ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTiEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 8001.
Wo ens dag 8 December 1828.
86e Jaargaag,
Een vervofging in Thibet
Kandwondjes
PUROL
ABONNEMENTSPRIJS
SI W NEHLAN 0.
BUITENLAND.
FETTILLETON.
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post .f6,60 per jaa.
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
011 blad verschijitt lederen Maatsdag', Woensdag- en VFtidagsvond.
EERSTE KAMER.
Avond v er gader in,g van Dinsdag 7 Dec.
De Voorzitter deelt mede, dat de cen-
trale afdeeling besloten heeft Woansdag
11 uux in de afdeelingen behalve het wets
ontwerp tot goedkeuring van het Belgisch
traotaat nog eeniige andere wetsontwer-
pen te doen onderzoeken.
De heer De Zeeuw (s.-d.) zegt, dat het
hem spijt dat hier ie en afdeel in gsonde rzoelk
zal moeten plaats hebben van het ontwerp
tot goedkeuring van het Belgisch verdrag,
dat is aangenomen met een stemmenver-
sbhil van 3 stemmen, terwijl, was de Ka
rri ex voltallig geweest, de stemmen zouden
hebben gest'aakt. Spreker begrijpt niet,
dat de regeering het heeft aangedurft dit
ontwerp, dat niet gedragen wordt door de
publieke opinie van het Nederlandsche
volik, naar deze Kamer te verzenden. Dit
acht spreker geen wijs beleid.
Inteempties: De Tweede Kamer heeft
het ons toegezonden.
De heer De Zeeuw: Dat is formeel juist;
maax de regeering had een daad kunnen
verxichten waardoor het niet noodig voor
ons was geweest dit ontwerp te belhan-
delen. Spreker drnkt er zijn spijt over uit,
dat de regeering ons dit ontwerp heeft
toegestuurd.
De Voorzitter merkt op, dat de regee
ring niet anders heeft gedaan dan -hetgeen
de Grondwet haar voorschrijft. De ver-
gadering wordt gesloten.
EEN VREEMDE TAAL OP DE
LAGERE SCHOOL.
Aan d'e Memorie van Antwoord op het
Voorloopig Verslag nopens het wetsont
werp tot wijzigiing van de Lager-Onder-
wijswet 1920 (art. 3, tweede lid, art. 12
en art. 193, eerste lid) wordt het volgende
onitleend:
Wanneer vele leden ernstige bezwaren
tegen het wetsontwerp hebben, omdat het
silechts tegemoet kormt aan den wiensch
eener kleine minderheid, dan zien deze
leden eenerzijds te veel voorbij, dat het
wetsvoorstel ook niet bedoelt, dat onder-
wijs in eene moderne taal aan alle kin d'e -
ren voor het zevende leerjaar wordt ver-
strekt, daar het facultatieve karakter zoo-
veel maar eenigszdns mogelijk is door den
Minister op den voorgrond is igesteld, ter
wijl anderzijds aan de belangen van die
andere, dlie voor humne kinderen het on-
derwijs in eene vreemde taal wenschen,
geenszins zonder beteekanis mogen wor
den geacht. Het algelheel verbod sedert
1921 heeft deze belangen te zeer aclhter
gesteld en de vrijheid van het onderwijs
inderdaad te veel beknot.
Voert men ter bestrijding van het wets
ontwerp paedagogische gronden aan, dan
moge er mcgmaals op warden gewezen,
dat de ondervinding geleerd heeft, dat de
weglating van eene vreemd'e taal niet ten
goede is gelkomen aan 'het onderwijs in
de andere vakken, ook niet, zooals ver-
wacht was en An de bedoelmg lag, aan de
resultaten van ihet onderwijs in het Neder-
landsoh.
De grief der tegenstanders van het
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
64)
Vervolg).
,,Oh! ga mee, Nima! Ze hebben Nick
in een aigrond gegooid
Ze brak haar zin middenin af. De man
verstond geen Engelsch, hoe had ze zoo
dam kunnen zijn om dat te vergeten! In
haar opwinding greep ze bij zijn arm
vast en deed ze 'n poging om ihem naar de
deur mee te trekken. De Thibetaan bleef
staan en keek haar verbaasd aan. Even
was ze ten eind'e raad, maar dan in een
plotselinge ingevdng, bagon ze met Sher
rington's naam:
„Niok!Nick!"
Gevolgd door een soort van gebaren-
spel, waardoor ze den man trachtte dui-
cfelijk te maken, dat den jongen Engelsoh-
man een ongeluk was ovenkomen. Ndma
begreep het dadelijk. Hij vloog de deur
uit, en renide den kant, dien het meisje
hem aanwees met zulk een vaart op, dat
het haar onidanks alle inspanning niet ge-
luikte om bij te blijven. Het platgetreden
pad was eohter voor den Thibetaan rich-
ting-aanwijzing genoeg en pas toen hij al-
lang aan den anderen kant van het pla
teau stond, kwam Janet hijgend boven.
Zonder zich een oogenblik van uitrusten
te gunnen stak ze zoo snel ze kon, het
plateau over. Nima hoorde haar aan-
komen; hij keende ziich om en vroeg iets
in het Thibetaamscih. Weer nam ze haar
toevlucht tot gebarenspel; met uitgestoken
wetsontwerp, ddlt de voorgesiteild'e rege-
ling zooveel mogelijk een facultatief ka
rakter draagt, kan de Minister niet als
juist erikennen. Juist indien dwang voor
iedereen zou zijn voorgesohreven, wat
bovendien allerminst zou strooken met
den in den laatsten tijd zoo vaa'k uitge-
sproken wensdh naar grooter vrijheid van
het onderwijs, zouden d'e voorgenoemde
bezwaren in de ergste mate optreden.
Op de vraag, wat met de leerlingen, die
geen onderwijs in de vreemde taal ont-
vangen, zal worden gedaan gedurende d'e
tijd, dat klassegenooten dat onderwijs
ontvangen en in welke vakken zij dan in
die twee uren zullen worden omderwezen,
moge in de eerste en voornaamste plaats
worden geantwoord, dat hetzelfde ook nu
geldt voor die gevallen, waarin de meis-
jes onderwijs ontvangen in de nuttige
'handweriken, en de jongens van dezellfde
klasse gelijktijdig in een ander vak.
Zonder bezwaar kan eene goede rege-
ling aan de gemeente- en schoolbesturen,
aan de inspectie en aan het onderwijzend
personeel worden overgelaten.
De gemeente- en schoolbesturen zullen
uiteraard hebben te beslissen, of en, zoo
ja, welke vreemde taal zal worden onder-
wezen. Ditzelfde geschiedt reeds tihans,
waar in het zevende leerjaar onderwijs in
eene vreemde taal wordt gegeven; dat dit
eene oorzaak zou zijn van velerlei wrij-
ving, is den Minister nimmer gebleken.
Wat betreft (de geopperde bezwaren
met betrekking tot de aansluiting van het
voorbereidend hooger- en middelbaar on
derwijs en het uitgebreid lager onderwijis
aan het gewoon lager onderwijs, merkt de
Minister op, dat dit vraagstuk nader on-
der de oogen zal zijn te zien, wanneer het
onderihavige voorstel tot wet zal zijn ver-
heven en eenigen tijd zal hebben gewerkt.
Aan de gemaakte opmerkingen zal hij
daarbij zijn voile aandacht sclhenken.
Gelij.k reeds vermeld, komt de school-
gel dverhooging voor het gienieten van het
onderwijs in een vreemde taall den Minis
ter niet alleen niet noodig, maar ook niet
wenscihelijk voor, en evenmin is er reden
den onderwijzer, die met dit onderwijs
wordt belast, deswege een verhooging
van jaarwedde toe te kennen, evenmin als
die tihans genoten wordt voor het geven
van zoodanig onderwijs, wanneer dit in
het 7ie leerjaar wordt verstrekt.
De bevordering van z.g. standenscho-
le;n is g eh eel vreemd aan de strekking
van dit wetsontwerp.
Twee uren per week in het vijfde en
het zesde leerjaar moeten voAdoende wor
den geacht voor het onderwijs in d'e eerste
beginselen eener moderne taal, en dit om-
derwijs behoort te worden gegeven bin
nen den gewonen school tijd. Ook zijn de
bovengenoemde twee leer jar en daarvoor
voldoende, en moet men niet vroeger met
dit onid'eirwijs aanvangen, omdat de kin
deren dan nog te weinig onderlegd zijn
in het Nederlandsch.
EEN ADRES VAN EEN GROOT
AANTAL ANT1REV0LU110NA1REN.
Dezer dagpn zal ein door een groot
aantal artirevolutionairen uit vt rs< hillende
gedeelten des lands geteekend adres W' rden
gezonden aan de artirec. leden der Eerste
Kamer, waarin met nadruk vtrzocht zal
handen gaf ze een denkbeeldig ieniand
een duw en wees daarna, met het uitspre-
ken van Sherrington's naam, naar bene-
den, naar het ravijn. Dan keerde ze zioh
met den naam: Craydon, om en holde
wag, zoo hard ze ikon.
De uitdrukking in Nima's oogen ver-
telde haar, dat hij haar -begrepen had.
Met een kort knikken keerde hij zich weer
naar het ravijn eh bulderde twee maal
acihtereen, met zijn handen als roeper voor
zijn mond Sherrington's naam. Na een
echo van twee of drie kanten volgde vol-
komen stilte. Hij bleef missdhien een
halve minuiut ilang luisteren, daarna her-
haalde hij zijn roepen met hetzelfde iresul-
taat. Zonder verder een woord keerde
hij zich om, beduidde Janet, dat ze met
hem mee moest gaan en voort ging het
weer, in looppas, naar de hut iterug! Daar,
na een korte bespreking met zijn knecht,
die dadelijk in een gereedschapsikist be-
gon te rommelen, greep hij een van de ge-
weren uit den hoek, overtuiigide zicih er-
van, dat het wapen gieladen was en legde
het met een geibaar, waarmee hij te ken
nen scheen te willen geven, dat zij de but
bewaken moest in de handen van Janet.
Daarna imiteerde hij de bewegingen van
iemand die aanlegt, mikt en zijn wapen
afsclhiet, een pantomine, die haar duidelijk
moest maken, dat ze op Husky moest
sohieten, wanneer hij zich in het karnp
durfde vertoonen een taak die haar
krachlten te boven ging! Toen, met een
kort bevel aan den yak-drijver, die in den
tuisscihentijd1 een groote rol dun sterik touw
en een bijl gevonden had, haastte hij zich
met den man aclhter zich aan de hut uit en
verdween langs het pad, dat om het kleine
gebouwtje heen het dal inliep.
Met het geweer in haar handen ging
Janet op den drempel staan en staarde
worden, niet zonder meer orer te gaan tot
aanneming van het wetsont«e p tot goed
keuring van het vtrdrag met Beig e.
(N. R. Crt.)
GEEN ZWITSERSCH GRAAN-
MONOPOLIE.
Zorndag is in Zwitserland een belang-
rijke volksstemming gehouden. De regee
ring had aan de volksvertegenwoordiging
voorgesteld een graanmonopolie te ves-
tigen en met een groote meerderheld was
het plan, bekracihtigid, den Bondsraad (re-
giaering) het uitsluitend recht te vexleenen
om in graan te ihandelen.
Men weet, schrijft de N. R. Crt., dat
Zwitserland grootendeels afhankelijk is
van graaninvoer uit het buitenland. Het
kan zelf maar voor een zesde in de be-
boefte aan broodkoren voorzien, de rest
van dit graan komt voornamelijlk uit de
Vereenigide Staiten en Canada. In den
oorlog moesten buitengewone maatrege-
len ganomen worden om het land geen
broodsgebrek te laten lijden. De geal-
lieerden van wie Zwitserland alleen zeke-
re grondstoffen en levensmiddelen kon
ikrijgen zonder welke het Zwitserscihe
vollk tot werkloosheid en ontbering ver-
oordeeld zou worden, vonden goed, dat
die het land binnen zouden komen op
voorwaarde, d'at zij daarna niet weer naar
de cenltrale landen zouden uitgevoerd
worden. Aan den anderen kant wilde
Duitschland, wiens ijzer en steenko'len
Zwitserland evenmin kon ontberen als het
graan en de katoen van de geallieerden,
de kleine republiek niet geriaven, indien
de Zwitsers het in ruil daarvoor niet hiel-
pen aan datgene wat het zelf wegems de
blokkade het meest noodig had: levens
middelen. Zoo kreeg Zwitserland even-
als andere kleine onzijdige mogendheden,
gezwegen van de kosten van zijn mobili-
satie die het op ruim een milliard frs.
kwamen te staan, den vollen druik van den
oorlogstoestand buiten zijn grenzen te
voelen. Het was gedwongen zijn eigen
productie aan tarwe en brandstoffen te
verhoogen en het binnenland'sche ver-
bruik ervan tot het uiterste te beperken.
De boeren kregen last om daarvoor ge-
sc'hikte weilanden te ,,scheuren" en de
Staait verbond zich, hun graan over te
nemen tegen een prijs van 5 tot 8 francs
per 100 K.G. boven dien van de wereld-
markt.
Men moet aan deze omstamdigheden
terugdemken om te begrijpen, hoe het
nieuwe artikel in de grondwet nopens het
graanmonopolie, waarover het volk Zon-
dag gestemd heeft, van regeeringswege
voorgesteld kon worden. Het monopolie
kwam er dus op neer, den uitzonderings-
toestand van den oorlogstijid te bestendi-
gen. Regeering en parlement kwamen tot
het besluit, dait het monopolie, ond'anks
alles wat ertegen plieitte, de beste oplos-
sing van het vraagstuk was. De voordee-
len welke, naar hun meening, moesten
overwegen, waren dat de .staait in oorlcins-
tijd of andere buitengewone omstamdig
heden de bescihiikking over voldoende
graanvoorraden zou hebben: dat de
broodiprijis geregeld kon worden, om het
naar buiten, de bijna volslagen duisternis
in. Eerst hoorde ze nog telkens Nima's
stem, maar na een poos stierf ook d'at ge-
luiid weg, hoorde ze niets dan het kilagemd
loeien van den wind en het eigenaardige
sissen van de drogie sneeuw die telkens
als een wolk door den langs de berglhel-
ling naar beneden strijkenden wind1 opge-
jaagd en meegesleurd werd. De eerste
minuut of tien ging alles goed, maar dan
begon haar ongerustheid, haar onged'ul-
diglheid haar de baas te worden; lamger
stil blijven staan leek een onmogelijkheid.
Het verlangen om Nima en zijn knecht
achterna te gaan dreef haar een paar
maal het pad om de hut op, maar telkens
keerde zij bij de gedachte, dat ze hem al-
licht meer zou hinderen dan helpen naar
haar uitkijk-post terug.
Na een tijdlang op die manier gedwon
gen gediuld oefenen kreeg ze, wat haar een
goede inval toeleek. Als ze naar het pla
teau ging kon ze den beiden manne.n in
het dal miisscihien aanwijzingen gieven;
want hoe konden ze in die duisternis het
punt vinden, van waar uit ze met hun
zoeken moesten beginnen Opeems be
sloten keerde ze zich om en beste eg voor
de derde maal dien avond 't vrij steile
bergpad. Het was n.u volslagen naciht,
maar door de sneeuw hing er over de gie-
heele streek een eigenaardig gdheiimzinnig
half liclht, waarbij elk voorwerp dat ziclh
niet op te grooten afstand bevond te on-
d'erscheiden was. Na een klim, die haar
dezen keer door het zware geweer veel
moeite kostte, stond ze zindelijk weer op
de bewuste plek bij het ravijn.
De eenzaamheid maakte het loeien van
den wind duibbel naargeestig; het sipook-
achtig reflex-licht van de sneeuw -'t was
geen duisternis en toch ook geen licht
waardoor de omgeving iets onwerkelijiks
maken van overmatige winsten te vefhin-
deren; en dat de graanbouw aangemoe-
dig.d zou worden, zoodat het een wiinst-
gevend ibedrijf werd, en dat tegelijik aan
overpro'ductie van zuivelvoortbrengselen
paal en perk kon gesteld worden.
Aan het referendum van Zondag was
een lamge agrarische velidtocht ten gunste
van het nieuwe grondwetsartikel vooraf-
gegaan. In alle dorpen werden bijeen-
komsten gehouden, het land is met propa-
ganda-geschriften overstroomd. De ste-
den met hun industrieele bevolking kwa
men op hun ibeurt tegen den nieuwen
maatregel in het geweer. Zij zagen er een
protectionistischen maatregel in, die het
brood voor de arbeidersbevolking duurder
moest maiken. Het verzet van de steden
heeft den maatregel Zondag den nekslag
gegeven, de graanhandel blijft vrij en door
de berekeningen vain de graanboeren is
ean streep qehaald. Vele kiezers zullen bij
intui'tie gevoeld hebben, dat Zwitserland',
in het belang van zijn welvaart, zich niet
mee moet laten sleepen door de protec-
tionistdsche stroomingen, welke zich na
den oorlog overal in de wereld laten gel-
den. 's Lands voorspoed hangt ten naiuw-
ste samen met zijn uitvoerhandel. Het
heeft na den oorlog tot einde 1923 een
ernstige oeconomische crisis met omvang-
rijike werkloosheid beleefd. Een land ais
Zwitserland heeft alle reden zicih te ver-
zetten tegen het veldwinnen van oecono-
misch nationalisme en moet daarom mede-
werken am de wereld weer tot het besef
van internationale samenwerking op oeco-
nomisch gebied te brengen. Met het
graanmonopolie en het ,,aanmoe.dig<en"
van den binnenlandschen graanbouw zou
iaen schrede gezet zijn op een weg, die
nog verder kon voeren. Ook andere be-
drijven zouiden daarna naar ,,aanmoedi-
ging" kunnen gaan verlangen. De ver-
decfiging van het plan met de buitenge
wone omstandigheden van een nieuwen
grooten oorlog leek vooral geforceerd. In
tijden van weifeling en onzekerheid ziet
men meer, dat de waarheid en het gezon-
de verstand het veiiigst t>i] de gip«tk
sa bewaard blijven en, wanneer de opge-
wondemheid over de verwerping van het
monopolie geluwd is, zal wellicht het be
sef toenemen, dat de meerderheid der kie
zers wijs hebben gedaan, het nieuwe oeco
nomische experiment te wraken.
DE STIJGING VAN DE FRANK EN
HET VREEMDELINGENBEZOEK,
Volgiens l'Oieuvre zou de invloed van
de stijiging van de frank te Parijs al merk-
baar zijn in een dialing van het vreemde-
lii.ngenbezoek. Wei vermindert om dezen
tijd van het jaar altijd het aantal buiten-
landers, maar tihans zou de uittoc'ht extra
groot zijn. Eenige groote restaurants in
den omtrek van de opera en de nacht-
huizen en cabarets op Montmartre zouden
het al duidelijk kunnen merken, dat pond
en dollar niet zoo gemakkelijk meer rol-
len als een half jaar of een jaar geleden.
NA DE M1JNWERKERSSTAK1NG.
De veieenigde mijneigfnaars in Notting
hamshire en Der yfliire hebben met de
Londensche kolenhandelaars nieuwe con-
tracten gesloGn, waardoor de kleinhandels-
prijs te Londen tot 1.90 per centenaar
verlaagd kon werden. In 14 dagen is de
kreeg, gaf haar een gevoel van beklem-
ming en om de maat van haar ellende vol
te maken weerklonk opeens, van ergens
in het ravijn, het onheilspellende gehuil
van een wolf. Ze rilde van ontzetting.
Gesteld, .dat de man van wien ze hieild, be-
wusteloos of machteloos van pijn daar lag
'en dat de wolven hem in dien toestand
vonden Radeloos van angst liet ze ziclh
op haar knieen vallen en sloeg, in zwij-
gend gebed voor zijn behoud, de handen
voor haar gezicht.
Zoo verliepen een paar minuten. Daar
weerklonk het geihuil opnieuw en nu
werd het beantwoord. Van drie, vier kan
ten tegelijk steeg het afschuwelijke geihuil
op Ze beet zich op de lippen om het niet
uit te schreeuwen van angst. Meteen
herinnerde ze zich, dat ze een geweer had!
Door dat af te schieten, lukte het haar al-
I'icht om de wolven af te schrikken, die
daar in de mistige donkerte van het ravijn
om hun slachtoffer heen slopen. Met die
gedachte .sprong ze overeind en schoot het
wapen in de luciht af. Het was een repe-
teergeweer, daarom schoot ze nog twee-
maal, voor ze met het wapen in haar han
den bleef staan luisteren. Eerst hoorde ze
niets - toen, opeens, leek het haar also!
ze een kreet hoorde, een zwak genoep,
d&t van heel ver af scheen te komen.. Tril-
lend van opwinding hief ze het wapen op,
schoot het nog eens af, een, tweemaal
achtereen. GeSteld, dat ze dlien kreet
slechts in haar verbeelding gehoord had,
als gevolig van haar opwinding, van haar
tot het uiterste gespannen zenuwen
Maar neen, daar was het geluid weer, een
zwak hulipgeroep, dat uit het diepe ravijn
aan haar voeten scheen te komen. En ter
wijl ze nog stond te luisteren, ving ze ock
andere klanken op, een langgerekt roepen,
alsof manner, elkaar aan het praaien wa-
prijs per ton r.u met 16 shilling en 4
stuivers fevuggHoopen.
Ctok, de secretaries vaD het mijnwerkerg-
ver'-ond, heeft bp '/ijn aankomst t<- Moskou
verklaard, dat er geen morsel of wetteiijk
bezwaar bestond tegen de bervattirig van
de mijnwerkersstaking, zoodra zich daartoe
de gebgenheid opn euw zou vrordoen. Hij
wierp de schu'd van het mislukken ;an de
staking op de Engeleche vakve-reenigingen,
d'e hun steun aan de beweging badden
ontt okken. Dit maakt de positie van de
parlementaire arbeid-rspar ij in bet Lager-
buis met haar motie van wantr- uweD zeer
moeilijk.
DE YOEDINGSWAARDE VAN MELK
EN BESCHU1T.
Uit verschillende scholen te Glasgow
zgn 600 kinderen uitgezocbt, dieeenproef
van ten minste 6 weken zullen ondergaan
om de voediDgswaarde van melk en beechuit
te toetsen. De kinderen, die tusscben 6
en 13 jaar oud zijn, zullen, al naar gelang
van bun leeftijd, van 3/4 tot l1/2 pint melk
(1 pint is 1.13 liter) per dag en 1 t,ot 3
groote beschuiten krijgen. Zij zullen alle
weken gewogen worden.
DE JUWEELEN
VAN TOET-ANK-AMEN.
Uit Kairo wordt gemeld, dat men in de
bergkamer van Toet-ank-amen's graf nu
de doozen gevonden heeft, die de juweelen
van den koning bevatten. Er is een mooie
collectie oorringen bij, maar bet werk van
ODtpakkiDg enz. kan slechts heel langzaam
opschietec, daar de gevonden vooiwerpen
uiterst teer zijn.
DE GROOTE KOUDE AAN DE CAlNA-
DEESCH-AMERIKAANSCHE GRENS.
Bet heeft op de Groote Meren 25° Cel-
cius gevtoren. Overal op de Meren zijn
stoombootsn in hit ijs vastgeraakt en ge-
vargen gehouden. Dit is de grootste //ijs-
motkade" waarvan de Amerikaausche ge-
schiedenis gewaagt. De ingevroren sciic^u
hebben te zamen 2000 scbepelingen aan
boord. Die schepen liggen ver van den
kant vast en er wordt te ergeefs getraeht,
ze met ijsbrekers te bereiken en los te
krijgen.
De vastgevroren vlnot heeft voor een
waarde van 50.000.000 dollar graan- en
steenko'enkdingen.
Te Fort William, aan bet Bovenmeer
lag, in de rivier, een vloot graanschepen
irge?roren. Deze is door een ijsb ekeren
sleepbcoten vrijgemaakt. Men vreesl echter
dat alle seheptn, die zich op bet Bo en-
meer be.icden gedurende dezen winter niet
meer los zullen komen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
doen pijn bij den arbeid en leiden
vaak tot verzwering of bloed-
vergiftiging. Reinig ze altijd dade
lijk en behandel ze verder met
Doos 30-60-90 ct.
ren. Met een langen zucht van verlich-
ting zonk ze in d'e sneeuw neer en Meet
daar met haar hoofd op haar armen half
bewusteloos liggen.
Maar na n minuut of wat begon ze lang-
zaamaan bij te komen. Met de gedachte,
dat Nick Sherrington leefde en dait Nima
hem gevonden had als troost, hief ze zich
langzaam uit haar ineengedoken handling
op en begon met loome schreden den
terugto'cht. Niet voordat ze halverwcge
was schoot, bij d'e gedachte aan alles wat
voorafgegaan was Husky weer te binnen-
't Was of haar hart van schriik stilstond.
In haar verlangen om Sherrington te red
den, had ze haar post verlaten, had ze
zich Nima's vertrouwen onwaardig g-e-
toomd. Gesteld, dat Husky Nima had zien
weggaan en dat hij van diens afwezigheid
en haar deserteeren want iets a" der:s
was het niet gebruik gemaakt had om
hun voorraden, om alles wat Nima aan
haar zorg toevertrouwd had, te vernielen.
In een stemming als die, waarin Husky op
dat oogenblik moest verkeeren, was hij tot
alles in staait. Bij die gedachte werd haar
apathie door een nerveuse opwinding
verdrongen. Zoo hard ze kon Hep ze het
pad af tot ze de groep op en over elkaar
iiggende rotsblokken dicht bij de hut be-
reikt had. Daar bleef ze aarzelend staan,
giewaarschuwd door een onrustig dooreen
loopen van schimmige gedaanten in het
sc.hemerige half-lidht voor haar, dat er iets
ongewoons gebeurd was. De yaks waren
blijkbaar gestoord in hun flegmatiek wroe-
en blazen in de sneeuw op zoek naar het
yak-mos eronder. Even bleef ze nog be-
sluiteloos staan, dan, juist toen ze door
wilde loopen, hoorde ze 't scherpe rr.rang
van een sclhot, en gelijlktijid'iig daarniee
zakte een van de sc'birnmiqe v-orrien in-
een. (Wordt vervolgd.)
>g
- k HUf 'tit -
BHBHHiaHgflMHMBSHKMIi
NSCHE
