ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7935.
Vrijdag 9 Juli 1926
66" Jaargang
Franciscus van Assisi.
ABONNEMENTSPRliS
B E K E NDMAK I N G.
OVERDENKEN.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
- Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden - Bij vooruitbetal.ng ir. per post /6.60 per jaar
post Abonnementen voor t buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Voor binnen Ter Neuzen f 1,4U per 3 maanden
Vnnr 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per
iederen JVlaandag-, Woensdag- en Vrudagavond
I)it blad verschijnt
B] aiaSTEl BXjA-P-
II.
Dus had Franciscus van Assisi de ar-
moede tot zijn bruid gekozen. Hij ging nu
korten tijd naar Rome, maar daar was het
minder de pnacht van de kerken en de
luister der godsdienstoefeningen, die zijn
hari ketenden dan de armoede van veel
verlatenen en misdeelden.
Zijn goed kleed gaf hij aan de bede-
laars op de treden der Pieterskerk in ruil
voor hun morsige en gescheurde kleeren,
en, tijdens een tit, die hij buiten de stad
maakte, zag hij een man op zich afkomen,
die melaatsch was. Hij voelde, dat er iets
van hem nu geeischt werd. Hij overwon
zijn vrees en zijn afkeer, hij spronig van
zijn paard, zelf niet wetend, wat er ge-
beurde, liep op den melaatsche af en sloot
hem in zijn armen. Dit was (zegt Ches
terton zoo schoon) ,,voor hem de eerste
schrede op een langen weg als verzorger
van vele leprozen, wien hij allerlei diens-
ten beweesdezen man hier schonk hij
al het geld, dat hij bij zich had, steeg toen
weer te paard en reed weig.
Meer had hij de gewoonte om in deze
donkere en doellooze dagen van over-
gang, die volgden op de tragische in-
elkaar.storting van al zijn militaire ambi-
ties, te gaan naar de vervallen kerk van
Sint Damiaan, een oud heiligdom te As
sist. Terwijl hij dat weer eens deed, hoor-
de hij een stem tot zich spreken: „Fran-
ciscus, ziet gij niet, dat mijn huis in puin
valt? Ga, en bouw het weer voor mij
op Terwijl zijn latere leerllinigen in deze
wooi'den de goddelijke opdracht zagen
aan Franciscus om de Kerk te .herstellen,
maakte deze zelf er slechts uit op, dat die
oude kapel door hem moest worden ge-
restaureerd.
En het geld was spoedig gevonden Hi]
verkocht immers lakensche stoffen Ook
al behoorden deze aan zijn vader, net als
zijn paard, dat hij bereed, hij meende toch
gerechtigd 'te zijn, dat alles te gelde te
maken, en de geheele opbxengst bracht hij
aan den toen in die kapel dienenden
priester. Zijn vader werd daarover (niet
ten onrechte) zoo boos, dat hij zijn zoon
liet opslui'ten. Pas door bemiddeling van
den bisschop voor wien vader en zoon
beiden werden gedaagd, werd de ver-
toorndc vader gekalmeerd. nadat hem h^t
geld was terugcregeven. Doch niet alleen
het geld, ook zijn'kleed gaf Franciscus nu
aan zijn vader terug, nadat hij in een aan-
grenzen.de kamer van den bisschop een
boetekleed had aangedaan, dat deze hem
schonk. ,,Voortaan za'l ik zeggen: Onze
Vader, die in de hemelen zijt, en niet meer
Vader Pietro Bernardone
Dus had Franciscus vanaf dit moment
geen woonplaats meer, waar hij het hoofd
kon neerleggen, als zijn groot en hemelsch
Voorbeeld. ,,Het was inderdaad een
koude wexeld, waarin hij nu zijn voeten
zette", zegt Chesterton in zijn pas ver-
schenen boek over Franciscus. ..Sneeuw
overdekte immers de aar.de". Half naakt
begaf hij zich in zijn haren hemd naar het
wintersche woud en hij voelde daar den
hardbevroren grond tusschen zijn ver-
kleumde teenen. Hij had geen cent meer
op zak, hij had geen ouders meer, en zoo-
als hij daar was, zonder eenige betrek-
king, zander hoop en zonder uitkomst in
deze wereld, en terwijl hij daar maar
rondiiep onder de dik beijzelde boomen,
barstte hij plotseling los in gezang
Al gauw nam echter het probleem van
de in puin vallende kerk weer heel zijn
denken en voelen in be slag. Moederziel-
alleen trok hij er op uit, en verzamelde hij
steenen. Hij bedelde, deed boete, verza
melde geld om die kapel en nog twee an-
dere buiten de stad, waaronder de reeds
genoemde Portiuncula-kerk, te herstellen.
Nu eens diende hij als knecht in klooster-
keukens, dan weer verpleegde hij melaat-
schen en soms sjouwde hij gewoon-weg
steenen. Zijn spijs waren de kliekDs
hij bij de huizen bedelde, want bedelen
gold hem als een bewijs van ootmoed en
het geven als een bewijs van lief de. De
Portiuncula-kerk was zijn meest geliefde
verblijfplaats. Hier hoorde hij in 1208.
toen hij dus 26 jaar oud was, de woorden
uit Mattheus 10 9 en 10 voorlezen: ,,Ver-
krijgt u noch goud, noch zilver, noch ko-
nerqeld in uwe gordels; noch male tot den velen onder hen doen slechts afstand van
noch twee fokken, noch schoenen, een kleedingstuk, wanneer zi) het vo -
strekt nergens meer voor kunnen gebrui-
<en". Ook wordt er verhaald, dat, in
plaats van den gordel, dien hij zichzelf
lad afgerukt, hij een streng opraapte, die
daar toevallig op den grond lag, en dien
lij zich rond het middel knoopte.
Tien jaar later was idat nood-pak van
Franciscus reeds her uniform geworden
van tienduizend mannen, terwijl een goe-
de honderd jaar nadien in dat costuum in
plaats van in een ceremonieel gewaad, de
onsterfelijke Dante ten grave werd ge-
Zeker is het heel mood en \erheffend te
zien, hoe bij Franciscus al het andere, ook
in zijn geloofs- en leer-voorstellingen
terug trad achter zijn liefde tot Jezus, den
Gekruisigde.
Wanneer tocih de breeders een kerk
voorbij kwamen, dan traden zij binnen,
vielen op de knieen, en baden: ,,Wij aan-
bidden U, o Heere Jezus Christus, hier en
in a lie kerken der geheele wereld, en wij
loven U, want door Uw hoogheilig Kruis
hebt Gij de wereld veriest.
noch stat; want de arbeider is zijn voedsel
waardig". D'it werd nu de leus van zijn
leven. ,,Dat is het, wat ik wil; dat is net,
wat ik zoiek". Hij deed de sandalen af,
die hij tot nu toe gedxagen had; hij ver-
ruilde den gordei voor een strik, en wierp
zelfs bedelzak en staf van zich. Als goa-
deiijke bestemming voor zijn leven gold
nu het ideaal: het oorspronkelijk Christen
dom te herstellen in een apostolisch ver-
bond van alien, die alles wilden verlaten
om rond te trekken, vermanend tot boete-
doeninug en bedelend. Aanvankelijk begon
mj alleen. Barrevoets en met een ruw-
haren kleed met kap (oorspronkelijk de
dracht der herders van het land, en eerst
later het ordekleed), ging hij als boet-
prediker rond in de straten van Assisi, al
ien toesprekeriid met den vredegroet uit
het Evangelie, ook hen, die hem be-
spotten.
Hier werd met de navolgimg van Chris
tus, volgens een bepaalde methode en
vast levensplan, voor het eerst een aan-
vang gemaakt. Twee mannen zijn er ge-
weest, wien de eer toekomt, dat zij het
allereerst hebben begrepen, wat er om-
ging in de wereld van de ziel, een solied
en welgesteld burger, genaamd Bernard
van Quintaville, en een kanunnik uit een
KeiK in de ouurt: feter. bernard verkocht
letterlijk zijn heele have en al zijn goed en
schonk alles weg aan de armen. En Peter
deed eigeniijk nog meer, want hij daalde
af van een stoel van geestelijke macht,
toen hij reeds een man op rijpen leeftijd
geworden was, en toen zijn geest dus al
vaster plooien had aangenomen, haast te
vast om een jong exentriek man te volgen,
dien de meesten aanzagen voor een waan-
zininige
Er wordt verhaald, dat deze drie niet
alledaagsche menschen ziah een soort hut
of kiuis hadden getimmerd, die aanleunde
tegen het hospitaal voor de melaatschen.
Daar spraken zij met elkander, in de vrije
oogenblikjes tusschen de dagelijksche
bezigheden en terwijl allerlei gevaren hen
beloerden, want (zegt Chesterton) ,,er is
tienmaal zooveel moed noodig om een
melaatsche te verzorgen dan om zich in
den strijd te werpen om de kroon van
Sicilie". En als hij de tegenkanting wil
te kennen geven, die Franciscus ten deel
viel, zegt deze wereld'beroemde Engelsche
journailist zoo geestig: „Men. t'rof, naar
mijn bescheiden meening, in de Middel
eeuwen meer gezond verstand onder de
menschen aan, dan in onze veeleer jach-
tende eeuw van journalistiek, maar men
schen ais Franciscus er een was, behoo-
ren in geen enkelen tijd tot dat slag van
lieden, die het gewone gezond-verstand in
paeht hebben, en zij kunnen dan ook in
hun leven en strevingen niet door een in
spanning van het gewoon gezond-ver
stand alleen begrepen worden.
De dertiende eeuw was ongetwijfelc
een tijdperk van vooruitgang; wellicht het
eenige tijdperk van wezenlijke vooruit
gang in de gansche geschiadenis. Zij is
wezenlijk en waarachtig een voorbeek
van een eeuw van hervormingen zonuer
revoluties. Zoo waren de stadgenooten
van Franciscus menschen van vooruit
gang". Welk een indruk dus een optre-
den van menschen als Franciscus, Ber
nard en Peter, gemaakt moet hebben, valt
vrij gemakkelijk te begrijpen.
Weldra waren de drie tot aoht gewor
den. in 1210 waren er elf. Zij mien ver-
kocnten alles, wat zij bezaten, en gaven
dat aan de armen. Franciscus zond hen
uit om te prediken, twee aan twee, en gal:
hun een zeer eenvoudigen leefregel. De
drie kloostergeloften van gehoorzaam-
heid, kuischheid en armoede verklaarde
hij voor de grondzuilen van een leven
gewijd aan God en het heil der ziel; liefde
tot vijanden, blijmoedig dragen van ver-
volging en moeilijkheden werden aanbe-
volen; het zuur kijken der huichelaars
werd buitengeslo'ten. Dus begint met
Franciscus een nieuwe gestalte van het
monnikenwezen. Het klooster wordt nu
verlaten, men keert 'tot de wereld terug
maar zonder haar zorgen op zich te
nemen, en men brengt in ruil voor den
nooddruft, dien men bedelend verzamelt.
eeuwige goederen.
Met de armoede moest echter
Franciscus' bedoeling, de ootmoed ver-
bonden zijn, daarom heetten zij de ,,min
dere broeders," Minorieten, terwijl het
volk hen noemde Capucijnen of Barre
voeters. Alleen werd nadrukkelijk aan
gedrongen op het behouden van de zui
verheid van het Katholieke geloof, en dat
tegenover de Waldenzen, die in Zuid
Frankrijk een zelfde doel nastreefden
doch daarbij wegen gingen, die van de
Kerk afvoerden.
Ben mooie legende verhaalt over deze
periode van Franciscus' leven, dat hij zijn
kleeren ruilde voor die van een bedelaar
Een levensbeschrijver zegt zoo typisch
hij zou al gelukkig zijn geweest, indien hij
ze kon hebben geruild voor die van een
vogelverschrikker Uit een andere legen
de vernemen wij, dat hij een ruwe, bruine
kiel kreeg van een boer, en dat zal we
een heel ouderwetsche geweest zijn, zegt
iemand. ,,want boeren beschikken meesta
maar over een schrale garde-robe, en
Overdenken, met den klemtoon op het
eerste lid. Het is een werkzaamheid,
waaraan niemand otzer ontkomt. Immers,
geen handeling, geen daad, kortom geen
onzer wilsuitingen, is tot iD alle gevolgen
van te voren oerekend. Het leven is getn
toegepaste mechauica. Tal van krachien,
die in ons werken en onze levensdaden
mede Lepalen, ontsnappeo aan onze controle.
Zoo kan het Diet anders, telkens komen
wij te staan voor „onvoorziene omstandig-
heden". En wij gaan overdenken, hoe
wij gehandeld zouden hebben, wanneei wy,
wat niet vooizien werd, wel geweten hadden.
„Had ik dat geweten, dan zou ik
Nietwaar? Er is geen inensch, die aan
#onvoorziene omstandigheden" ontsnapt. En
er is ook geen mens h, die door het on-
voorziene niet tot overdenken wordt ge-
bracht. Zeifs de koopman, wiens arbeids-
leven beheerscht wordt door berekeningen
in eijfers en wien het denken over be-
grippen, het filosofceren, vroemd is, ont
komt niet aan het weik van overdenken.
„H&d ik dat geweten, dan
Hoe waar is het, wat Oscar Wilde sehreef
in zijn „Lady Windermare's Fan"
„Ervaring is de naam, dien wij alien
geven aan onze misslagen"
Inderaaad wordt de inhoud van wat wjj
noemen onze levetservaring, grootendeek
gevormd door misslagen, fouten. tekort-
komingen. En het is daarom ook alles-
zins gerechtvaardigd, dat de oudei en onder
ons, rijk als zij zijn aan. ervaring, zieh een
zeker leckt tot oordeelen over degedrag ngen
der jongeren aanmatigen Be eerbied
in het oude Rome voor den gr^zen senator
is begrijpelijk en verstandig geweest.
Ook is de Romeinsche beschaving niet
ondergegaan als gevolg van een te veel aan
eerbied voor den ouderuom, die „overge-
dacht" had.
Wfl twintigste eeuwers, mensehen van
een gansch andere beschaving mogen dit
wel eer s overdenken (nu de klemtoon op
het laatste lid) Juist in den tegen woordigen
tijd, nu de „Wille zur Macht" van de
jongeren zieh zoo krachtig uit zonder dat
even wel de resultaten in overeeDstemming
zgn met de krachfsinspanning. Wij zullen
voorbeeiden ter illustreeiing van deze te-
wering achterwege laten. feder kan er
zeker voldoende aanwijzen. En komen wij
dan bij bet waamemen en overdenken van
de feiten niet als van zelf tot de slotsom,
dat geheel die onevenwicbtigheid van den
tegen woordigen tijd het gevolg is van de
krachten, die in de maatsehappij werken
door de Wille zur Macht" van de jongeren
De tegenwoordige jeugd lijdt aan zeif-
overschatting. Hoe dikwijls wordt dit door
ouderen erkend in gesprekken binnen de
wanden van de huiskamer Hoe wreed is
d kwijls de houding van de met school-
kennis en diploma's overladen jongeling
tegenover zijn vader, die met handenarbeid
een loon verdiende voldoende hoog, om
zijn joDgen te kunnen laten leeren Er
wordt de laatste jaren veel aandacht be-
steed aan het vraagstuk van de beroeps-
keuze. ,/De recbt" man op de rechte plaats",
is eisch van bedrijfsorganisatie Voorwaar
een prijzenswaardigstreven. Maarbedenken
wij dan ook, dat eisch van levensorganisatie
evenzeer is „de rechte man op de rechte
plaats". En dat in het leven de „dienst-
jaren" evenzr er medetellen als in het beroe'p.
Men kweekt nog geen oude mannen- en
oude vrouwenbeschaciDg, wanneer plaats
ingeruimd wordt voor hen, die in de ge-
legenheid zijn geweest „overgedacht" te
hebben en daardoor meer dan de jongeren
rekeDing houden met onvoorziene cmstan-
disheden.
Men overdenke dit.
„Experience is the name all men give to
their mistakes".
NEDERLAND—BELG1E.
De Belgische Kamer heeft in eerste lezing
zonderdiscussie de felgischNederlandsche
conventie inzake de territoiia'e rechterlijke
bevoegdheid, faillissementen, ten uitvoer-
legging van vonnissen, scheidsrechterlpke
uitspraken en authentieke acten goedgekeurd.
Verwacht wordt, dat het rapport-Van
Cauwelaert over het Belgisch-Nederlandsche
verdrag inzake herziering van de tractaten
van 1839 zal worden ingediend. In dit
geval zal minister Vandervelde er op aan-
dringen de discussie in de volgende week
te houden.
LAGER ONDERW1JSWET 1920.
Bij Kon. besluit is ingesteld een Staafs-
commissie, aan welke wordt opgedragen
te overwegen, of in de Lager Onderwijswet
1920 wijzigingen behooren te worden aan-
gebracht, waardocr met volkomen eer-
biediging van het beginsel der financieele
gelpkstelling tegenover de openbare kassen
van het openbaar en bijzonder lager onder-
wijs, gelpk dit is neergelegd in artikel 195
der Grondwet, en zonder sehade te doen
aan de vitale belangen van het onderwjjs
aan dat beginsel een minder kostbare
toepassing wordt gegeven; niet noodza-
keljjke beperkingen der vrijheid van het
onderwijs wordeu weggenomen, en in het
algemeen bezwaren, welke bij de toepassing
der Lager Onderwijswet 1920 zijn aan het
licht getreden, worden opgeheven.
It.dien deze vraag bevestigend wordt be-
antwoord, zal de Staatscommissie haar voor
stellen hebben te belichamen in ontwerpen
van wet en, zoo noodig, van algemeene
maatregelen van bestuur.
De commissie is bevoegd zich door des-
kundigen te doen voorlichten en dezen als
raadgevend lid tot haar vergaderingen,
alsmede tot de vergaderingen der door
haar ingestelde sub- commissies, toe te laten.
Tot lid en voorzitter der commissie is
benoemd Mr. V. H. Rutgers, oud-Minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen;
tot lid en on der voorzitter Th. M. Ketelaar,
lid van de Tweede Kamer, te Amsterdam
tot leden A. H. Gerhard, lid van de Tweede
Kamer, te Amsterdam Mr. Dr. J. van der
Grinten, hoogleeraar aan de R K. univer-
siteit te Nijmegen, Mr. H. W. J. M. de
Jong, lid van den gemeenteraad, te's Gra-
venhage Mr. A. Jonker, directeur van de
Vereeniging van Nederlandsche Gemeenten,
te 's GravenhageEd. Polak. wethouder
van Amsterdam Jhr. Dr. J. W. H. Rutgers
van Rozenburg, oud-lid van de Tweede
Kamer te Baarn Mr. J. Terpstra. secretaris
van den Schoolraad voor de scholen met
den Bijbel; H. W. Tilanus, lid van de
Tweede Kamer, secretaris van den Onder
wijs raadmej. J. Westerman, lid van de
Tweede Kamer, alien te 's Gravrnhage :^n
Mr. A. I. M. J. baron van Wijnbergen, lid
van de Tweede Kamer, te Utrecht.
Tot sec»et&rissen zijn benoemd de heeren
P. Laban, administrates- bij hetdepartement
van Onderwijs. Kunsten en WetenschappeD,
en J. C. Ligtvoet, admiiistrateur bij dat
departement, beiden te 's Gravenhage.
DE TOESTAND.
Het is Woensdag geen goede dag geweest
voor de Fransche regeering, schrijft de
N. R. Crt. Twee interpellanten hebben
op haar financieele plannen heel lastige
kritiek geoefend.
Franklin Bouillon richtte zijn aanval
op de overrenkorost van Washington, die
Caillaux wijselijk op den achtevgrond had
ge'a en en die Briard maar zwakjes ver-
ded'gde met de opmerking dat de inter-
pellant op c.nvolkomen gegevens oordeelde.
Als bij wist welke faciliteiten sedert de
ond< rteeker.ing van de Ver. Staten waren
verkregen, zou hij misschien tot andere
gedachten komen. De regeering was voor-
nemens die nadere gegevens aan de Kamer
voor te ieggen, voor zij over de ratificaiie
een beslissing neemt.
Dit neemt niet weg, dat de opmerkingen
van Franklin Bouillon insloegen bij de
Kamer, die evenmin als hij de faciliteiten
kecde, waarop Briand zinspeelde en oie wel
betrekking zulbn hebben op van Amerika
te verkrijgen kredieten als !oon voor rati-
ficatie. De in'erpellant dan vord deover-
eenkomst ondraaglijk voor Frankrijk, dat
hoewel zjjn valuta aanzienlijk lager staat
dan die van Italie, 20 pCt. van zijn schuld
meer moet betalen dan dat land. Verder
gispte bij het ontbreken van een clause
de sauvegarde", verband leggend tusschen
betalingen van Frankrijk aan Amerika en
die van Duitschland aan F?ankrijk en
het gemis van een /clause de transfert",
die Frankrijk in staat zou stellen zijn be
talingen op te schorten, als daarvan een
verdere daling van de frank te duchten
mocht vallen.
De socialistische woordvoerder Leon
Blum sprak al evrn vinnig over het ac-
coord met de Ver. Staten en betoogde dat
het ontbreken van een „clause de trans
fert" het geheele stabilisatieplen van de
regeering op losse schroev.en stelt. Tegen
over dat p'an stelde hij het socialistische,
de heffing in eens van het Fransche kapi-
taal. Ondtr be uigingen van instemming
der partijen, die tot het oude kartel be
hoorden, deed Blum ten slotte een beroep
op het land om zichzelf te helpen.
Tevoren had bij de belastingvoorstellen
van de commissie van deskundigen afge-
broken. ZijD redeneering kwam hierop
neer dat de inkomsten die de staat uit een
verhooging der invoerrechten trekt, in
hoofdzaak betaald werden door het Fransche
volk. Die betaling uit zich in styging van
het prijsniveau die op haar beurt noopt tot
bijdrukken van bankpapier, m. a. w. tot
nieuwe inflatie. Overigens acbtte Blum
het volstrekt onnoodig tot een verhooging
van indirecte belastingen over te gaan.
Wanneer de fiscus scherper tegen misbruiken
en ontduikingen gaat optreden, is de be-
grootiDg met de opbrengst der bestaande
belastingen in evenwicht te brergen.
Dat de socialisten er niet aan denken te
stemmen voor de buitengewone bevoegd-
htdeD, die de regeerirg aan het parlement
wil vragen, verzekerde Blum met alien
nadruk en hjj vcegde daar aan het adres
van Caillaux bij, dat het niet aangaat ver-
trouwen te vragen op een program dat de
Kamer niet in bjjzoi derheden kent.
Uit het antwooid van Briand, die niet erg
op dreef wrs het gehede kabmet gaf
trouwens blijken van ontstemming en ver-
legenheid over den ongunstigen keer in de
stemming was slechts de tegerwerping
van belang, dnt een kapFaalsheffing een
sterke prikkel zou zjjn vcor verdere kapi-
taalvlucht, waartegen rauweljjks middelen
van verweer fcestaan.
Het trok de aandacht dat Caillaux aan
het debat met geen woord deelnam. Men
verwacht dat zoowel hij als Briand na de
interpellates, het standpunt der regeering
rog eens in den breede zullen uiteenzetten.
De mijneigenaars in Yorkshire, die naar
het oordeel der Engelsche regeering onvol-
doende loon-oorstellen hadden gedaan,zyn
wel prompt gezwicht voor de bedreiging
van uitstel of afstel der achtuurswet. Dit
moge een stap tot den vrede zijn,de regeering
acht den tijd nog niet gekomen voor een
vredesconferentie, tusschen eigenaars en.
mijnwerkers. Zij is terecht van oordeel
dat deze meer kans van slagen zal hebben
als de plannen tot reorganisatie van den
mijnbouw vasteren vorm hebben aange
nomen. Naar de Britsche draadlooze diensF
meldde is zij voornemens weldra een ver-
klaring af te leggen over haar standpunfe
dienaangaande.
TER NEUZEN, 9 Juli 1926.
GESLAAGD.
Voor het examen electro-technisch inge-
nieur zjjn o. m- geslaagd mej. D. E. R.
van der Moer te Ter Neuzen en den he< r
G. P. Ittman Axel.
R. K. KERK.
Naar wij vernemen zal de nieuw benoemde
Pastoor der parorhie alhier, de Z.Eerw.
heer W.J. C. Binck Zordag a.s. op feeste«
lijke wijze worden gehuldigd Na een pic ch-
tige Hoogmis, des voormiddags lOuur, zal
te 11,45 een feestl-ijeenkomst plaats hebben
in het Patronaatsgebouw, terwjjl aldaar
tegen des avonds 8 uu> eeD feestavond is ge-
organiseerd.
TEN TOON STELL1N G VOOR HANDEL
EN N1JVERHE1D.
Naar we vernemen heeft het Comite
voor de in den loop der volgende maai d
alhier te houden tentoonstelling vcor Handel
en Nijverheid bes'oten deze niet te dom
doorgaan. In erschillende branches w ordt
door de stee ds- voortgaande daling der
Belgische valuta de bandel in Zeeuwsch-
Vlaarderen dermate gcdupeerd, dat er^voor
den bandel van het aar knoopen van niec. we
relaties geen sprake fan zjjn en deze tijden
alzoo 70or het houden eener zoodanige
tentoonstelling te eenema'e ongeschik' moet
worden geacht.
INTREDE.
Na des morgers bevestigd te zyn door
Ds. S. Groeneveld van T«r Neuzen met de
woorden van Matth. 28 19b deed Zondag-
middag Ds. S. J. Koster zijn intrede in de
Geref. kerk te Wors. Hjj had tot teket
gekozen Hand. 24 24 en 25. Na den
dienst vo'gien toespraken vtn onderling
Westra namens kerkeraad en gemeerte,
van Ds. Bolman namens de classis en van
Ds. Groeneveld als fcevestiger.
TER NEUZENSCHE COURANT
Rurcemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
breucen ingevolge het bepaalde bij art. 93 paragraaf 2
van het Reglernent op de wegen en voetpaden m
Zeeland, ter openbare kennis. dat Gede|iuteerde
Staten van Zeeland vergunning hebbeii verleend een
deel van den Westweg no. 11a van den ligger tier
we^en en voetpaden in de gemeente Philippine, af
te sluiten voor het verkeer met rij- en voertuigen
en vee van 8 tot en met 17 Juli a.s., zulks ten
behoeve van het uitvoeren van werken tot verbetermg
van deze straat.
Ter Neuzen, den 8 Juli 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
weg, "v, --
IT