ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTEWTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
abonnementsprus: HSir38
No. 7935.
Woensdag 7 Juli 1926
Jaar gang.
"buitem land.
E K N t N t
FEUILLETON.
Ia?
e
EEN NIEUWE AARDSCHOK OP
SUMATRA.
Wederom is een zware schok gevoeld
te Fort-de-Kock en te Solok.
De muur van het postkantoor te Port-
de-Kock is zwaar gescheurd. Het hulp-
postkantoor te Siloengkang dreigt in te
storten. Het station Solok is onbruikbaar,
de woningen van het spoorwegpersoneel
zijn onbewoonbaar geworden. Het Chi-
neesche kamp is een puinhoop. De muur
van het assistenlt-residentiekantoor te Sa-
wahloento is omgevallen.
Overal heerscht een zenuwachtige
stemming.
Het aantal doodien is thans cjestecj^n
tot 400.
de arbeidsmarkt.
Het Centraal Bureau voor de Statjstiek
qeeft in zijn jongste aflevering van het
Maandschrift o.a. het gebruikelijke over-
zicht van den stand der arbeidsmarkt, dit-
maal in het lste kwartaal van 1926. Daar-
in wordt geconstateerd, dat, waar de toe-
stand buiten onze grenzen in groote lij-
nen gedurende deze periode om zoo te
z egg en geen belangrijke verbetering on-
derginig, het bedrijfsleven ihier te lande na
de jaarwisselin^ over act algemeen slechts
weinig vordering maakte op den weg
naar verder herstel. Daarnaast waren
zelfs hier en daar teekenen van achter-
uitgang.
Vergelijkt men den huidigen toestand
met dien van enkele jaren terug. b.v. met
den tijd der sterke Duitsche valuta-con-
currentie en der Ruhrbezetting, dan blijkt
er verandering ten goede te komen. Maar
bij dit al mag men niet de oogen sluiten
voor het feit," dat de omstandigheden (be-
schermende maatregelen in het buitenland,
abnormale valutatoestanden zooals in
Frankrijk en Belgie, ongelijkheid der pro-
ductiekosten, enz,') voor een zeer groot
deel der bedrijven als niet rooskleurig of
zelfs bepaald ongunstig blijven te schet-
sen. Nog maar al te vaak viel er te kla-
gen over slaote in den afzet of over orders
tegen prijzen lager dan voor een gezon-
den bedrij fstoestand noodig werden ge-
acht.
Doen wij een greep uit de bijzorider-
heden, welke het overzioht omtrent elken
bedrijfstak afzonderlijk bevat, dan valt
voor den scheepsbouw o.a. op te merken,
dat orders voor nieuw-bouw over het al-
gemeen moeilijk en slechts door zeer lage
inschrijvingen te verkrijgen bleven. Meer
berichten van verbetering dan van ach-
teruitgang ten opzichte van een jaar ge-
leden'waren er voor de machinefabricage,
waar overigens aan den eenen kant te
veel fabrieken voldoende of ruimschoots
orders hadden om in het algemeen van
slapte te mogen spreken. doc'h anderziids
te veel ondernemingen over onvoldoende
werk en (of) te lage prijzen klaagden om
den toestand over het geheel bevredigend
te kunnen noemen. De binnenlandsche
vraag werd nog steeds zeer onvoldoende
geacht.
Alhoewel verreweg de meeste fabri-
kanten ondanks toeneming der voorra-
den, nog gewoon doorwerkten, achtte
men. den bedrijfstoestand in verschillende
gevallen ongunstiger geworden. Buiten-
iandsche concurrentie, zoowel op de ex-
Uit het Amerikaansch door
E. i. RATH.
j portmarkten (o.a. Japan) als hier te lande
(o.a. van Frankrijk, Belgie en Dudtsch- i
land; uit laafcstgenoemd land o.a. aanibod
van zeer goedkoope garens), beperkte
koopkracht, afwachtende houding van
koopers (hoop op verdere prijsdaling) en
1 scherpe concurrentie onderling werden
als nadeelige factoren genoemd.
In de groep voedings- en genotmidde-
len constateerde men o.a. voor verschil
lende meelfabrieken slapte of achteruit-
gang (ook ontslag) vnl. veroorzaakt door
belangrijke vermindering van den export.
De verslagen over de margarinefabrie-
ken bleven over het algemeen bevredi
gend werk aanwijzen. In de sigaren-
industrie is op de verbetering, die in het
vorige jaar in een aantal fabrieken viel
waar te nemen, een inzinking gevolgd,
maar ondanks toeneming bleef de werk-
loosheid beneden die van een jaar ge-
leden.
Nadere bijzonderheden, ook omtrent
andere dan de boven aangestipte takken
van industrie, vindt men in het Maand
schrift zelve, dat ook gegevens bevat om
trent vissoherij, mijnwezen, veenderij, ha-
venbedrijf en Zuiderzeewerken.
57)
Vervolg.)
Het Wirak vervloekte zich zelf. Hij wist
dat hij onhandig was en toch wilde hij het
zoo gauw mogelijk met haar eens wor-
den. Hij zag er evenzeer tegen op met
Sally alleen te zijn., als zij zelf.
,,Ik bedoel, zei hij, ,,dat we van achte-
ren naar voren werken, als je begrijpt, wat
ik daarmee wil zeggen. Eerst waren we
zoogenaamd getrouwd. Toen dat afgeloo-
pen was, waren we verloofd. En als dat
allemachtig! Druk dat spatbord niet in.
Je verbuigt. het heelemaal. Pak de caros-
serie beet. En duw. Duw dan toch! Heeft
niemand hersens in Montana?"
De sheriff en zijn helpers kookten van
woede en duwden.
,,Wat dan?" vroeg Sally.
Het Wrak herinnerde zich plotseling.
„Nu, dan is de verloving afgeloopen,"
zei hij, met een woedenden blik op den
sheriff. ,,Dan zijn we weer even ver, als
in het begin. Dat bedbelde ik met van
achteren naar voren werken.
Ziezoo! Het hooge woord was eruit; hij
had het flink geda'an; misschien niet heel
beleefd, maar hij had het tenminste niet
ontweken. Sally keek voor zich uit. Ze
durfde het Wrak niet aanzien. Bovendien
betwijfelde ze of ze een duidelijken indruk
van hem zou krijgen. Ze zag alles vaag,
zelfs als ze naar de welbekende auto keek.
Het was natuurlijk kinderachtig, maar ze
kon het alleen verhelpen door haar oogen
WERING VAN DE KERSENVLIEG.
Het Staatsblad no. 206 bevat een Kon.
besluit van den 26sten Juni, houdende be-
palingen tot wering van de kersenvlieg
bij in- en doorvoer van kersen. Daarbij
is bepaald:
Artikel 1. Tot wering van de kersen
vlieg is de in- en doorvoer uit door onzen
minister van binnenlandsche zaken en
landbouw aan te wijzen landen van ker
sen verboden, tenzij de zendingen verge-
zeld zijn van eene verklaring, afgegeven
door den phytophatologischen dienst van
die landen, inhoudende, dat de kersen niet
zijn aangetast door de kersenvlieg en dat
zij afkomstig zijn uit een streek, waar de
kersenvlieg niet voorkomt.
Artikel 2. Dit besluit treedt in werking
met ingang van den tweeden dag na dien
der dag.teekening van het Staatsblad,
waarin het is geplaatst.
LEERZAME CIJFERS.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek
heeft opnieuw een overzicht van den be-
lastingdruk in verschillende gemeenten
gepubliceerd, thans over 19251926.
Daaruit blijkt, dat bij een inkomen van
resp. f 2000 en van f 5000 de hoogste be-
lastingdruk f 185,87 en f 957,73, de laag-
ste belastingdruk f 31,51 en 193,37 be-
draagt.
Hieruit valt af te leiden, hoe aanzien-
lijk de belastingdruk in verschillende ge-
meenten v.an ons land uiteenloopt. Dit
geldt ook voor de grootste gemeenten, im-
mers voor Amsterdam, Rotterdam, Den
Haaq en Utrecht zijn de cij.fers respectie-
velijk f 79,30 en f 428,50; 59,27 en
f 358,59; f 58,69 en f 337,24; 71,06 en
f 430,76.
Het merkwaardige versohijnsel doet
zich hierbij voor, dat in Amsterdam de
belasting van de kleine inkomens het
hoogst is, hooger zelfs dan in Utrecht, dat
van inkomens van 5000 nog iets meer
heft dan de hoofdstad.
Het is bekend, dat in Amsterdam de
gemeentelijke bemoeii'ngen uitgebreider is
dan elders, hetgeen verdedigd wordt met
een beroep op het sociaal kelanig .der min-
af te vegen, en dat wou ze niet, met het
Wrak naast zich.
Natuurlijk," zei ze.
,,Ja," zei het Wrak. ,,Zie je je
Los dat stuur! Zie je niet, da.t hij vanzelf
wel in de wagensporen blijft. Jullie hoeft
alleen maar te duwen. Het lijkt wel of je
bezig bent met een transportwagen. Neen.
Neen! Andersom! Moeten de veeren ka-
pot! Zoo is het beter. Duwen maar weer.
Als jullie geen hersens hebt, zouden jullie
er tenminste een beetje kracht op na kun
nen houden."
Hij wierp tersluiks een blik op Sally.
Wat? Ze huilde toch niet. Het sneed hem
door de ziel. Ze huilde wel, maar zoo stil,
zoo bijna zonder tranen, dat hij begreep,
dat hij het niet mocht merken. En waar-
om zou ze ook niet huilen? Haar heele
wereld was in duigen gevallen. Het was
uit met Bob Wells, maar wat nu? Hij werd
weer woedend op zichzelf. Hij alleen had
maar alles in de war gestuurd. Ja, hij al
leen was aansprakelijk. Hij was niet in
staat het ooit goed te maken.
,,Het spijt me, dat alles zoo geloopen
is," zei hij.
,,0, het hindert niet," zei Sally snel.
„0".
Weer keek hij haar van terzijde aan.
Ze huilde toch niet; nu niet, tenminste.
Gekke wezens, vrouwen. Je wist nooit,
wat ze het volgend oogenblik zouden
doen. Daarom was hij altijd zoo bang
voor ze. Toch zou hij alles voor Sally
Morgan over hebben.
,,We behoeven den sheriff natuurlijk
niet dadelijk te vertellen, dat het uit is,
zei hij plotseling.
„Niet?"
,,Waarom zouden we hem, die voldoe-
ning geven? We kunnen best
Hij uitte een kreet van woede. Het
autotje ging recht op een paar struiken af
dengegoeden. Maar daarvoor hebben die
mindergegoeden dan ook f 20,61 meer ge-
meentebelasting te betalen dan in Den
Haag. Dat zij dit intusschen zouden terug-
krijg'en in den vorm van goedkoopere van
gemeentewege verstrekte artikelen werd
nog nimmer vernomen.
HET VLEESCH-INVOERVERBOD
IN ENGELAND.
In 't Lagerhuis heeft de heer Guiness, de
minister van landbouw, in antwoord op
een vraacf betreffende de verklarincj ^an
een Nederlandsch inspecteur van den
veterinairen dienst, dat een volledig on-
derzoek niet heeft aangetoond, dat ge-
infecteerde varkenscarcassen uit Neder-
land verantwoordelijk zijn voor het mond-
en klauwzeer in Engeland. gezegd, dat
zijn aandacht op deze verklaring is ge-
vestigd.
Het resultaat van het in Nederland in-
gestelde onderzoek doet het feitelijk zeker
zijn, dat carcassen van dieren, die ge-
slacht werden, toen zij in een verren staat
van infectie verkeerden, het mond- en
klauwzeer in Engeland hebben overge-
bracht, temeer daar het was toegestaan.
dat de varkens van de boerderij. waar de
ziekte heerschte, naar de sla'chthuizen
werden overgebracht, van waar zij naar
Engeland werden -eexporteerd.
De minister vond geen aanleidinn aan-
weziig om het invoerverbod van Neder
landsch vleesch op te heffen, totdat de
risico op besmetting verdwenen is.
commissie voor de tweede helft van het
loopende jaar op 2J/^ milliard frank, zoo-
dat voor het volgende jaar hoogere ont-
vangsten van 5 milliard noodig zullen zijn.
Deze conclusie is natuurlijk alleen juist
wanmeer inmiddels geen ingrijpende be-
zuinigingen worden ingevoerd, doch daar-
op dringt de commissie juist ten sterkste
aan en ook Caillaux heeft reeds verze-
kerd de koorden van de beurs nauw te
willen toehalen.
De vraag is nu of het parlement niet
vooruit zal loopen op de toegezegde be-
zuinigingen en daaruit de slotsom zai
trekken." dat een drastische verhooging
van indirecte belastingen niet zoo noodig
is als de commissie meent. In elk geva!
zal er, vooral van links, veel oppositie ko
men tegen verhoogde indirecte belastin
gen, die de kosten van het levensonder-
houd opdrijven en de zwaarste lasten leg-
gen op den kleinen man.
Hoe men echter stuk voor stuk over de
maatregelen, die de commissie aanbeveelt
moge denken, te waardeeren, is de nuch-
tere zakelijkheid, waarmee zij in haar al-
gemeene beschouwingen den financieelen
toestand van Frankrijk blootlegt en aan-
toont, dat inflatie wel een tijdlang den
schijn van bloei kan wekken, doch in
werkelijkheid het land en de inwoners
verarmt.
DE TOESTAND.
Caillaux heeft aan de ontvouwing van
zijn financieel program de publicatie van
het rapport der indertijd door Peret in-
gestelde commissie van financieele ex
perts vooraf doen gaan, met welk rapport
hij het in hoofdzaak eens moet zijn. Pret-
tige lectuur schrijft de N. R. Crt., is het
niet voor de Franschen, daar het, naast
toezegginig eener vermindering van in-
komsten- en successie-belasting, een on-
verwijlde verhooging van de douane-^ en
spoorweg-tarieven bepleit. Wel mericen
de experts op, dat de invoerrechten niet
al te protectionistisch mogen worden en
de economische ondefhandelingen met an
dere landen niet mogen bemoeilijken. doch
dit neemt, bij de in Frankrijk bestaande
neiging om het noodige geld liever uit
indirecte dan uit directe belastingen te
vinden, niet weg, dat de verhooging wel
raak zal worden.
Stabilisatie van de frank en regeling
van de Fransche verplichtingen jegens
het buitenland zijn voorts op het program
der commissie de hoofdpunten, die bij el-
kaar hooren omdat de Amerikaansche
kredieten die Frankrijk noodig heeft voor
een saneering van zijn financien, afhan
gen van een spoedige ratificatie der over
eenkomst van Washington. Wat de sta
bilisatie betreft vertrouwt de commissie
dat de Fransche Bank, die zal kunnen
bewerkstelligen, door zoodra het ever.-
wicht van de betalincjsbalans en van de
begrooting is hersteld. de koers van den
frank geleidelijk op'een redelijk peil tot
rust te brengen. Daarna dient de wet.
dat peil vast te leggen.
Het tekort op de begrooting schat de
en ze schenen het niet te kunnen houden.
Hij sprong te hulp, rukte aan de handrem,
bracht het weerbarstige ding tot stilstand.
en gaf hun de voile laag. Hij schold hen
uit, balde de vuist onder den neus van den
sheriff en ging zoo te keer, dat Sally niet
begreep hoe vier welgeschapen mansper-
sonen uit Montana het verdroegen. Maar
het was nog eigenaardiger, dat ze het niet
alleen verdroegen, maar zelfs zijn bevelen
uitvoerden.
Toen hij weer bij haar terugkwam. be-
dwong ze haar lachlust. Voor niets ter
wereld wilde ze hem laten merken, dat ze
hem grappig vond,
,,Ze kunnen niets goed doen, klaag-
de hij.
„Toch geloof ik, dat ze hun best doen,"
zei ze edelmoedig.
,,Maar ze hebben geen benul."
..Zooveel menschen hebben dat niet.'
„He?"
Ze bedoelde iets; daarvan was hij over-
tuigd. Hij hoorde het aan haar stem. Be
doelde ze, dat er dingen waren, die hij
niet begreep? Zoo ja, wat dan? Sally was-
zenuwachtig en wist niet, wat te doen. Ze
wist niet of ze wilde lachen of huilen en
dat maakte haar ten einde raad.
,,Wat begrijpen zooveel menschen
niet?" vroeg het Wbak.
..Dingen."
..Wat voor dingen?"
..Allerlei."
,,Je praat onzin je draait er omheen.
..Misschien wel," zei Sally.
..Bedoel je mij?" vroeg hij scherp.
Laten we nu niet weer ruzie maken.''
,,Ik maak geen ruzie. Ik maak nooit
ruzie. Ik ben'wel eens zenuwachtig, maar
ik ben altijd beleefd. Ik ben altijd
Ze deden weer iets verkeerd met de
auto.
Het Fransche kabinet heeft Maandag,
naar Havas meldt, zoowel de verklaring
welke Caillaux in de Kamer zou afleggen,
als het rapport der commissie van finan
cieele deskundigen, 't welk de regeering
tot het hare maakt en volledig ten uitvoer
wil leggen, goedgekeurd.
Caillaux zou dus op grond van het ka-
binetsbesluit en van het oordeel der meest
gezaghebbende Fransche financiers het
parlement de zware verantwoordelijkheic
eener verwerping van de aanbevolen
maatregelen kunnen voorhouden. Toch
voorziet men zoowel te Parijs als te Lon-
den, waar de frank ondanks de onver-
deeld gunstige beoordeeling van het rap
port in de City nog wat zakte, sterk ver-
zet ;in de Kamer, niet sledits tegen ver
hoogde indirecte belastingen, maar ook
tegen onverwijlde ratificatie der overeen-
komst van Whshington. Op dat onver-
wijld dient daarbij de nadruk gelegd, want
een verwerping is nauwelijks te duchten.
Veeleer verwacht men dat de Kamer de
regeering een in algemeene termen vervat
mandaat zal geven om haar program, dat
samenvalt met de aanbevelingen der com
missie, uit te voeren en dat Caillaux haar
dit gemakkelijk zal maken door voor den
duur van zes maanden de daartoe noodige
volmacht te vragen. In dien tijd zou hij de
gelegenheid hebben te New-York en te
Londen onderhandelingen te voeren over
kredieten tot stabilisatie van den frank,
om na het zomerreces het parlement te
kunnen inlichten omtrent den uitslag.
Eerst dan zou over dit belangrijke punt
een beslissing vallen.
Bij de crisis in den Engelschen mijn-
bouw is, schrijft de N. R. Crt., het wan-
trouwen in arbeiderskringen tegen de re-
geering ccn groote factor. Wanneer de
mijnwerkers overtuigd waren. dat de
achtuurswet inderdaad een tijdelijke maat-
regel is en men na reorganisatie van het
mijnbedrijf weer met een schoone lei kon
„Domooren!" schreeuwde h-ij en snelde
te hulp.
Eindelijk kregen ze het weer in orde en
gingen moeizaam verder. Ze waren nu
dicht bij den hoofdweg, bijna boven aan
de laatste helling. Toen het Wrak bij
Sally terugkeerde veegde hij zich het
zweet van het voorhoofd.
,,Neem me niet kwalijk," zei hij, ,,maar
ze maken me doll Als we maar eenmaal op
den hoofdweg zijn, is alles in orde. Dan
gaat het van een leien dakje. Ons dwaas
avontuur is bijna uit.
„Ja," gaf Sally toe.
,,Ik wed, dat je blij zult zijn."
Ze beet zich op de lippen. Ze had nooit
zoo een onmogelijken man gezien.
,,Als je op den hoofdweg bent, ben je
zoo thuis," voegde hij er aan toe.
Ze barstte uit zonder eenige waarschu-
wing.
,,Praat niet teaen me, Henry Williams!"
„Wat heb ik gezegd?" vroeg hij.
,,N-niets!" Ze schreeuwde bijna.
,,Waarom ben je dan boos?
Jkik ben niet boos. Ik vind je alleen
den groo'tsten idioot, die in Montana rond
loopt; dat is alles."
Hij trachtte tevergeefs haar woorden te
begrijpen en werd plotseling berouwvol.
,Je hebt misschien gelijk." zei hij. ,,Ik
schijn altijd alles verkeerd te doen. Ik
dacht alleen, dat je zoo gauw mogelijk
naar huis wou en Wat?
Ze mompelde iets onverstaanbaars.
„Wat zeg je?"
,,Je legt me altijd woorden in den
mond!" riep ze uit. „Ik heb nooit gezegd,
dat ik zoo gauw mogelijk naar huis wou.
Ik heb nooit gezegd, dat ik blij zou zijn,
als het afgeloopen was en
Tranen sprongen haar in de oogen en
met een nijdig gebaar veende ze ze weg.
,,.Zwijg als je blieft!" smeekte t Wrak.
beginnen, dan zou het verzet ertegen stel-
lig minder verbitterd zijn.
Thans meenen velen onder de arbeiders
en hun leiders, dat ,,de regeering er op
uit is de vakbeweging te vernietigen".
Dobbid", de voorzitter van den nationalen
3ond van spoorwegpersoneel, heeft deze
stelling geuit in de jaarlijksche conferen-
tie van den bond, waar de strijd tusschen
den gematigden en den radicalen vleugel
ditmaal wel zeer vinnig zal worden. Bald
win noemde hij een huichelaar, die onder
het mom van eerlijke onpartijdigheid en
vredelievendheid de belangen der mijn-
eigenaars behartigt, en die er niet aan
denkt zijn beloften, voor de opheffing van
de algemeene werkstaking afgelegd. te
houden.
De gematigden, onder leidinn van Tho
mas en Cramp, zien den loop van zaken
heel wat nuchterder in en erkennen de
moeilijke positie waarin de regeering ver-
keert. In het hoofdbestuur van den bond
hebben zij de meerderheid; volgens de
Westminster Gazette heeft dit bestuur al-
thans weerstand geboden aan den aan-
drang der mijnwerkersleiders, om te wei-
geren ingevoerde steenkool te vervoeren.
Ook de transportarbeiders en de uitvoe-
rende raad van het vakvereenigingscon-
gres moeten voor een boycot van inge
voerde kolen niet te vinden zijn.
Thomas, de secretaris van de bond van
spoorwegpersoneel, vertrouwt de meer
derheid der conference op ziin hand te
krijgen. Lukt hem dit niet, dan zal hij zijn
functie moeten neerleggen, daar verschei-
dene afdeelingen, waar de radicalen het
heft in handen hebben, voorstellen hem
daaruit te on'tslaan, wegens zijn verdedi-
ging der onvoorwaardelijke opheffing
van de algemeene staking en de met
de spoorwegmaatschappijen nadien ge-
troffen regeling.
De uitkomst der conference kan niet
zonder invloed blijven op het conflict in
de mijnen, waar na goedkeuring van de
achtuurswet door het Hoogerhuis. welke
morgen verwacht wordt, de feitelijke be
slissing zal vallen over de staking. Mel-
den zich een groot aantal mijnwerkers aan
op de loonsvoorwaarden van de eige-
naars, die neerkomen op behoud van het
oude weekloon bij een uur langer dagtaak.
dan is het einde van de staking in het
zicht. De berichten uit de mijnstreken ge-
wagen echter van betrekkelijk weinig
animo tot hervatting van den arbeid.
T
DR. EMILE COUe.
Voor velen, die in zijn geneeswijzen
geloofden en er veel aan hadden, is de tij-
ding, dat dr. Emile Coue, de Fransche
apotheker-psycholoog gestorven is, een
schokkende tijding.
Emile Coue was geboor.tig> uit Troyes
in Frankrijk, waar zijn ouders het zeer be-
scheiden hadden. De jeugdige Emile stu-
deerde te Parijs pharmakologie en werd
toen apotheker te Troyes, hetgeen hij 30
jaren volhield. Voor eenige jaren kwam
hij voor den dag met de, tot in alle onder-
deelen uitgewerkte, theorie, dat de zieke
1 mensch in vele gevallen zichzelf kan ge-
nezen: zelfbeheers.ching door auto-sug-
gestie. Zijn theorie doelde natuurlijk
j hoofdzakelijk op zenuw-, geestes- en in-
beeldingsziekten.
Hij deed reizen .om zijn ,,rust-gevende
lessen en stellingen" onder alle volken te
,,Ik bedoelde er niets mee. Heusch, Sally.
Ik ben zoo stom. Ik weet nooit, wat ik zeq
gen moet. Als ik maar anders was!"
Ze keek hem vragend aan.
,.Hoe anders?" vroeg ze.
„Heelemaal anders. Dan zou ik niet
bang zijn om je iets "te zeggen. Dan zou
ik het tegen iedereen durven opnemen. Ik
zou ze wel eens laten zien. Maar wat
geeft het? Ik ben een half-blinde sukkel,
een en al zenuwen. Ik ben een wrak. Ik
heb een schandelijk humeur en een slecht
karakter en ik weet het."
„Geloof je dat heusch, Henry Wil
liams?"
Zeker geloof ik het."
„Zou je het iemand anders laten zeg
gen?"
,,Neen!"
,,Ik ook nietzei Sally.
Het Wrak keek haar aan en slikte. Het
was hem, alsof zijn gespannen zenuwen
millioen maal per seconde trilden. Het was
hem als vloog hij hoog uit boven de ge-
wone aardsche beslommeringen. Bedoelde
ze heusch Neen! Ja! Hij was bang
verstijfd van schrik en toch zoo overge-
lukkig. Waarom had hij ineens alles be-
grepen? Eindelijk zag hij licht in de duis-
ternis. Maar het was zoo verblindend.
dat hij den weg niet kon vinden. Hij was
onthutst, het duizelde hem.
Sally!"
Sally Morgan, zou je heusch
De stem van den sheriff viel hem plot
seling in de Jede.
,,We hebben, dat vervloekte ding nu
ver genoeg gerold. Daar voor je uit is de
hoofdweg. Als je het verder niet alleen
afkunt, mag je voor mijn part den heelen
zomer hier blijven."
(Wordt vervolgd.)
HI'
I - FlffiTTTr -niiii i r
JL
