ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 8067
Maandag 16 Mei 1927.
67e Jaargang
Vergadering Hoofdstembureau.
KIEZERSLIJST.
De mislukte dubbelganger
ABONNfcMENTSPRIJS:
DeBargemeesteranWethoaders vanTER NEUZEN
BINNENLAND.
FEUILLET0N.
EUfTENLAND.
wmm ^mam/male-'-"****
Voor binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 rnaanden Bij vooruitbetaling fr. per post 60 per jaa;
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alieen bij vooruitbetaling.
Dit Itilad verschllnt iederea Maandag-, Woenadag, en Vpiidadavond-
Algemeene Politieverordening voor de
gemeente Ter Neuzen.
Op Zaterdag 21 Mei a.s. des voormiddags 10
uur wordt gehouden een vergadering van het
Hoofdstembureau, tevens centraalstembureau tot
het vaststellen van den uitslag der stemming
ter verkiezing van de leden van den gemeenteraad_
De Voorzitter van het Hoofdstembureau,
tevens centraalstembureau.
J. HUIZINGA.
DE VERWERPING VAN HET
N EDER LAN DSC H -BELGISC H E
VERDRAG.
In een hoofdartikel met den titel: Het
woord blijft aan Nederland, schrijft de
Brusselscihe Standaard onder meer, naar
uit het Engelsch
door
NORMAN VENNER
37)
VervOlq.)
,,Ik iben nooit Lord Amlett geweest. Ik
bedoel, dat ik nooit de Honourable Ar
thur Arthurton ben geweest. Ik ben
iemand anders. Begrijp je 't Ben lede-
pop, die zoolang de rol van den werke-
lijiken Arthur vervult. Tot hij terugkomt.
Maar, waar hij zit weet niemand. Ik ook
niet... Maar ik ben 't niet. 't Was een
mop, tenminste het begin".
Hij keek haar aan om te zien hoe ze
het opnam. Wat hij gedacht had te zul-
len zien wist hi] niet. Maar in elk geval
had hij iets anders dan dat kalme, be-
heerschte gezicht, een gezicht waar zich
geen enkele emotie op afteekende, ver
wacht.
..Drdngt het nog niet tot je door Ik
moet ook toegeven t is geen kleinigheid
Als je maar probeert te onthouden, dat ik
niet Lord Amlett ben. Dat is de qeheele
gescihiedenis in geconcentreerden vorm...
Waarom lach je Wat ik ook verwacht
had, niet dat je lachen zou. Is trouwens
niets om om te lachen. t Is een heel se-
rieuse en lamme geschiedenis. Wij zijn
er in Londen mee begonnen Arthur
zelf is njet meer op Pulldan teruggeweest.
,,Enne - als je maar gelooven wilt, dat
ik er alles, gewoonweg alles voor over
aanleiding van de rede van Minister Bee-
laerts van Blokland:
Begrijipen we de Nederlandsche ziens-
wijize goe'd. dan wenscht men allereerst
tot een aikkoord te geraken over de poli-
tieke kwesties: de neutraliteit, de Wie-
lingen, enz., en daar deze besprekingen
.niet heel veel moeilijkheden zouden ople-
veren, verwacht men dat ze dan ook
spoedig zouden zijn afgedaan. Cf dit
echter zoo wel zou gaan, als verwacht.
valt vooreerst te bezien. Immers. deze
kwesties hebben geen haast, men kan er
veilig over doorpraten. Men kan ze even
vei'lig een tijdlang laten rusten. Met Bel-
giscfre oorlogssohepen zullen we voors-
iiands op de Schelde geen last hebben. om
de eenvoudige reden, dat er geen bestaan.
Evenzoo dient er met de behandeling van
het nieuwe regiem der Schelde niet zulk
een vaart genomen. Nederland bezit een
te scherp oog voor wat al belang het heeft
bij een goed onderhoud van den stroom,
dan dat er van deze zijde kan worden ge-
vreesd, bij een gebeurlijk onneval in deze
wateren, een ongewenschte hauding in
Den Haag te zien aannemen. Onze Noor-
derburen weten inderdaad te goed met
welk een belangstelling de ontwikkeling
van het probleem der uitwagen door een
aandachtig Europa wordt gevolgd, om
zich op dit terrain in een richting te wa-
gen, die niet zou nalaten een algemeen
,,tolle" uit te lokken.
Wat echter wel degelijk zeer dringend
moet geheeten worden, (dat is het vraag-
stuk deT verkeerswegen, der intermediaire
wateren. En hier raken de politieke ele-
menten de economische qegevens, zoodat
die bezwaarlijk konden worden gesplitst,
zoodat eens te meer is bewezen, dat deze
bespreking een geheel moet uitmaken om
tot een vergelijk te geraken. De kanalen
naar Ruhrort en naar de Moerdiik zijn
dan ook meer dan ..objecten van studie".
het zijn dringende noodzakelijkheden.
waar omtrent eerst en vooral een akkoord
moet worden nagestreefd. De modalitei-
ten, welke daarmede gepaar'd dienen te
gaan, kunnen later door deskundigen
worden onderzocht en uitgewerkt, de
princiepskwestie echter dient thans te
worden afgiedaan.
Daaromfrent blijft dan ook het woord
aan Nederland'.
ARBEIDSOPLEIDING VAN
13JARIGE JONGENS IN
FABRIEKEN EN WERKPLAATSEN,
Omtrent het wetsontwerp tot wijziging
van art. 88 der Arbeidswet 1919 is door
de Tweede Kamer voorloopig verslag uit-
gebracht, waaraan het volgende is ont-
leend.
Vele leden verklaarden zich met het
ontwerp niet te kunnen vereenigen. Zij
achten 't onjuist, het hiaat tusschen den
leeftijd, waarop de leerverplichting ein-
digt, en dien, waarop met het verrichten
van arbeid in fabrieken en werkplaatsen
mag worden aangevangen, op te heffen
of te verkleinen door verlaging van den
laatstgenoemden leeftijd.
Het is een gelukikig verschijnsel, dat
het vrijwel algeheele verbo'd van kinder-
arbeid thans geheel is ingeburgerd, dat
de juistheid en de waarde van dit verbod
thans gevoeld worden door werkgevers
zoowel als door arbeiders. Aan 'dit een-
maal algemeen aanvaarde verbod van
gehad zou hebben als ik je dit had kunnen
besparen Ik heb telkens geprobeerd je
het te vertellen. Den eersten dag al. Maar
het was moeilijk, werkelijk En toen was
ik weer van plan weg te gaan. t Zou ook
wel gebeurd zijn, als er toen niet van al
les tusschen gekomen wa9. En nu ben ik
nog hier. Maar het spijt me, werkelijk,
meer dan ik zeggen kan. Als je maar be-
denkt, dat het niet alleen mijn schuld ge
weest is..."
„Waarom sta je je te verontschuldi-
gen?" Ze lachte nog steeds, niet gewoon,
zooals ieder ander dat misschien gedaan
zou hebben, maar met zoo iets raadsel-
achtigs, alsof ze heimelijk plezier had.
..Waarom Wel... dat is nogal dui-
delijik, zou ik zeggen. Arthur is een sym-
pathieke kerel en daarom vind ik het
lam..."
„Je hebt iets leuks, zeg Net een jon-
gen als je ergens het land over hebt Je
weet niet waar je kijken moet, zoo ver-
legen ben je. Dat is het eerste wat me in
je aangetrokken heeft."
Jeremy wist nu absoluut niet meer hoe
hij het had. Vrouwen waren niet te be-
grij.pen. Zijn alien onberekenbare we-
zens En deze in 't bijzonder. Die was
hem heelemaal te bar.
„Ik geef ihet op", zei hij.
,,Je bent een schat," glimlachte ze.
Begrijp jij 't nu niet Als er een ver-
ointschuldigiingen moet maken ben ik het.
Ik heb het neen, van het begin af is
niet heelemaal juist maar toch al heel
lang geweten dat je een ander was. Moei
lijk was het niet. Er waren zooveel din-
gen... Je kon onmogelijk Arthur geweest
zijn."
En ondertusschen bleef ze op die eigen-
kinderarbeid mag niet meer worden ge-
itornd. Dat in ambachts- en vakscholen
het verrichten van arbeid door kinderen
ibeneden de 15 jaar is toegelaten, is te
billijken. Deze arbeid toch is te beschou-
wen als een onderdeel aan het onderwijs.
Deze werkt nuttig en elk schadelij.k
element is daaraan vreemd. Dit schadelijk
element komt echter naar voren, wanneer
het jeugdig kind, in wHken' vorm dan ook,
deel gaat nemen, aan de productie.
En daarvan zal sprake zijn in de beide
gevallen, waarin het wetsontwerp het
verrichten van arbeid in den zin der Ar
beidswet door 13jarige jongens wil toe-
laten. Een vakopleiding toch niet in de
school doch in de werkplaats moet nood-
wendig lijden ondier de economische
eischen der onderneming. De opleiding
moet medewerken aan den dagelijkscihen
gang van het bedrijf.
Tegen versclhillende onderdeelen van
de regeling hadden deze leden ook be-
zwaar. In de eerste plaats acihtte zij de
beperiking, dat de te verrichten arbeid
moet geschieden ,,in het belang van de
opleiding" te weinig zeggend.
Onder deze omschrijving toch kan vrij
wel alle arbeid worden gebracht. Voorts
achtten zij het gestelde maximum voor
den arbeidsduur en het ^estelde minimum
voor den duur van het te verstrekken
theoretische onderwijs onjuist.
Met de bevoegdheid. in het ontwerp
aan den Minister toegekend, om van den
vastgestelden duur van voor arbeid en
onderwijs bestemden tijd afwijkingen toe
te staan, kon geen der hierbedoelde leden
zich vereenigen.
Tegemoetkoming aan deze bezwaren
zou deze leden er niet toe kunnen leiden
hun stem aan dit wetsontwerp te geven.
Zij meenden. dat het verbod van kinder-
arbeid, gelijk de Arbeidswet, dat thans
kent, ongerept behoort te blijven.
Vele andere leden verklaarden, aan
het wetsontwerp hun stem te kunnen
geven. De tegende voorqestelde reqeling
aangevoerde bezwaren achtten zij niet
van overdrijvmg vrij te pleiten. Deze
leden stelden vooroip, dat t bepaalde in
het nie-uw voorgstelde 2de lid van art.
88 der Arbeidswet feitelijk niet anders is
dan een aansluiting van de Arbeidswet
op dit punt aan de Nijverheidsonderwijs-
wet.
Dat spoedig een oplossing zou zijn te
verwachten. in den zin van wederinvoe-
ring van de zevenjarige leerplichtwet,
weiqeddien deze leden te geloo-ven. Deze
wederinvoering, welke ook door verschei-
dene hunner urgent werd geacht, meen
den zij in geen geval voor het jaar 1930 te
mogen verwachten. Doch al zou deze eer-
der plaats hebben, dan toch zou de voor
qestelde regeling haar nut kunnen heb
ben, wijl het herstel van de zevenjarige
leerplichtwet toch nog niet het geheele
hiaat zou opheffen. In dat geval zou door
toepassing van de beide maatregelen
invoering van de zevenjarige leerverplich
ting en toelating van arbeid in het belang
van de opleiding van 13jarige jongens
een volkomen afdoende regeling worden
verkregen.
Intusschen achtten deze leden de vrees
voor misbruik overdreven. De bezwaren
tegen de in het ontwerp voorqestelde
verdeeling van den voor arbeid en on
derwijs bestemden tijd konden deze leden
evenmin deelen.
aardige, raadselachtige manier glimlachen.
Verduiveld, nu had hij den sprang ge-
waaqd en 't had hem nog niets gegeven.
..Enfin", zei hij, toen bij weer wat op
adem gekomen was. ,.Zoo is de zaak.
Dus zooals je begxijpt, je begrijpt 't toch,
is t niet?"
,,Wat moet ik begrijpen 't Maakt
voor mij geen verschil. t Was me niet
om den titel te doen. 't Kan mij niets
schelen of je Lord Amlett bent of de eer
ste de beste gewone burgerjongen..."
..Nee, zoo erg is het niet. Tenminste in
mijn oogen niet. Maar Dorothy... of
eigenlijk moet ik nu weer Lady Dorothy
zeggen."
Waarom
,,Tja... omdat ik je eigenlijk nog niet
zoo lang ken."
Even begon ze te lachen, hij had ook
iets Ofrigineels Maar meteen daarop keek
ze weer ernstig. Dat was weer zijn ge
wone taktiek van ontwijken Maar dezen
keer beteekende het, dat hij op een be-
leefde manier voor de eer bedankte.
,,Wees niet boos op me, he", ging
Jeremy voort, „en hou t zooveel moge-
lij'k stil. Er zijn maar een paar menschen
die het weten, maar als je 't mij vraagt,
geloof ik dat er heel wat zijn d:ie iets ver-
moeden. En ten slotte ben ik maar een
plaatsvervanger. Er steekt niets in, be
doel ik. Als Arthur had kunnen weten.
dat zijn vader geen twee dagen erna dood
zcvu gaan, zou 't niet gebeurd zijn. En
heb asjeblieft een beetje medelijden met
me. I'k weet gewoonweg niet meer of ik
op mijn hoofd of op mijn voeten sta."
Een minuut of tien ginq het nog zoo
door. En toen het Jeremy, na die tien
minuten eindelijk gelukte te ontsnappen,
DE OVERSTROOMINGEN IN DE
VEREEN1GDE STATEN.
Gisteren was het de dag dat, naar men
verwachtte, het water in den Mississippi
zijn hoogtepunt zou hebben bereikt en het
ergste zou zijn gehden dan zullen de tw'ee
voornaamste zijrivieren de Arkansas en
de Roode Rivier hun groote wat rstroomen
ontlasten doch het zal naar men verwacht
nog wel twee maanden duren voordat het
buiten zjjn oevers getreden water geheel
zal zjjn afgeeloeid Van de bevolkicg der
overstroomde streken, welke een 350.000
zielen bedraagt, is niet minder dan twee
derde deel in vluchtslingenkampen onder-
geijracht, terwgl het andere derde gedeelte
in het overstroomde gebied is gebleven,
waarvan velen in hacheljjken toestand ver-
bljjf houden in de bovenvtidiepingen hunner
huizen, of gevlucht zijn naar ge'isoleerde
heuveltjes even buiten het bereik van het
water.
Er worden verscheidene oorzaken voor
de overstrooming geroemd. Een er van
zou zjjn, dat de oerbosschen, die vroeger
een groot deel van het Mississippidal be-
dekten, zijn vernietigd, waardoor het water
sueller dan voorheen van de oppervlakte
wegstroomt, docb er wordt op gewezen dat
deze factor betrekkeljjk onbelangrjjk is,
daar een der ergste overstrcomingen in
1844 plaats had, toen de bosschen er nog
waren. Verklaard wordt, dat de over-
s'ro ming voornamecljjk het gevolg is van
een samenloop van omstandigheden smel-
tende sneeuw in hec noordeljjk deel van
het da) en zware, asnhoudende regens
in het zuiden.
De langzame voortgang van den top van
den vloed der rivier is te wjjten aan de
topografie van het Mississippidal, dat bjjna
vlak ligt. Van de bron tot den mond der
rivier, een afstand van bjjra 5000 K.M.,
is bet verval niet meer dan 1400 voet.
Als gevolg hiervan hebben de rivier en
haar zjjrivieren een tragen loop. De water-
vloed komt niet als een watermuur, doch
wa-t slechts een centimeter of vjjf per dag,
totdat het water buiten zjjn oevers treedt.
Het tempo van den stroom is zvlfs in tjjden
van vloed slechts ongeveer zes mjjl per uur.
De stad Nieuw-Orleans ligt een stuk
beneden het waterpeii der rivier Aan de
andere zjjde ligt een groot getjjmeer, Pont-
chartrain, zoodat de stad a's het ware in
een dal ligt, dat geheel door water omringd
is Zelfs de regen, die in het gemeenteljjk
gebied valt, moet worden uitgepompt,
waarvoor een geweldig kostbaar apparaat
moet worden in stand gehouden Een zware
regen., die slechts een uur duurt, kan de
straten in het laagste deel der stad reeds
onder water zetten. De Mississippi is te
Nieuw-Orleans 17l/s c.M. gedaald sedert
het opblazen van den djjk te Poydras.
De Mississippi en zijn zijrivieren vormen
het uitgebreidste vivierstelsel ter wereld.
Het loopt door 31 Staten, die 40 van
het continent der Ver. Staten omvatten,
of 1.240.000 vierk. mjjl.
De toestand in vevband met de crver-
stroomingen krjjgt thans weer een ernstig
was hy erin gcslaagd haa» door en door
driftig en verontwaardigd te maken.
Want zij had hem, zoo duidelijk als het
haar als vrouw mogelij'k was, laten weten,
dat ze om hem gaf en hij had haar, zoo
mogelijk nog duidelijker laten voelen, dat
hij voor het qenoeqen bedankte. En dat,
terwijl hij een... avonturier was en zij een
meisje van beschaving, van stand Maar
dan dacht ze weer aan zijn wanhopige
pogingien om te pas en te onpas verzen
te citeeren, om met haar over allerlei
kunst-onderwerpen te spreken. Onwille-
keurig schoot ze in den lach. Een gevoel
voor humor was een gezegend bezit
Maar toch bleef ze op de oude verweerde
bank in een beschut hoekje van den ro-
zentuin zitten tot het zonlicht alleen nog
de toppen van ide boomen raakte, tot, iets
later de vleermuizen fladderend door de
avondstille schemering hun dagelijksche
slachting onder de muggen en nachtvlin-
ders begonnen. Dan stond ze op en ging
langzaam in die licht-gele japon, die al
het licht dat er nog was leek te absor-
beeren, precies een ongelukkige ziel die
door omwaren rust tracht te vinden, naar
de Hall terug.
Jeremy daarentegen was, dadelijk toen
hij uit zicht van de rozenstruik was, als
een wervelwind voortgestoven. Eindelijk
was het zoo ver gekomen. Ondanks al
zijn handig uitkijken was hij ten slotte in
een hoek gedreven en had bekend. Dat
was ten minste een complicatie minder!
Nu een pijp. Hij doorzocht met bei zijn
handen tegelijk zijn zakken. Daar voelde
hij iets hards Een klein bundeltje ge-
dichten. waarin hij op verloren oogen-
blikken had zitten studeeren. Hij haalde
het boekje te voorschijn en smeet het,
aanzien. Er zijn 40.000 H.A. bouwland
met katoen, rjjst en suiker overstroomd
door de djjkdoorbTaak van Bayou des Claises.
Op andere belangrjjke punten zjjn er even-
eens teekenen van afbrokkeling.
Als het - water de golf van Mexico zal
hebben bereikt zal een opfervlakte van
meer dan 400.000 H.A. in Louisiana ver-
anderd zjjn in etn reusachtig meer.
De minister van koophandel. Hoover, het ft
de Memphis een med-deeling gedaan over
te geschatte schade, die door den waters-
nood was veroor/aakt Hoover stelde dit
bedrag op tus-chen de 250 000.000 en
300 000 000 dollar of misschien in het eicd
nog hooger dan dat, daar het hooge water
nog nieuwe schade dre'gt te zuller. aan-
richten.
De apostolische legaat te Washington
heeft aan Coolidge een leedbetuiging over-
gebracht van den Paus, voor de slachtoffers
van den watersnood in het zuiden van de
Yer. Staten.
TER NEUZEN ,16 Mei 1927.
KINDER-OPERETTE.
De j.l. Vrijdagavond door de Ter Neu-
zensche Zangsohool, directeur de heer
Adr. B. Holster gegeven udtvoering is in
alle opziohten een groot succes geworden.
De ruime zaal van het Concert en Bios-
coopgeibouw was geheel gevuld. achter
het voetlidht door ide ongeveer 100 uit-
voerders en voor het voetliciht met een
groote meniqte belangstellenden, en in de
orkestruimte een goed bezet orkest.
Er heerschte terstond een gezellige
stemming, in lafwachting van de dingen
die komen zouden en het viel zeker wel
mee, dat het geduld niet op lange proef
wend gestelld' idaar de heer Holster vrijwel
op tijd met een woord van welkom den
avond opende.
Na de ouvertune van het orkest schoot
het gordijn open en waren we in de
sprookjeswereld, door een kijkje in het
koninklijk paleis, waar Re Koningin open
de met 'een mooi gezongen liedje bij de
wieg van den jongen Prins, waarna al
spoedig een kleurig tafreel volgde toen
de lieve kabouters, de flinke kolenbran-
ders en het volk, in keurige costumes uit-
gedost hun gelukwienschen kwamen aan-
bieden, en de fee een zonnig leven kwam
voorspellen, hetgeen de niet op het feest
genoode heks niet verkroppen kon en die
id'aarcxm haar wraak kwam uiiten.
De verschillende solo's en koren, die te
zingen waren, kwamen, zooals ook in de
verdere bedrijven, goed tot hun recht en
de begedeiding met orkest verhoogde het
i effect ten zeerste.
De verdere bedrijven spelen in het bosch,
en boden met de kleurige costumes der
optreldenden een inderdaad fantastischen
aanlblik, vooral de goed uitgevoerde .el-
fendans", beschenen met gekleurd licht.
Wat opviel was, dat de uitspraak zoo
wel die der solisten, als der koren zoo
goed was, dat alles zonder tekstboekje
zeifs achter in dte zaal was te volgen.
Het is inderdaad een onderneming"
om met zoo'n aantal voor een groot deel
jonge kinderen, een werk als „,De fee aan
de bron" op te voeren. Een dergeli/ke
afloop moet voor den directeur wel een
alsof hij een steen met een zoo hard mo-
gelijken plons in het water gooide, in de
sloot langs den weg.
,,Dat is ten minste afgeloopen", mom-
pelde hij triomfantelijk.
Hij liep steeds verder en verder Juist
als t begon te schemeren kon je zoo goed
nadenken. Als hij nu eens doorliep en
niet meer terugikwam Er was niets dat
hem tegenhield. Maar Olivia dan... en
dan de man, dien hij zijn woord gegeven
had Neen, dat ging niet. En dus liep
hij nog een kwartier door en keerde zich
dan, met een gebaar van: ziezoo, nu moet
het er maar van komen, weer om.
Maar hij was moe Emoties waren
vitaiiteit-consumeerende dingen. Ah. daar
had je het station. Misschien was
daar wel een auto of ieen ander vehikel
te krijgen. Als de laatste trein tenminste
niet aan was. Neen, t licht was nog op.
Zoo nu en dan bofte hij toch ook weleens.
Hij ging naar binnen en wachtte. Na
een poosje klonk het bekende kling-klang
en geen vijf minuten later pufte de laat
ste trein het kleine stationnetje 'binnen.
Veel resultaat leverde dat stil'houden niet
op: een passagier, een man Jeremy bleef
wachten, maar buiten bleef het stil. dood-
sti 1geen geratel van wielen, geen toet-
toet op een auto-hoorn... Dien eenen
passagiier scheen het niet naar den vleeze
te gaan. Ruzie met Milton den station-
chef blijkbaar. Koppige ouwe kerel, altijd
maakte hij heibel. Wat zou er nu weer
aan de hand ziju. Die ruzie ging cres
cendo... je hoonde ze door de deur heen
schreeuwen.
(Wordt vervolgd.
UZENSCHE COURANT
1IIIIHWI— WIWII 1! HI"
(loen te weten, dat door den Rand dier gemeente
in zijne vergadering van den 28 April 1927 is vast-
gesteld, de volgende verordening
A. Tusschen de artikels 20 en 21 der algeiraSene
Politieverordening voor de gemeente TerNeuzen
op te nemen de navolgende artikels 20a en 20b
Artikel 20a.
Het is verboden, tenzij met vergunning van Bur-
gemee'ster en Wethouders, voorwerpen, van welken
aard ook, andere dan gedrukte stukken, hetzij langs
de huizen, hetzij op den openbaren weg, te koop
aan te bieden.
Deze bepaling is niet van toepassing op leurders
van groenten, vruchten, bloemeu, boter,kaas, eieren.
melk, wild, gevogelte, visch, schelpdieren en kleine
eetwaren.
Artikel 20b.
Het is verboden binnen de bebouwde kom der
stad vliegers op te laten of op te houden.
B. In artikel 48 der Algemeene Politieverordening
voor de gemeente Ter Neuzen, te doen vervallen
het woord »e n" tusschen de woorden »honden
en katten" en daarvoor in de plaats te zetten
een komma en achter het woord katten in te
voegen ten d u i v e n".
Aldus vastgesteld door den Raad der gemeente Ter
Neuzen, in zijne vergaderir.g van den 28 April 1927.
(get.) J. HU17.INGA, Voorzitter.
(get.) B. 1. ZONNEYIJLLE, Secretaris.
Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde
Staten van Zeeland volgens hun bericht van den
6/10 Mei 1927, no. 203, derde Afd. in afschrift
medegedeeld.
En is lnervan afkondiging gescbied, waar het be-
hoort den 16 Mei 1927.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HOIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEYIJLLE, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
maken bekend, dat de op 22 Maart 11. vastgestelde
kiezerslljst zooals deze thans luidt, tot 15 Mei 1928
van kracht blijft, behoudens de wijzigingen daarin
tengevolge van rechterlijke uitspraken welke wij-
ziging der lijst bevelen, te brengen.
De kiezerslijst blijft voor een ieder op de gemeente-
secretarie ter inzage nederge'egd en in afschrift,
tegen betaling der kosten verkrijgbaar.
Ter Neuzen, den 16 Mei 1927.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEYIJLLE, Secretaris.
,m—f—xiiii—f atm—imnmiinwiiiiiim iw <n> miik1 1 ^wiiiiii
