ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
HWATTA'S
dUAARBEP
No. 7891.
Maa :dag 15 November 1936
66e Jaargang.
KWA1TA 8PECULAAS
Een vervolging in Thibet.
mi* M
ABONNIMENTSPRIJS
RAADSVERCADER1NG.
ct.
BINNENLANO.
FETJILLETON.
Beter dan 6oed: DE BESTE
■mxrwamm -J
AlLO jL.it «!»&-■ f 1 an n«r 3 tnaanrieii Bii vooruitbetaling fr. per post f6,60 per
- -
Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden - Voor ^en_Ja 't'taitenUnd"^"^ bi) voMuXtalina.
Voo[ w„e„.aas. v-^-^
De Burgemeeste, van TERL HEUZES brengt ter
openbare kennis, dat eene pP®n nnnderdae
van den Gemeenteraad .s belcgd tegen Donderdag
18 November a.s., des voormiddags 10 uur.
Ter SeuzeD, den 12 November 1926.
Oe Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
MEDEPEELIN GET
WAT ZAL DE EERSTE KAMER
DO EN
De aanneaning van het NedOBeigisch
verdrag door de TweedeKamerheeft
bitter teieurgesteld, scliniftde
Bii herhaliniq h ebb en wi] bet oog d, dat w
d verdrag voor on,s land omaannemelqk
aohten: omde mbreuk op onze souvemm-
teitsredhtein door het ndeuwe Schelde-
reqdem; om het toekomstig oorlogsgeyaar
voor onis land in verbanid vooral met de
kwestde van de toegamkelijkheid van
Sehelde voor Belgisohe oorlogsschepem,
om de ernstige economische nadeelen
voor ons land, in 't bijzonder door het
kanaal Antwerpen^Moerdqk. Om van
de ernstige finiamcieele consekwenties
voor ons land niet eens te spreken.
Na al hetgeesn over deze zaken reeds
qeschreven en gesproken is, en na de zeer
uitvoerige behanideling m de Twee
Kamer, behoeven wij hie rover met meer
u!it te weidem.
Het verdrag is vooral vei'dedigd met
een beibeip op de Internationale beteeke-
mis en het belang van goede betrekkmgen
tusschen Belgtie en ons land. Dat index-
daad de verstanidhouding met onzen zui-
delii'ken buurman door de aanmemiing van
dit verdrag beter worden zal, lijkt ons al
heel twijfeiachtig. Integendeel: m de men-
we overeemkomst ziien wij die kiemen van
allerlei ernstige moeilijkhedein iin de toe-
komst, zelfs wij zeiden het reeds
oortloqsgevaar. Reeds het fee der aan-
nemtiig zelf van een verdrag, dat etgen-
liik qeboren is nit Belgische dreigememten
tegenover ons land en daarvan dan oak
de kenmerken draagt, reeds ckt fert al
leen lijkt ons een gevaar, omdait men in
Belqie allicht zal meenen, dat men van
Holland heel wat gedaan kan krijgen. als
men het de tandem laat zien. Reedls nu
zijm er teekenen, die erop wijzen, dat men
in Belgie, wd verre van door dat vendrag
bevredigd te zijn, vendergaan.de wenschen
koesit ©rt
Wij gelooven, dat wij voor het hedem
en vooral voor de toekomst de positie van
ons land tegenover Belgie aanmerkelijk
zouden hebben versterkt ails wij het ten
aanzien van dit vendrag een beleetd, maar
beslist „neen" hadden toegevoegd.
De omstandigheid, dat het vendrag door
de Tweede Kamer bijna op het kantje a
aangenomen is, zal er niet toe meewerken,
de stemming in Belgie ten aanzien van
Nedexlanid te veribeteren. Er blij'kt toch
udit, met hoe buitengewoon veal tegenzin
het vendratg door de Kamer is aanvaand
en hoe weinig g unstig duis 'de iStemming
in de Kamer 'ten aanzien van dtoe over
eemkomst met Belgie is. Voorial ma de ge-
voerde debatten, moet men wel den in-
dniik krijgen, dat de Kamer eigtendijk tegen
heug en'meug het verdrag tenslotte qe-
sliht heeft, en'die inidru'k zal er zeiker niet
toe meewerken, het prestige van Nedex-
lamd in Belgie of de sympaithie voor de
Vraagt
nadeelen en onzekenheden omvat en das.
in het ailgemeen door ons volk met wordt
gewild.
Nederlamders te vexgrooten. Een zelfoe-
wust ,,neen zou in Belgie toch zeker een
ander beeld va-n den Nederlamdschen
volkswil hebben opgeroepen 'dan dit aar-
zelend, benepen, bijna uitgeperste ,,ja
Met zoom ,,ja" moet de schamele „over-
wiiniming" van de vendedigeis van het ver
drag toch wel een heel bitter bijsmaakje
hebben w
Wij schreven daar over den volks
wil". Maar kan nu waarlijk gezegd wor
den, dat de beislissting van de Kamer den
wil van onts volk weergeeft Met zeker-
heid is zooiets moeilijk te zegqen, zoo-
lang men geen volksstemming houidt, maar
als'men den fallen tegenstand tegen het
verdrag nagaa't, zooals die uit 'tal van
maatiscihappelijke kringen in heel het land
zich krachtig in woord en geschnift heeft
I geuit en daarnaast let op het gering aantal
j verdedigers, die zich daartegenover stel-
I den, dan moeit men toch wel heel sterk
I den inidruk krijgen, dat het Nederllamdsche
volk, voor z'oover het zidh rekenschap
gee ft vain, dieze zaak, het verdrag over het
i algemeen niet wil. Er is dan ook alle
aanieiding om te vragen, of de beslissing
van de Kamer indendaad den volkswil
weergeeft. Men mag dit o.i. melt recht be-
I twijifelen. Hebben vooral partij-poliitieike
overweigiimgen tenslotte deze beslissing
niiet bepaald
Het moest eigenlij'k niet mogelijik zijn,
dat een zoo beflianigirijik onderwerp, w'aar-
bij de eer, de veiiigheid' en de welvaart
dies land's ten nauwste betrokken zijn,
wordt beslist met een zoo geringe meer-
derheid, zoo gering, dat men wel van
een toeval mag spreken, want met sllecihts
een heel kleine andere schakeering, met
een andere houiding van siechts heel en-
kele Kamerleden zou het verdrag verwor-
pen zijn. Het lijkt ons een ernstige leem-
fce iin onze Staatsinrichiting, dat de beslis
sing in dergelij'ke ernstige zaken van groo-
te nationale beteekenis niet met .extra-
waarborgen omgeven is. In zulke geval-
len diende een buitengewone meerderiheid
b.v. van twee-derde der stemmen, ver-
etisohit te worden.
Nu dit ec'hter niet zoo is en helaas
het verdrag door de Tweede Kamer alls
't ware bij toeval met een heel kleine
meerderiheid is aamgenomen, nu is onze
hoop gevestiigd op de Eerste Kamer,
die nog uiitspraak moet doen. Ons dun.kt:
de Eerste Kamer zal zich ermstig hebben
af te vragen, of zij haar sanctie mag hech-
ten aan een zoo belangrijk, zoo ingrijpend
verdrag, nu het op zoo'n manlier, met
zoo'n heel kleine meerdenheid, de Tweede
Kamer gepasseerd is. Door die vraag ont-
kenmend te beantwoorden, zal de Eerste
Kamer de noodlottige gevolgen van de
door ons genioemde leemte in onze Staats-
i inrichting voor dit geval kunnen aanvul-
len. Zij zal ons land ,nog kunnen bewaren
j voor eien verdrag, dat zoo groote gevaren,
Het Hbl. scihrijft:
De H e November schijnlt een fatale dag
voor de Nederlandsche staafikunlde te
moeten zijn. Machtswaan te eener, poh-
tieke kortziohtigheid ter andere zij'de, ont-
ketende het vorig jrar op dezen datum
een parlememtaire crisis, die nog voort-
duurt feiitelijlk. Dit jaar dreigt de lie No
vember een crisis in de staatkumdige be-
trekkiinigen van Nederland tot de mogend-
heden te veroorzaken.
En weer is het monseigneur Nolens,
dlie den .boog wil overspannen. Weer zijn
het een groot deel onzer democraten, die
meenen een ontwdkkeling in die door hen
gewenschte richting te kunnen forceeren.
Anders dan het vorige jaar evenwel is
er ditmaal nog een .kans, dat beter inzicht
de gevolgen van den lien November
1926 minider ernstig maakt. De Eerste
Kamer staat geheel vrij tegenover een be
slissing als die Donderd'ag door de I wee-
d'e Kamer met de kleinst mogeiijke meer-
derlhei.d werd genomen. I
Waren alien aanwazig geweest dan zou
het minstenis 51 tegen 49, wellieht 5U
tegen 50 stemmen zijn geweest.
inidien ergenis en ooit, dan is nu en hier
de gelegeniheid en de tijd voor de Eerste
Kamer om met geen enkelen anderen^ lac-
tor dan eigen inzicht rekendng houlaend.
haar beslissinig te nemen. Coniform haar
aai'd zal dit licihaam de groote lij'nen on-
getwij'feld meer in het oog vatten dan in
de Tweede Kamer geschiedde.
Een Vliegen, die de verplichtingen
begenicver een partijgenoot, minister van
buitenlanidsche zakan elders, hooger stelt
dan eenige andere overweging, heeft on
ze Senaat niiet.
Monseigneur heeft in de 1 weeae
Kamer reeds eenige zelfstandige geesten
met een eigen oordeel over s lands be
lang tegenover zich gevonden, aan de
overzijide van het Binnen'hof is zijn invloed
stedlig minder dan in de Tweede Kamer in
Staat' van tegenstanders voorstemmers te
maken.
Men heeft -daar dus kans op een beoor-
dleeliing vain het tractaat naar de waartde,
die het voior Nederland in zijn geheel
gift voor de N ederds-ndsclie stastkunide
heeft.
Van de elf sociaal-democraten die onze
Senaat tdt, hebben verschilUenden zich
uiitgesproken over dit Verdrag. Een Hen
ri Polak deed blijken van inzicht in het
onderscheid tusschen een werkelijk inber-
na'tionalisme en het half-zaohite genus,
dat de oogen sluditend voor de werkelijk-
heid zich paait met het bewustzijn van
eigen voortreffelijikheid als het zich slac.ht-
offert. Van verschillenden zijner partij-
genooten verluiidt, dat zij veeleer zijn op-
vatting d'ealen, dan die van den heer Vlie
gen en den heer Albarda, w i e n s politiekc
eieirerjdans een zoo meewarig schouwspel
bood.
Van de heeren. De Zeeuw en Lindeyer
weet men, dat zij dit verdrag een stap in
de verkeeride richting aclhten.
Er is nog hoop, dat de fout van Don-
derdag wordt goedgemaakt.
Te meer, omdat men, naar wij hopen, in
de Eerste Kamer waarschijmlijk meer oog
zal hebben voor de hoofdvraag, die een
antwoord behoeft, nl. of wij in Neder
land een zelfstandige politick zullen voe-
ren voortaan, of geleidelijk een instru
ment zullen worden van de staatkunde,
die de Fransche hegemoniie moet sdhoretn.
Zooals Belgie dat werd en Polen.
De pomp, -d!ie Belesis op snkelc dor
hoofdbironmien van ons eoonomiscih lcvGn
piaatst door diit verdrag immers wordt ge-
drevein door een macbtiger motor.
De reserves, die n en deplaise alien
goeden bedoelingen van den heer Van
Karnebieek, Belgie ten aanzien van de
Sehelde maakte, brengen ons oniherroeipe-
lijk in conflict, als straks ondanks Vol-
kenbond'sgedachte en groeiend vredes-
verlanigen de reactie op de wraaikzucihitig e
domheid van Versailles intreedt, die tien-
talle-n irredenta's schlep.
Men heeft dezie zijde der zaak in de
Tweede Kamer verdroniken onder details.
De kanalen en hun economische beteeke
nis, de vrijwillige afstand van hoogheiids-
I rechten boos precedentop de
Sehelde, de stelsdmatige benadeeling van
onis loodsrwezen, alles hoogst ernstige
quaesties, elk op zich zelf argument tegen
dit verdrag, hadden meer aandacht dan
de vraag, of, zoolang het Wielingen-
gesch'il open blijft een tractaat met Belgie
niet per se het gevaar met zdeh meebirengt,
dat wij straks zullen worden genoopt tot
ndeuwe concessdes.
Ben regeliing met Belgie blijft altijd een
moeilijkbcid zoolang Belgie s handen ge-
bonlden zijn naar de andere zijde. Maar
zij kan onmogelijk tot bevrediigende re-
suiltaten leiden als niet elke band tusschen
de pogingen tot intimidatie van voor en-
kele jarea - den. aanslag op ons gebied -
zelfs door V'andervelde 2), den overwin-
naar van Donderdag, niet openlijk ver-
loochenid wordt doorgesneden.
De Tweede Kamer heeft dank zij
den invloed van mgr. Nolensde moge-
lijkhieiid verijdeld cwn aan Belgie dat te
verstaan te geven.
Dat verzuim kan de Eerste Kamer nog
5 goedmaken. Maar dan moet zij zich niet
op zijpaden latent leiden, dan moet zij de
hoofdizaak in het oog houden, die be-
slissend is voor de vraag, of onze zelf-
stanidiglheidspolitiek dien naam nog ver-
dient, dan wel de huid van den Leeuw,
die eenmaal symbool was van onze volks
wil, een voetmatje zal worden in de Ka
mer, waar beraadslaagd wordt over de
midid'ellen, waarmede Frankrijk zijn hege
moniie in Europa wil bevestigen.
neming van het Nederlandsch-Belgische
vendrag, waaraan zij blijkbaar door ge-
brek aan tijd nog geen commentaar heb
ben vastgeknoopt.
In de omgeving van den minister van
buitenlanidsche zaken minister Van.der-
velide zelf is uitlamdig en zal vermoeidelijk
niet voor Zondag terug zijn verborg
men zijn tevreideniheiid niet omtrent het vo-
111m der Tweede Kamer, dat als ecn per-
sooniijk su'cces van Minister van Karne-
beek wondt beschouwd. Men blijft even
wel ernstig vreezen, dat het verdrag door
de Eerste Kamer nog zou kunnen worden
verworpen.
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
54)
(Vexvolg.)
De lama was al naar binnengegaan
samen met Niima liep Sherrington achter
hem aan, op die hielen gevolgd door Cray-
don en den yak-d'rijver. Ze gingen een
soort van breede lange gang door, ge-
plaveid met groote steenen, die door da-
gelijiksch contact met dozijn'en en dozijnen
voeten van devote Boeddha-vereerdiers
tot d'e glad'heid van gepolijst metaal waren
afgesleten. Hoe verder ze kwamen, hoe
luider het zingen en hoe penetranter de
gear van wierook werd. Aan het einde
van de gang sloeg hu;n gids plotseling
naar links af. Nauwelijiks bevondien ze
zidh in die zijgang of het spektakel wend
oorveridoovend en geen tien schreden ver
der stonden ze opeens voor een groote
ruimte, waarscihijnlijk de kapel van het
ldooster, want aan den kant tegenover
den ingang stonid een schreeuwerig-leelijk
altaar, geflanikeerd dbor een aantal beel-
den, die door kleine boter-lampen verlicht
werdenLangs de beiide zijwandeni, in
rijen voor elkander, lagen de geloovigen
lama's en nontmein, ieder op zijn eigen bi.d-
kleedje, voorover met hun voorhoofden
op den grionid. Bij het zien van dit schouw
spel bleef Sherrington, gedreven door een
soort pietei'ts-gevoel staan, maar geen
twee seconden daarna kreeg hij zulk een
schok, dat hij zi'ch tot zijn lippen wit voel-
de worden. Want terwijl hij stond te ge-
nde.ten van. de prachtige kleur-effecten
voor hem, de groote ruimte, spaarzaam
verlicht door de vlammetjes van de boter-
lamipen een warm-geel schijinsel over de
rijen .geloovigen in hun kleurige gewtadlen,
werdi zijn aandac'hit getroiklken door een
van de lama's vlak bij hem, die opeens zijn
hoofd ophdef en hem strak aankeek. En
ondanks de vermomming en ondanks de
veranideining in het uiterlijk door het glad
afscheren van het zwarte haar, had hij
Dr. Stargard hefkend.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
De geheimzinnige gast.
Met zijn oogen strak op het bleeke, on-
doorgronidblijke gezicht gevestigd, gepij-
niigd door een gevoel, dat dlit een nac.ht-
merr'ie was, waaruit hij ten koste van alles
moest zien wakker te worden, bleef Sher
rington onbewegelij.k staan. Maar na
misscihien een half mom.enit keende de man
zijn gezicht weer af en boog, met een
devote beweging, het hoofd. tot zijn voor-
hoofd den, grond raatkte. En terwijl Sher
rington, gefascineend, naar die in adora-
tie geknield liggendle gestalte stonid te kij-
ken, zag hij aan het bewegen van de bree
de schouders onder het roode gewaad,
da t die main lag te schudlden van 't lachen.
,,Groote God!" fluisterde hij, terwijl hij
zich omkeeride om Nima, die met cfen lama
doorgeloopen was, te volge'n. Maar door
dit onverwacht zich omikeeren zag hij
De ..Maas'bode" geeft te verstaan, dat
evenaLs de Iheer Dresselbuys en Scheurer, ook
v. Voorst tot Voorst tegenisitander is van het
Verdrag.
Is ihet opzet of toeval, dat de „Haagsche
Post" een der voorsitanders van dit verdirag
ham juist Vrijidag de eereplaats gaf?
HET BELGISCH VERDRAG.
Mr. P. J. Troelstra heeft aan dlen heer
Van Karmebeek een telegram van geluk-
wensch gezonden. Hij adht de aan-
rueming van drt verdirag een persoonlijk
1 succes voor den Minister.
De vlag halfstok.
fn venbanld met de aanneming van het
Naderlan/dsoh-Belgisch verdrag was Vrij-
dag aan ihet secretariaat van de Kon.
Nederl. Vereeniging „Oms Leger" de vlag
halfstok geheschen.
De co.rnaspondenit der N. R. Crt. te
Brusse! meldlt:
De bladen bevatten Vrijdagochtemd al-
leen een telegram betreffenld'e de aan-
Craydon's gezicht zonder het gewone
masker. Met opgewoniden-glinsterende
oogen en een uitdrukking op zijn gezicht
die Sherrington aan angst toeschreei.
stond hij naar de plek te staren, waar de
vermeenide roode lama lag.
MHeb je dat gezien, Craydon? fluis
terde Sherrington, voor het oogenbldk te
opgewonden om aan zijn anibipathie tegen
den man te demken. „Hoe vin-je-'dat?
„Wat moet ik gezien hebben?" vroeg
Craydion met wagend-opgetrokken wenk-
brauwen. Sherrington keerde zich drif-
tig af; als de man comedie wilde spelen,
als hij onwetenidlheid wilde voorwenden,
hem was het wel.
„0, niietsals jij niets gezien hebt,
zal iik je maar niet ongerust maken", gaf
hij zoo hatelijk mogelijk ten antwoord.
Meteen liep hij door, naar de plaats,
een paar meter vender waar de Thibetaan
en de lama op hem waren blijven wach-
ten. Na een tocht van een paar minuten
door een deride gang, dlie, te oordieelen
naar de half ellipsvormdge lijn van wan-
den en overidekking wel uit rots gehou-
wen. leek, wend1 hem een eel gewe'zen, een
kleiin vierkant vertnek, alleen van het al-
lernoodigste voorzien; een brits, een biid-
kleedje en een klein beeld van Boeddha
was allies wat er zich bevond. Maar
zelfs als dlie poovere meubileering nog
outbroken had, als t een hok met vier kale
wanden geweest was, zou het Sherring
ton niet getrofifen hebben.
Zijn giedacihten waren te veel bezig met
de zonderlinge ontmoeting in de kapel.
Hij proheerde zidhzelf wijs te maken. dat
de fanitastiscihe verlichting hem pair.ten
gespeeld had, dat hij zich door een toe-
Mqr. NOLENS DERTIG JAAR
KAMERLID.
Ter gelegenheiid van het 30jarig Kamer-
ladmaatschap van mgr. W. H. Nolens,
welk feilt de jubdlaris echter in alle stilte
wemschite te thendenken, heeft de R.-K.
Tweede Kamerfractie hem Zaterdag een
geschenk toegezonden, vergezeld van de
schniftelijlke gelukwenschen door het be-
stuur namens die fractie.
Voorts heeft de Haagsche Journaiisten-
vereeniigiing .in een brief haar gelukwen
schen, in het bijizondier namens de parle-
mianltaiire journalisten, aan den jubilaris
doen toekomen.
STAATSBEGROOTING VOOR 1927.
Blijlkens het voorloopig verslag van de
afdeelingen der Tweede Kamer over
hoofdsbuk financien van de staatsb'egroo-
ting voor 1927, w©r)d gewozon op 0011
grooten achterstand der directe belastin-
I gen. Sommigie leden dnongen echter aan
op een gematiigd en beleidvol optreden
bij de inning van belasitingen. Verschei-
dene leden wenschen voor de rijksdnkom-
stenbelas'ting aftrek toe te staan van de
contributies voor vakvereenigingen en in
elk geval voor werkloozenkassen.
Verscheidene leden drongen aan op
spoedige terhandneming der aangekon-
digde herziening van de bepalingen inzake
forensenbelastingvooral ten opzdchte van
inkomens bijv. beneden f 2500.
Het werd' iniet langer juist geacht voor
de vermogens- en 'de successiebelast'ing
landelijke eigendommen op hun vertkoop-
waartde ite schaitten.
Versciheiidene leden wezen erop, dat de
klassenindeeling van de gemeenten voor
de personeele belasting herziening be
hoeft.
Eenige leden wezen erop, dat veelal de
aanslag in grondbelasting beru'st op een
schatting van vele jaren her; zij wilden
meer overeenkomst met de werkelijikheid.
Men vroeg een opgnve van het aantal ge-
vallen. van smokkelarij en gehieim distil-
leeren, onbdekt na 1 November 1925. In
verb and1 hienmede had men niet zonder
verlbazing vernomen, dat de regeering de
kosten van de grensbewaking wil vermin-
deren. Aangedrongen werd op spoedige
wijaigiing van de Tabakswet. Verschei
dene leden waren teleurgesteld, wijl de
comimassie-Van Schaik nog niet tot eenig
resulltaat is geikomen.
Gevraagd werd hoe de Minister den.kt
over afschaffing van den accijns op het
geslacht.
Men vroeg of de heffing der rijwielbe-
lasti'mg niet in den zomer kan geischieden.
Aangedrongen werd op een postdui-
venbelastiing, zooals die in Belgie bestaat.
Gevraagd werd naar de plainnion inzake
de centralisatie der onitvangikamtoren in de
groote steden. Men vroeg weike bezuini-
viallige gelijkenis van de wijs had laten
brengen maar onder het redeineeren
door wist hij, dat hij goed gezien had. In
die eigenaaridlige oogen kon je je niet ver-
g.issen en daarbij had de man zelf duidelijk
laten blijken, dat hij Sherrington herken-
de. Na dat strakke kij.ken had hij liggen
te schudden van het lachen als dat
geen bewijis was!
Nog half verdoofid van schrik bleef hij
onhandig midden in zijn eel staan. Hoe
was hot den man in vredesnaam gelukt
om hen voor te komen! En wat deed hij
hier, in dit afgelegen bergklooster en
nog wel in een vermomming? Weer zag
hij die wijide, witte vlakte met de gelheim-
zdnnige sporen de sporen die h-" een
id'ag iang voor zich uit gezien had. Had
Stargard die sporen gemaakt? Dan moest
hij deze streek wel door .em door kennen,
aruders had hij zich nooit aan dien gevaar-
lijken konteren weg gewaagden wat
eiigier was, dan moest hij hun bestemming
geweten hebben!
Zijm breim leek een chaos, waaruit tel-
ken.s vragen en concluisies te voorschijn
flditsten. Was de roode lama van den
Che-to weg en de man, dien hij geen tien
minuten geladen geknield in devote aan
dacht in de kapel van dit berg-klooster
had zien liggen, een en dezelfde? Hoonde
hij misschien hier thuis? Of was hij, even-
als zij een retLziger, die geteLwongen door
dlen storm de gastvrijheid van dit klooster
had moeten inroepen
Op het grootste deel van al die vragen
kon hij geen antwoord viniden, maar on
danks veel verwarring em onzekerfheid
was hem een ding toch wel duidelijlk: van
Shanghai af hadden ze onder voortduren-
de be waking van Stargard gestaan en
na het passeeren van de obo op den Che-
to weg had1 de man een gevaarlijker, maar
koriter route genomen om eerder op hun
plaabswan bestemming te zijm dan zij zelf
Maar hoe wist hij dait de Dse-c'hu rivier
hot .doel van hun tocht was Zcu Ndma-
tasbi dan tocih gelijk gehad hebben met
zijn bewering, dat Craydon de schuldige
was Eerst dat ondoordachte praten van
den loodis van de Soochow, en daarna de
omldooTidaobte diaad: dint arak dlrirkcn met
een Chinees, die volgens Nima Engelsch
spmaik. Natuurlijik was Craydon degee.n,
dlie hum gebeim vexiklapt had1. Bij .die con-
clusie balde Sherrington de vuisten van
driftmaar dan, opeens, kwarn er
weer een niieuwe gedlachte bij hem op.
Was Stargard alleen? Als hij de man
met den muilezel geweest was dan was
-dat wel het waarschijnlijkst, maar bij de
Iherinnering aan de schoten in den nacht
begreep hij, dat de man hanidllanigers
moest helbben.' In elk geval was het noo-
diig om die omtmoeting in de kapel aan
Nliima mee te deelen; de groote Thibetaan
zou hem allicht een goed plan de can-
pagne aan die hand kunnen doen. Joist
ticaen hij zich omkeerde cm zijn eel uit te
gaan, kwam de man, over wien hij 'had'
staan te denlken, het kleine vertrekje bin-
1 nenstappen.
„En wat zeg.t ge daarvan, breeder
ibegon hij grinirnekiend. ,,Nima-taShii is
weer lama en woont in een ceilMaar
't is hier beter dan tin de berg en, voor zoo
lang als de storm duuirt tenmiinste."
'Wordt vervoln d
Mil
i
