1
ALGEKIEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8159.
Maandag 19 December 1927,
67® Jaargang
m
a 60 cent.
Een nieuwe neus
ABONNEflENTSPRIJS:
buitenland
1
Ri8nwjaars^advertentifin
8IWNENLAND.
PE1TILLKT OH.
ontsmet
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maan den
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco
Dit Plad-verschUnt jederen
Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetalinf fr. per post 6,60 per jaar
per post Abonnementen voor t buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Maandag, Woensdag- en Vrildagavond.
voor het Nieuvvjaarsnummer.
dat Maandagmorgen in plaats van
Maandagavond zal verschijnen en in
de kom dezer gemeente huis aan
huis wordt bezorgd, worden weder
geplaatst
Voor Nieuwjaarswenschen grooter
dan 20 regels, zal 60 cent meer
worden gerekend voor elke 20 regels
of gedeelte daarvan.
De inzendingen kunnen geschieden
tot uiterlijk Vrijdag 30 dezer, des
namiddags 5 uur.
Ter Neuzen, 16 Dec. 1927.
Firma P. J. VAN DE SANDE.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
Aan de orde is de wijziging van de wet
van 16 Februari 1923 tot wijziging van
de Lager Onderwijswet 1920 (verlenging
met 1 jaar van den bezuinigingsmaatregel
ten aanzien van de oprichtinq van bijzon-
dere scholen),
De beer Dr. De Visser (c.-h.) vraagt
naar aankiding der indiening van het
ontwerp, dat hij niet billijk acht.
De heer Van Wijnbergen (r.-k.) heeft
eveneens bezwaren en wijst op het onbil-
iijke om 'den bezuinigingsmaatregel spe-
ciaal ten nadeele van de bijzondere scho
len te bestendigen.
De heer Van Zadel'hoff (s.-d.) acht het
piist gezien, dat de regeering wil wachten
op de voorstellen der Staatscommissie-
Rutgers, alvorens e<en wijziging in de be
paling aan te brengen.
De heer Oud (v.-d.) verdedigt het
ontwerp. Sinds het in leven roepen van
deze bepaling heeft de Kamer ~een enkel
voorstel ter verbetering van den toestand
bereikt. Nu de commissie-Rutgers de zaak
onderzoekt, diient op haar gewacht te
worden.
De heeren Kersten (staatk. neref.) en
Buiten (r.-k.) bestrijden het ontwerp.
Minister Kan zet de bedoeling uiteen
mm de Kamer geleqenheid te geven zich
over deze aangelegenheid uit te spreken.
In de merites der bepaling wil spreker als
interimair minister van onderwijs niet
treden.
Dr. De Visser deelt bij de repheken
mede, dat hij uit differentie voor den Mi
nister, zich niet langer verzet.
De heer Nolens (r.-k.) zal tegen het
ontwerp stemmen. De Minister ad interim
mag algeemeene zaken niet van zich af~
schuiven. Door het niet automatisch v er-
vallen van den termijn kunnen verschei-
dene schoolbesturen in moeilijkheid ge-
saken. v
De heer Zijlstra (a.-r.) licht een amen-
door
ARTHUR GASK.
dement toe om voor de stichting van bij
zondere scholen o.m. wel mede te rekenen
de leerlingen, die de door hen bezochte
gelijksoortige school zouden verlaten, in-
dien deze school in een andere gemeente
gevestigd is dan die van de te stichten
school.
Het amendement wordt z. h. s. aange-
nomen.
Het ontwerp wordt aangenomen met 45
tegen 30 stemmen.
TEGEN HET CADEAUSTELSEL.
Het Tweede Kamerlid Van Wijnber
gen heeft den Minister van Arbei'a, nun-
ael en Nijverheid de volgende vragen
gesteid:
is de Minister bereid, nu de uit midden-
standsKringen aangewende iotwaardige
pogmgen tot bestrijding van het cadeau-
sieisei met tot bevreoigend resuitaat heb
ben gieleid, een commissie te benoemen,
aan weike ware op te dragen het cadeau-
steisel en de daaruit voortvloeiende na-
deeien aan n nader onderzoek te onder-
werpen en na te gaan, weike maatregelen
daartegen eventueel zouden zijn te ne-
men/
DE WATERLEIDING VOOR
SOHOUWEN EN DU1VELAND.
Met de aanbestedinq van den weg van
Haamstede naar de winpiaats te Wester
bcnouwen is thans een begin gemaakt
met de werken voor den aanieg van deze
waterieiding. Donderdag is tevens door
een gemacntigde der Kijksverzekerings-
bank,' die het maatschappeiijk kapitaal
voor de waterieiding tot een maximum
van /1.609.3UU leent, atgesloten de lee-
ningsacte met de lb deeinemende gemeen-
ten'eti de N.V. Waterleidinq-Mij. Schou-
wen-Duiveland. De burgemeesters, se-
cretarissen en ontvangers dezer gemeen-
ten waren daartoe te rtierikzee verscne-
nen.
S. D. A. P.
In het Zaterdagmiddag te Utrecht be-
gonnen huishoudelijke congres van de
b. D. A. P. is in de plaats van den heer
H. Polak, die als voorzitter is afgetreden
als bezoldigd voorzitter benoemd de heer
J. Oudegeest.
Verder zijn er besprekingen gevoerd
over Het Volk in verband met het aftre
den van den heer Masereeuw als direc-
teur. Aan de afgevaardigden was te vo-
ren een vlugschrift toegezonden, waarin
een uiteenzetting over Het Volk wordt
g eg even en waarin de heer Masereeuw
Lu-ueaeelt, dat ae toestand van Het Volk
allerminst ongunstig is te noemen.
INGhZONDEN MEDEDEELINGEN,
42) (Vervolg.)
Piper keek behoedzaam om zich heen,
sooals de schurk op het tooneel, dan
legde hij zijn hand licht op den schouder
van den dikkerd.
„Er was gisteren hier een geheime
proefrenfluisterde hij, ,,tusschen Bod-
§er en Cask of Rum.
,Wat", riep de politie-agent met uit-
puilende oogen. „Een proefren, hier op
de baan."
„]a", antwoordde Piper. ,,Een proef,
voor het aanbreken van den dag.'
„En wat gebeurde er To'e, vertel
Dan ben je een beste kerel
Het was een ijzingwekkend verhaal,
dat de brave Piper opdischte. Een ver
haal, dat langzaam en met veel gebaren
verteld werd. Het bleek, dat Piper toe-
vallig Zondagochtend extra-vroeg was ge-
weest. Hij wilde tijdig klaar zijn. zeide
hij, omdat een familielid dien dag bij hem
zou komen. Hij was in het schuurtje met
zijn gereedschap bezig, toen hij plotseling
stemmen hooxde. Hij had door een kier
tn de deur gekeken en had drie man op
drie paarden gezien. Hij had alien da-
delijk herkend.' Een was Potsworthy. de
trainer, en de beide anderen waren de
jockeys H^ffel en Bert Mav. Zii stonden
in een rij voor de scheidsrechtersloge.
,,Vooruit, jongens", had Potsworthy ge-
jegd. ,,Doet nu maar net, alsof de race
FRANKRIJK EN ITALIe.
Uit Rome hebben wij, schrijft de N.
R. Crt., een overzicht gekregen van een
uiteenzetting die Mussolini over de betrek-
kingen met'Frankrijk gegeven heeft. De
aan den gang is en laten we eens kijken
of de Badger gaed genoeg is om Cask of
Rum te slaan. Eenmaal rond, dat is an-
derhalve kilometer, en een kist sigaren
voor den winnaar. Toen volgde er een
bloemrijk verslag van een schijnbaar ti-
tanischen kamp tusschen de bei'de paar
den en op iederen meter afstands scheen
iets belangrijks gebeurd te zijn. De Bod-
,ger was tot een zeker punt aan het hootd
qegaan, toen was Cask of Rum nimh
komen opaetten en die was toen bij de
eindstreep weer twee paardenlengten
voor geweest. Toen was de Bodger weer
vooruit geschoten, en Cask of Rum was
achtergebleven, toen gebeurde er weer
iets anders enzoovoort, enzoovoort.
En aldoor stond de dikke politie-agent
met open mond te luisteren. Hij was zeer
onder den indruk. Geen oogenblik wend-
de hij den blik van Piper af en ik zag met
genoegen, dat hij althans voor het oogen
blik geen aandacht meer voor mij over
had.
Hoe dat alles geeindigd zou zijn, mag
de hemel weten, maar plotseling klonk de
barsche stem van den politieman beneden.
„Zeg Pickle", werd er geroeoen. „Waar
ben je". Ben je in slaap gevallen
Present, inspecteur, present riep de
plotseling ontwaakte Pickle. Toen greep
hij Pipers arm.
„Maar wie won er nu fluisterde hi)
heesch.
„,De Bodger, met een halve staart-
lenqte", antwoordde Piper.
Een blijde glimlach verlichtte de trek-
ken van den dikkerd. „Dan zet ik Zater-
dag eien dollar op hem en wel bedankt,
hoor", en met dreunende schreden gmg
hij naar beneden, blijkbaar zich niet be-
wust van het feit, dat zijn onderzoc c nog
niet gereed was.
Ik' zag hem iets aan den inspecteur
toon ervan was over het algemeen .tege-
moetkomend en ook de strekking: waar-
deering voor Briand's zeer vriendschap-
pelijke uitlatingen en voor Frankrijk's be-
reidheid tot onderteekening van den be-
kenden modius vi^endi over de positie
van elkaars ondei'dar-en, zinspelinq op de
mogelijkheid van /en entente cordiale
tusschen de twee landen. Deze entente,
betoogde Mussolinf verder, zal vooral
moeten berusten ,,op het uit den weg
ruimen van de oorzaken waaruit concrete
punten van wrijving kunnen ontstaan
Hierover zullen de diplomatieke onder-
handelingen beginnen en, indien deze tot
een bevredigend einde voeren, zal de
apothese van de nieuwe verstandhouding
een ontmoeting tusschen de verantwoor-
delijke ministers" zijn. een ontmoeting dus
tusschen Briand en Mussolini.
Van de vraag hoeveel Frankrijk voor
de nieuwe vriendschap wil betalen, zal
afhangen, of de entente tot stand komt.
Het zal er voor moeten en willen betalen,
want als de kiesche oriderhandelingen mis
loopen, ontstaat een toestand die ongun-
stiger zal zijn dan ervoor. Men zou dan
immers nog slechts eensgiezind zijn in het
inzicht, dat men voor voorloopig onoplos-
bare kwesties stond en dit zou de verbit-
tering aan Italiaanschen kant verergeren.
De Romeinsche correspondent van de
Morning Post wijdt drie artikelen aan de
Italiaansche grieven tegen Frankrijk,
waarvan de eerste twee versche-
nen zijn. Zij steunen blijkbaar op goe-
de inlichtingen over de Italiaansche
verlanglijist. Om te beginnen staan erop:
de kwestie van Tandzjer die voor Italie
van plaatselijk belang is, waarbij het niet
denkt aan aantasting van Frankrijk's
prestige of beiangen; de positie van de
Italiaiien in Tunis, in dezer voege te
regeien, dat Italiaansche onderdanen, die
al voor de Fransche bezietting in het land
waren, hun nationaliteit zullen behouden
(de overeenkomst van 1896 weike de
rechten der Italianen in Tunis waarborg-
de, is tegen het ieinde van den oorlog door
Frankrijk opgezegd). Dan volgen de
grenzen van Libye. Toen Italie in den
oorlog was gekomen, heeft het bij art. 1 3
van het tractaat van Londen de toezeg-
ging weten te verkrijgen, dat verschillen-
de problemen van zijn kolonies geregeld
zouden worden, wanneer de vrede van
Europa hersteld was. Engeland is Italie
daarop ter wille geweest met den afstand
van de oasis van Jaraboeb aan de grens
van Egypte en Liibye en van Joeba-land
in het belang van de kunstmatige be-
sproeiing van Italiaansch Somali-land,
met een regeldng over de gemeenschap-
pelijke oeconomische beiangen in Abes-
sinie, met tegemoetkoming aan Italie aan
de kust van de Roode Zee. Daartegenover
heeft Frankrijk nog niets anders gedaan
dan een strook van de dorre woestijn bij
Gadames en Gat aan de Westelijke grens
van Libye aan Italie over te laten. Maar
dit land wenscht een herziening van de
Libyaansche grens, die veel verder gaat.
Ten slotte zijn voor Italie van overwe-
gend belang een omschrijving van zijn
"positie op den Balkan en aan de Adria-
tische Zee, waarmee Frankrijk instemt,
en de definitieve regeling van den toe
stand van Italiaansche onderdanen op
rapporteeren en binnen enkele minuten
marcheerden ze af en waren weer spoedig
verdwenen.
Piper lachte mij van beneden at eens
triomfantelijk toe en cjincj toen onmiddel-
lijk weer naar zijn vriend Scut.
Ik kon nu eindeHk weer vrij ademen.
maar ik beefde als een riet. Ik was door
het oog van een naalid gekropen, maar ik
was niets dankbaar en ik vroeg mijzelf
korzelig uf, waar dit alles toe leiden
moest. „lk ben maar veilig voor een
paar uur", gromde ik, ,,en dan komt er
weer wat anders en dan zit ik er weer
midden in."
Ik had zoo genoeg van alles, dat ik
heusch geloof, dat ik tenslotte in slaap
viel uit ergernis. Ik moet wel heel moe
zijn geweest, want het was al donker toen
ik wakker werd. Piper kwam boven om
mij naar de schuur te helpen. Zooals ge-
woonlijk was hij zeer met zich zelf tevre-
den, maar weerde evenals te voren mijn
dank af. Hij sloot mij weer op voor den
nacht en vertrok vroolijk fluitend.
Den volgenden ochtend was mijn voet
ongetwijfeld een heel stuk beter en tot
mijn groote vreugde, kon ik er op staan.
Ik stond op Piper te wachten, toen Piper
de deur kwam opendoen.
.Mijn voet gaat prachtig vooruit riep
ik vroolijk. „Haast geen pijn meer en ik
kan hem alweer bijna gebruiken. Wat
zullen we nu vandaag weer beleven
Maar een oogenblik kreeg ik geen
woord. De man had een courant in de
hand en ik bemerkte opeens, dat hij mij
heel vreemd, heel onderzoekend aankeiek.
Hoor eens, mijnheer Huggins barst-
te hij eindelijk los. ,.U bent niet rechtuit
tegen mij, LI houdt mij voor. het lapje.
Ik voel'de. dat ik bloedrood werd.
„Wat bedoel je?" vroeg ik angstig.
,,Wat is er nu weer?"
Fransch gebied.
Al deze kwesties zullen stuk voor stuk
met groote behoedzaamheid behandeld
moeten worden en Mussolini heeft ze
terecht als punten „van kieschen aard"
beschreven. Zonder royaliteit aan Fran-
schen kant en inschikkelijkheid aan Ita
liaanschen kant zijn ze niet op te lossen.
De vertrouwelijke betrekkingen die En
geland met elk van de twee on'derhande-
iende partijen onderhoudt, en de blijkbaar
zeer sterke wensch van de Engelsche
staatkunde om ze tot overeenstemming te
brengen, kunnen twee machtige factoren
zijn om tot het beoogde doel te komen.
Maar van een groote mogendheid als
Frankrijk zou het te beqrijpen zijn. dat
zij nog aarzeling voelt om den weg van
concessies op te gaan, waarop de eerste
inwilligingen de gretig'heid van de vra-
gende partij licht zullen aanmoediqen.
MOSKOU BIJ DE ZUID-CHINEEZEN
UIT DE GRATIE.
Bij de kortstondige bezetting van Kan-
ton door de „rooden" heeft zich het
merkwaardige geval voorgedaan, dat zich
bij deze oproermakers een paar duizend
primitief gewapende boeren hadden aan-
gesloten. De boeren hadden tot dusver
niet aan krijgsbedrijven van beteekenis in
steden deelgenomen en hun eenige zorq
was geweest, hun oogst tegen de solda-
teska te beschermen, zonder dat zij zich
om de revolutie in de steden bekommer-
den. De mislukte boerenopstand kan een
aanwijzing zijn, dat de burgeroorlog het
land dieper beroeren gaat, terwijl hij tot-
nutoe meer het karakter had gedragen
van een strijd tusschen legeraanvoerders
om de hegemonie. De rooden zijn intus-
schen weer spoedig en met zware verlie-
zen door de „witte" nationalisten verdre-
ven, maar de stad en haar inwoners heb
ben onider de uitspattingen van weers-
kanten moordpartijen, brandstichting
en plundering deerlijk geleden.
Een ander bericht van belang is, dat de
Koeomintang, die door Tsjang Kai-sjek s
regeering te Nanking vertegenwoordigd
wordt, eindelijk genoeg heeft gekregen
van de communistische ophitsingen die tot
zulke betreurenswaardige gevolgen lei
den, en daarom besloten heeft de betrek
kingen met Sowjet-Rusland te verbreken.
De' Sowjet-Russische consul-generaal te
Sjanghai heeft zijn paspoort gekregen en
het consulaat en alle Russische handels-
agentschappen worden binnen trien dagen
gesloten.
De heele Sowjet-campagne is op niets
uitgeloopen en de millioenen roebels, die
eraan zijn besteed, zijn weggeworpen geld
geweest. Thans lijkt voor de Europee-
I sche mogendheden, met name Engeland
1 welks handel op het Verre Oosten door
i den Chineeschen burgeroorlog zoozeer
geknauwd is en dat de hooge rekening
1 voor de bezietting van Sjanghai in een
i aanvullingsbegrooting van ruim 3 mil-
i lioen aan het Lagerhuis heeft moeten
voorleggen, het psychologisch oogenblik
qekomen voor een vastberaden poging
om zich met do Chineesche nationalisten
te verstaan. Do Koeomintang of Natio-
nale partij heeft een kortzichtiqe politiek
gevolg'd togn zij den sterken Russischen
invloc'd in het land binnenhaalde. Nu de
„Dat zou ik ook wel eens willen weten
wat er nu weer is. Kijk eens even hier
en hij duwde mij de courant in de hand.
Ik keek en zag dadeli-'k, wat hij bedoel-
de. In groote dikke letters, over de heele
pagina, stond:
DE JOCKEY HUGGINS.
500 pon'd belooning.
En wat kleiner daaronder:
Bovenvermelde som zal betaald
worden aan ieder, die inlichtingen
geeft of aanwijzingen doet. weike
kunnen leiden tot aanhouding van
genoemden Dersoon. Adres Angas
Forbes, Hotel Groot-Australie.
Ik zag snel de courant eens door, maar
meer stond er niet over mij.
Ik kreeg een vreemd, wee gevoel en
moest tegen den muur leunen om niet te
vallen. Alle hoop scheen weer ijdel. Pi
per keek mij oplettend aan.
,,Hoor nu eens, zeide hij ernstig. Zoo
als ik u al gezegd heb, erg dol op de po
litic ben ik niet en ik waag ook wel eens
graag wat. Maar ik moet weten, waar ik
aan toe ben en ik laat me geen rad voor
de oogen draaien. Nu hebt u mij verteld",
ginq hij norsch voort, dat ze u achterna
zaten, omdat u een man hebt neerqesla-
gien. En u zeide, dat er geen kwaad bij
Was." Hij lachte eens minachtend: „Daar
zullen ze heusch qeen vijf honderd pond
voor uitloven en ik qeloof dus, dat u hem
hebt koud gemaakt".
Ik moest snel overleggen. Vijf honderd
pond premie zou maken dat de heele pro-
vincie me als een troep bloedhonden ach
terna zou zitten. Al wisten ze niet precies
waarvoor ik gezocht werd toch zou de
verbeelding nu gepnkkeld zijn en ieder
noodlottige gevolgen hiervan allerwege
aan den dag zijn gekomen, mag men mis-
schien verwachten, dat zij beter waarbor-
gen kan geven voor een regeering die in
het Zuiden orde en rust schept, dan in de
dagen toen de nationalisten, zich sterk
voelende door den Russischen steun, op
aanmatigende en uitdagende wijze tegen
de rest van de wereld optraden.
De loop der gebeurtenissen heeft dea
Russischen invloed ten slotte geknakt en
daarmee schijnen degenen gelijk gekre
gen te hebben die aldoor gepleit hebben
voor de politiek van afwachting en toe-
geefliikheid tegenover het revolutie-dron-
ken Chineesche nationalisme.
FORD STICHT EEN SCHOOL.
Henry Ford wil te Sudbury (Massa
chusetts) eien school stichten voor jongen»
van 1420 jaar, waar men hen zal leeren
om ,,met hun handen te werken en te den-
ken". De school zal den vorm hebben van
een kostschool en beginnen met 30 leer
lingen, volgens het model van Ford's vak-
school te Detroit. De leervakken bestaaa
o.a. uit: landbouw, de productie van voed-
sel om de school zelf mede te voorzien,
veieteelt, bakken en technisch onderwijs.
In 't bijzonder het broodbakken wordt
onderwezen, want dat moeten volgens
Ford zoowel jongens als meisjes kennen.
TER NEUZEN, 19 December 1927.
DENKT ER OM 1
Belanghebbenden worden er op ge-
wezen, dat de Grond- en Personeele Be-
lasting moeten zijn voldaan voor 1 Janu-
ari a.s.
DE P. T. EN T.-DIENST OP
1 JANUARI.
Ten aanzien van de uitvoering van dea
post-, telegraaf- en telefoondienst op Zon-
dag 1 Januari is bepaald, dat aan het per-
soneel niet meer dienst mag worden op-
gedragen dan voor een goeden gang van
zaken strikt noodzakelijk is.
Voor den telegraaf- en telefoondienst
zullen de kantoren, weike op Zondagen
van 89 uur geopend zijn, op 1 Januari
eveneens gedurende dat tijdvak zijn open-
g est eld.
De overige telegraaf- en telefoonkan-
toren zullen eveneens voor het publiek
zijn opengesteld als op Zondag.
De hulpkantoren, die des Zondags ge
sloten zijn, zullen dit ook op den Nieuw-
jaarsdag zijn.
De openstelling van de stations zal,
voor den telegraafdienst, zijn geregeld
als op Zondag.
OVER MAARTEN LUTHER.
De aandacht wordt gevestigd op de in
dit nummer voorkomende advertentie be-
treffende 't houden eener vertooning van
lichtbeelden uit het leven van Dr. Maar-
ten Luther, te houden door den heei
Corstanje, uit Goes, in het lokaal Bethel.
Naar we vernamen ondervindt deze met
deze lezing en vertooning overal groote
belangstelling.
levend wezen zou in een speurder of
speurster veranderen. Ik overzaq den
heelen toestand. Angas Forbes had voor
zich de zaak uitgemaakt, maar hij had
geen enkel bewijs, totdat hij de hand op
mij had gelegd. Hij moest mij vertoonen
om te laten z'ien, dat ik niet de echte dok-
ter Carmichael was. Vandaar zijn mees-
terzet om vijfhonderd pond uit te loven.
Wat bleef mij nu over? Ik moest Piper
alles vertellen. Een keus had ik niet. Hij
hield mij in de palm van zijn hand, ik kon
hem niet om den tuin leiden en veilig zijn.
Ik beheerschte mij tot het uiterste en
keek hem zacht aan.
„Ik heb je niets dan de waarheid ver
teld", zeide ik heel rustig. „Ik heb dien
man geen kwaad gedaan. Hij is degene.
die de belooning uitlooft".
Piper kuchte eens. „Vijf honderd pond
omdat u hem een klap 9akt V7ilt u nu
heusch, dat ik zooiets geloof?
Ik sprak niet luider, maar mijn blik
hield den zijne vast.
,,Lees je de couranten geregeld. Pi
per?" vroeg ik.
Hij keek me scherp onderzoekend aan.
,,Ja, altijd. Wat zou dat?"
„Dan zal je schrikken", ^zeide ik.
„Ik ben al geschrokken." meende hij
droogjes.
Een oogenblik zweeg ik. Ofschoon ik
wist, dat mij niets anders overbleef, toch
aarzelde ik om ineens van wal te steken.
,,Herinner jij je dan nog, dat je verle-
den jaar gelezen hebt over een ontsnap-
ten gevan'gene, die ontkwam, dadelijk na-
dat hij veroordecld was een zekere
Cups?"
,,Ja", antwoordde hij norsch. ..Maar
wat heeft die er mee te maken?"
„Ik ben Cups", zeide ik rustig.
(Wordt vervolgd.)
TER
1
i
ENSCHE CO U RANT
OS
goeft geen vlek-
k«n in ondargoad