ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
c
No. 8092.
Vrijdag 15 Juli 1927
67e Jaargang.
Dt oxislukte dubbelg&nger
TWEEiDE BLAD.
8INWEWLAHD.
FlUILLETOH.
lUfTENLAND,
c n y U ||f J.TQPPHQ. Vo,or binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maan-Jen Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /6,60 per jaar
ADUlVRfcmfcrS I OrniJ Wi Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Oit blad verschijnt lederen Maandag-, Woensdag- en Vriidagavond.
EERSTE KAMER.
CentrMiddenstandscredietbank.,
Bet wetsontwerp tot wijziging van het
Vllde hoofdstuk B der Staatsbegrootirg voor
1927 (Cei.tiale middenstandscredietbai k)
heeft blijkens het Voorl. Vers'ag in de
afdeelingen geenszins algemeene ir-stemming
gevond< n 0..derscheidene leden waren van
gevoelen, dat de kleine middenstandst a: ken
eene groote versnippering van kraehten
teweeg brergen, welke ook voor de midden-
standsbanken uiterst nadeelig werkt, vooral
op kliine plaatsen, terwijl voorts in het
middenstandscrediet door de g,wone barken
kan worden vooizien.
Atdere liden waren van meening, dat
niet zoozcer otderlinge concurrent ie en
versnipprring van kraehten a's wel de
geheele aard en de wjjze van de cred et-
verleening door de m dieustandsbanken,
deze gevaarlijk maken terwijl zij onnoodig
zijn, omdat at dere barken in de b. hoefte
kunnen voorzien.
Een beweegreden z..u er nog kunnen
zijn v-oor den Staat om het middecstands-
bankbedrpf te blijven steur.en, n 1. dat door
voortzettiDg het u t de vetleende gaantie
voortspru tende verlies zoude worden ver-
minderd. Iiet is uit den aard der zaak
echter gewaagd voorspellirgen te docn
maar het lijkt uitevst onwaarschijdjjk, dat;
het risico van den Saat verminderen zal,
wanneer hij de garantie, die nu alleen nog
voor de Algem. Centrale Ba; kvereeniging
voor den Middenstand geldt, uitstrekt tot
de eieneens in slechten staat verkeerende
andere groote middenstandsbanken.
Eene vraag, die al even oppervlakk'g ofon-
volledig is behandeld als de overige, is h e de
staat van zjjne garantie zal afkomen. Ook
is niet aangetoond, dat er lit fhebbers zullen
komen, die aandeelm in de nieuwe zaak
zullen nemen. Men mag met zekerheid aan
nemen, dat dit niet za! geschieden.
Andere leden, die zich weinig ingenomen
betoonden met het ontwerp, vrocgen, welke
de reden is, dat de Regeering meent het
midden-tandscrediet te moeten steunen.
Het gewone cridietwezen wordt immers
niet gesteund.
Eenjge leden, die in hoofdzaak de hier
boven ontvouwde bezwaren deelden, meen-
den ech*er aan het voorstel bun stem niet
te mogen onthouden, omdat de Staat nu
eenmaal belangrijk in deze zaken geinte
resseerd is en door zich thans te ODthouden
een groot nadeel zou Ijjden.
Men verzocht echter den Minister, wan
neer de zaak tot stand komt, den provinci-
alen instellingen, welke toch reeds een
mo ilijk bestaan hebben,. bet niet al te
moeilijk te maken.
DE ECONOMISCHE COXFERENTIE
TE GENEVE.
Oad-minister H. Colijn heeft Maandag-
middag te Tilburg in een bijeenkomst van
de Brabantsche Kamer van Koophandel en
van de werkgeversorganisaties een rede
gehouden, getiteld Beschouwingen over
de economische eonferentie te Geneve".
uit het Engelsch
door
NORMAN VENNER.
62)
Verv-olg.
,,Zoo ver heb ik het nog niet gebracht,
lactate Jeremy. ,,Maar ik geloof best, dat
het een gezellige kamer is. Mag ik 'em
eens ziten?"
„Ik zal 'em eerst door Susan aan kant
laten maken", zei de waardin, "en dan
mag u 'em zien, zal ik 'em u zelf laten
zien. Waar is uw bagagie meneer?"
Ze nam zijn tasch, regenjas, stok en
hoed en verdween naar hoogere regionen.
„Nou, u boft, meneer", zei een van het
rookende en drimkende gezelschap.
„Waarom?"
,,Waarom? Omdat niet iedereen die
kamer krijgt. Als ze u niet gemoog-d had,
was u niet tusschen die lakens terecht
oekomen. Ze is niet gemakkelijk, wat jij,
Sam".
„Nee dat is ze niet", stemde Sam toe.
,,Mag ik nog een glas bier", bestelde
Jeremy „en als de heeren me missclhien
gezelschap
Een enthousiaste roffel van leege bier-
potfen was het antwoord op die onver-
wachte uitnoodicring. Van dat oogenlblik
af was Jeremy populair. En de kamer
Meek een succes, een groot, ruim vertrek,
,-dat er uitzag om door een ringetje te
halen en waar het heerlijk frisch rook
Spr. begon met te herinneien aan het
gevoel van enzekerheid, dat onder de ge-
delpgetrden h erschte, toen de economische
co f rentie den 4den Mei van dit jaar te
Gei eve bjjeenkwam. Ondai.ks de zeer zorg-
vuldige voorbereiding en de overvloedige
documentatin, m ste men de r chte doel-
stelling.
Het was natuurlijk bekend, dat dengenen,
die hit initiatii f hadden genomen tot het
samenro'pen der economische eonferentie,
wel een bepaald doel voor oogen had ge
staan, n.l. tet brengen van het kartel-
wezen binnen de sfter eener interca'ionale
regeling, maar het was ook bekerd, dat
dize gedachte nagenoeg nergens instemming
gevonden had.
Wat er dus eigenlijk bereikt zou kunnen
worden, was bp htt begin der eonferentie
bezwatrljjk te gissen. Maar in den loop
van de eerste week werd het du'delijk, dat
de aandacht zich hoe la^gtr hoe meer
concent eerde op vraagstukken, wtlke met
de hardeDpolitiek verband hidden.
De eonferentie beeft getoond, gezond
verstand genoeg te bezitten, om geen tijd
te verspillen aan een u'tvoerige besprpking
van de factoren, we ke een permanenten
invloed op den econom'schen toestand van
Europa zullen uitoefener, evenmin aan een
breedsprak'ge behandeling van die, welke
men zou kunnen kwalificeeren als factoren
van semi permanenten aard.
Een factor, welke naar spr. vreesde, ook
als van blijvendm aard aangemerkt zal
moeten wrrdeD, is de bfnemende emigvatie
uit Europa. Terwijl in de laatste jaren
voor den oorlog gemiddeld 1.3000.000 per
sonen ons werelddeel verlieten om elders
een bestaan te vinden, is dit cijfer thans
tot de helft teruggeloopen, en het laat zich
niet aanzien, dat ook hierin veel verandering
zal intredeD.
Naast factoren van bljjvenden aard moeten
genoemd wordtn die, welke gedurende een
reeks van jaren cog hun invloed zullen do'n
gevoelen.
Daar is in de eerste p'aats de sterke
verarming van Eurrpa g«volg van degrcote
verwoestingen en van de haast niet te
becijferen inflatie-verliezen, in vele landen
ondervonden; in de tweede plaats de enorme
aanzwelling der schulden met den daaruit
voortvloeienden druk van enorme hooge
belastingen.
Als dirde factor is te noemen het inter
nationale schuldenprohleem, rechtstreeks uit
den oorlog voortkomendede schadevergoe-
ding welke Duitschland het-ft op te brengen
en de betalingin van Europeesche landen
aan elkaar en van alle gezamenlijk aan
Amerika.
In de vierde plaats eiudeljik moet gewezen
worden op den invloed, welke de toestanden
in Rusland op de economische positie van
Europa uitoefenen. Had Rusland zieh regel-
matig blij en ontwikkelen, dan zouden de
overige Europeesehe landen in het Oosten
allicht een eompensatie hebben gevonden
voor het verlies, dat elders geleden was.
Maar niet alleen, dat de regelmatige ont-
wikkeling uitbleef, het aandeel van Rusland
in het internationale goederenverkeer liep
zelfs zeer sterk terug, zocdat het thane op
den lijn te stellen is m^t Denemarken.
Er waren 50 landen ter eonferentie
naar hooi, naar alle goede dingien van
buiten.
Hij knapte zich wat op en verorberde
zijn avondeten; brood met kaas en een
glas bier, 't Was wel wat primitief,
maar hij wilde niet beginnen met op de
onmogelijkste uren een volledigen maal-
tijd te bestellen. Neen, zijn doel was om
heel simpel, heel rustig en terugigetrokken
te leven. Misschien, dat het hem zoo
lukte te vergeten
Na het avondeten stak hij zijn pijp op
en ging, langs de achterdeur, de herberg
uit. Wat was het buiten nu rustig! Hij
liep den weg op, na de eerste tien stap-
pen weer weg in zijn gedachten, gedach-
ten over den toestand in Londen en Pull-
dan, over Olivia. Juist omdat hij zich
voorgenomen had haar te vergeten, drong
de herinnering aan haar zich nog eens
zoo hardnekkig aan hem op. Ter wille
van haar was hij na de eerste complica-
tie, het onverwacht overlijden van Lord
Amlett, met die onvetantwoordelijke
grappenmakerij doorgegaan, ter wille van
haar was hij nu van het tooneel verdwe-
nen. Voor goeid! Want natuurlijk von-
den ze hem hier, in Cowfont nooit. Wie
zou hem in zoo'n negorij zoeken. Maar
dat was toch ook het doel: vergeten wor
den en prdbeeren te vergeten! Dat
wil zeggen, haar, Olivia, behoefde hij toch
eigenlijk niet te vergeten! Hij had toch
zeker het rechit om aan haar te blijven
den.ken deed hij op dat oogenblik a-,
ders? om zich te verdiepen in wat ze
wel zou doen, om zich af te vragen of ze
zijn briefje ontvangen had, hoe ze zich
onder hun gescbeiden-zijn zich zou hou-
den.
„Och wat heb ik daar aan!" barstte
vertegecwoordigd. Di-aronder waren er,
die op het punt sto. den hun tarieven-
politiek te gaau wijzigen en andere, wier
hande'spolititk een slerk protectioi istisch
karakter xertconde.
Alles bgeer.gecom n, kan men tevreden
zjjn met de uitkom-t Er is door een
paar honderd gedehgeerden cerstemmig
uitgesproken, dat de tijd gek'men was om
een eind te maken aan de verhooging der
tariever, dat het wenschelijk was cm tot
verlagirg over te gaan en dat de ver-
schillende sta'en onmiddellijk stappen be
hoon n te doen om de tarief belemmeting- n,
die den handel echaden, weg te nemen.
Natuur jjk, aldus ging epreker voort,
zjjn daaidcor op zich'.elf nog allerminst
praetische resultaten bereikt. Het werd
ter eonferentie zeer go: d ingeaen, dat, om
tot praetische resultaten te komen, een
evenwijdig loopende en gezamenlijke actie
der verschillende stat-n no. dzakeljjk is.
Zullen de aanb2VelingeD der conftrentie
in daden wo: den omg> zet, dan zal de actie
a'gemeen moeten zijn en niet eenzijlig.
Zco lang er van een algemeene act'e gi en
sprake is, zal men wel allerlei d> clara'ies
te hoorcn krjjger, naar geen daden. Wil
men tot daden komen, dan zal het ncod-
zake ijk zgn, dat met vasta hand wordt
aangesluurd op gemecnschapfelpke actie,
en dan is er maar een autoritcit, d e de
leiding daarbij remen kan, en dat is de
Volken^ond.
De Volkenbond nam het initia(hf voor
het bijemroepen der eonferentie, de Vol
kenbond dient dat initiatief te houden.
TEGEN N1VELLLEERING.
Op het jongste congres van vakver-
eecigingen in Rusland is komen ast te staan,
dat in het algnneen de loonen van onge-
schoolde arbeiders een derde van het loon
der geschoolde vertegenwoordigen.
Bestudeert men de statistieken, die door
de zorg van het International Bureau v. d.
Arbeid geregeld gepubliceerd worden, dan
b'ijkt, dat buiten Rusland en Amerika de
verhouding tu=schin de bbtaliDg van on-
geschoolden en gescheolden arbeid sinds
1914 zich zeer ten gunste van eerstge-
noemde kategorie gewijzigd hreft. Dit is
v.n.l. het gero'g van de actie der rak-
vereefii-ingen, die van dififerentieering van
de loorien niet wilten wtten, omdat zij
ond' r hare led n »vogeIs van diverse
pluicrage" tellen en bygevolg in hare
gelederen geen vak-concurrcn ie, of be-
kwaamheid coccurren'ie kunren dulden.
Maar nog meer leert ons het verslag
van hrt hierboven genoemde Russische
congres. De loon-verscbillen tusschen de
ond rscheidene groepen blijken in Rus'.and
veel en veel groot r te zijn dan in »kapi
talistisch" Europa. Er is n het land van
de Sowjets geen sprake van een automatische
bewegirg van ar-eidersgroepen naar het
hoogste loonniveau, die on-ermydelflk plaats
heeft in een samenleving waar het begiDsel
van vrgen arbeid heerscht.
Het zijn in Rusland de kringen, die
z/dicht bij 't vuur" zitten, die van hit
dwangsys'eem profiteerer, de ovi rige groe
pen, b v. die der landbouwa beiders, k( men
er bekaaid af.
Steeds meer vormen de feiten der ervaring
hij opeens luid-op uit: dan meteen er ach-
ter als bespotting voor zijn onbeheerscht
zich laten gaan. En -de echo antwoord'de:
,,wat!"
Maar de echo gaf niet „wat" ten ant
woord. Wel iets -dat verdacht veel op
„verduiveld" leek.
Meteen kwam er beweging in het
struikgewas op den vrij hoogen wal aan
-den rechterkant van den weg. 'it Was
een stampen en kraken alsof iemand een
jongien olifant in de een of andere aan-
planting had los gelaten. Toen kwam er
een ihar-de kna-p en het volgende oogen
blik ro-lide een gedaante holderdebolder
de bemoste helling af tot voor de voeten
van Jeremy.
.Heeft u zich bezeerd?" vroeg Jeremy
vrij onnoozel.
,,Ben jij het uilskuiken die aan 't raas-
kallen over een echo was?" vroeg de
meneer in q-uaesti-e woeden-d.
,,Ja, t spijt me, maar ik m-oet ja zeg
gen", verontscihuldigde Jeremy zich. „Ik
wisit niet, -dat ik iemand hin-derde. Ik
dacht hardop, anders niet".
„Dacht den een of anderen verliefden
boerenkinkel voor.te hebben", was het
antwoord. ,,'k Heb mijn enkel verstuikt.
Help me eris een hanldje".
„Hier, vooruit!Ho voorzichtig-
aan!" zei Jeremy. ..Kunt u staan?"
,,Nee, verduiveld wat vervelend".
..Vlak achter u ligt een steen, 'n groote!
Ga daar zitten, dan trek ik even uw
schoen uit. Als die enkel eenmaal begint
te zw-ellen, bent u niet voor uw plezier
uit".
De on-bekende ging zitten. Jeremy buk-
te zich en trok vl-uq den eenen schoen uit.
Daarna liep hij naar den anderen kant van
in Rusland, het mater'aal ter argumentatie
voor hen, die in vijjin aibeid en vrije
concurrentie, de s'erkst werkerde wclvaart
ve metrderende factoren in de menschelijke
samenlevi. g z'en nu deze vormen van maat-
schappelijke viijheid willen ke"ordtrtn.
Zonderling, dat niettegenstaande de op-
gedane ervaring, het congres het besluit
nam, dat het hotfibestuur der \akbcnden
aan het begin van elk jaar de lounen vcor
geheel de republiek zal htbben vas" te stellen.
Zondeiling ook is dit besluit, omdat het
in flagranten strijd is met de beginstlen
van het L°niDisme Lenin toch heeft
verkondigd, niet eers maar herhaaldelijk,
dat van een vast-telli g van arbeidsloonen
door een Centrale, of door de regeering
geen sprake kan zijn. Hebben wij Lenin's
gedachteDgang begrepeD, dan was hg voor-
stander van een zoo ver mogeljjk doorge-
voerde decentralisatie in de lo mpolitiek.
»De bedrijfsresultaten" aldus Lenin in
eeu' zgner geschriften vbesliscen over
het loon".
Maar dit is niet wat van een verwezen-
lijking van het communistisch ideaal ver-
wacht wordi
Wanneer het waar is, dat in het Russische
industrieile liven ge'eidelijk de economisch
mogelijke rerhoudingen terugkeeren, zal een
beginsel van onze „kapitalistische" samen
leving ni t overnemen, n.l. het beg'nsel
van nationa'e nivelleering.
METING VAN BINNENVAARTUIGEN.
Hit ministerie van Buitenlandsche Zakcn
maakt bekend, dat op 2 Juli 1927 te
Geneve op het secreta'iaat van den Volken
bond zjjn nedergelegd de acten van be-
brachtig'ng van Nederland, Belgie, Duitsch
land, Frankrgk en Zwitserland betreffende
het op 27 Nov. 1925 te Paiijs geteekende
verdrag nopens de meting van binnemaar-
tuigen (Staatsblad 1927 no 172),
Ingevolge art. 12 zal het verdrag op
30 Sept. 1927 vcor bovengenoemde landen
in werking tredm.
STRIJD TEGEN DE DUURTE IN
mLlE.
De strijd t' gen de duurte wordt door de
Italiaansche regeering krachtig gevoerd. De
te snelle revalorisa ie van de lire heef. den
economischen toestand, rooral vcor de arbei-
dende bevolking, moeilhk gema'akt. Nu de
regeering er ondanks all; s niet in geslaagd
is, de prjjzen der levensmiddelen op afdoende
wijze te drukken, heeft raar de Times"
uit Milam vernermt, beslotfn haar actie in
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
den weg, doopte zijn zakdoek in de sloot,
kwam terug en venbon-d den geblesseer-
den enkel.
..Die ziit! Mijn compliment", zei de
man. ,,Waar heeft u verbinden geleerd?
Alsof het een gi-psveriband is, zoo stevig
zit het".
,,In Afr-ikagaf Jeremy ten antwoord.
,,Daar moest je jezelf kunnen helpen: Een
ve-rzwikte enkel waar niet belhoorlijk no-
titie van geno-men werd, kon zoo onge-
veer alles worden
„I'k ben wel lastig. Buitengewoon aar-
dig van u om zooveel moeite te doen".
„Dat komt in orde. Als ik aan dezen
kant ga loopen en u netjes steun, kunnen
we opstappen. Woont u ver weg?"
,,Neen. Daar achter de hegdat is
on-ze ja, tuin kan ik eigenlijk niet zeg
gen. 't Is meer een wil-dernis. Ik was aan
't vlinders vangen, nachtvlinders natuur
lijk. Mijn pet ligt daar. Ja graag, als u
wilt, 't Is een van mijn liefheibberijen.
Zoo nu en dan, op een avond als deze
bijvoorbeeld, bof je. Ik had juist een heel
mooie en toen begon u. Denk, dat ik ge-
schrokken ben. 't Dier ging ervan door.
Ik keek niet, maar ik liep en, bom, ging ik
door de haag".
,,Als wij ereens vandoor gingen", stel-
de Jeremy voor.
,,Goed. Bent u hier bekend?"
„Neen. Vanavon-d pas aang-ekomen.
Ik loge-er in de Drie Blaasbalgen".
,,Zoo! Dat 's wel iets bijzonders. Mrs.
Hart neemt niet gauw m-enschen in huis,
laat staan vreemden. Ma-ar da-n vindt u
het misschien minder prettiq om zoo ver
uit de buurt te gaan?"
„Kan me niets schel-en. Als ik maar
hoofdzaak te dcht n op de hui eigenaa s,
die men gemakkeljjker kan aanpakkm en
controleereD.
Op 14 Juni werd ten decree! uitge- aardigd
waarbij een virlaging van de huishuren an
1020 pCt, al naar de grootte van de wooing
werd voorgeschr, veD. Natuur'gk werd dit
decreet met tlijdschap ontvaDgen dcor de
huurders, en de regeerirg gelastte dm pre-
fecten, het met groote gestrengheid uit te
voeren.
Dientengevo'ge is er tbans een soort pa-
niek onder de hu sheeren, want elke schijn
van verzet wordt onmiddellijk ges'reft. Zoo
zijn te Turijn twee bekende huiseigenaars,
zonder proces, voor twee jaar naar een
vulcanisch eiland bij Sicilie verbannen.
VOOR 'N KANAAL
ANTWERPEN—MOERDIJK,
Het centraal comite uit de Bius elsthe
K. v. K., Maandagavond in vergadering
bijeeD, heeft tot de autorit' iten een memo
randum gericbt, wasrin het z'ch ui'spreekt
ten gunste van den aanleg van een kanaal
An'werpen - Moerdijk. In dit memorandum
wordt ber'nr.erd aan de verplichtingen,
opgeromen in de verdragen van 1839 krach-
tens welke Nederland tusschen den Rijn en
de Schelde veilige, goede en gemakkeiijke
verbindingen moet verzekeren. Voort wordt
gewezen op de gevaren en moeilijkheden
van de passage door de mondingen van
Rjjn, Maas in Schelde, waardoor de Rijn-
schepen verplicht zijn een bochtigen weg
te volgen en last ondervinden van aan-
houdenden mist. 0 k moeten twee s'uizen
en een draaibrug gepass erd wo den.
De aanl g van het kanaal Antwirpen
Moerdijk, hetwelk slechts een enkele
bewak'ngssluis zal vereischen en een gemak-
kelijken en veiligen weg tusschen Rijn en
Schelde zal opleveren, is derhalve van het
groots'e fcelarg.
D t kanaal kan slechts leiden tot de vrije
economische ontwikkeling vtn Frankrijk,
Duitschland, Nederland en Belgie. Het zal
een /-/traid-d'union" en een bewijs van
vreedzame gezindheid zijn tusschen twee
volkeren, die elkaar hoogschatten.
De Brusse'sche K. v. K. richt ten slotte
tot de Belgische regrering den wensch, dat
de aanhg van het kanaal Antwerpen
Moerdijk blijve opgenomen in ieder toe-
komst g NedeVlandsch Belgisch .yerdrag.
EEN 1ERSCH MINISTER VERMOORDl
O'Higgins, de minister van Justitie en
vice-president van den lerschen Vrjjstaat,
is, torn hij met zgn vrouw op weg was
naar de middagmis te Booters'own, I ij Du
blin, dour drie mannen in een auto nrer-
geschoten en overleden.
O'Higgins was lang genoeg bij zijn be-
wustzijn om van zijn moordenaars em
berchrijv'ng te gcven. Als minist r van
Justitie was O'Higgins grootendeels ver-
antwoordelijk voor de bestuurswet van
1922/1923, in welke jaren 77 so'daten van
het ongeregelde leger werden geexecutoerd.
Als miuister van Buitenlandsche Zaken
woonde hij ook de V-ijeenkomsten van den
Volkenbond te Geneve hij.
De sluipmooi d wsaraan Zondag O'Big-
gens, de vice president en minister van
justi'ie van den lerschen Vrjjstaat, ten
voor twaalven binnen ben. Of ik hier of
ergens anders loop!"
Toen ze na meer -dan een kwartier
stro-mpelen de Cedars", een groot huis
dat aan het to-pje van een half-cirkelvor-
migie op- en afrijlaan st-ond, bereikt had
den, nam Jeremy z'n metgezel eens goed
op. t Bleek een nog jonge man te zijn,.
wiaarschijnlijik van denzelf-den leeftijd als
Jeremy, waarschijnlijk ook -een gewtjzen
officier, maar iemand van positie of geld,
iemand van de klasse, die Jeremy ten kos-
te van alles wilde vermijden.
„Ziezoo, u is thuis", probeerde hij daar-
om van z'n nieuwen bek'ende af te komen.
„Dan ga ik nu maar. 't Beste met uw
voet".
,,Neen, u gaat niet. Zoo komt u er niet
af. Mee naar binnen, asjeblieft. Even
met mijn ouwe-heer kennis maken en even
wat drinken. Ja, -daar had ik wel mee
mogen beginnen. Mijn naam is Weathers,
Dibdin Weathers".
,,De mijne is Laytree. Jeremy Laytree!"
..Voor-uit dan maar. Ik kan m-oedlijk
zeggen: zal ik maar even voorgaan. Vader
zal wel in de rookkamer zijn. Dezen
kant op".
Onder het voortloopen kwam er een
licht gevoel van afgunst bij Jeremy op.
Voor het uiterlijik was er tusschen den
man naast hem en hem zelf o-vereenkoms'
genoeg, maar wat de omstandigheden be-
trof was er geen grooter verschil de-nlk-
baar. Di-e man had een eigen plaats, een
vader, van wien hij veel scheen te houden,
een thuis. een mooi huis in een van de
mooiste gedeelte-n van Engelan-d
(Wordt vervolgd.
TER NEUZENSCHE COURANT
Doos30-60,Tube 80ct.8ij Apoth.en Drogisten.
