ALGEMEEN NIEUWS- EH ADVERTENTIEBLAD VOOB ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
No. 8150.
Maandag 28 November 1927.
67e Jaargang.
MACADA
Een nieuwe neus
buitehland.
ABONNEMENTSPRIJS.
40000 K.G. LESS1N1SCHE MACADAM
40000 K.G. LESS1N1SCHE MACADAM
11000 K.G. LESSINISCHE MACADAM
BINNENLAND.
FETJILLET ON.
Voor binnen T« Neuzen f 1,40 per 3 maaeden - Voor oufteb Te, Km ir. per port 1,80 per 3 nraanden - BiJ vodrultbetaling tr. per post fV.60 per jaa,
vZ. baftenlLd f 2 70; per 3 maaprlen franco per posr - Abopnementen voor '1 boiteolond alleea b„ voonrdbetalmq.
Oit tolad verschllnt lederen Maandag-, Woengdag- en Vrlldagavond.-
Bargemeester en Wethoulers van FER
NEUZEN, vragen voor of op 6 December
8.S., des namiddags 3 uur, prijsipgave met
monsters voor het leveren franco op wagon
te SLUISKILe (BRUG)
1X3 c.iW.
te TER NEUZEN
Het weegtoon is voor rekening der
geroeente.
Ter Neuzen, 28 November 1927.
Bnrgemees'er en Wethouders voornoemd,
J. HUIZ1NGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
door
ARTHUR GASK.
33)
Vervolg.)
Jong of oudj
rheumatic
pijnen
TWEEDE KAMER.
Yergadering van Vrijdag.
De voorzitter deelt als besluit van de
centrale afdeeling mede, dat Donderdag a.s.
in de afdeelingen o m zullen worden on
derzocht de voorstellen Albarla en Zijlstra,
resp. betreffende het zevende leerjaar en
de leerlirgenschaal.
A an de orde is de begrooting van bui
tenlandsche zaken.
De beer Marchant (v. d.) bestrijdt de
onderlinge garantieverdragen, die buiten
den Volkenbond omgaan en een minim am
van bewapening eischen, terwijl het hand-
vest van den Volkenbond een maximum
stelt. Te veel wordt gesproken over garan-
ties, waardoor de gedachte aan ontwapening
wordt afgeleid. Spr. vestigt voorts de aan-
daeht op de urgentie van de codificatie van
het volkenrecht.
Spr. huldigt het optreden van den minister
te Geneve, waardoor hp de menschheid een
arewichtigen dienst bewees en ons land in
aanzien deed stijgen.
De heer Heemskerk (a.-r.) waarschuwt
ertegen, bp de a.s. conferentie voor de
codificatie van het internationale recht onze
wetgeving niet in het gedrang te brengen.
Spr. zou zieh verheugen, als de economische
conferentie zou leiden tot een intercationaai
vrij ruilverkeer, wat iets anders is dan
eenzpdige vrjjhandelspolitiek. Spr. m°ent
veriler, dat Nederland uiterst voorzichtig
moet zijn ten aacz:en van garanties en
sancties, 00k economisch.
Spr. raadt ten slotta voorzichtigbeid aan
ten opzichte van het deelnemen van Rusland
aan de ontwapeningsconfetentie.
De heer Vliegen (s. d.) betreurt nog steeds
de verwerping van het Belgisch verdrag
en meent dat de heer Van Karnebeek een
heteren kijk bad op de verhouding tot
BelgiS dan velen in ons land. Spr. juicht
het beleid van den minister toe, speciaal
diens optreden te Geneve, dat bp het volk
goed is ingeslagen.
NEDERLAND EN BELGIE.
Een B. T. A.-telegram uit Brussel meldt,
dat de Belgische minister van Buitenlandsche
Zaken eti de Nederlandsche gezant aldaar
Vrgdag overgegaan zijn tot ratificatie van
de aanvullende conventie, waarbij het eerste
artikel van paragraaf zes van het Belgisch-
Nederlardsche verdrag omtrent de gerechte-
lijke uitlevering gewijzigd wordt.
DE FILM AFDEELING VAN NEDER-
LANDSCH FABR1KAAT.
Als een bewps, hoezeer de iodustrieele
fiimafdeeling van de Nederl. Vereeniging
Nederlardseh Fabrikaat zich heef ontwik-
keld, wordt gemeld, dat de vereeniging
op het oogenblik de beschikking heeft over
een Nederlandsch industrieel filmarchief van
22,585 M., verdeeld over 70 films van
Nederlandsche bedrijven. fliervan zijn
17,000 M. opgenomen door de filmtecbnische
afdeeling, verbonden aan het secretariaat
der vereeniging, en met behulp van dit
materiaal is van 1 Januaril927 af 145.800 M.
film hier te lande vei toond. Daarbij is nog
niet gerekend het gebruik, dat van dit
filmmateriaal is gemaakt voor beket dmaking
van de Nederlandsche industrie in het bui-
tenland.
STOPZETTiNG WON1NGWET-BOUW
De Nationale Woningraad, de Algemeene
Bond van WoDingbouwvereenigingen en
de Roomsch Kath Federatie van Diocesane
Woningboaw-centrales hebben gezamen'pk
een adres gericht tot de Ministers van
Arbeid, Handel en Npverheid en van Finan
cien, waarin wordt opgekomen tegen het
stopzetten van den woningwet-bouw, waar-
toe de huidige rpkswoningpolitiek goeddeels
leidt. Adressanten meenen, dat het met
het oog op het algemeen volksbelang in
hooge mate te betreuren zou zijn, wanneer
het strever. van personen van allerlei gods-
dienstige gezindte en van de meest uiteen-
loopende politieke ricbting om op dit ge-
bied werkzaam te zpn (een arbeid, die in
het verleden zulke rijke vruchten afivierp,
voor de huisvesting der arbeiders) onbenut
wordt gelaten. Verzocht wordt, aan de
financieele paragrafen van de Woningwet
toepassing te geven op een wjjze als voor
de oorlogscrisis gebruikelijk was.
ZILVERBONS.
De minister van financien brengt ter
algemeene kennis, dat, ingevolge het Kon.
besluit van 17 November 1927 de inge-
trokken zilverbons van f 2,50 (model 1915),
a'sirede de ingetrokken zilverbons van f 1
(model 1916), alsnog t.)t en met 31 Dec.
1928 ter inwissel ng k ,.unen worden aan-
geboden ten kantore van bet agent chap
van het m nisterie van financien te Amster
dam (Heerengracht 344/46.)
Desverlangd kutnen de bons per post
aan bovenstaand adres worden gezonden
met duidelijke opgave van naam ert adres
van den afzender. Ter bevordering van
eene spoedige afdoening zullen de inzenders
goed doen, bp de bons te voegen een be
hoorlptv gefrankeerd en aan hen zelf ge-
adresseerd fjrmulier van een postwissel of
wel een behoorlpk gefrankeerd stortings-
formulier van den postcheque- en g ro
dienst, ten beloope van het bedrag der door
hen ingezonden zilverbons.
Uit het borenstaande volgt, dat de ge-
legenheid tot inwisBeling nitt meer wordt
opengesteld ten aanzien van de ingetrokken
zilverbons van fl, f 2,50 en f5 van den
oudsten vorm (model 1914) en dat op het
oogenblik nog alleen in omloop zpn de
zilverbons van f 1 en f 2 50 van het nieuwste
type. Van de laatstbetoelde zilverbons,
welke dus niet behoeven te worden inge-
wisseld, dragen de bons van fl de dag-
teekening van 1 Febr. 1920, terwijl de
bons van f'2.50 zpn gedagteekend 1 Juli
1918 of later. (St.ct.)
DE KLOMPENINDUSTRIE.
2. Hoeveel daarvan hebben een om-
trek op borsthoogte van 1.10 M. en meer?
3. Hoeveel popuiieren zijn er in uw
gemeente gedurende de laatste vijf jaar
(van zomer 1922 tot zomer 1927) aange-
plant?
4. Wordt er in de laatste janen in uw
gemeente belangrijk meer populierenhout
geveld dan voondien het geval was
Daar het beschikken over juiste gegevens
omtrent deze aangelegenheid 00k voor de
verdere toekomst van belang kan wezen,
zou de Minister gaarne zien. dat de ge-
meentebesturen, aan welke de circulaire
is gericht, voorloopig, zoo mogelijk eenigs-
zins nauwkeurig, aanteekening houden
van 'hetgeen omtrent aanplant en veiling
van popuiieren binnen bun gemeente te
hunner kennis komt, zoodat zij hem een
volgend jaar, indien daaraan de behoefte
blijikt, zonder moeite de noodige aanvul-
lende inlichtingen kunnen verstrekken.
DE LEERVER P LI CHTIN G VOOR
HET ZEVENDE LEERJAAR.
De vraag van den heer Suring, of de
reqeerirng, afgezien van den gezondheids-
toestand van den Minister van Onder-
wijs, Kunsten en Wetensc'happen, den
heer Waszink, bereid is haar medewer-
king te verleenen tot een verdere be'han-
d'eling van het aanlhanqige wetsontwerp
tot wederinvoering van de leerverplich-
ting voor het zevenide leerjaar op een
zoodanig tijdstip, dat het in werking tre-
den der wet uiterlijk op 1 Juli 1928 mo
gelijk zij, heeft de heer De Geer, Minister
van Financien, voorzitter van den Raad
van Ministers, bevestigend beantwoord
Enkele dagen geleden werd bericht, dat
een rondischrijven, uitgaande van den Mi
nister van Arbeid, was verzonden aan be-
sturen van gemeenten, waarin veel popu
iieren staan. Deze circulaire was het uit-
vloeisel van een overleg, dat on'langs on-
der leiding van defl" lieer Heriniga, chef
der afd. nijverheid en handel, aan het be-
trokken departement is gehouden met een
groot aantal vertegenwoordigexs der
klompenindustrie en (de directeunen van
het Staatsbosclhbeheer, Ned. Fabrikaat en
de Nederl. Heidemaatschappij. Minister
Slotemaker de Bruine schrijft daarin on-
der meer:
..Ofschoon het mij bekend is dat de uit-
voer van popudierenhout in het afgeloo-
pen jaar sterk is toegenomen, en het aan-
vanlkelijk mijn indruk is, dat inderdaad
wel hier en daar op grooter schaal dan
voorheen popuiieren worden geveld, be-
schik ik niet over gegevens, welke het mij
mogelijk zouden maken, de bewering der
klompenmakens, dat de huidige vraag
feitelijk de capaciteit van den Nederland-
schen houtopstand zou te boven gaan,
aan de feiten te toetsen. Ik zou daarvoor
de beschikking moeten hebben over cij-
fers, waaruit de tegenwoordige voorraad,
veiling en aanplant in groote trekken
kunnen worden vastgesteld."
De Minister verzoekt, zoo mogelijk
voor 1 December, antwoord op de volgen-
de vragen:
1. Hoeveel popuiieren (Canada's, pep-
pels) komen er in uw gemeente voor?
(Voor de beantwoording van deze
vraag is het onverschillig bij wie deze
boomen in eigenidom zijn.)
K«rte inhoud van de vorige twee-en-dertig
nummers.
John Archibald Cups, oud 32 j., sinds tien
jaren in dienst bij de Batik.vereeniging voor
Zuid-Australie, wordt beklaagd van voort-
gezette verduistering ten nadeele van zijn
wenkgevers en staat tereeht. Hij wordt, on-
scihuldig, veroordeeld tot vijf jaren dwang-
anbeid, maar weet, op het oogenblik, dat bij
geboeid zal worden weggelead, te onitvluohten,
omdat de politieagent, die hem moet wegbren-
gen, een toeval krijgt. Hij komt, 00k alweer
door louter geluk, tereoht in het tijdelijk oiibe-
woonde huis van den reohter Cartright, die
even tevoren zijn vonnis heeft uitgesproken.
Oups wordt achtervolgd, en zijn signale-
rnent is uit duizenden te herkennen. Hij heeft
een „reuzen neus", zoo groot als de slurf van
een olifant, met een haak eraan".
Vijf dagen blijft de veroordeelde in zijn
„logies" dan, aan dem vooravond van de terug-
komst van den rechter, besluit hij verder te
vluchten. Tot zijn ontsteltenis wordt hij aan-
gesproiken door des rechters buurman, dr.
Oarmichael, die eohter „een goed vriend" blijkt
te zijn, die de heele situatie heeft opgemerkt
door zijn verrekijker. In het huis van den
dokter verbergt Cups zidh, hij ontsnapt aan
de politie en blijft voorloopig als huisgenoot
in des dokters woning. Het zou hem, door
dien opvallenden neus vrijwel onmogelijk zijn,
ooit weer in de wereld te venkeeren, als niet
dr. Carmichael hem voorstelt den neus langs
openatieven weg een normalen vorm te geven.
De operatie wordt verricht en lukt; dan
verandert Cups 00k zijn loop en zijn stem en
even voordat de dag is aangebroken, dat Cups
e* zijn vereenzaamde beschermer zich weer
Carmichael ten gevolge van een val. Oups
begraaft hem in den tuin, in een graf, dat hij
reeds voor zidhzelven had gedolven voor het
geval, dat de operatie mocht mislukiken. De
dokter wordt „ter aarde besteld", zonder dat
iemand ter wereld iets Van zijn dood afweet.
De nalatenschap van den. dokter, die hij, in zijn
stervensuur, aan Cups vermaakt heeft, be-
draagt 60.000 pond.
De man met den nieuwen neus gaat nu, als
dr. Carmichael, het leven in. Hij bezoekt de
wedrennen en gaat zijn ouden vriend, den
trainer, Dick Rainton, die aan lager wal is,
begumstigen, door dezen op te dragen, een
paar paarden voor hem te koopen en af te
ridhten en hem een groote som te leenen. Dan
besluit Cups, zich als jockey te laten inschrij-
ven om te rijden voor den renstal van Rainton.
En zoo gaat hij een vierdubbel leven tegemoet.
Hij is John Archibald Cups, een veroordeelde,
die eigenlijk vijf jaar dwangarbeid moest ver-
richten, maar dat weet hij zelf alleen. Robert
Carmichael is hjj voor den postman in Ade
laide en de beambten van de Australische
hankvereemiging. Voor Rainton is hij Arnold
Wells en ten slotte is hij voor het pulbliek op
de rennen Harry Huggins, een uitstekend
rijder.
De nieuwe jockey rijdt heel gelukkig; hij
winit race op race, 06k op paarden, die niet
favoriet zijn.
Nu huurt Cups een huisknecht, verzilvert
langzamerhand al de aandeelen van den over-
leden dokter en neemt alle mogelijke voor-
zorgsimaatregelen om op een goeden dag,
voordat er argwaan tegen hem zou rijzen,
ver weg te trekken van Adelaide. Verder is
Cups zeer getukkig, want hij raakt verliefd
op de mooie Margaret Price, de zuster van
Nellie Rainton,
-Dan cloet plotseling het verhaal de ronde,
dat dr. Carmichael, na jarenlang ter-uggetrok-
ken te hebben geleefd, zijn heele levenswijze
had veranderd en beroepisrijder was geworden.
Cup- vertelt Ra.r.'.c-' de waarheid en besluit
te vluchten.
,,Ik moet het je nu zeggen. Ik ben niet
die dokter uit Sydney, maar ik ben
Cups".
Ik zag hem schrikken en hij haalde
even diep adem.
„Er is veel uit te leggen en je zult het
allemaal hooren", ging ik verder. „Lk
heb niets kwaads gedaan, maar ik zal me
uit de voeten moeten maken en me moe
ten verbergen. onmididellijk na den race.
Nu vraag' ik je een gunst. Geef dit f
briefje aan Margaret, zoo gauw als ik in j
den zadel ben. Geef het haar, eer we
begonnen zijn. Snap je, ze moet het da-
de'lijk hebben
Hij knikte, zonder opzien.
..Als ik je nog na afloop mociht zien,
Dick; probeer dan niet om mij nog op te
houden. Ik heb al heel wat gewaagd
door hier te komen en alles hangt af van
snel hand el en. Hoor, daar is het eerste
Sein!'
Arme, oude Rainton. Ik wist, dat ik
hem een hevigen schrik had bezorgd en
als in een droom leidde hij Moonlight
Maid langs al die nieuwsgierige, glurende
menschen. Hij deed geen moeite om nog
iets tegen mij te 'zeggen en toen hij mij
eindelijk in den zadel hielp en voor het
laatst nog eens keek, of alles wel in orde
was, kwam er nog geen woord over zijn
lippen, maar hij nam afsc'heid van mij met
een treurig ietwat verwijtenden glim-
Hoe oud ik 00k worden zal, nimmer zal
ik het kleinste voorval van het volgend
kwartier kunnen vergeten.
Het was een pracbtige wintermiddag
en de zon scheen helder aan een strak
blauwen hemel.
Toen we op de baan kwamen, trot het
mij, dat het er nog nooit zoo vol was ge-
st. Alle rangen waren uitverkocht en
1TALIE EN ALBANIE.
De Italiaansche buitenlandsche politiek
heeft schrgft de N. R Grt. een voorkeur
van verrassende gebaren en htt bedenkelijke
ervan is dat zij vooral op teere plekken
en smeulende brandhaarden van het inter
nationale gebied betrekking hebben. Den
27sten November van het vorige jaar ver-
raste zjj de wereld en daarin Zuid Slavie
zeer onaangenaam met het Italiaansch-
Albaneesche „tractaat van veiiigheid en
vriendschap" dat de kleinerepubliek Albanie,
die al lang zulk een groote twistappel
tusschen belaDgbebbende en napverige staten
was gewtest, feitelijk onder Italiaansch
protectoraat plaatste. Het nieuwe tractaat
bedierf de gunstige uitwerking die het
daarvoor aangegane „tractaat van vriend
schap" tusschen Italie en Zuid Slavie gehad
had, grondig en volkomen. Nintsitsj, de
Zuid Slavische minister van buitenlandsche
zaken, legde zpn portefeuille neer, omdat
het tractaat van Tirana het sgeluof" vaarop
zpn buitenlandsch beleid teru3t had „ge-
schokt" had. Te Tirana verzekerde Italie
zich de vrije hand om gewapend tusschen-
beide te komen bp rustverstoring zich
richtende tegen den „politieken, juridischen
en territorialen status quo van Albanie".
Zoo werd het de groote stok achter de deur
om Zu d-Slavie mee te dreigen.
In Maart van dit jaar klaagde Italie
vervolgens Zuid-Slavie aan dat het militaire
overal langs den kant stond een deinende
mensdhenmassa. Maar de groote Steeple-
Chase trok altijd veel publiek, de hoofd-
prijs was 2000 pond en de beste paarden
werden Idlus in het veld gebracht.
Er waren zeventien paarden. Moon
light Maid had nummer zeven en zoo
m'o est en we langs de eeretribune rijden.
Voor den eersten keer sinds ik mede-
reed, was ik zenuwachtig. Het was niet
wel mogelijk, dat de gebeurtenissen van
dien middag onopgemerkt voorbij zouden
gaan, zelfs aan den meest onverschilli-
qen kerel, en ik voelde, dat ik een Week,
stralk gezicht had.
Er stonid zooveel voor ons alien op het
spel en ik had zoo velerlei zorgen.
Ik was zoo weinig zeker van mijn eigen
veiiigheid, dat ik een gevoel had, alsof ik
aan de grens van een heftigen boschbrand
stond. Ook Margaret was een punt van
groote zorg voor mij, want hoe kon ik iets
inet haar regelen als ik binnen een paar
uur weer een voortvluchtig misdad'iger
zou zijin?
En ook Rainton telde mee. Hij hoopte
alles van dezen race, want als ik succes
had, dan was hij om zoo te zeggen voor
zijn leven geborgen.
Ik haalde eens diep adem. Mijn last
scheen haast te zwaar om te dragen.
Maar opeens schoot het mij te binnen,
dat dit mijn laatste ren zou zijn, en het
verdriet daarover bracht mijn gadacbten
weer in een ander spoor.
Ik moest gaan rijden, hi eld ik mijzelf
voor, ik moest beter rijden, dan ooit te
voren. En er modht geen sprake zijn van
verslappen, ik mocht niet toegeven aan
mijn angst. Ik had te voren de moeilijk-
heden dapper onder de oog en gezien en
idan was alles mij gelukt. Zoo moest het
weer gaan.
toebereidselen trof aan de noordelijke grens
van Albanie uit verbolgenheid over den
nieuwen toestand, dien het tractaat van
Tirana geschapen had. Be'grado eischte
daarop een onderzoek aan weerskanten van
de grecs en kaatste het veiwijt terug door
argwaan te uiten over een concent'atie van
Albaneesch-ltaliaansche strijdkraehten. De
mogendheden kwamen bedarend tusschen-
beide, de spanning ve minderde gaai deweg,
maar in d-i Europeesche kanselarijen was
na het gebeurde de overtniging sterker
geworden dat het hoog tijd werd aan het
Albaneesche vraagsluk een duurzame ,p-
lossing langs mterna'ionalen weg te ver-
zekereD, uaar andfrs de vrede rp den Balkan
en mitsdien ook in het verdere Europa niet
verzekerd te achten was.
In Juni deed zich een nieuw onrustbarer d
incident voor, ten gevolge van de inhech-
tenisneming van een tolk van het Zuid-
Slavische gerat tsehap te Tirana, dat tijdelpk
tot een diplomatieke breuk tusschen Znid-
Slare en Albanie leidde. GrensiEcidenten
van het g^wone Ba'kan-type dreigden de
breuk in een gewapende botsing te ver-
anderen en dan moest Italie, welks hand
men te Belgrado ook in dit incident weer
achter de schermen aan het werk meende
te zien, natuurlpk tusscbenbeide ktmen,
volgens het tractaat van Tirana. De Itali
aansche pers had daarvoor reeds vol gestaan
met berichten over geheimz'nnige reizen
en vermeende samenspanningen van Zuid-
Siavische diplomatieke of consulaire ambte-
naren en de opgepakte tolk heette een spion.
Alweer moesten Engeland en I rankrjjk als
bedarende bemiddelaars fungeeren.
Thans komt Italie Europa verrassen met
een nieuw tractaat van Tirana dat daar
den 22sten dezer geteekend is en waarbij
het machtige italie en het zwakke Albanie
een defensief fcondget ootschap hebben aan-
gegaan. Italie dat, om zoo te zeggen,
Albanie in zijn zak kan steken, versmaadt
het niet als boDdgenoot aan de oveizijde
van de Adriatische Zee tegen T e Belgrado
begrppt men hoe men dezen zin moet aan-
vullen. Het eerste tiactaai van 1 irana
werd voor vijf jaar gesloten, het tweede
is voor twintig jaar aangegaan en schuift
nog een veel dikkeren grendel voor de
poort, waardoor Zuidslaviscbe aspiraties
Albanie mochten willen bitnenkomen. Men
moge geneigd zpn, dit tractaat als een
paskwil te fcescbouwen, in den grond is het
een ernstige zaak, want het is een cieuw
stuk in de omsiDgelingsriDg, dien de Ita
liaansche politiek, zooals onze correspondent
te Berlpn pas in een lezenswaardige be
schouwing beeft aangetoond, bezig is op
den Balkan om Zuid-Slavie te sluiten
Het tweede tractaat van Tirana heeft
aan het eerste een gevaarlijke uitbreidirg
gegeven. Van de verzekering en de inleiding
dat het dient om vredeverstorende oorzaken
tusschen Italie en Albanie en „met andere
staten" wpg te nemen, weet men wat men
te deDken heeft, en te Belgrado zal men
er een dramatisch antwoord van Rorre in
zien op het Fransch Zuidslavisch tractaat,
waartegen in Italie reeds betoogingen zpn
gehouden die den indruk van „bes'eld werk"
maakten.
Al deze gedadhten flitsten in de eerste
seconden, nadat ik in den zadel zat, door
mijn brein en het was maar goed, dat ik
over zooveel zelfbeheersching beschikte.
Als we nog getwijfeld hadden, wien de
overgroote belangstelling van het publiek
gold, dan werd die twijfel wel wegge-
vaagd, zoodra Moonlight Maid en ik voor
de tribune verscheen.
Daidelijk verhief zich een gezoem van
stammen, toen klapte iemand in zijn han-
den en eindelijk klonk er een spontaan
gejuich.
Het leed gepn twijfel voor wien het ge
juich bedoeld was. Het ging met mij mee
langs alle tribunes en stierf weg, zoodra ik
uit het veld was.
Ik beheersdhte mij nu volkomen en ging
volkomen kalm naar den slagboom, van
waar wij zouden beginnen. Ik kalmeerde
Moonlight Maid en keek toen eens na-
denkend naar de andere paarden.
Met een klein schokje van schrik be-
merkte ik, wat een prachtdieren het wa
ren. De beste springers van Zuid-
Australie en drie uitstekende dieren uit
Victoria. Het zou een mooie weidstrijd
worden, en we zouden het lang niet ge-
makkielijk hebben.
Er waren echter maar drie paarden,
waarvoor ik werkelijik bang was, Babylon,
Beauty van Quorn en de Hark.
De Hatk was een schitterend paard uit
Melbourne en snel als een hazewind over
de hindefnissen, maar ik hoopte, dat het
zware gewicht, dat hij droeg, hem wat
kalmeeren zou. Zijn berijider was Port-
cous, een bekend jockey uit Victoria, een
aardige, knap-uitziende kerel, die de kunst
van rijden tot in de perfectie verstond.
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
1X2
1/2 X 1 c.JVI.
kan ledereen
krijgen.
/nwrijven
der pijntijke
ofekk&
HAYfU
Joptossing
die diep in de huid dringt
brengt onmiddellijk verzacht
-By apothekers en droqisten—
