fmenscneuoum
"b I N N E fiT A N d7~
Vrijdag 25 Maart <927. No. 80*8.
ID ZED IR, ID EI BLAD
Het Nederl.-Beigisch Verdrag
Reisindrukken
uit Sovjet-Rusland.
is gisteren voormiddag door de Eerste
Kamer verworpen met 33 tegen 17
stemmen.
Tegen stemden de heerenDe Muralt
Moltmuker, Van der Hoeven, Van den Bergh,
Westerdijk, Koster, Polak, Van JNagell van
Amps n, Danz, De Veer, Slingenberg,
Blomjous, De Vries, Smeenge, De Zeeuw,
Mich els van Kessenich, De Gijselaar, Ver
koute.en, Verheyen, Rink, Arntz, De Wit,
FVansen, Mendels, Djjbelman, Ossendorp.
Brier, Lindeyer, Van der Lanie, De Vos
van Steanwijk, De Savornin Lohman, Croles
en de Voorzitler.
Voor stemden de heerenDe Jong,
Wibaut, Van Wa<senaer van Catwijck,
Kngge, Haaz voet, Cjlrjn, Stager, Vun Lan
schot, Hermans, Anema, Van Embde
Diepenhoist, De Vlug-, Hearkens Thijsse
Haffmans, Jansaen en mev. PothuisSmir..
Er was op het Binnenhof een zeer groote
belangs eJing. Vele ho.iderden stond m het
result'-iat der stemniing af te wachten. Toen
het bekend w rd ging e nig gejuich op.
In de vergafering van Wo nsdag is door
den heer D) Vos van Steeuwijck nog een
scherpe rede tegen het verdrag gehouden.
Hij nojmde het een product van departe
me at ale eigenwijsheid, dat Nederland -ran
Belgie schatplichtig maakte, en achtte daar-
om verwerping een gebiedends eisch.
Hierna kwam onder algemeene belang-
stelling de Minister Van Karnebeek aan
het woord. H(j was aanrankelijk nerveus
Het is te begrijpen, dat hp voor esn zeer
onaangename taak stond, want het aanial
bestrijders in aanmerking genomen en de
vo rrspellingen van enkele voorstanders.
lieten weinig twijfd om'rent den afloop,
dat hij hier stond te p'eiten voor een ver-
loren zaak. Toch heeft hg tot het laatst
toe, zijn taak met ernst en toewijding ver-
richt.
Citvoerig releveerde hp nog eens de
geschiedenis om voorai te betoogen, dat
men de kwestie daarvan niet kan en niet
mag losrnaken, evenmin als men ooit iemand
van zijn geboorte kan losrnaken. Wordt
dit verdrag verworpen dan komt men
automatisch voor de vraag, waantn men
vroeger niet de bezwaren heeft gemaakt
tegen de grondslagen in 1924 aangegeven.
De deskundigen zijn alle geraadpleegd,
maar natuurlijk zijn er altijd nog andere
deskundigen aan te voeren die een andere
meening zijn toegedaan.
Algemeene bezwaren tegen den opzet van
IV. (Slot.)
DE POSITIE DER ARBEIDERS.
Wij leven in een tijdperk, dat men zich
over niets meer moet 'verbazen; en toch
wil ik eerlijk bekennen, dat ik mij in Rus-
land over twee dingen verbaasd heb, na-
mefijk over de manier, waarop de Rus-
sische Volkscommissaris zich heert weten
in te richten en de allures heeft aange-
nomen van de vroegere Russische aristo-
craten en voorts over den treurigen toe-
stand, waarin 'de Russische werkman zich
bevindt.
Ik zou dit het beste kunnen typeeren
door de navolqende qebeurtenis te ver-
tellen:
Een tijd geleden werd door Trotzky te
Kief op een vergadering een groote voor-
dracht gehouden over het heil, dat de
Sovjets den werkman in Rusland ge-
bracht hadden. De mise-en-scene was heel
goed, en zooals gewoonlijk had men voor
voldoende ..claque'' zorg gedragen. Men
kan de verbazing der vergadering begrij
pen. toen plotseling een gewoon werkman
met een wandeJstok in de hand het po
dium betrad en het woord nam. ..Kame-
raden zeide hij, ,,ge ziet dezen wandel-
stok. Met vele woorden, een paar uur
lang, heeft Trotzky getracht U te bewij-
zen, welke weldaden wij, arbeiders, en
tevens de boeren, door de omwentelinn
hebben mogen genieten. Ziet hier dezen
wandelstok; deze stok zal U in een paar
seconden de positie van den boer en den
arbeider voor en na de omwenteling ver-
tellen. Gij alien ziet, dat ik dezen stok in
het midden vasthoudt; dit was de plaats
van den boer en den arbeider voor de
omwenteling. Waar de knop van den
stok bevestigd is, was de plaats van de
Kussische aristocraten voor de omwente
ling, en het .stukje ijzer, dat onderaan be
vestigd is, was voor de omwenteling de
plaats van het plebs. Toen zijn de Bolsje-
wisten gekomen; heeft er een omwente-
ng plaats gehad. Ziet goed toe, wat is
geschied: ik wentel mijn stok om, het
stukje rjzer, de plaats van het Russische
plebs, is nu op de plaats van de Russische
aristocraten gekomen, en de plaats van de
Russische aristocraten is nu onderaan, op
de plaats van het Russische plebs. En
waar zijn wij, arbeiders en boeren geble
yen? Gi) ziet: op dezelfde nlaats m.i
dit verschi'l, dat
staan"u.
Mijn zegsman deelde mij mede, dat op
deze woorden een daverend applaus qe-
volgd was. Trotzky voelde zijn fiasco
en het in het land van „de vrijheid van
l^^^SPag zpn gemaakt door den heer
Lohman. In 1839 zpn aan Belgie uit
wegen gegeven en daarom is er nu een
prlncipieele tegenstelling en geen weder-
keerigheid in het. verdrag. Het woord ver
zoenen heeft nooit beteekend bet to >geven
aan eischen, maar wel het in harmonie
brengen van de wederkeerige wenschen
Aan Belgie moet ontnomen worden het
gevoel dat het voor zpn economische onaf-
hankelijkbeid is gebonden aan't bon plaisier
van Nederland. Het zou misdaad zijn om
misbruik te maken van onze geografische
bgging om een nabuurstaat in zijn groei
te belemmeren. Op compensatie is in-
noch buiten het Parlement aangedrongen
A1 eeu in ,/De Toorts" heeft men zelf >e-
stuur voor Vlaanderen geeischt. Van com
pensatie was dus geen sprake, ook niet in
Parijs. In 1839 stonden wij voor een
boedelscheidiugthans staan wij voor een
politiek contract. Wie thans vasthoudt aan
de contraprestatie komt niet uit de nioei-
lijkhedeci en het is juist er om te doen om
daaruit te geraken.
Het Vloerdijk-kanaal brengt volgens den
Minister geen uitweg bij de drie uitwegen
die in 1839 zijn toegestaan, want de ver-
plichting voor instandhouding van de andere
uiiwegen vervalt door d n aanleg van het
nieuwe kanaal Er wordt dus geen nieuwe
uitweg bij gegeveu.
Er is geen geheime Schelde reserve zoo
m'n als er een p otocol is van 23 Maart
1924, w.arna de beer Colijn heefc gevraagd.
Nederland heefc iedere pretentie van Belgie
voor vrije vaart op de Schelde voor Bel
gische oorlogsvaartuigeu altijd pertinent
afgewezen.
Van'aar dan ook dat in dit verdrag o er
deze aangelegenhe d n et gesp oken wo dt.
Iedere doortocht zoo wel in oorlogs- al-t in
vredestijd is uitgesloten. Het beker.de
woori van minis er Seghers is niet dan een
p ofest geweest als een aftochl van een on-
gelukkig n (ocht. Ons reclit op de Sch-lde
is on'erkort en ongerept gebleven. Het is
de wensch en de politiek der mogendbeden
geweest om de Schelde geHotan te hou-'en
en dus zal in een eventueel geheim accoo-d
van Belgie en Frankrpk wel geeu andere
opvattirg bestaan.
Onju st achtte de M mister het dathjj zou
getracht hebben na de beslissing in de
Tweede Earner tot overleg te komen met
Beig e over de Schelde Voor bezorgdheid
aan Nederlandschen katit ten aauzien van
de Schelde bestaat geen enkele aanleiding
Het Schelde-beheer was aan onzen kant
wel voldoende, maar aan den Belgi-chen
kiut niet en het was daarom noodig om
een oplossing te vinaen die be de bevredigt.
De Schelde is een rivier van bijzond^re in-
ternationa'e beteekenis. De belang-n van
de eene partij zpn gansch anders dan die
van de andere partij, terwijl meestal de
oeverstaten juist gelijke belangen plegen te
hebb.m. Zoolang alles goed gaat zal men
van het nieuwe beheer niets bemerken maar
als het tot moeilijkheden komt, zal het nieuwe
stelsel blijken deugdelpk te werken. Er
verandert niets aan het beheer maar alleen
dezelfde plaats, met
wij nu op onzen kop
den werkman" den volgenden dag dezen
arbeider
fusilleeren
Toch was diens bewering niet geheel
juist. Hoe slecht ook de toestanden in
Rusland vroeger mogen geweest zijn,
nooit was het lot van den arbeider zoo
treurig als thans.
De Russiscihe Volkscommissaris heeft
alles voor zijn particuliere woning uit een
der vele paleizen van de Russische vor-
sten in beslag genomen. Het ontbreekt
hem daar aan niets. In het land van de
„ge)i;kheid en broederschap", waar hon-
derden van honger sterven, geeft de
Volkscommissaris, in groote zalen met
parketvloeren, kristallen lusters en prach-
tig versierde tafel's, diners met uitstekend
menu. Zijn vrouw is gekleed in kostbare
Parijsche toiletten, en ik was te discreet
om de herkomst van de vele diamanten en
brillanten te vragen, waarmede zij zich ge-
tooid had. Volkscommissaris in Rusland
te zijn is een zeer winstgevend baantje.
Niet alleen zijn alien welgesteld, sommi-
gen hunner zijn zelfs zeer vermogend en
hebben groote banksaldo's in het buiten-
land staan.
In 1922, het jaar 'dat de menschen in
Rusland bij duizenden van den honger
omkwamen en wij te Bakoe, onder de on-
beschrijfelijkste toestanden, de vluchtelin-
gen bij honderden zagen binnenstroomen,
hadden wij met een der 'Consuls gastvrij-
heid ten 'huize van 'een dier Volks'commis-
sarissen genoten. Dienzelfden ochtend be-
zochten wij de arbeidersbuurten. Slechts
een film-operateur zou naar waarheid
hebben kunnen weergeven de schelle too-
neelen. welke wij daar moesten aanschou-
wen. Men begrijpt, welk een onverkwik-
kelijk gevoel er in ons opkwam, toen ons
denzelfden dag aan tafel bij den Volks
commissaris de heerlijkste gerechten wer-
den opgediend, en de wijn rijkelijk ge-
schonken werd. Men kan mij gelooven,
wanneer ik vertel. 'dat de heeren He-nry
Clay-sigaren en de dames de beste siga-
retten te 'rooken kregen. Ik moest mij ge-
weld aandoen om mij te beheerschen en
niet uit mijn rol te vallen. In een keurigen
Fiat-wagen werden wij later naar huis
gebracht.
Hoe is het thans met den werkman qe-
steld
De petroleumvelden.
Het zal den lezer bekend zijn, dat in
Bakoe (Kaukasus) de grootste petroleum-
terreiinen van Rusland te vinden zijn. Ik
stelde het op prijs, juist daar den toestand
van den arbeider te gaan bestudeeren,
omdat hij daar in een 'bedrijf werkzaam is,
waaruit de Bolsjewisten de grootste reve
nue trekken.
De 'petroleumterreinen, welke voor den
bij geschillen is er nu een vaste weg voor
oplossingen gevonden. Geen beslissing kan
worden genomen waarbij niet wordt gelet
op het polderbelang. Over de Schelde is
al vaak heel wat te doen geweest en reeds
in 1912 heeft Belgie een zekere faciliteit
in het beheer der Schelde gevraagd, hetgeen
verder gaat dan de regeling in dit verdrag
opgenomen. De belangen van onze oever-
bevolking zijn in deze Schelde-regeling beter
be estigd dan in eemge andere regeling het
geval zou zijn.
De Wielingen-kwestie, eerst op te lossen
achtte de Minister onmogelijk. De kwestie
is zeer ingewikkeld en zij zal eerst opge-
lost kunnen worden als de atmosfeer er
voor gunstig is.
Het loodswezen heeft op de vraag waar-
heen het schip zal gaan, geen invlo d en
het staat dus buiten do eigenlijke kwestie
van dit verdrag. Een regeling hp toerbeurt
achtte de Minister onm- gelpk De regeling
voor de lijuschepen is v^ orlmpig in overleg
met andere landeri opgemaakt.
De Nederlandsche loo Ren behouden hun
rechten en kunnen de schepen brengen tot
de haven van Antwerpan. Dit is het resul-
taat van besprekingen die de Min ster he. ft
gevoerd, naar aanle ding van de beschou-
wingen in de Tweede Kamer geh uden.
Cp grond van het Schelde-regime kan
verwerping nooit te veruntwoorden zijD,
noch tegenover Be'gie noch t igenover
andere mogendheden.
Vervolgens het Moerdpk k:naal dat voor
de meeste ledt-D de aanleiding van hun
tegenstemmen za! zpn. Hp ontkende geeD
blij eude verschuiving van het massaver-
voer, dat lu naar Rotterdam gaat, naar
Antwerpen zal plaa's hebbeD. Nederland
zal niet meer het,tlen dan hetzelf zal meenen
te moeten belahn naar ge'ang van zijn
bt lang.
Antwerpcn is ofschoon Rijnhaven in de
onmrgelijkheid dat te zijn als Nederland
niet meewerkt. Mceten wij die medew. rking
nu weigeren Neen, zegt de Minister.
Er zijn bovendien voordeelen voor ons land
wat met het Ruhrort kanaa! niet het geval
is. Als dat kanaal meer op devocgrond
komt, is het ernstiger. Het kanaal Hans-
weert is voor ons veel neteliger omdat het
ons een blijvenden last oplegt. Van dien
last ontheft dit Mnerdjjk kanaal ons, omdat
wij daarmede weten hoe wij er af zijn.
Van Belgische camouflage is geen sprake.
Het kanaal brengt ons in gemakkelijker
positie dan thans het geval is en de visie
van den Minister op de toekomst is ailer-
minst onguustig.
De rede van den Minister was niet zoo
suggestief als die in de Tweede Kamer,
mrer zakeiijk en practisch docb daardoor
niet minder ove tuigend, al had ze geen of
weinig effect hebl en.
De politiek die in dit verdrag ligt, ziet
hp zoo dat geen bezwaar daaraan ontleend,
tegen het verdrag kon worden aangevoerd.
Onze positie tegenover belgie is er niet
een alleen tegenover Belgie, maar zij zit
in den greep van derden. De regeeriDg
heeft begrepen dat het gewenscht was ze
daaruit te redden. Dit is het eerste succes
geweest van de Regeering. Belgie moest
belang hebben bij een goede verhouding
met Nederland. De politiek moest Belgie
du delLjk maken dat het met Nederland
alleen daarover kon onderhandelen. Een
verstandhouding niet van banketteu en
toasten was noolig tusschen ons en hen
om te komen tot liquidate van geschillen.
Onze task was niet nega'ief maar posit ef,
nl. een grondslag te leggen voor eeu goede
verhoudirg.
In 1919 hebben wij niet anders kunnen
handelen, want het zou ens duur te staan
zijn gekomen. Een militair obligo was
onze pl cht geweest en die zou ons beroofd
hebben van onze milita're zelfstandigheid.
Nederlaud's positie te midden van de
mogendheden eischt in de eeiste plaats
militaire zelfstandigheid. Daarvoor m'eten
wij ons misschien iets onlzeggen, maar dit
is minder dan het verlies dier zelfstandig
heid. Geen voet in die verkeerde rich'inii
wil de Min'star zelten, want het sleept ons
mede in e?n net van moeilijkheden.
Dit verdrag brengt tabula rasa in de
gesch lien en is allerminst afkoop van an-
nexiunisme gelijk men herhaaldeiijk wil
bew-ren. Pacificatie i3 het doel geweest
van de politi k, van de staatkunde waar-
over de geschiedenis zal oord e'en. Geen
negatieve houding mag Nederland daaruij
aannemen.
Wanneer dit verdrag wo dt verworpen
verwerpt men niet kanalen of regimes maar
de uitkomst van een historisch ged ng
Het zou niet alleen een daad tegenover
Belgie zijn maar ook tegenover ons zelf
en tegenover derden. Geen vrees wil hij
aanzuigen, maar hij sluit het oog niet
voor het feit dat andeie pari pen bij dit
vraagsluk betrokken zijn en dat als het
vraagstuk weer worlt g opend, ni mand
weec wat er zal loskomm. Een tijdperk
van verwikkelingen zal voor Nederland
volgen en dat zal moeJijk zijn, te meer
daar de wereld vol is van verwikkelingen.
Verwerping beteekeut vernietiging van
een politiek en doet Belgie gevoelen dat
het niet he 1 vcel van Nederland te wachten
heeft en dat d* geschiedenis van de dertiger
jaren zal herleven. Er zijn er die in Belgie
dit verdrag betreuren en wij zullen in hun
kaart spe'en met verweipiDg en de Be'gen
op een hoop jagen.
Niemand heeft uite ngezet wat er voor
dit verdrag in de plaats moet komen. Alles
komt op losse schroeven te staan en zwaar
zal de taak van 's Ministers opvolger zij
Verwerping is een groote polhieke fout
aldus het slotwoord van den Minister
Wend uw blik van het erleden en zie
naar de toekomst zoowel voor ons land a's
voor Belgie.
Hartelijk applaus besloot de rede.
ONTHEFFING VAN ZIJN AMBT
VERZOCBT.
De heer Jhr. Mr. Van Karnebeek heeft
aan H. M. De Koniugin verzocht ontheven
te worden van zijn arnbt als Minister van
Buiten'andsche Zaken.
oorlog aan verschillende Russische en bui-
tenlandsche maatschappijen behoorden,
werden alle ..genationaliseerd" oftewel
genaast. De tweede geste van de Bolsje
wisten 'op dit gebied was alles te militari-
seeren, tengevolge waarvan de oud-direc-
teur, de oud-,ingenieur, in 't kort iedereen
die vroeger in het petroleumbedrijf werk
zaam was geweest, nu onder de Russische
militaire macht kwam te staan. Het is mij
gelukt, bij een dezer gemilitariseerde oud-
directeuren een tiental dagen te kunnen
verblijven. Zoodoend,e kwam ik in de ge-
legenheid, (wat weinigen toegestaan
wordt) de terreinen in .Black City" (d
avonds naar huis gaat, zich de noodige
petroleum of olie toeeigenen moet; twee-
maal per week houden zij dan een soort
beursje en de opbrengst daarvan wordt
onderling verdee'ld. Het bleek, dat daar
door een groot gedeelte van de productie
aan het petroleum-bureau ontging, en op
die manier ook de prijs bedorven werd.
Heel interessant was, dat juist op het
moment, dat ik te Bakoe vertoefde, een
dienstorder uit Moscou kwam, waarin be-
paald werd, dat niemand zich meer clan-
destien iets mocht toeeigenen. Maar over
een uitbetaling van loonen in plaats daar
van werd niet gesproken. Eenige arbei-
benaming der petroleumwijk te Bakoe) te ders vorderden toen hun loon op. Daar zij
bezichtigen. Ik zag daar voor de eerste
maal in mijn leven een petroleumfontein.
Zeer interessant was het te zien, hoe de
petroleum met een geweldige kracht een
50 a 60 meters omhoog spoot, om daarna
in groote bassins opgevangen te worden.
'Dergelijke fonteinen kunnen soms reeds
na een paar dagen ophouden te spuiten,
maar ook na een paar jaren, al naar gelang
van den rijkdom der aders. De netto-
opbrengst van een dergelijke fontein
wordt op een vijf d.uizend gulden daags
geschat.
De oorspronkelijke eigenares had Ba
koe moeten verlaten, en de gewezen mil-
lionnaixe woont thans in de rneest benarde
omstandigheden in een kelderwoning te
Moscou.
De petroleumpomipen bestonden uit
tweeerlei typen. Het Russische type be
staat uit een pomp, die als het ware steeds
op en neer gaat en de petroleum uit den
grond opzuigt. Wanneer deze pomp uit
'den grond komt, wordt het volume, dat er
zich in bevindt, automatisch opgevangen,
om verder verwerkt te worden. De meeste
dier pompen bevinden zich thans in een
ellemdigen toestand; ze zijn niet goed ge-
sloten en al de petroleum, die eruit vloeit.
gaat op die manier verloren. Het tweede
type is de Ameirikaansche pomp. Hiervan
zijn er slechts weinige aanwezig, daar de
constructie ervan zeer kostbaar is. De pe
troleum vyordt onmiddellijk door een pijp-
leiding uit den grond gezogen, waardoor
van de productie niets verloren kan gaan.
Met welk een fegenzin.
Mijn welwillende gids vertelde mij, dat
het licht te begrijpen was, met welk een
tegenzin, zoowel door den werkman als
door al degenen, die 'daar vroeger werk
zaam geweest waren, er thans gearbeid
wordt. Met de grootste moeite was er
geld los te krijgen om de hoogst noodige
reparaties te verrichten. Aan salaris voor
de arbeiders en het personeel werd abso-
luut niet gedacht. Op mijn vraag, hoe dan
een vader van een gezin met kinderen aan
den kost moest komen, deelde men mij
mede, dat de werkman, wanneer hij des
gemilitariseerd waren, werd dit als een
indiciplinaire daad beschouwd, en zij wer
den gewoonweg opgesloten.
Een paar anderen verlieten Bakoe om
in Tiflis 'werk te gaan zoeken. Zij werden
door de politic opgevangen en terugge-
bracht. Denzelfden middag werden zij als
deserteurs gefusilleerd
Maar dit was toch het geduld van de
arbeiders te veel getart Zij wilden en
moesten hun kameraden wreken en des
avonds kon ik het ontzettende schouwspel
waarnemen, dat zij als protest een paar
petroleumbronnen in brand staken. Nog
nooit had men in Bakoe een zoo catastro-
fale brand gez'ien.
Om verdere sabotage te voorkomen,
gelastte Moscou daarop onmiddellijk, den
arbeiders een weekloon uit te betalen.
Wij zien d'us, 'dat in het „ideale land
van den arbeider hij niet eens aanspraak
heeft op de allereerste menschenrechten
en er vervallen is tot
een soort slavernij.
Daar de petroleumproductie via Bakoe
naar Londen gaat, hebben dus de incas-
s,o s in Europa plaats. En wij] Moscou
uit gela abso'uut voor propaganda of an
dere doeleinden noodig heeft, kwam men
weer op het oude systeem terug: er werd
oogluikend toegestaan, dat de werklieden
en het overige personeel zich het noodige
toeeigenden.
Niet veel beter is het met het spoorweg-
personeel gesteld. Ook dit moet clandes-
tien aan zijn loon komen. Dit gebeurt op
de navolgende manier: Wanneer men. In
Rusland van den trein gebruik wenscht te
maken. moet men van de stationspolitie
toestemming hebben om de stad te ver-
Het Brusselsche middagblad Midi is zeer
ontslemd over het onthaal, dat het Neder-
landsch-Belgische verdrag in Nederland te
beurt is gevallen, en uit deze ontstemming
o.m. als volgt
„De kwestie van het Nederlandsch-Bel-
gische verdrag loopt naar haar natuurlyke
eindehet karakter der volkeren wgzigt
zich niet en waar de Nederlanders zich
door ons niet meer bedreigd achten, keeren
zij terug tot hun egoi'sme en hunne kort-
zichtigheid. Zij gaan het verdrag verwerpen.
Ons kan dit weinig schelen. Wjj hebben
negen jaar gewacht op de latific^tie van
bet Verdrag der XXIV artikelen. Wij
kannen h- el rustig ook de regeling van
de huidige kwestie afwachten. Maar de
ondervinding zal ons leiden. Wij hebben
nuttelooze concessies gedaan. De Schelde-
kwestie zal in haar gefceelen omvang moeten
hervat en opgelost wordtn in den zin der
volieiige eerbiediging van onze belangen.
Nederland heeft bljjk gegeveu van weinig
harielijkheid en weinig verstand.
Is het niet ongehoo; d in den Bataafschen
Senaat (I edoeld is de Eerste Kamer der
Neder'andsche Staten-Gene aal corr het
Belgisch annex onisme aan de kaak te hooren
stellen Maar, mijne heeren, u vergeet
dus dat Belgie in 1918 het mooiste voor-
beeld van ee biediging van zijne buren en
van uw grondgebied heeft gegeven.
Wij beschikten en zouden nog kunnen
beschikken over de overmeesterende
macht (la force maitresse) tegenover u.
Wij wa-en bij machte u te verpletteren,
zonder dat gi) ook maar een kik kondet
geven, en Zeeuwsch-Vlaanderen en Lim-
burg weer te nemen. Niet alleen konden,
wij dit doen, maar wij hadden bovendien
een reden om het te do n de Duitsche
aftocbt door het „coulair" van Maastricht.
Wie zon zich tegen het „fait accompli"
en tegen ons hebben kunntn verzetten
Gij met en ook niemand arders.
Het blad vaart verder uit tegen de on-
dankbaarheid van Nederland ten opzichte
van de Belgen, die zijn grondgebied niet
hebben willen scbenden of verminken, en
besluit metde nauwelijks bedekte bedreiging
,/Wjj zullen nooit eenige onrechtvaar
digheid te uwen opzichte bega n, maar
opent gij, door het verwerpen van een ge-
matigd en „guzond" verdrag, niet zelf,
met eigen handen, de sluizen van het
hooge water, dat uw land wel zou kunnen
o/trstroomen (N. R. Crt.)
HET DRAMA TE ZDNDERT.
In antwoord op de schriftelijke vragen
van het Kamerlid Drop, betreffende de
overplaatsing en bevord ring van de beide
marechaussees, die betrokken waren bij het
onlangs gebeurde in een hotel te Zundert,
waarbij de hotelhouder het leven liet, deelt
de Minister van Justitie mede, dat over
plaatsing van die politiebeambten niet is
geschied.
Van bevordering van den wachtmeester
C. H. Coolen is geen sprake geweest. De
marechaussee Claassen behoorde tot het
personeel, dat op 1 Februari j.l. in aan
merking kwam om benoemd te worden tot
Maar geen nood: een pakjesdrager biedt
hem dan het verlangde biljet tegen het
dubbele bedrag aan, en de helft hiervan
wordt in de kas van het spoorw eg perso
neel gestort, waaruit dan de uitbetaling
van de loonen geschiedt.
Wanneer nu arbeiders van de twee be-
langrijkste bedrijven op die manier aan
hun loon moeten komen, kan men gemak-
kelijk begrijpen, hoe het met de andere
arbeiders gesteld is.
Te 's Gravenhage was een Hollandsch
consortium gesticht, dat concessionnaris
voor mangaan-ijzer-terreinen in den Kau
kasus was geworden. In het belang van
den geheelen opzet had de Nederlandsdie
Regeering den vertegenwoordiger van dit
concern tot Hollandsch Consul' te Batoem
benoemd. De nuchtere HoUandsche werk-
gever, die van het gezonde principe uit-
gaat. dat men slechts van goed doorvoede
wer'kkrachten voldoende werkkracht kan
verwachten, zond groote hoeveelheden
levensmiddelen naar Batoem, welke dage-
lij'ks pondponds-gewijze onder het perso
neel en de arbeiders zouden verdeeld wor
den. Doch de Bolsjewistische autoriteiten
verboden de uitdeeling van deze levens
middelen en beschou'wden dit als anti-
Bolsjewistische propaganda; immers, zoo
zeiden zij, wanneer wij den kapitalisten
zouden toestaan hun werkvolk goed te
voeden, dan zouden zij conflict met hun
eigen werklieden krijgen. Het oorspron-
kelijk vastgestelde rantsoen werd tot op
een minimum teruggebracht.
Ik ving drt laatste artikel aan met de
opmerking, dat men zich over niets meer
moet verwonderen. Maar toen ik in Euro-
pa terugkwam, verbaasde het mij toch !e
vernemen, dat onder sommige Europee-
i arbeiders nog een soort sympathie
voor het communisme bestond. Ik kan
dien ontevredenen als mijn vaststaande
overtuiging mededeelen, dat nergens ter
wereld, (zelfs d.e koelie in Indie,'zelfs de
ransportneger in den Congo niet) de
werkman het zoo bitter slecht heeft als in
bovjet-Rusland. Het
vereenigingswezen
m Rusland is een aanfluiting, want op een
vergadering heeft niemand den moed, zich
vrij te uiten. En aan het gezinsleven is
alles ontnomen: de kinderen zijn aan de
ouderlijke macht onttrokken. De huis-
vaaer wcet ni6t, hos aan cjsld t0 komsn
om den honger van zijn gezin te stillen.
laten; slechts met een dergelijk bewijs kan I idealen meer, want zij' wordopgevoe^d 2
men een spoorwegbiljet verkrijgen. Bij losbandigheid.
het vertrek van iederen trein wordt het
getal der meegaande passagiers vooruit
bepaald, daar verschillende plaatsen voor
militair transport of beambten moeten
worden vrijgehouden. Komt nu een rei-
ziger aan het loket, en verlangt hij een bil
jet, dan deelt men hem mede, dat voor
dien dag alle plaatsen uitverkocht zijn.
Men zal zich dan ook kunnen voorstel-
len. hoe overgelukkig ik mij gevoelde voor
het eerst weder voet op Nederlandschen
bodem te kunnen zetten, en dat ik diep
venvuld ben van den innigen wensch:
Moge ons land voor de ..zegeningen" van
het Communisme te alien tijde qespaard
bhjven
VAN
bn7 b TE n J1 I 1111 t i i
in
