ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
mberf
No 7883.
Woeosdag 3 Maart 1928.
66f Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS:
Her plaatsing.
B1NNEHLAND.
WEA3
r
FKU1LLKT0N.
r
Blauw...50 ct:
Vood....40 ct.
Groen...35 ct.
Geel30 ct.
Voor binnen Ter Neuzen 1,40 per 3 maanden Voor buiten Ter Neuzen fr. per post 1,80 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post /6,60 per jaar
Voor 't buitenland f 2,70 per 3 maanden franco per post Abonnementen voor 't buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Dit blad verschijnt iederen Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond.
Burgemeester en Wethouders van HOEK
maken bekend
dat gelegenheid tot kostelooze inenting en
berinenting zal worden gegeven op
MAANDAG 8 MAART 1926,
(inplaats van op Woensdag 10 Maart)
tusschen des namiddags 66n en tv.ee ure
voor hen die wonen in de kom, Hasjesstraat,
het Mauritsfort en omstreken.
DINSDAG 9 MAART 1926,
(inplaats van op Donderdag 11 Maart)
op denzelfden tijd voor hen, die wonen in
het Paradijs, het Boeregat, de Knol en
omstreken beide dagen in het voormalig
distributiebureau.
Hoek, 2 Maart 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. DREGMANS, Secretaris.
TWEEDE KAMER.
Na een vacantie van 2^ maand kwam
gisteren de Tweede Kamer bijeen, ter be-
handeling van het voorstel der S. D. A. P.
fractie om overeenkomstig art. 120 der
Grondwet aan H. M. de Koningin te ver-
zoeken ontbinding der Tweede Kamer te
willen overwegen.
Zoowel in als buiten het Kamergebouw
was de belangstelling groot. De tribunes
en loges waren nagenoeg bezet.
De Voorzitter der Kamer, Thr. Mr. Ch.
M. Ruys de Beerenbrouck hield bij den
aanvang der zitting de volgende rede:
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins der Nederlanden vierden den 7 Fe-
bruari j.l. in huiselijken kning hoogstder-
zelver 25-jarig huwelijksfeest. Het spreekt
van zelf, dat ook in de Tweede Kamer
der Staten-Generaal behoefte wordt ge-
voeld uiting te geven aan den harte-
wemsch, dat onder God's milden zegen
H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins
der Nederlanden nog jaren mogen ge-
apaard blijven voor het Vaderland en het
Koninklijke Huis.
Waar toch ons Volk zich zoo nauw
verbonden gevoelt aan het Vorstenhuis,
werden in alle deelen des Rijks tallooze
wenschen gevormd en gebeden uitgespro-
ken voor het welzijn van het Vorstelijk
Echtpaar. En hoe zou het anders kun
nen Leeft immers het Koninklijke Huis
niet in lief en leed met ons volk mede
Indien dit te bewijzen noodig ware,
zouden de droeve gebeurtenissen van het
begin van dit jaar zulks overtuigend aan-
toonen. Toen heeft een ramp, welke in
menig opzicht ons volk erger heeft getrof-
fen dan de waterrampen van 1S801916
rijke streken van het Vaderland geteis-
terd. Onze rivieren, anders de trots en
de vruchtbaarheid van onzen nationalen
bodem, stroomden door de gebarsten of
weggeslagen dijken, de polders en laag
gelegen achterlanden, ja onze dorpen en
steden in.
Ik weet, dat ik mij tot tolk maak van
een gevoelen, dat de Kamer met de ge-
heele natie deelt, indien ik ons aller deel-
neming uitspreek jegens de slachtoffers
van de ramp, wier welvaart en huiselijk
Uit het Amerikaansch door
E. J. RATH.
5)
Vervolg.)
Kwaadaardig maakte hij den motor aan
den gang. Sally stapte uit en hield haar
hart vast, toen ze hem zag keeren. Het
lukte hem ten slotte, nadat hij een ver-
woeden aanval had gedaan op een paar
struiken, die tegen den grond knakten als
prikkeldraadverspefring onder een tank.
,.Stap in," commandeerde hij.
Met horten en stooten reden ze terug.
Gedurende tien stormachtige minuten
daalden ze de helling af, terwijl Black Top
zijn lange schaduw voor hen uitwierp.
„Kijk nou uit je oogen naar dien zij-
weg," waarschuwde het Wrak. toen ze
een klein, groen dal doorhobbelden langs
een zacht murmelend stroompje.
,,Ik kijk uit," zie Sally.
Ze keek zelfs heel goed uit. Ze wist
naar welken kant ze moest kijken en ver-
knoeide dus geen tijd met naar beide
zijden te zien. Maar hoe aandachtig ze
ook tuurde, ze zag niets. Een half uur was
verloopen, toen hij plotseling stopte.
„En?" Het was duidelijk, dat hij onge-
duldig werd.
,,Het moet hier ergens zijn," zei Sally
en ging staan om beter uit te kunnen
kijken.
,,We zijn er toch niet voorbij?"
„0, neen. Vast niet."
„Goed."
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
^Tabletfea
groote doos 65 cis.
leven door de wateren werd gestoord,
wier vee verdronk, wier oogst bedierf of
met hun huisraad werd weggespoeid,
wier landerijen en bedrijven voor langen
tijd een onberekenbare schade beliepen
en die zelf de angsten en persoonlijke ge-
varen van het door de elementen bedreigd
leven hebben verduurd.
Intusschen: Ernstig moge het lijden
geweest zijn, maar onvergetelijk het voor-
deel van samenlijden der geheele natie.
Ook thans blijkt het lijden nog meer
dan de vreugde de natie te vereenen, en
werd het bewaarheid, dat bij het lijden
van een lid het geheele lichaam lijdt. Op-
nieuw heeft ons land de woorden van er-
barmen gehoord: ,,Oorloof mijn arme
schapen, die zijn in grooten nood".
Die woorden van Koninklijk mededoo-
gen heeft ons geheele volk koninklijk ver-
staan en beoefend. Zoo moge dan ook
uit deze vergadering de dank der natie
worden uitgesproken jegens alien, van
hooa tot laag, die in de moeilijke en bange
uren, die achter ons liggen, voorbeelden
hebben gegeven en overleveringen nage-
leefd, van plichtsbesef, naastenliefde en
hartelijke edelmoedigheid, die de groote
schatten van een klein volk uitmaken.
In die erkentelijkheid betrekken wij
ook, ging spreker voort, den rijkelijken
steun en de welgemeende deelneming.
welke ons land in het buitenland mocht
ontvangen. Zij zijn ons in donkere dagen
een bemoediging geweest en ook voor de
toekomst het bewijs, dat wij ten alien tijde
op de welgezindheid mogen rekenen,
welke ons in de internationale samen-
levirg der volkeren wordt toegedragen.
Moge ons volk onder den zegen van
Hem, die slaat en heelt, moedig en met
ongebroken kracht de worsteling hervat-
ten tegen onzen eeuwenouden vriend en
vijand: Het Water, opdat weer vrucht-
baar ontbloeie, wat verwoest werd, opdat
van de ramp, die ons land trof, spoeddg
niets anders overblijve, dan de herinne-
ring aan de prachtige nationale saamhoo-
righeid, waarvan nog het verre nageslacht
gewagen zal.
Deze rede werd door de leden der Ka
mer staande aangehoord en aan het slot
klonk applaus. Tijdens het uitspreken
had alleen de communist, de heer De Vis-
ser zich verwijderd.
De heer Lovink vraagt een interpellate
aan betreffende den invoer van bollen en
planten in Amerika.
De heer De Visser (comm.) vraagt een
interpellate aan betreffende maatregelen
der Indische regeering tegen de commu-
nisten en het verblijf van Koert Vogel
hier te lande.
In een volgende vergadering zal hier-
over worden beslist.
De nieuwe afdeelingen kozen tot voor-
zitters de heeren Schaper, Van Sasse van
IJsselt, Dr. De Visser, Nolens en Sannes.
Besloten wordt in de afdeelingen te on-
derzoeken het wijziginqs-ontwerp Reken-
Kamer en de naturalisatie-ontwerpen.
Ze plofte plotseling neer, doordat de
auto weer vooruitging.
Pardon," zei hij kortaf en schonk toen
alle aandacht aan het rijden.
Weer hobbelden ze voort, steeds op
den uitkijk. Daarna stak Sally een hand
op en stopten ze. Dit keer ging ze boven
op de bank staan en keek geruimen tijd
rond.
,,Het is gek, maar ik kan dien weg
maar niet vinden," bekende ze.
Het Wrak klom naast haar en keek
scheel door zijn hoornen bril.
,,Ja, zie je, hij moet dien kant uitgaan,"
legde ze uit, met een gebaar in de richting.
„Hij kan nergens anders zijn. Er is een
soort vallei daar ergens. Dat is de eenige
weg, waarlangs een wagen Black Top
kan passeeren, tenminste aan dezen kant.
Ja, ik weet zeker, dat het daar moet zijn.
Verder gaat hij natuurlijk naar het noor-
den, in de richting van den spoorweg."
,,De weg gaat dus door die vallei, he
,,Dat moet wel."
,,Goed. Waar begin! hij
Sally keek op hem neer met gefronste
wenkbrauwen.
,,Dat is het juist. Ik kan het begin niet
vinden," zei ze.
,,Ik heb nog nooit een weg gezien, die
nergens begon", merkte hij op.
,,Hij begint natuurlijk wel ergens.
Maar
,,Het doet er niet toe. Ga zitten."
Ternauwernood was ze naaT beneden
geklommen, of de auto zette zich weer in
beweging, ging plotseling linksaf, verliet
het pad en begon een lang grasveld over
te steken. Een halve minuut lang was
Sally te verbaasd om te spreken. Toen
sprak ze ir:;~end:
,,Waar waar ga je nu heen
„Den weg zoeken," antwoordde bet
Aan de orde is het voorstel-Albarda c.s.
om de Koningin Kamer-ontbinding te ver
zoeken in verband met de crisis.
De heer Albarda betoogt, dat artikel
120 der Grondwet de Kamer tot dit ver-
zoek het recht geeft.
Bovendien zijn er precedenten.
In dezen tijd waarin de positie van het
Parlement wordt aangetast, is het de
plicht der Kamer 1 n het desbetreffende
recht gebruik te ma,ven. Spreker ontkent
dat ontbinding alleen is toe te passen bij
een conflict tusschen regeering en voiks-
vertegenwoordiging.
Spreker betoogt dat de Kamer den vol-
ke een beeld geeft van onwil en onmacht.
De pogingen tot kabinetsformatie zijn
afgestuit op de onverdraanzaamheid der
rechterzijde.
De verdere pogingen tot kabinetsfor
matie hebben tot niets geleid. De uiterste
noodzaak der Katholieken was alleen be-
doeld als een bedreiging voor de Christe-
lijk-Historischen. De behoudzucht bij de
Katholieke fractie zegevierde, doch de
meerderheid van het volk wil het kabinet-
Golijn niet terug. Door haar innerlijke
verschilpunten is de coalitie vernietigd.
Als de opzet aanwezig is, om Colijn te
laten terugkeeren en dan te laten vallen,
dan acht spreker dit onwaardig, boven
dien gevaarlijk voor de democratische ge-
dachte en tiidroovend, omdat we al vier
maanden geen regeering hebben.
Dan is er de vraag: Wde zal een ont-
bindingsbesluit contrasigneeren
Als de Kamer het besluit neemt, dan
moet de heer Colijn dat doen. Weigert
hij. dan heeft hij onmiddellijk te vertrek-
ken en plaarts te maken voor een ander,
die wel dat contraseign zal geven. Spre
ker zou nog wel eens willen zien, dat de
heer Colijn, na het weigeren van zijn
handteekening, daar in dien stoel en ach
ter die tafel terugkeert
Spreker zegt tenslotte, dat hij genood-
zaakt is geweest een volledige uiteenzet-
ting te geven en hij drukt zijn teleurstel-
ling uit over de bejegening door de leden
der Kamer (er wer' nogal veel gepraat
onder door van zijn redevoering)
De Voorzitter vgrzoekt spreker geen
critiek op zijn beleid uit te oefenen. De
heer Albarda mag niet te hooge eischen
stellen.
De heer Albarda: Hooge eischen stel
ik niet.
De heer Albarda heeft zijn rede be-
eindigd. Op de vraag van den Voorzitter
wie het woord verlangt komt geen ant-
woord. Bij herhaling van de vraag even-
min.
(Groote opschudding bij de sociaal-
democraten)
Stemming.
Als stilte is verkregen, heeft de stem
ming over het voorstel plaats. Dit wordt
met 70 tegen 24 stemmen verworpen.
Voor stemden alleen de S. D. A. P. en
de communist De Visser.
De Voorzitter sluit te 3.35 de vergade-
ring.
(Een stem op de publieke tribune: De
algemeene werkstaking?)
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Hoofdpijn
bedaart spoedig door gebruik van een paar
Mijnhardt's Hoofdpijntabletten.
Glazen buisje 60 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
Wrak, met opeengeklemde tanden.
,,Maar we zijn heelemaal van den weg
af
„Nou, wat zou dat Toen we er op
bleven, kwamen we ook nergens. Je zegt,
dat daar ergens een weg is. Als dat waar
is, zal ik hem vinden
Het grasveld ging langzamerhand over
in een lange helling, die er glad uitzag,
maar overal verraderlijke bobbels ver-
borg tusschen het gras. Hij gaf vol gas
en schoot naar beneden. Tot twee keer
toe was er licht tusschen Sally en haar
zitplaats, maar beide keeren kwam ze
weer binnen boord terecht. Het concen-
tratievermogen van het Wrak was wer-
kelijk subliem: hij was er om te rijden en
niet om het natuurschoon te bewonderen.
Ze kwamen onder aan de helling aan en
beklommen de volgende. Daarna kwam
een reeks glad-afgeronde land-golven, op
en neer, o^ en neer. Maar het wrak zag
slechts ergons in de verte een weg voor
zijn geestesoog.
De ooiven werden hobbelig en hoekig;
er waren er, die hij niet op kon komen,
die dwongen hem om te rijden, iets wat
hem uitermate ergerde. Sally was half
versuft. Als iemand gezegd had, dat cjit
mogelijk was, dan had ze eerst het bewijs
willen zien. Nu had ze het bewijs. Een
autotje kon werkelijk overal doorheen,
net als een paard alleen veel grieze-
liger.
Zie doken een valleitje in. volgden het
tot aan het eind en merkten toen, dat ze
er niet uit konden. Het wrak keerde
meesterlijk, gedeeltelijk op twee wielen
en shelde met koortsachtige haast terug.
Sally zweefde tusschen een noodkreet en
een lachbui. Het was te mal om v/aar te
zijn; het was een bespottelijke droom. een
samenraapsel van allerlei onmogelijk-
MR, LIMBURG BEDANKT ALS LID
VAN DE V. D. B.
Mr. J. Limburg heeft aan Rrof. Mr. R.
Kranenburg, voorzitter van den Vrijzin-
niq Democratischen Bond, geschreven:
,,Naar aanleiding van de door den lei-
der der partij Mr. Marchant, tegen mij
gerichte persoonlijke aanvallen, waarop
ik mij niet zal verwaardigen te antwoor-
den, heb ik de eer u mode te deelen, dat
ik bedank als lid van den Vrijzinnig-
Democratischen Bond-
Ik zal dus dezer danen mijn ontslag
nemen als lid der Prov. Staten van Zuid-
Holland, waardoor ik tevens ophoud lid
van Gedeputeerde Staten te zijn."
DE KABIMETSCKISIS.
De Koningin heeft in audientie ontvangen
de ministers van staat A. W. F. Idenburg
en Mr. P. W. A. Cort van der Linden.
De „Tijd" schrijft
Zooals bekend is, heeft m. Limburg
steeds voor oogen grkad de formatie van
een extra parlementair kaninet, bestaande
uit vier rechtsche (waarvan twee katholieke)
en vier linksche leden en den heer Van
Karnebeek als negende lid. De formateur
nam in zijn program op de integrale hand-
having van het gezantschap bij den H. Stoel.
Op grond hier van werd van katholieke
zijde volledige medewerking verleend. Dat
staat absoluut vast. Hierin ligt dan ook
de bevestiging van ons bericbt van j.l.
Donderdagavond, waarin wij zeiden „aan
de Katho'ieken zal de eventueele mislukking
van Mr. Limburg niet kunnen geweten
wordeu". Men mag zelfs verder gaan en
zeggen, dat de redelijke kans ran slagen,
waarvan het Ned. Correspondentiefcureau
Vrijdagochtend nog gewaagde, mede te
danken was aan de zeer loyale medewerking,
die den heer Limburg van katholieke zijde
werd geboden. Waar men ook de //duistere"
of verlichte machten wil zoeken, welke
deze mislukking hebben veroorzaakt
de katholieken, die den formateur ook in
zijn program volgden en bereid bleken
geschikte personen te leveren, gaan in
dezen absoluut vrij uit
Maar voor de gezonde ontwikkeling der
staatkundige verhouding is het niet vol-
doende, dat ons blad dit alles met zeker-
heid bericbt; de ware toedracht der zaak
moet komen vast te staan door officieele
gegevens, die de kabinetsformateurs be-
h'ooren te verstrekken.
De „Tijd" wijst er op dat van katholieke
zijde aan Mr. L'mburg volledige mede
werking werd verleend. De katholieken,
die den formateur ook in zijn program
volgden en bereid bleken geschikte p--rsonen
te leveren, gaan in dezen absoluut vrij uit.
Het blad waarschuwt vooralconcludeert
niet tot terugkeer van het zittend kabinet,
tenzij aan ieder de redelijke overtuiging
kan worden bijgebracht, dat er werkelijk
geen andere uitkomst is.
Het „0entrum" schrijft; Mr. Limburg
moge te elfder ure zijn pogingen hebben
zien mislukken door mo ilijkheden, welke
uit het nader detailleeren van de gedragslijn
ten aanzien van d t gezantschap ro >rtv'oeien,
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
en ook Dr. De Visser moge voor deze
belangrijke zaak niet een alien bevredigende
regeling hebben kunnen vinden, vast staat,
dat politieke oogmerktn, welke tot den
gezantschapspost shchts in evn zeer ver
wijderd verband stonden, en staan, tot het
conflict hebben geleid en de oplossing
eivan vertraagd.
Men zal nu opnieuwu knnen beginnen
met pogingen door een man van rechts, of
van links, tot vorming van een parlementair
of niet parlementair kabinet.
Maar de verwachtirgen op het resultant
dier pogi: g< n zullen wel niet hoog meer
gespannen zijn.
De tfStandaard" vindt het vreemd dat,
terwijl Mr. Limburg zijn mannen bijeen
had, alles reeds misliep, toen zij voor de
eerste maal bijeenkwamen, en met name
ten aanzien van de gedragslijn in zahehet
gezantschap bij het Vaticasn.
Had men niet mogen verwachten, dat
althans omtrent dit punt de volledige helder-
heid reeds had moeten gelden bij de be-
spreking met de enkele personen en dat
aller bereid zijn tot de formatie toe te
treden, rp die volledige helderheid strunde,
althans daarmede vergez-ld ging Over
deze omstandigheid zal het licht moeten
opgaan, willen wij het gebeurde goed ver-
staan.
De anti-rev „Rotterdammer" schrijft
Wat Mr. Marchant Diet kon, wat Dr.
De Visser niet vermocht, was ook voor
Mr. Limburg te zwaar.
Het verwond rt ons niet en het bedroeft
ons riet al te zeer.
Een kabinet Limburg zou ons niet sym-
patbieker geweest zjjn dan de eenige op
lossing, die ru nog overblijft.
Die oplossing ishet aanblijven van het
kabinet-ColijD. Fraai is de solutie niet.Het
mooie is veelzins van bet kabinet Colijn
af, maar iets evengo d of beter is, ken-
nen wij niet.
heden. Toch wist ze, dat ze wakker was;
ze reden dwars door de prairie, hoe on-
waarschijnlijk dit ook was.
Ze keek om, er kwamen rimpels in haar
voorhoofd, ze beet zich op de lippen en
keek snel alle richtingen uit, terwiil ze
zich krampachtig vastklemde aan de zit
ting. Ergens achter de golvende prairie
lag Black To^ verscholen. Ze probeerde
de richting te bepalen uit den stand van
de zon en bemerkte tot haar schrik, dat
de gele schijf de aarde naderde.
..Stop beval ze.
Hij gehoorzaamde met ontstellende
promptheid, zooals gewoonlijk Sally
wierp een blik op haar horloge-armband
en hield verschrikt den adem in.
,,Weet je, dat het over zessen is
riep ze uit.
Hij boog zich over het horloge en haal-
de toen het zijne te voorschijn, dat hij in
den zak droeg.
,,Tien minuten over zes," bevestigde
hij. ,,Ik geloof, dat we allebei een paar
minuten voor zijn."
,,En weet je, dat we dien trein van 7
uur moesten halen
Sally's stem klonk benauwd.
..Houd je maar kalm", ried hij haar.
„We halen hem wel."
Hij schoot weer vooruit, maar ze hield
hem tegen.
„We gaan precies den verkeerden kant
op.. We gaan naar het Zuiden en we
moeten naar het Noorden."
,,We moeten naar het Zuiden rijden om
uit dit dit ding te komen." antwoord
de het Wrak. .Ik kan hier niet keeren".
..Maar maar
Sally dacht aan den sneltrein naar Chi
cago. Ze wist' het niet zeker, maar ze
had een flauw vermoeden, dat de spoor-
weg nog een heel eind weg was. I
Ze waren sedert twaalf uur op weg en
ze had geen flauw benul, hoeveel mijlen
ze voor niet nereden hadden maar toch
zeker een heeleboel.
,,Maar wat vroeq het V/rak onqe-
duldig.
..We halen dien trein vast niet."
..Waarom niet Wie zegt dat We
halen hem natuurlijk. Als er een spoor
weg is met een trein er op, dan halen we
dien. Zoodra we dien weg vinden, waar
je het over had
1 ,,Maar waar is de weg
Het Wrak liet het stuur los, vouwde
de handen in den schoot en keek haar
aan.
„Je zei, dat hij hier ergens was, dacht
ik."
.Ik ik weet het niet zeker. Ik zei,
dat hij in een zekere richting liep ergens
vandaan. Maar ik geloof niet. dat we die
richting gehouden hebben. Tenminste
niet aldoor."
,.We zijn zooveel mogelijk in een rich
ting gegaan," zei hij koel. „Het is mijn
schuld niet, dat het land wel hutspot lijkt.
Je hoeft geen ooqenblik te denken, dat ik
i het olezierig vind."
.,Ik zeg niet, dat het jouw schuld is.
Maar we hadden nooit van het pad moe
ten afgaan."
,,Dat is dus wel mijn schuld," zei het
Wrak. ,,Hoe hadden we dan den weg
moeten vinden
..We hadden natuurlijk moeten zoe
ken," zei Sally, ,,naar het punt, waar de
wegen samenkomem."
,,Ook goed. Als je zeker weet, dat de
weg niet hier is, dan zullen we terug-
gaan.
(Wordt vervolgd.-
®nflSE2SS53ECES
s&paw#
l-,5
Sa N.V. Douve Egberts Tabaksfasrme*
f( MURE - UTRECHT
