1 ALGEKIEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 8159. Maandag 19 December 1927, 67® Jaargang m a 60 cent. Een nieuwe neus ABONNEflENTSPRIJS: buitenland 1 Ri8nwjaars^advertentifin 8IWNENLAND. PE1TILLKT OH. ontsmet Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maan den Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco Dit Plad-verschUnt jederen Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetalinf fr. per post 6,60 per jaar per post Abonnementen voor t buitenland alleen bij vooruitbetaling. Maandag, Woensdag- en Vrildagavond. voor het Nieuvvjaarsnummer. dat Maandagmorgen in plaats van Maandagavond zal verschijnen en in de kom dezer gemeente huis aan huis wordt bezorgd, worden weder geplaatst Voor Nieuwjaarswenschen grooter dan 20 regels, zal 60 cent meer worden gerekend voor elke 20 regels of gedeelte daarvan. De inzendingen kunnen geschieden tot uiterlijk Vrijdag 30 dezer, des namiddags 5 uur. Ter Neuzen, 16 Dec. 1927. Firma P. J. VAN DE SANDE. TWEEDE KAMER. Vergadering van Vrijdag. Aan de orde is de wijziging van de wet van 16 Februari 1923 tot wijziging van de Lager Onderwijswet 1920 (verlenging met 1 jaar van den bezuinigingsmaatregel ten aanzien van de oprichtinq van bijzon- dere scholen), De beer Dr. De Visser (c.-h.) vraagt naar aankiding der indiening van het ontwerp, dat hij niet billijk acht. De heer Van Wijnbergen (r.-k.) heeft eveneens bezwaren en wijst op het onbil- iijke om 'den bezuinigingsmaatregel spe- ciaal ten nadeele van de bijzondere scho len te bestendigen. De heer Van Zadel'hoff (s.-d.) acht het piist gezien, dat de regeering wil wachten op de voorstellen der Staatscommissie- Rutgers, alvorens e<en wijziging in de be paling aan te brengen. De heer Oud (v.-d.) verdedigt het ontwerp. Sinds het in leven roepen van deze bepaling heeft de Kamer ~een enkel voorstel ter verbetering van den toestand bereikt. Nu de commissie-Rutgers de zaak onderzoekt, diient op haar gewacht te worden. De heeren Kersten (staatk. neref.) en Buiten (r.-k.) bestrijden het ontwerp. Minister Kan zet de bedoeling uiteen mm de Kamer geleqenheid te geven zich over deze aangelegenheid uit te spreken. In de merites der bepaling wil spreker als interimair minister van onderwijs niet treden. Dr. De Visser deelt bij de repheken mede, dat hij uit differentie voor den Mi nister, zich niet langer verzet. De heer Nolens (r.-k.) zal tegen het ontwerp stemmen. De Minister ad interim mag algeemeene zaken niet van zich af~ schuiven. Door het niet automatisch v er- vallen van den termijn kunnen verschei- dene schoolbesturen in moeilijkheid ge- saken. v De heer Zijlstra (a.-r.) licht een amen- door ARTHUR GASK. dement toe om voor de stichting van bij zondere scholen o.m. wel mede te rekenen de leerlingen, die de door hen bezochte gelijksoortige school zouden verlaten, in- dien deze school in een andere gemeente gevestigd is dan die van de te stichten school. Het amendement wordt z. h. s. aange- nomen. Het ontwerp wordt aangenomen met 45 tegen 30 stemmen. TEGEN HET CADEAUSTELSEL. Het Tweede Kamerlid Van Wijnber gen heeft den Minister van Arbei'a, nun- ael en Nijverheid de volgende vragen gesteid: is de Minister bereid, nu de uit midden- standsKringen aangewende iotwaardige pogmgen tot bestrijding van het cadeau- sieisei met tot bevreoigend resuitaat heb ben gieleid, een commissie te benoemen, aan weike ware op te dragen het cadeau- steisel en de daaruit voortvloeiende na- deeien aan n nader onderzoek te onder- werpen en na te gaan, weike maatregelen daartegen eventueel zouden zijn te ne- men/ DE WATERLEIDING VOOR SOHOUWEN EN DU1VELAND. Met de aanbestedinq van den weg van Haamstede naar de winpiaats te Wester bcnouwen is thans een begin gemaakt met de werken voor den aanieg van deze waterieiding. Donderdag is tevens door een gemacntigde der Kijksverzekerings- bank,' die het maatschappeiijk kapitaal voor de waterieiding tot een maximum van /1.609.3UU leent, atgesloten de lee- ningsacte met de lb deeinemende gemeen- ten'eti de N.V. Waterleidinq-Mij. Schou- wen-Duiveland. De burgemeesters, se- cretarissen en ontvangers dezer gemeen- ten waren daartoe te rtierikzee verscne- nen. S. D. A. P. In het Zaterdagmiddag te Utrecht be- gonnen huishoudelijke congres van de b. D. A. P. is in de plaats van den heer H. Polak, die als voorzitter is afgetreden als bezoldigd voorzitter benoemd de heer J. Oudegeest. Verder zijn er besprekingen gevoerd over Het Volk in verband met het aftre den van den heer Masereeuw als direc- teur. Aan de afgevaardigden was te vo- ren een vlugschrift toegezonden, waarin een uiteenzetting over Het Volk wordt g eg even en waarin de heer Masereeuw Lu-ueaeelt, dat ae toestand van Het Volk allerminst ongunstig is te noemen. INGhZONDEN MEDEDEELINGEN, 42) (Vervolg.) Piper keek behoedzaam om zich heen, sooals de schurk op het tooneel, dan legde hij zijn hand licht op den schouder van den dikkerd. „Er was gisteren hier een geheime proefrenfluisterde hij, ,,tusschen Bod- §er en Cask of Rum. ,Wat", riep de politie-agent met uit- puilende oogen. „Een proefren, hier op de baan." „]a", antwoordde Piper. ,,Een proef, voor het aanbreken van den dag.' „En wat gebeurde er To'e, vertel Dan ben je een beste kerel Het was een ijzingwekkend verhaal, dat de brave Piper opdischte. Een ver haal, dat langzaam en met veel gebaren verteld werd. Het bleek, dat Piper toe- vallig Zondagochtend extra-vroeg was ge- weest. Hij wilde tijdig klaar zijn. zeide hij, omdat een familielid dien dag bij hem zou komen. Hij was in het schuurtje met zijn gereedschap bezig, toen hij plotseling stemmen hooxde. Hij had door een kier tn de deur gekeken en had drie man op drie paarden gezien. Hij had alien da- delijk herkend.' Een was Potsworthy. de trainer, en de beide anderen waren de jockeys H^ffel en Bert Mav. Zii stonden in een rij voor de scheidsrechtersloge. ,,Vooruit, jongens", had Potsworthy ge- jegd. ,,Doet nu maar net, alsof de race FRANKRIJK EN ITALIe. Uit Rome hebben wij, schrijft de N. R. Crt., een overzicht gekregen van een uiteenzetting die Mussolini over de betrek- kingen met'Frankrijk gegeven heeft. De aan den gang is en laten we eens kijken of de Badger gaed genoeg is om Cask of Rum te slaan. Eenmaal rond, dat is an- derhalve kilometer, en een kist sigaren voor den winnaar. Toen volgde er een bloemrijk verslag van een schijnbaar ti- tanischen kamp tusschen de bei'de paar den en op iederen meter afstands scheen iets belangrijks gebeurd te zijn. De Bod- ,ger was tot een zeker punt aan het hootd qegaan, toen was Cask of Rum nimh komen opaetten en die was toen bij de eindstreep weer twee paardenlengten voor geweest. Toen was de Bodger weer vooruit geschoten, en Cask of Rum was achtergebleven, toen gebeurde er weer iets anders enzoovoort, enzoovoort. En aldoor stond de dikke politie-agent met open mond te luisteren. Hij was zeer onder den indruk. Geen oogenblik wend- de hij den blik van Piper af en ik zag met genoegen, dat hij althans voor het oogen blik geen aandacht meer voor mij over had. Hoe dat alles geeindigd zou zijn, mag de hemel weten, maar plotseling klonk de barsche stem van den politieman beneden. „Zeg Pickle", werd er geroeoen. „Waar ben je". Ben je in slaap gevallen Present, inspecteur, present riep de plotseling ontwaakte Pickle. Toen greep hij Pipers arm. „Maar wie won er nu fluisterde hi) heesch. „,De Bodger, met een halve staart- lenqte", antwoordde Piper. Een blijde glimlach verlichtte de trek- ken van den dikkerd. „Dan zet ik Zater- dag eien dollar op hem en wel bedankt, hoor", en met dreunende schreden gmg hij naar beneden, blijkbaar zich niet be- wust van het feit, dat zijn onderzoc c nog niet gereed was. Ik' zag hem iets aan den inspecteur toon ervan was over het algemeen .tege- moetkomend en ook de strekking: waar- deering voor Briand's zeer vriendschap- pelijke uitlatingen en voor Frankrijk's be- reidheid tot onderteekening van den be- kenden modius vi^endi over de positie van elkaars ondei'dar-en, zinspelinq op de mogelijkheid van /en entente cordiale tusschen de twee landen. Deze entente, betoogde Mussolinf verder, zal vooral moeten berusten ,,op het uit den weg ruimen van de oorzaken waaruit concrete punten van wrijving kunnen ontstaan Hierover zullen de diplomatieke onder- handelingen beginnen en, indien deze tot een bevredigend einde voeren, zal de apothese van de nieuwe verstandhouding een ontmoeting tusschen de verantwoor- delijke ministers" zijn. een ontmoeting dus tusschen Briand en Mussolini. Van de vraag hoeveel Frankrijk voor de nieuwe vriendschap wil betalen, zal afhangen, of de entente tot stand komt. Het zal er voor moeten en willen betalen, want als de kiesche oriderhandelingen mis loopen, ontstaat een toestand die ongun- stiger zal zijn dan ervoor. Men zou dan immers nog slechts eensgiezind zijn in het inzicht, dat men voor voorloopig onoplos- bare kwesties stond en dit zou de verbit- tering aan Italiaanschen kant verergeren. De Romeinsche correspondent van de Morning Post wijdt drie artikelen aan de Italiaansche grieven tegen Frankrijk, waarvan de eerste twee versche- nen zijn. Zij steunen blijkbaar op goe- de inlichtingen over de Italiaansche verlanglijist. Om te beginnen staan erop: de kwestie van Tandzjer die voor Italie van plaatselijk belang is, waarbij het niet denkt aan aantasting van Frankrijk's prestige of beiangen; de positie van de Italiaiien in Tunis, in dezer voege te regeien, dat Italiaansche onderdanen, die al voor de Fransche bezietting in het land waren, hun nationaliteit zullen behouden (de overeenkomst van 1896 weike de rechten der Italianen in Tunis waarborg- de, is tegen het ieinde van den oorlog door Frankrijk opgezegd). Dan volgen de grenzen van Libye. Toen Italie in den oorlog was gekomen, heeft het bij art. 1 3 van het tractaat van Londen de toezeg- ging weten te verkrijgen, dat verschillen- de problemen van zijn kolonies geregeld zouden worden, wanneer de vrede van Europa hersteld was. Engeland is Italie daarop ter wille geweest met den afstand van de oasis van Jaraboeb aan de grens van Egypte en Liibye en van Joeba-land in het belang van de kunstmatige be- sproeiing van Italiaansch Somali-land, met een regeldng over de gemeenschap- pelijke oeconomische beiangen in Abes- sinie, met tegemoetkoming aan Italie aan de kust van de Roode Zee. Daartegenover heeft Frankrijk nog niets anders gedaan dan een strook van de dorre woestijn bij Gadames en Gat aan de Westelijke grens van Libye aan Italie over te laten. Maar dit land wenscht een herziening van de Libyaansche grens, die veel verder gaat. Ten slotte zijn voor Italie van overwe- gend belang een omschrijving van zijn "positie op den Balkan en aan de Adria- tische Zee, waarmee Frankrijk instemt, en de definitieve regeling van den toe stand van Italiaansche onderdanen op rapporteeren en binnen enkele minuten marcheerden ze af en waren weer spoedig verdwenen. Piper lachte mij van beneden at eens triomfantelijk toe en cjincj toen onmiddel- lijk weer naar zijn vriend Scut. Ik kon nu eindeHk weer vrij ademen. maar ik beefde als een riet. Ik was door het oog van een naalid gekropen, maar ik was niets dankbaar en ik vroeg mijzelf korzelig uf, waar dit alles toe leiden moest. „lk ben maar veilig voor een paar uur", gromde ik, ,,en dan komt er weer wat anders en dan zit ik er weer midden in." Ik had zoo genoeg van alles, dat ik heusch geloof, dat ik tenslotte in slaap viel uit ergernis. Ik moet wel heel moe zijn geweest, want het was al donker toen ik wakker werd. Piper kwam boven om mij naar de schuur te helpen. Zooals ge- woonlijk was hij zeer met zich zelf tevre- den, maar weerde evenals te voren mijn dank af. Hij sloot mij weer op voor den nacht en vertrok vroolijk fluitend. Den volgenden ochtend was mijn voet ongetwijfeld een heel stuk beter en tot mijn groote vreugde, kon ik er op staan. Ik stond op Piper te wachten, toen Piper de deur kwam opendoen. .Mijn voet gaat prachtig vooruit riep ik vroolijk. „Haast geen pijn meer en ik kan hem alweer bijna gebruiken. Wat zullen we nu vandaag weer beleven Maar een oogenblik kreeg ik geen woord. De man had een courant in de hand en ik bemerkte opeens, dat hij mij heel vreemd, heel onderzoekend aankeiek. Hoor eens, mijnheer Huggins barst- te hij eindelijk los. ,.U bent niet rechtuit tegen mij, LI houdt mij voor. het lapje. Ik voel'de. dat ik bloedrood werd. „Wat bedoel je?" vroeg ik angstig. ,,Wat is er nu weer?" Fransch gebied. Al deze kwesties zullen stuk voor stuk met groote behoedzaamheid behandeld moeten worden en Mussolini heeft ze terecht als punten „van kieschen aard" beschreven. Zonder royaliteit aan Fran- schen kant en inschikkelijkheid aan Ita liaanschen kant zijn ze niet op te lossen. De vertrouwelijke betrekkingen die En geland met elk van de twee on'derhande- iende partijen onderhoudt, en de blijkbaar zeer sterke wensch van de Engelsche staatkunde om ze tot overeenstemming te brengen, kunnen twee machtige factoren zijn om tot het beoogde doel te komen. Maar van een groote mogendheid als Frankrijk zou het te beqrijpen zijn. dat zij nog aarzeling voelt om den weg van concessies op te gaan, waarop de eerste inwilligingen de gretig'heid van de vra- gende partij licht zullen aanmoediqen. MOSKOU BIJ DE ZUID-CHINEEZEN UIT DE GRATIE. Bij de kortstondige bezetting van Kan- ton door de „rooden" heeft zich het merkwaardige geval voorgedaan, dat zich bij deze oproermakers een paar duizend primitief gewapende boeren hadden aan- gesloten. De boeren hadden tot dusver niet aan krijgsbedrijven van beteekenis in steden deelgenomen en hun eenige zorq was geweest, hun oogst tegen de solda- teska te beschermen, zonder dat zij zich om de revolutie in de steden bekommer- den. De mislukte boerenopstand kan een aanwijzing zijn, dat de burgeroorlog het land dieper beroeren gaat, terwijl hij tot- nutoe meer het karakter had gedragen van een strijd tusschen legeraanvoerders om de hegemonie. De rooden zijn intus- schen weer spoedig en met zware verlie- zen door de „witte" nationalisten verdre- ven, maar de stad en haar inwoners heb ben onider de uitspattingen van weers- kanten moordpartijen, brandstichting en plundering deerlijk geleden. Een ander bericht van belang is, dat de Koeomintang, die door Tsjang Kai-sjek s regeering te Nanking vertegenwoordigd wordt, eindelijk genoeg heeft gekregen van de communistische ophitsingen die tot zulke betreurenswaardige gevolgen lei den, en daarom besloten heeft de betrek kingen met Sowjet-Rusland te verbreken. De' Sowjet-Russische consul-generaal te Sjanghai heeft zijn paspoort gekregen en het consulaat en alle Russische handels- agentschappen worden binnen trien dagen gesloten. De heele Sowjet-campagne is op niets uitgeloopen en de millioenen roebels, die eraan zijn besteed, zijn weggeworpen geld geweest. Thans lijkt voor de Europee- I sche mogendheden, met name Engeland 1 welks handel op het Verre Oosten door i den Chineeschen burgeroorlog zoozeer geknauwd is en dat de hooge rekening 1 voor de bezietting van Sjanghai in een i aanvullingsbegrooting van ruim 3 mil- i lioen aan het Lagerhuis heeft moeten voorleggen, het psychologisch oogenblik qekomen voor een vastberaden poging om zich met do Chineesche nationalisten te verstaan. Do Koeomintang of Natio- nale partij heeft een kortzichtiqe politiek gevolg'd togn zij den sterken Russischen invloc'd in het land binnenhaalde. Nu de „Dat zou ik ook wel eens willen weten wat er nu weer is. Kijk eens even hier en hij duwde mij de courant in de hand. Ik keek en zag dadeli-'k, wat hij bedoel- de. In groote dikke letters, over de heele pagina, stond: DE JOCKEY HUGGINS. 500 pon'd belooning. En wat kleiner daaronder: Bovenvermelde som zal betaald worden aan ieder, die inlichtingen geeft of aanwijzingen doet. weike kunnen leiden tot aanhouding van genoemden Dersoon. Adres Angas Forbes, Hotel Groot-Australie. Ik zag snel de courant eens door, maar meer stond er niet over mij. Ik kreeg een vreemd, wee gevoel en moest tegen den muur leunen om niet te vallen. Alle hoop scheen weer ijdel. Pi per keek mij oplettend aan. ,,Hoor nu eens, zeide hij ernstig. Zoo als ik u al gezegd heb, erg dol op de po litic ben ik niet en ik waag ook wel eens graag wat. Maar ik moet weten, waar ik aan toe ben en ik laat me geen rad voor de oogen draaien. Nu hebt u mij verteld", ginq hij norsch voort, dat ze u achterna zaten, omdat u een man hebt neerqesla- gien. En u zeide, dat er geen kwaad bij Was." Hij lachte eens minachtend: „Daar zullen ze heusch qeen vijf honderd pond voor uitloven en ik qeloof dus, dat u hem hebt koud gemaakt". Ik moest snel overleggen. Vijf honderd pond premie zou maken dat de heele pro- vincie me als een troep bloedhonden ach terna zou zitten. Al wisten ze niet precies waarvoor ik gezocht werd toch zou de verbeelding nu gepnkkeld zijn en ieder noodlottige gevolgen hiervan allerwege aan den dag zijn gekomen, mag men mis- schien verwachten, dat zij beter waarbor- gen kan geven voor een regeering die in het Zuiden orde en rust schept, dan in de dagen toen de nationalisten, zich sterk voelende door den Russischen steun, op aanmatigende en uitdagende wijze tegen de rest van de wereld optraden. De loop der gebeurtenissen heeft dea Russischen invloed ten slotte geknakt en daarmee schijnen degenen gelijk gekre gen te hebben die aldoor gepleit hebben voor de politiek van afwachting en toe- geefliikheid tegenover het revolutie-dron- ken Chineesche nationalisme. FORD STICHT EEN SCHOOL. Henry Ford wil te Sudbury (Massa chusetts) eien school stichten voor jongen» van 1420 jaar, waar men hen zal leeren om ,,met hun handen te werken en te den- ken". De school zal den vorm hebben van een kostschool en beginnen met 30 leer lingen, volgens het model van Ford's vak- school te Detroit. De leervakken bestaaa o.a. uit: landbouw, de productie van voed- sel om de school zelf mede te voorzien, veieteelt, bakken en technisch onderwijs. In 't bijzonder het broodbakken wordt onderwezen, want dat moeten volgens Ford zoowel jongens als meisjes kennen. TER NEUZEN, 19 December 1927. DENKT ER OM 1 Belanghebbenden worden er op ge- wezen, dat de Grond- en Personeele Be- lasting moeten zijn voldaan voor 1 Janu- ari a.s. DE P. T. EN T.-DIENST OP 1 JANUARI. Ten aanzien van de uitvoering van dea post-, telegraaf- en telefoondienst op Zon- dag 1 Januari is bepaald, dat aan het per- soneel niet meer dienst mag worden op- gedragen dan voor een goeden gang van zaken strikt noodzakelijk is. Voor den telegraaf- en telefoondienst zullen de kantoren, weike op Zondagen van 89 uur geopend zijn, op 1 Januari eveneens gedurende dat tijdvak zijn open- g est eld. De overige telegraaf- en telefoonkan- toren zullen eveneens voor het publiek zijn opengesteld als op Zondag. De hulpkantoren, die des Zondags ge sloten zijn, zullen dit ook op den Nieuw- jaarsdag zijn. De openstelling van de stations zal, voor den telegraafdienst, zijn geregeld als op Zondag. OVER MAARTEN LUTHER. De aandacht wordt gevestigd op de in dit nummer voorkomende advertentie be- treffende 't houden eener vertooning van lichtbeelden uit het leven van Dr. Maar- ten Luther, te houden door den heei Corstanje, uit Goes, in het lokaal Bethel. Naar we vernamen ondervindt deze met deze lezing en vertooning overal groote belangstelling. levend wezen zou in een speurder of speurster veranderen. Ik overzaq den heelen toestand. Angas Forbes had voor zich de zaak uitgemaakt, maar hij had geen enkel bewijs, totdat hij de hand op mij had gelegd. Hij moest mij vertoonen om te laten z'ien, dat ik niet de echte dok- ter Carmichael was. Vandaar zijn mees- terzet om vijfhonderd pond uit te loven. Wat bleef mij nu over? Ik moest Piper alles vertellen. Een keus had ik niet. Hij hield mij in de palm van zijn hand, ik kon hem niet om den tuin leiden en veilig zijn. Ik beheerschte mij tot het uiterste en keek hem zacht aan. „Ik heb je niets dan de waarheid ver teld", zeide ik heel rustig. „Ik heb dien man geen kwaad gedaan. Hij is degene. die de belooning uitlooft". Piper kuchte eens. „Vijf honderd pond omdat u hem een klap 9akt V7ilt u nu heusch, dat ik zooiets geloof? Ik sprak niet luider, maar mijn blik hield den zijne vast. ,,Lees je de couranten geregeld. Pi per?" vroeg ik. Hij keek me scherp onderzoekend aan. ,,Ja, altijd. Wat zou dat?" „Dan zal je schrikken", ^zeide ik. „Ik ben al geschrokken." meende hij droogjes. Een oogenblik zweeg ik. Ofschoon ik wist, dat mij niets anders overbleef, toch aarzelde ik om ineens van wal te steken. ,,Herinner jij je dan nog, dat je verle- den jaar gelezen hebt over een ontsnap- ten gevan'gene, die ontkwam, dadelijk na- dat hij veroordecld was een zekere Cups?" ,,Ja", antwoordde hij norsch. ..Maar wat heeft die er mee te maken?" „Ik ben Cups", zeide ik rustig. (Wordt vervolgd.) TER 1 i ENSCHE CO U RANT OS goeft geen vlek- k«n in ondargoad

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1927 | | pagina 1