66 Jaargang
ALGEMEEN NIEUWS- EW ADVERTENTIEBLAP VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREH.
KYYATTAfV'
NIEMEIJERS
HIEMEUERS
Ho 7957 Vrij dag 27 Augustus 1926. -
W>LlE-MELK-nEEP
Een vervolging in Thibet.
Het is niemand
onverschilli^?
welken indruk
hij maakt
Beter dan Goed: DE BESTS
1
ABOHNEMENTSPRIJS: Voo, t Zr'~''£ZJTv-u^^c
FEUILLETON.
B UIT EN LAND.
_£D|j..q Te, Neueen >,40 pe, 3 ouf„ Ter £r «r p, pes, »0 f 3 maan,e„ -
DE Z0MERT1JD.
f fDen heer Braat, lid van de rI weede
Earner, heeft aan den Minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landbouw de vol-
sende vragen gesteld
Is het den Minister bekend, dat in de
volgende maat d de diuk van den zomertijd,
wagens het korten der dagen, weer voor
menschen, die 's morgens vroeg naar hun
werk moeten gaan, en voor schoolgaande
kinderen zich z er zwaar zal doen gevoe en
Is de Minister bereid, om te hunnen
gerieve den zomertijd nu nog zeer te
verkorten
GEMOEDSBEZWAREN BIJ BET
STEMMEN.
De Noordelijke Part'.culiere bynode van
Geref. Gemeenten besloot aan Deputateo
bij de hooge Overheid te verz eken, namens
de Synodete „protesteeren" bij den M mister
tegen „den stemdwang van de vrcuw en
mede tegen „vervolgingen", die plaats vin-
den tegen de vrouwen, d e wegens cons-
cientiebez waar niet gaan stemmen.
EEN ONTOELAATBARE
YRIEN DELIJKHEID.
Dezer dagen werd aan een der kweek-
seho'.en in ons land het schriftelijk examen
atgenomen, waarbij het de aardacht trok,
dat een der vrouwelijke cand daten bu ten-
gewoon correct schr ftelijk werk inlcerde.
De examinatoren, leeraren van de candidate,
meenden dat ?ij d*t niet ronder hulp of
voorlichting kon bebben vo'bracht, zoodat
ze de candidate opnieuw aan een examen
onderwierpen, waasbij ze werk van gelijke
moeilijkheid kreeghet resultaat daarvan was
bedroevend en leverde het bewijs voor het
reeds geuite vermoeden. Bij onderzoek
kwam aan het licht dat de inspecteur van
het onderwijs de candidate een vrienden-
dienst bewezen had. Den daarop volgenden
dag kon men in de bladen diens ontslag
aanvrage lezen. (Hbl.)
STERKSTROOMNETTEN EN
HET GEMAAR VOOR HET PUBLIEK.
Op de schriftelijke vragen van het
Eerste Kamerlid, den heer De Muralt,
betreffende de gevar n verbonden aan
bovengrondsche sterkstroomnetten, heeft de
Minister van Waterstaat geantwoord, dat
hem bekecd is, dat half Juli te Borculo
een ongeval heeft plaats gehad, waarbij
twee menschen en een koe het 'even lieten,
tengevolge van het feit, dat een tuidraad
van in elkaar gevlochten ijzerdraden, be-
vestigd aan een honten hoekmast van een
bovengrondsch electiisch ret, waaraan
draden eener slerkstroom-instal!atie voor
lage spanning waren opgehangan, onder
stroom geraakte. Bedoelde tuidraad was
met een lus zoodanig aan het boveneinde
van den hoekmast verbonden, dat hij bij
normalen stand van den mast op voldoenden
afdand onder dea ondersten sterkstroom-
draai doorliep.
Door een toeva'ligen samenloop van
omstandigheden is echter het bovengedeelte
noemde maatsihappij mee, dat zij geen
latere tijding van het sdiip had. Het
viDden van de rcddingstoei behoefde echter
volgens haar nog geen engerustheid te
verwekken
van den mast zoodanig gedraaid, dat de
onderste stroomdraad in aanraking kwam
met den tuidraad, hetgeen de oorzaak is
geworden van het ongeval.
Een waarschuwing aan de leiders van
ondernemiogea van electrische leidirg-
netten, in verband met dit ongeval acht
de minister voorshands overbodig, daar
door het ongeval reeds in voldoende mate
de aandaeht op deze aangelegenht id is
gevallen.
lntu=schen wordt door hem overwogen
in hoeverre bepaaldelijk 00k voor sterk-
stroomgele dingen voor iage spanning wet-
telijke voorzieningen, die thans nog ont-
breDn, zullen behooren te worden getrolfen.
DE DDUR VAN DE EERSTE
OEFEN1NG.
In de eerstvolgende legerorders is opge-
comen een minisierieele kennisgeving over
den duur van de eerste oefening, zooals
deze bij Kon. besluit is bepaald.
De duur van de eerste oefening van de
gewone dienstplichtigen, die bij het voor-
oefeningsinstituut van den vrijwilligen land-
storm in den rang van vaandrig zijn aan-
gesteld, wier opkomst in werkelijken dienst
onmiddellijk aansluit aan bet beeindigen
van de verbintenis bij den vrijwilligen land-
storm en die na hun inlijving in c pleiding
zijn genomen tot ofticier, bedraagt twee
maanden.
Dit geldt voor de lichting 1926 en vol
gende lich'ingen, alsmede voor hen, die
tot een oudere lichting behoorende, met
een der bedoelde lichtingtn hun eerste
cefening vervullen.
ONDERWIJS.
In een ingediend wetsontwerp wordt
voorgesteld de toelage aan de gewezen
avr. schoolopzieners met 10 pet. te ver
minderen.
EEN REDDINGBOEI VAN DE
W1NTERSWIJK.
De kustwacht van P,rranporth rappor-
teert, dat zij Dinsdag een reddingbuei ge
borgen heeft, welke was gemerktstoom-
schip Winterswijk, Rotterdam. Deze boei
was in de Holywell Bay, bij Perranporth,
aangespoeld.
Dit Newquay werd Dinsdag gemeld:
Een reddingsboot, welke 12 persoren
kon bevatten, is in de Holywell Bay bij
Newqiay aangespoeld. De reddingsboot
is sederidien geheel wrak geworden. Het
Nederlandsche stoomschip Winterswijk,
van de firma Erhardt Dckkers te Rotter
dam, passeerde 21 Augustus Lizard, op
weg van Plymouth naar Hampton Roads.
Bij navraag deelde de directie van ge'
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
DE HOOFDAKTE EXAMENS.
Ingediend is een wetsontwerp, om in
de Lager Onderwjjsw; t te bepalen dat
voor een behoorlijke si 'die voor de hoofd-
akte de onderwijzersak'e ten mnste 1
jaar voor de toelating tot het hoofdonder-
wijzers examen moet zijn verkregen.
Vooits, dat niemand tot hoofd eener
school benoembaar is, die niet ten minste
3 jar en in een lagere school volledig
werkzaam is geweest. Daarvoor komt in
aanmerking de diensttiji als vast of als
tijdelijk onderwgzer aan een lagere school,
als waarnemer volgens artikel 41 der wet
en als assistent met akt?, mils tijdens den
vollen schooltjjd dienst doende.
EEN BELGISCB PRAATJE.
Een Brusselsche brief in het „Journal
de Gereve" beweert, dat Nederlandsche en
Engelsche bai.kiers, tot wie de Belgische
regeeiing zich richtte om credieten, bezwaar
hadden gemaakt tegen de transactie met
de opmerking, dat de annexatie van Eupen
en Malmedy voor de aan Belgie voor te
tchie-en gelden een te groot risico schept.
Daaid or zoo zouden ze hebben gere-
denee. d werd eee animositeit in Duitsclr
land gewekt en ondeihouden, die tot con-
flicttn aanleiding zou kunnen geven.
Dat b,zwaar brengt de briefsch'gver in
verband met ten bezoek, dat Scbacht, de
directeur der Duitsche Rijksbank aan oes
laud zou he ben gebracht, bij welke ge-
legenheid hij de bij het geval betrokken
Ntderlar dsche fioaiciers zou hebben ge-
sproken. „,r
Het spreekt wel van zelt merkt het Hbl.
op, dat dit veihaal van den Belgischen
correspondent een sproofje is.
Yan een sanunwerk nv tusschen bankiers
en de eigen regeering, zooals Mr. Zimmer
man voor zijn vertrek naar Amerikabephitte
aan e^n banket, is in ons land al geen
sprake.
N et, dat er gfen mogelqkheden voor
det creljjke voorwaarden waren. Men bad
bij v. van de Belgische regeering waarborgen
kunnen vragen, dat zij van de meest be-
gunstiging geeD dcode letter zou maken,
door bij de belasting op vreemdelingen
onderscbeid te maken tusschen den mach-
tigen Franschen vriend en de andere buren,
men had de hulp in deze zaak afhankelijk
kunnen stellen van de Belgische bereid-
willigbeid om sptciaal tegen Nederland
gericbte spoorwegtarieven en andere pro-
tectionistische maa'regelen metanti-Neder-
landsche str<-kking op te ktffen.
Dat evenwel iets van dien aard zou zijn
geschied blijkt niet slechts uit niets, maar
is al zeer onwaarscbijnlijk bovendien.
Hoeveel te meer dan niet de dwaze on-
derstelling, die blijkbaar de schrijver van
de correspondent'e in het ^Journal de
Geneve" wil wekken, als zouden zij zich
als „cats paw" van de Duitsche regeering
laten gebruikeu.
De redaclie van het „Journai de Geneve"
verspreidt deze dwaze legende natuurljjk
Liet dan in goed vertrouwen op haren
correspondent, die van dit vertrouwen ge-
bruik maakt om Nederland een hak te zetten.
Dat is de Belgische vrieidscbap voor
Nederland, die z ch hier manifesteert.
Die vriendschap, waarvoor de regeering,
door htt fameuze verdiag, een deel van
haar hoogheidsre, hten op Nederlandsch
gebiei offeren wil, en bovendien het gevaar
wil loopen, dat aan Antwerpen een deel
van onze welvaartsbronnen wordt geofferd.
Laat or s hopen, dat van officieele zijde
de redactie van het ^Journal de Geneve
wordt gewezen op het feit. dat haar ver
trouwen is misbruikt. Het blad zal dan
ongetwijfeld de gelegenh id aangrijpen om
het kwaad, dat het h'elp stichten, tendeele
ongedaan te maken.
..VOLKSONDERWIJS"
In het jaarverslag over 1925 van
Volksonderwijs'vereeniging van be-
vordering van het Volksonderwijs en het
Schoolbezoek in Nederland. opge-
nomen in het orgaan van de ver
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
INGEZONDEN MEDEDEELINGE1-
1
'/i
Een goed zittend costuum,
een leuke hoed, een fleurige
das en dan nog een paar
goed gepoetste schoenen.
Voor dit laatste deel van
het toilet is Erdal het goede
middel.
J
eeniging, wordt medegedeeld, dat het
aantal afdeelingen met 36 is vermeerderd.
het aantal leden met 4105. Het aantal af
deelingen is gestagen tot 448, dat der
leden tot 36.989. Deze buitengewone
uitbreading van onze vereeniging, aldius
het verslag, getuigt van een opkomend
verlangen in ons land, om deel te nemen
aan den strijd voor verbetering van ons
onderwijs, van vergrootdng 00k van het
terrein, waaxop de worsteling tusschen
het openbaar en het bijzonder onderwijs
plaats vindt.
De Volksonderwijs-sc'hoolreisjesverblij-
ven kunnen zich in de sympathie van de
sclhoolwereld blijven verheugen. Zij zijn
gedurende de daarvoor aangewezen
en'kele maanden steeds geheel dag aan
dag oezet. Er zijn er thans te Amsterdam.
Ede, Epe en op Vlieland.
DE TOESTAND.
De rede, die de Am rikaensche min'sttr
van bu'tenlandsche zaken verleden weekte
Plattsburg heeft gehouder, was schrijft de
N. R. Crt. de voorbode van de i fficieuse
mededeeling dat pr.sid^nt Coobdge voor-
nemens is stappen te dcen tot een verdere
beperking van de wapening ter zee, wat
00k de uitkomst van de besprekingen der
Volkenbondscommissie te Geneve nn ge zijn.
Minister Kellogg had met zoovee! nadruk
betoogd dat een alomvattend ontwapenirgs-
plan ge.n kans van slagen heefi en het
daarom nood g is de beperking der strjjd-
krachien te land, ter zee <n in de lucht
afzonderlijk te tehandelen, dat het niet te
verwonderen valt als Washington de
bakermat van de maatieme corvent'e van
6 Febr. 1922, welke voor de groote zee
moger.dheden de tonnemaat aan slagsc hepi n?
beperkt over een uitbreidlng van die
20)
Vervokj.
Met zijn oogen strak gevestigd op de
ziittemde gedaante voorin, bleef hij, ge-
kweld door een eigenaardig gevoel van
spanning, het oogenblik afwiacbten waar-
op de sampan langszij zou komen. Op een
paar meter afstand van de ,,Sooohow
keeride de man zijn gezicht naar de boot
toe. Een oogenbliik had Sherrington het
gevoel alsof zijn hart stilstond. Een ma-
ger, geel gezicht een duplicaat van het
gezicht van den jongen Chinees, die hem
den vorigen avond in Shanghai als zijn
getrouwe sc'haduw gevolgd had. Maar
ten slotte leiken alle Ghineezen op elkaar!
In een plotselinge behoefte om zekerheid
te hebben liep Sherrington naar de va'l-
reep en begon de man, terwijl de sampan
langzaam tot v'lak onder hem doorgleed,
te fixeeren. De man keek op, alsof hij
dien blik voelde; r us tig, zonder een spoor
van herkennen monsterden de schuin-
Staanide oogen het hoofd en de schouders
vam den Engelischman toen rees hij uit
zijn zittenide bonding overeind en kwam
de trap op.
Sherrington bleef op zijn post. Bij het
versclhijnen van den man boven aan de
trap bekeek hij hem nog nauwikeuriger,
maar zondier resulltaat. Voor een Wester-
ling is het een onmogelij-kiheid om een
Ohinees aan zijn gezicht te herkennen. Als
de man in zijn manier vain kijken herken
nen verraiden had, zou hij geen oogenblik
langer getwijfeld hebben. Nu wias hij niet
in staat te beslissen. Met zijn handen in
zijn zakken slenterde hij achter den man
a-an, vast besloren om door luistervink
spelen dit probleem op te lossen. De be
groeting van den kapitein deed hem de
gewenschte oplossing aan de hand. Met
een zucht van verlichting keerde hij zich
om.
De loods! Wat een dwaasheid 00k om
ziclh zoo gauw oingerust te maken. Hij liet
den man, nu in druk gesprek gewikkeld
met den kapitein van de boot, in den steek
en liep terug naar zijn plaats bij de ver-
sdhanising. waarvandaan hij zoowel op de
kade met het drukke af en a'an loopen van
de koelies als op de rivier met haar woe-
lige bedrijvigheid het oog houden kon.
De tijd verstreek. Het werd tien uur,
elf uur, half twaalf, maar er gebeurde
niets, Toen de groote wijzer van zijn ihor-
loge echter hoe langer hoe meer de twaalf
naderde, begon hij ongerust te worden.
De rook uit de korte, bijna vierkante pijp,
werd onrustbarenid grauw en dicht en de
druikte op het dek kreeg die nerveuse,
gejaagde tint, welke onmiddellijk aan het
vertrek van een boot voorafgaat. Met zijn
handen in zijn zakken begon hij heen en
weer te loopen, zijn ongerustheid klom
met de mtinuut, al zij.fi zelfibeheersohing
had hij noodig om voor het uiterlijk kalm
te blijven. De sneltrein uit Shanghai
moest al meer dan twee uur geleden aan-
gekomen zijn en nog steeds waren de
Craydons niet verschenen!
Met oogen die niets van China's oude
hoofidstad zagen, staarde hij voor zich uit.
Voor den zooveelsten keer ging hij zijn
instructies van dien nacht na. Neen de
fout lag niet bij hem. Maar ten slotte
deed die quaestie, bij wie hier de schuld
lag, er niet toe. Husky Craydon was niet
de geschikte begeleider voor een jong
mieisje, zoo mooi als Janet Craydon. Ge
steld. dat aan Stargards belangstelling
andere motieven ten gronldslag lagen
Hoeveel kon er dan, sedert zij 11 weggaan.
al niet gebeurd zijn! Bij die gedachte ba -
den Sherrington's handen zich tot vuisten,
beten zijn tanden, in een heete opwelling
van drift, fel op elkaar.
Als dat waar is
Een langgerekt gefluit maakte een ein-
de aan dit opwindend denken. De eerste
waarschuwing voor de passagiers aan
wal, dat het tijd werd om terug te kee-
ren, dat de boot over een half uur Nan
king ging verlaten. In jachtige onrus
zoc'ht hij eerst de rivier, daarna de kade
af. Nergens een spoor van de Craydons
De minuten, eerst zoo traag van gang,
leiken opeens ihaast ie krijgen. Twintig.
vijf-en-twintig minuten vlogen voorbij.
zonder dat er in den toestamd eenige
verandering kwam
Zijn ongerustheid werd angst, angst die
aan een gevoel van paniek grensde. Hij
boog zich over de vcrschansmg en gaf
den eigenaar van iden sampan bevel langs
zij te blijven. Als zijm vermoeden, dat den
Craydons een ongeluk was overkomen,
door hun zelfs op het allerlaatste oogen
blik niet verschijnen gestaafd werd, wilide
hij zelt aan wal gaan om te trachten te
weten te komen, wat er gebeurd was.
Een fludten, tweemaal kort aohtereen,
ko.ndigd'e de laatsite paar minuten aan.
Sherrington stond roerloos af te wachten.
De gezagvoerder van de boot, een En~
gelschman, dlie al meer dan vijftien jaar
de gevaren van de Rivier met den Gou-
den' Kanten getrotseerd had, kwam naar
hem toe en sprak hem aan:
,,Nog een minuut, Mr. Sherrington -
uw vriend en komen wel op het allerlaat
ste nippertje."
„Ja... ik begrij.p er niets van...
„We kunnen niet wachten... het spijt
me wel..."
„Neen, dat spreekt, Mr. Mansfield.,
maar als ze niet komen, ga ik zelf 00k
niet mee. Dan ga ik hier van boord. daar
voor heb ik die sampan daar laten wach
ten. En wat mijn bagage betreft, die wilt
u wel in Ichang op 't kantoor van de
maatschappij achterlaten
„Zeker, Mr. Sherrington, maar ik hoop
dat 't niet noodig is, miisschien,.." Mid-
denin brak de man zijn zin af. Met zijn
oogen gevestigd op iets, dat zich ergens
stroomopwaarts bevond, bleef hij staan
turen. Sherrington volgde de richting van
zijn bliik. Op vrij g root en afstand van de
„Soochow" zag hij een kleine motorboot,
die met zulk een vaart, dat het water als
twee golflijnen van geel schuim aan
weerszijden onider den boeg wegspatte, de
rivier kwam afracen.
„Die daar heeft haast", merkte de ka
pitein op", 't Zou me niets verwonderen
als dat uw vriend en de dame in quaestie
.waren."
Craydon als vriend leek Sherrington
niet bepaald begeereniswaard, maar hij
ontihield zich van commentaar. In plaats
daarvan sloeg hij met gespannen aan-
daoht het gemanoeuvreer van de motor-
boot gade, die met een aanhoudend schel
fluiten als begeleiding een verzoek aan
de anidere schepen om vrij baan te maken
de rivier kwam af-tjukken. Op een
vijftig meter afstand van de „Soochow
scheende zij zoo rakelings langs een sam
pan, dat het vaartuiig hulpeloos draaiend
in het kielwater achterbleef, en geen tien
tdllen later dook zij op een manier, die
den toeschouwers de haren te berge
deden rijzen; onder den boeg van een la-
veerende jo.nk door.
De „Soochow" floot voor de deride en
laatste maal. Dr.ie keex achtereen zond ze
den waarschuwenden klank de lucht in.
Sherrington draaide zich om. De loods
stond al op de brug. Hij boog zich over
de verschansing heen, om de sampan naar
de valreep te wenken. De kapitein be-
greep wat hij van plan was; met een vlug-
ge beweging hield hij de hand van den
jongen man tegen.
,,Stop mr. Sherrington, nog een
oogeniblik geduldDie motoriboot komt
hierheen. Ik wed om een dollar dat het
uw vrienden zijn."
Sher mug ton keek op. Schel fluitencl
om de aandaeht van de ..Soochow" te
trekken zig-zagde de kleine beredderige
motorboot tusschen de sampans en het
groote schip door. Sherrington tuurde
sdherp naar het ged'eelte achter de kajuit.
Opeens helderde zijn gezioht op in de
twee figuren op de rood geschilderde
bank had hij Janet Craydon en haar neef
herfcend hij boog zich over de ver
schansing heen en wierp den eigenaar
van de sampan een dollar toe.
„Toch nog op tijd", zeide kapitein
Mansfield scheritsend, toen de motorboot
langszij gleed en order aan de valreep
bleef liggen.
,,Ja..." lachte Sherrington opgeluc'ht,
hij liep naar het bordes toe om Janet
Craydon te begroeten. Een oogenblik
later verscheen haar fijn, mooi gezichtje
boven het ijzer van de trap uit.
,,Precies op tijd", begroeitte hij haar
,,'n beetje te preoies."
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE COURANT
r*r^nmx>i
tK-r jaji
Friesche
AITABAIi
ons
TrLO.-.-. - fv: "f ft
