ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
l>
No. 7952.
Maandag 16 Augustus 1926.
66e Jaargang.
Een vervolging in Thibet.
ABONNEMENTSPRIJS:
g I N N N L M fi.
FETJILLETON,
VOLLE-.MELK-REEP
Beter dan Goed: DE BESTE
BUITENLAND.
v,rr hinntn T„ Neuzen f 1 40 per 3 maanden - Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1.80 per 3 maanden - Bij voon.itbetal.ng fr. per post ,<M» per
BELASTINGEN ALS WETEN-
SCHAP.
Belastingen zijn in een zoo nroote ver-
scheidenthaid, dat het voor een qewoon
mienisc'h moeilijk is daartusschen het ver-
band te zien. Toch bestaat er, of behoort
er te bestaan, stefsel in de b Gastrin gen, or
amdiers gezegd, moet daaraan een beginsei
ten grondslag iiggen, zoodat als een ai-
zonderlijke wetenschap kan bestaan de
belaStingleer. Belastingen Ihebben een
bepaalde reden, men zou ook kunnen zeg-
qen een
noodzake 1 ijkheidloch mjn
reden en noodzakelijkheid niet overeen-
stemmende begrippen en da a:rld,c?°' an
een belasting soms een karakter krijgen,
waarbij de noodzakelijkheid met meer
0VHeTTs9natuurlijk duidelijk, dat de over-
heid haar zorgen aan de gemeenschaps-
belanqen niet kan wij den ponder daartoe
de middelen te bezitten. De Staat zoekt
dus naar inkomsten. Aangezien de Staat
als eigen ondernemer slechts weinig in
komsten heeft, moet en er aan de btaats-
onderdianen bijidrageri gevraagd worden,
anders gezegd belastingen worden gehe-
ven. Het ligt voor de hand, dat de belas
tingen daar gezocht worden waar het
qel'd zit, terwijl een andere vereischte is
om het belastinggeld op een wijze af te
tappen, die zoo min mogelijk kosten met
zich meeibrengt. Ddt laatste betreft de
z.g. perceptiekostenToch behoort er nog
met meer rekening gehouden te worden.
Het is billijk, dat een ieder zijn steentje
bijdraagt, zij het dan naar de mate van
zijn vermo^en.
Wij zien daarom dus, dat belastingen
moeten g eh even worden, zoodanig, dat de
ruimst mogelijke kring van contribuabelen
verkregen wordt, zoodanig, dat de per-
ceptiekosten niet te zwaar op het geheven
bedrag drukken en voorts zoodanig, dat
de belasting naar draagkradht is opgelegd.
Teneinde met deze laatste wenschelijk-
heid te rekenen worden de belastingen
progreissief berekend, d.w.z. naar verhou-
ding betaalt een groot inkomen meer dan
een' klein, omdat het gemakkelijker valt
iets in te boeten vain een groot bedrag
dan van een slechts gering ibedrag.
Dergelijke theoretische beginsei en lijken
zeer van zelf sprekend, maar nu de prak-
tijk. Daarvoor is het minder eenvoudig
gesteld, want om nu deze beginselen zoo
danig in toepassdng te brengen, dat belas
tingen in ieder opzicht billijk zijn en aan
de bedoeling beantwoorden, is een uiter-
mate moeilijke opdracht, waarbij de be-
lastangwettenmakers dagelijks falen.
Groot is waarlijik de vindinigrijkheid in de
metihodes waarop belasting kan worden
geheven.
Het beginsei van een inkomstenbelas-
ting zuden de meesten well redelijk vin-
den. Maar de Staat heeft nog tall ooze
andere vormen moeten aangrijpen, waar
bij belastinaen geheven worden en hierbij
ontstaat de verwarrend werkende ver-
scheidenheid van belastingen, zooals wij
deze kennen. waarbij men een belasting
heft op speeikaarten, op ihet houden van
diienstboden (personede belasting) op
verschiillende soorten documenten (zegel-
belastling) en er zelfs een voorstel is ge-
weest belasting te heffen van voornamen.
Bij dit alles kunnen wij nog aannemen,
dat de belasting alleen de bedoeling heeft,
zooals wij het hierboven noemden, het
geld, dat de Staat noodig heeft daar weg
te halen waar het zit, b.v. de speelkaar-
iNGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Meer voedin^swaarde dan 2 EIEREN
tenbelasting wordt niet geheven, omdat
de belasting wetgever het verkeerd ge-
vonden heeft, dat er kaart gespeeld wordt
en daarom het publiek er mee afschrikken
wil, dat een belasting van speeikaarten
moet worden, betaald. Evenwel zijn er
wel degelijk vormen van belasting, waar
bij nog een andere gedachte voorzit dan
alleen om voor den Staat aan geld te ko-
men. Ddt is b.v. het geval met invoer-
reehtem, dus de belasting, diie betaald
wordt bij het importeeren van een vreemd
artikel in het land. De invoerrechten wor
den n.l. zoodanig gesteld, dat de binnen-
landsche industrie daardoor in een gun-
stiiger positie wordt geibracht en dus beter
met het buitenland kan concurreeren. Een
dergelijk recht heeft dus nog iets meer
dan een fiscale bedoeling en zeer zeker
is, dat het geval met de z.g. probibitieve
rechten zooals er b.v. in Amerika be
staan, waarbij het vooropgezette doel van
het recht is om het buitenlandsoh artikel
zoo duur te maken, dat de invoer ervan
practisch zal komen stop te staan. Wan-
neer men de leer aanhangt, dat het soms
nuttig kan zijn de industrie door middel
van rechten, van het buitenlandsche pro
duct geheven, te beschermen, is van dat
standpunt, gezien de belasting, die andere
dan fiscale bedoelingen heeft, gemoti-
veerd, maar er moet daarbij dan ook prin-
cipieel deze bijzondere bedoeling bestaan.
Is dit niet het geval dan worden in het
belastingstelsel onzudvere beginselen in-
1 gevoercf Men ziet deze onzuiverheid
her'haalde malen in belastingwetten voor-
j komen.
In dit verband kan nog worden ge-
wezen op belastingen, die aangeduid wor
den als weeldebelasting of luxebelasting
en waarvan ook hier te lande op dit
oogenibldk een wetsvoorstel aanhangig is.
In vele gevallen zal iemand, die zich een
kostbaar en niet voor ieder noodzakelijk
voorwerp aanschaft ook iemand zijn, die
zonder bezwaar een steentje meer aan den
Staat kan bijdragen, Het is echter vol-
strekt niet zeker, dat ddt altijid het geval
zal zijn. Er ontstaat dan een willekeurig
verband tusschen bepaalde zaken en de
verplichting daarop belasting te betalen,
met andere woorden wordt een bijzon
dere last verlbomdcn aan het aanschaffen
van ve rise h ill enide artikelen, omdat deiqc-
lijke aanschaffing somtijds een daad van
weelde is.
De belastdngheffang krijgt hierbij dus
een andere strekking. Het wordt dus
thans: wie zus of zoo handelt, op een
wijze, die ilk belastingwetgever
luxe belief te noemen, moet extra bloeden.
De belastdngwet wordt daarmee dus ook
een soort opvoedingswet. Het kan som
tijds zeer gewenscht zijn, dat de Staat tot
dergelijke opvoedende maatregelen over-
gaat en verkwisting beteugelt, doch het
beginsei moet dan zuiver worden toege-
past en er mag niet, feitelijk met andere
bedoeling, een in het algemeen voor be-
lastinigheffing ongewenscht iets langs een
ac'hterdeur worden bimnengehaald.
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
15) (Vervolg.)
Sherrington bekeeik het strakke gezicht
met de gesloten oogen zwijgend. Hij be-
greep. dat hij miets meer te weten zou ko
men. Tusschen s mans tong en datgene,
wat zich miisschien in de diepten van zijn
ondoorgrondelijk Oostersch brein ver-
school was alle verbinding verbroken.
,,Goed, Lo Ong. Ik begrijp 't wel ik
zal je vriendschap niet zwaarder op de
proef stellen."
De kleine spleetoogen gingen open, de
doinlkere pupillen waren schichtig van on-
belheerschten angst.
.,Je zult voo'zichtig zijn Alletijd, wat
ooik gebeu't mond ddclht houden
,,Ik bdoof je, Lo Ong. A1 ging de heele
Fien F'ze Tong op zijn adhterste beenen
staan."
Met een gebaar van ontzetting hief de
Chinees beide handen ten !hemel. Nick
Sherrington haalde zijn schouders op en
beg on over iets anders.
„Wat de rest van den boel betreft
laat idien morgenochtend vroeg aan het
hotel brengen. wil je 7"
,,Zal doen," gaf Lo Ong ten antwoord
met een gezicht, dat nu weer een en al jo-
vialiteit-rimpels was.
NAAR EEN VRUCHTBAAR
DRENTE.
De „Ned. Wer'kgever" heeft, naar aan-
ieiding van de berichteu, dat de Minister
van Binnenlandsehe Zaken en Landbouw
een bijslag zal geven voor den afzet van
fabrieksturf uit de Drentsche venen, wel-
ke maatreigel de vraag deed rijzen, of
daarin niet het gevaar was gelegen, dat
een niet langer levensvatbaar bedrijf
kunstmatig op de bee wordt gehouden
den Minister om inllichtingen gevraagd.
De Minister heeft het volgende medege-
deeld:
^S'&dexit eeniige jarcn -al staan. cr in
Drente ontzettende voorraden fabriekturf
te velde, die niet afgeleverd kunnen wor
den, omdat de prijs, welke voor die turf
thans kan worden bedongen, zoo laag is,
dat hij de kosten van het vervoer niet
loont. Voordat we nu in Drente met de
vervening kunnen doorgaan, om den
vruchtbaren dalgrond bloot te leggen,
moeten we door die voorraden heen.
Eindelooze velden staan tlhans vol met die
stapels turf, die niet kunnen worden afge-
voerd. Van den aanvang af had ik de be
doeling, dien afvoer mogelijk te maken
door een premie. Maar die achtte ik uit
economisch oogpunt toch niet gelheel on-
bedenkelijk. Op eigen gelegenheid wilde
ik dien stap dus niet doen. Daarom heb
ik de zaak aanhangig gemaakt bij de
commissie, welke te enderzoeken heeft,
wat er gedaan moet worden, om te ko
men tot het wegnemen van de veenlaag
en daardoor eindelijik van Drente te ma
ken een door land- en tuinbouw welva-
rende provincie. De commissie nu heeft
me een dag of veertien geleden geadvi-
seerd, dat mijn denkibeeld uitvoerbaar
was.
De regeling, zooals deze daarop is vast-
gesteld, komt in hoofdzaak hierop neer,
dat er een kwartje subsidie zal worden
gegeven voor iederen kuibieken meter af-
gevoerde fabrieksturf, mits deze afgeno-
men wordt door bepaa de soorten fabrie-
ken, welke in een ui'voeringsmaatregel
met name zijn genoemd, o.a. strookarton-
fabrieken. Het is dus gcen cadeau in den
blinde. Door dezen maatregel maak ik ,dus
den afvoer van de te velde staande fa
briekturf mogdlijik. Daarbij zal worden
toegezien, dlat men nu niet gauw nieuwe
turf gaat afsteken om idaarvoor ook dat
kwartje te krijgen. Ik hoop, dat de stroo-
kartonfabriek te Coevorden reeds in Oc
tober in werking zal komen en dan ook tot
de afnemers zal behooren.
Deze subsidie zal zeker heel wat kos
ten; maar het is het eeniige middel, om zoo
spoedig mogelijk van den veengrond tot
dalgrond te geraken, die van uitstekende
kwaliiteit is, en zoodoende van de werk-
verscihaffing af te komen. We kunnen
toclh niet eeuwiicj me-1 die werkverschaffinq
voortgaan en dag en dag daarbij een paar
duizend anbeiders te werk stellen. Wa
moeten integendeel alles beproeven, om
daarvan ten spoedigste te zijn yerlost, ook
met 't oog op de moeilijkheden. welke
daardoor ontstaan. Het is een totaal on-
houdbare toestand, dlat een paar duizend
arbeiders te Emmen, die tlhuis blijven bij
de werkverschaffiing. daar meer verdienen
dan een paar homderd arbeiders. die in
Duitschland over de grens gaan werken.
Maar bovendien: in die werkverscihaf-
fing zit geen perspectief; de mentaliteit.
die ze kweekt, is glad verkeerd. Ik zoek
maatregelen met perspectief. V/e moeten
de emigratie zooveel mogelijk bevorderen,
maar vooral zoo spoedig mogelijk tot ont-
,,Wil misscbien wat dlinken 1"
,,Neen, dank je. 't Wordt mijn tijd. j
Waar is je lantaarn. Anders breek ik in
diien winikel van jou nog m'n nek.
Na even zoeken, vond Lo Ong de be-
wuiste lantaren. Hij stak haar op en lichtte
zijn klant bij. Het was buiten veel stiller
en rustiger geworden; met de lantaren in
de hand ibl'eef de Ghinees voor de deur j
staan, om den nu vlug voortstappenden
man na te kijken. Plotseling echter zag
hij uit de donkere schaduw van de huizen
aan den ovexlkant een gedaante te voor-
schijn scihieten; een oogenibliilk verlichte
het flakkerende schijnsel een mager geel
gezicht. De schrik sloeg den ouiden man
om het. hart. Hij dacht aan den grooten
dienst, dien de Engelschman hem een
paar maanden geleden bewezen had, aan
de woorden van vriendschap, zooeven in
Lo Ong's eigen kamer gesproiken. Hij ver-
gat zijn angst, zijn gewone omzichtiigheid.
Impulisief deed hij een of twee schreden in
dezelfde ric'hting, die Sherrington opge-
gaan was en legde zijn hand om zijn mond
om den jongen man een waarschuwing
toe te roepen. Op datzelfde oogenblik
echter trad uit de schaduw van het huis
maast het zijne een tweede gestalte te
voorschijn, de nauwelijks te onderschei-
den figuur van een grooten man, die zijn
kant opkwam. Lo Ong hief zijn lantaren
in de hoogte, de waarscihuwende kreet
bestierf hem op de lippen, haastig week
hij terug tot in zijn winkel. Daar liet hij
zich trillend over al z'n leden op een kruk
neervallen. Want in de paar seconden.
dat het gezicht van den t'weeden hchteij-
volger bij het schijnsel van zijn lantaren
zichtbaar geweest was, had Lo Ong
dr. Stargard herkend.
VIERDE HOOFDSTUK.
Nieuwe verwikkelingen.
Vlug voortstappend legde Sherrington
de eerste vijftig meter van den terugweg
naar het hotel af. Hij wist dat hij ge-
volgd wend, zijn getraind gehoor onder-
scheidde de scbuifelende schreden van
den belhoedzaam voortsluipenden Chinees
tusschen zijn eigen voetstappen door.
Maar daar hij ervan overtuigd was, dat
de magere jongeling in het grijslinnen pak
alleen het bespionneeren van hem tot taak
had, trok hij ziclh van zijn gevolg niets
aan en begon, innerlijk vermaakt, het ver-
slag op te stellen, dat de man stxaks aan
zijn lastgever zou voorleggen.
„Is naar Lo Ong's winkel gegaan, heeft
daar een uur doorgebracht en is daarna
van 't hoofd tot de voeten in nieuwe klee-
ren, naar buiten gekomen. Moe't zich
in een van Lo Ong's kamers gekleed heb-
ben. Daarna onmiiddellijlk naar hotel
teruggekeerd."
Die terugkeer naar het hotel zou ech
ter anders gaan dan hij gedacht had. Op
een gegeven oogenblik kreeg hij een on-
bedwingbaren lust om te rooken. Hij ging
een 'winkel bininen en kocht een doos ci-
garetten. Toen ihij, geen minuut later,
weer naar buiten kwam, de wdnkel was
maar zwak verlicht en op straat was het
onigelooflijk doniker botste hij tegen
iemand aan, die op het oogenblik van zijn
exit de winkeldeur passeerde. Uit ge-
woonte niets dan het feit, dat de man
casseeren van gelden tijdens de bezetting
ginning van den vruchtbaren tuingrond
in Drente, die tlhans nog door het veen
bedekt is, zien te komen. Drente moet
eens eindelijk uit den nood geraken. Deze
maatregel strekt, om dlit doe'l sneller te be-
reiken."
BEPERKING DER BAGAGE.
Daar bij de directie der Spoorwegen
opnleuw klachten zdjn ingekoimen over de
groote onbescheidenheid van vele markt-
kooplieden, venters e.d. betreffende het
medenemen van groote paxitijen goe-
deren, waardoor andere reizigers hinder
ondervinden, is het personeel er opnieuw
op gewezen, dat zulks niet meer mag I
voorkomen en dat aan de te dezen op-
zichte bastaande bepalingen streng de
hand moet worden gehouden. Voor de al- j
dus made te nemen colli moet de bagage-
vracht worden voldaan.
VOOR HET BEHOUD DER VRIJE t
MARKT TE MAASTRICHT.
Als reactie op den door den Maastricht-
schen Middenstand gahouden vergade-
ring tegen de Vrije Markt, heeft de S. D.
A. P. een vergaderdng gehouden, waar de
heeren Paris en Klouwen, beiden raads-
laden der S. D. A. P.-fractde als sprekers
optraden, Eerstgenoemde haalde vele
gronden aan om te bewijzen, dat de vrije
markt in het voordeal van den arbeider
is, omdat ze prijsregelend en prijsmakend
optreedt. Iedereen weet hoe duur het
vleesc'h te Maastricht wordt verkocht,
zelfs heeft de burgemeester de slagers ge-
waarschuwd, als zij het vleesch niet in
prijs verminderden, dat hij dan genood-
zaakt zou zijn om gemeemtelijke vleesch-
hallen in te richten. Spreker wijst op de
wijze hoe dit in Amsterdam geregeld is,
visch- en vleesch'hallen, prijsregeling bij
den aardappelverkoop enz.
De heer Klouwen zette uiteen hoe de
middenstand van Maastricht al zijn arti
kelen uit Belgie betrekt en verkoopt met
woekerw'insten tot zelfs 600 °/cDagelijks
komen de leden van „Midd;enstand" in
voile treinen, trams en auto's uit Belgie.
VALUTA CONCURRENTS
Naar gemeld wordt, hebben de band-
en veteriabrikanten zich tot den Minister
van Arbeid, Handel en Nijverheid ge-
richt, met het verzoek, om tijdelijike maat
regelen van invoeribelemmering te treffen
tegen de overstrooming van de Neder-
landsche marlkt met Belgische band- en
veter-artikelen, welke hier te lande tegen
abnormaal lage prijzen worden ingevoerd
In een adres aan den Minister wordt ge-
ervan is de instelling van een verzoe-
ningscommissie, belast met de bijlegging
van geschillen, welke niet langs diplbma-
tieken weg binnen normalen tijd kunnen
worden opgelost. Eventueel moet men zijn
toevlucht nemen tot het Haagsche Hof.
Het Spaansch-Italiaansche verdrag
schrijft ook de instelling voor van een
permanente verzoeningscommissie be-
staande uit vijf leden, van wie iedere re-
geering er een kiest, terwijl de 3 anderen
in gemeen overleg gekozen moeten^ v or-
den uit onderdanen van andere mogend-
heden die niet wonen in de contracteeren-
de lamden noch zich in hun dienst bevin-
den. Uit hen zal de voorzitter worden
gekozen.
Het verdrag bevat een artikel van den
volgenden irnhoud:
In g.eval een der contracteerende par-
tijen niettegenstaande haar vredelievende
houding mocht woriden aangevallen door
een derde mogendheid of door verschil-
lende mogendlheden, zal de anidere partij
neutraal blijven gedurende den geheelen
duur van 't conflict. Het denkbeeld van
deze bepaling is door Spanje goedge-
keurd, daar het niet alleen beantwoordt
aan zijn wensch naar neutraliteit en vrede,
maar 'ook een der beginselen vormt van
Spanje's intexnationale politiek en een
bewijs is van de hartelijke betrekk-inqcn,
wel'ke met de Latijnsche zustematie be
staan.
Tot zoover Yanguas' verklardng. Nu
weet de „Matin" te berichten, dat ook
tusschen Spanje en Frankrijk een scheids-
gerecht-verdrag wordt voorbereid, dat op
het met Italie gesloten pact zal gelijken als
twee droppels water. De diplomatieke
besprekingen, welke tusschen Madrid en
Parijs erover aan den gang zijn. vlotten
goed.
Het spreekt vanzelf, dat de dxievoudige
toenadering tusschen Rome, Madrid en
Parijs de Engelsche bladen in stijgende
mate verontrust.
Sommige als de Daily Telegraph''
pogen hun verrassing te verbergen door
te spreiken van een „natuurlijik resultaat
van een belangengemeenschap" van Italie
en Spanje.
De Times slaat een scherper toon aan.
Het blad keurt de gebeimdoenerij af
waarmee het nieuwe verdrag wordt om-
huld, na zijn totstanidkoming en vindt het
vreemd, dat de deponeering bij het secre-
tariaat van den Volkenbond tot na de
herfsitzitting is uitgesteld. Deze geheime
politiek w kt de venderkirg, d'at tusschen
het verdrag en het verlangen van Spanje
naar een vasten Raadszetel te Geneve
wezen op de gevaren, welke de concur- verbanc| bestaat. Hoewel het verdrag
rentie voor de werkgelegenheid in de
Nederlandsche industrie medebrengt, zoo
dat tot grooten spoed bij .het in het leven
roepen der gevraagde maatregelen wordt
aangedrongen.
DE TOEb Aim
Mussolini's nieuwste politieke
zet, ihet ItaliaanschSpaansche verdrag.
heeft in Engeland en Frankrijk argwaan
gewekt, omdat deze er een poging van
Italie in zien om de comtrole over de Mid-
delanidsche Zee in handen te krijgen.
De inhoud van het nieuwe verdrag is
gehekn gehouden, maar de Spaansche
minister Yanguas heeft 't noodig geoor-
deld 'n tipje van den sluier op te lichten
en iets mee te deelen van de overeenkomst
tusschen Madrid en Rome. De grondslag
Europeesche kleeren droeg, drong .dank
zij het genot van de lang ontbeerde siga-
ret tot hem door mompelde hij een ver-
ontschuldiging.
,,Neemt u me niet kwalijk
„Pardon, 't was mijn schuld. Ik*... och
bent u het, dat is niet voor den eersten j
keer, dat we elkander vanavond zien."
Nick Sherrington keek den man aan, I
dr. Stargard Een oogenblik schoo't de j
gedachte hem door het hoofd, dat die bot-
sing waarscihijnlijk niet zoo ,,bij ongeluk"
geweest was als hij in t eerst gedacht j
had, maar hij beheerschte zich en ging
lachend op den toon van den ander in. j
„Neen ik heb u in de hall van het As-
tor Hotel gezien."
De man met de schuin-staande oogen
kndkte. „En nu ben ik op mijn terugweg
ernaartoe. U misschien ook Ja Dan
kunnen we samen gaan als u het goed
vindt."
Sherrington had niet dadelijk een ex-
cuus bij de hand. En na de eerste paar
oogenblikken kreeg het voorstel ook voor
hem iets aantrekkelijks. Een betere ge-
legenlheiid om iets van dezen dr. Stargard
te weten te komen, dien hij, afgescheiden
van eigen ondexvinding door hetgeen Lo
Ong van hern verteld of liever verzwegen
had, als een interessante persoonlijkheid
had leeren kennen, kon hij zich niet wen-
schen. Onder het voortloopen keek hij
vlug eens achterom, het Ohineesche jong-
mensc'h in het grijs-lin.nen pak liep als een
goed gedresseerde hond achter hem aan.
..Een toevallige, maar zeer gelukkige
ontmoeting," begon de man naast hem op
beleefd-vriendelijken toon.
niet tegen een derde mogendheid is ae-
richt, blijft, vol gens de Times toch t feit,
bestaan, dat Frankrijk en Italie sadert
lang concurrenten in de Middellandsche
Zee zijn en 't blad kan zich moeilijk voor-
stellen, hoe die tegenstelling volledig uit
.den weg geruimd kan worden.
In de toekomst is Spanje de bondgenoot
van Italie, met wie het zoodanig is vast-
qOklonken, dat er een nieuwe toestand in
de Miiddellandsohc is ontstaan-
Tusschen de Fransche en Belgische
regeering is een overeenkomst tot stand
gekomen, voor de regeling van de weder-
zijdsche schulden.
De Belgische schuld aan Frankrijk be-
draagt 310 millioen francs, in hoofdzaak
voortspruitende uit voorschotten. die Bel
gie na den wapenstilstand heeft ontvan-
en. Daartegenover staat de schuld van
rankrijk, welke ontstaan is door het in-
Vindt u dat vroeg Sherrington ver-
wonderd.
,,Ja. En een avond vol wederwaardig-
heiden voor u, of ik moet me al sterk ver-
gissen. Een frontverandering van de for-
tuin, wat
Met half-toegeknepen oogen keek
Sherrington zijn metgezel aan. ..Hoe
weet u dat
Stargard begon te lachen. ,,Dat is dui
delijk genoeg te zien. Uw vooikomen in
het hotel was, neem me niet kwalijk
,,Niet van een man. dien het financieel
naar de vleeze gaat Neen, dat was het
ook niet."
Sherrington lachte even kort, hard.
,,Maar zooals u ziet is daar verande-
ring in gekomen
,,Dat was me nog niet opgevallen",
was het antwoord, wat haastig gegeven.
„Enfin 't is zoo, ik dacht dat u daaruit
uw conclusie getrokken hadt.'
Welke conclusie?"
,.De frontverandering van de •fortuin,"
gaf Sherrington lachend ten antwoord.
Merkwaardig, dat zulk een intelligent
iemand zoo onhandig in het uithooren
was.
Dr. Stargard keek hem glimlachend
aan. „Dan is het dus zooals ik dacht?
Ja? Dan begin ik met u geluk te wen-
schen." Even zweeg hij. lang genoeg om
de stilte te doen opvallen, toen ging hij
langzaam voort: ,,En de wederwaardig-
heden behoeven hiermee niet te einldigen.
Als u zou willen, zou u de fortuin tot een
permanent gunstige gezindheid kunnen
dwingen."
(Wordt vervolgd.)
0
