ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
it wm^.
b u i t e n ia na.
Mo. 7904.
Vrijdag 23 April 1926.
66e Jaargang.
Bekendmaking*
Aankondiging.
ABONNt MENTSPRIJS
de vegen en voetpaden met de kunstwerken.
FETJILLETON.
DOET UW SCHOENEN 60ED
GEMENGDE BERICHTEN.
M
wsm
■f? WBlEDDIEl IBXj-A.-D
BKi'gemeester en Wethouders van EOEK
maken bekend
flat de ouders voogden of verzorgers,
die hunne kinderen of pupillen op 1 Mei
a.a. op de openbare lagere school wenschen
geplaatst te zien, zich daartoe voor 30 dezer
het hoofd der school kunnen aanmelden.
De kinderen die voor 1 November 1926
zes jaar oud zpn, worden ioegelaten.
Burgemeester en Wethouders van Hoek,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. DREGMANS, Secretaris.
Hoek, 31 Maart 1926.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente HOEK, brengen terkennis van be-
langhebbenden, datte beginnen op 10 Wlei
1926, var wege de gemeente eene alge-
meene opneming zal worden gehouden van
Hoek, 22 April 1926.
Burgemeester en Wethouders ^an Hoek,
A, WOLFERT, Burgemeester.
J. DREGMANS, Secretaris.
ONTSLAG ALS KAMERLID.
Bfl de Tweede Kamer is ingekomen een
schrjjven vaD den heer jhr. dr. J. W. H.
Rutgers van Rorenburg van 21 dezer, hou-
dende mededeeling, dat hi] met is gang van
1 Mei a. s. octslag neemt als lid der Kamer
DE FORENSENBELASTING.
Het bestuur van let R. K. Werklieden-
verbond heeft aan den Minister van Finan
cial een adres verzocden, waarin de Minister
wordt verzocht o. m. te willen bevorderen,
dat een werkforens totaal niet meer belas-
ting zal betalen dan een inwcner in dezelfde
omstandigheden betaalt in de zwaarst be-
lastende gemeente, waarin hij woont of
werkt, en dat in de wet een maximumgrens
worde vastgelegd van b.v. f2500, waar
beneden geen foiensenbelasting mag worden
geheven.
WONEN IN PLAGGENHUTTEN
VERBODEN.
Be minister van Binrenlandsche Zaken
en Landbouw heeft aan de daarvoor in
aanmerking komende gemeentefcesturen een
circu'aire gezonden van den volgenden
iahoud.
Nu aan de bij de werkverscliaffing ge-
plaatste arbeiders een huurtoeslag wordt
verleend, indun zij in een huis wonen van
een woningbouwverceniging, moet het voor
alle bi] de weikverschaffing geplaatste ar-
Uit het Amerikaansch door
E. J. RATH.
Vervolg.)
Alleen Sally deed hem verbaasd staan.
Hij sloeg haar een kwartier lang gade
zonder een woord te zeggen en zag hoe
lenig en elegant ze reed, hoe good ze haar
haniden gebruikte en dat ze alle trues ken-
de, als was ze in de prairie geboren en
getogen.
,,Er is zeker ook prairieland in de buurt
van Pittsburgh", zei Charley.
.Prairie? herhaalde het Wrak, die
middenin reed. ,,In geen velden of wegen
prairie te bgikennen."
..Heiusch? Als ik naar je vrouw kijk,
zou ik er op hebben durven zweren. Won-
derlijk, hoe vlug sommige menschen iets
aanleeren."
Sally keek vragend om.
,,Ik heb gekeken, hoe u rijdt." legde
Charley uit.
Ze bloosde en keek weer voor zich uit.
.,Ik ben vroeger wel hier in het Westen
geweest," fiep ze. ,,En er zijn ook wel
een paar paarden in Pittsburgh."
,,Ja. mevrouw, ik dacht wel. dat u hier
eerder geweest was."
Als ze nagedacht had, had ze dit kun-
nen verwachten, maar ze vond het ver-
velend onverihoeds aangevallen te worden.
Hef hinderde misschien niet. maar het
kon toch wel de achterdocht of verwon-
dering opwekken van Charley McSween.
Ze begon te merken. hoe moeilijk het was
een aangenomen rol goed te spelen; ze
Voor binnen Ter Neuzen /1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaai
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Oat biad verschiint lederen Ataandag Woensdag- en Vrlldagavond.
-
beiders financ?eel mogelyk worden geacht
een 5 ehoorlijke wooing te betrekken.
Daarom is bepaald, dat zij, dte na 1 Juli
a.s. wonen in plagg nhutten en daarmede
gelijk te stellen verbl ijv^n, t ehoudens door
den minister te verleenen ontbeffing, niet
tot. de werkverschaffi g mogen worden
toegelaten dan wel, indien zij op dat tijd-
stip bij de werkveiechaffing werkzaam zijn,
zullen moeten worden ontslagen.
De mi ister noodigt de gemeentebesturen
uit aan dit voorsclitift st'eng de hand te
bouden ea er wel bevorderlijk aan te widen
zijn, dat de hutten, die door de bewoners
worden ver'aten, z<o eenigszins mogelijk
onmiddellijk worden afgebroken.
REGEL1NG VAN DE FRANSCHE
SCHULD AAN AMER1KA
Een Llijde mare, waaraan, zoo zjj waar
is, de noch voortdurei d afbrokkelende
Fransche franc steun kan ontleeten, komt
uit Washington in het fcericht van de
New York Herald, da' Mellon, de Ameri-
kaansche seer, der Schatkist, en Berenger,
de Fransche gezant te Washington, het
samen eens zouden zijn g< worden over een
regeling voor de consolidate van de Fran
sche schuld. Zij h bben haar dan tot stand
gebracht in alle stil e, far fn m the madding
crowd, die Caillaux iniertijd bij /ijn mis
lukte zending omringde. Op het eerste
ooglijken de hoofd ijnen van he' accoordvoor
Frankrijk alles mi s aannemelijk Hoofdsom
en renten van de schuld worden ongeveer
gehalveerd, de betalingen sullen zich in
62 jaar'langs een stijgende lijn bewegen,
maar in de eerste j men niet groot zijn,
nauwGijks grooter ru g dan de 20 millioen
dollars 'sjaars, welke Frankrijk thans reeds
voor gele verde* oorlogsvoorraden afbetaalt,
Voorts v orzet het sccoord in een latere
berziening van den maatstaf die thans voor
Frankrijk's betalingscapaciteit is aange
nomen. Aldus de hoofdtrekk*n.
Opmerkelijk, maar misschien volkomen
verklaarbaar vanwege het be'ang dat geen
politiek rumoer den rustigen gang d>r
vertrouwelijke onderhandeiingen s'oorde,
is schrijlt de N. R. Crt, dat minister Peret
in zijn jongste banketrede met geen woord
ervan gerept heeft, dat d- onderhaudetrgen
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
had nooit eerder getracht zich anders
voor te doen, dan ze was.
,,T'oen ik een klein meisje was," voegde
zij er bij.
,,Ja, mevrouw. Dat is de tijd om de
dingen te leeren, als je jong bent. Henry
bijvoorbeeld
Het paard van het Wrak struikelde en
de berijder hieid zich met moeite in het
zadel, na bedenkelijk overgeheld te heb
ben.
„Houd je niet te stevig vast", ried Char
ley. ,.Zooa!s ik zei, zal Henry er een
beetje meer moeite mee hebben, omdat hij
niet in zijn jeugd geleend heeft met paar-
denvleesch om te springen. Maar het gaat
al best. Hij rijdt wel niet zoo goed als
Mort Ssh, hu!"
Het "Wrak gaf een ruk aan de teugels
en deed pogingen zich om te keeren in het
zadel.
,,Kalm aan, Henry. Ik bedoel er niets
mee. Je zult binnenkort net zoo goed rij-
den als Mort. Ik dacht alleen maar over
de verschillenide manieren, waarop men
schen opgevoed worden. Geen mensch
kan zoo ongedwongen en goed vechten
als jij. Denk eens aan het geval. dat een
prairie,hond, kwaadaardig een wolf aan-
viel; Mort als eerstgenoemde. Maar je
moet toegeven, dat een prairiehond ook
van zich af kan bijten. Ik denk. dat Hen
ry
Sally viel hem in de rede door te vra-
gen, hoe groot de ranch was en daarna
bleef ze hem overstelpen met een stort-
vloed van vragen. Ze wilde, dat Charley
het Wrak met rust Het en na eenigen tijd
begreep Charley haar bedoeling.
In de heuvels kwamcn ze een paar ion-
gens tegen, die voor hen uit den weg qin-
aen en bogen voor Sally, terwijl ze het
Wrak ernstig en eerbiedig aankeken. Als
met Amerika zoo dicht voor hun beslag
waren. Wat hij echter in bet algemeen
over de kwest'e van de schu den zeide.
krijgt thans nieuw belang. Peret gewaagde
van de ontva'gsten uit de Dawes-re^eling,
die hij op 500 millioen frs raamde. Deze
ontvangsten, zeide hij. werden achter de
hand gehouden voor de regeling der schulder:
aan geiatid en Amedka, aan welke de
Fransche regeering „krachtdadig voort
werkte". „De Fransche regeering", ver-
volgde hij, „is voornemens opr» cht te zijn
zp zal toonen wat haar betalingscapaciteit
is en zal geen regeling aanvaarden, dis zij
niet kan uitvoeren. Daarom hecht zij
vooral gewicht aan de zoogenaamde clausule
van voorbehoud, volgens w-lke het bedrag
van de Fransche betabngen verminderd zou
worden, indien Dnitschland zijn verplich-
tingen volgens het Dawes plan niet nakwam,
en die Engeland en Amerika zoo weinig
zin toonen om aan t* nemen." Indien
echter Frankrijk's schuldf-ischexs niet te
vermurwen waren zou hij, tegenover de
openbare meening van zijn land, in een zeer
moeilijke positie kemen.
Hierboven citeerden wij uit het bericht
vsn de Herald dat ht-t accoord zou voor-
zit-n in een „herziening van den maa'staf
die thans voor Frankrijk's betalingscapaci
teit is aangenomen". Heeft Peret op dit
eluk dan toch zijn ?in kunnen doorzeiten,
tegenover een concessit van zijn hant, dat
een berziening (die zoowel op langzamer
als sneller afbetaling kan neerkomeiook
geoorl'ofd zal zijn, indien Frankrijk's cspa-
citeit in de toekomst grooter mocht wor
den Voor den definitieven vorm van de
overeenhomst met Engeland zou het van
beteefenis-zijD, indien hij dit te Washirg
ton heeft kunnen bereiken.
DE ENGELSCHE
STEENKOOLNIJ VERHE1D.
De afwending van een grcot conflict in
de Engelsche steenkoolnijverheid lit,kt,zooals
de zaken er op dit oogenblik voor staan
negeD dageu v66r het offiuleele einde van
het subsidie aan de miji.en uit de openbare
penningtn alleen mogelijk volgens het
procede, reeds vroeger als den eenigen voor-
loopigen uitweg aangeduidtijdelijke ver-
lenging van het subsidie Dit zal dan,
schrijft de N. R. Crt geschieden onder den
anderen naam van bijstand voor tenhoogste
drie maarden om de nijverheid, en dan
vcoril de arme niijnen, weer op eigen
bee) en te helpen. H(t hulpm'ddel komt,
gelijk het oorspronkelijke subsidie, ueer op
uitstel van executie met averechtsche oeco-
nomi che methoden. Als de arme mijnen
nu reeds zware verli zen zouden lijden,
indien zjj gfen subs'd'e kregen, zullen zp
over drie maanden evenmin ,,op eigen
l eenen" kunnen staan. Een bedrijf dat
het noch werkgevers noch werknemers
mogelijk maakt, aan den kost fe komen,
dient stopgezet te worden.
Er is nog veel te doen over de begrippen
na'ionale regeling (wat de mijnwerkers
wenschen) en districtsregeling (watdeeige-
naars verlangen), maar, indien deze laatsten
op dit stuk toegaven en de formule „natio-
nale regeling" aanvaardden, zou men zich
nog niet verstaan hebben over de kern van
de kwestie. Deze is het dilemma of loons-
verlei ging of v< rleng ng van de werkuren,
dat, thans den grondslag ormt van tweee lei
voorstellen, die de eigenaars gereed hebben
gemaakt en die de werknemers verwerpen.
Het rapport der steenkolenc m missie was
daarvoor al tof de slotsom gekomen, dat de
werkl eden lusschen deze twee kwaden
moesten kicen bij de tegenwoordige r eco-
nomische veoruitzichten van de steenkool-
ngverheid.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
ze hem uitgelachen hadden, waren de ge-
volgen niet te overzien geweest; maar ze
hidden zich keurig, totdat het Wrak hen
voorbij was en toen gaven ze alleen nog
maar een knipoogje tegen Charley.
Het Wrak had geen plezier. Hij hield
niet van rijden, al zou hij het nooit beken-
nen. Het grijze paard was al even erg als
de vos; alle paarden waren uit den booze.
Als hij maar wist, waar Charley het voor-
wiel van het Fordje verstopt had, dan had
hij maling aan alle paarden in Montana.
Maar nu had hij een speciale reden om te
trachten in het zadel te blijven. In het erg-
ste geval komden Sally en hij paarden
stelen en met het oog hiierop moest hij
zich bekwamen in deze pijnlijke en primi-
tieve wijze van reizen.
Sally had juist voorgesteld terug te
keeren, overtuigd, dat het Wrak er meer
dan genoeg van zou hebben, tegen dat ze
thuis zouden zijn, toen ze de Underwoods
tegen kwamen vader zoon en dochter.
Ze zag hen voor de eerste maal van dicht-
bij en bekeek hen met belangstelling,
vooral Harriet, Charley stelde hen voor.
..Mevrouw Williams is de dame, die
zoo onvolprezen kookt. Daar hoeven we
verder niets van te zeggen. Henry kent u
al. Hij is ook een meester in zijn vak."
De Underwoods schonken niet veel
aandacht aan het Wrak, maar toonden
oprechte belangstelling in Sally. Zelfs
Jerome Underwood was vriendelijk ge-
dachtig aan de heerlijke gerechten, die op
tafel kwamen. Hij had voor het eerst een
vrouw, die kookte en het beviel hem zoo
goed, dat hij alle aanmaningen van den
New-Yorkschen specialist vergat.
Charley, Sally en het Wrak reden ge-
zamenlijk met de Underwoods naar huis.
Jerome en ziin kinderen reden goed. een
reden te meer voor het Wrak om hen te
DOOR DEN TREIN GEGREPEN.
Bjj htt dorp Creusen in Saks-n is
Maandagmiddag een moforrijwiel met twee
bergders tegen de geslobn boom van den
spoorweg- overgang gereden, op het oogen
blik dat de sceltrein Dresden-Elsterwerda
passeeide; de machine vernielde de afslui-
ting en werd door den trein gegrepen.
Beide bevijders waren onmiddellijk dood.
IN EEN VLAAG VAN WOEDE.
Een Berlijnsche chauffeur die Dinsc?ag-
avot d dronken in zijn woning In de
Ad-lbergstiaat aankwam, en deswfge door
zijn vrouw onderhand'n genomen werd,
wierp zich plotseling, in een vlaag van
woede, op hun beider kind order dtn uit-
roep het te zullen vermoorden. De moeder
gilde om hulp en wierp zich tusschen den
brschonkene eu haar kind; en werd door
3 mes3teken le vensgevaarlij kge wond, voordat
de dionkaard overmand kon worden.
Het kirdis licht gewond dour den eeisten
steek.
GELAT1NEFABRIEK UITGEBRAND.
Te Halle aan de Saa'e is Zondagnacht
om half twee brand uitgebroken in de
chemieehe fabriek Halle, die vrgwel gefceel
verwoest is. Men vermordt dat kortsluiting
de ooszaak van den brand is. De brand-
wcer had het uiterst moeilijk, daar een
groote hoevtelhe'd brendende gelatine een
ondraagljjke hitte verspreidde, zoodat geen
brardweerman het langer dan een halve
minuut bij het tuurkon uithouden. Ver-
schiilenden hunner werden zwaar gewond.
De schade wordt op l1/, millioen mark
geschat. 250 arbeiders zullen gernimen
tijd weskloos zijn.
In het geheel zijn 70 000 Kg. gelatine
en 700.000 Kg. grondstoffen voor de
fabricage van gelatine xerbrand. De fabriek
te Halle was de groofste gelatinefabriek
van geheel Dnitschland.
BIJNA LEVEND BEGRAYEN.
Bij de werkzaamheden vcor de water-
le;ding in de Haarlemmermeer heeft een
ongeval plaats gthad, dat nog goed is af-
geloopen.
Toen men in den Rintdgk naa-1 de b'ug
by Aalsm-er aan het graven wbs, in ver-
band met de aarsluiting van den zrlnker aan
de walerleidirgbuizen in der dijk, stor!te
een gedeelte van den opstaandf n wand naar
beneden, terwijl eenige aibeiders in de uit-
gegraven ruimte bezig waren.
Een der mantien, J. H., werd onder de
hacen. Het eenige, wat hem genoegen
deed was het feit, dat niemand zijn hoor-
nen bril scheen op te merken. Verder had
hij geen plezier, zelfs niet, toen de knappe,
blonde Harriet naast hem kwam rijden.
Hij was niet in de stemming om Harriet
te waardeeren, want het zadel vergalde
zijn plezier, zijn beenen deden pijn en het
grijze paard schokte kwaadaardig. Har
riet zelf was niet gewend om te gaan met
bordenwasschers, maar ze was volkomen
bereid met hem te praten, als hij wilde.
Maar hij reed norsch door, zomder een
woord te zeggen. ervan overtuigd, dat hij
belachelijk was.
Underwood reed voorop met zijn op-
zichter. en sprak over de hoeve, zoodat
Sally en Chester Underwood samen
reden. Chester was aangenaam verrast.
Hij wist niet, dat een kokkin jong en knap
kon zijn en paard zou kunnen rijden. Hij
wist niet, dat ze ongedwongen kon lachen
en praten. Maar hij ontdekte dit alles en
vergat, dat hij zich verveelde. Hij amu-
seerde zich kostelijk onder het naar huis
rijden.
Menschen uit het Oosten interesseerden
Sally altijd; ze hoorde graag van alles
over dingen, die haar onbekend waren.
Ze liet hem van allerlei vertellen, wat hij
met veel plezier deed.
Het Wrak, in de achterhoede, werd
somberder dan ooit. Waarom kon hij niet
zoo met vrouwen omgaan Hij wist, dat
hij niet vlot was. Maar waarom waren
jeugdige zoons van rijkaards het wel
Hoe kwam het, dat hij altijd onhandig en
niet op zijn gemak was, zoodra een vrouw
in zijn buurt kwam
Zelfs Sally Morgan maakte hem verle-
gen. En als ze hem verlegen maakte.
waarom maakte zfe Chester Underwood
dan niet verlegen Die was niet ver-
R00DE-5TER
aarde gebed bedolven, tot schiik zijner
makkers.
Gelukkig kon ontt'iddellgK de plaats be
paald worden, waar ongeveer's mans hoofd
z ch moest bevinder, zoodat direct de red-
dingspcg'.ngen op de dt eltreffericVe wijze
tonden worden a-nngepakt.
Na eenige oogenblik ken van ingespannen
arbeid gehikie het den man in zooverre uit
zijn vreeselijke positie te vtr'ossen, dat al-
thars zijn hoofd uitgegraven «as.
Met kracht werden de verde e pogirgfn
vervo'gd, om den gehe- len grondlaG, welke
op den man rustte, te v rwijderen en na
ongeveer een kwartier van onverpoc sden
arbeid, mrchten de redders het genoegen
smaken, H. op den begacen g^ond te krggen.
Hoewel de man uatuurlijk onlzettend
acgst'ge en pijnlpke oogenblikken heeft
door staar, ke n te ch geconstateerd worden,
dat hij geen noemens*aar ige kr.euziDgen
bekomen heeft.
Per auto is hij naar zijn wonirg ver-
voerd.
GEMEENTERAAD VAN ZAAMSLAG.
Vergadering van Vrijdag 9 April 1926, des
namiddags 1,30 uur.
Voorzitter de heer J. de Feijter, Burge
meester.
Tegenwoordig de heeren A. de Feijter, C. A.
Wisse, D. G. Koopman, A. de Koeijer, W. van
Petegem, D. Dees, C. H. H. Wisse, M. Dekker,
A. Haak en A. Dees, later ook de heer S. van
Hoeve, beneven® de Secretaris J. Stolk.
(2. Slot.)
Vervolg van Punt 9.
De heer A. DEES bespreekt de Drie Sdhou-
wenstraat, naast Knijff.
De VOORZITTER zeg't, dat daar veeE gerij
door is en dait straatje jaarlijks heel wat koste
aan onderhoud met macadam.
De heer VAN PETEGEM merkt op, niet te
hebben geweten, dat men hier een Ketelstraat
had. Hij gelooft, dat hiier een vergissing in
het spel is en dat daarmede bedoeld wordt de
Kiezelstraat.
De VOORZITTER wil wefc aaranemen dat dit
zoo is; dat klinkt ook wel beter.
De heer HAAK zou er ook wel voor gevoe-
len om de straat voor den dokter en De Itegt
te beklinkeren en de daar uit te breken goede
straatkeiein dan te gebruiken in de achter-
straatjes. Het aan zich t van het dorp zou er
door verfraaien.
legen: heelemaal niet. Chester Under
wood maakte haar ook niet verlegen.
Maar Henry Williams wel; het Wrak
wist het zeker. Binnen vijf minuten was
ze de beste vrienden met den nieuweling;
dat had ze met alle knechts en alle andere
menschen. Maar hij voelde, dat ze in zijn
gezelsohap altijd iets gedwongens had,
zelfs al probeerde ze het te verbergen. Ze
begreep hem nooit; soms lachte ze hem
uit; soms voelde hij, dat ze medelijden met
hem had en dat kon hij heelemaal niet uit-
staan. Wat mankeerde hij eigenlijk En
wat mankeerde zij
Toen de hoeve in het zicht was, bracht
een idioot zijn paard aan het draven. Het
Wrak verdacht Chester ervan, maar hij
kon het niet met zekerheid zeggen. Hij
had het te druk. Zijn paard begon ook
te draven; het had de stomme gewoonte
de andere paarden na te doen. Iedereen
draafde. Het Wrak overleefde het met
meer geluk dan wijsheid, maar tegen het
plotseling stoppen was hij niet bestand.
Hij schoot vooruit en kwam op handen
en voeten terecht. Toen hij langzaam op-
stond zag hij. dat Chester lachend op hem
neerkeek.
Automatisch balde hij de vuisten en
deed een stap voorwaarts. Op hetzelfde
oogenblik stond Sally naast hem en greep
hem bij den arm.
..Laat me los", zei hij razend. ..Ik raan-
keer nmts."
..Natuurliik niet, Henry." En daarna
fluisterend: ,,Ga mee. Vandaag vecht ie
niet. Ik schaam me voor je. Henry Wil
liams, je bent nog erger dan een dolle
stier. Ik weet niet, wat ik rhet je beginnen
moet.
(V/ordt vervolgd.)
NEUZENSCHE COURANT
V
26)
a
ROOKTABAlx
TH£OOOPU5
NIEMEJJE.R.
GBOMtN&EH
