ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANPEREN.
Neemt toch het beste
AbdusTroOP
s
No. 7890.
Vrijdag 19 Maart 1926.
66e Jaargang
De absoluutheid van het Christendom.
VOLLE-HELK-REEP
BeterdanGoed: DE BESTE
ABUN.NE MENTSPRIJS:
s hoRaSTJS bji.-A.x5.
B 1 N N E N I A M Dt
M&15S
$s& Rfi
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post f 1,80 per 3 maanden
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen
Dit blad verschljnt iederen JMaandag-, Woen«dag- en Vrlldagavond.
Bij vooruitbetaling fr. per post /'6,60 per jaa<
bij vooruitbetaling.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Dit is een onderwerp, dat eigenlijk
voortduren-d aan de orde was, is en blijven
za3. Wij hadden dit opschrift reeds qe~
schreven bijvoorbeeld, toen ons het iaatste
Zon-dagsn-ummer van de Felegraaf in
Wand en kwaatn, waarin niemand minder
dan Prof. dr. H. M. van Nes.Jhoogleeraar
vanwege die Ned. Hervormde kerk te
Leaden, dit onderwerp behandelt. Ook hij
merkt op, feitelijk is het debat der 20ste
eernv een herhalinq van hetgeen de qees-
ten ibewoog in de tijden van het Niceen-
sche concilie (325). De oude vraag: ,,Wat
dunkt u van den Christus?" keert tel-
kens in nieuwe gedaante terug. En een
ander hoogleeraar, die het zelfde onder
werp eens behandelde, merkte op: Men
vraagt niet naar de absolute beteekenis
van het Socratisme, het Platonisme,, het
Kantianisme, en merkwaardigerwijze altijd
wel weer naar de absolute beteekenis van
Wet Christendom.
Natuurlijk, wanneer wij deze vraag
stellen, word-t niet een of andere verschij-
mngsvorm van het Christendom bedoeld
doch het Christendom als geheel. Ter
sprake komen dan niet de verschilpunten,
die daar zijin tusschen de vele richfcingen
binnen het Christendom, hoe ver die ook
scans uiteen mogcn gaan in bijzaken en
zelfs in groote hoofdzaken, doch het
Christendom wordt dan gezien als een
odsdienst. Wie dat zegt, voelt tevens
oe moeilijk het wordt, deze zaak aan de
orde te stellen, want is er bij a! de ver-
scheidenheid toch nog wel eenige een-
Weid?
Er is een mooi hook van Weinel, get.i-
t£ld: Jezus in de 19de eeuw. waarin deze
geleerde op bijzonder belangwekkende en
knappe wijze een overzicht geeft van de
verschillende opvattingen over Jezus bij
mannen. diie vooraan staan of stonden in
de geschiedenis van het algemeene, gods-
dienstige en christelijke denken, waarna
dan telkens des schrijvers eindindruk'en
eimdioordeel luidt: ook deze heeft Jezus
nog niet volkomen, nog niet werkelijk
verstaan. En als dan (in dat qenoemde
boekje) Weinel zelf gaat zeggen, wie
Jezus voor hem is, zal er onder de lezers
van dit blad misschien niemand zijn, die
zich daar weer in kan vinden. Heel eigen-
aardig is bijvoorbeeld, dat Weinel in zijn
boekje ergens zegt, dat Houston Cham
berlain (een Engelschman, die in den oor-
log Duitscher is geworden) Jezus ver
staan heeft, maar iets later zegt de schrij-
ver toch weer, dat ook deze Chamberlain
Jezus niet volkomen gevat heeft.
En dus men voelt. waar wij hen willen:
Voordat men aan de bespreking van die
vraag toe is: en dus voordat men kan be
gin nen om te beantwoorden de kwestie: is
Met. Christendom de absolute, dat wil dus
zeggen: de eenig ware godsdienst, inoet
toch eerst worden uitqemaakt: welk
Christendom Hoe moeilijk dit ook zij te
bealissenhet is toch tegelijkertijd een
dankbare taak, want nu zal men er toch
toe moeten komen, om, met voorbijzien
van alles wat verdeelt, te zoeken naar de
diepere eenheid. Is die er, dan zal die qe-
vonden moeten worden. Is die er niet,
dan is het een overbodig werk oni over
de absoluutheid van het Christendom te
§aan nadenken of twisten, want dan komt
altrjd weer de vraag terug: Welk Chris
tendom bed'oelt gij, als gij van het Chris
tendom spreekt
Wie deze vraag stelt, ziet dus een een
heid, wil in ieder geval ergens een een-
Meid ontdekken^ en "iet het Christendom
als een andere relrgie dan de andere gods
diensten. Dan is er al veel gewonnen.
Immers, de natuuTwetenschapnelijke ne-
thode van menschen als Spencer en ande-
ren. vaUe het zdo op en leeraarde in d-er
voege, alsof al wat de verschillende Gods
diensten aan eigens en bijzonders hadden,
b.v, hun bepaalde dogma's en oebruiken,
bijko-mstig zoude zijn en onbefeekenend;
het wezenlijke van een godsdienst moest
(saar die methode) gezochf. worden in
wat alle godsdiensten met elk ander ge-
meen hadden. Zoo zocht men dan een
grootst qemeenen deeler van alle bekende
of nog half-bekende uodsdiensfen. Maar
het is qemakkelijk te beariipen, dat op
deze wijze en onder toenassing van deze
Kfethode de studie der afzonderlijke gods
diensten qroot gevaar lien zeer te kort te
komen. Dan trokken natuurlijk de laoere.
onontwikkelde godsdiensten aan het lanq-
•rte ei,nde, en kregen zij een overwicht van
beteekenis als hun in al hun armoede en
kilheid en kinderachtigheid niet toekwam.
De grootste had zich dan te richten naar
den kleinste. Men handelde da.n on^eveer
aaar de methode van dien man, die het
vervelend vond, dat de boeken in zijn
boekenkast van zoo verschillend formaat
waren, en die ze toen (wij zullen bon°r>
dat het maar een ,,verhaaltje" is liet
afsnijden op de maat van het kleinste
M7at dan in de hoogere "odsdie^sten nr.-
vonden werd. ,dat ook niet in de latere
voorkwam, moest weovalle" en ble-pf no
heel buiten beschouwing. Tot gev/eldige
verarming leidde dit systeem. En het l
hoeft geen betoog, dat de aldus praktisee-
rende geleerden van eenige bijzondere
openbaring niets wilden weten.
Neen, wij, die de vraag naar de abso
lute beteekenis van het Christendom aan
de orde stellen en haar van bijzondere. be
teekenis achten, hechten ook waarue -
den strijd, die er, de eeuwen door, is ge-
voerd binnen het Christendom, waai men
op allerlei wijze altijd weer getracht heeft
uit te zutveren e,n nader te definieeren.
Het zal dan wel juist zijn, wat Newman
heeft gezegd, dat de leerbepalinaen eer
negatief zijn dan positief, dat zij bedoeld
zijn als middelen van beveiliging, en dat
zij als bakens en qrenspalen stuur oeven
aan ons denken. En de bekende Engelsch
man Chesterton zegt het op zijn geestige
manier nog veel aardiger, als hij beweert:
„De menschen zijn in de dwaze gewooute
vervallen om over orthodoxie te soreken,
als over iets dat loom en saai en alle-
daagsch was. Er bestond echter nooit iets,
dat zoo gevaarlijk en zoo opwekkend is
als orthodoxie." Zij is zegt Chesterton
gezond verstand, en verstandig te zijn
is dramatischer dan waanzinnig te zijn.
Zij is het evenwicht van een man achter
woest-hollende paarden, die hier schijnt
te bukken en daar over te hellen, en die
toch in elke houding de gcatie bewaart
van een standbeeld en de juistheid van
den wiskundige. De Kerk in haar vroege
dagen draafde fel en snel als ooit een
strijdros deed; maar het is volslagen on-
historisch am te beweren, dat zij slechts
blirndelings voortsnelde op een idee, gelijk
de laagste "eestdrijverij. Zij zwenkte naar
rechts e.n links, zoodat zij met de scherpste
juistheid ontzaglijke hinderpalen vermeed.
Aan de eene zijde liet zij de reusachtige
massa van het Arianisme, gesteund door
al de machten der aarde, die het Christen
dom te wereldsch wilden maken. En het
volgend .oogenblik haalde zij uit, om een
orientalisme te vermijden, dat haar te on-
wereldsch zou hebben gemaakt. De or-
thodoxe Kerk sloeg nooit den wer der ge-
dweeheid in. en nam geen bedinqen aan;
de orthodoxe Kerk was nooit deftio. Het
zou qemakkelijk voor haar qeweest zijn
om de aardsche macht der Arianen te aan-
vaarden. Het is qemakkelijk om dwaas te
zijn, het is qemakkelijk om een ketter te
zijn. Het is altijd qemakkelijk om de eeuw
haar zin te geven; de moeilijksfe zaak ter
wereld1 is: zijn eigen zinnen te bewaren.
Het is altijd eenvoudig om te vallen; er is
een oneindig aantal hoeken, waaronder
men vallen kan; er is slechts een hoek
waaronder men staan blijft. Gevallen te
zijn in een of ander dier dwaasheden, van
gnosticisme tot modern-christeliike ge
loofsgenezing, zou inderdaad eenvoudig
qeweest zijn en alledaagsch. Maar ze al
len vermeden te hebben is een wilde jacht
geweest vol avontuur, en in zijn geest ziet
Chesterton de hemelsche strijdkar door
de eeuwen donderen, de sombere ket-
terijen terneer gesmeten en vertrapt, de
ongetemde waarheid waggelend, maar
fier en onvervaard
Echter wie zoo spreekt. nuchterder
als Newman of warmer dan Chesterton -
heeft zich reeds op een standpunt ge-
p.laatst en het Christendom erkend als de
waarheid, of nog liever zenroen tvij: Chris
tus als de waarheid. Prof. Van Nes heeft
in zijin stuk in ,,de Telegraaf", dat wij hier
voor ons hebben linnren, geschreven;
..Christendom noch Christelijke Kerk
zullen ooit boven Christus uit rijzen, ge
lijk het wordt aangeduid in het woord van
het Johannes-Evangelie (XVI, 14), dat
de Geest, die in alle waarheid leiden zal.
Christus zal verheerlijken en het uit het
zijne nemen zal. Zeker, eerst in de vol-
tooiing van het God'srijk komt de absolute
afsluiting, maar ook dit einde is reeds in
den aanvang gegeven.
Ik ken de bezwaren tegen deze om
ting. Al wordt het absolute dan ook niet
gezocht in een historische ontwikkeling.
het wordt toch vastgemaakt aan de ge
schiedenis, en daarmede aan het befrekke-
lijke. Is" hier niet weder de paradox van
Kierkegaard: het eeuwige, realiteit ae-
worden in de historie En wij denken
aan Lessing's eeuwige redewaarheden en
toevallige geschiedeniswaarheden. Ik ant-
woord alleen, dat Christus niet een toe-
vallig punt is in de lijn der wereldgeschie-
denis, maar het middelpunt der tiiden;
elk punt in den omtrek kan toevallin hee-
ten. alleen het middelpunt niet."
En zoo wordt de kwestie dan ook
eigenlijk niet, dat wij spreken over de ab
soluutheid van het Christendom, maar
naat het over de absoluutheid van den
Christus, die niet gekomen is om te roe-
pen rechtvaardinen, maar zondaars tot be-
keerinq. Prof. Van Dijk heeft zoo terecht
gezegd: ,,de aannemang tot kinderen is
het characteristicum van het Christendom,
zonder deze staat het Christendom inder
daad op e&n lijn met alle andere gods
diensten." Maar juist door dit eene gaat
het Christendom boven alle andere gods
diensten uit. Het moge niet qemakkelijk
zijn om de vergeving der zonden aan te
nemen en te verstaan, zij moge strijden
met de logica van ons geweten en aller-
minst onzen hoogmoi vleien, in conflict
zelfs komen met' ons i-echtsbesef, toch is
deze vergeving het kenmerk van het
Christendom.
Wij zouden het ook zoo kunnen zeggen:
laat van het Christendom verre blijven
ieder, die aan die vergeving geen behoefte
meent te hebben. Het Christendom toch
is meer dan een stemming, meer dan wat
algemeene godsdiensdgheid of wat vaar
idealisme, het Christendom gchrijft in zijn
vaan het prachtige en dtiidelijke Johannes-
woord: ,,Wij hebben Zijne heerlijkheid
aanschouwd, eene heerlijkheid als van den
Eeniggeborene van den Vader, vol van
genade en waarheid.' Dat is absoluut.
Dat is klare wijn. Dit duldt geen beper-
king. Wie zich voor Christus buigt en
Hem aanvaardt als den Koning van zi;n
leven, aanvaardt in en met Hem de abso
kujtheid van het Christendom.
1 §H G
zakelijkheid."
Over de rede van den communist, die
natuurlijk al spoedig met de hamer van
den president in aanraking kwam, en over
de leege exclamaties van Ds. Kersten, die
uit den aard der zaak met leedvermaak
de ineenstorting der coalitie canstateerde,
kunnen wij gevoegelijk zwijgen. Aan het
einde van den middag brachten de grollen
van Braat weer wat leven in de Kamer.
Zijn kromme taal lokte weer menigmaal
bulderend gelach uit. Groote vroolijkheid
ontstond toen hij voor de eerste maal het
woord ,,Zomertijd' noemde. Hij zai niets
en niemand ontzien in zijn strijd tegen
den Zomertijd. Obstructie zou het niet
worden naar hij verklaarde, maar overi-
gens deed hij heel geheimzinnig en moet
dus worden afgewacht, waaroo 'het zal
uitloopen. Voorloopig nam de Kamef zijn
bedreiging van den vroolijken kant op.
Alle fracti el eiders hebben thans aespro-
ken; morgen zal de Katholieke leider dus
aan het woord moeten komen. Met veel
belangstelling wordt zijn rede afgewacht.
17 Maart.
De heer Nolens heeft gesproken
en de velen, die meenden, dat de
Katholieke leider zijn verklarino op 10
November, welke de crisis heeft uitqe-
EZ0i$PES8 WEiEOEELISGEN,
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
voor Uw borst. Al die straffe en
prikkelende middelen kunnen niet
heilzaam zijn voor Uw gestel. Akker's
Abdijsiroop wordt bereid met kruiden-
extracten en bevat dus geneeskrach-
tige stoffen in den vorm waarin de
natuur ze aanbiedt.
Parfemgntair Oagbogk van Insider.
16 Maart.
Het was vandaagwel zeer onqeliik
verdeeld. Eerst twee knappe fcrsche re-
devoeringen van leiders van groote frac-
ties: Mr. Dresselhuys en Mr. Marchant;
daarnia kleingoed: de eenlingen De Visser.
Kersten en Braat.
,,Het" gezantschap heeft weder een be-
langrijke piaats in het debat ingenomen.
Toen in 1924, aldus Mr. Dresselhuys. de
Vrijheidsbond voorstelde om, op bezuini-
gin-gsgronden, drie gezantschapsposten te
schrappen werd dit amerrdement, na on-
aannemelijik-verklardng door Minister Van
Karnebeek, aanstonds ingetrokken. Indien
iokt, niet zoo maar in ,,een booze bui had
afgelegd, blijken niet juist te hebben ge
zien. Het is evenwel anders geloopen
dan men had gedacht en de Katholieken
zullen, naar Mgr. Nolens verklaarde, niet
anders kunnen doen dan daarin te be-
rusten.
Dr. Nolens moge geen groot redenaar
zijn, op geestige wijze weet hij de dingen
te zeggen. Zoo toen hij dgn spot dreef met
het ,,hinderlijk volgen", waaraan de Ka
tholieke partij van sociaal- en vrijzinniq-
democratische zijde blootstaat. Zij wordt
Lot een partij van democraten gepromo-
veerd, wanneer zij met de heeren Albarda
en Marchant, in het schuitje zou willen
stappen: doet zij zulks niet, dan wordt zij
het kabinet-Colijn ook ditmaal had doen weer bij de reactie in den hoek geduwdi
weten, dat het politieke gevolgen aan deze
stemming vetbond, dan zou de Vrijheids
bond zich nog eens ernstig hebben bera-
den. Maar Minister Van Karnebeek zeide
slechts flauwtjes, dat hij niet kon zien
welk landsbelang door het wegnemen van
het gezantschap kon worden gediend, en
dus kreeg de geheele zaak het aspect van
een ruzie in de coalitie. En daarin bij te
springen, was niet de taak van den Vrij
heidsbond.
De speculatie van sommigen, dat dt
vrijzinnig-democraten weder overstag
zouden gaan en het gezantschap zouden
helpen handhaven, zal niet gelukken. uir.
De S. D. A. P. kreeg te hooren, dat de
Xa'.holieke:; dc met naar in zee konden
gaan ter wille van de democratic", wan
neer haar leider verkondigt, dat het te
doen is om de komst van het socialisme
voor te bereiden; Mr. Marchant werd in
het zo.nnecje gezet met de opmerking, dat
hij zich verheugen moest over de weige-
ring der Katholieken, nu hij immers na
zijn „biauwtje" tot de overtuiging is ge
komen, dat het gezantschap geen lands
belang is
In den nqmiddag v.ing de Mdmstt-r-
president aan met de beantwoording van
de verschillende sprekers. Mr. De Geer
Marchant verklaarde. dat nabr zijn oor- - stelde op den voorgrond, dat zijn kabiji
our
deel onze internationale positie het gezant
schap niet eischt. Blijkbaar is de heer
Marchant hiervan eerst overtuiqd na zijn
mislukte formatiepogingenop zijn De
cember-program prijkte immers nog het
gezantschap. Het staat intusschen nu'vast,
dat het gezantschap bij den Paus zal ver-
dwijnen.
Ook in een ander opzicht is het mislukte
program-Marchant nog ter sprake geko-
men, Mr. Dresselhuys wees er oo, dat
geheel de vrijzinnig-democratische ver- i
kiezingscampagne had geconcentreerd op
de nationale ontwapening. Maar enkele j
maanden later was deze lokvogel op den 1
rommelzolder opgeborgen; geen woord
over ontwapening. Wat de heer Mar
chant hiertegen opmerkte, was uiterst
zwak. Hoewel zijn rede overigens weer j
op de bekende agressieve wijze werd
voorgedragen. Aan het nieuwe kabinet j
werd weliswaar het gebruikelij-ke eere- i
saluut gebracht, maar het werd aanstonds
een gemitigeerd coalitie-kabinet genoemd
een wegbereider voor het herstellen van
de coalitie. Het kabinet wist rust in het
land te brengen: de Kamer, aldus de heer j
Marchant, moet voorzichtig zijn, zij moet
op de teenen loopen om gedrenn aan de
regeeringstafel te voorkomen. Maar, zoo
merkte hij terecht op, het kabine! wil aan
stonds komen met een ontwerp inzake de
plaatselijke keuze, dat een grooten strn'd
zal meebrengen, ook in de partijen zelf,
waarvan de ellende nie*: te overzien i5 En
mot ziin wensc^i. om de ouaesWe van het
gezantschap op te lossen, treedt hef kabi
net buiten zijn beginsel van ..ijskoude
KLEIMIGHEID
niet is gaan zitten om een ander kabinet
ter zijde te stellen; het is opgetreden nadat
alle pogingen waren mislukt en met geen
ander do el dan om het land aan een reqee-
cing te helpen. Hij bevestigde echter uit-
drukkelijk hetgeen de heer Nolens reeds
had Laten doorschemeren; de rechterzijde
verlangt naar eeai herstel der coalitie. en
dit i n t e r m e z z o -kab i net zal terugtreden
zoodra de eenheid is hersteld. Overiqens
trad de Minister in een nadere toelichtinq
an zijn program. Alleen politieke vraag-
stukken wil het kabinet laten rusten,
.;iaar daaronder rekent het niet de plaat
selijke keuze en de uitbreiding van de toe-
passing der Arbeidswet. Zelfs de bios-
coopwet, bij partijstemming in de Tweede
Kamer aangenomen, heette niet in strijd
met het karakter van het nieuwe kabinet
en zal in de Eerste Kamer worden behan-
deld. Hier was de coalitie-Minister uit
het kabinet-Colijn weer aan het woord.
Inzake de ambtenaarssalarissen gaf Mr.
De Geer geen hand-breed toe. De Minister
achtte de quaestie van art. 40 thans een
afgedane zaak ook voor den kampioen
der ambtenaren. Mr. Marchant. dlie im
mers gelijik de Minister fijntjes opmerkte.
op zijn democratisch program zelf dezen
eisch had losgelaten
NEDERLANDPELGIE.
De Minister-Presid nt. dhr. Mr. de Geer,
heeft in de Kamer medegedee'd, dat, nu
het Belgisch tractaat onderteekend is, dit
loyaal in de Kamtr zal vevdedigd wordm.
Het orige jaar zyn technische besprekiu-
gen aangevangen, welke teDgt-volge van de
ciisis zijn ond-rbroken. De,e worden na
weer herva't en als het resultaat daar van
in een protocol zal zijn vervat, zal de
memorie van ant woord van den Minister
van Buiienlandsche Zaken verschijnen.
BET GEZANTSCHAP BIJ HET
VATIC A AN.
Ingedhnd is een no'a van wijziging op
het Hoofdstuk Bu.tenlandsche Zaken (Hoofd-
stuk Til) der S'aatsbegrootirg voor 1926.
Voorgtsteld wordt een nieuw artikel 10-
bis in te voegen Jaarwedde 9000) en
verolijfsvergoedmg 19,000) van den Ge
zant tij den Pauselijken Stoel.
Dit voorstel wordt gedean aldus de
toelichting in aansluitirg op de Re-
geericgsverklaring, afgelegd in de ver-
gadermg der Tweede Kamer van 11 Maart
1926.
DE MINISTERS DONNER EN KAN.
Bij Kon. besdnit is aan Mr. Dr. J. Dcnner
en aan Mr. J. B. Kan, resp. benoemd tot
M nister van Justitie en tot Minister van
Binnenlandsche Zaken en Landbouw, e: vol
ontslag verleend, resp. als raadadvneur bij
het Cepartement van Justitie en tls secretaris-
generaal bg bet Departement van Binnen
landsche Zaken en Landbiuw, wat laatst-
gen emd ontslag betr ft tevens met gelijk-
tijd g eervol ontslag uit de func-ie van
secretaris-generaal in algemeenen dienst.
Het iigt in de bedoeling, dat b ideheertn
hun vroegere functie weder opvatten na
het ten einde loopen van hun Ministerecbap.
Derha!ve zal voorshands in de aldus ont-
stane vacaturen n;et worden roorz;en.
HET LUCHTVERKEER.
Daar het bestaande subsidie-contract
tusschen de RegenriDg en de K. L M. einde
1926 afloopt, heeft He Directie der K. L M.
dezer dag n bij den Minister van Waterstaat
een nota ingediend in zake de verstrekkirg
van subsidie over het tijdvak 1927 tot en
met 1934, in welk jaar men verwacht, a dus
wordt aan „Aneta" geme'd, het luchtvaart-
bedrpf dusdauig te hebben ontwikke d, dat
h»t rendabel zal zjjn geworden en geen
Regee ingssteun m< er b-hoeft
Teneiode de ontwikkeling van bet Neder-
landsche luchtvaartbedrijf in het tijdpe rk
van acht jaren mogelijk te maken en de
Nederlandsche luchtvaart ie handhaven
tegenover de sterkgesteunde.buitenlandsche
luchtvaartmaatschappijen, heeb de K. L. M.
over nit tijdperk een subsidie van vier
millioen gulden aangevrragd. Zij houdt
daarbij rekening naet een'terke uitbreiHing
van het Nederlandsche luchin< t en met name
met het banen van een lurblweg naar
Nederlandsch Indie. Zij beschouwt het tot
stand bre*gen vaD een luchtverbinding
tusschen Europeesch en Aziatisch Nederland
een van haar voornsamste taken.
VACANT1EKAARTEN.
In verband met het Paasch- en Pinkster-
feest h eff de directie van de Nederlandsche
Spoorwegen besloten, vacan^ekaarten uit
te geven van 2 tot en met 7 April en
van 21 tot en met 26 Mei.
EMIGRAT1E.
Men schrijft aan de N R. Crt.
De werving voor emigrate raar over-
zeescbe landen is weer in vollen pang.
Het is aan den directeur van het infor
ma'iebureau der Nederlandsche vereeniging
Landverhuizing gebleken dat onder de aan-
geworvener, tal van personen voorkomen,
die in het land, waarheen zij z ch willen
begeven, geen of slechts een zeer geringe
kans van slagen hebben.
Bedoelde directeur acht het daarom
dringend noodig, alleD, die over emigrat e
naar overzeesche landen denken, wederom
ernstig te waarschuwen tegen het doen
van overijide stappen.
Niemand be-luite tot vertrek. alvorers
inlicD'ngen en ra-d te heb1 en gerrargd
aan genoemde vereeniging, Bezu denhout
sche weg 97 's-Gravenhage.
COURA
;-«KS
&?¥!WS5KKS0K1
Indien U ran Uw hoett of bronchitit wilt
af komen, koopt dan nog beden een fle»ch
onoverti'ofrea Hetizauie werking op Uw
ademhalingsorganen eal U .poedig overtuigen,
dat ge inderdaad het be.t. genomen hebt.
r
Overai verkrqgbaar a f 1.50,
f 2.75 en f4.50 per fletcb.
ROOKrABAK
P00DE-5TER
TMEOOORU5
NJEMDJER
GR0HIM6CM
