ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
ttm-KiEP
fqQ 7097 Maandag 29 November 1928. 68s jaargang.
Een vervolging in Thibet.
BeterdanQoed: DE BESTE
Vraagt K W ATT A S PEGU L AAS
BIN NTN LAND.
FETJILLETON
"rTri cVt o DD lie - voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jaa.
AuUNIltMtN I orn I JO Voor «t buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor t buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Oit blad verschljnt iederen Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond.
Parlemeniaire Kalender.
25 NovemberHet eer.ste gedeelte van
den imiididag wend gebruiikt om de Marine-
begrootinig af te doen, waarbij bet tot een
formeel treffen kwam tusschen den Minis
ter en zijm amfetsivoorqanger, den heer
Van Dijlk. Deze had den Minister reeds
versdhillerjde mail en vrij scherp gekapit-
telid, wtaarbij men dient te beidienken, dat
bet onlder Minister Van Dijk was, dat het
houiden van een rede in de Veneeniging
Krijg.sweten.se hap aan den heer Lam-
booy werd veriboden. Toen nu de heer
Van Dijk imselherpe opposiitde kwam tegen
het plan om het loodswezen naar Water-
staat over te brengen, orndat dit het pres
tige van het Departemeint van Marine zou
kunnen schaden, wend1 het Minister Lam-
booy blijikibaar te machtiq en vond hij het
oogeniblik gekomen om met zijn lastigen
opposaint eanis af te rekenen. Eexst mo est
de heer Van Dijk hooxen, dat hij oij een
vroegere qelegenheiid, toen het loods
wezen zoo zeer werd aangevallen, niet
had moeten zwijgen, en vervolg ens dat hij
de zorg voor het prestige van de md'litaire
Departementen aan den Minister kon
oveflaten. De heer Van Dijk gaf natuur-
lijk geem kamp en antwoordde bits, dat
de beoondeehng van ihet spreiken of zwij
gen van Kamerleiden niet aan den Minis
ter sitaat. Een bijzonder sympathieken
inidlruk maakte dlelze oppositie niet.
Bij de afdeeling loodswezen kreeg men
voorts eenige naklanken over het Belgi
sche tractaat te hooren. Ten aanzien van
de Sicheldebeloodsingtoonde de heer
Brautiigam aan, dat wij hier reeds een
voorproefjie hebben van den geringe.n
broederzin welken wij van de Belgen na
de aan naming van het tractaat hebben te
verwachten. Uit het antwoord van den
Minister bleek, dat hij aan de zaaik geen
voldoemde aandacht had gesclhonken.
Voorts was er een heftig incident tus
schen de heeren' Vlieg'en en Marchant
over vervalschmgen van stenogriammen.
Bij de beg rooting voor Buitenlandsche
Zaken was ter sprake gekomen de kun.st-
matige bevoordeeling van de haven van
Antwerpen door Belgie; de heer Vliegen
in zijn zucht om het voor zijn Belgische
vrieniden op te nemen, had den heer Mar-
chant verweten zijn woorden te hebben
verdraaid, docih had a oh ter a f i.n zijn ste-
nogram wijzigingen aanigiebracht in de
woorden waarop de heer Marchant jurist
ciritiek had geoefend. Het botert in de
Kamer nog niet erg tusschen de voor- en
begenstemmers vain het tractaat. Kiezers-
vrees
In den namiiiddag wend1 een aanvang ge-
maakt met de begrooting voor Arbeid.
Het omtbraik in de versclhiillende redevoe-
ringen niet aan lof voor den Minister
voor zijn vele planinen en toezegigingen.
De atmosifeer voor dezen bewn'ndisman is
sedert het verschijnen van zijn Memorie
van Antwoord heel wiat milder geworden.
In de avonidvergadering Justitie, waar
bij vooral de huwelijkswetgeving in het
midden der belangstelling stond. Inder-
diaaid, op dit gelbied bestaat een bescha-
mendie achtenstanid, en de dames Meyer
en Katz drongen met klem aan op nood-
zakelijlke wijzigingen. Dinsdag zai de Mi
nister nader zijn planinen, ontvouwen.
26 November. De ganische mildldag
was wederom aan Arbeid gewijd, waar-
INGEZONDEN MEDEDEELINGE>>
over niet minder dan aohttien sprekers
het woord hebben gevoerd. Een van de
belangrijkste onderwerpen welke ter
sprake kwamen was ongetwijfeld de bin-
dendverldaring van de coHectieve ar-
berjdsiovereenkomst. Van velerlei kanten
wend deze proefineming met klem van
redenem ontraden. Prof. Van Gijn trok
daarbij een paraleil tusschen bescherming
van binnenlandsche nijverhleid en de ver-
bindenidverklariing, waarbij het verleide-
lijlk is, het belainig van vrag'enide groepen
te dienen, fcerwijil alle anideren, die er bui
ten staan de dupe van de protectie wor-
den. Inste,mining werd dan ook betuigd
met de voorzichtige houding van den Mi
nister, waar de collectieve arbeidsover-
eenlkomst een nivelleerenden tendenz
heeft, daar zij alle ar'beiders, tragen of
vluggen, belkwamen of minder bekwamen,
over een ka,m sciheert. Vooral dient er-
tegen te worden gewaakt, dat de consu-
menten het slachtoffer worden van prijs-
verhooging als gevolg van een collectieve
arbieidsovexeenikonust, want de consumen-
ten vertegenwoordigen het algemeen be-
lang tegenover het groepsbelang in het
bedrijf.
HET BELGISCH VERDRAG.
Prof. Dr. Hugo Visscher schrijft over
het Veridrag, onlder het hoofd ,,anti-revo-
lutionair idius tegen", in „De Groene
Prof V., die zelf zijn stem tegen het
Vend,r ag bee fit ui tgebrach t, zegt, dat
een deel zijinleor fractiegenooten niet ob-
jiecfcief tegenover het tractaat stoniden,
omdiat ze miet vrij meer war en.
Ik heib grooten eerbieid voor Dr. No
lens' politiek genie. Niet ieder verstaat
alls hij de kunst te spreken als Delphi's
onaikel. Docih ditmaal was hij cynisch
openhartig. Hij herinnerde de gega-
idag/dien onomwonden aan hun slaven-
boei, idaar het tractaat was voorbereid
met hunne medewertking en onder hun-
ne verantwoordielijikheid. Vijf leden
wiees hij als met den vinger aan en
dwong hen vollen steuin aan het ont-
werp te geven.
„Dl£ heer Heemskerk kroinde zich in
zijn g are el".
De anti-rev. partij bewees bij deze ge
legenheid weer te lijden aan appendicitis
coalitica".
Zou Dr. Kuyper aan d'it tractaat zijn
stem geigeven hebben? Ik geloof er niets
van. Hij zag veel te diep in het heden,
in het hart zijner menscihen, te helder
in de toekoimst en steeds bij het licht
der beginselen.
De heer Heemisikerk heeft gepoogd den
nadruk te vesfcigen, dat dit tractaat niets
met de anti-rev-beginselen te doen had
Dat bestrijdt prof. V.
Dit schijnt mij evenmin juist. Heeft
de A.-R.-Partij geen eigen beginsel met
betrekking tot de internationale vraag?
Ongetwijfeld, zij reist niet mee in den
internationalistiscihen luchtballon, waar-
in soanmigie jonigeren schijnen uitgeva-
ren. Ook dan niet als de Kamerfractie
met den heer Vliegen vliegen gaat
De A.-R. Partij is meer dan eenige
amdere nationaal. Daarom schreef zij
in art. 17 van haar beginsel-program:
..Kraciht tot hainidhaving van onze na-
tionale zblfstandigheid zoekt zij in de
bewonderiing van kenniis onzer hdsto-
nie, in de bevestiging onzer volksvrij-
heden, in de versterking van het inter
nationale recihtsbesefVoldoet dit
tractaat aan die beginselen? Het kwaim
niet tot stand uit een diep gevoel onzer
zelfstandigbeid. Het is geen pro'duct
,,der zelfstaindiglheidspolitiek" van den
heer Van Karnebeek, maar het werd
geboren uit den roes d'er verdwaz,ing,
die na den wapemstilstand overwin-
naars en overwonnenen bevangen had.
Hoe hadden *wij daaraan geheel vrij
kunnen blijven!
Prof. V. erlkend Van Karnebeek's groo-
fce verdiensten. Hij was min of meer ge-
bonden aan het door de Belgen verwor-
pen resultaat van 1920. Ons volk niet.
Van antirevolutionair standpunt ge-
ziien is dit tractaat niet nationaal. De
heer Heemstkerk heeft dit gevoeld. Er
was zelfs geen rechtsbasis voor te vin-
den. Daarom, wijl hij toch een basis
moest hebben, deed hij een beroep op
de naasteniiefde. Welk een sch-oon
ethisch beginsel! Dat verwonderde mij
van den jurist Mr. Heemskerk. Het
geldt hier een tractaat en niemand min
der dan Grotius sluit relaties, die zui-
ver alls actus mere benefici" kunnen
gequalificeerd worden buiten de trac-
taten. (De jue belli ac pacis I. II, XII,
VIII)
Prof. V. wijst er op, dat de houding van
de ,,Stamdaand", die maamidenlang abso-
luut zweeg in flagnanten sitrijd is imet Kuy-
pers program bat eischt:
„Het volk door gesprekken, door le-
zingen, idooir meetings, door staatkun-
bige g'eschriiften en door de dagblad-
pers zich aan de hand zijner politiieke
leidslieden eene meening te laten vor-
men over de rich ting, waarin s lands
zaak moet gestuurid worden". (Ons
Program, Amsterdam, 1892, biz. 131).
Was het niet roeping geweest, waar
het een zoo gewichfiig tractaat geldt,
dat door zijn unilateraal en onopzeg-
baar karakter voor eene onafzienbare
todkomst servituten leigt op ons volk,
deze door Dr. Kuyper aangegeven me-
tlhode te volgen?
Prof. V. wijst op jhet roekelooze eener
politiek idiiie een tractaat -wil opdringen,
dat ons volk niet begeert, omdat het wordt
aangevoeld als een volkomen ongemoti-
veerde afstanid van natuurlijk bezit en
eene bedreiging van toeikomstige belan-
genAlleen dit is zeker: de nadeelen
zijn voor Nederland".
Van Karnebeek wil geen gunst vragen,
aan Belgie, maar als dat verdrag gesloten
wordt, moet zijn opvolger goedgunstige
wijzliginlg gaani vragen, wat nu door over-
leg te regelen ware geweest.
Sherrington wel een minuut lang het heel
langzaam vorderen van de beide stippen
gadesilaan, dan keeride hij zich tot Nima:
„Waarom zou de man zoo vroeg wegge-
gaan zijm?
Hij heeft waarsohijnlijk ihaast", lachte
de Tihdibetaan, ..misschien dat hij ernaar
verlangt zijn pelgnmstocht tot een eind te
brengenmisschien ook, dat hij bang
was, dat gij hem het mes terug zoudt
geven, broederIn elk geval is hij ons
veel voor.tenzij hij ergens halt houdt,
halen we hem voor het klooster van de
Dze-chu-riviex niet meer in.
Sherrington sohrok, zijn staalblauwe
oogen kregen een harde uitdrukking.
,,Miaarals hij daar voor ons komt,
Nima
,,Wees miaar niet bang, broeder",
lachte de Tihibetaan. ,,De blanke lama is
buitengewoon heilig, vergeet .dat niet.
Weet ge wat er met dengeen zou gelbeu-
ren, die hun witte raaf kwaad zou willen
doen? Hij zou door de lama's van Dze-
chu zonder lang praten enover, in het al-
lerdiepste ravijn, gegooid worlden".
Zonder antwoord te geven staarde
Sherrington naar .de twee heel langzaam
zich voortbewegende zwarte stippen op de
besneeuwde helling. Hij was er niet zoo
zeker van dat Mr. Craydon veilig was;
met zijn vijand die onverzoenlijke
vijand, die elf jaar op het oagenblik van
wraaknemen had kunnen wachtein in
de buuet dreigide hem gevaar, ondanks
een goede bewaking, ondanks den bevei-
ligenden cirkel door zijn heiligheid om
hem heen getirokfcen. En die man daar,
die niet geaarzeld had om een lang.e, een
moeilijke reist een reis van maanid'en alleen
te omdernemenwat beoogde hij? Was
het zijn doel, om een jaren-oude behoefte
aan wxaak te voldoen of wasiiij een wil-
Hoe wil een regeering niet gesteund
door den volkswil een zoo veeleischend
tractaat naar behooren uitvoexen?
Aan dit tractaat ontbreekt de rechts-
biasiis, daarom kan een antirevolutionair
er niet voor zijn.
Het bestuur der Chrut.-hist. kiesrereeri-
girg te Beetsterzwaag schrijft in een adres
aan de E-rste Kamer
Naar aan'eiding van de f esprekingen der
laatste ledenvergadt-ring heeft het bestuur
der Chr. hist kiesvereenig ng te Beetster-
zwaag ic naam van de vereeniging te kennen,
dat de verwerping van het Belgische ver
drag wenschelijk geacht wordt, aangezien
aanvaarding zou be'eekenen
le. het verlies van de Nederlandsche
hoogheidsrechten op de Schelde
2e. het begin van afstand van Zeeuwsch-
Vlaarderen, dat dan door ern niet langer
Nederlandsche rivier van Nederland zou
gescheiden zijn
3e. het uitlokken van mternati.'nale ver-
wikkelingen door moeilgkheden bij de uit
voeririg van dit verdrag;
4e. de ondergang vau Rotterdam, dat
dan geheel door Ant werpen zal verdrongen
worden, door de in Nederland nieuw te
graven kanalen, die van een tot hiertoe
ongekende diep'e on breedte zullen moeten
wezen.
DE VERDEELDHETD BIJ DE
ANTI-REV. OVER HET VERDRAG.
De Zeeuw schrijft
Te Middelburg hebben de heeren mr. L,
van Ande', S Brandsma, S. Caljouw, H.
Dronkers, W. A. den Hollander, Chr Hon-
dius, Dr. K. Huizinga. A. D. Littcoij, A.
de Neeling, J. Olthoff, dr. E Scheps, H.
R. Stru?e, J. A. Vertregt, C. Weeda en
R. van der Welle, alien anti-revolutionnair,
zich verbonden mede te werken tot het
vormen van een landelijk comite van anti-
revolutionnairen, hetwelk zich zal wenden
tot onze vertegenwoordigers in de Eerste
Kamer, om hen te wijzen op de groote
belangen, inzake het Verdrag Nederland-
Belgie, die aan de orde zjjn en hen te
verzoeken kon het zijn, rekeningte houden
met de door duizenden onzer gevoelde be-
zwaren.
DE ACHTURIGE WERKDAG.
Aan een bijlage van de Memorie van
Antwoord betreffende de begrooting van
Anbeiidt, Handel en Nijvemhieid, ontleent de
N. R. Crt. de volgende samenvatting
van de voornaamste bezwairen, welke de
Minister heeft tegen ratificatie van het
ontwerp-verdrag van Washington, strek-
kende tot beperking van den arbeidsduur
in nijverlheidSiO'ndernemingen tot 8 uren
per dag en 48 uren per week:
1. ihet gevaar van in ongunstige posi-
tie te koimen door de concurrenitie van niet
toegetreden landen;
2. de door de inmiddels opgedane er-
varing versterkte onzekerheid. of andere
landen, idiie het ontwerp-verdrag ratificee-
ren, daaraan een 'gelijikwaardige uitleg-
ging en toepassiing zullen geven, als ons
land er bij ratificatie naar alle waar-
sclhijnlijikheiid aan zou geven;
3. die moeilijkheden die zich zullen
voordoen bij geibleken noodizakelijkhedd
tot verschudving van den werktijd boven
een miaximum van 9 uren per dag, indien
de arbeidersorganisatiies daarin niet be-
willigen of alleen daarin willen bewiliigen
op onrede'lijke voorwaarden;
4. de onvereeniglbaarheid van artikel
6, onder b, van het ontwerp-verdrag (af-
wijikiingen van tijidelijiken aard ter tege-
moetkoming aan buitengewone opeenhoo-
ping van werk) met de z.g. armoedever-
gunniugen, die niet gemdst kunnen wor
den, zoolang de na.weeen van den oorlog,
o^m. in den vorm van valutaconcurrentie,
vooritduren;
5. ide onredelijkheid in verschillende
giervallen van den door het tweede lid van
artikel 6 van het ontwerp-verdrag ge-
eiscihten loontoeslag van ten minste 25
6. de onvereenigbaarheid van het ont
werp-verdrag met de bestaande regeling
van de diensbtijden van het spoorweg-
per.soneel en de groote kosten, die een
aampassing van de werktijden van dat
personeel aan de bepalingen van het ver
drag met zich zou brengen.
Dezie bezwaren zijn door die van 15 tot
19 Maart 1926 te Londen gelhouden con-
ferentie sledhts in geringe mate vermin-
derd, in sommige opzichten inzonder-
heiid door de uiitlegging aan artikel 6 ten
aanzien van het sipoorwegpersoneel ge~
geven en door het rent, dat artikel 14 tot
een onderwerp van inberpretatie is ge-
maakt zelfs vergroot.
Op grond van het vorenstaiande komt
het den Minister voor, dat onder de
tiegenwoordige omstandig heden geen
maatregelen kunnen worden genomen in
de ricihting van ratificatie van het ont
werp-verdrag. In veriband hiermede ligt
het in zijn voornemen, de inidiening van
en memorie van antwoord op het voor-
loopig verslag der Tweede Kamer betref
fende het ontwerp van wet, houdemde
voorbehoud van de bevoagdiheid van toe-
treding tot het ontwerp-verdrag, voor'loo-
pig aan te houden.
Intusschen meent hij als zijn overtoi
ling te mogen uitsprieken, dat ook zander
ratificatie van Nederland hier niet minder
naar den geest van het ontwerp-verdrag
gehandeld wordt em zal worden dan in de
landen, die we'l g'eratificeerd zullen heb
ben.
De bijlage bevat dan nog een aantal
mededeelingen omtrent de andere Ont-
werpveridragen van Washington. Zoo
wordt omtrent het ontwerp-verdrag be
treffende werkloosheid opgemerkt, dat ra
tificatie hier aifihankelijk ils van de tot-
standkoiming van een nog in voorberei-
ding zijnd wetsontwerp op de arbeiidis-
bemiiddeling en de goedkeuring daarvan
dioor de Staiten-Generaal. Aangaande het
ontwerp-verdrag betreffende de vast-
stelling van den leeftijld, waarop kinderen
mogen worden toegelaten tot het verrich-
ten van arbeid in nijverlheiidsomdernemin-
gen, is het wachten op het eveneens ncg
in voorbereiding zijnde wetsontwerp tot
wijizdgiing van artikel 88 der Aribeiidswet.
dat beoogt meer aansluiting te krijgen tus
schen genoem.de wet en de Leerplichtwet.
DE ALGEMEENE CENTRALE BANK
VOOR DEN MIDDENSTAND.
Het Tweede KamerUid J. B. va.n Dijk,
heeft den Minister van Financien de vol
gende vragen geistelid:
Is de Minister bereid het overzicht van
de baten en de lasten van de Algemeene
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
60) Vervoflg.)
„Ja, misschien", fluisterde Sherrington
terug; in zijn hart was hij er ec'hter van
overtuigd, dat Craydon van het gebeurde
van dien nacht niiats afwiist ondanks
zijn verrader'lijike plannen en ondanks het
feiit, dat hij er a.lliclht veel voor over gehad
zou hebben, als het opzet van den man uit
Shanghai gelukt was.
Buiten bleek het, dat de storm van den
vorigen avond uitgewoeid had. Voor 'en
bulderenden orkaan was volkomen wini-
stilte in de plaats gekomen; voor zoover
het oog reikte lag de w.ereld een paar voet
dieip omder de sneeuw; 't was een omge-
reptheid van writ, hetgeen den bergen door
de lage grauwe lucht een somber, drei-
gend aanzien gaf. Van het kleime plateau,
waarop het kllooster zich met moeite over-
eirad hield, konden ze een gedeelte van het
steile bergpad zien, waarlangs ze den
vorigen avond naar boven geworsteld
waren met vlak daarnaast, het diepe
ravijn, dat nu, door een mel'kwibten,
onbewegtelijik hangenden mist wel gevuld
met sneeu.w leek. En onraididellijk achter
het klooster verhief zich een van de hoog-
ste topipem van de bergketen, een reus-
achtig groot complex van rotsen, met
zullke Steile heMimgen, dat de sneeuw er
alleen als een sprenkeling vam wit vat op
gekregen had donkerbruin-zwarte
vlakken, vijaindiig, Oingenaakbaar onider de
dreigend-grauwe lucht.
Een poos lang bleven ze zwij.gend naai
het woeste berglandschaip staan kij'ken.
Alle dirie waren ze met hun eigen gedaclh-
ten bezig, maar juist toen Sherrington aan
een mediteeren begon over de neiging van
de geloovigen dezer aarde om hun bede-
hiuizen op de meest ontoegankelijike plaat-
sen te bouwe.n, werd zijn aandacht afge-
leriid door een plotisdlimge beweging van
Nima. 't Was of hij even opsohrok, daar-
na zoeht hij speuremd den omtrek af.
Sherirmgton keek hem met opgetrokken
weinlkbr.auwen aan, maar de groote Thi-
bethaan deed, of hij dien vragenden blik
niet zag. Pas toen Craydon zicih met een
huiverang van onbehagelijkheiid omikeerde
en alleen het klooster weer binnein ging,
b'oog hij zich n.aar Sherrington, toe en
zed.: ,,De heilige van Mount Omei schijnt
haast te hebben. Hij is al onderweg".
,,Hoe weet jij dat in vred'esnaam,
Nima?"
,,He,t staat in de sneeuw daar voor de
poort gieischrevenals ik mij tenmin-
ste niet vergis. Maar dat kunnen we te
weten komenga maar mee, broeder".
Door de hooge sneeuw op het voorplein,
waadide hij naar de poorit, daar bleef hi)
staan en wees op die sporen in de sneeuw.
..Kijfk een man met een muilezel!",
was het eenige wat hij zei; dan liep hij
onlder de poort door en keek buiten speu
remd am zich heen. Na misschien een tel
of tien zoeiken, wees hij Sherrington iets
aan.
..Kijikdaar!"
Oip omgeveer een mijj afstanid zag Sher
rington twee dbmkere stippen, die lang
zaam tegen een met sneeuw bedekte hel
ling aan het eind van een vrij steil pad
opkilommen. Een en al belangstelling bleef
loos medespeler in een vendetta-drama...?
,,Daar komt uw vrouw, broeder!"
Met die opmerking maakte Nima-tashi
een einde aan Sherrington's overpeinzin-
gen. De jonge Engelsehman keerde zich
om alsof hij geelectriseerid Was; op vrij
grooten afstand, aan. de andere zij.de van
het voorplein, zag hij Janet met twee
vrouwen voor een tweede deur, waar-
schijmlijlk den ingang van de vrouwen-
afdeeling staan. Hij begroette haar met
een vroolijk wuiven van zijn. hand en toen
ze terug wu.if.de, aarzelde hij niet langer,
maar liep de poort door en de binnen-
plaats over, naa.r haar toe. Voortdurend
grinniikend en onider tusschen moppen tap-
pend, die niet voor ieders ooren geschikt
waren, kwam Nima iets langzame'r achter
hem aan.
Onder het loopen over de binnenplaats
vergat Sherrington allies, wat een paar mi-
nuten geleden nog zijn. voile belangstelling
gehad had: de man, die hem voor was, het
lot van den blanken lama in Dze-chu.
Het meiisje voor hem hield zijn denken
gevangen; hij was zich maar van een ge-
dachte b!ewust:
,,Zou ze het zich herimneren
Hoe dlikwijls had die vraag zich dien-
zelfden nacht niet aan hem opgedrongen,
terwijl hij alleen in zijn eel had zitten na-
denken, uremlang. Want op dat oogen-
blilk, toen hij haar in zijn armen gehouden
ein gekust had, toen was ze maar half bij
kennis geweest en daarop was een volko
men inziinkmg gevolgdwas ze flauw ge-
vallen. De kans, diat ze dafcgene, wat daar
onimiddellijk aan voorafgegaan was, ver-
geten zou zijn, was dus wel groot. Onider
het naderbij komen voelde hij die onzeker
heid als een spanning, bijna niet uit te hou
den, maar vlakbij, op een afstand die el-
ken gelaatstrek zichtbaar maakte, zag hij
dadelijik dat zijn angst over'bodiig geweest
was. Ze had meer kleur dan gewoonlijk
en haar groote donkere oogen keken hem
zoo warm-gilanzend aan, dat hij het had
kunnen uitjubelan van geluk. Ze herin
nerde het zich, ze wist het allies nog
Janet", fluisterde hij met haar hand in
de zijne. ,,Liefste
Met een veelbeteelkenemden glimlaoh
naa.r ide beide nonnen aan weerszijden van
haar, trok ze haar hand terug. Hij lachte
uibdagend.
,,Laat ze het maar hooren, kind... ver-
sta.an doen ze het toch niet. Wat heerlijk
dat je weer heelemiaal in orde bent."
Een oogenbiliik betrok haar qezichtje.
,,Als jij er niet geweest was..."
,,0, daar deniken we niet meer aan",
lachte Sherringtou. „We hebben het
netjes opgeknapt wij, samen".
Ja, samen." gaf ze, wat gedrukt, ten
antwoord. „Maa.r 't is jouw kracht
,.Nee, de kracht van den yak," schert-
ste hij, in een poging om haar stemming
wat optimiistischer te maken. ..Onder-
schat die asjeblieft niet. Hij heeft je netjes
giedragen, alsof je een baa.1 koopwaar
was't brave beest
,,Maar jij hebt me erop gelegd."
,,Erop gegooid moet je zeggendat
is dichter bij de wiaarheid. En bibberend
van angst, dat hij voor dat extra vrachtje
bedanken zou. Als hij dat gediaan had...
Maar hij heeft 't niet qedaan.op de een
of andere manie.r wist hij wat een kost-
baren last hij verVoerde en daarom liep hij
als een hondje achter me aan."
Janet schoot in een laoh om die verge-
lijking. Maar dan, opeens, betrok haar
qezichtje weer, kwam er iets onrusbigs de
pret-tinteling in haar oogen verjagen.
(Wordt vervoJgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
n i r iS5—'WT3<B
MMaaaUEWKKi l< I MI.1 1 I 11 f fn I W HM-tOSHC-D—-
iyrwim",Trn«« ti-rT~,
