ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEBEN.
No 7941
Woensdag 21 Juli 1926
66" Jaargang,
Een vervolging in Thibet.
Vacantiereis
B1NNENLAMP. i
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ten
y hiriT.„n Ter Neuzen f 1 40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaiing fr. per post /t>.60 peijaar
ABONNEMENTSPRIJS: Voor t buitenland f 2.70 per 3 maanden franco pet post - Abonnementen voor 't buitenlapd alleen bij vooruitbetataf,
Dit blad verschijnt iederen Waondag-, Woensdag- en Vriidagavond.
WEESINRICHTING TE
NEERBOSCH.
De algemeene vergaderimg van de leden
der We e si n r i cih tin g te Neerbosch is Vrij-
daq in de inrichting gehouden, onder lei-
ding van Ds. W. C. Posthumus Meijjes,
predikant te Nijmegen.
Tot opvolger van den tegenwoordigen
directeur, Dis. J. Schrijver, werd met alge
meene stemmen benoemd Ds. J. G. Steen-
beek, thans adviseerend lid van het be-
stuur.
Als bestuursleden werden herkozen of
gekozen Ds. B. ten Kate, te Velp, Jhr. M.
C. T. van Lennep, te Bussum, de heer L.
van de Poll, te Rotterdam en Mr. W. 1
F. baron van Verschuer, te Beesd; tot ad-
junct-directeur-administrateur der stich-
ting is voorts benoemd de heer J. Kolman
te Nijmegen.
De inrichting telde in het afgeloopen
jaar 533 zaelen. Er waren 183.998 ver-
pleegdagen; elk kinid kostte 449,05.
Op 22 October zal een buitengewone
ledenvergadering worden gehouden, om
afscheid te nemen van Ds. Schrijver en
diens echtgenoote, mevr. Schrijvervan
der Woert. Alsdan zullen Ds. J. G. Steen-
beek en mevr. SteenbeekSchrijver hun
functies aanvaanden.
DE TOESTAND.
De Fransche ministerieele crisis is alweer
opgelost. Dank zij veelvuldige oefening,
schrijft het Hbl, verstaat men te Parijs de
kunstder spoedige regeeringsformatie. Het
vourdeel van dezen spoed is slechts scbijn,
want feitelijk duurt de poliiieke crisis
er al voorc sedert den val van het eerste
ministerie-Heriiot en werd er nimmer een
oplossing voor verkrtgen, al waren er dan
ook telkens politici genoeg bereid om een
ministerschap te beproeven.
Ditmaal is het den heer Herriot, die een
maand ongeveer geleden in de hem ver
strekte opdracht tut kabineisformatie niet
kon slagen, dan toch gelukt 'n ministerbele
combinatie tot stand te brengen. Maar aan
de levenskracht van deze com inatie kan
men zeker uauwelijks gelooven, hoezeer
Herriot er dan ook naar he-ft gestreefd door
een uitbreiding van het aantal onderstaats-
secrctarissen dat thans o a. doer de in-
stelling van een onderstaatssecretariaat van
naturalisatie en immigratie en een van
huis esting (waarvoor de heeren Lambert
en Levasseur zijn uitverkoren) op 10 is ge-
bracht zooveel mogelijk groepen bij
het voortbestaan van dit kabinet belang
te geven.
Herriot heeft weliswaat naar het midden
toe den grondslag van zijn regeering eenigs-
zins verbreed, maar hij zal h"t toch in
hoofdzaak van het oude cartel moeten heb-
ben en daar dit innerlijk verdeeld is en het
de vraag is, of hij op den steun de socialisten
zal kunnen rekenen, nu hij ook de rechtsche
radicalen zal molten winnen, die heel andere
eiscben en verlangens hebben dan de socia
lists, moet men vieezen, dat zoodra
Herriot en zijn medewerkers, van wie de
heer De Monzie a's minister van finaneien
het weer eens zal probeeren, met hun
program voor den dag te kotnen, het oude
spelletje zieh zal herhalen.
Naar het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
4) (Vervolg.)
Mlaar, met of zonder zijn aandacht, het
seinen ging voort. Het onophoudelijke tik-
ken hinderde Sherrington; juist omdat hij
tot ontcijferen niet in staat geweest was,
leek het of er een kleine hamer in zijn
hoofd begon te kloppen, of het onophou-
delijk tik-tik-tik met zijn te kort schieten
den spot dreef. Eigenaardig, dat dit irri-
teerende tikken geen van de andere aan-
wezigen opviel en dat, terwijl het zoo stil
in de zaal was. De eenige, die er aan
dacht aan sc'honk, was de man met den
getatoueerden vinger, die met voorover-
ge'bogen hoofd en in gespannen houding
naar datgene, wait waarschijnlijk een ant-
woord op zijn vraag was, zat te luisteren.
Maar met dat deze gedachte in Sherring
ton's brein opkwam, gebeurde er iets, dat
hem andermaal de fout van een te haastig
conclusies trekken deed inzien. Want
juist op dat oogenblik keerde de jonge
man in het witte pak zich om en viel ge-
irriteerd tegen zijn metgezel uit.
,,Schei uit met dat vervloekte getik.
Ab yes, je maakt me er stapelgek mee."
Meer zei hij niet, maar dank zij zijn
woordenkeus, was die eene terec'htwijzing
Reden voor optimisme is er dus niet, al
is er dan ook weer een nieuwe Fransche
regeering en in de beoordeelingt n van de
pers komt dat dan ook duidelijk uit. Bui
ten Frankrijk afgtz en dan van de kleine
kringen, waar men nog Franseher dan de
Fransehen wil zijn en waar vren door
misleidt-nde voorstellingen de taak om het
Fransche volk eindelijk eens tot een juist
beaef van de werkeljjkheid te brengen mede
bemoeilijkt buiten Frankrijk en in het
bijzonder ook in Engeland betreurt men ten
zef-rste den val van Briard en Caillaux
die te samen, zooals bij v. de ,,Manch Guar
dian" opmerkt, de e n als grootmeestor der
politieke strategie, de ander als erkend
financieel deskundige, een „combination of
authority" ve tegenwoordigen, die that of
any dosen men in isenaat en Kamer over-
treft. In de huid'ge omstaudigheden schenen
zij toch wel de mannen om een financieele
hervorming in het Fransche parlement door
te vosi en en als zg niet kunnen slagen, is het
haast wel zeker dat niemand zal slagen. Dat
is het pessimistisch oordeel van het gezag-
hebbende Engelsche liberate blad en de rest
van de Britsche pers oordeelt niet gunstiger.
De onzekerheid van den toestand is groo-
ter dan ooit. En de financieele plannen van
den heer Herriot, waaromtrent deze zich al
vaag en in algemeenheden heeft uitgelaten,
verhoogen slechts het gevaar van een toe-
nemei.de kapitaalvlucht, die de positie van
den frank nog meer zal verzwakken.
Terwijl de heer Caillaux, die nog al op-
timistische verwachtirrgen scheen te hebben
van zijn //succes" te Londen, met al zijn
groo'scbe plannen in den zak weer naai
huis is gestuurd, heeft het Britsche Lager-
huis een zitting gewijd aan de bespreking
van de overeenkomst die tusschsn de heeren
Churchill en Caillaux was tot stand ge-
komen. Aan criiiek op de royaliteit van
de Britsche regeering heeft het daarbij niet
ontbroken. En aandacht verdient het zeer
zeker, dat ook de heer Snowden, de gewezen
kanselier van de schatkist der Labourre-
geering, de komende man vetmoedelijk wat
betreft de leiding van het Brit; che departe-
ment van finaneien, tot de critici behoorde
en o. a. er op wees, dat met deze overeen
komst van Churchill volstrekt niet was
voldaan aan het principe van Balfours
vermaarde nota, omdat Engeland van zijn
schuldenaars inamers niet krijgt wat het
zelf aan AmeriLa heeft te betalen.
Natuurlijk is in het Lagerhuis ook cog
weer eens het verband tusschen de Duitsche
en Fransche betabngen ter sprake gekomen
en de hierop betrekking hebbende brief-
wisseling tusschen Caillaux en Churchill.
Voor hen in Frankrijk, die, zooals bijv.
de heer Sauerwe'n, de voorsfelling wilden
wekken van een automatisch verband, dat
tusschen beide fetalirgen zou zijn gelegd,
zullen de nadere verklaringen van Churchill
leerzaam zijn. Nadrukkelijk zeide deze
nog eens, dat niet andeis was overeenge-
komen, dan dat Frankrijk als het minder
dan de helft z^u ontvargrn, dan het van
Duitschland krachtens het plan Dawes
mocht verwachten, het recht zou hebben
de quaestie van Frankrijks betalingscapa-
citeit te berde te brengen, maar dat Enge
land volkomen vrij zou blijven op het
Frar.sche betoog in te gaan of niet Frankrijk
en dit alleen, big ft voor de Fransche be-
genoeg.
Het tikken met het zakmes hield op.
Maar nu begon de waaier opnieuw met
een reeks scherpe tikken een kort be
vel, naar het Sherrington toeleek, die tot
zijn groote verwondering uit een geheel
ander gedeelte van de zaal antwoord ont-
ving. Hij keek om zich been in een po-
gincj om den derden telegrafist te ontdek
ken. Door de meer dan onvol'doende ver-
lichting lukte het hem niet en het volgen-
de oogenblik werd en aan deze zonder-
linge manier van converseeren en aan
zijn poging om zijn nieuwsgierigheid te
bevredigen een einde gemaakt door het
Chineesch orkest, dat met een zacht tok
kelen van de snaarinstrumenten de stilte
verbrak.
De bewegingen van de opgesierde
danseres werden sneller in overgang naar
de finale. Een van het halfdozijn matro-
zen aan het tafeltje naast dat waaraan de
beide mannen, die Sherrington's belang-
stelling hadden, gezeten waren, stak een
lucifer aan om zijn pijp op te steken. De
violen klaagden in een lang-uitgesponnen
crescendo alles scheen erop berekend
om de aandacht van de aanw!ezigen ge-
vanqen te houden. Maar Sherrington
voelide zich onvoldaan. Zijn oogen zwier-
ven zoekend de zaal rond. Daar zag hij
aan zijn linkerhand tusschen twee tafel-
tjes een ineengedoken gedaante, niet meer
dan een schaduw in het onzekere licht, die
langzaam op handen en voeten voort-
kroop.
De geheele manier van doen had zoo
iets geheimzinnigs, dat Sherrington een
koude rilling over den rug liep. Ondanks
talingen vei antwoordelgk. Dat neemt na
tuurlijk niet weg en Churchill heeft dat
in zjjn verklaringen omtrent de uitlatingen
van den AmerikaaLSchen min ster Mellon,
ouk wel duidelijk uuen uitkomen, dat op
den duur de hu dige schuldregelingeD,
waarvoor de houding van de \eremigde
Staten grooter deels verantwoordelijk is,
niet houdbaar zijn en een revisie te £eniger
tijd zal moeten pb ts hebben.
FRAiSKRIJK.
De „Doodsirijd" van het Parlementarisme.
Het zijn niet alleen de communisten en
»valutagieren", die vo >rdeel verwachten
van den onafgebroken val van den frank
en de verwarring in de politick. De ge-
lcovigen in de fascistische leerstellingen
ontleenen aan den gang van zaken een be-
wijs te meer vcor hun standpunt, dat het
parlementaire steLel over heel de wereld
zijn stervensuur nadert en dat de ver-
vanging ervan door en meer of minder
fascistisch getint regime slechts een quaestie
van tijd is.
Zoo schrijft signor Gorradini, de vader
van het Italiaansche nationalism", in de
„Giornale d'ltalia" o a.Welk ministerie
ook in Frankrijk thans gevormd moge
worden, het moet in de buidige parlemen
taire omstandigheden in enkele dagen of
weken vallen zonder iets tot stand te heb
ben gebracht. Het zijn niet de ministeries,
die thans in Frankrijk vallen maar het
is het regime, dat gevallen is. Het parle
mentaire stelsel is verkeerd en verdient
verder geen woord meer."
Signor Corradini merkt bij zpn requisi-
toir over het parlementaire stelsel op, dat
zijn ,/doodstrjjd" in Engeland wellicht nog
iets langer zal duren dan elders, terwijl
hij zich op het standpunt stelt, d&t elk land
eigen smaak en fcehoeften moet volgen bij
het vinden van een ander stelsel.
,GEMATIGDE D1CTATDUR OVERAL".
Primo de Riveiv die den laatsten tjjd,
nu het in Spanje aan teekenen van onrust
niet ortbreekt, nogal eens vertrouwelijk-
heden aan de pers heeft medegedeelt, heeft
zich thars weer uitgelaten jegens een
vertegenwoordiger van de //United Press".
Hij zei daarbp o.a.
„Ik ben ov> rtuigd dat een met mat'ging
uitgeoefende dictatuur, die op zekere punten
contact houdt met de openbare meening,
weldra de reg'eeringevorm zal zijn van alle
caties. Tevens geloof ik dat die raties,
welke zullen voorigaan, buitensporige vrij-
heden toe te laten en ongebreidelde dis-
cussies en heftige propa anda te dulden,
rechtstreeks den politieken en economischen
afgrond lege moet gaan. Een fyrannie is
absoluut onmOHclijk- Maar een jui^te en
zedelijke dictatuur is in Spanje en overal
elders volstrekt noodzakelpk. Er is geen
ander positief recht dan dat van't openbaar
welzijn, en geen andere machtsbron dan
die welke opborrelt uit de achting des
volks.
DE EERSTE BESLU1TEN IN BELG1E.
In het Staatsblad zijn Dinsdagmorgen
de eerste besluiten verschenen, die de
regeering op grond van de haar door de
Kamers verletnde bijzondere volmacht heeft
genomen.
Bij het eerste besluit wordt bepaald dat
de omgeving, waar op het gebied van ver-
tooningen ten vermake van het publiek
alles mogelijk was, begreep hij, dat aan
die houding en die bewegino een boos op-
zet ten grondslag. moest ligoen. Met half-
dicbtgeknepen oogen volgde hij de be-
gingen van de gedaante. Met ettelij'ke
rustpoozen, om te kijken of de kust vrij
was, kroop hij naar het tafeltje toe. waar
aan de blanke tourist met zijn Chinee-
schen gids zaten. Sherrington had niet
anders verwacht. Dit was het ten uitvoer
brengen van de bevelen, vervat in het ge-
heimzinnige getik. dat hij. jammer genoeq.
niet had kunnen ontcijferen. Op welke
manier dit zou geschieden. kon hij niet
voorzien, maar zoo zeker was hij ervan
dat het om het welziin en waarschijnJirk
om het leven van den blanken tourist
ging, dat hij zich gereed maakte om bij
het eerste alarm in te grijpen. Op dat
oogenblik kwam de man met de geta-
toueerde lotos hem in de gedaohten. Vlug
keerde hij zich om. De waaier was den
man uit handen gevallen. De handen zelf
echter, tenminste de getatoueerde rechter-
hand, zag Sherrington nog op dezelfde
plaats; nu was het echter niet langer een
mooigevormde hand, waarvan de slanke
vingers een waaier hanteerden, maar een
vuist, zoo krachtig ineengeklemd, dat de
knokkels in het zwakke licht van de lamp
met lange gele kap wit toonden. En hi)
zat rechtop, met zijm hoofd achterover, in
de karakteristieke houding van iemand.
die naar iets achter hem luistert. ..Alsof
hij op iets zit te wachten, misschien op ge
heel iets anders dan het tikken van een
mes op een marmeren tafelblad," dacht
de uitvoer van broodkoren en van meel
door de mit isters van landbouw en nijver-
heid en van arbeid nader zal worden ge-
regeld/tei wpl de inbrtuken op de (e nemen
besluiten gettiaft zullen worden met de
straffen, die voor den sluikhi-ndel in ver-
boden goederen zijn voorzien.
b ij het tweede besluit wo dt bepaald dat
een type van wett- lijk meel van 26 Juli
af wordt ingevoerd, terwijl het verboden
is een fceter meel te vervaaraigen of te
gebrmken in de bakkerijen, banketbakke-
rijen en dergelijke. Doer de banketbakke-
rijen, koek en biscuitfabrieken mag echter
meel worden gebruikt, gebuild met 65 pro-
cent voor de tarwe en 60 procent voor de
rogge. Voor export mag meel van een bet er
type worden vervaardigd. mits metspeciale
vergunning en indb n er uitsluitend gebruik
wordt gemaakt van vreemdc tarwe of rogge.
Aan particulieren mag nog slechts met een
kilogram tegelgk wit meel worden verkocbt.
Een regeeringscommissaris zal worden be-
last met het regelen van de controle en
met de controle over den meelbandel. Het
z g. wettelijk meefiype wordt eerstdaags
bekend gemaakt.
Bij het derde besluit worden str,.ffen
voorzien tegen hen, die opzettGijk en vrij-
willig berichten en mededeetingen versprei-
den, waardoor 's lands credi t ondermijnd
zou kuni en worden. De straffen bedregen
drie maanden tot twee jaar gevansenisstraf
en een geldboete van 500 tot 10,000 franc,
of een van die strtffen alleen. Wanneer
de schuldige uit winstbejf-g heeft gehandeld
worden de straffen verdubbeld.
Deze drie besluiten zijn door alle ministers
mede onderteekend.
LUITSCHLAND'S ONTWAPINING.
Op de on'hulling in nationalistitche Ber-
lynsche bladen aangaande den inboud van
een dikke enveh ppe met zes nota's van
de militaire commissie v^n controle der
geallieerden, die al veertien dagen onge-
operd in de Wilhe'mstrasse te Berlpnhad
gelegen, is, schrgft de N. R. Crtthans
het berieht, eveneens uit Duitsche bron,
gevolgd dat generaal Walcb, de voorzitter
dier commissie, op een langdurig verlof
naar Parijs zal vertrekken. Voorts geeft
men te Berlijn te verstaan dat men zich
weleens na de zomervacantie met die nota's
zal bezighouden, mogelijk zelfs pas nadat
Duitschland tot den Volkenbond zal zjjn
toegetreden. De tijden zijn voorbij dat
men aan den kant der geallieerden de ver-
zending van zulke nota's tot een groote
politieke gebeurtenis opblies en de pogingen
van Duitsche organen van nationalistische
richting om dit te doen, zijn op niets
uitgeloop; n.
ltdereen weet dat de milita're controle-
commissie op haar laatste beenen loopt
en vervangen staat te worden door een
commiss'e van d'n VTolkei bond die de
Duitsche weerma ht op gezette tijden zal
inspecteeren Maar aan den anderen kant
kan men er de commissie van officieren
INGEZQNDEN MEDEDEELINGF>
Het doorzitten bij Wielrijden en Stukloopen
van Huid en Voeten of verbranden der
Huid door de Zon, verzacht en geneest men
met PUROL. Doos 30, Tube 80 ct.
Sherrington. In een oogopslag had hij dit
alles gezien, langer dan vijf seconden had
hij voor het zich omdraaien en den man
achter zich opnemen niet noodig gehad.
Toen hij echter weer tusschen de tafeltjes
aan zijn linkerhand naar de kruipende ge
daante zocht, vond hij die niet. Hij boog
zich iets voorover en keek naar den door-
loop langs de rijen tafeltjes. Meteen
sprong hij met een waarschuwenden
kreet op.
„Pas op daar God beware me
Terwijl hij riep, schoot hij op het be-
wuste tafeltje af. Op hetzelfde oogenblik
rees een donkere gedaante geruischloos,
met omhooggeheven rechteram, achter
den stoel van den man in het witte lin-
nen pak op. Of zijn vingers een mes of
een klein model knuppel omklemden, kon
Sherrington door het snelle tempo, waar-
in zich alles afspeelde, niet zeggen. Want
voordat de man tijd had toe te slaan,
vloog Sherrington met uitgestoken rech-
terarm, zoodat zijn vingers den mageren
tanigen nek omgrepen, in zulk een vaart
tegen hem op, dat de man als een projec-
tiel over de tafel heenschoot en Sherring
ton zelf, in een poging om zich staande te
houden, over den man in het witte pak
heentuimelde. De gids sprono van zijn
stoel op; zijn mes schitterde in het ge-
dempte licht; meteen schreeuwde hij iets
in het Chineesch. Sherrington verstond
alleen de paar eerste woorden, door het
schuifelen van zijn eigen voeten. ging de
rest van den zin voor hem verloren. De
beteekenis bleek echter uit hetgeen er on-
mididellijk daarop gebeurde. De weekla-
gende violen verstomiden alsof al hun sna-
der geallieerden n et goed een verwijt van
mak- n, dat zij de taak verr cht waar zij
voor is aangesteld, zoo lang zij nog func-
tioneert. Als het berieht aangaande het
aan generaal Walch verleenrie verlof juist
is, zou dit alleen een bewijs zjjn dat de
polit eke leiders te Parijs en Londen het
niet verstandig achten, na Lccarno, het
militairistisc-h gezinde deelvan Duitschland
propaganda-stof tegen de Entente te ver-
schaffen.
De repubbkeinscbe gedachte wint larg-
zaam, maar zeker veld in Duitschland.
De thans openbaar gemaakte officieele uit-
slag van het referendum over de onteige-
Ding der vorstenhuizen zonder schadeloos-
stelling bevestigt dat ongeveer 141/* mil-
lioen deelnemers op de 3y.7 millioen kiezers
voor dezen vorm van onteigening gestemd
hebben en s'echts ruim 585.710 er tegen.
Dit getuigt van de kracht van de anti-
monarcbale stroomirg. Order degeren die
niet meegestemd hebben, is toch zeker nog
een groot percentage kieztrs, die niet voor
niets voor een herstel van so'daten koningen
en een revanehe oorltg voelen.
Voor het overige is voldoende bekend
dat de militaire leiders in Duitschland uit
hetgeen het rijk aaD wapeningen is gelaten,
zooveel mogelijk trachten te maken. De
Duitsche pacifistiscbe vereenigingen hebben
gewaatscbuwd dat de Duitscbe rpksweer-
baarheid. geheel erop ingericht om een
veel grooter weermacht te encadreerermet
aanvullitg van de politie, de studenten-
orgacisaties en alleilei militaristische ver-
eerigingen, binnen een etmaal tot een leger
van een millioen kan uitdijen en dat de
geheele industrie ook zeer snel op voet
van oorlog gebracht kan worden voor het
maken van vechtwagens (die verbeden zijn)
en de verandericg van handelsvliegtuigen
in militaire toestellen.
Maar moderne artillerie is niet g- mak-
kelijk te verbergen en daarom zal men
gen'eigd zjjn met president Hindenburg
te gelooven, dat Duitschlsnd er niet aan
denken kan thans een ocrlog te begirnen.
Ten slotte komt het echter voor den
Europeeschen vrede er veel meer op aan
dat de moreele-ontwaperingsidee onder de
volken vtld wint en dit geschiedt het best
door de Volkenbondsgedachten overal in-
gang te doen vinder. en tegelijk rechtmatige
grieren te verbelpen.
De drie voornaamste bezwaren in de
nota's der commissie betr< ffen de p sitie
van generaal von Sesckt, die als hoofd
van de Heeresleiting beschouwd wo. dt de
positie van chef van den gerernlen staf' in
te nemen (een organisatie die het tractaat
van Versailles verbiedt), de groote posten
op de bf groo'ing van oorlog en inb euken
op het viedestractaat ten aansien van
wapen en munitievoorraden.
De zware strafi'en die metgesloten deuren
wegens hoogverraad worden i pgelegd aan
menschen, die de controle- cc mmissie b ijken
ingelicht te hebben, geven ook te denken
en zijn mede een aanwijzing dat het mili-
ta;ristisch voeler d deel an het Puitfche-
vo'k nog altijd van evan&he droomt. Met
heftig ertegen in te gaan, zou men slechts
in zijn kaart spelen. Als het werk vsn
Locarno en Geneve in de toebomst de vrucht
zal dragen, we kemen ervan mag verwachtenr
zal ook de gedachte aan bloed ge weerwraak
langzaam afs'ijten
ren tegelijk gesprongen waren, de danse
res, die zich een seconde te voren in een
tot razernij opgezweepte stemming in de
meest bizarre kronkelingen en bochten
had staan wringen, bleef opeens tot
standbeeld verstard staan. Even was het
dooidstil, toen brak er een oorverdoovend
tumult los.
Van alle kanten stegen er kreten van
woede on smeulende haat tegen alles
wat blank was eenerzijds en de opwin-
ding veroorzaakt door slechten alcohol en
de zinnen-prikkelende muziek en dans an-
derzijds sloeg om in een verlangen, in lust
tot bloedvergieten Bij het bewuste tafel
tje van den blanke met zijn Chineeschen
gids, de plaats, waar vandaan de lont in
het kruit geworpen was, klonk het doffe
gebons van omvallende tafeltjes en stoe-
len, het rinkelen van in seherven vallende
glazen, van brekend aardewerk; van alle
kanten drongen de strij-dlustige bezoekcrs,
kleine mannen met geel-bleeke gezichten
en glinsterende spleetoogen en groote
kerels, bezweet en verhiit, met roode kop-
pen en verwarde haren op elkander in.
Daar suisde Sherrington iets langs het
hoofd, zoo rakelings. dat het zijn oor
schramde. Hij keerde zich om en greep
den man, dien hij getracht had te redden,
bij den schouder.
,,Vooruitbeval hij. ,,Naar de deur,
daar, in dien hoek Als we die maar eerst
te pakken hebben
Maar de man bewoog zich niet. Met
groote, starre angstoogen en een uitpe-
zakte onderkaak stond hii Sherrington
aan te kijken.
(Wordt vervolgd.)
COURANT