ALGEMEEN NIEUWS- EN APVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
j eef1
if
f«l 1
No, 7884
Vrijdag 5 Maart 1928,
66e Jaargang.
Herplaatsing>
Bekendmaking.
W WH.&.1
kostelooze Vaccinatie,
8INNENLANQ.
BUITENLAND.
TWHKHEDIE] BI
t 2 0ILLKTOB.
DOET UW SCH0ENEN GOED
1 eersi elken m or gen
i.
ti Voor binnen Ter Neuzen f 1,40 per 3 maanden - Voor buiten Ter Neuzen fr. per post jf 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr, per post /'6,60 per jaar
ABONNEMENTSPBUS: VoTr bEelw f 2.70 per 3 maanden franco per post - Abonnementen voor t bur tenia*d alleen bp voormtbetakng.
Dit tolaci verschljnt iederen Maandag-, Woensdag- en Vrlidagavond.
Burgemeester en Wethouders van HQEK
maken bekend
dat gelegenheid tot kostelooze inenting en
kerinenting zal worden gegeven op
MAANDAG 8 MAART 1926,
(iaplaats van op Woensdag 10 Maart)
tusschen des namiddags 6en en twee ure
voor hen die wonen in de kom, Hasjesstraat,
het Mauritsiort en omstreken.
DINSDAG 9 MAART 1926,
(inpiaats van op Donderdag 11 Maart)
op denzelfden tijd voor hen, die wonen in
het Paradijs, het Boeregat, de Knol en
omstreken beide dagen in het voormalig
distributiebureau.
Hoek, 2 Maart 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. DREGMANS, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
ZAAMSLAG, maken bekend, dat op
Woensdag 17 Maart a.s., des
namiddags ten 2 ure, ten Gemeentehuize,
am 3 unr van dienzelfden dag in een der
lokalen van de Openbare Lagere School
in den Grooten-Huissenspolder
om 3]/2 nnr van dienzelfden dag in een
locaal der Openbare Lagere School te
dat de Revaccinatie zal plaats hebben
ten Gemeentehuize op Woensdag
34 Maart d a,v. des namiddags ten
2 nre, in gemeld locaal der Openbare
Lagere Schooi in den Grooten-Huissens
polder, des namiddags ten 3 ure, en te
Othene des namiddags ten 3Vi ure.
Zaatnslag, 5 Maart 1926.
Burgemeester en Wethouders
van Zaamslag,
JOH. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLK LzN., Secretaris.
VOOR DE SLACHTOFFERS VAN. DEN
WATERSNOOD.
De Algemeene Watersncod-commissie
verzoekt mede te deelen, dat door H. M.
de Koningin en Z. K. H. den Prins der
Nederlanden, thans in totaal aau de Al
gemeene Yereenigde Commissie ter leniging
van rampen door watersnood in Nederland
te Amsterdam, Keizersgracht 579 —381
een bedrag van 126 721.50 is overge-
maakt voor de slachtoffers van den waters
nood, waaronder begrepen is een bedrag
van 106.721.50, bjj en gebracht door de
Wevoiking en corspronkelijk bestemd voor
diverse huldeblijken, aan te bieden ter ge
legenheid van het Zilveren Huweljjksfeest
van het Koninklijk Echtpaar.
Uit het Amerikaansch door
E. J. RATH.
6)
Vervolg.)
MR. LIMBURG IN DEN RAAD VAN
STATE.
Het Hbld. vermeldt een gerueht. uit
Den Baag volgens hetwelk mr. J. Lim-
burg voorbestemd is een der vacatures
in den Raad van State te vervullen.
WAAROP DE FORMATIE IS
AFGESPRONGEN.
Van betrouwbare zijde verneemt de
Tel., over de mislukking van de kabinets-
formatie-Limburg het volgende:
Flet was de bedoeling van Mr. Limburg
om het gezantschap bij den Heiligen Stoel
integraal te herstellen en dus terug te
komen op het bekende votum van de
Tweede Kamer van 11 November j.l. D"e
heer Limburg stelde zich op het stand-
punt, dat deze aangelegenheid eens en
voor goed geregeld diende te worden.
Van dit standpunt deed de heer Lim
burg blijken in een bijeenkomst van can-
didaat-ministers, welke j.l. Vrijdag in den
voormiddag werd gehouden.
Bovendien wenschte de heer Limburg,
dat het kabinet, wanneer de bekende ge-
zantschapskwestie opnieuw in de Tweede
Kamer in bespreking zou komen, bijv. bij
de suppletoire begrooting, daarbij de por-
tefeuillekwestie zou stellen. De kabinets-
formateur rekende er op, dat de A.-R.
Tweede Kamerleden eerder geneigd zou-
den zijn te stemmen voor het integrale ge
zantschap bij den Paus, dan voor de ac-
crediteering van den gezant te Weenen
of Bern bij het Vaticaan.
Een der C.-H. candidaat-ministers, n.l.
prof. Slotemaker de Bruine, was het niet
eens met de opvatting van Mr. Limburg.
Professor Slotemaker de Bruine was n.l.
van oordeel, dat, wanneer de Tweede
Kamer den gezantschapspost bij het Va
ticaan opnieuw mocht afstemmen, het ka
binet mo est aanblijven. Hij wenschte der-
halve, dat de portefeuillekwestie niet zou
worden gesteld.
Dit meeningsverschil, dat niet te over-
bruggen bleek en waarin beide R.-K. Mi
nisters zich op dp beiiStp Hij eonoat;or
niet hebben gemengd, is ten slotte de aan-
leiding geweest tot de mislukking van de
pogingen van Mr. Limburg.
in een driestar in ,,De Standaard
komt deze zinsned? voor: ,,Ons is bekend.
dat van invloedrijke anti-revolutionaire
zijde den heer Limburg den raad gegeven
is om zoo het met de beide christelijk-
historischen niet vlotte in bunne plaats
twee linkschen uit te noodigen
Zijn wij wel ingelicht, dan heeft Mr.
Limburg dezen raad inderdaad nog opge-
volgd. In den loop der vorige week moet
hij.'toen hij een mislukking zijner pogin
gen tot oplossing der crisis in de eerst-
gekozen richting zag aankomen, met twee
heeren van links over de bezettimg van de
twee plaatsen der christelijk-historischen
hebben overlegd, aanvankelijk met. doch
ten slotte zonder gunstig resultaat.
gevaardigden van den V. 0. S., de Christen
Volkspartjj voor Vlaanderen, het Verbond
van Vlaamsch Nationalistische Wachten en
Jeugdkringen, het Vlaamsche Front, de
Oommunistische purtij, het Steunfonds der
familie Borms en het Martekarsfonds zitting
hebben, is, van anti-Vlaamsche zijde, een
tegenoftensief begonnen met het doel de
mogeljjke invrijheidssteRing van dr. Borms
en den terugkeer der naar Nederland uit-
geweken Vlaamsche activisten te voorkomen.
In een nieuwe ^Memoire au Roi sur les
dangers de la rehabilitation de 1 activisme
25 psgina's groot, doet Armand Wullus,
de schrjjver van „FJamenpolitik" en een
paar andere anti Vlaamsche werken, een
jeroep op koDing Albert opdat deze zou
weten te verhinderen dat, door de invrij-
heidssteiling van dr. Borms, de politieke
eenheid en de ethnische harmonie van het
land in gevaar zouden worden gebracht.
Nagenoeg al de Fransch-Brusselsche bladen
namen Zondag kolommenlange uittreksels
over uit deze brochure en brachten hulde
aan Wullus om den moed en de kracht-
dadigheid waarmede hp dr. Borms en het
Vlaamsche activisme bljjft bestrjjden.
DE PRIJS DER COURANTEN
VERHOOGD.
In verband met de stijging der papier-
prjjzen, de verhooging der ielef'oon- en
en telegraaftarieven en de gedwongen
stortingen voor het pensioen van het per-
soneel, hebben, de directies van de groote
Belgische bladen de noodzakcljjkheid van
hit brengen van den verkoopprps dezer
bladen, van 20 op 25 centimes per exem-
plaar, in overweging ger omen. Reeds
kondigt Le Peuple het socialist sch hoofd-
orgaan aan. dat het zich gedwongen ziet
deze verhoog'ng, met ingang van 15 dezer
toe te passen terwijl verwacht wordt, dat
de andere Brusselsche tranten bmnen af-
zienbaren tijd dit vcorti??ld znllen moeten
volgen.
DE BINNENVAART OP ZONDAG.
Naar uit Brussel gemeldt wordt zal van
het plan van den socialistbchen minister
van openbare werken, Laboulle tot stop-
zetting van de binnenscheepvaart op Zon
dag, vermoedelijk niet veel terecht komen.
Na de schippersvereenigingen zijn hetthans
de bij het vreemdelir.genverkeer belang-
hebbende particulieren uit de Maasvallei
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
AMNEST1E.
Terwijl. eenerzjjds, door den vlaamschen
Oud-Strpdersbond (V. O. S.), voor de derde
maal eeu actie voor amnestie ten bate van
de politieke veroordeelden en gestrafte oud-
strijders is ingezet en een Centraat Comite
voor Amnestie is samengesteld waarin af-
Hij zou een mensch dol maken, dacht
Sally, maar het zou idioot zijn nu te gaan
kibbelen.
,,We hebben den weg blijkbaar nog
niet gevonden,'' zei ze voorzichtig. „Maar
bier kunnen we in geen geval blijven. We
moeten verder."
,,Zeker. We zullen naar den weg terug-
gaan."
,,Als we kunnen," vulde Sally aan.
Ze begreep onmiddellijk, dat dit onhan-
dig opgemerkt was. Ze had er niet aan
gedacht, dat het VCrak zenuwen had en
overgevoelig was. Hij had den motor aan
het loopen gebracht, maar nu stopte hij
weer plotseling.
,,Hoor eens even, stel je je soms voor,
dat ik verdwaald ben?" vroeg hij.
,,Ga als je blieft door. Het wordt al
later en later."
,,Want als je dat soms in je hoofd hebt
gehaald, wou ik je er even aan herinne-
ren, dat ik heelemaal van Pitssburgh hier-
heen gekomen ben zonder te verdwalen.
En als je denkt, dat je me kunt laten ver
dwalen in een klein snertprairietje van
twee bij niets, dan heb je het mis."
..Rijd maar door!" riep Sally uit.
En hij reed door, handig en kwaad. Ze
wierp een wanhopigen blik op de lange
heuvelrijen, die aen alle kanten schenen te
verrijzen en fronste bezorgd de wenk-
brauwen. Misschien was het Wrak niet
verdwaald, maar Sally was er van over-
tuigd, dat zij het wel was.
HOOFDSTUK III.
Maak af, wat je begint.
Ze had geen hoop meer, dat ze den
spoorweg zouden bereiken of den water-
tank vinden, waar ze den trein konden
laten stoppen. Toen het zeven uur was,
gaf ze dat maar op; er bleef nu niet anders
over dan terug te keeren naar de hoeve.
De sheriff had gelijk, het was niet moge-
lijk, alleen zei het Wrak het tegenover-
gestelde. Sally vroeg zich af, hoe het
Wrak zich zou houden, na de geleden
nederlaag. Ze was bang, dat de sheriff
niet veel medelijden zou hebben, maar ze
wist, dat de man, die de poging gewaagd
had nooit zou willen toeg'even, dat het een
mislukking geweest was. Daar was hij te
trotsch voor.
De motor stond stil op een helling,^ de
auto gleed een eind achteruit en het Wrak
9tapte uit om den motor weer aan den
gang te maken. Sally schrikte op uit haar
gepeins. Het landschap veranderde lang-
zamerhand; hier en daar groeiden boomen
en in een valleitje voor hen uit was een
heel bosch. Ze zag ook met een oogop-
slag. dat de schaduwen veel langer waren
en ze herinnerde zich, dat ze de zon alleen
nog gezien had van af de toppen der heu-
vels.
„Ik weet zeker, dat we niet hier langs
gekomen zijn." zei ze.
,,Ik neem een korteren weg/' antwoord-
de hij. ,,Hond je stevig vast."
De auto helde bijna uit haar evenwicht.
welke bjj den minister hebben geprotesteerd
tegen dezen maatregel, op grond van het
feit, dat het juist op de Zon-en feestdagen
is dat de Maasvallei door toeristen wordt
bezocht en een boottocht steeds de voor-
naamste attractie van dit bezoek bljjft
uitmaken.
MEN MOET MET TE VEEL ERVEN
Als men in Belgie 81/, millioen francs
erft, neemt de etaat, volgens de jongste be-
palingen 60 °/0 daarvan onder zjju hoede
van een erfenis van 9^3 millioen krjjgt
de erfgecaam slechts 2.660.000; en van een
erfenis van 10 mill, hoogstens 2.685.000.
Het wonderlijke is evenwel, dat als men
lO'/s millioen erft, men slechts 2.625 000
per slot zjjn eigeDdom mag noemen, dus
belangrijk minder dan wanneer men minder
geerfd had! En als men lD/j millioen erft,
krijgt men maar 2.530.000! Eerst na het
dertiende millioen verdwjjnt de pecb voor
de erfgenamen. De wegen der wet zijn
meermalen wonderbaar.
HET VERDRAG MET NEDERLAND®
IN DE BELGISCHE KAMER.
In de Kamer heeft Vacdervelde, minister
van buitenlandsche zaken, Woensdagmiddag
bij de algemeene bespreking van de begroo
ting van buitenlandsche zaken eeD ver-
klaring afgelegd omtrent het standpunt van
Belgie in zake de verruimicg van den
V olkenbondsi aad.
Aan het debat, dat op de verklaring
volgde, namen deel Fieullien (kath.), Vos
(Vlaamsch nationalist), Franck (liberaal),
Jasper (kath.) en Destree (socialist). Jasper
bracht hulde aan Hymans.
Het Vlaamsch-nationalistische lid Herman
Vos betoogde, dat Locarno getn beteekenis
heeft, zoo het niet neerkomt op opheffing
van de tegeiistelling tusschen overwir naars
en ovet wonnenen. Met die strekking moet
sttnrenvallen hei n ct tieigie tot,
algemeine neutraiiseering. Lccarno bindt
Belgie bij verdi ag aen de drie grens'.anden
Duitschland, Frankrgk en Engeland en het
verbindt de toepassing van dit verdrag aan
de Volkenbondspol tiek. Daarom is deze
van hoofdzakeljjk belang voor Belgie.
Er is verder onze verhouding tot het
vierde grensland. Het verdrag met Neder
land is sedert bjjDa een jaar onderteekend
door Hymans en Van Karrebeek, maar in
Nederland is, naar men weet, een campagi e
tegen dit tractaat gevoerd, welke de ver-
onderstelling wettigt, dat het in de Neder-
landsche Staten Generaal geen meerderheid
zal vinden. In 't rapport van Pierard, den
rapporteur van de begrooting van buiten
landsche zaken, is er sprake van verkeerde
interpretaties. Kan de minister mededeelen
waarover dere kwesties loopen Gaat het
over den politieken inhoud van het tractaat,
over zjjn economischen inhoud, over de
reciprociteit of over de loodsgelden Het
wordt ons niet ge?egd, evenmin als wij
mochten vernemen, wanneer het tractaat in
de Kamer te berde zal komen. Is het
niet gewenscht. tegenover bet a'gemeene
verzet in Nederland, dat de Belgische
regeering nu reeds het initiatief neme van
onderhandelingen tot wijziging van het
Belgisch-Nederlandsche tractaat
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
maar kwam als met tegenzin weer op vier
wielen terecht.
,,Maar het pad moet in het Westen
zijn en we gaan niet westelijk. We gaan
bijna Oost."
Hij keek haar verwijtend aan.
,,Zou je me willen uitleggen. hoe ik over
dat ding naar het Westen kan rijden?"
vroeg hij met een veelzeggend gebaar.
Sally moest toegeven, dat de heuvel,
ten Westen van hen, er niet gemakkelijk
uitzag. Ze reden er onder langs en blijk
baar versperd^ hij hun den toegang tot de
open prairie.
„We hadden onze eigen sporen moeten
volgen." zei ze.
„Sporen!" herhaalde hij zwak. „Kijk
eens om en zeg dan, of we sporen achter-
laten."
Het was waar, dat ze niet heel duidelijk
waren en ze wist, dat ze door den wind
dadelijk zouden vervagen.
„We hebben niet eens geprobeerd ze te
volgen," hield ze koppig aan. „Ik had ze
nog wel kunnen zien.'
,,0, daar twijfel ik niet aan. Zeker met
zulke arendsoogen als de sheriff.
De stem van het Wrak klonk hoonend
en verbitterd. Sally kreeg'een kleur van
drift, maar ze hield zich in en antwoordde
niets. Ze zette de voeten stevig tegen de
voetplank, ging stijf rechtop zitten en keek
strak voor zich uit. Ze vond het een ver-
nederend gevoel, verdwaald te zijn in de
prairie; dat kon een stadsman overkomen
misschien, maar niet een meisje, dat in die
streek geboxen en getogen was. Zelfs Ma
zou ze uitlachen. Als ze Black Top maar
te zien kon krijgen; ze zouden er heen
kunnen loopen, zelfs al moesten ze het
autotje dan aan zijn lot overlaten. Maar
HEERENB®"
op onverklaarbare wijze was Black Top
verdwenen achter vele heuvelruggen
Het verbaasde haar, dat het land zoo
woest was. Ze had hier nooit gereden,
maar van een afstand zag het er net zoo
uit als de rest van de prairie.
Sally deed nog een andere ontdekking.
Uit een auto zag alles er anders uit, dan
van een paard. Ze begreep niet p.recies
waarom, maar het was een feit. Mis
schien kwam het omdat een paard alleen
wel een pad kan volgen, zoodat de berij-
der kalm kan uitkijken, terwijl een auto
voortdurend bestuurd moet worden, waar-
door men meer let op de onmiddellijke
omgeving dan op het landschap in het al-
gemeen. Door gebrek aan ervaring rea-
iiseerde ze niet, dat een passagier meestal
niet zoo goed let op den weg, als de be-
stuurder. Hoe het ook zij, de prairie zag
er wonderlijk uit; zelfs toen ze weer terug
waren op het pad, herkende ze den weg
niet.
,,Ik zou deze vallei maar vermijden, als
ik jou was," zei ze eindelijk na lang stil-
zwijgen ,,In die katoenboschjes raak je
zeker verdwaald."
..Waar zal ik dan heen gaan?" vroeg hij
en stopte, om kalm naar haar te kunnen
kijken.
Toen ze even rond had gekeken, zag ze,
dat er niet veel anders onzat. Ze haalde
de schouders op en het Wrak reed weer
door, recht op het katoenbosch af.
Ze reden meedoogenloos over een paar
jonge boompjes, maar toen ze tusschen
grootere boomen kwamen, vond het Wrak
het raadzamer in een zig-zag te rijden.
Sally klemde de tanden opeen en hield
zich stevig vast. Het moest een nacht-
merrie zijn: zoo iets kon nergens anders
Spr. verklaarde verder, dat, waar hij en
zijn partjjgenooten aan de mogeljjkheid
twijfelen, dat bjj het voorttestaan van de
centralisatie in Belgie een waarachtige en
feiteljjke neutralisatie kan worden bereikt
en gehandhaafd en waar de legeer ng verder
weigert, het Frarsch Belgisch geheim mili-
tair accoord op te heffen, wat ewijst, dat
er ook op deze democratische regeericg
servituten rusten ,waaraanzjj zich niet wilof
niet kanonttrekkeo,de Vlaamsche nationalis-
tische fractie de egrooticg van buiten
landsche zaken n'et kan goedkeureu.
Ook Louis Franck, de liberale oud-
minister van kolonien, na te he! ben be-
toogd, dat Belgie een vasten zetel diende
te hebben in des Volfecuboiuieread weidde
vrjj uitvoeiig uit over de Belgisch-Neder
landsche verhoudiugen Spr. zeide dat,
afgaande op den toon van de Nederlandscbe
pers en de protesten van de comite's, die
de propaganda tegen de aanneming van
het verdrag leiden, men wel eens den indruk
zou kunnen opdoen, dat in dit tractaat de
meeste economische voordeelen aan de zjjde
van Belgie zjjn. Dit zou het geval zijn,
ir.dien alleen het getal clausules en bepa-
lingen beteekenis had. Doch wie het
tractaat heeft bestudeerd weet, dat sommige
aan Nederland verleende economische voor
deelen v; ijwel opwegen tegen de voordeelen,
die in dit tractaat aan Belgie worden toe-
gewezen. Worden eenerzjjds in het voor-
deel van Belgie het Scheide— Bjjnkanaal
en de vaart Antwerpen— Moerdijk in bet
tractaat vermeld. anderzjjds zal een directe
waterweg de haven van Rotterdam met het
industriegebied van Luik verbinden, zoodat
Belgie fe teljjk een aanzienSjjk deel van
zijn industriegebied voordegrootste Hollar d-
sche haven openstelt. Voor Belgie is dit
een offer van belang. Fracck besloot met
de overtuigirg uit te spreken. dat het
Belgisch-Nederlandsch tractaatspoedigir oge
worden geratificeerd, in het belang van een
goede nabuurschap tusschen beide landen,
die zooveel met elkaar gemeen hebben.
gebeuren. Een kokende, stoomende auto,
het afgrijselijk geklop van een rood-
gloeienden motor en overal rondom hen
een stille, groote wildernis, mijlen overal
vandaan. Het was onmogelijk fantastisch.
,,Er is hier ergens water," waarschuw-
de ze. .,Kijk uit."
Het Wrak omzeilde een boom, stuurde
recht toe op een haag van jonge elzen en
reed er met indrukwekkend gekraak
doorheen. De voorwielen gleden plotse
ling naar beneden, het autotje stond in
een hoek van vijf-en-veertig graden,
plonipte naar beneden, kwam weer op vier
wielen terecht en stopte tot aan de assen
toe in het water.
,,Zie je nu wel," zei Sally. „Ik zei je
immers, dat er water was."
,Jk heb het nooit ontkend," antwoord
de het Wrak.
,.Wat ben je nu van plan te doen?"
Hij stapte op de treeplank en daalde
snel af in den stroom, die zijn beenen lek-
ker afkoelde. Hij waadde tot achter de
auto, rommelde wat in de bagageruimte
kwam toen weer te voorschijn met een
canvas instrument, dat een opvouv/bare
emmer bleek te zijn.
,,Ik ga den radiator vullen, zei hij
..Water is juist, wat we noodig hebben,"
Sally maakte een gebaar van hulpplooze
wanhoop en zag, hoe hij systematisch zijn
taak ten uitvoer bracht. Het autotje dronk
ruim een emmer water vol en hij knikte
vergenoegd, toen het water eindelijk
overliep.
,,En wat nu?" vroeg ze.
..Nu gaan we natuurlijk door."
(Wordt vervolgd.)
urant
nnunaamnain
miniH imi ""itlluK
