ALGEMEEN NIEUVVS- EN AOVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
KWATTA^
Dat s KWATTA
No 8047.
Maandag 28 Maart 1927.
67e Jaargang.
H. H Kantoorhouders
VACCIWATIE.
~binnenland7~
Be misiukte dubbelgugw
VOLLEMELK REEPEN
"bImtTnlT n d
FEUILLKTON.
1^5 PSyT^P*RII^" Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden -
D U Ft i_ m l* I OrnlJO Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling
Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /f>,60 per jaar
per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij v
Dlt blad verschljnt iederen Waandag., Woensda^- en Vrljdagavond.
Onze abonne's in
'het Buitenland worden
dringend verzochthet
verschuldigde abonnementsgeld voor
15 April in te zenden. Bij niet-
ontvangst voor dien datum wordt
het abonnement gestaakt.
Abonnementen voor het Buitenland
worden slechts aangenomen bij voor
uitbetaling.
DE UITGEEFSTER.
De abonne's van
hetGei'llustreerdZon-
111$ dagsblad, welke het
blad per post ontvangen, worden ver-
zocht hun abonnementsgeld voor
1 April a.s. in te zenden, daar
er anders over beschikt wordt met
verhooging van 15 cent.
DE UITGEEFSTER.
worden verzocht het abonnements
geld over het le kwartaal 1927
van de Ter Neuzensche Courant,
voor 1 April in te zenden.
Wij vestigen er de aandacht van
onze abonne's op dat wij bij terug-
ontvangst van eene onbetaalde kwi-
antie onmiddeliijk de toezending van
het blad zullen staken.
DE UITGEEFSTER.
Op Woensdag 30 Maart des ra-
middags half twee, zal door den Gemeente
geneesheer in het geb uw van de voormabge
school A aan het schoolplein, z'tting worden
gchouden tot h-t nazien van de gratis
geraccinetrden.
Te S 1 u i s k i 1 is hiertoe gelegenheid
op Donderdag 31 Maart a. s., des
naraiddags vier uur.
Ter Neu'en, den 28 Maart 1927.
Burgemeester en Wethouders van
Ter Neuzen,
J. HU1Z1NGA, Burgemeester.
j] L. DREGMANS, wnd. Secretaris.
Nederland Belgie.
Zooals te begrijpen is, zijn zoowel in
binnen- als in het buitenland tal van pers-
commentaren losgekomen over de ver
werping van het Nederlandsch-Belgisch
verdrag.
In die van het binnenland worden over
het algemeen beschouwingen vastge-
knoopt aan hetgeen nu zal moeten ge-
beuren, terwijl de Belgische bladen arti-
kelen geven, bevattende, al naar hun po-
uit het Engelsch
door
NORMAN VENNER.
18)
(Vervolg.)
Het huisje van Mrs. Mellidew stond op
een stuk grond, dat aan de eigenlijke be-
zitting van de Arthurtons grensde. Ze
vertegenwoordigde het heden ten dage
schaars voorkomende type van een boe-
ren vrouw die alles heeft wat haar hart
begeert. Practisch gesproken betaalde ze
geen h-uur en d'at voor ihet huisje in zuiver
Tudor stijl, een juweeltje van bouwkunst.
Minstens een half dozijn keeren per jaar
werd het uitgeschilderd en eens was het
voorgekomen, dat een beroemd architect,
bij het zien van dit kleine kunstwerk. zich
aan verwenschingen aan het adres van
den modernen bouwstijl te buiten was ge-
gaan.
De bank naast de deur was heel, heel
oud: massief eikenhout, dtonker geworden
door den tijd. De meubels binnen span
den echter de kroon; dat waren kunst-
voorwerpen van voorname schoonheid:
zes stoelen met uitgeholde zittingen, die
generatie op generatie van Mellidews tot
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Stechts een merk kan aan de spits staan
litieke strekiking uitingen van spijt, tot die
van felle verbolgendheid. Als men den
toon herinnerd, die de laatste bladen
voortdurend aanslaan als het over Ne
derland gaat, moet dit laatste nu zeker niet
verwonderen. Jammer, voor de verstand-
houding tusschen ons en de Belgische be-
volking is, dat zij zoo weinig met de bij-
zonderheden van een en ander op de
hoogte zijn. We hebben dit meermalen
kunnen constateeren, zelfs bij intellec-
tueelen, wier belangen zijdeling direct
bij den loop dien deze kwestie nemen zou
betrokken waren. Zij lezen en hooren nu
alleen, dat Nederland met hen geen ver
drag heeft willen sluiten, en gevoelen zich
daardoor begrijpelijk gegriefd. Waarom
dit verdrag is verworpen, zal hen maar
moeilijik duidelijk zijn te maken. Verschil-
lende Belgische bladen bepleiten, dat hun
regeering thans een beroep op de mo-
gendheden zal doen. Die regeeringsper-
sonen, al zijn zij onaangenaam getroffen,
laten zich hieromtrent nog niet uit.
WAT BLEEF DRIJVEN EN WAT
NIET KOMT.
De loodsregeling van het verdrag
is reeds ingevoerd, en blijft. En de
bijzondere spoorwegtarieven voor
Ter Neuzen blijven rusten.
Men schrijft uit Zeeland aan de N. R.
Crt:
De loodsen in Vlissingen zijn de eenige
die van het verworpen verdrag iets be-
hielden, de Nederlandsche loodsen ver-
moedelijk met ontstemming, de Belgische
Want er is wel heel veel in ons land
gezegd over de door het verdrag met Bel
gie ontworpen regeling der beloodsing,
maar een feit is het, dat die regeling (be-
halve dan de hoogte der loodsgelden)
reeds in Juni '24 door een overeenkomst
van de beide landen is ingevoerd, en nu
nog bestaat. Zelfs nog aangevuld is met
den veel besproken „overgangsmaat-
regel" voor de lijnbooten van vaste lijnen
op Antwerpen, waardoor de Belgen de
kans schoon gezien hebben, en ook hebben
gebruikt, om Nederlandsche vaste lood
sen te doen vervangen door Belgische,
waardoor zij nog verscheidene en belang-
rijke beloodsingen erbij kregen in het aan
ons toegewezen Oostgat.
Toen de heer Lindeijer in de Eerste
Kamer het over die loodsregeling had,
heeft hij o.a. den gedachtengang van de
Belgische loodsen in Vlissingen aldus
weergegeven: wat in het verdrag komt is
voor ons bijzaak, want wij zullen het in de
praktijk zoo toepassen, dat wij aan het
langste eind trekken.
Vermoedelijk zullen ze zich om de ver
werping van het verdrag zelfs heelemaal
niet druk gemaakt hebben, want de rege
ling, die voor hen in die drie jaar van
vooruitloopende toepassing, gunstig bleek,
verdwijnt niet met de verwerping van het
verdrag.
Is het niet mal? Het doet denken aan de
ook reeds bij voorbaat door onze Ooste-
lijke buren ingevoerde tariefverlaging bij
zitplaatsen gediend hadden. een groote
kussen-kast met bewonderenswaardig
beeldlhouwwerk en een staand horloge met
beschilderde wijzerplaat. Maar de clou
was de tafel in den salon", een meubel-
stuk van de zeldzame houtsoort, roze-
wortelhout, voor het bezit waarvan elk
rechtschapen antiquair zijn ziel en zalig-
heid verkoopt.
In een schuurtje achter in den tuin was
een kleine oliemotor opgesteld. die den
electrischen stroom voor het licht leverde
en het water naar een reservoir op den
zolder van het thuisje pompte.
Bijna al haar voordeel kwam van Pull-
dan Castle. Ze bakte zelf haar brood, de
eieren kreeg ze van het groote hoender-
park en de melk, die men er te drinken
kreeg, riep visioenen aan gelukkiger
dagen wakker.
,,Weet u wel. Mrs. Mellidew, dat u
zich eigenlijik heel, heel gelukkig moest ge
voelen", zei Jeremy, toen ze met hun
drieen op de beroemde bank in de wel-
dadig warme herfst-zon zaten.
,,Nee maar, toch».mr. Arthur. Geluk
heeft niks met wat je ,,moet" voelen te
maken me dunkt dat wat je zou wil
len" voelen van meer belang is. Tenmin-
ste met de jeugd van tegenwoordig.en
de menschen ook. Je moet ze zien zoeken.
Nooit es tevreje, nooit es de tijd om rustig
om derlui heen te kijken. Altijd maar
jachten en zoeken naar wat anders. Of u
't gelooven wil of niet, maar gisteren heb
het Nederlandsch-Duitsche handelsver-
drag. Onze regeering had daarin toege-
stemd, zij het ook met de wetenschap, dat
bij weigering van de goedkeuring van dat
handelsverdrag door de Kamers, dat af-
getrokken bedrag, dat nauwkeurig ge-
boekt was, moest worden bijbetaald. Toen
het verdrag in behandeling kwam be-
droeg dat bedrag zooveel millioenen, dat
menig Kamerlid daardoor weerhouden
werd, om het; Tegen! te doen hooren, dat
zijn oordeel over het verdrag hem in gaf.
Hier hebben we nu weer zoo'n voor-
barigheid. Het verdrag is verworpen,
maar de ingevoerde loodsregeling blijft.
En het zal drommels moeilijJkf zijn om dat
in de huidige omstandigheden te wijzigen.
Men zou er nog vrede mee kunnen
hebben, als die toewijzing van de Wielin-
gen aan Belgie en van het Oostgat aan
Nederland werkelijk de eenioe manier
was om n eind te maken aan de door nie-
mand goedgekeurde concurrentie. Maar
dat is heelemaal het geval niet. De Mi
nister heeft wel, als een bewijs uit het on-
gerijmde, nezegd, dat men toch het Noor-
delijk Oostgat niet aan Belgie en de Zui-
delijke Wielingen niet aan Nederland kon
toewijzen (aan welke malligheid niemand
gedacht heeft); en hij heeft ook wel ge
zegd, dat toerbeurt per jaar te kostbaar
zou zijn. Maar behalve dat dit laatste
nog niet zeker is, heeft hij geheel. gene-
geerd de andere geopperde denkbeelden:
bijv. een wisselplaats van Belgische be
loodsing naar Nederlandsche beloodsing
hooger op de Schelde, bij Ter Neuzen of
bij Hansweert of wel een ,,maatschap"
van beide loodsorganisaties. Vooral dat
eerste denkbeeld is indertijd van uit de
loodskringen sterk naar voren gebracht.
Of bij de langdurige besprekingen in Pa-
rijs, waarvan de minister ten opzichte van
dit onderwerp gewaagd heeft, ook deze
regelingen zijn ter sprake gebracht, weet
ik niet. En ik geloof graag, dat het niet
makkelijk zal-zijn geweest om aan de Bel
gen minder te geven, dan zij geleidelijk
veroverd hebben sedert het verdrag van
1842 hun qelijke redhten schonk. Maar in
igd.er OpyaLiy,dp hnidinp rpaplinn hindpr-
kunnen het hier niet prijzen, dat juist die
regeling als blijvende rest van dat ver
worpen verdrag op de Schelde wordt ge-
continueerd.
Dan is er nog iets dat blijft. Maar dat
is negatief.
De in Brussel gereed liggende voor-
schriften voor herstelling van de vroegere
spoorwegtarieven voor Ter Neuzen, blij
ven daar liggen.
Men zal zich herinneren, dat Minister
Van Karnebeek in zijn eerste Memorie
van Antwoord aan de Tweede Kamer in
Mei '26 meedeeling deed van de her-
haalde pogingen onzer regeering om die
oude tarieven weer voor Ter Neuzen te
krijgen. In het verdrag zelf paste dat z.i.
niet, maar hij heeft er moeite voor gedaan,
en de Belgische regeering gaf ten slotte
toe, maarde afkondiging van de ge
reed liggende voorschriften werd, volgens
de woorden van den Minister ,,vertraagd
j door het verzet hetwelk het verdrag in de
i Nederlandsche pers ontmoet heeft' Het
is te betreuren, schreef de Minister, doch
der Belgische regeering nauwelijks euvel
te duiden, dat deze onder deze omstandig
heden niet door een financieel offer harer-
zijds op de bekrachtiging van het verdrag
wenscht vooruit te loopen.
Dat laatste begrijp ik ook, al begrijp ik
er minder door dat wel op die loodsrege
ling werd vooruit geloopen.
Maar met dat al kan Ter Neuzen nu
naar zijn bijzondere tarieven fluiten. De
stemming in Belgie zal er voorloopig wel
niet naar zijn, om die rustende Voor
schriften voor den dag te halen. Dat is
ook een erfenis.
De heer Ir. Mussert, de secretaris van
het Nationaal Comite in zake het Belgisch
verdrag, geeft in de N. R. Crt. een sche
ma aan, van de wijze waarop door een
Scheldebeheercommissie, bestaande uit
vertegenwoordigers van Nederland en
Belgie, zou kunnen worden gezorgd voor
den vaarweg op Antwerpen en Gent,
voor de bebakening en betonning en voor
het loodswezen.
Hij geeft voorts aan hoe hij zich denkt
dat gehandeld kan worden indien Belgie
blijft bij den wensch naar een Rijn-Maas-
Scheldekanaal.
Hij eindigt aldus.
Hiermede zouden deze beschouwingen
geeindigd kunnen worden, ware het niet
gewenscht nog eenige aandacht te wijden
aan Ter Neuzen en Maastricht.
Het mag als bekend worden ondersteld,
dat de Belgische regeering de toezegging
heeft gedaan Ter Neuzen met Antwerpen
en Gent gelijk te stellen in zake de uitzon-
deringstarieven van de spoorwegen, wan-
neer het nu verworpen verdrag zou zijn
aangenomen. Het verdrag is verworpen
moeten worden omdat het onaannemelijk
was uit algemeen Nederlandsch oogpunt.
Op het Nederlandsche volk in zijn geheel
rust nu moreel de plicht zorg te dragen,
dat Ter Neuzen geen schadelijke gevol-
gen ondervindt van de verwerping. Dit
kan op eenvoudige wijze geschieden door,
zoolbng met Belgie daaromtrent geen
overeenstemming is verkregen, het ver-
schil in kosten van het goederenvervoer
j van en naar Ter Neuzen, volgens de be
staande tarieven en volgens de uitzonde-
ringstarieven, voor rekening van 's Rijks
schatkist te nemen. Een voor alien en al
ien voor een. Zeeuwsch-Vlaanderen is
Nederland, Nederland bescherme dan
ook Zeeuwsch-Vlaanderen.
Voor Maastricht dreigt het gevaar, dat
de scheepvaartverbindinq Luik-Maas-
zal worden ouiten neuaiairasLn
om. Ook hier heeft de regeering dus een
taak, n.l. te doen hetgeen in haar vermo-
gen is om dit te voorfcomen. Het spoedig
tot stand brengen van een afdoende ver-
betering van het kleine gedeelte van den
bestaanden vaarweg, dat op Neder
landsch gebied gelegen is, is het beste
voorbehoedmiddel.
Moge de nieuwe onderhandelingen,
waarvoor de baan niet dan na een harden
en aanhoudenden strijd van bijna twee
jaren is vrij gemaakt, te zijner tijd voeren
tot verdragen, waarvan men op zeer goe-
de gronden verwachten mag. dat zij de
grondslagen zullen leggen voor een gelei
delijk sterker wordende toenadering tus-
1 schen Noord- en Zuid-Nederland tot heil
van beiden.
ZEVENDE LEERJAAR.
Ingediend zijn twee wetsontwerpen,
strekkende, om als overgang naar het
verplichte zevende leerjaar, aan de ge-
meenten en schoolbesturen de verplichting
op te leggen om voor de gelegenheid tot
het ontvangen van onderwijs in dat leer
jaar te zorgen.
DE TOESTAND TE SHANGHAI.
Zcndinq van Nederlandsche mariniers.
In een telegram uit Hongkong is ge-
meld, dat het Nederlandsche stoomschip
..Tjileboet", van Java, met bestemming
naar Shanghai, met een afdeeling mari
niers aan boord, bestemd voor den krui-
ser Sumatra niet doorgaat naar Shang
hai, maar, wat het voor Shanghai aan
boord heeft, te Hongkong lost. De mari
niers gaan daar eveneens van boord en
wachten op het stoomschip ,,Tjikarang",
dat eveneens een detachement mariniers
en verder verschillende artikelen voor den
Nederlandschen kruiser Sumatra" aan
boord heeft, en dat van Hongkong naar
Shanghai vertrekt.
DE SPEELKAARTEN-
BELASTING.
De Minister van Financien brengt ter
kennis van fabrikant'en in speelkaarten en
van hen die in het bezit zijn van een ver-
gunning tot verkoop en aflevering van
speelkaarten. als bedoeld is in art. 17 der
wet op de Speelkaartenbelasting, dat blij-
kens art. 3 der voormelde wet van 27
December j.l. teruggaaf van de betaalde
belasting verleend wordt voor de gestem-
pelde spellen kaarten die op 1 April 1927
onverkocht en ongebruikt bij hoeveelhe-
den van ten minste 12 spellen in hun be
zit zijn. Zij moeten daartoe voor 10 April
1927 het verzoek doen aan den ontvanger
der accijnzen in hun woonplaats, onder
opgave van het aantal spellen van niet
meer dan 32 kaarten en van het aantal
andere spellen, waarvoor teruggaaf wordt
verlangd en zich ten aanzien van die spel
len, gedurende die maand onderwerpen
aan de maatregelen van controle, die die
Minister van Financien in het belang van
het te houden toezicht zal voorschrijven.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
verzoeken welke na 9 April 1927 worden
ingediend of die niet alle vereischte bij -
zonderheden inhouden, zullen moeten
worden terzijde gelegd.
Bepaald is, dat de spellen kaarten,
waarvan teruggaaf van de belasting wordt
verlangd, door ambtenaren der accijnzen
zullen worden nagezien en voor zoover
daarvan de belasting kan worden terug-
gegeven voor den 24ste April e.k. onder
verzegeling zullen worden gebracht, bij
welke verrichtingen de belanghebBenden
i °P straffe van. afwijzing van hun ver-
te doen en materialen te leveren ter ver
zegeling der spellen kaarten.
De teruggave van belasting zal slechts
worden verleend "voor zooverre de pak-
ketten. welke de kaarten inhouden tus
schen 24 April 1927 en 1 Mei 1927 met
ongeschonden verzegeling op de eerste
aanvrage aan de voormelde ambtenaren
worden vertoond.
ERNSTIGE UITSPATTINGEN TE
NANKING.
De mogendheden die aanvankelijk ge-
neigd waren, Engeland in China alleen de
kastanjes uit het vuur te laten halen, om
bij het nationalistische China niet in een
slecht blaadje te komen, zijn ten slotte,
schrijft de N. R, Crt., door den loop der
gebeurtenissen overtuigd geworden, dat
ook hun zaak op het spel is komen te
staan. Het lijdt geen twijfel meer. dat de
internationale nederzetting in Shanghai
alleen 't ergste bespaard is gebleven, om
dat daar een voldoende troepenmacht was
samengetrokken om gewelddadigheden
j van de Chineesche soldateska te verhin-
deren. De geruststellende verzekeringen
van Eugene Sjen, den minister van bui-
tenlandsche zaken, waarmee hij borg bleef
voor de veiligheid der vreemdelingen blij-
ken niet de minste waarde gehad te heb-
ik nog een man hier gehad, die zei of het
niet eenzaam hier w-as en of ik me niet af-
gesloten van de rest van de wereld voelde
en of ik geen dradelooze wou hebben.
Wat zegt u me daarvan Een dradelooze
Mellidew zou er wel zinnigheid in heb
ben... mannen zijn, wat dat betreft, alle-
gaar gelijk. Net kleine kinderen."
,,En Mellidew heeft natuurlijk gezegd,
dat 't voor jou wel aardig zou zijn, he,
moeder
,,Ja, warentig. 't Eerste wat-ie zei, dat
zou wat voor jou zijn. En de foefjes die
hij bedacht heeft om me ervan te overtui-
gen, dat 't voor mijn goed was Maar
komaan, dat is de gewone manier. Ik her-
inner me nog best, mr. Arthur, toen u niet
grooter was als zoo, dat u net hetzelfde
dee. Dat u uwes vader zijn hoofd gek
maakteelken dag vroeg u em oftie
het niet prettig zou vinden om een elec-
trische spoor om het park te hebben. Wa
rentig, als 't niet waar is. Ik herinner het
me nog als de dag van gisteren".
Jeremy keek terluiks naar Olivia,
jeugdherinneringen waren uit den booze.
Toen ze geen enkel teeken van sympathie
gaf, stootte hij haar heimelijk aan.
Ja, ja, de tijden veranderen". ging de
oude vrouw gemoedelijk voort. ,,Net zoo
als ik gisterenavond nog tegen Mellidew
zei, toen-ie van het mel'ken terugkwam...
dat wij het nil nog beleven moeten, dat
Master Philip His Lordship is. Hij moest
trouwen, dat moest-ie meisjes genoeg
die bei d'r handen zouen dichtknijpen". toen ze vijf minuten later langs een
,,Dat zal niet zoo gauw gebeuren, Mrs. mooien, zwaar-beschaduwden weg voort-
Mellidew", verklaarde Jeremy met een reden. ..Mijn gevoel voor humor staat
wijs gezicht. ..Zoolang ik hem ken heeft op het punt zijn laatsten adem uit te bla-
mijn broer zich nooit veel met meisjes be- zen.
moeid". „OchMrs. Mellidew is een oud
,,Dat heeft-ie aan u overgelaten, mijn- familiestuk", verontschuldigde Olivia de
heer", zei Mrs. Mellidew, genoeglijk- oude vrouw. ,,Je moet niet vergeten, dat
lachend. ,,Ik zou d'r mijn hand om dur- ze bij jullie allebei kindermeisje geweest
ven verwedden, dat u eerder getrouwd is!"
bent dan hij. He-hedie, i'k heb gister- j „Zoo dat wist ik natuurlijk niet.
avond nog van Hopkins, den stalknecht Aardig van haar. Mijn jeugdherinnerin-
van de Hall, u weet wel, gehoord, dat gen zijn zoo nu en dan wat vaag. Van-
Lady Dorothy terug is he-he-heU daag of morgen vlieg ik er in dat zal je
hoeft niet zoo verwonderd te kijkenzien. Er zijn toch geen dingen die ik
Denkt u een ouwe vrouw als mij te kun- weten moet: moedervlekken. oi een wratje
nen wijsmaken, dat u het niet wist? Ik ben met of zonder haar of dergelijke nonsens
zelvers ook jong geweestZe zal we! meer?
thuis zijnwat moei van de reisi ..Misschien wel zeide Olivia lachend,
een klein endje verder rijden, he-he-he! ,,maar ze zal je allicht niet vraoen ze te
Den weg behoef ik u zeker niet te wijzen, laten zien
he Mr. Arthur?" Het zwarte boezelaartje ..Bewaar me. Gesteld dat ze het wel
een halfrond door de lichaamsvormen doet! Een ding is zeker, ik ga niet baden
er onder qiug in een pretschudden op als Mrs. Mellidew ernens in de buurt is.
en neer; het gezicht van Mr .Arthur was Eigenlijk is Londen toch wel veiliger.
om je ziek te iachen! Zoo goed als die zich Eno jawat die Lady Dorothy
wist te houden! ,,Wel verduivelddacht aanqaat! Woont ze heusch hier ergens
de bewuste Mr. Arthur ondertusschen, in de buurt? Want ik pas, hoor! Begrijp
,,'t schijnt grappig te zijn. Jammer, dat ik me nu niet verkeerd, ik vind het natuur-
er de mop niet van zie. Elk uur een eet- lij'k uitmuntend, dat Arthur plan heeft met
lepel qaat het tegenwoordig. En zij denkt haar te trouwenze hebben mijn sanc-
dat het comediespelen is. Bewaar me! tiemaar, als het werkelijk zoo ylak
Nog extra-comediespelen, er bij. Pff! bij is, ga ik liever naar huis om de treinen
,,Zeg ehzijn ze allemaal zoo fami- naar Londen na te kijken.
liaar als Mrs-. Mellidew?" informeerde hij, (Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
I
