ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 8090. Maandag 11 Juli 1927. 67e Jaargang. DRANKWET. De mislukte dubbelganger BINNENLAHO. FEUILLETON. BUITENLAND. AR 41 fei fc! C II C UTQPRIIQ' Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maan :en vckii ouiteii Ter Neuzen Jr. per post f 1,80 per a maanGen ttij iooe uitbetaling tr. per post T 6,60 per jaai U I* If L. Ill L Pi I o I (I li O Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bii vooruitbetalinq. Dit bifid verschijnt lederen tiaandag-, Woensdag- en Vrijdagavond. NEDERLAND EN BELGIE. De Nation Beige, die het erg jammer vindt, dat haar vrienden van het Comite politique nationale en de Ligue maritime Beige niet veel plezier hebben beleefd van de door haar aangekondigde groote campagne voor de zoogenaamde vrijheid van de Schelde en de Maas, wijdt in haar nummer van Zondag voor de zooveelste maal haar hoofdartikel aan de verwerping van het Nederlandsch Belgische verdrag en het door de Belgische regeeiing ter studie gelegde plan voor een rechtstreekschen waterweg van Luik naar Antwerpen, met vermijding van het Nederlandsche grond- gebied bij Maastricht. Het annexionistische blad, dat nog steeds van oorlog en geweld droomt, betreurt het thans niet alleen, dat volgens het oude liedje de Belgen in 1919 van hun militaire macht geen gebruik wisten te maken, om bezit te nemen van de monding der Belgische stroomen, maar vindt het tevens buitengewoon treurig, dat de Belgische regeering na verwerping van het Nederlandsch-Belgische verdrag niet overging tot mobitisatie van iiei legei. Mu, zoo jammert de oorlogszuchtige krant verder, zijn de Belgen verplicht, ten bate van de Hollanders, die het traetaat van 1839 reeds verscheuid hadden, nog voordat de Duitschers het als een vodje papier gingen behandelen, ten einde aan deNeder- landers voor het Julianakanaal de beschik- king te laten over het water van de Maas, de Belgische Maas, het water van de Ourthe op te vangen en een der aantrekkelijkste valleien van het land te vernielen, willen zij over de noodige hoeveelheid water bescbikken, noodig voor de voeding van het kanaal Luik—Antwerpen. BI0SC00PGE VAREN. Yerschenen is het verslag der Staats- commissie, ingesteld in November 1918, tot het onderzoeken welke maatregelen van overheidswege behooren te worden genomen om het zedelijk en maatschappelijk gevaar te bestrijden, dat aan de bioscoopvooi;- stellingen verbonden is. De commissie stelt verschillende algemeene bestuursmaatregelen tot uitvoering van de onderscheidene artikelen der bioscoopwet voor en de instelling van een te 's Gravenhage zetelende centrale keuringscommissie van 6(J personen te be- noemen door den Minister van Binnenl. uit het Enqelsch door NORMAN VENNER. 60) Vervolq.) Jammer, dat hij qeen echte boef was. Dan had't qezelliq kunnen worden. Neen, toch ni-et. Twee vrouwen, dat liep van- dtaaq of morqen toch spaak, dan vloqen ze mekaar in het haar en dan hadt je de poppen eerst qoed aan 't dansen. Niet dat t nu niet qebeuren zou! Je voelde, dat de uitibarstinq niet lamp meer kon uit- blijven. Vandaaq of morqen zakte t heele wankele bolwerk, waarachter hij zich verscihanst had, in mekaar en werd hij in zijn ware qedaa-nte zichtbaar. Tenzij de echte Lord Amlett voor dien tijd boven water kwam. Anders was't hanqen. Met die hoopen bewijzen teqen hem. Sinds zijn ten tooneele verschijnen was de Ar- tburton, wiens plaats hij innam, op een zonderlinqe manier verdiwenen, waren twee Lord Amletts qestorven en had hij de inidriniqieir, de vac ante plaats in Abra hams sclhoot inqenomen. Dat was, op zijn zachtst qesproken, verdacht! Verdacht! Met een knappen advocaat was 't qe- woonweq funest. Dan had; hij niet een kans! En Lady Dorothy zou qoed zorq draqen om den knapsten advocaat, die Zaken, na ingewonnen advies van met namen genoemde organisatiss en personen. ARBEID VAN KINDEREN IN DEN LANDBOUW. De directeur-generaal van den arbeid heeft aan de vers-chiilende landbouworganisaties adnes gevraagd inzake het ontwerp-verdrag, eenige jaren geleden aaogenomen op de arbeidsconferentie te Geneve, betreffende den leeftijd, waarop kinderen tot den arbeid in den landbouw mogen worden toegelaten. Tot dusverre is dat ontwerp verdrag nog niet door Nederland gerat ficeerd. De beide eerste en belangrjjkste artikelen van het ontwerp luiden als volgt Art. 1. Kinderen beneden 14 jaar mogen niet in dienst zijn of arbeid verrichten in landbouwondernemiDgen, hetzjj van de over- heid of van particulieren of in de aan- hoorigheden daarvan, teDzij buiten de uren voor schoolorderwijs bestemd. Deze arbeid moet, indien hij plaats heeft, van zoodanigen aard zijn, dat hp hun regelmatig scbool- bezoek niet kan schaden. Art. 2. Ten behoeve van practische vak- opleiding kunnen schooltijden en -uren zoo- danig geregeld worden, dat de kinderen voor lichte landbonwwerkzaamheden ge- bruikt worden, in het bjjzonder voor lichte oogstwerkzaamheden. De geheele schooltijd per jaar mag evenwel niet tot minder dan 8 maanden worden tevuggebracht. HET F0KKERVL1EGTUIG fl.-N.A.D.P. Het Fokkervliegtuig H.-N.A D.P., met den Amerikaan Van Lear Black aan boord, is Vrijdagmorgen om 6.20 (Indische tijd) van Medan vertrokken, met bestemming naar Bangkok. Op reis van Amsterdam naar indie werd het traject Bangkok Batavia in drieetappes afgelegd, namelijk BangkokSengora Sen- goraSingaporeSingapore Tjililitan, het vliegveld fij Batavia. Het doel is dus izeweest, op de teruereis een Atanno winnen. Dit is eehter niet verwezenljjkt. Een i, An eta"- telegram van Zaterdag- morgen toch meldt, dat, volgens bij de Koninklijke LuchtvaaTt Maatschappij inge komen bevichr, het Fokker-vliegtuig Vrijdag te 11.45 (Indische tjjd) te Sengora is ge- daald. Om 12.45 werd vertrokken naar Bangkok, doch tengevolge van het breken van een klepstooter werd om 13.15 terug- gekeerd r.aar Sengora. Zaterdag ging het verder naar Bangkok. Naar »Aneta" verneemt, is bij de K. L. M. het volgende telegram uit Bangkok ont- vangen d.d. 8 Juli ,/Wrj zijn hedenmorgen om 7 uur uit Sengora vertrokkeD en om 12 uur in Bangkok geland. Wij bljjven hier tot Zondagmorgen, aangezien het verboden is, des Zaterdags in Rangoon te landen". Op dien dag worden n.l. groote wedrennen gehouden in Rangoon en het vliegtuig moet landen op de renbaan. PLAKKATEN GEPLAKT OP HET GE- BOUW DER NEDERLANDSCHE LEGATIE TE BRUSSEL. Belgische bladen melden dat in den nacht van Maandag op Dinsdag j.l. hoD- er bestond, in den arm te nemen. Dat 'kon je qerust aan haar overlaten, na zijn on- haniditq optreden van dien bewusten avond. Gestelid idat Lord Amlett niet boven water kwam? Nooit meer boven water ikwam? Hij kon wel dood zijn. Ten slotte qinqen alle menschen dood en, te oordeelen naar ,de qebeurtenissen op Pull- dan had de familie Amlett de betreurens- waardiqe qewoonte om op de meest on- qieleqen ooqenlblikken dood1 te qaan. Ge- steld, dat hij werkelljk dood was, of dat ze hem niet konden viniden? En dat de bom dan barstte en hij, Jeremy, zich te- qenoveir een stelletje reohters plus een jury te verantwoorden kreeq? Teqen welke aanklacht? Impersonificatie of iets veel erqers? Dat zou koren op den molen van Shane zijn? Shane zou zich in, de hem-el mocht weten hoeveel, opzichten beleediiqldl voelen, omdat hij, Jeremy, een man van niets, een oplichter, een bedrie- qer hem verboden had Olivia het hof te maken. Omidat de eer van zijn reqiment door het slijk qesleurd was. Omdat een avonturi,er den titel van „Lord Amlett" had durven voeren! En dan Olivia! Olivia zou er natuurlijk ook bij betrokken wor-den. Ellenlanqe k-olommen in de kran- ten. Haar naam erin als een van de voor- naamste qetuiqen. Hij hoorde al hoe t qaan- zou, Zij in de qetuiqen-bank. Teqenover haar de een of andere eminen- te rechtsqeleerde, de advocaat van de teqenpartij. ,,U wilt dus beweren, dat u wist, dat deze man uw broeder niet was? „Ja". ,,Waarom heeft u hem dan als zoodaniiq erkend?" Omdat ik hem vertrouwde. Ik wist, dat hij me de waarheid vertelde". derden kleine biljitten werden aargep'akt op de muren van de kanselarij en het gebouw der Nederlandsche bgatie te Brufsel. De biljetten droegen alle het opschrift „Wij willen onze Schelde!" Dit aanplakken veroorzaakte eenige inci- denten tusschen de Belgische aanplakkers, politieagenten en een lantal Nederlanders. Toch had geen enkeie-arrestatie plaats. De biljetten zpn Diusdagmorgen verwij- derd en door beiniddeling der regeering is de politie nabij de Iegatie versterkt. DE RADIO ALS BURENPLAAG. De commissie voor strafverordeningen uit den Haagschen geraeenteraad heeft het voorstel gedaan in de Alg. Politieverordening een verbod op te nemen van hinderlijke radio- en andere //mechanische" muziek, dus ook van de gramofoon. VER0NTWAARD1GING 1NFRANKRIJK Dezer dagen had de Engelsche regeering aan de regeeriDgeD der vroegere vijandelijke mogendheden verzocht, weer, gelrjk voor den oorlog, militaire attaches aan haar gezant- schappen en legaties te verbiDden. Het blijkt thans, dat veertien Duitsche officieren de militaire vliegoefeningtn hebben bijge- woond, die dezer dagen te Henley zijn ge houden, terwijl van deze officieren zes als aviateurs tijdens den oorlog hebben dienst gedaan. Zooals men zich kan voorstellen, heeft deze militaire vriendelijkheid van de EDgel- sche regeering in Duitschland groofe vol- doening gewekt. In Frankrijk echter, dat nog altjjd, zooals men weet, achterdoeht koestert ten opzichte van de militaire be- doelingen van Duitschland, wekt zij ont- stemming. In de Fransche pers komt deze ontstemming tot uiting in een artiktl van Pertinax, in de „Echo de Paris". Hij be- verdrag, dat bepaalt, dat Duitschlacd er in toestemt geen militaire, maritieme of luchtvaartmissies bij vreemde mogendheden te accrediteeren of daarheen te zenden, noch toe te staan dat zulke missies uit Duitschland vertrekken. Pertinax vraagt, wie Duitsch land, van het Britsche precedent parti) trekkend, zal beletten, officieren naar Moskou of Angora te zenden. Hij herinnert eraan, dat maarschalk Foch dezer dagen tot eere- doctor benoemd is van de universiteit van Oxford en vraagt smalend, waarom men op dezelfde plaats ook niet aan president Hindenburg den toga omhaEgt van doctor honoris causa. In de Engelsche pers tracht men de opmerkingen van Pertinax te ontzenuwen met de verklaring, dat de Duitsche officieren de manoeuvres te Aenley hebben bijgewoond als particulieren, waartegen de Engelsche regeering geen bezwaar kon maken. DE MARITIEME CONFERENT1E. De jongste berichten uit Geneve hebben schrgfc de N. R. Crt. aan de onzekerheid die er aangaande den loop der ontwa- peningsconferentie heerscht, nog geenszins een einde gemaakt. Oogenschjjnljjk is het verschil tusschen de Amerikanen en ,,Had u dezen man dan al eerder ont- moet voor den bewusten ochtend, toen u hem in d'e woninq van uw broeder a»n- trof?" ,,Neen". Nooit?" Nooit". ,,En u zeqt, dat u hem vertrouwde?' ,Ja". Heeft hij u bewijzen voor de qeloof- waardiq-heid van zijn verhaal qeqeven?' ,,Ja. Hij heeft me een briefje van mijn broer laten lezen". Heeft u dat briefje bij <u?" ,,Neen". ,,Weet u waar het is?" ,,Neen". „Dusu kunt dat briefje niet als bewijs overleoqen?" ,,Neen". (Beweqinq onder de jury- leden. Na dien climax verliep het denikbeel- diqe kruisverhoor in een warrelinq van andere qedaohten, andere indrukken. Hij zaq nu weer ihet drukke qewoel om zich heen, zaq, hoe de menschen, daar waar feDkleuriqe aanplaikbiljetten het uit- sc'hreeuwden, dat de avond-ed'itie van een van de qroote daqlbladen te koop was, zich verdronqen om zooveel paqina's we- tenswaardias mee naar huis te nemen. Zoo zou het dan ook iqaam. Groote plaik- katen met ,,Het sensationeele qeval- Amlett" en drommen mensc'hen, die de kranten kochten, die in de bussen en d'e tubes qretiq zaten te lezen. ,,De zuster van den vermeenden Lord Amlett aan het wooird" of ,,-Het kruisver'hoor van van- daaq in de zaak-Amlett". Hij klemde zijn handen opeen. Loyaal- zijn was qoed, was best niets op aan te merken, zoolanq je alleen met jezelf de Engelschen over de kruiservloot niet groot, want de eerste die begonnen zijn met een maximum aan kruisertonnenmaat van 300.000 ton voor te stellen, zijn nu opgeklommen tot 400 000, en de Engelschen die aanvankelijk op 600.000 ton aanspraak maakten, zjjn tot 460.000 ton caar be neden gegaan. Een verschil dus van slechts 60.000 ton dat niet onoverkome'ijk lijkt, als er niet nog een heel andere kwestie aan vast zat, nameljjk de water- verplaatsing van de schepen en het ge- oorloofde maximum- kaliber van dekanonnen. Aan hun maximum verbinden de Amerikanen den eisch om 250 000 hiervan te gebruiken voor het bouwen van 25 kruisers van 10.000 ton elk, terwijl Engeland voor en na op het standpunt staat dat het de maximum grootte van de kmisers wil verkleinen en een grooter aantal kruisers van klelneren inhoud wenscht, die aan zijn bijzondere behoeften tot beveiliging van de zeewegen zouden beantwoorden. De groote Amerikaansche kruisers hooren meer bij de kern van de vechtvloot thuis. Zoolang deze tegenstelling tusschen Ame- rika en Ergeland niet uit den weg is geruimd, schenkt men nog weinig aandacht aan het Japansche bemiddelirgsvooritel om de maximum-tonnemaat aaD kruisers en torpedobootjagers samen te voegen en dit cjjfer voor Amerika en EDgelacd op 450,000 ton elk, voor Japan op 330,000 ton te stellen. De Gereefscbe correspondent van de Times meent dat de moeilijkheden tusschen Amerika en Engeland weg te nemen waren, indien er tegelijk tusschen deze twee landen een afspraak gemaakt werd om alle geschil- len tusschen hen aan verplichte scheidsrech- terlijke regeling te ondeiwerpen. Maar de bevoegdheden van hun onderhandelaars zjjn beperkt tot het maritieme aspect van de kwestie en over de algemeene buitenlandsche politiek hebben zij geen zeggen, zooals reeds in 1D van Vapansche zijde het denkbeeld van een drievoudig Locarno voor de Stille Zee werd geventileerd. De Amerikaansche openbare meening zou waarschjjnlijk in dit geval ook zijn tradi- tioneelen afkeer van ,/verstrikkende" af- spraken toonen. Yoor de vooruitzichten van de regeling van het algemeene ontwapenings^raagstuk is het met gunstig dat reeds het onder handen nemeD van een onderdeel van de krjjgstnerustingen tusschen nog slechts drie mogendheden zoo groote moeilijkheden heeft doen rijzen. Het verdient echter de aandacht dat Kellogg, de Amerikaansche minister van staat, vrijwel dagelijks met den Britschen gezant te Washington overleg pleegt over de kwesties, die zich te Geneve voordoen. Een neqatieve uitkomst van de maritieme conferentie. Tot een uitkomst is de conferentie van drieen te Geneve thans gekomen, maar zij is negatief en er kan geen voldoening over heerschen onder degenen, die van deze conferentie een beperking der oorlogstoe- rustingen ter zee verwachten. Het uit- voerend comite van de bijeenkomst heeft rekeninq te houldien hadt. Maar als het jou niet alleen meer aanqinq, als 't leven van anderen er moeilijker door werd, als je er een misere-toestand door in het leven rie-pt, dan werd het tijd om de zaak eens qoed onder de ooqen te zienOpeens besloten, stapte hij wat vluqqer aan. Een, twee straten, niu den hoek om. Ziezoo, daar was hij er! Zomder naar rechts of links te zien, zonder te merlken dat Ballan, op zijn post in een portiek aan den over- kant van de straat hem qadesloeq, liep hij met twee treden te qelijk de buiten- trap op, sloot de deur open en qin-q naar boven. Vijf minuten later vloeide hij een paar raqels op een velletje papier af en schelde. ,,Brenq dit naar de .Times' Millett", zei ihij, toen zijn badiende versdheen. ,,En zeq, dat het morqen er in moet, op zijn laatst morqenavonldlonder qemenqd nieuws. Verqeet 't niet". ,,Nee, mylord", zei Millett, terwijl hij zicih omkeerde en weqstapte. Jeremy zocht zijn qeld bij elkaar het was verwonderlijik hoeveel de diverse vestzakjes noq opleverden, twintiq pond was qeen slecihte ooqst! - pakte wat cn- derqoed en zijn scheer-benooaiqdheden in een tasch, nam zijn reqenjas over zijn arm en zocht een stok uit. Toen opeens, bedacht hij zich. Hij leqidle alles op de hallnbank neer, qinq naar binnen zette zich voor zijn bureau en beqon te schrij- ven. „Mij,n beste kind. In de hoop, dat dit schrijven jou in een even qoed en qezond- heid'stoestand moq'e aantreffen als waarin onderqeteekende, terwijl hij dit zit te schrijven zich bevlndt, meld ik je, dat i'k juist op Scotland Yard qieweest ben en me officieel en voorgoed de kwestie van een herziening van het traetaat van Washington terzijde gc-steld. Engeland was de eenige mogenheia die dtze herziening voorstond en die door het aan de orde stellen ervan hoopte te bereiken, dat de agenda van deze #kruiser"-conferentieuitgebreid kon worden. Het gedeelte van de Engekche voorstellen dat er op betrekking had, kwam hierop neerde vasrgestelde levensduur van kapi- tale schepen, thans 20 jaar, wordt tot 26 jaar verleDgdde tonnenmaat van nog te bouwen linie schepen wordt van het maxi mum van 35000 ton ternggebracht tot be neden de 30000 ton het kaliber van de grootste kanonnen van die schepen wordt 16 Erg. duim (1 Eng. duim is ongeveer 2,5 c.M.) verkleind tot 13,5 duim. De Amerikaansche en Japansche regeeringen hebben in dit voorstel niet willen treden en al wat Engeland in deze zaak heeft kunnen bereiken is dat, op voorstel van Lord Cecil, besloten is dat de conferentie alvorens uiteen te gaan althans van ge- dachten zal wisselen over de groote gevechts- eenheden. Bij voorbaat staat echter vast, dat deze beraadslaging niet tot een besluit zal kunnen leiden. Het wordt een aca- demisch debat. Men kan na dit echec van van de Engelsche politiek opmerken dat de vraag van het g-lukken of mislukken van deze conferentie erbuiten staat, omdat het een nieuw punt was dat niet op de oorspronkelijke agenda van een conferentie over de lichte zeestrijdkrachten thuis hoorde. Maar dit neemt niet weg dat hetzelfae beginsel van beperking van tonnemaat en kanonkaliber door Engeland nog altijd hardnekklg verdedigd wordt ten aanzlen van kruisers, torpedo-jagers enduikbooten. De Amerikanen verzetten zich even hard- nekkig tegen deze beperking voor de kruisers, omdat zij van meening zijn dat zij een begunstiging zou zijn van de mogendheid, in casu EDgeJand.die het beste stelsel van heeft. In Frankrijk volgt men het debat te Geneve niet zonder eenige voldoening en merkt men op dat de verdedigingsbehoeften van Engeland ter zee even goed als ^mari- nisme" gebrandmerkt zouden kunnen worden, als men de eischen van Frankrijk ten aan- zien van zpn verdediging te land als »mili- tarisme" heeft uitgekreten. Het blijft er nog steeds naar uitzien dat alle vooruitgang in de richting van over- eenstemming dien de conferentie bereikt, slechts langs een moeilijken weg vol hinder- nissen te verwezenlijken zal zijn. WANDADEN TE GENT. Onbekenden hebben te Gent in den nacht het bronzen borstbeeld van wijlen den liberalen, anti-V.'aamschen minister van staat Mechelynck van zijn voetstukgetrokkf n en met teer op den gevel van de door de franskiljons als protest tegen de gedeelte- lijke vernedprlandsching van de universiteit opgerichte Ecole des Hautes Etudes, alsook op dien van een plaatselijk anti- Vdaamsch blad de woorden ^Amnestie ofRevolutie" geschilderd en elders nog de Fransche- tekst van officieele plakbrieven onleesbaar gemaakt. eimdelijik en ten leste de schrik om het hart qeslaqen is. Er is maar een druppel voor noodiq om den beker te doen over loop en en in mijn qeval is 't niet door een, maar door een heele v-erzamelimq qebeurd. En dbs iheb ik maar besloten om mijn leven opnieuw te beqinnen Hij ihield op met schrijven en las het epistel over. „Schei uit, kerel. Als ze dat leest. denkt ze dat je stapel qeworden bent". Hij leqde zijn pen neer, scheurde het briefje in snippers, qooide ze in de papier- mand en beqon opnieuw. Beste Olivia. ,,De heele wereld schijnt zich veree.niqd te hebben am te verihinderen, dat ik noq lanqer je broer ben. En daar ik zeiker weet, dat de lucht van Wormwood Scrubs voor mijn qezondheid niet deuqt..." Dit werd zonder overl-ezen verscheuxd. Die pen leek wel even moeilijk te reqee- ren als zijn tonq. Hij wist wel wat hij wilde zeqqen, maar in het ,,hoe".. daar zat hem de kneep! Hoe kon hij den juis- ten toon, dien toon van ernstiqe waardiq- hieid treffen als hij zich noch ernstiq. noch waardiq voelde Met een qevoel van ,,vooruit, daar qaan we weer!" beqon hij voor de derde maal. ,,Lieve kind. „Iik qa mijn baantje dat van ,,adellijk" verteqemwoordiqer eraan qeven. Na tuurlijk heeft het me een quantum be- nauwde ooqenlblikken en hoofdpijn en nachtmerries enz. enz. bezorqd, maar ten slotte heb ik maar besloten om den af- tocht te blazen vooir ik met kracht van wapenen ertoe qed'wonqen wordt. (Wordt vervolqd.) TER NEUZENSCHE COURANT H—1^—1^—1— Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN brengen ter openbare kennis, ingevolge artikel 12, eerste lid der Drankwet, dat bij hen is ingekomen een verzoek orn VERGUNNING voor den verkoop van sterken drank in het klein, voor gebruik elders dan ter plaatse van verkoop van JOHANNES DE HAAS, winkelier, wonende te Ter Neuzen, voor de voorlokaliteit van het peiceel Vlooswijkstraat no. 15 Binnen twee weken nadat de/.e bekendmaking is geschied, kan ieder tegen het verleenen van deze vergunning schriftelijk bezwaren indienen bij Burge meester en Wethouders. Ter Neuzen, den 11 Juli 1927. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZ1NGA, Burgemeester. B. I. Z0NNEV1JLLE, Secretaris. rocpt fcrH/Ix up ttlbllLCl I T «7 T uu nvv Jcf J_U.CH llJC~SLCUU]TCriin-UL tur lJLcUJ 1 wcovninuii/g

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1927 | | pagina 1