ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 7935. Vrijdag 9 Juli 1926 66" Jaargang Franciscus van Assisi. ABONNEMENTSPRliS B E K E NDMAK I N G. OVERDENKEN. BINNENLAND. BUITENLAND. - Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetal.ng ir. per post /6.60 per jaar post Abonnementen voor t buitenland alleen bij vooruitbetaling. Voor binnen Ter Neuzen f 1,4U per 3 maanden Vnnr 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per iederen JVlaandag-, Woensdag- en Vrudagavond I)it blad verschijnt B] aiaSTEl BXjA-P- II. Dus had Franciscus van Assisi de ar- moede tot zijn bruid gekozen. Hij ging nu korten tijd naar Rome, maar daar was het minder de pnacht van de kerken en de luister der godsdienstoefeningen, die zijn hari ketenden dan de armoede van veel verlatenen en misdeelden. Zijn goed kleed gaf hij aan de bede- laars op de treden der Pieterskerk in ruil voor hun morsige en gescheurde kleeren, en, tijdens een tit, die hij buiten de stad maakte, zag hij een man op zich afkomen, die melaatsch was. Hij voelde, dat er iets van hem nu geeischt werd. Hij overwon zijn vrees en zijn afkeer, hij spronig van zijn paard, zelf niet wetend, wat er ge- beurde, liep op den melaatsche af en sloot hem in zijn armen. Dit was (zegt Ches terton zoo schoon) ,,voor hem de eerste schrede op een langen weg als verzorger van vele leprozen, wien hij allerlei diens- ten beweesdezen man hier schonk hij al het geld, dat hij bij zich had, steeg toen weer te paard en reed weig. Meer had hij de gewoonte om in deze donkere en doellooze dagen van over- gang, die volgden op de tragische in- elkaar.storting van al zijn militaire ambi- ties, te gaan naar de vervallen kerk van Sint Damiaan, een oud heiligdom te As sist. Terwijl hij dat weer eens deed, hoor- de hij een stem tot zich spreken: „Fran- ciscus, ziet gij niet, dat mijn huis in puin valt? Ga, en bouw het weer voor mij op Terwijl zijn latere leerllinigen in deze wooi'den de goddelijke opdracht zagen aan Franciscus om de Kerk te .herstellen, maakte deze zelf er slechts uit op, dat die oude kapel door hem moest worden ge- restaureerd. En het geld was spoedig gevonden Hi] verkocht immers lakensche stoffen Ook al behoorden deze aan zijn vader, net als zijn paard, dat hij bereed, hij meende toch gerechtigd 'te zijn, dat alles te gelde te maken, en de geheele opbxengst bracht hij aan den toen in die kapel dienenden priester. Zijn vader werd daarover (niet ten onrechte) zoo boos, dat hij zijn zoon liet opslui'ten. Pas door bemiddeling van den bisschop voor wien vader en zoon beiden werden gedaagd, werd de ver- toorndc vader gekalmeerd. nadat hem h^t geld was terugcregeven. Doch niet alleen het geld, ook zijn'kleed gaf Franciscus nu aan zijn vader terug, nadat hij in een aan- grenzen.de kamer van den bisschop een boetekleed had aangedaan, dat deze hem schonk. ,,Voortaan za'l ik zeggen: Onze Vader, die in de hemelen zijt, en niet meer Vader Pietro Bernardone Dus had Franciscus vanaf dit moment geen woonplaats meer, waar hij het hoofd kon neerleggen, als zijn groot en hemelsch Voorbeeld. ,,Het was inderdaad een koude wexeld, waarin hij nu zijn voeten zette", zegt Chesterton in zijn pas ver- schenen boek over Franciscus. ..Sneeuw overdekte immers de aar.de". Half naakt begaf hij zich in zijn haren hemd naar het wintersche woud en hij voelde daar den hardbevroren grond tusschen zijn ver- kleumde teenen. Hij had geen cent meer op zak, hij had geen ouders meer, en zoo- als hij daar was, zonder eenige betrek- king, zander hoop en zonder uitkomst in deze wereld, en terwijl hij daar maar rondiiep onder de dik beijzelde boomen, barstte hij plotseling los in gezang Al gauw nam echter het probleem van de in puin vallende kerk weer heel zijn denken en voelen in be slag. Moederziel- alleen trok hij er op uit, en verzamelde hij steenen. Hij bedelde, deed boete, verza melde geld om die kapel en nog twee an- dere buiten de stad, waaronder de reeds genoemde Portiuncula-kerk, te herstellen. Nu eens diende hij als knecht in klooster- keukens, dan weer verpleegde hij melaat- schen en soms sjouwde hij gewoon-weg steenen. Zijn spijs waren de kliekDs hij bij de huizen bedelde, want bedelen gold hem als een bewijs van ootmoed en het geven als een bewijs van lief de. De Portiuncula-kerk was zijn meest geliefde verblijfplaats. Hier hoorde hij in 1208. toen hij dus 26 jaar oud was, de woorden uit Mattheus 10 9 en 10 voorlezen: ,,Ver- krijgt u noch goud, noch zilver, noch ko- nerqeld in uwe gordels; noch male tot den velen onder hen doen slechts afstand van noch twee fokken, noch schoenen, een kleedingstuk, wanneer zi) het vo - strekt nergens meer voor kunnen gebrui- <en". Ook wordt er verhaald, dat, in plaats van den gordel, dien hij zichzelf lad afgerukt, hij een streng opraapte, die daar toevallig op den grond lag, en dien lij zich rond het middel knoopte. Tien jaar later was idat nood-pak van Franciscus reeds her uniform geworden van tienduizend mannen, terwijl een goe- de honderd jaar nadien in dat costuum in plaats van in een ceremonieel gewaad, de onsterfelijke Dante ten grave werd ge- Zeker is het heel mood en \erheffend te zien, hoe bij Franciscus al het andere, ook in zijn geloofs- en leer-voorstellingen terug trad achter zijn liefde tot Jezus, den Gekruisigde. Wanneer tocih de breeders een kerk voorbij kwamen, dan traden zij binnen, vielen op de knieen, en baden: ,,Wij aan- bidden U, o Heere Jezus Christus, hier en in a lie kerken der geheele wereld, en wij loven U, want door Uw hoogheilig Kruis hebt Gij de wereld veriest. noch stat; want de arbeider is zijn voedsel waardig". D'it werd nu de leus van zijn leven. ,,Dat is het, wat ik wil; dat is net, wat ik zoiek". Hij deed de sandalen af, die hij tot nu toe gedxagen had; hij ver- ruilde den gordei voor een strik, en wierp zelfs bedelzak en staf van zich. Als goa- deiijke bestemming voor zijn leven gold nu het ideaal: het oorspronkelijk Christen dom te herstellen in een apostolisch ver- bond van alien, die alles wilden verlaten om rond te trekken, vermanend tot boete- doeninug en bedelend. Aanvankelijk begon mj alleen. Barrevoets en met een ruw- haren kleed met kap (oorspronkelijk de dracht der herders van het land, en eerst later het ordekleed), ging hij als boet- prediker rond in de straten van Assisi, al ien toesprekeriid met den vredegroet uit het Evangelie, ook hen, die hem be- spotten. Hier werd met de navolgimg van Chris tus, volgens een bepaalde methode en vast levensplan, voor het eerst een aan- vang gemaakt. Twee mannen zijn er ge- weest, wien de eer toekomt, dat zij het allereerst hebben begrepen, wat er om- ging in de wereld van de ziel, een solied en welgesteld burger, genaamd Bernard van Quintaville, en een kanunnik uit een KeiK in de ouurt: feter. bernard verkocht letterlijk zijn heele have en al zijn goed en schonk alles weg aan de armen. En Peter deed eigeniijk nog meer, want hij daalde af van een stoel van geestelijke macht, toen hij reeds een man op rijpen leeftijd geworden was, en toen zijn geest dus al vaster plooien had aangenomen, haast te vast om een jong exentriek man te volgen, dien de meesten aanzagen voor een waan- zininige Er wordt verhaald, dat deze drie niet alledaagsche menschen ziah een soort hut of kiuis hadden getimmerd, die aanleunde tegen het hospitaal voor de melaatschen. Daar spraken zij met elkander, in de vrije oogenblikjes tusschen de dagelijksche bezigheden en terwijl allerlei gevaren hen beloerden, want (zegt Chesterton) ,,er is tienmaal zooveel moed noodig om een melaatsche te verzorgen dan om zich in den strijd te werpen om de kroon van Sicilie". En als hij de tegenkanting wil te kennen geven, die Franciscus ten deel viel, zegt deze wereld'beroemde Engelsche journailist zoo geestig: „Men. t'rof, naar mijn bescheiden meening, in de Middel eeuwen meer gezond verstand onder de menschen aan, dan in onze veeleer jach- tende eeuw van journalistiek, maar men schen ais Franciscus er een was, behoo- ren in geen enkelen tijd tot dat slag van lieden, die het gewone gezond-verstand in paeht hebben, en zij kunnen dan ook in hun leven en strevingen niet door een in spanning van het gewoon gezond-ver stand alleen begrepen worden. De dertiende eeuw was ongetwijfelc een tijdperk van vooruitgang; wellicht het eenige tijdperk van wezenlijke vooruit gang in de gansche geschiadenis. Zij is wezenlijk en waarachtig een voorbeek van een eeuw van hervormingen zonuer revoluties. Zoo waren de stadgenooten van Franciscus menschen van vooruit gang". Welk een indruk dus een optre- den van menschen als Franciscus, Ber nard en Peter, gemaakt moet hebben, valt vrij gemakkelijk te begrijpen. Weldra waren de drie tot aoht gewor den. in 1210 waren er elf. Zij mien ver- kocnten alles, wat zij bezaten, en gaven dat aan de armen. Franciscus zond hen uit om te prediken, twee aan twee, en gal: hun een zeer eenvoudigen leefregel. De drie kloostergeloften van gehoorzaam- heid, kuischheid en armoede verklaarde hij voor de grondzuilen van een leven gewijd aan God en het heil der ziel; liefde tot vijanden, blijmoedig dragen van ver- volging en moeilijkheden werden aanbe- volen; het zuur kijken der huichelaars werd buitengeslo'ten. Dus begint met Franciscus een nieuwe gestalte van het monnikenwezen. Het klooster wordt nu verlaten, men keert 'tot de wereld terug maar zonder haar zorgen op zich te nemen, en men brengt in ruil voor den nooddruft, dien men bedelend verzamelt. eeuwige goederen. Met de armoede moest echter Franciscus' bedoeling, de ootmoed ver- bonden zijn, daarom heetten zij de ,,min dere broeders," Minorieten, terwijl het volk hen noemde Capucijnen of Barre voeters. Alleen werd nadrukkelijk aan gedrongen op het behouden van de zui verheid van het Katholieke geloof, en dat tegenover de Waldenzen, die in Zuid Frankrijk een zelfde doel nastreefden doch daarbij wegen gingen, die van de Kerk afvoerden. Ben mooie legende verhaalt over deze periode van Franciscus' leven, dat hij zijn kleeren ruilde voor die van een bedelaar Een levensbeschrijver zegt zoo typisch hij zou al gelukkig zijn geweest, indien hij ze kon hebben geruild voor die van een vogelverschrikker Uit een andere legen de vernemen wij, dat hij een ruwe, bruine kiel kreeg van een boer, en dat zal we een heel ouderwetsche geweest zijn, zegt iemand. ,,want boeren beschikken meesta maar over een schrale garde-robe, en Overdenken, met den klemtoon op het eerste lid. Het is een werkzaamheid, waaraan niemand otzer ontkomt. Immers, geen handeling, geen daad, kortom geen onzer wilsuitingen, is tot iD alle gevolgen van te voren oerekend. Het leven is getn toegepaste mechauica. Tal van krachien, die in ons werken en onze levensdaden mede Lepalen, ontsnappeo aan onze controle. Zoo kan het Diet anders, telkens komen wij te staan voor „onvoorziene omstandig- heden". En wij gaan overdenken, hoe wij gehandeld zouden hebben, wanneei wy, wat niet vooizien werd, wel geweten hadden. „Had ik dat geweten, dan zou ik Nietwaar? Er is geen inensch, die aan #onvoorziene omstandigheden" ontsnapt. En er is ook geen mens h, die door het on- voorziene niet tot overdenken wordt ge- bracht. Zeifs de koopman, wiens arbeids- leven beheerscht wordt door berekeningen in eijfers en wien het denken over be- grippen, het filosofceren, vroemd is, ont komt niet aan het weik van overdenken. „H&d ik dat geweten, dan Hoe waar is het, wat Oscar Wilde sehreef in zijn „Lady Windermare's Fan" „Ervaring is de naam, dien wij alien geven aan onze misslagen" Inderaaad wordt de inhoud van wat wjj noemen onze levetservaring, grootendeek gevormd door misslagen, fouten. tekort- komingen. En het is daarom ook alles- zins gerechtvaardigd, dat de oudei en onder ons, rijk als zij zijn aan. ervaring, zieh een zeker leckt tot oordeelen over degedrag ngen der jongeren aanmatigen Be eerbied in het oude Rome voor den gr^zen senator is begrijpelijk en verstandig geweest. Ook is de Romeinsche beschaving niet ondergegaan als gevolg van een te veel aan eerbied voor den ouderuom, die „overge- dacht" had. Wfl twintigste eeuwers, mensehen van een gansch andere beschaving mogen dit wel eer s overdenken (nu de klemtoon op het laatste lid) Juist in den tegen woordigen tijd, nu de „Wille zur Macht" van de jongeren zieh zoo krachtig uit zonder dat even wel de resultaten in overeeDstemming zgn met de krachfsinspanning. Wij zullen voorbeeiden ter illustreeiing van deze te- wering achterwege laten. feder kan er zeker voldoende aanwijzen. En komen wij dan bij bet waamemen en overdenken van de feiten niet als van zelf tot de slotsom, dat geheel die onevenwicbtigheid van den tegen woordigen tijd het gevolg is van de krachten, die in de maatsehappij werken door de Wille zur Macht" van de jongeren De tegenwoordige jeugd lijdt aan zeif- overschatting. Hoe dikwijls wordt dit door ouderen erkend in gesprekken binnen de wanden van de huiskamer Hoe wreed is d kwijls de houding van de met school- kennis en diploma's overladen jongeling tegenover zijn vader, die met handenarbeid een loon verdiende voldoende hoog, om zijn joDgen te kunnen laten leeren Er wordt de laatste jaren veel aandacht be- steed aan het vraagstuk van de beroeps- keuze. ,/De recbt" man op de rechte plaats", is eisch van bedrijfsorganisatie Voorwaar een prijzenswaardigstreven. Maarbedenken wij dan ook, dat eisch van levensorganisatie evenzeer is „de rechte man op de rechte plaats". En dat in het leven de „dienst- jaren" evenzr er medetellen als in het beroe'p. Men kweekt nog geen oude mannen- en oude vrouwenbeschaciDg, wanneer plaats ingeruimd wordt voor hen, die in de ge- legenheid zijn geweest „overgedacht" te hebben en daardoor meer dan de jongeren rekeDing houden met onvoorziene cmstan- disheden. Men overdenke dit. „Experience is the name all men give to their mistakes". NEDERLAND—BELG1E. De Belgische Kamer heeft in eerste lezing zonderdiscussie de felgischNederlandsche conventie inzake de territoiia'e rechterlijke bevoegdheid, faillissementen, ten uitvoer- legging van vonnissen, scheidsrechterlpke uitspraken en authentieke acten goedgekeurd. Verwacht wordt, dat het rapport-Van Cauwelaert over het Belgisch-Nederlandsche verdrag inzake herziering van de tractaten van 1839 zal worden ingediend. In dit geval zal minister Vandervelde er op aan- dringen de discussie in de volgende week te houden. LAGER ONDERW1JSWET 1920. Bij Kon. besluit is ingesteld een Staafs- commissie, aan welke wordt opgedragen te overwegen, of in de Lager Onderwijswet 1920 wijzigingen behooren te worden aan- gebracht, waardocr met volkomen eer- biediging van het beginsel der financieele gelpkstelling tegenover de openbare kassen van het openbaar en bijzonder lager onder- wijs, gelpk dit is neergelegd in artikel 195 der Grondwet, en zonder sehade te doen aan de vitale belangen van het onderwjjs aan dat beginsel een minder kostbare toepassing wordt gegeven; niet noodza- keljjke beperkingen der vrijheid van het onderwijs wordeu weggenomen, en in het algemeen bezwaren, welke bij de toepassing der Lager Onderwijswet 1920 zijn aan het licht getreden, worden opgeheven. It.dien deze vraag bevestigend wordt be- antwoord, zal de Staatscommissie haar voor stellen hebben te belichamen in ontwerpen van wet en, zoo noodig, van algemeene maatregelen van bestuur. De commissie is bevoegd zich door des- kundigen te doen voorlichten en dezen als raadgevend lid tot haar vergaderingen, alsmede tot de vergaderingen der door haar ingestelde sub- commissies, toe te laten. Tot lid en voorzitter der commissie is benoemd Mr. V. H. Rutgers, oud-Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen; tot lid en on der voorzitter Th. M. Ketelaar, lid van de Tweede Kamer, te Amsterdam tot leden A. H. Gerhard, lid van de Tweede Kamer, te Amsterdam Mr. Dr. J. van der Grinten, hoogleeraar aan de R K. univer- siteit te Nijmegen, Mr. H. W. J. M. de Jong, lid van den gemeenteraad, te's Gra- venhage Mr. A. Jonker, directeur van de Vereeniging van Nederlandsche Gemeenten, te 's GravenhageEd. Polak. wethouder van Amsterdam Jhr. Dr. J. W. H. Rutgers van Rozenburg, oud-lid van de Tweede Kamer te Baarn Mr. J. Terpstra. secretaris van den Schoolraad voor de scholen met den Bijbel; H. W. Tilanus, lid van de Tweede Kamer, secretaris van den Onder wijs raadmej. J. Westerman, lid van de Tweede Kamer, alien te 's Gravrnhage :^n Mr. A. I. M. J. baron van Wijnbergen, lid van de Tweede Kamer, te Utrecht. Tot sec»et&rissen zijn benoemd de heeren P. Laban, administrates- bij hetdepartement van Onderwijs. Kunsten en WetenschappeD, en J. C. Ligtvoet, admiiistrateur bij dat departement, beiden te 's Gravenhage. DE TOESTAND. Het is Woensdag geen goede dag geweest voor de Fransche regeering, schrijft de N. R. Crt. Twee interpellanten hebben op haar financieele plannen heel lastige kritiek geoefend. Franklin Bouillon richtte zijn aanval op de overrenkorost van Washington, die Caillaux wijselijk op den achtevgrond had ge'a en en die Briard maar zwakjes ver- ded'gde met de opmerking dat de inter- pellant op c.nvolkomen gegevens oordeelde. Als bij wist welke faciliteiten sedert de ond< rteeker.ing van de Ver. Staten waren verkregen, zou hij misschien tot andere gedachten komen. De regeering was voor- nemens die nadere gegevens aan de Kamer voor te ieggen, voor zij over de ratificaiie een beslissing neemt. Dit neemt niet weg, dat de opmerkingen van Franklin Bouillon insloegen bij de Kamer, die evenmin als hij de faciliteiten kecde, waarop Briand zinspeelde en oie wel betrekking zulbn hebben op van Amerika te verkrijgen kredieten als !oon voor rati- ficatie. De in'erpellant dan vord deover- eenkomst ondraaglijk voor Frankrijk, dat hoewel zjjn valuta aanzienlijk lager staat dan die van Italie, 20 pCt. van zijn schuld meer moet betalen dan dat land. Verder gispte bij het ontbreken van een clause de sauvegarde", verband leggend tusschen betalingen van Frankrijk aan Amerika en die van Duitschland aan F?ankrijk en het gemis van een /clause de transfert", die Frankrijk in staat zou stellen zijn be talingen op te schorten, als daarvan een verdere daling van de frank te duchten mocht vallen. De socialistische woordvoerder Leon Blum sprak al evrn vinnig over het ac- coord met de Ver. Staten en betoogde dat het ontbreken van een „clause de trans fert" het geheele stabilisatieplen van de regeering op losse schroev.en stelt. Tegen over dat p'an stelde hij het socialistische, de heffing in eens van het Fransche kapi- taal. Ondtr be uigingen van instemming der partijen, die tot het oude kartel be hoorden, deed Blum ten slotte een beroep op het land om zichzelf te helpen. Tevoren had bij de belastingvoorstellen van de commissie van deskundigen afge- broken. ZijD redeneering kwam hierop neer dat de inkomsten die de staat uit een verhooging der invoerrechten trekt, in hoofdzaak betaald werden door het Fransche volk. Die betaling uit zich in styging van het prijsniveau die op haar beurt noopt tot bijdrukken van bankpapier, m. a. w. tot nieuwe inflatie. Overigens acbtte Blum het volstrekt onnoodig tot een verhooging van indirecte belastingen over te gaan. Wanneer de fiscus scherper tegen misbruiken en ontduikingen gaat optreden, is de be- grootiDg met de opbrengst der bestaande belastingen in evenwicht te brergen. Dat de socialisten er niet aan denken te stemmen voor de buitengewone bevoegd- htdeD, die de regeerirg aan het parlement wil vragen, verzekerde Blum met alien nadruk en hjj vcegde daar aan het adres van Caillaux bij, dat het niet aangaat ver- trouwen te vragen op een program dat de Kamer niet in bjjzoi derheden kent. Uit het antwooid van Briand, die niet erg op dreef wrs het gehede kabmet gaf trouwens blijken van ontstemming en ver- legenheid over den ongunstigen keer in de stemming was slechts de tegerwerping van belang, dnt een kapFaalsheffing een sterke prikkel zou zjjn vcor verdere kapi- taalvlucht, waartegen rauweljjks middelen van verweer fcestaan. Het trok de aandacht dat Caillaux aan het debat met geen woord deelnam. Men verwacht dat zoowel hij als Briand na de interpellates, het standpunt der regeering rog eens in den breede zullen uiteenzetten. De mijneigenaars in Yorkshire, die naar het oordeel der Engelsche regeering onvol- doende loon-oorstellen hadden gedaan,zyn wel prompt gezwicht voor de bedreiging van uitstel of afstel der achtuurswet. Dit moge een stap tot den vrede zijn,de regeering acht den tijd nog niet gekomen voor een vredesconferentie, tusschen eigenaars en. mijnwerkers. Zij is terecht van oordeel dat deze meer kans van slagen zal hebben als de plannen tot reorganisatie van den mijnbouw vasteren vorm hebben aange nomen. Naar de Britsche draadlooze diensF meldde is zij voornemens weldra een ver- klaring af te leggen over haar standpunfe dienaangaande. TER NEUZEN, 9 Juli 1926. GESLAAGD. Voor het examen electro-technisch inge- nieur zjjn o. m- geslaagd mej. D. E. R. van der Moer te Ter Neuzen en den he< r G. P. Ittman Axel. R. K. KERK. Naar wij vernemen zal de nieuw benoemde Pastoor der parorhie alhier, de Z.Eerw. heer W.J. C. Binck Zordag a.s. op feeste« lijke wijze worden gehuldigd Na een pic ch- tige Hoogmis, des voormiddags lOuur, zal te 11,45 een feestl-ijeenkomst plaats hebben in het Patronaatsgebouw, terwjjl aldaar tegen des avonds 8 uu> eeD feestavond is ge- organiseerd. TEN TOON STELL1N G VOOR HANDEL EN N1JVERHE1D. Naar we vernemen heeft het Comite voor de in den loop der volgende maai d alhier te houden tentoonstelling vcor Handel en Nijverheid bes'oten deze niet te dom doorgaan. In erschillende branches w ordt door de stee ds- voortgaande daling der Belgische valuta de bandel in Zeeuwsch- Vlaarderen dermate gcdupeerd, dat er^voor den bandel van het aar knoopen van niec. we relaties geen sprake fan zjjn en deze tijden alzoo 70or het houden eener zoodanige tentoonstelling te eenema'e ongeschik' moet worden geacht. INTREDE. Na des morgers bevestigd te zyn door Ds. S. Groeneveld van T«r Neuzen met de woorden van Matth. 28 19b deed Zondag- middag Ds. S. J. Koster zijn intrede in de Geref. kerk te Wors. Hjj had tot teket gekozen Hand. 24 24 en 25. Na den dienst vo'gien toespraken vtn onderling Westra namens kerkeraad en gemeerte, van Ds. Bolman namens de classis en van Ds. Groeneveld als fcevestiger. TER NEUZENSCHE COURANT Rurcemeester en Wethouders van TER NEUZEN, breucen ingevolge het bepaalde bij art. 93 paragraaf 2 van het Reglernent op de wegen en voetpaden m Zeeland, ter openbare kennis. dat Gede|iuteerde Staten van Zeeland vergunning hebbeii verleend een deel van den Westweg no. 11a van den ligger tier we^en en voetpaden in de gemeente Philippine, af te sluiten voor het verkeer met rij- en voertuigen en vee van 8 tot en met 17 Juli a.s., zulks ten behoeve van het uitvoeren van werken tot verbetermg van deze straat. Ter Neuzen, den 8 Juli 1926. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J HUIZINGA, Burgemeester. B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris. weg, "v, -- IT

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1926 | | pagina 1