ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN.
JAV2V-REEP
maPoddi
No. 7891.
M a an dag 22 Maart 1926.
66e Jaargang,
H. H. Kantcorhcuders
'M W SA S
1
ABUNHEMEIiTSPRtJS:
BINNEHLAMD.
FK5JILLKT0H.
I'SEi ct
Beter dan Goed: DE BEST E
AJ.P's
BUITENLAND
3^4,. tsfcv/sessf^aaa jmsssm. sggg<MMii»Km'saw&a^'-iawwip-j6tf3^.d»4»:/^:4<a^s®sw^stt«aswa*«aasB^sis^"a«Bis»«sa«aidMi
Hi 'MffxS
r<
Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jau,
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Dit blad verschijnt tederen Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond.
worden verzocht het ahonnements-
geid over het le kwartaal 1926
van de Ter Neuzensche Courant,
vdor 1 April in te zenden,
Wij vestigen er de aandacht van
onze abonne's op dat wij bij terug-
ontvangst van eene onbetaalde kwi-
tantie onmiddellijk detoezending van
het blad zullen staken.
DE UITOEEFSTER.
Onze abonne's in
'het Buitenland worden
dringend verzocht het
verschuldigde abonnementsgeld voor
1 April a.s. in te zenden. Bij niet-
ontvangst voor dien datum wordt
het abonnement gestaakt.
Abonnementen worden slechts aan-
ger.omen bij vooruitbetaling.
DE UITGEEFSTER.
HET VERDRAG TUSSCHEN
NEDERLAND EN BELGIe.
Het Nationaal Comite van Actie tot
Vtyziging van het verdrag met Belgie.
Ifceeft een brochure uitgegeven, getiteld:
..Kantteekeningen op het verdrag met
Belgie", door Mr. E. Fokker, oud-griffier
v«n de Staten onzer Provincie, oud-lid
van de Eerste en Tweede Kamer.
De schrijver oefent uit volkenrechtelijk
e« uit financieel oogpunt en verder op ju-
rktische gronden critiek uit op het Schel-
cJe-ibeheer, alsmede op een aantal passages
Van de bij het verdrag behoorende toe-
fcchtende memorie.
Hij behandelt voorts speciaal de Wie-
bagen-kwestie. Hij is van meening, dat
de Nederlandsche regeering, toen van
Belgische zijde blijk werd gegeven van
een verlangen de besprekingen over een
verdrag weder op te nemen en de Wielin-
Qen-kwestie te laten rusten, als voorwaar-
3e voor hervatting der bespreking had te
Snellen: of de Wielingen-kwestie moet
vooraf opgelost zijn', de snoods door arbi
trage, of de Wielingen-kwestie moet
mede in de regeling begrepen zijn. En te
eer had die houding dienen te zijn aange-
noinen, omdat het nu gcSloten, doch ge-
Ittkkig nog niet door de Staten-Generaal
joedgekeurd tractaat, de Wielingenvraag
aomit maakt.
Volgens schrijver immers, wordt het,
a£s de Wielingen-kwestie onopgelost
Wij ft, onzeker, of de Commissie van Be-
freer de Wielingen in verband met hare
frevoegdheid zal beschouwen als Neder-
landsch dan wel als Belgisch gebied, en
wordt voorts twijfelacbtig, wie der twee
land en de kosten heeft te dragen van het
onderhoud en de bediening der Wielin
gen en hoe het gaan zal met de vaart ter
j»laatse van Belgische oorlogsschepen in
vredestijd.
Fedtelijk wordt aldus de heer Fokker
- het watergebied van de Wielingen,
wat verlioh'ting en loodsdienst betreft, aan
mmmmhtmammmamaa^mmacaatmmmmiattsBamKBammmmait
Uit het Amerikaansch door
E. J. RATH.
13} (Vervolg.)
Hij was in een zeldzaam goede stem
ming voor iemand met een misdaad op
zifn geweten.
„Ik wou je vragen, wat je denkt van
rijden er al een paar mijlen lanigs. Wat be-
deze ijzerdraadomheining," zei hij. ,,We
»eekent het?"
Sally beschouwde de afzetting, die den
weg volgde.
,,Hij hoort natuurlijk aan den een of
aoder," antwoordde ze. „Het beteekent
cfat er hder ergens een hoeve is.
„Ontbijten ze daar?"
,,Dat zou ik meenen!"
„Ik ook," zei hij. ,,Waar zou dat ding
ergens zijn, of kan je dat niet bepalen zon-
der behulp van bergen of andere zicbtbare
weawijzers?"
Dit bracht een glimlach op haar lippen.
Het Wrak was blijkbaar best te spreken
vanochtend. Hij was zelfs dartel.
..Ik zou zeggen, dat zij aan denzelfden
kant van den weg moet zijn als de omhei-
»ing," antwoordde Sally. „En als we nog
fteen hek voorbij zijn, moeten we door-
rijden tot we ex een vinden. Er moet
ejtioens een irraanq zijn."
Het Wrale kuchte en reed voort, terwijl
Sally maar alle kanten rondkeek. Er wa-
ren geen bergen, maar toch was het land
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
de Belgen overgelaten. En indien na
eenige jaren indien onverhoopt het
verdrag ongewijzigd ten slotte tot stand
mocht komen van Belgische zijde daar-
uit munt zou worden geslagen voor een
oplossing der Wielingen-kwestie onder
alsdan voor Belgie gunstige Internationale
verhoudingen, zouden wij dit aan onze
slappe en buitensporig-tegemoetkomende
houding van thans te wijten hebben. Ik
meen dan ook, dat voor Nederland aller-
minst reden is, zich erover te verheugen
(zooals de regeering verklaart in par. 3
van hare memorie van toelichting) ,,dat
Belgie zich bereid heeft verklaard deze
kwestie, (die van de Wielingen) welke in
het verleden tot geen practische moeilijk-
heden heeft aanleiding gegeven, te laten
in statu quo, gelijk reeds dezerzijds in
overweging was gegeven".
De brochure is gratis verkrijgbaar bij
den uitgever.
HET VERDRAG MET BELGIe.
Hoe een Franschxnan de kwestie ziet.
Jules Sauerwein publiceert in de .Ma
tin" het volgende artikel over het Neder-
landsch-Belgische verdraq, dat als onder-
titel heeft: ,,Het schijnt, dat Nederland
voorzorgsmaatregelen heeft willen nemen
teqen de Belgische instabiliteit."
,,Toen, na drie maanden crisis, de heer
De Geer er in geslaagd was, in Nederland
een ministerie te vormen, bleek, dat de
heer Van Karnebeek, reeds Minister van
Buitenlandsche Zaken sedert 1918, zijn
portefeuille behield. Ik heb hooren vertel-
len, dat hij wenschte rust te nemen, doch
men zeide mij: ,,Hij blijft om zijn tractaat
met Belgie te verdedigen. Hij is namelijk
de eenige, die in staat is, dit te doen aan-
nemen,"
Wat is dit tractaat Ik heb er kennis
van genomen en hoe meer ik er de bepa-
lingen van bestudeerde, des te meer werd
ik er van overtuigd, dat het een stuk ar-
beid van de Nederlandsche diplomatic is,
dat van een ver-zienden blik getuigt en
aandacht vendient.
Het verdrag geeft een ontzaglijk voor-
deel aan Belgie, Nederland aanvaardt de
constructie, voor de helft op zijn kosten,
van een prachtig uitgerust kanaal van
meer dan 100 M. breedte, dat de Moer-
dijk met Antwerpen verbindt, d. w. z, den
mond van den Rijn met de groote Belgi
sche haven. De andere bepalingen zijn
van minder beteekenis en betreffen de
verbetering van bepaalde kanalen, die het
gebied van Luik met den Rijn in gemeen-
schap brengen. Voorts: door middel van
een gemengde, met ruime bevoegdheden
uitqeruste commissie. het onderhoud van
den doorgang der Wielingen te oxgani-
seeren, die den toegang tot Antwerpen
vormen, en ten slotte aan die haven te ver-
oorloven, onnieuw een militaire haven te
worden, aanoezien Belgie niet meer neu-
traal is.
„Nederland geeft het groote geschenk".
Alles bij elkaar is het Nederland. dat
het groote geschenk geeft, en de heeren
van Rotterdam, die zich daar niet in ver-
gissen. slaken luide kreten.
beslist heuvelachtig en ze zag met een
oogopslag, dat ze een heel eind van de
Morganhoeve verwijderd waren. In de
buurt van hun hoeve zag het land er ner-
gens zoo uit. Gedeeltelijk was het bedekt
met bosch, maar er waren ook ustgestrek-
te open vlakten en twee keer zag ze even
water. Ze maakte uit alles op, dat ze ge-
heel oostelijk van Black Top waren, hoe-
wiel ze geen idee had, in welke rich ting
het Wrak gedurende den nacht gereden
had.
Na eenigen tijd keerden haar gedach-
ten terug naar de groote auto en den eige-
naar daarvan en ze betrapte er zich op,
dat ze achter zich keek den langen weg af,
zich afvragend wat er van hen gevonden
was.
,.Hier is een hek," zei het Wrak.
Er was zelfs meer dan een hek. Er lien
een duidelijk zichtbare weg door naar de
heuvels in de verte. Zonder verder te
overleggen, stapte hij uit, ooende het hek
en reed het autotje binnen. Hij wilde met-
een doorrijden, maar Sally liet hem stop-
pen.
..Sluit altijd de hekken achter je in dit
land," zei ze en sprong op den qrond. ,.Ze
hebben een reden van bestaan."
,,Ik heb ook zob'n zin in mijn ontbijt."
leade hij uit.
De particuliere weg was lang, wat Sally
al voorzien had: ze kende de afmetingeh
van zulke ranches. Als je als vreemde-
ling de groote weoen volmrde, kreeq je
nooit een denkbeeld van de uitqesfrekt-
heid. Een kwartier lang zagen ze niets
d^- en dalen.
Toch kwam^n d" qebouwen olotsUinrt
in het zicht. Sally bekeek ze met kenners-
Waarom heeft de heer Van Karnebeek
zich toch dusdanig edelmoedig betoond,
dat hij een zeer levendige oppo-sitie uitge-
lokt heeft? Laat ons hier de diplomatieke
gedachte nagaan, die het verdrag inspi-
reert. Toen de oorlog geeindigd was, for-
muleerde, zooals men zich herinneren zal,
Belgie zijn eischen. De onenbare meening
vroeg bij onzen geallieerde het bezit van
den doorgang der Wielingen, met de kust
van Nederlandsc-h Iteeuwsch-Vlaanderen.
Bovendien vroegen de Belgen, die voor de
toekomst bevreesd zijn voor een Duit-
schen aanval door Limburg, de omgeving
van Maastricht of althans een specialen
toestand, welke hun in de gelegenheid
stelt, dit gedeeke van de grens in hun
militaire verdedigingsplannen te betrek-
ken. Zij herinnerden aan het feit, dat de
chef van den Duitschen generalen staf,
Von Schliffen, vroeger eens een aanvals-
plan dwars door deze Nederlandsche en
clave beraamd had.
Nederland, dat zich tegenover een qe-
weldige coalitie gesteld zag, handhaafde
al zijn posities en gaf in geen enkel gebied
een duimbreed toe. Dit zette in Belgie
eenigszins kwaad bloed. Het scheen wel
politiek gezien om thans aan een aangren-
zend land, dat door de eeuwen der histo-
rie heen nauw met Nederland verbonden
geweest is, eenige concessies te doen.
Dit is evenwel niet alles. Ik heb in Ne
derland de veel-verspreide meening van de
Belgische onevenwichtigheid ontmoet. Ik
beweer niet, dat deze juist zou zijn, maar
zij bestaat in elk geval, en de algemeene
politiek van Van Karnebeek wordt er
door beinvloed. De twisten tusschen Wa-
len en Vlamingen worden zeer tragisch
opgenomen. De naar Nederland uitgewe-
ken Belgische refugies, waaronder schrij-
vers van naam, schilderden in sommige
Nederlandsche bladen deze twisten als
zeer ernstig af. Voor het oogenblik schijnt
het, dat de Belgische regeering een ver-
zoenings-regeering is, maar de strijd kan
opnieuw losbreken.
Indien op zekeren dag Belgie door een
burgeroorlog verscheurd mocht worden,
wat zal dan de posijie van Nederland zijn?
Nederland veriangt geenszins vier mil-
lioen Katholieke Vlamingen te annexee-
ren. die aevoegd bij de twee millioen Ne
derlandsche Katholieken 't protestantsch
karakter van het land zouden te niet doen,.
De Nederlandsche staatslieden meenen,
dat deze Vlamingen zich in het geval van
een splitsing onvermijdelijk naar Duitsch-
land zouden wenden, op gevaar van een
Europeesch conflict af. terwijl het Walen-
land zich natiturlijkerwijs bij Frankrijk
zou aansluiten.
Nederland tusschen strijdenden.
Aldus zouden de twee groote mogend-
heden zich aan de grenzen van Nederland
tegenover elkander gesteld zien, welk
land door het gevaar bedreigd zou wor
den in een doodelijken strijd befrokken te
worden.
Deze gebeurtenissen schijnen onwaar-
schijnlijk, maar weet men ooit wat gebeu-
ren kan? En voorts: Gouverner e'est pre-
voir en Nederland heeft in de laatste vier
eeuwen bewijzen gegeven van zijn ver-
"iendheid.
Zal de heer Van Karnebeek deze zaken
zoo ooenliik uiteenzetten? Zal hij zegnen.
dat Nederland door voordeelen aan Bel
gie te geven en door verdragen te teeke-
nen, die schijnbaar weinig voord-eeliq zijn,
in werkelijkheid wijs en in zijn eigen be-
lang handelt?
Nederland bevestigt niet alleen de be-
oog. De hoeve, de stallen, de schuren,
alles nam ze snel op,
,,Dat is een groot huis,' verklaarde ze.
,,Ziet er nog nieuw uit. Goede ligging.
Kijk maar eens naar die heuvels achter het
huis. Mooi, he?"
,,Ik kan alleen maar spek en eieren
zien," zei-het Wrak.
,,Op hoop van zecjen."
,,En als ik met
Sally legde hem het zwijgen op.
,,Luister eens, Henry Williams," zei ze,
,,houdt jij je er nu eens van buiten van
ochtend. Jij heht voorloopig genoeg ge-
daan, Zeg zoo weinig mogelijk en wees
beleefd. je bent nog altijd in Montana."
,,Ik zal mijn fatsoen houden, als jij me
niet uit mijn humeur brengt," beloofde hij,
,,Maar ik moet eten hebben."
,,En als ze wat vragen, dan zijn we toe-
risten. Vergeet dat niet" zei Sally veelbe-
teekenend.
Het karretje stopte voor de deur, op
hetzelfde oogenblik dat een man naar
buiten kwam. Hij was lang en mager,
met n borstelige snor, en keek hen eenige
oogepblikken met ongeveinsde verbazing
aan, voordat hij op hen toetrad.
,,Goeden morgen, riep Sally.
Morgen, mevrouw."
Terwijl hij naar de auto liep, keek hij
hen onderzoekend aan, met een paar hel-
dere blauwe oogen.
,.Ben.t u de eigenaar?" vroeg Sally.
Ze wist beter, maar ze trachtte haar rol
zoo goed mogelijk te spelen.
.Jk ben de opzichter."
,.0. dan bent u juist degeen dien we
noodiq hebben. Kuirnen we hier ontbij -
ten?" 1
trekkingen van goede nabuurschap. maar
eveneens de Belgische eenheid. Het be-
wijs hiervan is, dat dit verdrag, dat door
Rotterdam aangevallen wordt, ook bestre-
den wordt door de Belgische extremisten,
die vijanden van de eenheid des land zijn,
terwijl de meerderheid der publieke opinie
er door bevestigd is en de territoriale wij-
zigingen, waarvan men na den oorloq
droomde, vaarwel gezead heeft. (Tel.)
HET GEZANTSCHAP BIT HET
VATICAAN VERWORPEN.
De Tweede Kamer heeft met 48 tegen
41 stemmen verworpen den post op de
begrooting Buitenl. Zaken over het ge-
zantschap bij den Paus.
AUTO-ONGEVAL.
Het Kamerlid, de heer Boon, is Vrijdag
tusschen Leeuwarden en Dokkum een
auto-ongeval overkomen, doordat de auto
door de brugleuning in het water ^eed. De
heer B., die onder de auto was terecht ge-
komen, wist zich er onderuit te werken
en met den chauffeur den wal te bereiken.
Zij zijn toen in een boerenwoning, na van
den schrik bek.omen te zijn, van droge
kleeren voorzien.
EEN MINISTERIEEL BEZOEK
PER FIETS.
Eerder dan iemand had kunnen ver-
wachten, heeft de nieuwe Minister van
Binnenlandsche Zaken, Mr. J. B. Kan,
zich ter plaatse op de hoogte gesteld van
het Haarlemsche annexatieplan.
In tegenstelling met vele zijner voor-
gangers is Minister Kan de opinie toe-
gedaan, dat men zulke bezoeken incogni
to moet brengen. Eenige dagen geleden
trok hij dus naar Haarlem, klom op zijn
fiets en ging alle oude en nieuw gepro-
jecteerde grenzen op zijn eentje af. Toen
later te Den Haag iemand hem vroeg, of
hij niet eens naar Haarlem kwam, ant
woordde hij, dat hij de heele situatie in
details kende en vertelde van zijn merk-
waardigen fietstocht. Op de vraag of hij
niemand was teqengekomen, die hem her-
kende, antwoordde de Minister: ,,Geluk-
kig niet". (Stand.)
STEMPLICHT EN GEMOEDS-
BEZWAREN.
Op vragen van het lid van de Tweede
Kamer, den heer Duymaer van Twist be-
treffende het optreden van overheidswege
tegen vrouwen, die wegens gemoedsbe-
zwaren haar kiesrecht niet hebben uitge-
oefend, hebben de Ministers van Justitie
en Binnenlandsche Zaken en Landbouw
geantwoord:
Den 13den October j.l., is een vrouw
ui't de gemeente Poortvliet naar Breda
overgebracht tot het ondergaan van een
subsidiaire hechtenisstraf van drie dagen,
haar opgelegd bij Vonnis van den kanton-
rechter te Tholen van 24 Augustus 192.5,
ter zake van het niet nakomen van de bij
art. 72 der kieswet omschreven verplich-
ting. Waar deze vrouw de eenige was
van de 387 in het kanton Tholen vervolg-
de vrouwen, ten aanzien van wie door
volgehouden weigering tot betaling der
boete tot executie moest worden overge-
gaan 342 voorkwamen door schikkirq
op den voet van art. 74 van het wetboek
van strafrecht verdere vervolging, 34 be-
taalden na veroordeeling, terwijl voor 10
de zaak door indiening van een request
tot gratie werd opgeschort is met deze
executie de zaak voor het tegenwoordige
afgedaan.
Het komt den ondergeteekenden voor.
De opzichter streek zich over de kin en
nam haar nog eens op.
,,Dat hangt er van af". zei hij. ,,Kunt
u koken?"
,,Ja!" ldonk het in koor van uit het
autotje.
Eenige oogenblikken vestigde de op
zichter den blik op het Wrak, die plotse-
ling zijn belangstelling scheen op te wek-
ken.
,,Het ongeluk wil, dat we zonder kok
zitten. We hadden een Chinees en een
Chineesche hulp. Maar die hebben giste-
ren de plaat gepoetst. Maar er isvoer ge
noeg en als jullie het zelf wilt klaar ma-
ken. gaat dan je gang."
Hij maakte een gebaar in de richting
van de keuken. Het karretje werd haastig
verfaten. De opzichter volgde hen.
,,Ik zal jullie alles wijzen," zei hij. Om
de waarheid te zeggen heb ik zelf ook
trek. De jongens hebben hun eigen ont
bijt van ochtend klaar gemaakt en ze heb
ben er niet veel van terecht gebracht. Ik
heb het geproefd en weet dus, wat ik zeg.
Als u dus toch kookt, wilt u misschien wel
zoo vriendelijk zijn, een beetje flinke por-
ties te maken. Ik heet Charlev McSween."
Hij keek vragend naar het Wrak.
,,Mijn naam is W^illiams, zed het Wrak.
De opzichter gaf hem n hand en wderp
een vragenden blik in de richting van
Sally, die al bezig was het fornuis op te
ruimen.
,,Mijn vrouw," zei het Wrak.
Aangenaam, mevrouw.
Sally keerde zich met een risk om en
bloosde. Ze keek Henry Williams ver-
baasd aan, die haar op zijn beurt waar-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
dat in gevallen als deze de tenudtvoerleg-
ging bij voorkeur moet geschieden door
verhaal van de opgelegde boete op de
goederen en inkomsten op den voet van
de wet van 29 Juni 1925 (Staatsblad no.
314); de ambtsvoorganger van den on-
dergeteekende heeft zulks bereids bij cir-
culaare van 27 November j.l. uitdrukkelijk
onder de aandacht van de parketten ge
bracht.
De Ministers teekenen hierbij aan, dat
naar hun indruk de bezwaren bij de toe-
passing van den stemplicht, waarop de
vragen betrekking hebben, mede hun oor-
zaak vinden daarin dat, wellicht ten ge-
volge van een misvatting omtrent de be
teekenis van de verwerping van het vorig
jaar met betrekking tot de gewetensbe-
zwaren aanhangig geweest zijnde o.nt-
werp, de meening schijnt te heerschen, dat
gewetensbezwaren zonder meer als gel-
dige reden van verhindering in den zin
van art. 72 der kieswet zijn ter zijde te
stellen.
KOUDE EN SNEEDW.
De laatste dag van der officieelen winter
heeft zich in Engeland en a: n de kust
van het Kanaal geducht doen gevrelen.
Te Londen viel om 3 uur een fiksche
sneeuwbui en bijra overal woei er een
ijzigkoude Oostenwind,
In Stihotland heeft het op verschillende
plaa'sen in de dalen gevroren, en men
verwacht, dat de koude nog eenige dagen
zal aanhonden.
GROOTE BRAND IN TOKIO.
Het R. C. bureau meldt uit Tokio, dat
daar Vrijdagochtend om twee uur brand
was uitgebioken in de voorstad Stegamo,
we ke 600 woningen vernielde eo 4000
per-onen dakloos maakte. Tegen vier uur
's ochtends vlorg een vuurwerkfabriek in
de lucht, waarna nog eenige kbit ere ont-
plofiBngen volgden, die de verwarring en
schrik onder de vluchtelingen vermeerderden.
De onvoldoende watervoorraad was ocr-
zaak, dat het noodig werd een groot deel
der stadswijk omver te halen. hetgeen het
aantal dakloozen nog deed toenemen.
Het is sinds de groote aardbevn g al de
tweede maal, dat deze stadswijk vernield
wordt. Verleden jaar gingen er 700 huiz^n
te loor.
Een later bericht van B-lga gee'ft als
lezing van het gebenrde, da' de brand was
ontstaan tengevolge van een ontpl fling
in de vuurwerk fahriek. Volgens dit-
zelfde bericht bedroeg het aantal '.ernblde
huizen 800.
ENGELAND.
De schulden aan Amerika.
In het Lsgerbuis merd meegedeeld, dat
de schuld van Engeland a&n de Ver. Staten
aanzag. Charley McS
•ween
schuwend
lachte.
„I'k heb wel meer huwelijksreispaar'jes
gezien zei hij. „lk ben zelf ook ae-
trouwd geweest. Ik vindt er niets in.""
Sally opende de lippen om iets te zeg
gen, lachte toen en ging weer verder bij
het fornuis.
Het ontbijt was, zooals het slechts heel,
heel zelden is wanneer je bereid bent het
Slechtste te eten en het allerbeste je voor-
gezet wordt. Het Wrak at met ontstellen-
den eetlust. Zelfs de opzichter, die veel
geyrend was, sloeg hem met bewondering
gade. Sally en het^ Wrak aten nog steeds,
toen Charley McSween den stoel achter-
uit schoof.
„Dat was nog eens een ontbijt!" ver
klaarde hij. terwijl hij zich den mond af-
veegde. ..Mevrouw kan tenminste spek
bakken. Ik houd er van om mijn eieren
aan twee kanten te bakken, maar dat kan
zij niet weten. Koffie was puik. Ik eet ge-
woonlijk geen toast, maar zoo af en toe
heb ik er geen bezwaar teqen. Kunt u be-
schuit bakken, mevrouw?"
„Natuurlijk," zei Sally. ,,Maar daar
had ik vanochtend geen tijd voor."
,,Ik dacht wel, dat u het zoudt kunnen:
kunt u ook vleesch klaar maken? Ik be-
doel niet alleen gewoon braden, maar alle
mogelijke verschillende manieren?"
,.Een heeleboel manieren," zeide
ze lachend.
,.Ik wed, dat u ook met eieren kunt om-
gaan en omelette kunt maken en roer-
eieren en zoo."
,.Zeker," bekende ze.
W o rd t verv ol g d
hwbmbm—b—w—a—a«—mwwwww awiimimfT ''"rri'iraaaMBH——waBaaBMWBMdgfc—ega
&UOCXiflG
A.J&OL&n
