ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8090.
Maandag 11 Juli 1927.
67e Jaargang.
DRANKWET.
De mislukte dubbelganger
BINNENLAHO.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
AR 41 fei fc! C II C UTQPRIIQ' Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maan :en vckii ouiteii Ter Neuzen Jr. per post f 1,80 per a maanGen ttij iooe uitbetaling tr. per post T 6,60 per jaai
U I* If L. Ill L Pi I o I (I li O Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bii vooruitbetalinq.
Dit bifid verschijnt lederen tiaandag-, Woensdag- en Vrijdagavond.
NEDERLAND EN BELGIE.
De Nation Beige, die het erg jammer
vindt, dat haar vrienden van het Comite
politique nationale en de Ligue maritime
Beige niet veel plezier hebben beleefd van
de door haar aangekondigde groote campagne
voor de zoogenaamde vrijheid van de
Schelde en de Maas, wijdt in haar nummer
van Zondag voor de zooveelste maal haar
hoofdartikel aan de verwerping van het
Nederlandsch Belgische verdrag en het
door de Belgische regeeiing ter studie
gelegde plan voor een rechtstreekschen
waterweg van Luik naar Antwerpen, met
vermijding van het Nederlandsche grond-
gebied bij Maastricht. Het annexionistische
blad, dat nog steeds van oorlog en geweld
droomt, betreurt het thans niet alleen,
dat volgens het oude liedje de Belgen in
1919 van hun militaire macht geen gebruik
wisten te maken, om bezit te nemen van
de monding der Belgische stroomen, maar
vindt het tevens buitengewoon treurig,
dat de Belgische regeering na verwerping
van het Nederlandsch-Belgische verdrag
niet overging tot mobitisatie van iiei legei.
Mu, zoo jammert de oorlogszuchtige krant
verder, zijn de Belgen verplicht, ten bate
van de Hollanders, die het traetaat van
1839 reeds verscheuid hadden, nog voordat
de Duitschers het als een vodje papier
gingen behandelen, ten einde aan deNeder-
landers voor het Julianakanaal de beschik-
king te laten over het water van de Maas,
de Belgische Maas, het water van de Ourthe
op te vangen en een der aantrekkelijkste
valleien van het land te vernielen, willen
zij over de noodige hoeveelheid water
bescbikken, noodig voor de voeding van het
kanaal Luik—Antwerpen.
BI0SC00PGE VAREN.
Yerschenen is het verslag der Staats-
commissie, ingesteld in November 1918, tot
het onderzoeken welke maatregelen van
overheidswege behooren te worden genomen
om het zedelijk en maatschappelijk gevaar
te bestrijden, dat aan de bioscoopvooi;-
stellingen verbonden is. De commissie stelt
verschillende algemeene bestuursmaatregelen
tot uitvoering van de onderscheidene artikelen
der bioscoopwet voor en de instelling van
een te 's Gravenhage zetelende centrale
keuringscommissie van 6(J personen te be-
noemen door den Minister van Binnenl.
uit het Enqelsch
door
NORMAN VENNER.
60)
Vervolq.)
Jammer, dat hij qeen echte boef was.
Dan had't qezelliq kunnen worden. Neen,
toch ni-et. Twee vrouwen, dat liep van-
dtaaq of morqen toch spaak, dan vloqen
ze mekaar in het haar en dan hadt je de
poppen eerst qoed aan 't dansen. Niet
dat t nu niet qebeuren zou! Je voelde,
dat de uitibarstinq niet lamp meer kon uit-
blijven. Vandaaq of morqen zakte t heele
wankele bolwerk, waarachter hij zich
verscihanst had, in mekaar en werd hij in
zijn ware qedaa-nte zichtbaar. Tenzij de
echte Lord Amlett voor dien tijd boven
water kwam. Anders was't hanqen. Met
die hoopen bewijzen teqen hem. Sinds
zijn ten tooneele verschijnen was de Ar-
tburton, wiens plaats hij innam, op een
zonderlinqe manier verdiwenen, waren
twee Lord Amletts qestorven en had hij
de inidriniqieir, de vac ante plaats in Abra
hams sclhoot inqenomen. Dat was, op zijn
zachtst qesproken, verdacht! Verdacht!
Met een knappen advocaat was 't qe-
woonweq funest. Dan had; hij niet een
kans! En Lady Dorothy zou qoed zorq
draqen om den knapsten advocaat, die
Zaken, na ingewonnen advies van met
namen genoemde organisatiss en personen.
ARBEID VAN KINDEREN IN DEN
LANDBOUW.
De directeur-generaal van den arbeid heeft
aan de vers-chiilende landbouworganisaties
adnes gevraagd inzake het ontwerp-verdrag,
eenige jaren geleden aaogenomen op de
arbeidsconferentie te Geneve, betreffende
den leeftijd, waarop kinderen tot den arbeid
in den landbouw mogen worden toegelaten.
Tot dusverre is dat ontwerp verdrag nog
niet door Nederland gerat ficeerd. De beide
eerste en belangrjjkste artikelen van het
ontwerp luiden als volgt
Art. 1. Kinderen beneden 14 jaar mogen
niet in dienst zijn of arbeid verrichten in
landbouwondernemiDgen, hetzjj van de over-
heid of van particulieren of in de aan-
hoorigheden daarvan, teDzij buiten de uren
voor schoolorderwijs bestemd. Deze arbeid
moet, indien hij plaats heeft, van zoodanigen
aard zijn, dat hp hun regelmatig scbool-
bezoek niet kan schaden.
Art. 2. Ten behoeve van practische vak-
opleiding kunnen schooltijden en -uren zoo-
danig geregeld worden, dat de kinderen
voor lichte landbonwwerkzaamheden ge-
bruikt worden, in het bjjzonder voor lichte
oogstwerkzaamheden. De geheele schooltijd
per jaar mag evenwel niet tot minder dan
8 maanden worden tevuggebracht.
HET F0KKERVL1EGTUIG fl.-N.A.D.P.
Het Fokkervliegtuig H.-N.A D.P., met
den Amerikaan Van Lear Black aan boord,
is Vrijdagmorgen om 6.20 (Indische tijd)
van Medan vertrokken, met bestemming
naar Bangkok.
Op reis van Amsterdam naar indie werd
het traject Bangkok Batavia in drieetappes
afgelegd, namelijk BangkokSengora Sen-
goraSingaporeSingapore Tjililitan,
het vliegveld fij Batavia. Het doel is dus
izeweest, op de teruereis een Atanno
winnen.
Dit is eehter niet verwezenljjkt.
Een i, An eta"- telegram van Zaterdag-
morgen toch meldt, dat, volgens bij de
Koninklijke LuchtvaaTt Maatschappij inge
komen bevichr, het Fokker-vliegtuig Vrijdag
te 11.45 (Indische tjjd) te Sengora is ge-
daald. Om 12.45 werd vertrokken naar
Bangkok, doch tengevolge van het breken
van een klepstooter werd om 13.15 terug-
gekeerd r.aar Sengora.
Zaterdag ging het verder naar Bangkok.
Naar »Aneta" verneemt, is bij de K. L. M.
het volgende telegram uit Bangkok ont-
vangen d.d. 8 Juli
,/Wrj zijn hedenmorgen om 7 uur uit
Sengora vertrokkeD en om 12 uur in Bangkok
geland. Wij bljjven hier tot Zondagmorgen,
aangezien het verboden is, des Zaterdags
in Rangoon te landen".
Op dien dag worden n.l. groote wedrennen
gehouden in Rangoon en het vliegtuig moet
landen op de renbaan.
PLAKKATEN GEPLAKT OP HET GE-
BOUW DER NEDERLANDSCHE
LEGATIE TE BRUSSEL.
Belgische bladen melden dat in den
nacht van Maandag op Dinsdag j.l. hoD-
er bestond, in den arm te nemen. Dat 'kon
je qerust aan haar overlaten, na zijn on-
haniditq optreden van dien bewusten
avond. Gestelid idat Lord Amlett niet
boven water kwam? Nooit meer boven
water ikwam? Hij kon wel dood zijn. Ten
slotte qinqen alle menschen dood en, te
oordeelen naar ,de qebeurtenissen op Pull-
dan had de familie Amlett de betreurens-
waardiqe qewoonte om op de meest on-
qieleqen ooqenlblikken dood1 te qaan. Ge-
steld, dat hij werkelljk dood was, of dat
ze hem niet konden viniden? En dat de
bom dan barstte en hij, Jeremy, zich te-
qenoveir een stelletje reohters plus een
jury te verantwoorden kreeq? Teqen
welke aanklacht? Impersonificatie of iets
veel erqers? Dat zou koren op den molen
van Shane zijn? Shane zou zich in, de
hem-el mocht weten hoeveel, opzichten
beleediiqldl voelen, omdat hij, Jeremy, een
man van niets, een oplichter, een bedrie-
qer hem verboden had Olivia het hof te
maken. Omidat de eer van zijn reqiment
door het slijk qesleurd was. Omdat een
avonturi,er den titel van „Lord Amlett"
had durven voeren! En dan Olivia!
Olivia zou er natuurlijk ook bij betrokken
wor-den. Ellenlanqe k-olommen in de kran-
ten. Haar naam erin als een van de voor-
naamste qetuiqen. Hij hoorde al hoe
t qaan- zou, Zij in de qetuiqen-bank.
Teqenover haar de een of andere eminen-
te rechtsqeleerde, de advocaat van de
teqenpartij.
,,U wilt dus beweren, dat u wist, dat
deze man uw broeder niet was?
„Ja".
,,Waarom heeft u hem dan als zoodaniiq
erkend?"
Omdat ik hem vertrouwde. Ik wist,
dat hij me de waarheid vertelde".
derden kleine biljitten werden aargep'akt
op de muren van de kanselarij en het
gebouw der Nederlandsche bgatie te Brufsel.
De biljetten droegen alle het opschrift
„Wij willen onze Schelde!"
Dit aanplakken veroorzaakte eenige inci-
denten tusschen de Belgische aanplakkers,
politieagenten en een lantal Nederlanders.
Toch had geen enkeie-arrestatie plaats.
De biljetten zpn Diusdagmorgen verwij-
derd en door beiniddeling der regeering is
de politie nabij de Iegatie versterkt.
DE RADIO ALS BURENPLAAG.
De commissie voor strafverordeningen
uit den Haagschen geraeenteraad heeft het
voorstel gedaan in de Alg. Politieverordening
een verbod op te nemen van hinderlijke
radio- en andere //mechanische" muziek,
dus ook van de gramofoon.
VER0NTWAARD1GING 1NFRANKRIJK
Dezer dagen had de Engelsche regeering
aan de regeeriDgeD der vroegere vijandelijke
mogendheden verzocht, weer, gelrjk voor den
oorlog, militaire attaches aan haar gezant-
schappen en legaties te verbiDden. Het
blijkt thans, dat veertien Duitsche officieren
de militaire vliegoefeningtn hebben bijge-
woond, die dezer dagen te Henley zijn ge
houden, terwijl van deze officieren zes als
aviateurs tijdens den oorlog hebben dienst
gedaan.
Zooals men zich kan voorstellen, heeft
deze militaire vriendelijkheid van de EDgel-
sche regeering in Duitschland groofe vol-
doening gewekt. In Frankrijk echter, dat
nog altjjd, zooals men weet, achterdoeht
koestert ten opzichte van de militaire be-
doelingen van Duitschland, wekt zij ont-
stemming. In de Fransche pers komt deze
ontstemming tot uiting in een artiktl van
Pertinax, in de „Echo de Paris". Hij be-
verdrag, dat bepaalt, dat Duitschlacd er
in toestemt geen militaire, maritieme of
luchtvaartmissies bij vreemde mogendheden
te accrediteeren of daarheen te zenden, noch
toe te staan dat zulke missies uit Duitschland
vertrekken. Pertinax vraagt, wie Duitsch
land, van het Britsche precedent parti)
trekkend, zal beletten, officieren naar Moskou
of Angora te zenden. Hij herinnert eraan,
dat maarschalk Foch dezer dagen tot eere-
doctor benoemd is van de universiteit van
Oxford en vraagt smalend, waarom men
op dezelfde plaats ook niet aan president
Hindenburg den toga omhaEgt van doctor
honoris causa.
In de Engelsche pers tracht men de
opmerkingen van Pertinax te ontzenuwen
met de verklaring, dat de Duitsche officieren
de manoeuvres te Aenley hebben bijgewoond
als particulieren, waartegen de Engelsche
regeering geen bezwaar kon maken.
DE MARITIEME CONFERENT1E.
De jongste berichten uit Geneve hebben
schrgfc de N. R. Crt. aan de onzekerheid
die er aangaande den loop der ontwa-
peningsconferentie heerscht, nog geenszins
een einde gemaakt. Oogenschjjnljjk is
het verschil tusschen de Amerikanen en
,,Had u dezen man dan al eerder ont-
moet voor den bewusten ochtend, toen
u hem in d'e woninq van uw broeder a»n-
trof?"
,,Neen".
Nooit?"
Nooit".
,,En u zeqt, dat u hem vertrouwde?'
,Ja".
Heeft hij u bewijzen voor de qeloof-
waardiq-heid van zijn verhaal qeqeven?'
,,Ja. Hij heeft me een briefje van mijn
broer laten lezen".
Heeft u dat briefje bij <u?"
,,Neen".
,,Weet u waar het is?"
,,Neen".
„Dusu kunt dat briefje niet als
bewijs overleoqen?"
,,Neen". (Beweqinq onder de jury-
leden.
Na dien climax verliep het denikbeel-
diqe kruisverhoor in een warrelinq van
andere qedaohten, andere indrukken. Hij
zaq nu weer ihet drukke qewoel om zich
heen, zaq, hoe de menschen, daar waar
feDkleuriqe aanplaikbiljetten het uit-
sc'hreeuwden, dat de avond-ed'itie van een
van de qroote daqlbladen te koop was,
zich verdronqen om zooveel paqina's we-
tenswaardias mee naar huis te nemen.
Zoo zou het dan ook iqaam. Groote plaik-
katen met ,,Het sensationeele qeval-
Amlett" en drommen mensc'hen, die de
kranten kochten, die in de bussen en d'e
tubes qretiq zaten te lezen. ,,De zuster
van den vermeenden Lord Amlett aan het
wooird" of ,,-Het kruisver'hoor van van-
daaq in de zaak-Amlett".
Hij klemde zijn handen opeen. Loyaal-
zijn was qoed, was best niets op aan
te merken, zoolanq je alleen met jezelf
de Engelschen over de kruiservloot niet
groot, want de eerste die begonnen zijn
met een maximum aan kruisertonnenmaat
van 300.000 ton voor te stellen, zijn nu
opgeklommen tot 400 000, en de Engelschen
die aanvankelijk op 600.000 ton aanspraak
maakten, zjjn tot 460.000 ton caar be
neden gegaan. Een verschil dus van
slechts 60.000 ton dat niet onoverkome'ijk
lijkt, als er niet nog een heel andere
kwestie aan vast zat, nameljjk de water-
verplaatsing van de schepen en het ge-
oorloofde maximum- kaliber van dekanonnen.
Aan hun maximum verbinden de Amerikanen
den eisch om 250 000 hiervan te gebruiken
voor het bouwen van 25 kruisers van
10.000 ton elk, terwijl Engeland voor en
na op het standpunt staat dat het de
maximum grootte van de kmisers wil
verkleinen en een grooter aantal kruisers
van klelneren inhoud wenscht, die aan
zijn bijzondere behoeften tot beveiliging
van de zeewegen zouden beantwoorden.
De groote Amerikaansche kruisers hooren
meer bij de kern van de vechtvloot thuis.
Zoolang deze tegenstelling tusschen Ame-
rika en Ergeland niet uit den weg is
geruimd, schenkt men nog weinig aandacht
aan het Japansche bemiddelirgsvooritel om
de maximum-tonnemaat aaD kruisers en
torpedobootjagers samen te voegen en dit
cjjfer voor Amerika en EDgelacd op 450,000
ton elk, voor Japan op 330,000 ton te
stellen.
De Gereefscbe correspondent van de
Times meent dat de moeilijkheden tusschen
Amerika en Engeland weg te nemen waren,
indien er tegelijk tusschen deze twee landen
een afspraak gemaakt werd om alle geschil-
len tusschen hen aan verplichte scheidsrech-
terlijke regeling te ondeiwerpen. Maar de
bevoegdheden van hun onderhandelaars zjjn
beperkt tot het maritieme aspect van de
kwestie en over de algemeene buitenlandsche
politiek hebben zij geen zeggen, zooals
reeds in 1D
van Vapansche zijde het denkbeeld van een
drievoudig Locarno voor de Stille Zee werd
geventileerd.
De Amerikaansche openbare meening zou
waarschjjnlijk in dit geval ook zijn tradi-
tioneelen afkeer van ,/verstrikkende" af-
spraken toonen.
Yoor de vooruitzichten van de regeling
van het algemeene ontwapenings^raagstuk
is het met gunstig dat reeds het onder
handen nemeD van een onderdeel van de
krjjgstnerustingen tusschen nog slechts drie
mogendheden zoo groote moeilijkheden
heeft doen rijzen. Het verdient echter de
aandacht dat Kellogg, de Amerikaansche
minister van staat, vrijwel dagelijks met
den Britschen gezant te Washington overleg
pleegt over de kwesties, die zich te Geneve
voordoen.
Een neqatieve uitkomst van de maritieme
conferentie.
Tot een uitkomst is de conferentie van
drieen te Geneve thans gekomen, maar zij
is negatief en er kan geen voldoening over
heerschen onder degenen, die van deze
conferentie een beperking der oorlogstoe-
rustingen ter zee verwachten. Het uit-
voerend comite van de bijeenkomst heeft
rekeninq te houldien hadt. Maar als het
jou niet alleen meer aanqinq, als 't leven
van anderen er moeilijker door werd, als
je er een misere-toestand door in het leven
rie-pt, dan werd het tijd om de zaak eens
qoed onder de ooqen te zienOpeens
besloten, stapte hij wat vluqqer aan. Een,
twee straten, niu den hoek om. Ziezoo,
daar was hij er! Zomder naar rechts of
links te zien, zonder te merlken dat Ballan,
op zijn post in een portiek aan den over-
kant van de straat hem qadesloeq, liep
hij met twee treden te qelijk de buiten-
trap op, sloot de deur open en qin-q naar
boven.
Vijf minuten later vloeide hij een paar
raqels op een velletje papier af en
schelde.
,,Brenq dit naar de .Times' Millett",
zei ihij, toen zijn badiende versdheen. ,,En
zeq, dat het morqen er in moet, op zijn
laatst morqenavonldlonder qemenqd
nieuws. Verqeet 't niet".
,,Nee, mylord", zei Millett, terwijl hij
zicih omkeerde en weqstapte.
Jeremy zocht zijn qeld bij elkaar het
was verwonderlijik hoeveel de diverse
vestzakjes noq opleverden, twintiq pond
was qeen slecihte ooqst! - pakte wat cn-
derqoed en zijn scheer-benooaiqdheden
in een tasch, nam zijn reqenjas over zijn
arm en zocht een stok uit. Toen opeens,
bedacht hij zich. Hij leqidle alles op de
hallnbank neer, qinq naar binnen zette
zich voor zijn bureau en beqon te schrij-
ven.
„Mij,n beste kind. In de hoop, dat dit
schrijven jou in een even qoed en qezond-
heid'stoestand moq'e aantreffen als waarin
onderqeteekende, terwijl hij dit zit te
schrijven zich bevlndt, meld ik je, dat i'k
juist op Scotland Yard qieweest ben en me
officieel en voorgoed de kwestie van een
herziening van het traetaat van Washington
terzijde gc-steld. Engeland was de eenige
mogenheia die dtze herziening voorstond
en die door het aan de orde stellen ervan
hoopte te bereiken, dat de agenda van deze
#kruiser"-conferentieuitgebreid kon worden.
Het gedeelte van de Engekche voorstellen
dat er op betrekking had, kwam hierop
neerde vasrgestelde levensduur van kapi-
tale schepen, thans 20 jaar, wordt tot 26
jaar verleDgdde tonnenmaat van nog te
bouwen linie schepen wordt van het maxi
mum van 35000 ton ternggebracht tot be
neden de 30000 ton het kaliber van de
grootste kanonnen van die schepen wordt
16 Erg. duim (1 Eng. duim is ongeveer
2,5 c.M.) verkleind tot 13,5 duim. De
Amerikaansche en Japansche regeeringen
hebben in dit voorstel niet willen treden
en al wat Engeland in deze zaak heeft
kunnen bereiken is dat, op voorstel van
Lord Cecil, besloten is dat de conferentie
alvorens uiteen te gaan althans van ge-
dachten zal wisselen over de groote gevechts-
eenheden. Bij voorbaat staat echter vast,
dat deze beraadslaging niet tot een besluit
zal kunnen leiden. Het wordt een aca-
demisch debat. Men kan na dit echec van
van de Engelsche politiek opmerken dat
de vraag van het g-lukken of mislukken
van deze conferentie erbuiten staat, omdat
het een nieuw punt was dat niet op de
oorspronkelijke agenda van een conferentie
over de lichte zeestrijdkrachten thuis hoorde.
Maar dit neemt niet weg dat hetzelfae
beginsel van beperking van tonnemaat en
kanonkaliber door Engeland nog altijd
hardnekklg verdedigd wordt ten aanzlen
van kruisers, torpedo-jagers enduikbooten.
De Amerikanen verzetten zich even hard-
nekkig tegen deze beperking voor de kruisers,
omdat zij van meening zijn dat zij een
begunstiging zou zijn van de mogendheid,
in casu EDgeJand.die het beste stelsel van
heeft.
In Frankrijk volgt men het debat te
Geneve niet zonder eenige voldoening en
merkt men op dat de verdedigingsbehoeften
van Engeland ter zee even goed als ^mari-
nisme" gebrandmerkt zouden kunnen worden,
als men de eischen van Frankrijk ten aan-
zien van zpn verdediging te land als »mili-
tarisme" heeft uitgekreten.
Het blijft er nog steeds naar uitzien dat
alle vooruitgang in de richting van over-
eenstemming dien de conferentie bereikt,
slechts langs een moeilijken weg vol hinder-
nissen te verwezenlijken zal zijn.
WANDADEN TE GENT.
Onbekenden hebben te Gent in den nacht
het bronzen borstbeeld van wijlen den
liberalen, anti-V.'aamschen minister van
staat Mechelynck van zijn voetstukgetrokkf n
en met teer op den gevel van de door de
franskiljons als protest tegen de gedeelte-
lijke vernedprlandsching van de universiteit
opgerichte Ecole des Hautes Etudes, alsook
op dien van een plaatselijk anti- Vdaamsch
blad de woorden ^Amnestie ofRevolutie"
geschilderd en elders nog de Fransche-
tekst van officieele plakbrieven onleesbaar
gemaakt.
eimdelijik en ten leste de schrik om het hart
qeslaqen is. Er is maar een druppel voor
noodiq om den beker te doen over loop en
en in mijn qeval is 't niet door een, maar
door een heele v-erzamelimq qebeurd. En
dbs iheb ik maar besloten om mijn leven
opnieuw te beqinnen
Hij ihield op met schrijven en las het
epistel over.
„Schei uit, kerel. Als ze dat leest.
denkt ze dat je stapel qeworden bent".
Hij leqde zijn pen neer, scheurde het
briefje in snippers, qooide ze in de papier-
mand en beqon opnieuw.
Beste Olivia.
,,De heele wereld schijnt zich veree.niqd
te hebben am te verihinderen, dat ik noq
lanqer je broer ben. En daar ik zeiker
weet, dat de lucht van Wormwood
Scrubs voor mijn qezondheid niet
deuqt..."
Dit werd zonder overl-ezen verscheuxd.
Die pen leek wel even moeilijk te reqee-
ren als zijn tonq. Hij wist wel wat hij
wilde zeqqen, maar in het ,,hoe".. daar
zat hem de kneep! Hoe kon hij den juis-
ten toon, dien toon van ernstiqe waardiq-
hieid treffen als hij zich noch ernstiq. noch
waardiq voelde Met een qevoel van
,,vooruit, daar qaan we weer!" beqon hij
voor de derde maal.
,,Lieve kind.
„Iik qa mijn baantje dat van ,,adellijk"
verteqemwoordiqer eraan qeven. Na
tuurlijk heeft het me een quantum be-
nauwde ooqenlblikken en hoofdpijn en
nachtmerries enz. enz. bezorqd, maar ten
slotte heb ik maar besloten om den af-
tocht te blazen vooir ik met kracht van
wapenen ertoe qed'wonqen wordt.
(Wordt vervolqd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
H—1^—1^—1—
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
brengen ter openbare kennis, ingevolge artikel 12,
eerste lid der Drankwet, dat bij hen is ingekomen
een verzoek orn VERGUNNING voor den verkoop
van sterken drank in het klein, voor gebruik elders
dan ter plaatse van verkoop van JOHANNES DE
HAAS, winkelier, wonende te Ter Neuzen, voor de
voorlokaliteit van het peiceel Vlooswijkstraat no. 15
Binnen twee weken nadat de/.e bekendmaking is
geschied, kan ieder tegen het verleenen van deze
vergunning schriftelijk bezwaren indienen bij Burge
meester en Wethouders.
Ter Neuzen, den 11 Juli 1927.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZ1NGA, Burgemeester.
B. I. Z0NNEV1JLLE, Secretaris.
rocpt fcrH/Ix up ttlbllLCl I T «7 T uu nvv Jcf
J_U.CH llJC~SLCUU]TCriin-UL tur lJLcUJ 1 wcovninuii/g