: Vergeef ons onze schulden wordt immers onmiddellijk gevolgd door de erkemtenis: „gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren". Het verloopen jaar 1927 spreekt van onze schulden, maar het spreekt ook van anderer schulden, ook tegenover ons. En wellicht zijn er ook onder de lezers van c'l't artikel, die op dezen dag en avond een bittere gedachte maar moeilijk kun nen weerhouden. Zij voelen zich ver- ongelijkt, zij zijn misschien werkelijk ver- ,,Zeg eens. Scut", brul.de hij. ,,Schiet eens wat'op. Ik heb je ,/ioodig Jlic school langzaam naar hem toe en vond hem met Sidney Oldway in gesprek, den keurdgen secretaris van de Racing- Cluib. „Scihiet op en kijik die hindernissen eens na"„ gmg iiij verder. „Van die eene is een lat k'apot. Neem die weg en zet er een nieuw.e in". „Goeiai bromde ik en draaide mij om, teneinde mijn opdracht te gaan uitvoeren. De onberispelijk gekleede secretaris keek mij vol afgrijzen aan. ,,Wascht die man zich oodt? hoor.de ik hem aan Piper vra gen. „Hij ziet er walgelijk uit, vind ik' Ik weet niet, wat Piper antwoordde. Ik c was veel te verlangend om weg te komen. Ik twijfelde niet aan mijn walgelijk voor- komen. In een week had ik mij niet ge- sciiioren en ik had mijn gezicht expres vuil gemaakt. Mijn [as zag er smerig uiit en stonk eenvoudig. Mijn broek lubberde en was vet en mijn kleurige trui was lee- lijik genoeg van kleur om iedereen te eigeren. Het verbaasde me ndets, dat de secretaris mij niet kon bewondrren. Het was werkelijk een zenuwachtige dag voor mij, die Zaterdag. Den heelen dag stond ik aan den rand van den af- grond en de kleinste .tegenslag kon tot mijn vernietiging leider. Maar die tegenslag kwam niet. Ik kwam ongedeerd door alle gevaren heen en als ik dat vooruit geweten had, zou ik mij niet zoo angstig hefoben gemaakt. Onder besdherming van de persoonlijk- heid van den walgelijken Scut, was ik on- aantastbaar. ongelijikt. Zullen wij met een wraak- of wat minder: met een wrok-gedaohte het jaar uitgaan Zullen deze menschen onze vijanden blijven? Of... zal het nieuwe jaar bij ons het ernstige voor- nemen vinden om te vergeven Laten wij daarfoij op een ding nog mogen wij- zen: Het kwaad blijve erkend, maar de kwaaddo'iner hebbe van ons vergeving Is het bij de meesten ndet juist andersom Haten wij het kwaad of de kwaadd^e- ners Als wij het kwade haten en vlie- den en den kwaaddoeners vergeven, dan heerscht bij ons de rechte gemoeds- giesteldheid en zal de jaarwisseling ons vinden in de goede houding en ten op- zichte van het Opperwezen, terwijl dan de bede oprijst uit ons hart: DE VEREENIGDE STATEN EN MEXICO. In Juni van dit jaar verspreidde Kellogg, de Amerikaansche secretaris van Staat (buiitenlanidsche zaken), de opzienbaren- de mededeeling, -dat de toestaniden in Merico niet geheel bevredigend waren en dat de Vereenig.de Staten de Mexicaan- sche regeering slechts zoo lang zouden steunen als zij de Amerikaansche rechten en levens beschermde en haar internatio- nale verplichtingen gestand deed. De aanleiding voor Kellogg s verklaring wa ren de inbeslagnemingen van Amerikaan sche eigendommen op aanliringen van de Mexicaansche arbeiderspartij. Tegelijk werd de aanidacht der openbare meening in de Vereenigde Staten gevestigd op het nieuwe tractaat tusschen japan en Mexico dat aan Japanners veroorlooft zich aan de Westkust van Mexico tot de Califor- nische grens toe te vestigen en waarbij aan japansche schepen in Mexicaansche wateren eeh bevoorrechte positie werd verleend. De Amerikaansche diplomatie- ke protesten tegen de inbeslagneming van landerijen hadden weinig uitoewerkt. Met dat al liet de openbare mee/ling in Ame- rika zich niet opwinden. Het volk daar is weinig geneigd den weergaloozen voor- spoed dien het thans geniet en de uitzich- ten op steeds grooter belastlngverlaginig in de waagschaal gesteld te zien door ver- wikkelingen met het buitenland. Kellogg draaide bij en slozg een kalmer weg in toen hij den Amerikaanschen gezant te Mexico, die de vroegere protesten van zijn regeering had moeten overbrengen en in allerlei geharxewar betrokken ge- wezst was, door een nieuwen verving. Deze nieuwe man, Dwight Morrow, heeft iblij.kb.aar instructies meegekregen om het met een zoet lijntje te probeeren. Zijn nieuwe diplomatieke methoden en zijn heele persoonlijke optreden zijn een succes geweest, want er valt thans a.a„ het eizide van het jaar een belan.g.rij,ke ver- betering in de Amerikaansch-Mexicaan- sche betrekkingen te constateeren. Mexico wijzigt de wetten voor de pe- troluem-velden die de oorzaak van de wrijving met Washington waren g: we est Woensdag heeft de Senaat te Mexico zich in bag.insel ermee vereenigd en Don- derdag zou de Kamer de wijzigingen defd- nitief goedkeuren en daartegenover heft Amerika het embargo op den uitvoer Wel waren er voetangels en ldemmen g.enoeg en had iedereen achterdocht. Toen de wedren begon wemelde het terrain van politie-agenten en rechercheurs. Ik hoorde later, dat, zooals Piper al gezegd' had, bij iedereen de meening had post ge- vat, dat ik zeker zou probeeren om op de baan te komen, desnoods vermomd. De hoofidicomaissaris zelf was er zeker van. Hij vond zich zelf deskundig op het ge- bied der psychologic van. de misdaad en hij meiende, dat ik nu een geval was, bij wie de allesoverheerschenlde passie (en dat waren volgens hem de rennen) alle voorzichtigheid zou doen verdwijnen. Hi) meen.de, .dat ik maar al te gaarne dit waagstuk zou ondernemen en zou genie- ten van de op winding van het altijd-dreii- gend gevaar. De politie was dus overal. Groote, stoere knappe kerels met de onmiskenibare houding van een politieman bewogen zich door de menigte. Ze keken iedereen on~ derzoekend aan. Zij tuurden de men schen in hun gezicht en bleven ieder, die maar in de verste verte op mij geJeek, aanstaren. Maar ik was geen oogenblik onder de menigte. Daar zorg.de Piper wel voor. Ik werd aldoor op die baan zelf bezig gehou- den en mijn luboerende broek en mijn schitterende trui trokken den heelen mid- dag ieders aandaicht. De race met hindernissen stond het eerst op het nrogramma en met Piper te zamen moest ik recht voor de loge van de jury staan. We zorqden, dat de hurdles behoorlijk werden opgesteld, en met Scut's smerdge pijp in mijn mond hield fNGEZONDEN MEDEDEELrNGEM De meest hinderlijke kwaal Maagpillen Te Ter Neuzen bij Firma A. van Overbeeke Leunis, Axelschestraat en Westkolkstraat. van wapens en munitie naar Mexico op. De vriendelijker verstan.dhouding komt ook aan den dag in eenige gebaren, die hoewel uiterlijk, hun waarde hebben. Mexico heeft hoffelijk den wensch te kennen gegeven het vliegtuig te mogen koopen, waarmee mevrouw Lindbergh naar de stad Mexico is gevlogen om zich daar bij haar ondex groote geestdrift ont- vanqen beroemden zoon te voegen, die er bij den Amerikaanschen gezant het Kerst- feest kwam vieren, en het Amerikaansche departement heeft de daartoe noodigc toestemming gracielijk verleend. Ten slotte heeft een groep van New Yorksche bankiers zich bereid verklaard, een nieuwe conference over de proble- men van de Mexicaansche financien en de Mexicaansche sporen te houden, waar- van de regeering van president Calles gunstige uitkomsten voor haar land mag verwachten. RECHTZAKEN. Arrondissements-Rechtbank, Middelbnrtf De rechtbank heeft in hare zitting van 30 December 1927 de volgen.de vonnissen uitgesproken: N. J. L. v. D., oud 20 j., landbouwer?^'" knecht te Moerbeke. thans qedetineerd. i» wegens meineed veroordeeld tot 4 maan- dien g.evangenisstraf, met aftrek van het voorarrest. R E. d. B., oud 20 j., lar.dhouwers- knecht te Moerbeke, thans gedetineerd is wegens alsvoren veroordeeld tot 4 maaniden gevangenisstraf, met aftrek vai het voorarrest. A. V. M. R., oud 22 j., mosselvisschci te Philippdine, is wegens het doen van ee* va.'sche aannifte Omevallenwet, veroox- deeld' tot f 50 boete of 50 dagen hechteni®. P. F. d. S.. oud 26 j., commisrouair en C F. D. d. S., oud 21 j., wiedbaas. bei- den te Koewaoht, zijn wegens verdvisrte ring veroordeeld ieder tot f 75 boete of 25 dagen hechtends. Door Th. v. d. W., oud 52 j„ zoa- der bexoep te Ter Neuzen. is hoooer be- roep aangeteekend tegen het vonnis der,, Rechtbank van 9 December j.l„ waarbij hij ter zake van meineed bij en boedel- en- soheiding is veroordeeld tot 6 maandeJi gevangenisstraf. t N. isi rei fNGEZONDEN MEDEDEELINGEM. ik de spijlen vast, terwijl Piper er Iustd# op los hamerde. Zoodra de paarden er over waren, moesten we ze weer £«- ruimen. Tusschen de rennen door moesten we den gronid aantrappen, die door de hoe- ven was losgeraakt en toen ze eerst alien de baan ronddraafden, moesten we de hoekpalen opstellen, opdat de jockeys hun paarden niet aan dien kant van de baa* bij de hekken koniden brengen. Zoodra ik over mijn eersten angst hee* was, begon ik weer als altijd belang in den race te stellen en ik had nu en dan groote moeite om mijn hoof.d naar oene- den te houiden. Rainton had een alleraardiast jonw paardje, dat in de jeugdklasse meeliep e* tot mijn spijt zag ik, dat ze maar net ge stagen werd. Toen de Steeple-chase. Die was hed opwinidlend en Mulvaney deed een lee- lijken smak met het paard, dat ik zou ge- reden hebben, Eaton Boy. Het scheem ook zijn schuld niet te zijn. Hij reed heele- maal vrij, vooraan, maar Eaton Boy nam I de hindemis voor de tribune slecht e* slosg om, toen hij er overheen ging. Een I paar minuten lag het dier als ven oofld en de jockey werd bewusteloos wegge- dragen. Ik hoorde iemand bij het hek luidkeels roepen, dat Huggins bofte, maar dear was ik nog zoo zeker niet van. Ik haidi een ~ers-photograaf het ongeluk zi.en nemen en het drong ineens tot mij dooas, dat ik net midden voor de lens stond. Ik hoopte vurig, dat ik mij vergist had. (Wordt vervolgldl) men. R. ■a van AAR rr. AR reng AR 0 y RANT Vader, z:e ons met gewonde zielen, Nogmaals, vol van zonden rouw, Maar ook vol geloove voor U knielen, Steunend enkel op Uw trouw! IF oste r's Atom verkrijgbaar voor menschen op leeftijd is verstopping. Foster's Maagpillen geven baat vanaf de eerste dosis. Een ide- aal laxeermiddel voor ouden van dagen. a f 0.65 per flacon. M izen. in. ar, fenk jeacht* 1. 1R, indel. 1, Vri< als b: danKl trouwi jk aa' men Jeki isiotl.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1928 | | pagina 1